Յ Ա Ռ Ա Ջ
Այն
բոչոր
Հսւյրենսւկիւքնեբշ
որոնք
3 0
սէաբիկ ի վԼբ մօաէն կշ ՀԼւոեւէն Ֆ– Կ՛
ի1սւչի ւչորհունՀոլթեւսն
,
^րանոայէ
մէԼ,
մեւլի սչկս
Հսւճոյ թով կարդացին
անշուշա
չր
բե բականր որ ամփոփ
աեղե–
կադ
բութ
իւՆ
մրն էր իբենց
՚Լեր2ին Տէ -
ոինի ոչաադմ
. մոդովիւն
։
Հոն արուած
ո բ ո շո ււէ՜ն ե չւ չւ
կրթական
բա
րեն սչա աակ եւ կա յանին
փե բաբեր
-^
մամր,
ւչաղութին
Հանրային
կեանքին
մկք)^
շօշավւեչի
երելո
քթներ
են • ինչպէս
" ՚ ^ ց -^
եալին , նո յնսլէ ս յառաջիկա
յ ե րկու աար—ւ
ուաե Համար :
Այգ
Համ ա ր ա ա ւո
ւթ
են
էն կր աեւչե կա - ՚
նանք որ փերջին ՚2 աարուան
րնթացքին
Շք՚ջ–
վարչութիւնր
իր մասնաճիւ ֊
դերով
աւելի քան
15
միլիոն
ֆր՚ի
ք՛կա -
մ ուա
ունեցած է
,
որուն դ րեթէ
ամբոդ–
ջութիլնր
քաակացուցած
է կա յանի
չէ ն -
քին
չինութեան
, էլպրոցնեբռւն
եւ
Հի -
ւաէւդնեբոլն :
կայանի
չէնքր՝
(եիլրայի
լեոներոլն
մէջ,
ադղա ւին կալուած
մ չ^ է
մեծաբմէք,
որ չորս աարիէ ի ՚քեբ թէ ամառուան
եր
կու ամիսնեբր
էչր յաակաւլուի
՝ ՚ ա յ մա -
նռւկներուն
եւ միւս էլոդմէ
չինութիւննեբն
աչ աոաի^էանաբաբ
աոաջ
էչր
ասւբռւին,
լրացնելու
Համաբ
անՀ բամ ե շա ր ;
ՎսաաՀ ենքռր Հանդիպած
էք
ծնուլք–
ներու
ռրռնք
իրենց
դաւաէլներուն
վերա —
դարձին
այնքան
ւլ ոՀ ո ւնա
կ ո ւթ եամ
ր կր
թօսին ադոց վալեքած
րէսբռյական
ել ֆե–
դիքական
խնամ
քին ,
անոնց
ադդային
դա
ս ւռ ի ա բ ա կ ո
լ
թ ե ան մասին : Ամէն
աարի
միայն
1(>0
մանուկներ
(մանչ թէ աղջիկ)
կրնան
վա
յե լե
լ ւս լղ միջավա
քրին րացա -
ոիկ
առաւե լութ իւննե
ր ր : Անչուչտ
մեղմէ
կաիսում
ունի
մ եր դնտՀ աաոլթեան
չա -
վ՛՛՛՛ի
օգնել Ա իութեան
որ ղ լութ
Հանէ
ղայն,
լրացնէ պակասներր եւ
կարենայ
ղայն տրամաղրել
1 6 0 ^
տեդ
2(50
մանուկ–
ներու :
\^*բգ Պատղմ. մ ողովին
աուած որո -
չումնե րունւ մէջ պիաի
Հանդ իպինք
ան-
չոլշա նախա աես ուած
Հ ասո (թի
քաւ ե -
լումներռւ
, որոնք եր յուսան
աբղիլնա -
երրորդ
ուժ մր նոր բա րղութ
իւննե
ր էլբ —
նալ
սաեղծել :
Առա
ր էլութ իւնւնե ր ր
կր
Հիմնաւորուին
նկաաի
