Յ Ա Ռ Ա Ջ
ձԻՆ ԴԱՐԵՐՈՒ Ս՜էՋ
Հի՜՜ն, չաա Հէն աօն
մքլն կ
Զատիկը։
Ապացո
յցը նախ ա յն է որ չենք
ւլիաեր
թէ
ի՛նչ կընչանակէ
բառը :
Հին
ձեռագիր
մը կ՝աւանգէ
.
«Զատիկն
րստ
ԵբրայեԱւոցն՝
անցարան
(պասէք) ,
իսկ րստ Հայոց
լեղուիո՝
ազատութիւն
ի
չա բ չա բանա ց»
Հ Այս
ւս լւոնգո ւթեամր
Զատկի
տօնբ, երկա՜բ
մամանակ , կաււլ–
ուահ– մնաց նախ \)բրայեցւոց
,
յ^աոյ
Յիսուսի
ծանօթ
պաամութեանց
:
Աչիչանն
է , որ կր փորձէ
գուբս
ե/լել
այս
Ույ ֊
տուրւ1
՚ասիոն
^1( ,
Զաաիկ
անուանե֊լով
«արգաբութեան
ասաուահ»
մ ր՝
Հնագոյն
Արեւելքի
մէշ պաչառւած
Հ Ուրիչ
փորձ
մը
կ՝ա չխատի
Հա չտե ցնե լ
Հ ին ու նոր
մ ե կն ո ւթ
ի ւնն ե ր բ «գենուլ
, գոՀ
մ ատ
ուցա–
նել » բացատ րութեամ
բ , ոբ կր
ւոբուի
իբրեւ ստոլգա
բանութ
իւնւ
ւլա տիկ
բառին
,
ամ էնէն
մ օտիկ
ն չանա կութիւն
բ Զատ
կական
տօնին
I
Հյատ պիաի երկարէր
քօգուածււ՝
եթէ
կանգ առնէի
այս
կարգի
աւանգական
մեկնււթիւններոլ
փրայ , որոնք քրիստո -
նէական
գոյն
ունին , կրկնանեբկ
ան -
չուչտ :
Ոչ ոք կ՚ուրանայ
այմմ թէ քբիստոնէ
—
ութիւնն է , որ իւրացուցած
, կերպաբա–
նափոխած
, այլ իմաստ տուած է Հեթա —
նոսական
ծիսական
տօներուն
,
ինչպէս
Զատիկին
է Օրինակ
, Բբիսաոսի
այլակեր
պութեան տօն կոչուած է մեբ ՚էարգա
—
վառբ , ոբ շռւրի
աօն մբն է ։ Այս տօնր ,
այլ
մոգուիուբգնե
ր ո լ մօտ,
շոլբի եւ կրա
կի
տօն
մլ^ւ
ինչպէս է՝ Ֆրանսա -
ցիներու «Ա • ՏովՀւսննոլ
խարո
յկր
»
( Լէ
ֆէօ տը Սէն
ժան) ,
որու
արարոգռլ -
թեանց
մէշ ի վեբշոյ կր տիրապետէ
կը -
բակբ,
երբ խւսրոյկ կր վառէին
եւ կը
ցատկէին
բոցերուն
փրա
յէն ՝ ա յն
յո
յսով
թէ ո՛ բքան
բսւ
րձբ
րլլան
բոցեբր եւ րա
լւ–
ձբբ ցատկեն
փրա
յէն , նոյնքան
բարձր
Կ՝
րլլայ գարին՝
յաշորգ
աաբ
ին :
Վերագառնալով
Զատիկին
,
ւսբեւա -
գւսրձային
աօն
մբն է, իԿւչպէս
Ծնունգբ,
Հիմնուած՝
ււիցարանական
աւանգոլ ֊
թեանց
վրայ, ել տօնին
ն չանա կութ իւնր
խռբՀրգանչւսնական
ձեւ ստացած :
Համ սւձա
յն բանասիրական
սլբսլտոլմ -
ներու , Զատիկը
աօնն է Ատտիս
աստուա–
ծին
, ոբ կըպաչտոլէր
Փռիլւլիոյ
մէշ՝
Հայաստանի
սաՀմաններռւն
վրա
յ , Հւս ֊
մագօբ՝
Ագոնիս աստուած
ին , որ կը
սլաչտուէբ
Ասորիքի
մէշ ել աւելի Հա ֊
բաւ.
