1–
2 .
Յ Ա Ռ Ա Ջ
Նորերէն
չաաեր
ուն ոքակսաձր
Համ ես -
սէութէւնն
ու լրբութիւնն
է այսօր :
^. յ
՛րական
արժկքներր
,
օժտուած
ան–
մ–րխտելի
^որՀուի
,
անոնք են մեծ մա
սամ ր , որ ունին
դարձեալ
Համեստոլ
—
թ իւ՛ւ՛ ու լրբութիւն
:
Տաւակնութիւններր
դժուար
թէ կա -
աարներոլ
բարձրացնեն
դմեդ :
Եր արժանիքներբ
ճանդալ
, բլլալ իրա ֊
դե կ իր ուժե րուն ու դառնա
լ նա խանձա -
խնդիբ
անոնց
յարդոլելուն
, դեռ եւս յա–
ւաէյ^իլ չի նչանակե բ :
ք՝՚"յց
փոքր արժանիքներով
մեծ յա -
լակն
ութ
իւնն եր սնուցանել
, սլա րադան է
մ եծամ իա անձե բու :
կ՝ապրինք
ժամ անա կա չրշանի մբ մէ^,
ուր
բարո յական եւ մ տ ա ւո բա կան
խօսուն
բարեմ ասնու թիւններ
կր
սլաՀանչոլին
մարդոցմէ
:
Երկու ոտանաւորով
ու երկու
սլաա —
մոլածքով
մարդ ոչ րանասաեզծ
կբ նբ —
կատուի
, ոչ ալ նոբավիսլաւլիբ
;
ք՛ա յց բանակ մբ կբ կաղմեն
անոնք , որ
յեց ած ա յս վտիա
սլա չա բ ին , նփդակ
կբ
ճօճեն արեւոտի
եւ մ՛տքի էլասական կա —
նռններուն
դէմ :
Ս՚եբ ակնարկր
դնաց դրականութեան
•
աւելի վատ են ուրիչ
մարդեր եւս :
^1ր բաւէ որ աարի մր կամ՛ երկու
մէկր
դտնուի
ծխական
վարժարանի
մր մէ^
սլաչաօնի
վրա
յ , չէք կրնար
վիճիլ
Հետր •
սլիտի աչխատի
տարՀամոզել
ձեդ, թէ
դ սլ ր ո ց ա վա ր ո ւթ ե ան
մ է^ իր որդ եդբած
դրութիւնն
է ուղիդ,
որովհետեւ
«փռրձա–
ռոլթիլնր՝^
ունի ատոր :
Տարուան
մր կամ երկու
վաբձառռլ
—
թիւն
է
կար աաեն մր, որ բարեխիղճ
ու իրա -
կան սլատ րաստռւթ
ե ամ բ
մասնադէանե
բ
էլամ չնա
յէն
խօսիլ
իրենց տասնեակ
աա -
բիներու
փորձառութեան
անունէն
:
Աբուեսաի
չատ մր մարղերուն
փր՚՚՚յ
ք^դՀանբացոլմնեբով
կր յանդիք
նոյն
եղ–
րակացոլթեան
%
Փորձառռւ
, պատրասաուած
,
անվիճելի
կարողութեամբ
մարդոց
բանակ մր աՀա
ամէն տեղ, առանց
սակայն
սվաոփիչ
ար—
դիւնքներոլ
:
Ո՞ւր պիտի
Հասցնեն այս
յաւակնու
-
թիւններր
մ եղ ։
Աւելի
^իչղ
1
ո՞ւր
պիաի
Հասնին այդ
յա ւա կն ո ւթ
ի ւնն ե ր ո վ
զին ո լած
մ իշակու -
թիւններ
, երբ իրենց կր պակսի
Համես -
տութիւնն
ու պատ րաստռւթ
ի լն ր :
Երբ
մ ոռցած
արուեստին
ու բաբձբ
մր–
աաւո բականութեան
ստո բոդե լինե բ ր
,
ոա
քի վբա
լ րլացուած
ու դրի
առնուած
խեդճոլթիւններով
կր կարծեն
ծառա
յած
րլլալ Հայ մչակոյթին
:
Աերունղ մր որ էլուղէ
ծառայել
իբ աղ—
ղին,
ամէն
բանէ առաշ պէտք է
ունենայ
իր
լսելիքին
մասին պարզ ել որոչ
դազա–
փար
I
ՀԱՅԱԱՏԱՆԵԱՆ
ԳՐԱԿԱՆք1ԻԹՒԻՆ
ԳԼք1Ւհյ
ԵՐԿՐՈՐԳ
1–
Առ աւօտեան
, երբ Գարեղին
արթնցաւ,
նրա առածին
անղիաակցական
ռեֆլեք–
սր եղաւ դար ձե.