ունենալով
ղերմանաէլան
նկտ բա —
ղիրր "Ր սարսափ
աղդած է մարղկոլ
—
թեան
է Ներկայ
պա յմաննե
րր չուտով կբ -
նան
փռխուիլ՛
ս՛՛՛՛ի պիտի կասեցնէ
անոր
յառաջիւաղա
ց ում
ր Հ
Գերմանացին
ռաղմաչունչ
է միչտ
կ^ր —
սեն
ոմանք
:
Զ"
յգ
ա չխարՀամա
բտե
րր՜
Հ ող
Լ
փո խութ
իւն
լառաջացոլցած
են ղեր—
ման
ժողովուրղին
մէջ, կր
պնդեն ու —
րիչներ :
Թ–
Ա–Թ–
Ե ՆԹՍ Գհ Տ Ս Կ Ց Ո ՒԹԻՒ ւՆԸ ՛
ք ԱՐՈ&ՏՈՒ^եԱ՚ն ՆՈՐ
Ենչպէս
յա քանքէ է , մարւլ էլա յին
"՚ձՔէ1
"Ր՛՛չ
ս՛ րաւլոլթ
եամբ ցոյց տրուահ
սլաա —
կերներ
միայն
կբնայ
տեսնել՛ երբ ււրււա—
էչե րնե
ր ր անցնին
չէստ արւսէչ , ւսչքր չի
էոե
սնե բ , բա քց
են
թաղ իտա էչց ութ
իւնւր
էչ
էէէ
բձանաղրէ
ղանոնք :
Շատ
մր փոբձեբով
փաստուեցալ
այս
պարադան ; //՚ , ՚ԼքէսՀանւքնե բու
շարժ անր–
կտբի
սրաՀներէն
մէկուն մէջ, ասկէ քա
նի
մ ր ամ իս առաջ Հետեւեալ
փորձր կա
աարած
էին.
շւո բժ
էս
պաւո էլէ։ ր ր
ցուցա —
դրուած
տտեն , մ արդկա
լին
ա
չքին ան -
տեսանե
լի աբադութեամ
բ , չատ
մ ր ան •-
էչամ1ւէւր
անցուցած
էին սչաստառին
էիր —
րայ
«՛Բ . . . պւսւլպա ղա կնե ր բ ամէնէն
լա—
լրն
են» : Աիջնաբսէբին
ա լղ ՛Ր • սլաղէղա —
ղւսՏքէւեբու սպառումր
սովորական
սպա -
ո ումէն
բաղմ
էււթ իլ
անդ ամնե բ աւ ել ի ե -
զած էր ։
Այս
իրողութիւնր
(ենթադիատէլց
ու -•
լոր
դարձնել ա յս չբջանին ալ,
շնորՀիւ
Ֆ
. Կ • Խաշի
էիա
յելահ
Հ ամ ա կր ո լիմ ե ան ,
ե
լ
բարեկամ
աէլան
շրջան տ էլին ,
ոբոնք
մ ի շտ րնգաոաջած
են անռր
Ր"է"Ր ^եռ–
նսէրէչներր :
Ատոնցմէ
մէէչն է ԵՈՄի
օբր , աւան
էլո
լ—
թիւն
ւլարձսէհ՝
Ամերիկայէն
մինչեւ
Հե -
ռաւէէբ է՛րան :
Զատիկր
իր ե րէլա րատեւ
պաՀքերՈէի ,
եւ իր ծոմ եբուի , ամ ենա յարմ ար օրե բն են
այդ բաբենպատաէլ
ձեռնաբկին
տբղ
իւնա–
լէւ
բմ տն : Ամէն տւանդապաՀ
Հայ տուն ,
ա յդ
օրերուն
մ իշա
բաժին
էչր Հանէ իր
դուռր ափ առնէէզին
% Ա եբ ծննզավա
յբէն
մեէլի Հետ րերած
բաբի
սռվորութեամր
,
Զաաիկր
մեծադոյն
տօնն է մեր եկեղե -
ցիին , ղարնան
աւետիս
ուի
ծիծղոլն
, որ
բնութեան
ղարթնումուիր
մեր
էութիւնր
