Յ Ա Ռ Ա Ջ
ման
վրայ,
ոլ, ցարդ
1լ(; վայելէր Արա ֊
րէ՚՚յ
լռելեայն
Հ ա լան ո ւթ
(ււն
ր ; Այս
/ " ՛ Հ " / ՛
կառավարութիւնՆեր՚ն
ալ շաա
անկայուն
Հիմերոլ
վրայ
Հւս ստա աուած են : Աեւյեալ
ւլարնան
, ՛չոր օրինակ
, Յորղաեանի
–..իւ -
"Կյն
թաղաւորր
Հաղիւ
կրւյաւ
աղաաել
ինքղինքր
Հակա—արեւմաեան
ու
Նասրի
կողմնակիղ
պեաական
Հարուածկ
մ լշ ,
ճիչգ է , շնորՀիլ իր քաջութեան
,
ք՚"՚յղ
մա՚ււսյւանդ
շնորՀիլ իր «աւաղ
եղբայր»
Ակուա
թաղաւորի
ղոքղ աուած
օժանղա
—
կութեան :
Եթկ
իչիսան
Ֆ՚ոյսալի
յաղթանակր
կր
նչանակկ թկ Ար՚"րիոյ
քաղաքականու
-
թի՚-նր
պիտի
ներչնչուի
Նասրի քաղաքա ~
կանութենէն
, ապա
ուրեմն
աոանղ
ա լլելա
ււի կարելի է նաթաաեսել
թէ Տոր—
ղանանի մէ^ ծանրակչիռ
դէպքեր
աեղի
ւղիտի
ունենան : ՆաթաղաՀ
Նասր
արդէն
իսկ
սկսած է Յորդանանի
՝,աւքաբ պատ -
բոյստել
կաղայի
չրշանին
նման նոր դո —
յավիճակ
մ ր : կաղա
լի երկու
Հարիւր Հա–
՛լ՛որի
՜՚ասնող
պաղեստինցի
տարադիբնե
—
ՐՐ , միացած
Տորդանանի
կէս միլիոն պա–
ղեսաինցի
աա բադի
րնե
ր ո ւն , պե աա կան
Հարուած
մ ր կրնան կատարել
Հիւսէ
յն
թաղաւորի
դէմ : Այս անդամ , յաշռղոլ -
թեան
չաւո աւելի
Հալանականութիւն
ու —
նին քան նախորդ
անդամ ,
որովհետեւ
ՀԻ՚-՚՚ԷՐ
"՛յլեւս
յոյս չի կրնար
դնել իբ
«աւադ
եղբօր»
նիւթական
եւ րարո
յական
՜օմ ան ւլա կութ եան վրայ :
Տորղանանի
մէշծա/ր տուած
ներքին
խլրտումներն
ուՀաւանական
պետական
Հարուած
մր իրենց
անդրադարձո
ւմնե
րր
"քիաի
ունենան
իրաքի մէշ, ուր,
Նուբի
Փաչա Աայիտ
՚էերշերս
դարձեալ
ձեռք ա ֊
ռաւ
երկբին
ղեկր՝ սլատրաստուոդ
փոթո
րիկին դէմ դնելու
կարուլ որպէ ս
մ իակ
անձբ։ Այսնոր պայմաններուն
մէշ, եթէ
Նուբի փաչա
որեւէ
փորձ րնէ Տ՚՚րղա
-
նանի
Հիւսէ
յն թաղաւորր
փրկելու՝
իրա
քի մկշ իր կառավարութեան
դո
յութիւնբ
՚իաանղի
ենթարկած
պիտի
բլլայ :
Մ իւս
կոդմ է , էի բանանի
մ էշ , նախա -
գաՀ
^ամռւնի եւ վարչապետ
Աամի
ԱոլՀի
քշ՚գէն իսկ վտանղ ուած
արեւմ տասէ
ր
քաղաքա
կանութիւնր
չատ մեծ
Հարուած՜
կրնայ ստանալ. Հակառակ
չէղոքոլթիւն
պաՀե
ւռլ
բոԼոր
որոչ։ ւմնե րուն ;
Ա՛էկ
/"օոքո՚ի,
ղէ՚Ղքերր ա յնէւլիսի րն-
թացքի մր մէշ մտած
են , որ արեւմտա -
՜՛էք քե՚^ւ՛
արաբական