նո
էն
յ՚՚ռ–՛
միթէ՛
էԻ^^Կ^ւ^էս՚"՝^"յլււ
.Ր"՚Ղ՚"ՔԷՅ
• • •
ր"՚ձՅ
Հետեւեալ
իսկ
էիա
յրկեանին
յիչե լով նա -
խորդ
օբր , նա նորից սկսեց
լուռ
ար —
տա
ս ո ւե լ
Նա պառկած
էր Հաղռւսաով,
Աիրանոյ—
չի անկումի
էիրայ; Աայրբ
նբան
ծածկել
էր մի բարակ
էիեբմակաի : Վ^աւլ առաւօտ—
եայ
արեւն
արէչէն
րնկել էբ ա քդու
զանա
ղան
մասերի
փրույ, եւ ամենուրեք.զր
-•՝
լարթ
ճռուողում
էինթռչուններր
:
իսկ
Աիրանոյչբ
չկաբ
. • •
Գարեղինր
ցատկեց
ոաքի ; Անէնաբ
էբ
պառկել : Շարունակ
թւում. էր , թէ
շնչա
ռութեան
Համար օդր սլակսում է : Նրա
աչքովն
բնկաւ
աթոռր
, որի մէ9քի
վրւսյ
մայրր
դղել էր կոստիւմ
, սսլիաակեղէն
,
նստելատեւլոլմ
դբեք էբ կէսլի •, դուլպա -
ներ
, յատակի
՛իրայ
կիսակօչի
1^եր • • •
Եւ իրրեւ
փրկութեան
վւ աբոսի , Գա -
րեդինր
յանկարծ
կառչեց ա յղ
ամ ենիղ :
Հաւլնել,
այնուամենայնիւ
, ղուցէ
ւիե -
րածուել
նաքսկինին • . -
Նա արագ
Հանեց Համազգեստր,
վեր -
^աուռյել
ւլեռ եւս չ ի նչանակեր
մեքե
—
նական
աչխատանքնե
ր կատարել
:
Ա արմ իններու
մէՕ կամ անոնց
կ՚՚՚լքք՚ն
1
ծաո ա ք ութ իւննե
ր կան, որոնց–
Համար
կր
պաէանՏուի
պատրաստութիւն
,
էմտռւ
—
թ ի լ ն ,
վէՈ
րձառ
ութ
իլն եւ
մ ասնա ղիտ ու -
թ ի լ ն : Մ՚սր՚է երբ ՚ լ ո ւ բ կ է անււնցմէ
,
րայց
տրամադիր
օդտակաբ
Ր1չալու,
պէտք
է
Հաչէէւի
առնէ իր ումերր
–.Եթէ անոնք պա—
֊. անուէլ ած
դործին
•> ամար
թեթեւ
կր կչ–
ռեն
, ււլէտք է Հրւսմարի։
Այս ՛քարշին պա
րաղաքին
աւելի
բարե
խւլճօրէն
ծառայած
կ՝Ր11ա
ք իր աղւլին
կամ
Համալնքին,
քսւն
ւս քն ատեն
, երբ կր սւուււնձնէ
իր
էէլժերէն
՛Ի ե ր պա րտականութ
ի էննե ր ;
Ամէն
կողմ
էանրւսքին
դործերբ
կալլն ի
կաղ
էլրնթէսնան
, ոբուԼ֊աեաեւ
անոնղ
ւլր -
Լուխր
ւլ տնռւոէլ
անձե բէ ն չատե
րուն
կր
պակսի
պաւո րաստու
թ ի լ ն ր ;
Ջենք րսեբ
զէէՀաբերութեան
ալին,
բնդ—
Հակառակն
:
Նոբեբր
պէտռ
է
իմ ան ւսն ասիկա ;
Անււէէք պէտք
է ղիէոնան
, որ ցանկու
-
թիւններր
միչտ
արդիւնք
չեն տար , երբ
Համասլատասխան
սլատրաստոլթիւն
չու—
՛եի
մարղ :
Տ ան կո լթ
ի ւ ն ն ե ր աէ
կրնան
ք
մ ւս սնա կէէ
յա
շո էլո ւթ
էէ ւննե
ր ձեռք
բերել
մէւչտ
, բա
յց
էուրշ պատբասաոլթեամր
ել չրշւսէա
քե —
ցալութեամբ
է որ կրնանք
նոււսճոլմներ
Գ Ե Ր Մ Ա Ն Ի Ա Ն Պ Է ՛ Տ Ք ԷՐ Զ Ի Ն Ե Լ
րձան.