կրկնապէս կբ լեցնէ նոբ եւ
թռվբուն
կեէսնքոէէ
I
Հողե կան այդ
լի
իճակով
•
Ո
՛՛՛վ
էլրնայ անաաբբԼբ
մնայ
ղժ րախտին
առ —
ջեւ ելո
՞էի
կրնար իբ տունէն
էձւսմբե լ ձեռ—
նունայն
, Ֆ-Ս ՛Խաչի
անդամուՀի
մր էչամ
իր կողմէ եղած
դիմում
մր, նոյնիսէլ եթէ
մէէլ օրծոմ պաՀելու
ստիպուի
, ինչ որ
շաէո աւելի
^դռւնւելի
եւ շատ աւելի
սբբ–
տարռւթ կր դարձնէ իբ նէէւէ րր
յօէէուտ
էլա բօտեա
լին :
Շատ
Զաաիէչներ
տեսանյ։
մեբ շէն դի՛– —
ւլե րէն
մ ինշեւ լսնապատի
ալաղակոյաերր
արիւնոտ : Շ՚ստ
Հտւկիթնեբ
ներկուեցան
էլաբմ իբ ու էլանա չ մերմամ իէլնե բուն ու
Հարսնուկներուն
աղաղուն
մատնե բով :
ք՚տյց
միչա
իբենց
վրանին տակ , մեբ բե–
կորնեբր
թթման
երեկոյին
Հիւր մրու -
նէին անտէր,
իրենց աէլքաւռիկ
սեղանին
աոջեւ։
Եւ երբեք
չմերժեցին
ծերունի
մր կամ մանուկ մրոր կարմ
իր
Հաւկիթ
մր
ուղեց
իրենցմէ
«ծոմերնին
աւերելու
Համար »:
էքուքապահ՝ Տ •
թեան
վրտյ
ճնչում
րանեցնե
լով "րոչ դա–
՚լավէար
մր ակամայ
պարտաւլրելր)
երկու
կուլմէն Հատու
՛չէնք մրն է : Եթէ լալ կեր
պուի ղործածռւի
, կրնայ
անչուչտ
չատ
լալ
աբղիւնքնեբ
տալ.բայց
միաժէսմաէլ ,
անսլաէոասխանատոլ
էլամ որոչ նէւլէստսէէլ -
ներ
Հետապնդող
ձեռքերու
մէջ , սաբսա–
էիաւրէու
զէնք
էքր էլրնայ դառնալ՝
Հան -
րային
կարծիքր ա յս
էլամ ա յն
ուղւլոլ -
թեամբ
առաջնոբղելոէէ
;
Վերջերս
, Հոլիէիուտի
Հեռատեսիլի
էլսէ–
յանր
ոււլեց ա յսսլիսի
փորձ
մ
ր
կատա բե լ :
Յա յտաղ րին
ւլ ռրհ ադր
ութ եան
մամ անակ
չատ
աբաղ
էլերսլուէ անց
րնե
լ ոււլեց « Ց,եր
ինքնաչարժ
ր
աբաւլ
մի քչէք»
• կամ՝
«Տու
նէն
դուրս
ելէսծ ժտւքանակ
դուռր կդպե -
րււ մի՛ մաւնաք» : Պատէլեբներր
կ՝անցռլէ–
ին
մ է էլ
Հ ինգ
Հ ա բ ի ւր ե ր ո բ ղ. ե ր էլւէա
յբէլեան
ա րււէտլո ւթեամբ . այնսլէս որ ~,եռաաեսիլ
դիաէէէլնեբուն
աչքր բան չտեսաւ
,
բա
յց
իրենց
ենթաղ իտէսէլցէէւթեան
մ էջ արձա -
նաղ րուեցաւ
իբենց
ցո
յց տ րուած
ր :
ք^այց եբբ դիտոէչներր
իմացան թէ այս–
էւչ ի" ի
լ՛ւսն էչէէէ տ աչէ
էէ
լած է , սէչււան
բո
ւլ ո–
քի նամաէլներ
տեէլացնել
Հեռաէոեսիլի էլա–.