Հայս
վերշին
ասաուածին
անունբ
սեմական բառ է, ուստի
ղաբմանալի չէ՝
եթէ
անուն տրուած է նաեւ
Տիսուսի
) յ •
Ատտիս կր կոչուէր
երիտասարգ
ել գե–
ղակաղմ
Հովիւ
մր, որու ծննգեան
սլատ -
մութիւնբ
Հրաչեբղութիւն
մըն է, կոլ -
ՀԱՏԱԱՏԱՆԵԱՆ
ԳՐԱԿԱՆՈՒԹԻՒՆ
Ս Ի
Ք Օ Ս .Ն Ե Ր Ե Ք Ը
ԳԼՈՒԽ
ԵՐՐՈՐԳ
Այստեղ
լինէր, թէ նեբքելոլմ
, գպրռ -
ցում
լինէ ր , թէ լիողոցում
, րնակարա -
նում
լինէր,
իմէ օթօպիւսի
մէշ, Գաբե -
գինն
ա1լնաււլիչ
նայում էբ նբան,
Լւր
բիլ–
րեղեայ
ե րշանկոլթ
եան ր , պատրաստ՝
ւէր-
տանւլ
Լւ առաշԼւն
Լ՛՛՛կ
ւԼսւ լբ կեան
Լւն
ք՛՛՛՛իչ—
տակել
նբան
եւ ամվւովւել
իր ապաՀով
ղր–
կի
մէշ : Երբ կար անելիս
ագշիկր
յան -
կարծ ծակում
է ր մատը , Գաբեւլ ինը սար–
սափաՀաբ
նետւում էբ ւլէպի
նա , նախ
խերսլեւլ
Համ բուրում
էլւ մ Լւ կր ոս
1լուղա —
յին կարմիր կէտր, ապա մատից
րռնւսծ ,
ձղում
է ր ագշկան
ղէպԼւ լուսամուար եւ
այնտեղ
յաշորղարար
ա լղ մատր
թաթա—
խում էր
ացիըտի , հոտի
եւ մի քանի
այլ
լուծոյթների
մէշ֊.
Աղշիկր
^ աղայի ան -
նորմալ
Հ ողա տար
ութե անր
՚Լաղուց
Լւ ՛Լեր
վաբմուած
եւ քս՚շ ղիտենալով
գիմաղրու^
թեան
սւոլւււ րւլ Լււն Լէնելբ,
Հեւլ
Հնաւլւոն -
ղւում էբ նրա րոլոր
ա բա բողութ
Լււննե —
րին։
Գիչե բնե րր Գարեղ ինբ յանկա
րծ
՚" ր -
թնանում
էլւ , ՛Լեր էր ցսււոկում
աեւլից ,
մօտենռւմ էբ իբ քնած
կնոշ անկուլինին
եւ
ականշ էր գնում՝
չնչո՞լմ է արղեօք
նա..