պետութիւններր
էիտանէէուած
են : Ա 1՚շէ^
Արեւելքի
քարիւ
ւլի կենսականՀ
անքե ր ր ադդայնացման
վր—
տանդէն
պաչտպանոլած
էին ցարդ,
մի —
այն
արելմտասէր
արար
վարչաձեւեբու
։լււ էութեան
^որՀիւ։
Եթէ Ք"՚ր1"–գ1՛
՚^ան—
քերր աղդա քնացուին
,
Հակաաբեւմաեան
Հոսանքր
տնտեսական
ծանր տադնապ մր
պիտի
յառաշացնէ
Ան՚լլիոյ
մէշ՛. Եւ ա -
բեւմտեան
դաչեակցութեան
ճակատաւլի
—
բր
կրնայ
նոյնիսկ
1լախում
ունենալ ա —
նապատային
փոքր մայրաքաղաք
Ա՚իատի
մէշ
տեղի
ու՚յեցած
պալատական
յեղա -
փոխութենէն
:
ՐԵԼՈՌՈԻԱԻԱՅԻ
էլբոէլնե
բու
նա իսաձեո
նութ եամ բ , աեէլլոյն
սլետական
Հրաէոա -
րակչո
ւթի
ւնր
չոււոէււի
լ ՛ ՛ յ ս պիաի
րնծա
յէ
Հա լկական
էլրա կանէւլթ ե ան րնտիր
էշերու
էալաքածէէ
լ
մ ր : ք
–էւ
։ցի
՛ոյւ՛ , թէսրւլման—
ո
է
էէէծ է ե
լ
չոլէոոէէ
սլիաի
Հ ր
ււէ
տ ա ր ա կ ո ւ ի
նւ։ւեւ
՜է^իրէքէէւնղաաէի «Բաոէէ»
՚ԼԷ"1ր
1
ք՝ե–
լոռուս
րանասէոեղծ
*9 •
Գլեբկա
ղրած
է
Ալ • Միասնիկեանին
նուիրուած
թաաե -
րական
սլոէմ մր, որ չւս
ր մ ան կսէ ր ի
։։։ լ սլի
աի վերածուի
:
ԱՆՑՆՈղ
ՏԱՐԻՆԵՐՈՒՆ
րնթացքին
Ուկ–
րայներէնի
թարւլմ անուած ու լոյս րն —
ծ։սյուած
են իյ . Աբուէեէէէնի , ՅուէՀ • թու -
մսէԿ
.եանի , Ալ.իսաՀակեէէէնի
, Ա– Ջարեն–
ցի , Ատ ^ Զո
ր եէսն ի երկերբ : Կր սլաւո բաս
տուի
նաեւ
Հէսյսէստանի
արդի
էլրուլ^։ե
բու
էլէոբէլ մր երկերուն
թա բ։լմ անութ
իւնն ու
֊, րա աա րակութ
իէնէր :
ԳԵՐՄԱՆԱՑԻ
երէլաՀան
Վակնէրի
մաՀ–
ոլան
էՀքէէւմեէէւ կին նուիրուէսծ
երեկէէյ մր
կաղմակերպուէսծ
է Երեւանի
մէշ ։ Վ^ակ -
նէրի
կեսէնքին եւ ստեղծա
է/
ո րծութ
ի ւննե—
րուն
մասին խօսած է ե րաժ չաաւլկա
Գ՛
Գէօաակեան : Ասլա , Հայասաանի
Հւսմա -
նուաւլա
քին պետականէ
ն
։ւլա
։լա խում՛ րր ,
խմ րսւվա
ր
ՅՀ ան Տ "՚֊րեանի
ղե
կա էէա
լ։ ո
լ -
թեամբ,
նէււագած է Վակնէրի
ստեղծա
—
դործութիլններէն
«ԼոՀէնկրին»
,
«Աիկ -
ֆրիտ»,
«թրիսթան
ել Իդէօթ,
«թանՀա–
ո ւղէ ր1, օվւերաներուն
ն ա խան
ւ։ ւա ւլն ե ր ր :
Մեծապէս
դնաՀատուած
է Օ՜^ան
Տուբեա–
նի
էլե կա
էի
ա ր ո
լ թ
իւնր ։
ՖՐԱՆՍԱՑԻ
նկարիչ
Օնորէ
Տօմիէի
ծննդեան
1օՕ""^
եակին առթիւ
յիչատակի
երեկո
յ մր կաղմ ակեբպուած
է
Երեւանի
«Արուեստի
աչխաւոողներ