դբել ;
Համ ե ս տ ո լթ էէ
լն
ր
էէբ
ումե բուն ճանա -
չոլմր կր նչանակէ :
ճան
^անք
մեր թե ր ինե ր ր –.Ըլլանք
լուրշ
ու ա չխա
ա
էէնք մեր չրշապատ
էւն
Օդտակաբ
Րէէո՚լու
Համար աելարար
Համբարել
:
Լռիկ
մնշիկ
նե րամ փռփ
ա չխատե
լու
ձեւ մր կայ որ անՀաար կր բարձրացնէ
:
կր մղէ դայն ինքնասրբադրոլթեան
;
Ա յս
՚քերշինր
առանձէւն ^իդ ու
յոդնու–
թիլն կր պաՀանշէ
, բայց
կուդայ
սլաՀ
մր, ոբ ենթական
կր խանդավառոլի,
երբ
կր Հաստատէ իր շանքեբուն
բեդմնաւո
-
ր
էէ
ւմր
I
Յաճաիս
յա լակն
ութ
իւններր
պատճառ
կր դառնան
, մարդոց
ձաէսողոլթեաց
:
ինքն ապաստան
մ արդր կր մ ոռնա
յ
իր
թե րինե ր ր ս րբադբե
լու պաՀանշր :
Միշ՚"կ
մնացալներր
,
անրնդռւնակ
-
նեբր կամ բթամիտնեբր
չեն մ ի շտ ^ "՛յլ է՛
րենց
ումերր
ղեբադնաՀատող
յաւակ -
նոաներ
, ււրոնց կր պակսի
իրական մե—
ծ ո լթ
ի ւնն ե ր ո լ նկարադրի
ամ էնէն աղ -
նուական
ել պա յծառ
ղ ք ՚ ^ ր •
Համես -
տոլ թիւնն ու չրշո՚֊թիւ֊նր
:
Լուրշ
դէմքե
բու
պաՀանշր
ունի
^այ
կեանքր
, ամ
էն
կողմ ;
Համ եստ ու լուրշ
եր իտա
սա րդնե
ր ,
Համեստ ու լուրշ մեծեր
, ւււ նոյն
էսմոբով
թրծուած
տարրեր,
բոլոբ
ասպաբէւ^երոլ
վրա
լ ու ամէն
դործի մէշ :
Աիայն ալդ ողին է ռբ պիաի
սանձէ
մեր
յաւա1լ1է
ութ
իւննե ր ր ու
առաշնոբդէ
մ եղ
մ ե
բ
թե րինե րր
տեսնել ու
ղանոնք
սրբաղրելոլ
առաքինութեան
:
Մյդ՚ղէո
կ^րնէ կամ
պքյրաի
րնել ղպբո
—
ցբ : Այ՚է՚ղէո
կ
՝ընէ կամ պէտք է բնէ ան–
ցբրեց
որրիէր ել սպիաակեդէնով
դուրս
դնաց
լուացուելու;
Լուացարանն
այնտեղ
էր , Հին տեւլում
, պատի
տակ
Երբ նա դուրս եկաւ
այղի , մայրր
եւ
ա յդու
՛Լ իչե րա
յին պաՀակբ
կանղնած
ղր–
րուցռւմ
էին : Ըստ երեւոյթին
,
ծեբունին
Գարեգինէէ պատճառով
էբ դեռ այդ աեղ ,
չէր
զնացեր
քնելու : Տեսնելով
երիտա -
սարդին
, նա իսկո
յն մօտեցաւ
,
ուրախ
չնորՀալորեց
նրա ւԼերադարձր
, ապա եւ
իսկո
յն ախուր
սեղմ եց նրա ձեռքր ; \
Գարեէլինբ
լուացուեց
, արադ
բարձ՜րա -
ցաւ
՛Լեր ել մտաւ իբ սենեակր; Նրա աչ -
քերր Հանդիպեց
էէն նկարին
սեղանի վր —
րաք։
Պայծ՜առ
առաւօտի"՝ ց էլ՛, երիտա
—
սա րգա
կան