սածնութեան
ղ րոլւսգ
մ ր՝
Արեւելքի
մէշ
այնքան
"Լ՚րելի,
մայբր, աստուածա -
մայրն
կիլբեղէ
, նուչ
(**)
մը ղրաւ իր
ծոցին
մէշ եւ յղի մնագ ՝
առանց
ա յրե
բու
ւլ ործ ակց ու իմեան : Այս
յղութեան
պտուղն է ԱտւոԼւս , որու
•սիրաՀարեցան
Վ-ԵՆեՏԻԿԵԱՆ ՊՍձԵՐ
ասա
ոլա ծներն
ու
ասաուածուՀիներր
Հ ե աա
քր
քբ ա կան են Ատտիս
Լւ մաՀո
լան
•Ա"
,նե
ւ՛ււ
ԱռաշԼւն
՛լր՛
վաբւող
մբ կր վիրաւորէ
Ասւաիսբ , որ կր
մեռնի
աուսւո
սւ բ ի ւնա՝է ոս ութ ե ան մր Հե —
տեւ լոնքով ,
իր արեան
առաշին կա -
թիլնեբր կր վաիսուին
մանիչակի
,
(նոյն
ղրուա՚լլ՛՝
Ա՚լոնիսի
մասԼւն , ււրւււ սւրիւ —
նէն
վա
րղե բ կը կաղմուին) :
Ե
րկբորգ
ղ րուա
՛լ՝ Աւոա Լւս , Հ ետեւե լուի
կրօնական
ծէ՚ւի
մ բ , երբ
ո րձատե ց ինքւլինք
առատ
արիէնւ կորսԿւցուց
ու մեռաւ,
րայց աստ —
ո լուծն ե ր ււ ւնւ կամ քութ
չոճԼւ գարձւսւ
Ատ—
տիսԼւ մսւրմԼւնբ , որպէսղի
չվ՚ո՚Լւ
երրեք ,
թաղուած
մնա
յ
Հ ողին
մ
էշ
, իսկ
աւիչբ
բաբձբանւււ
ք Հողէն
՛Լեր :
Ասւյրբ,
կԼււբեղէ , ղո՝. ա րե րութեան
ծի—
սավայբ
Հռչակեց
Պեսինոս
քւսղաքլ՛ , ՚ " յ ՜
մ րմ՝
Պ՛" ւ՛՛՛Հ Լ""" ր՝ բստ ՊենԼւէԼւ
( Ոառա -
բան
Հնաւլ ռ լն ԱչԼսա րՀաղրութ
եան՝) , –որ
կ՝ ի լնա լ Ա ւսնղարիոս
գեաին
ձախ
կողմ բ
(այմմ՝
Աաքարիա՝) : Ալստեղ Հաստատ
—
ուած էբ Հոյւսկապ
մեՀեան
մբ,
որու
խորՀ րղանչւսնն էր «սեւ քար մր , Հ բա
չա–
գործ եւ ամենակարող : Բուրմերբ
, Լւ յ ի
չատակ
ԱտաիսԼ։ , որձատուած
էին
մ Լւ չտ :
ԲրԼւսաււսէ
2()–4
տարի առաշ, Աել ՝ք՝աբն
ու
քուրմ երբ
ւիոԼսւսղրուեցան
Հռոմ , ուր
չաբունակոլեցաւ
նոյն
ծ Լ՛սա կաաա ր ու -
թիւնբ,
ինքնակամ
որձատում
, ոբ խբ–
նամ ութիւն
մ բ ունի
թ լփ ա տ ո ւթ ե ան սե -
մ ական ծէ սին Հեա՝ նուագ
բարբարոս ,
եւ
ղէմքԼւն
մորթր
միւսյն
ւսրԼւլնելոլ ա —
րիական
ծէսին Հետ՝
Հա քոց մէշ եւս
լար–
ղի , է^է՚դէ" կր ՚Լկայէ
ՑովՀ.
Աանգա -
կռւնի « ղայտս
ցտել » բացատ
րոլ -
թեամբ
(****) :
Եբկար
են , ա յլաղան
Հ րա չաղան րո -
լոր ալս ղիցաբանական
լլ րուաւլնե ր ր ,
ղորս
ոլւււտմ ե ղ ի
Հ ամ առօտակի : Պաւսա
—
նիաս , Ո՚Լիղիոս եւ այլ
Հելլէն ու լատին
մատենտւլիր՚^ւեր
ղեղեցիկ
աւանգութիւն
—
նեբ կր սլւստմ՚եԿւ "՛յս Հերոսներուն
մասին։
ք՝ալւսկան
Հւսմարելով
ի՛նչ ոբ ւղաամ ե —
ցի 1 "՛յ՛՛
ղ լ՚ուաւլնեբէկւ
ւււ լմմ
առնենք
Հէնքին
ղ լխաւոր
թելերր,
որււնք ՜ կր
մատնեն
Զ՚՚՚՚ոկ՚՚՚կան
տօնէւն
բուն
նչւսնա —
կա
թիւնբ
, ո ։ յւսշոբղիլ
(Հ^ւս բաթ
օրուան
թիւռվ):
Ո
.