լսէնի՛ վարչութեան
~։ասցէհն : ԸնգՀա
—
ն ուր
ին էիախբ ա քն էր, ռր ա լս ձեւի քա —
րուլչոլթիւն
մբ սալսէւլային
էլրնայ Լբա -
ւաէլանա
լ խոՀեմ Ութեան
խո բՀ ուրդնե բով
,
եւ էքերածռւիլ
Հանրտյին
կարծիքին
ւքրայ
ղանաղան
^ճնշումներ
պարաաղրոէլ
միջո —
ցի , որուն գէմ պայքարիլ
կարելի չէ :
Աբգաբեւ
, եթէ ղիտնանք թէ ին^
նիւթի
շուրջ
քարող չութ
իլն
պիտի
կէստարոլի ,
մեր
միաքր
կրնար ծառանալ,
րայց եթէ
չգիտնանք թէ էէէմէն Հինդ վայրկեանբ
ան
ղամ
մր մեր
ենթադիտաէչցութեան
կր
կրկնեն՝
«այսինչ
ասչբանքր
ւչնեցէք» կամ
«այսինչ
մարգր
պէտյ> է սպա
ննել » կամ
ուրիչ
որեւէ մէկ բան, մեր միտքր ան—
ւչէւտակից
կերպով
1չ տբձանադրէ 3".13
տրուած ա յղ. պաակե
րր , ել ոբոչ
աաեն
մ բ վերջ
էլ իւրացնէ
ղա յն , էլր Համ
ոզուի
թէ այղպէս է :
Հոչիվռւաի
Հեռատեսիլի
կայանր
առ
ա յժմ
որոչած է ղ աղբեցնե
լ իր ա յս փոր
ձր : />ա յց
ոչինչ կր փասաէ թէ ա յլ կա–
քաններէ , կամ ա քլ չարժանկաբի
սբաՀ -
ներու մէ9 ա քգ փորձր պիտի
չվերսկսի
էչամ արդէն իսկ չիկատարուիբ :
ք՝նաւ ղարմանալռւ
չէ , եթէ քանի մր
տարի վերջ,
մեղմէ
իւրաքանչիւրր
րսէ
կամ
րնէ այնպիսի
բաներ,
որոնք այս ձե–
ւով պա բատ
դրո լած
են իթ ենթ ագի տակ -
ց ութեան :
ձ Ս Յ Ա Ս Տ Ա Ն
Ե%ԵԳՆԱԶՈՐԻ մէջ բացուած
է նոբ
դոբդաշինաբան
մբ, ուրառայժմ
Հաբիւբ
ւլո րգաղո րծնէէ բ էլաչիսատին.
բայց
այգ
թիւր չուտով
պիտի բարձրանաք
Հինգ Հա—
ր ի ՚ ֊ ր ի ՚. ՚Նռրաստեէլծ
դո բղտ չինա րան
ր
այս
տարի
սչիտի ա բտաղբէ
էռբս
Հաբիւբ Հա
ղաբ
բ՚՚ւբլի
արժէքով
ղոբքեր
,
որոնց
թէէլին
երէլու \աղար քառ. մեթր
Հայ -
կաէչան
ոճոէի
ղ ոբքեբ %
Օ-ԱՂՈհԹ-Ւ ԳւԼԴՈՒէԹ
ՄԵԱԱ-Ր ՄԵԾԱՐԵՆՑԻ
մաՀսւէսն
յիս -
նամեակին
առիթոէի
Պոլսոյ
էսաեէսն վաբ
ժա րանի
տ չա կե ր տ
ւէ
ւՀ ինե բր էչաղմ սէէչԼ ր -
էէչած ենՀանդէս
մր ,
էէքէ
էոեւլի էէւնեցած է
Ա տբտ
23/'Տ՛ ,
Հոծ բազմ էէւթեան
մր
ներ -
էքէէւ քէէւթեամբ :
ՎԱՀԷ –ԲԱՁԱՅԻ իպատիւ դրական
երե–
էլոյթ
մր եղած է Պէյրութի
մէջ
«Հայկ
Ակէէէմ բ»ին
էքՈէրք
է - Հ եւլ ինա կր
նե բէլա յւս -
ցուցած են Տ իկին Եռլանտ Աճէ մ եան
ե ւ
Գբի՚լոբ
Շա-էինեան
Վա՚^է
՚Բւսչա , որ
ներկաչ
եէլէէէծ
է երեէչոյթին,
էէչէստասիւա —