»էյլ
տան
մէշ Հ
Այս
առթիլ
ցուց
աւլ ր ւււած է նաեւ
« 1 8 / " /
դարու
ֆրւոնսական
նկաբչութիւնր
» ա -
նունէէէի չարժանկար
մր ;
ՄՈԱԿՈՒԱՅԻ
մէշ
վելվերս
էլւս
յաց
աււաւ
« Պ՚՚՚աանի
Հ անղ իսատես՚^ի
թատրոննե
բու
Համ՚ամիոլթենական
փառատօն
մր
;
Առա
շին
ղտոլմներէն
՚էերշ , եղրափակիչ
ներ–
կւս յաղ
ում՛ն ե բ տալու Համար րնտրուած
11
խում րերէն
մէկն աք Լղւսծ է
Երեւանի
« Պատանի
Հանւլ իսաւոես»ի
թատրոնի
խէէլմբր
, II քւ
նե
ր կա յա ց ո ւցած է Մ • Հք ա —
թիրեանի
«Ե րամ չտա խումբր» եւ Գ • Եաղ–
շեանի
«Ոսքչի
քս՚՚լա ք» ր : Ե րկու
կտորներն
ալ, ինչպէս
նաեւ
սւնււնց Հեղինակներն ու
դե րսէ կատւս
բնե
ր ր , ա րմանացած
են էլնւս -
Հատանքի եւ չյւան չաննե
ր ո
լ :
ԵՐԵՒԱՆԻ
օփեբայի եւ պալէի
խումրր
մեւ^ած է Թիֆլիս՝
կարւլ մր ներկայա -
ց էէ ւմնե բ տա լու
Հսւմար ,
ին չպէս՝
Ա •
Տի՚չր՚սնեանի
<(.Անուչ»ր ել «Գաւիթ Բէ -
Կ»Ր •, Տ– Զոլիսաճեանի
«Արչակ Բ ՚»ր , Ա՛
Բաբայէվի
«Արծ ուա բե բդ»ր ,
կռւնոյի
« քիոմէօ ել Ժիւլէիիէթ»ր
եւայլն։
Բացի
ա յս ներկա յացումնեբէն
, տեղի պիտի ռւ–
նենան
նաեւ
ցերեկոյթներ
ու երե կոներ ,
ոբոնց
րնթացքին
պիտի
ցուց
աւլ
բուին
Հայկակււէն
, ռուսական եւ սւ բե ւմ աաե ւբո -
սլւս կան դ
էո
սա կւսն պա
րէՍ
րուե ստի լաւա -
ււ՚՚յն
նւք ւււչներր : Աւիե րա
յի
ել
ււրոլէի
նե
ր կ ա յււ.– ց ո ւմն
ե
ր կ ն ւլէսւո պիտի
կաղմ
ւո -
կե րսլո լին
նաեւ Հա քկական
մ էււլ ուի րւք ւււ կան
ե Ր՛ւէ՛
ե
րեկէէնե
ր՝
Տ ՚ Ա աղան դար եանի եւ
Գ
.
Գււււէէէլոէրեւսնի
մ ասնակցու
թեամ
ր :
Յփեբէսյի եւ պալէի
խումբին
աւելի քան
280
անւլամնե
րր
Վրաստանի
մայբա քաէլա
քր
ււլիւոի
մ՚նոէն
ումիււ
մ
ր :
ՀԱՅԱՍՏԱՆԻ
մււ ւլո լիրդական
սւոեղծա -
գործութեսէն
տունր
1լէսդմա կե րպած
է
Գուսաններու
խէէւմր մբ, որուն
մւււււ կր
կաղմեն
ւլւււսաններ
Ի՚չիթր,
(^ււվեանր ,
Բաւլ բէէէար , Ա՚ուբէնբ
, Գեղամ
ր
եւ
ուրիչ–
նեբ։
Գէէւսէսննե
րոլ
ա քս խումրր
պարբե —
բական
Հւսմերղնեբ
ււլիւոի տալ
Հէսյաս -
տանի
զանաղան
չրշաններռւն
մկշ
Իւ ՚ ՄԻՈՒԹԵԱՆ
կռլիամարտի
սւխոյե -
նական
մ րց ումնե
ր
ուն
մասնակղելէ
աոաշ,
դամ ան
մ րցումնե
րւււ ն մկշ յաշող ու իմ իւ ն -
ներ
սւրձւսնէսդրած
են Հ.