ՆԱՐԳՈՒՆԻ
Ա–
ԿՈՆՏՈԼԻՆ
ՄԷՋ
՚ԼեԿ^ե ա էւ կե ան լուսնււա
՛լ է՛չե ր • • •
կււնաոլի
մ բ մէշ
մ ինակս
եմ , ու Հեաս
ունւէւմ սպէւտւսկ
Հաչէւն մեոաօ՛,– րանւսս —
աեղծ
էւմ բաբեկամ՚էւււ
՚ • •
Ան , իր աբտայայաէւչ
ձեւե բուն
մէշ ,
րն կո ւլմ անած է յչւլվս ,
կււնւոո լին սեւ
բարձերուն
լիրայ , եւ իր
ագնուական
ձեռքերր
իմիններուս
մէշն
են ...
Անէւկա
կլւ "իրէ
՛լի" "Լ՛Ր՛՛՛Լ
մր
այնքան
մեծ, որ ես անկէ էւ վեր կր
Հաւատամ՝
սիրոյ
Հրաչքին
։
Եւ է՛մ չնորՀապարտ
սիրտս
կը ղրկէ է՛ —
րենբ
. • •
Աենք
կ՝երթանք
կոնտոլէւն
կչռո յթով ,
Վենետիկի
լուսնոտ
շռւրե բուն
վ բայէն ,
եւ
րսլնւսստեւլծին
Հուլէւն ա քն քա՛՛ն
կեւսն —
քոա է , եւ ա լնքա՛՛ն
ւլորուէոտ
, ուր ամ —
րո՚ւշ՚՚՚էին
սէւլաւէ կր լեցնէ
լէենեաէւկեան
այս էսոր ունկ
գիչերր
...
Ջեոքերբ
իմիններուս
մէշ , ան կր նա —
յի , իր իմաստուն
ա չքե ր ուէ , վենետիկ
—
եան
Հլւաչսւլիքին,
լոյսերուէ ու խռրՀուր—
գոլէ լեցոլն :
ք՛ա քց անոր
Հոգին
կ՝երթայ ետ, ել կր
տանէ։
ղիս էւրեն
Հետ , գէպէւ
Արեւելքի
մեր
Հին պաբաէղր
, ուր լուսնակ
՛լ ի չե ր -
ներ, երեք
չոճիներուն
կապոյտ
չուքին
տակ
, կր մնայինք
անորոչ ու րարա -
խուն
...
I
Ոայց ա լս ՚լիչեր
, ես կ՝ոււլեմ որ ան Վ
բանաստեղծ
էւ իր ա ւլԿա ւա կսւն ձեռքե
րր
ի–
մ իններուս
մէ շ մնայ
ամրո՚Լշ՚՚՚Լ
Լն
ինծի
Հեա,
լակունային
խորունկ
շւււրերուն
՛էր–
րա
յ , եւ վենետիկեան
ղի չե ր ը
>, իր էու -^
(*) Ա ենք Հ ա յ ե ր ս գատած ենք ջուրի եւ
կրակի տօներր ,— տարբեր նշանակոՆթիւն
ունի մե ր Տէրնտասը, բ ո ց ե րո ւն վ ր ա յէ ն
ցատկելը ե ւ ս ՝ տարբեր իմաս տ ; Կը ցրենք
ուրիշ ա ոթիւ :
( * * )
Նշենին գարնան սկիգբը
ամէնէն
աոաջ բացուսղ տունկն է, իր վարդա -
գ ո յն ծաղիկր աչք մըն է կարծես որ
կ ՚ ա ր թնն ա յ բոլոր ծաղիկներէն աոաջ :
լ * * * յ կարգ ւքր լ ե գ ռ ւնե րո ւ ,
ինչպէս
ֆրանսերէնի մ է ջ ՝ հոմանիշ են ստինք ե ւ
արգ անդ բ ա ո երը իրենց համարժէքո վ .—
սէն։
Մեր ւքէջ՝ ծ ո ց ։ Վ երի
դ րո ւ ա գ ին
մէ ջ ՛ նաբար հան բուս ա բ անութե ան րս -
կգբոննքներուն հետ հաւքեմատութիւն
մը ,
որ կարեւոր է, շատ հե ո ո ւ կը տանի մ ե գ ։
( * * * * ) Աստուածաշունչ Մատեանին մէջ
բ ա գ մաթիւ են նման