նահ է իրեն
եէչահ
֊է
ա բ ց ռ
Լէքնե
բ ո ւն :
ԳՐէ՚ԳՈՐ
ԼՈՒԱԱՒՈՐԻՋԻ
ուխաի օբր
Անթ
ի չիաէէ ի էլա թ
էէդ
իկռսա րանին մէջ տօն
ուած է , Հոծ բէէէւլմութեան
մր
ներէլա —
յութեամ
բ : Պ
տտէէէ
բաւլէսծ է Աբաա
կ ե -
պիսէլոպոս :
ՊՐԱՆ՚ԲԱԻ մէջ (Միացեալ
ՆտՀ .էւնւչնեբ)
15
՚՝՚"էի
մաւսծ է Հ. Տ՛ Գ՛
է"՚ՐՔ^ՐՐ ՚
Երդման
տ բա
բալ
ութ
իւն
ր կատարած
է
լ^էլԼբ
Ոիւէւանգ կոէսնեաէէ :
ՀԱՏ
ԳԻՏՆԱԿԱՆԻ ՄԸ
ԱՇԽԱՏՈՒԹԻՒՆԸ՝
ԶԻՆԱՐԷՆ
1057/՛
՚իեբջաւսրռլթեան
Փէքինի
մէջ
լոյս տեսաւ
Հա յաստանի
Գիտութ
իլննե -
բու
Ա,1լաէլ.եմիէսյի անղամ
Փրռֆ
. Վ . Ֆա–
նարջեանի
«քիեն
՚Ոէչ
ենո ղ իէէէէչնսս տ ի էչսւֆ ա
չ–
թատութեան
չինտրէն
թ ա
րէչմ
անութ
իէն բ :
Այս
՚լիրքր
առաջին
անէլամ
•^բւսաէս —
րաէլռւեցալ
\
1)5
\ ին , Մ ՚ ՚ ս կ ՚ ՚ ւ ա : Խ ՚
Մ
իու–
թեսէն
Առ ո ւլ ջա
էէլ ա Հ ա քլան
նաթաբարոլ
—
թեաէէ բժչկական
րարձրաղււյն
Հասաա —
աէէւթիւնր
մեծաէէլէս
ղնաՀաաած
է " ՛ յ "
էլ որհ ր , ո րպէս
ո ւս ռ ւմնա էլան մեծ ձեռ -
նարկ
րժ չկա էլան Հաստաւոութեանց
Հա —
մար :
Փրոֆ. Վ– Ֆանաբջեան
մասնադէտ
է
Ո՛է օն թ կէն
ի աթաաճանա
չմ
էսն
մ եթռտին •
այս
մէսրդին
մէջ խոբՀրդային
նչանտլոր
էլ
իաւէւններէն
մէէլր կր Համարուի
: ք՝աղ—
մաթիւ ա չխատութ ի էնէնեբ ունի ,
որոնց
մէջ
րնդՀանբացռւցած
է իր ղիտա -
մանէլաէքարժաէլէէէն
փորձր :
Զինտէլան
՛է
բատա րակութեան
մէջ գբր—
ուած է
Աքս դիրքին
թարդմանոլթիւ
նր
. . . մեծ իրտդա
բձութ
իլն է • այգ աչ—
իսա տութիւնր
ուսանողնե
բու եւ բժ
իչկնե–
րէէւ Համաբ
Հիմ մլ
^է
է • առանց
անոր
կարե
լի չէ ուսումնասիրել
Ռէօնթկէնի
ախաաճանաչման
եղանակր եւ յտռաջղի -
մել
էէէ
յգ
մ ա բւլին էքէջ ... ա լս
ձեռնարէլր
մեծ
նշանակութիւն
ունի գիտութեան
Հ ա –
մւ
՛բ :
Հայ
գիտնաէլանին
այս
տէթաաութեան
շինարէն
թա
բգմ անութեան
Հտմար Փէ ՜
քինի
՚քէջ
մասնաւէէր
դասրնթացքներ
րացուած
էին
Հ բատա բակչոլթեան
կող —
մէ , ոբպէսղի
թա
րղմ
անի
^ ե
ր բ
կարենա
յին
Հարկ եդած
ուս ոււէնասի բութ
իւններր
րնել,
ղործր
յաջալութ
եամբ
պսակելու
Համաբ։
՛ծանօթագրութեան
մրՀամա -
ձայն
չին թաբդմանի^երր
մեծ
եռանդով
ուսումնասիբահ
եւթարղմանած
են
ղայն։
«ՅԱՈ՚ԱՋ»Ի
ԹԵՐԹՕՆԸ
(157.)