Գասպաբեան
(ամենաթեթելադոյն
ծանրութիւն)
, կ •
կւււ րս։ պե աեան
( կիսաթեթել
ծունր
ու —
թիլն)
, կ. Զս՚ներեան
(առաշին
միշին
ծան
ր
ո ւթ
ի ւն)
ել
՚ / ^ .
Գսւ յֆաշեան
( կիսա
-ք
թեթեւ
ծսէնրութիւն)
: Մոսկոււււյի
էլ՚ռման
մ րցու
մ
^ւե
լ՛էն
յ ւս շ՚ւ էլ ։։ լ թ ե ա մ բ ղուրււ ե կած
է նաեւ
՛Լ • Ենդիբարեան
: Աքս
Ր
՛՛Է
՛՛Ր
մ ա րւլ Լւ 1լն
ե
բն սւլ իրաւունք ստացած
են
մ ասնաքլէլե լւււ Ա ոււ կււ ւա քի մէշ աեւլի ու -
նենսւլիք
աիսոյենական
մրցումնեբոլն
ւԼեր
շին
ւիւոլեր«ւՏ#։
X
ՆՈՐ
ՇԻՆՈՒԹԻԻՆՆԵՐ
ԷՋՄԻԱԾՆԻ
ՄԷՋ
էշմ ԼէԱէծնի
Հոդեւոր
ճեմ արանի չէն -
քԼւն էիրալ նեբկայԼէԱ սկսած է կառուցան—
՛՛լիէ
նէւր յարկ
մբ , նկատելով ոբ ուսա -
նոէլ^ւերէէլ
թ իւր վե րշե
րս
աւե լցած է եւ
նոր
սրա
՝է
^ւեբոլ
պւսՀանշ կայ :
Հոդեւոր
իյ որՀոլրդր
որոչած է նաեւ չի
նել
նէւր Հիւանդւսնոց
մր, որ սլԼւտԼւ յատ—
կացուի
մ՚իւււքն
վանքի
մ Լւ ւււ բան
ութ
եան
անդամնե
բուն եւ ուսանողութեան
: Աչ—
Լսատանքներր
սէլսած են արդէն : Այս Հ ի–
ւանղանոց
ր պի տի
չին
ուի
վ անք Լւն պա -
րիսպէն
գուբս
է
ՄԼ՚ւս կոդմէ կր Հադորղոլի
թէ աւար -
տելու
ւԼրայ է արդէն
վանքին մէշ նռր
Հանբակացա
րանի մր չինութիլնր
. ա
յս
սրաէր
սլիտի
յաա1լացուի
մասնաւորապէս
ճեմարանի
ոււււււնուլնե բ ռւն ;
ԵՐԿԱԹԷ ՎԱՐԱԳՈՅՐԷՆ
ԱՆԳԻՆ
ԼեՀաստանի
մ էշ կր Հարցնեն •
ԱչիսարՀԼւ
մեծաղոյն
երկիրր
ո՛^բն է :
Պ աաա։։ խան.
« ԼեՀս ։։։սաս։1
՛Ր ՝•
Անոր
սաՀմ ւսնր ()աէ րն է ,մ ա յբաքադաքր
Մ ոս–
կուան , իսկ ԼեՀացիք
ԱԼւպերիա կր դրա–
նուին :
Լ Ր Ա Տ Ո Ւ Ա Ր Ո Ւ Ե Ս Տ Ի
ՍԵԳՐԱԿ
ԵԱՎՐՈՒԵԱՆ
Տ ա ւլանւլա
ւո ր դա չնա էլաէ ա ր ր
ւի ե րշե
րս
եբաժչ՜տւսկան
երեկոյթ
մբ տուաւ
Վերնո—
նԼ,ն մէշ, մեծ յւսշողութիւն
դանելռի :
Ալս աոքմիւ տեւլական
մամուլր
ղնաէա —
տա էլան տոէլեր
նո
ւիւ րած է
երիաասարդ
ա րուե սաւսէլ էւոի
՚էէ
: Ատորեւ՝ քա
։լռլածքներ
ւլլԼսաւոբ
յօդուածներկն
.