վ կ ա յ ո ւթի ւնն ե րը •
« Ց տ էին ըստ օրինի իւրեանց սրով ե ւ
գ եղարդ ե ամբք ւքինչեւ ցհեղուլ արեան »
(գ. Թագ. ԺԸ–
28) : Ա յ դ վ կ ա յ ո ւ թի ւ նն ե
րը պատ1ւաո մը չեն
ենթա դ ր ե լ ո ւ թ է
Մանգ ա կ ունի կը հե տ ե ւ էր Մովոիսական
արգելքին • «Մի Տ^՚ՒնՒ^
^ ՚ – հարկանեցէք
գնակատ ի վ երայ ւքեոելոյ» (Ր– Օր– ժ ՛ է •
1) : օատ աւելի հին վ կ ա յ ո ւ թի ւ ն մըն ալ
ունիմ , —. ՚ք*՝սենովւոն կը գրէ թ է Հ ա յ ե ր ը
կր վ իբ ա ւ որ էհն ո ւ
կ ՚ ա րիւն է ին
իրենց
դ է մքն ու •նակատր՛
դժբա | ս տ ութե ան .
կամ մահ մր ոգբալոլ ժամանակ (9՛
աստ
•
Կիւր. Գիրք գ. Գլ. Ա.) :
սլ^կայով
եւ աո՚ուլերով,
վ՚՚՚՚լ՚իէի
մեր
•Լր՚՚՚յ • • •
բ.
ԱՈՒՐԲ ՄԱՐԿՈԱԻ
ԱՀԱՒՆԻՆԵՐԸ
Այ՛՛ Լ՚րԼ՚Կ"՛–^՛ է երր
մութր
սկսալ
Լ՚շնել^
ղիաեցի
Աուրբ
Մ՚սրկոսԼւ
աղաւնիներուն
քննւսլսւ
երթալր : ինչ Հրւսչալի բանվե -
նեաիկցի
աղաւնի
ՐԱալ , եւ Աուրբ Ա ա ր–
կոսի
եկեղեցէւն
ունենալ
քնանա
լու
Հւս -
մաբ
. • • :
իրենց
իրարանցումով
թրվոաԱԼ տես ֊
նեչով , տեղ մ բ թառելու
Համար
վե բշա
պէ ս , իւորՀեցայ որեթէ ես բւսէստ
ունե—
ց՚սծ
րլլալուի
" ՛ յ ո ա չէսա ր Հէէն ւիրայ , Վե -
նետ
էէ կցի
աղաւնի
ծնած
րքլա
յի
Ա ուրր
Մւսրկէւսի
ո՞ր անկիւնր
սլէււոի
երթւսքի
անց բնե լ Վենե տ է։ կ է։ գիչե րնե լւս :
Հսէստաաոլիլբ
գմուաբ
սլէւտի րլլար :
Աէկ
սուր րէւն ուս էւն
։է րւսյ քնացած ա —
տենս , մքււս էէուրբր պիտի
եբաւլէի :
Մէկ
էրեչաակին
խա
ւլա
ւլ ե ցնո
ւլ թեւին
տէէէկէն ,
ււլիտէւ ուղէ ի անցնիլ
մ իւս
Հ լւե չտա
կին ււս—
կեղօծ
թեւին
ւոակ , որէէւն
՛իր՛ս յ ա րե
լին
՛Լե ւ՛շին մէկ ճ առա
ւլա յթում
ը պիտի աչ —
քերս
չլացուցած
ըլլար • ՚ •
Պիաի
կաբղւսլ
փորձէԼւ , լւււսաւոբ Լս1\ա—
նկէոր՚հերբ
չբշա՚1էակալ
քւսնւլւս ւլ1ւեբ ր :
Պէ՛աի
ելլւսյի
ւլմ բէ թնե
բուն
մէշ
րի՛– ~
զանգական
առասպելներուն
, մաս կագ —
մելու եւ օրօրուելու
անոնցմոփ :
Եւ
երբեմն
էէրէւկուննեբբ
, երբ
ա մ բ ՚ ՚ ՚ լ ^
օրբ
էքւս րգոց
մ
էշ
թ րվոա
լէն
Հ ողիս
ւղա - ;
րւււսլ ու ցաւոտ
լլղայի,
պիտի
եբթւոյխ^^
ս վ։ ո ւէ։ ո ւէ։ լ
մ աբղ
՚՚ցմ
էն ,
նահատակէ։
լած՜ \
պատանիին
յիչաաակին
, ղարեբէ
ի վեբ գ ՝,
ամէն
իբիկունւ վառուած
, երկու
լասլաեր—
ներուն
լոյսին տակ
. . .