ԽՐ՛
ՀԱՅ
ՀՈՎյ՚ՒՆԵՐ
Ես
թէեւ
ձիարչալի
մէջ ցոյց
տուի
իմ
կատէսրեալ
անքլրթ
էէ լթ
իւն
չւ , բ՛ս
յց
սբսոբ–
՛էութեան
մէջ մի վ՚ռքր երեսս
պա րւլաց րի :
՜Րբդեբր
է
սոէիորած
լինե լուի աւելի
նի -
ւլաէլի , ատբճէէւնէսէլի ել
Ալ
՛ի
էլռիլ ներում ,
Հբացէէէն աբձաէլելու եւ նպէստաէլին
՚լիպ ~
ցրնե լու մէջ չէստ էԼարժ չենլինէւլմ : Ե"
քանիցս
անղամ կաբուլացա
լ վաքր
ձղել
Օէք
ի
էքէ
ջ թ" չ՛՛՛լ էլա քաւին
,
կարո
ւլա
ցայ
ւլ քւ ւո ի
՚1է
ւլլէէրել նա էէլա ս տա էլին իր վլաիսչե -
լու.
մ իջոցին
, րա
յց նրանցից
միւս յն եր -
էլէէէ ւլին լաջոէլէէւեցալ
ո՛քդ անելր :
Ասլանր
ինձ Հետ ժամանակ
չոբոչեց ,
թէ երբ կր վե րադ առնա
յ , ա յս պատճա -
էւոէէ
ես չաապում էի չէսա չռւչանալ,
մ բ–
տածե լով
, ղուցէ նա եէլած
կբ
լինէբ
Գրա
Հւսմար
մենք
ւէե բսէգա րձանք
բէկԻ
վրանր , երբ կէսօր էր: Ասլանր ղեռ ե -
կած չէր :
Ես չատ սուիած
էի,բայց
ճաչր
՛՛ւշ տուե—
ցին,–
Ո ր ո վ Հ
ետեւ • մե
ր որսահ՛՝
թո
չո ւննե -
րից
՛՛լ
երէնԼրից եւս պէտք էր մի բան
պատրասաե
չ. րացի
ղ բանից,
սպասում
էին
րէկի եւ Ասլանի
ղէսլոլն :
Ես
շսւղե
լէէէէ
անդռրհ
նստել
վրանի
տակ , ելինքնակո
չ
՜՚ի՚-րի "(է" սպասե
լ ,
մինչեւ
ոլտելէէլ
մի բան տային
, դուրս ե–
կայ
այն աեւլից , ել սկսեցէւ
ղիմել վաք —
րիկ
՚Լ"""ԿՐ. ՚ "Ր ՚^սսռւմ էր
՝է
ովիտի մի–
ԻՎ ••
Կէս օր էբ : Այսժամին
^ոէիիւներր
քր–
չում են ո չխա
րնե
ր ր ւէբաններին
մե բձա ֊
էւա լ մակաէլատեղէէնեբէէւմ
, ուր
ւլնում •
են
էլնիկնեբր եւ աէլջիէչներր
էլա թ ր կթե -
լ ո ւ ։ Նրանք
արդէն
իբանց
ւլոբծր
էի1ւրջա–
ցրել
էին , եւ կաթնաէ
լի
սափորնեբր
ղ լիսնե րի վրա լ ղրած
, էիե բաէլ առնում
էին
ո չթա
րնե
բի
Հ անղ
ր ո ւսէն ից : ՛Րիչ էբ պա —
տաՀոլմ
, որ այդ աղջիկներր
էլամ ման —
կաՀտսաէլ
էլանայքո
իմ
ւքօտոէէ
անցնելէէս ,
որ եւ իցէ էչատւսէլ կէսմ
սրախօսութիւն
չարձակէին
ղէպի
ինձ։
Նբանք
մի բան է–
ին ասում, եւ առանց
ւղատասխանէւն բս–
էդասելու,
ծիծաղելոէէ անց էին կենում :
Ես
յիմարի պէս նա յում էի նբանց ետե —
լից ել լուռ էի մնում : Վե բջասլէս
Հան -
ղիսլեց նա , ոբին ես որոնում էի .