Մեծ
էւս էւէւ
քքով
է
անղ Լ։ սլե
ղ անք տաղան—
դւսւոր այս արուեստագէտին
, ոբ իբ նր–
ւաէլւէ։ բսէ՚ւ։ Լ
։՚1է
էն չա կւսն
է1
ւ թ ե ան
ւԼէԱ
բպեան
է , Սեդբւււկ
Ե՚ո՚Լրուեան
պատրաստած էր
բաղմ ե բւ։։ն։լ
լա յտաւլի
ր
մ բ , որուն ^որ -
Հ Լ՛ւ կաբո
ւլա ցաւ
լա յանա բե բե լ
բաղմա -
կուլմ անի իր տաւլանդր :
Հասա րակութ
Լււն բ որ լեցուցած
էր
սրաէբ,
Լ։ւ։ւ։ն։լ ա։Լառ ծափերո։Լ
ո։լ^ուեեց
արո ւեստ
ա։լ կ ս^Այ
Հ ինգ. անգամ րեմ -
րելով
էլայն
(Փարի ֊ 1ւռրմանաի)
Աեղ բակ
Եաւէրուեան
ՊէթՀուԼրնի ,
Մ/ււսոբսքիի
, Հքօվւէնի եւ ԼԼւսթի ։էործե —
րէէւն
մ ե էլնա րանո
ւթ ե ան մէշ ց։։յց
տուաւ
աբուեստադէաի
Լւր խառնուած
քր : Ստեղ–
նաչարի վարպետ՝
իսանդաւիառութիւե
րս—
ւոեւլծեց
րոլոր
անոնց մօտ, որոնք
եկած
էին,
դինքր
ունկնղբելու
Սալ տէ Ֆ է թ ^
մէշ։
^նորՀԼ։ւ
իր մեկնաբանոլթեան
ում-
։լն ո ւթ ե ան՝ Ա եդրա կ Եավրոլեան
կաբո -
ւլացալ
Լիսթ
ր նուադել ա յնպէս
ինչպէս
Հեղինակր
պիաի
ուզէր
էսել.
Վ իրթ֊ իւ ո գ ի
նուաւլ՝
վ|ւրր–իւոգ
պէտք է Րէէալ
կտորիս
տալու
Հ ամ ար իրական
արաա
յա յտու -
թիւնր : Այս նուաէէաՀանէէէսէն
՚Լեր^՛՜^
կրնանք Հասաաաե Լ թէ Ա եգրակ
Եաւէրոլ —
եան իր աեղր պիտի
ղրալէ
մեծադոյն
նբ–
լաղածունեբռւ
շարքին մէշ,
Հաւասար
Բորթոյի :
(Վեււնոն-էքլէր)
Լիսթր
նուադելուի^ Աեդրակ
Եավբուեան
դոՀացում
տուաւ
ամ էնէն
խստապաՀանշ–
ներուն :
11/"/ Ռավւսոտի Հոնկրռւաղն
ու
ԱագեփաՕ
իրենց
լալաւլոյն
մեկնաբանիչր
էլտան իր մէշ, եւ, աւելորդ է րսել
որ
՛ս յս կտորներր
նոլաղոլեցան
Հագուադէսր
ճարտաբռւթ
եամ բ եւ կատարեա
լ տաղան–
՚է"Վ =
Անկեղծ
Հիացում
ի արժանի՝
Աեգրակլ
Եաւիրոլեան
վարպետօրէ^։
նուաւլեց նաետ.