Եւ
երբեմն
, իւենթ
աղաւնի
գա րձած ^
ամ րողշ գէւչե րնե բ պիտի
անցբնէի
, տա —
րւսծուած , կծկաած , անքուն
փառա
—
պանծ
չորս
ձիե բուն , ա րեւ էն կնքած
ու,
կեւոնքով
րաբաէսուն
պռոնւլէ
ողորկ
կր"—
նսւկներռւն
վրւսյ,
. Հեչաանքի
փ՚՚Քրէ^Լ
կա լծ
մ բ ,իմ կապոյտ
փետուրնե
բուէ մար—
մինիս
մէշ ...
Բա քց ւէերշասլէս
, կեանքէւն
րոլոր գա —
սերբ առած
, ա՚լաւնի,
պէւաէ։ բնաբէէ։
րլ—
լո՛ւ էամեստ
աղաւնի պաէապանբ
՛Աք՛է ե—
րաղա քէւն աղօթարանին
, ու անոբ
երկաթէ
ղաւոին
առշեւ
սլ/։տի
Հսկէի
ւլիչեբբ
լ՛ո —
լոր
...
Գ–
ՄԽԻԹԱՐՈԻԹԻՒՆ
Այս
իրիկ՚՚՚֊ն
, խորՀուբղււվ
ծանր էիու^
Հեռաւոր
, ա յցե լած
Ր էչ՛" լո՛է Թինթորէ
թ —
թռյի
էողիովբ
լեցուն՝ Աան Ռոքքօն :
կեանքիս
մէշ կ՝ոլղեմ
մի՚չ՚ո
Հ եաս աա—
նէ՛ւ յի էատակբ
ու գասր
անււր
Ց է։ ս ւ։ ւս
իՆ
կլւնակին
, որուն վրա լ
է։ լ ր ա ց ո ւց ած
է
նկէււբիչբ,
քր էւսւոռնէ ութեան
ամբողշ
նբ–՛
չան ա կո ւթ ի լն ր -,
Ցէ՚""ւսի
կոնակբ
. . . լ ՛ " յ ն , ի՚՚ոբ , բա —.
բի , Համբերալ
, սիբուլ
ու ներող
. . .