կեն ս ա ռա տ ո լթ
էւ ւն ի՞ ց ,
թէ
պարզապէս
աքն պատճառուի, որ Գարեղի—
նի Համար
Աիրանոյ^
անմաՀ էբ՛, նա
նորից
ղիմ եց նրան , եւ զ իմեց
Համ արեա
յ
աոանց թաէսիծի,
ինչպէս
կենդանի մար -
էլր կենդանի
մարդ ուն ՝:
Րարէէ լոյս,
Աիբանոյչ
•••
Նա սկսեց
Հադնուել :
Անղրավարտիքբ
Հաւլնե լուց յետո
յ նա անւլղա լա րա բ
ձեռքր
տարաւ
էլբպանբ եւ Հանեց
այնտեէլէւց մա
քուր լուացուած
, արդուկուած՜
եւ խր -
նամ
քո
էի
ծալած
թաչկինակր
-. Նա Հաս -
կացսււ
Աիրանոյ^
էր ղրել
այնտեղ
:
Պիշակր
Հաղնելիս նա ծոցաղբպանում
ինչ
որ կոչտ բան ղդաց եւ նոյնպէս
,
ձեռքր
տարաւ
, Հանեց : Գրամ
է բ , որ
նո
յնպէս
ս
իրանոյչն
էր դբել
այնտեղ
I
Եւբոէէլա
քի
ամէնէն
ոլչադրալ
երկիրր կր
էամարոլի
ւիե բա կանւլնո
էլ
Գերմանիան
:
Ո– ԱչխարՀամարւոէէ
վաւլորդայնին
՛իա
շ -
նէէէ
կիցնե
բու
մ է՛շե լ րամնուած՝
աասնամ–
եակ մբ րա ւա կան
եղաւ , որպէ
Աղի
ինք —
նիչէււան
էււմ մ՛ր րլ/այ,
արեւմտեան
Ն
^սւ —
կատէւ
՚Լրայ ;
Մ արտ
՚ձՀէին վե րշացւււն
Պ՚՚ւնտսթակի
արաաքին
քա
ւլա քէս կան ւււթ եան
էէիԼլարա ՜՜
նութ իւննե ր ր , ււրմ է ետ
^դ
ձա յնե բու շա խ -
շաԼսիչ
մ՝ ե ծամ ասնութեամբ բնդ
ունուեցաւ
Հ Լէն
էէ
կէտե րէ բաէլկացւսծ
բանաձեւ
մր :
Յաա
կան չական են երկու
ո րէւ չումնե ր •
1 •
Նկատի
ունենա լււվ Խ ՚ Ա իութեան
էԼւլլէական
սպառաղինոլմբ
ել
Արել
—
մ ւււտքի
պա չապանութեան
ծլ՚աէլԼէրր
Գերման
բանակր պէտք է ղինուի
ամէնէն
արդ
Լէական ղէնքե րով ;
՛ձ
•
Պ՚՚նԼւ կաո ւաէարւււ թեան քաւլաքա
—
կան
էէ
ւթե
ան
Հ ի մնա կւսն կէտր՝
Գե լ՛մ ան
էւէւ
յ
վե րամ էւա ցումր ;
Ո՛չ մէկ կաււկած՝
էւր
րաժան
— բաման
եղած
ժ
է1ւլէւ
։Լուբւլ ի մբ Հ էւ ւլսէմ ա ս
էւն
ւիե
րւս—
մ իացմ ան
դէսղաւէւա
ր ր մեծ
Համ ակրանք
կր
ւէա
յելէ մանաւանգ
արեւմտեան
չրր —
շանակներուն
կուլմէ։
Այսուէանւլ
երձ ան—
էսէէւսավւե
լէ։
էր էէէւէլա1լրանքն
ւււ րնդդէ՛ —
մաղիբ
չարժոլմր
սսլառւսղինմէսն
դէմ •
է իւլէական
եւ շրած ին
ւլէնքե ր ՝
ղե
րմ ան
բանա կին :
Ընդդ
իմ
աւլ իրներր
,
մ ասն
ալ
ո
բ
ա բւս ր ՝
1
րնկեբվաբական
կուսա կց ութ
էւ
ւն ր , ՚–.