Թութին , ա լսպէս
էին կոչում
այն աւլ—
ջրկան , ոբ աէւաւօտեան
իմ
լուացուելու
ժամանա
քլ թռւլեց
իմ մտքում
մի կասկա
ծաւոր
կարծիք
- ա յժմ նա դառնում
է ր
ռ չխա
րնե
րէլ
Հ
անւլ րէէւանից , ել որպէս
իր
(Րէկե
րէէւ՝,
իքր
, կաթնով
էէքբ
սափորր
ղչիսէէն դրած։
Նսս՛ Հեան էր այն
ման -
կաՀէսսակ
կինր , որից առաւօտեան
լսեցի
աղիտա
չի երդր : Նրանք
տեսնե լուի ինձ ,
րաժ ան
էէ
լե ցան իբանց
իսմ
րից եւ ե էլան ինձ
մ օտ :
կաթ կր թմե
՞ս,
եղաւ
Թութիի ա -
ռաջին
էսօսյէր :
Թէեւ ես ս ո փո բ ո
լթ
ի ւն
չունէ
ի
Հ ում
կէսիմ էսմելոլ , բայց
թութիի
էսօսքր
չկոաբելու
Համաբ
, բնղոլնեցի
նրա Հբա–
ւէրՐ
տ
Նա լեցբուց
փոքբէ
՛կ
փայաեա
լ ղտ—՜։
ւաթր, որիր Հեա ունէր եւ ժպաելէէէի տր—՜
լեց
ինձ :
Նրանք
նսէոեցին
ւէտակի ափի մօտ
տա)/—
դստէսնէսլու : Եւ է՛լ՛աւ , բաւական
լալնէսծ
էէւն ,
էէ
րաէ Հետե
լ
Հ
ք,ռ ու տեւլից
է ին
ւլ
էէէ -
լիս : Թութին
սկսեց
էէէոակի
սառր
$,Բ"՚Լ
լուանա
լ իր բորրոքուած
երեսր եւ
յետոյ
սրրեց Հադուստի
դրո չակով : Նր
՛ս
ու՛լե -
էլիէքր լուռ էբ.ցեբեէլռվ ես աւելի
պարդ
էլա բէէէլացա
յ
նչմ աբե
լ նրէս
՚1 եզեց
իէլ երե -
սի տխուր
ղծեբր :
Ես
ուզեց
ի
ղբա էչե ցնե
լ նրանց :
-
Գէէւք ունէք չատ աղախիններ
, ասա
ցի, ես , էլ ինչո՛՛ւ էք իքնեբգ
այսքան
նե–
դութիւն
քաչում :
-
Մենք թօ Հէէւանդ. չենք,
պաաասխա–
նեց
Թութին, ոբ Հանդիսա
պտռկենք
ու
"ՀԻԿ
ՀՀԻ^՚-Կ
••
Աղա
իս ինն
է
/
ունի
էւբ
ղործե
բր ,
պատաս խանե ց
մ
էէ
ւսր
աւե
լէւ էսէէէեմ կե ր -
պով :
-
Ընկերիղ
ո՞բէոեդ ես թուլել, Հար —
ցբուց
Թութին :
Ես
իմ ացա
յ , որ Ասլանի
մ ասին է Հար–
ցրն
ում :
՛Րո Հօբ Հեա ղնացել
են , չեմ էւմա -
նում ռրտեււ ;
֊
Նր՛
ս
ր
էո ո ւէ էէ ա ւոէսսա
նա յ է նւ
գու դիտե՞ս
, Հարցրուց
Թութին
բարկա -
ցած
ձա յնով :
ինչո՛՛ւ ես ա քսսչէս խօսում
, իսէւնթ ,
զգուչացրեց
նրան տիէլինր եւ սկսեց
քլր չ —
տամբե
լ :
Աս քանր չաա լալ տղա
յ է \
-
Րա
յց
ձիւնի
սլէ ս սառն էնա
-
է՚նչո՞ւ , նբա՞ Հաւքար, ռր քեղ Հեա
սիլիբիլի
(սեթեւեթ)
չէ^ անում
Այս
եր կուսի
էէի
ճե լուց ես իսէլո յն
*. աււ–
կացա I
Թութէէի
ատելութեան
պաաճառր
դէպի
Ասլ՚սնր : Երեւում էբ , թդճալի ադ–
ջիքլր սիրում էբ նրան , եւ սաոնաս
ի րա
,
անգութ
Աէէլանից
մե
րժ ուած էր
ելլել :
Րա լց
Թոլ
թին
չՀտնգստացաւ
էոիէ^ոջ
էսօսքերոէէ , եւ աւելի
բաբէլանալոէի
ասաց •
- –Ես մէւշէո կ՝ասեմ
, նրա սրտում սա -
տանայ է նստած, նա էսիղճ չունի, ԳՐ"՛
Համաբ էլոչ մի աղջիկ
նրան լալ աղա -
մարգ չի ասի • . • ;
ՐԱՖՖԻ
(Շար.)