Անկա րուլ
սւ յլե ւս Հեռանալ
նբանից , նա
կամացուկ
կէւսասլւսււկււլմ
ւ^ւււշբ
ելուէքին
,
թեքւււմ էբ ՛էւրա ւլլւււէսն էւր կէ՛^ քէ՛
՚Լ
,1""
յ
ել
ւսնչարմանում : Այգպէս
ասլաՀով
էէ՛՛
կնոշ փոքրիկ
^չառութիւնլւ
խտիւտա–
ցնում էր նրա կուրծքր, նա Լւր
ւլրկ՚՚ւ՚ք
ւլգռւմ
էլւ կնոշ կեանքը. • • Լակ կԼ՚նր,
Ք^Լ՛
մէշ
՛ւ՛լալով այգ ամէնբ
ել քնէւ մէշ
ան
ւլամ սովոր՝
ամւււսնւււ
իսենթ ւււթ իւն՛նե -
րին
, չա ր ո ւնւ ա
1լո
լմ էբ քեելբ
. • •
Եւ, աէա, Ցունիսէւ
քսաներկուս
ին , Աի–
րանո
յչի
վ րա
ք կաէսուեց պատե րաւլմ է։ աէ
՛՛ե լէ։ վտանղ բ : Թչ^՚՚՚՚մ՛է։ն
սպառնոլմ
էբ
ներ էս ւււմ ել
ղառր
քլլւոինքաի
ստե։լծ"՚ծ
Հա յրենիքր
, ալերել
ղաչաերն ուղէւււլե ՜
բր , ասֆալւռէ
ճւոնաւղարՀներն
ու վւուո ա–
Հեւլ քաղաքներբ,
ոչնչացնել
մարգկսւնց ,
խաւարեցնել
աբեւը
. Նա սպառնում էբ
ներէււռւմել
Գսւբեղէւնէւ
սիրոյ
այղ. էսաւլա՚է
ան կ ի ւն։ բ , սւսււլալնե ր է։ ոլ
րա
ւո ին կան ե լ։ ի
տակ
տրոբե
լ խաղաղէ։
թ վ՛երբ ,
՛Լ ա՛էե է
յուսսւՀաաօբէն
Լսուսս։փ։էւլ
Աիրանո
յչԼ։
յեւոեւէւց
, լ՚ոնեք
որեւէ ծառի
մօտ , տա -
պա
լե
լ
։լ ետին , րւէնա րա բե լ եւ ապա աեէ^
ու տեւլր
կրւոկել
նրա
քունքէ։
ւէրայ
. • •
Առաշէւններէւց
մէ կր
ղօբա/լոչուելոփ
բանակ,
Գարեղինր
ւլնաց
Ամոլենսկում
պա
չւո պան
ել ու
Հայրենիքն
ու Եբեւանր
։
Տե ՛ւնե լաի
րւսւլռւմ
ւււ ւե րած
։։ւթ էււննե րր ,
նա
չչնչում էր ՚
—
ք^չի^չ
՚ ^"րիս կր կ՚՚՚ոո՚^ցենք,
մի -
այն
թէ , մաբդիկ
չղոՀուեն
...
իսկ
մաբղ իկ
ղ։։Հ ւ։ււմ
է էւն
Հ ա բ ի ւրն ե -
Ր
՛՛՛է
)
է ւ։։։լա րնե ր ո։Լ– • • երեԼււսւնեբ , ծե —
րե ր , կանա լք , ե բիւուււսարգ
ս է։ րաՀ ա րնե բ :
Գա ղաղած
, րնդՀւսնուբ
ողբե
րղութեան
մ էշ
մ ոռանա լով թէ իրեն , թէ Ա իլ։ան։ւ
յ -
չին,
Գւսրեւլին
սկսեց
սլա չաււլսւնե
լ
նրունց
կեանքն ուսլւստիւբ
, լուծել
նրանց
՛Լլ՛է —
մբ : կաուրէ։
վ րա
յի նրա վսւիւր՝
Աիրւսնոյ–
չի
կեո։նքէ։
Համսւր,
։էերո։ծ։՚ւել
էր րա -
նակո։ քէ՛նի ոքնձնաւլււՀութեան՝
բովանդակ
Հա քք՚ենիքէ։
Համար :
յ*ււկ այմմ Աէւբանո
քչլւ չկա ք • . . բա քց
ու մ են։։։ծ
ւս ն ր ր ,
ա մ ենաանՀ աւատալ
էւ ն ,
ամենաանրմբռնելին
այն է , որ նա ոչ
միայն
չկայ,
այլեւ
չի լինելոլ
երբեք ...
ԳԼՈԻհ
ԶՈՐՐՈՐԳ
1–
Մ է՛ յ^անի անբովանգակ
եւ
ււ։նն։։լս
։ւուս1լ
օրե ր ու
։
Լ Ի
չե րնե
Ր
ան ց կւս ցնե լո ւց քեաո
ք ,
երր. Գ՛։։ բեղ ինբ դեռ չէ ր ՚։րռչե
լ
ինչսլէս
ւէերսկսե լ իբ կեանքէ
ու ա չխատանքր
, մի
՚լէ՚չել՛ նա քսւ՚էւկաբծ՝
ւսբթնւսւլւսլ
կւորուկ
եւ
ցււււոկեւլ , նսւոեւչ
։"նկ։ւ։թ։է։
մէշ։ Եէ՛ —
բեք, ոչ մի վա լրկեան
, աբթռւն
մամա
—
նսւկ նա չէբ մտած ել "՛յդ
մւսսէւն , րսւյց ,
լ։։ււո երեւո
յթ
էւն , այ։լ.