Լիսթի
ւէեցերորդ
Ռափսոտի ՀոսկրռՆագը,
Շօփէնի
ւՕրդ եւ 12բդ
է թի ւ ս ւը
ել վեր -
շապէս՝
փասփաէւելաքւ :
Հասաբակութիւնբ
ցաւով
բաժնուեցաւ
սրաէէն,
փայլուն այս
աբուեստագէար
չոլտոէի վե ր ուն ւ^գ
ր ե լու փափաքոէի :
(Լր Տեմռքրաթ– ՎերՕոնէ)
տ Ր Դ Ա ՑԷ՚ ւ ^ ՏԱՐԱէքԵՑԷք՛ «ՅԱ Ռ ԱՋ »Ը
«ՅԱՌԱՋ»Ի
ԹԵՐԹՕՆԸ
(101)
52
՛յ՜*
V
Հ>/ Հ>> />/ <՚>>
էՀճ *ՃՃ
ԻյԳ–
ԳԻԺ
ՏԷՐ ՏԷՐԸ ԱԻ ՐԺԻս ԿԸ
Ես ի՚օ ղեւ . կամ սատանա
յ չեմ, ռր
ի՚՚սչից
՚ԼաԼսենայի :
Բա սատանան
ի՜՛՛նչսլէս կր էինի :
Ափսոս
չէ՞ին առա
շո
լայ
չորեբդ
, որ
վւո իսեց ի ր :
Ես ամրողշ տասր տաբի
այսպէս եմ
Հաւլնուած
եղել
. . . պատասխանեց
Ասլա–
նր :
Աուրբ տիրամերր
վկայ, ւլալալ չէ ,
աիսսէր , ինչի՛" է նման ա յսպիսի
նեղ
վար֊
աիքր %
Գրանք թող մնան, կտրեց
աէրտէրր
կնոշ խօսքբ :
Հիմա պէտք է
տեսնենք,
թէ ինչ րանի է նման քո բերած
նախա -
ճաչիկր ։
Տ է րաէ
բր յետ քաչե ց մի ուրի
չ ւԼարա -
՚էոյր եւնբա ետեւից
էլռւրս
բեբեղ
մի մ՛եծ
սրուակ
գինի , ՚էբեց իբ կողքին ել նսաաւ
սեղանի
մօտ։
Աենք եւս մօտեցանք
ուտե
լու : Նաիսաճաչիկր
բաւականին
լալ
. էր
պատբւսսւոած
, չաա ասլրի ւոէ րաէ րակինր ,
ամենեւին չէր երեւում , թէ
Հասարակ
դ իւդացոլ
եէիած
կե րա կուրն ե ր
լինե^ւ :
Բայց տէրակրակինր
,լիէ.դացի չէր,նւս
Վ^անէսյ քաղաքիցն էր, ել որսլէս
յա
յանեց
ինձ
յետո
յ Ասլւսնր , նա տէ ր Հօր
երկրորգ
կինն էր , որի Հետ ամոլսնացել
էր նա իբ
քսւ
է
անա քութեան
ժամ անակ , ա ռէււշին կի
նր մեռնելոլց
յետոյ։
Թէեւ
Հայ
քաՀանա–
ներին
թ ո յ լ տրուած չէ երկրորդ
ամուս -
նութ
իւն , բա
յղ
«լլիժ– ր» ա յն տէրտէ
րնե -
րից չէր , որ ենթարկուէր
եկեղեցական
կանոններին։
Նա ամէն
րանի
՚քէշ,
որպէս
ռամկօրէն
էՍսոլմ են՝ ^չօմախի
(մաՀակ)
՚լօոէււի էր ղոբծում
. . .» րայց
որււլէս եւ
էինէր , տէրէոէրն եւ երէցկինր չատ
սիրուի
է Լ՛ն երե լէյլմ
մ իմ եանց Հետ :
Հացի
ժամ անակ
Ասլանր
Հարցրուց ,
թ է ի՛՛նչ նռր լուրեր կան Վանից :
^ Ղ ՚ 1 " ՚ յ Ւ ^
՛ԷՈ
րծե
րր վատ
չեն , սլա -
ւոասիւանեց տէր Հայրր
ծանբ
կերպւււի •
Պ • • –ր ուլշ եւ առուլշ է , դիչե՜բներր
բօչա —
նեբի լակոտներ պար ածելով է անց կա -
ցնում
իր
ձեռներբ
նրանց
չէէնքին է
վւաթաթոլմ
• . . : Բրդերին
սովոբեցնում
է այս եւ ա յն վանքի
Հ ունձքի
՚ Է Է Ղ ^ Ր Ր
կրակել
, որ ղիչեբներր
լռյս
լինի
... ։
Տօնա իսմրութեանց
ժամ անակ
ինքն է լ յետ
չէ մնէէւմ Հասարակաց
ուրա խութ ի ւն ի ց ,
եւ իր ժ ո ղո վո
ւր էլ ր բարո յապէս
մ՛ Լււիթա ~
րում է. կոյս
աղշի1լնեբ եւ շաՀիլ
Հարս -
նել՛ է ւիախոնել տալիս, ոբ Հայլլց
ղաւակ
նե
լւն աճեն , աղւլ ր բաւլմ սւնայ
. . . : Եթէ մ Լւ
անպւոտուած
աւլշկա
յ Հա քր զա
լիս է նո
յն
անպաւոոլուլի
մ օտ րուլոքե լու
(
լ լ լ ր ի
•
/ յ ՞ Հ / –
՚ոեղ կարող է գնալ խեդճր^ ,
նրան մի
վւոքբ իւրատոլմ է, ւիւսյտի տա՛լ է ւլղոլմ
,
ոսկոբներր լաւ շարդռւմ է , որ
էիւսէիկա -
նան • • • : Յետոյ
նրան
ասում է • «ւլնա ,
եւյբայր
, ՛ս յս աչխաբէբ քո տեւլր չէ , դու
մ եծ Լ՛ սլաա իւր չես Հասկանում
» : Նա ա–
կանշ է գնում նբա իւրա աին եւ էլն ում է
միւսին
աչխարՀր
. . • յ
Միուրիչ
սովռ -
րութիւն
էլ ունի նա, "րից երեւում է, որ
նա չատ բարեսիրտ
է։ Երբ քրդԼ՛ աւա -
զւսկներր
Հայոց
էլիլզօրայքր
թալքւում
են ,
եւ դժբաԼստաբար
բռնլոլմ
են , նա քրիս —
տոնէ ական
մ արղա սԼ։րէւ ւթեամ
ր. , ւլ նում է
փա շ՛ս
յի
մ օա եւ աւաւլակներին
աւլւսւոում
է։ ղրա Համար
Բրդերր
նրան
«Հայր» են
էլո չում • • • : Մի
Ոէ
րիշ լաւ կանոն
է լ ու
նի նա, երբ մէկին
կամենում է խրատել,
նբանիւց
փ՚՚ղ է առնում
, «ոչինչ
պատիմ ,
ասում է նա , այնոլէ
ս
չի ցաւեցնի
ա։լ ա–
մորւլ ուն , որպէս
՚իո՚էբ ) որովՀեաեւ
չատ
է "իրո՚-մ » ՚
Բա
յց
ի՚^նչպէս
մ ինչեւ ա յսօր
նռ
յն
խբատնե
բից
զուրկ
մնացիք
գուք , Հաբ -
ցրուց
Ասլանր վրգովուած
ձայնով
է
«Գիժր
դժին երբ էէր կր տեսնի , իր
մաՀակր կր թաքցնի»
, ասաց նա
թուրքի
առածով
:
Թէեւ նա աւագակ է , բա
յց
ես էչ չաա բարի պտուղ չեմ • • • :
Լալ
, դու այնասա , ի՛՛՛նչ աչքով
են
եայէէւմ
քաղաքի
իչխաններն
այգ աւազա—
կԼ։ այս տեսակ
առաքինռ
ւթ իւննե
ր ի
վրայ,
Հսէրցբոլց
Ասլանր
յ
Նրանք
ան^ւորՀակալ
մաբդիկ
չեն ,
րնդՀա 1լաո.ա 1^ , չաա
երաԼստաւլէտ են ,
պա տ ա ։ւ խ ան ե ց աէրտէրր
առաշուա
յ ծանբ
կերպով :• Նրանք
իրանց սլարտքր լալ
ճանա չում
են , եւ ամ էն
ամ Լւս մոդուԼ
րղԼւ
կողմ
Լւց
չէ։ռրՀ ակա լութեան
վկա
յ ականն եր
են
ոլղաբկոլմ
Պոլիս եւ նբան մեծ մաբդ–
կերանց Հետ են Համեմաաում
:
Բայց
սլէտք է ճչմաբիտն
ասած, նա էլ չէ մո -
ռանոլմ
իր պարարտ
ռ րսե ր ից ե ր րեմն
նբ–
րանց բերանբ
վ՚ոքրիկ
սլատառներ
՚էղեէ՝ •
է
հ)աչայԼւ Հետ ի՞նչպէս է նա :
Ոբպէս եղ ւււ մեղր ,
այնքան
քաղ–
ցրր են :
Գա
նոյն փաչան է, ռր
միանգամայն
Հա յոց
եկեւլեցու
սեղանի
՚Լր՛" յ
Ր^ձ՚^յ
տդաներ էր պար ածել
տուել եւ գինի էբ
խմել :
Հէնց
նոյնր։ Նա էլ Հէնց
փաչայից
սովորեցաւ
րօչաների պար ած ե լր :
ՐԱՖՖԻ
(Շար.)