Հ ա ս ո ւնա ց ե լ էբ
նրա
ենթ։ող
էւ ւոակ ցութ եան
մէշ , եւ աՀա
աքմմ,
ումղէւն
Հար՚ււածի
նման,
ցնցել
յ
աբթնացբել
էրնրան :
՚ ւ ՚ ^
Վ^ե ր
ցատ1լելո
։ի
ա^։կ։ււլնէւց , նա
ւէառեց •,
ե լե կտրականււլ
թիւն բ
ւ
նա քեց եւ վւոքւձեց
սթաւիուել
Գւււցէ
երաղի
իսա րէութի՛՝՛ ւնա \^
էր դա , ււր արթնւսնալոլց
անմիշապէս
յէաւոււյ,
ւո յ՛լ. առաշէւն
ւէա քր կե լ՛ւ՛ււն ե լ։ ո ւմ ^
ւլեռ չէէ՛
Կ՛՛ՐԱ
րեէ իր Հալսւ՚ւ՚ա
կան
ււ ւթի
լ —
նր։ Պէաք է գտնել
անՀ ե թ ե թութ
իւն ր ,
։ւ ր ւղա բունա
կ։։լմ է իւրաքւսն
չէւլր
այւլ —
ւղէւս էւ երագ
- • •
Բայց
անՀ ե թե թ ութ
իւն չկաբ , ,^ի
մէ^
էւն քնա բե լ։ ա րա բ էլս՛աա րուած
Հա չիւր
յրս—
տակ
էլ։ եւ սարսավ՚ելի
. • .
ւ
՛՛՛ն չ է լւ սլա աաէ
ել Աիրանո
յչէ՚ն՝
մաՀից
աւելի
։էս։տ • • •
Գա բե։լ ինի աբիւնբ
սա աւե ց նրա
" ՚ Հ 2
մաբմնի
մէշ : Նա ւիչաքւսղոլեց
ռւոից —
լլ լուէս , նրաս աաս՚մնեբն
սկսեցին
կալէւէլա—
՚էւել՝ ելղիչերսւյին
՚լ՚՚՚ԷԼ՚ց , ել։։աբսսւ -
•Ի՛՛լի
7 / " ՚ " / ՚ . 7
1 ՚ "
•ւ՚՚՚յր՚՚յթէս
՝
՚ ՛ ՛ ^
Ի^չ
՛՛ր
ա՛սբաց։։։ւորելի
վաէսից
. . .
Եթէ
Վերղէւնէ՚հ
մի չասլւսքթ չարունաէլ
։։չ
մէւ ։ոեւլեկու
թէ։ւն
չի ունեցել
Աիրանո
յչի
Հեա
սլատ։ւ։Հ։"ծէ։
։1ւ
։։սէ։ն եւ առաշէւն ան —
գամ
լսած է Գ։ւ՚րեղէ։նէ։
մււբէ։ց , ու։։լա էւնչ–
^
սլէ՞ս
նբա
ա չխւս ւո անքէ։
դուրս
չ
՚1 ՚" 1"՚–\
ղեո
երկրոբւլ
օրլւ նա ։" ք՛լ մասէւն աեւլե ~
կաղլ՚ել է ր ուս սւ բանա կան
ինտսւոիւոււլ
—
տին
...
Աիսալ եմ Հասկացել՛
. • մլւմ^ւշւսց
9՝"՛–
բեղ ինր, րայց ե։ իսկսյն
վեր յիչեղ, րո ֊
լոր
իսօսքե ր ր
եւ իր մօտ , ել էւն՚ււո է։տ։։
լ -
տի
դիբեկւոոբի
, եւ Վերղ ինէ ի : Ա էսաչ
չկար :
Ուրեմն
ի՞նչ ...
(15 Շար.)
ՄԿՐՏԻԶ
ԱՐՄԷՆ