իբենց
ձայնր
լսե
լէւ
դա րձւ։ ւց
էւն
Գաչնակ -
ցա
քին
Հանրապետ։։ւթեան
մէշ ;
Երկու
ԱչխաբՀամ ա րտե
րէն
ումա յւամ , պար —
տուած
մ ալաէոլրդր
բն
ւս կան
ս։ ր ւս ր նեբ —
կա յս։ ց ուց
է։ չնե ր սլէւտի էււնենար,
որ։։նք
՝>աչա աչքով
պիտի չնա քէ
էւն
այս որռչու —
մ
՚էէն
: ճԱէւնչել
վերշր
պիտի
պայքար
ինք
Հ ինլէական
ղէնքե բուն
էլ
էմ »
յա յտա
բա–
լ
՛եց
րնկեբվաբական
սլա րաղ լուխ
եւ
՛Լար չապետ
Ատրնաուրրի
ղլէսաւոր Հա -^
կաչառ
^^ւնադատռւթիւնր
: Այ՛է
ռղիով
կ՝աոաշնորդուէւ
իրական մեծ ՚էէմք
մր ^
երբ էաբցր կր վերաբերի
իր սբտաէա
-
տռրներու
առուլշ
դաստիարակութեան
:
Այդպէս պէտք է ւէերաբերի իբ արմանա
—
սլաաուութեան
եւ
աղղային
դերադոյն
չաՀերու
նէս
էսանձա էսնղ է։
ր
ամէն անձ , ե—
թէ
կ
՝ուղէ
էէբապէս
Օէլտակար
Րէէ՛՛՛է ՝•
Համեսաութիւնր
պէտք չէ չւիռթել
կեղ–
ծէւքէւ ել կրաւոբական
–^ամա կե
րսլութ
եան
Հետ , որ անձնական
չաՀր
ունէ։ նպատակ :
Լռելր
միչտ
ոսկէւ չէ , երբ
պատելու
—
թ իւն կ՝րնծա
յուի
ռւրէւչներէււ
Հ րապա րա -
կր
ս ուաե
րէէվ
ու նենղ ւււթիլննե
բով
ողո–
էլելոլ :
Համ եսաւււ թիւնն
ու. էրշութիւնր
" ՛ յ "
պարագային
ալ ղօրաւոր
ղէ նքե
ր
են ,
էսա րանե լու
Համաբ կե ՛էծ իքբ կչո ուած ու
փաստական
օրինակնեբով
:
ԱՐՄԵՆԻԱ
կա ռա
կ
ո ր ղ Օւրնաուրբ ։
Յստակ է նաեւ
կառավարական
չրշա -
նակներ՚՚ւն
պաչտպանած
թէ՚էբ
•
Ամ
ԷՆ
բանէ աոաշ՝
ինքնապա
չա ոլան
ութ
ի ւ ն
Երեւոյթներու
ներկայ
վիճաէլին
մէշ ււ
մանց
ւսնտրամաբանւսկան
կր թուի
Գեր -
մ անիո
ք
սպւսո
աղինմ ան
ւլէմ
ծայր
տուած՜
պա քքարր։
Հիւլէական
եւ շրածին
ւլէնքե֊
բու
մթերանէւցնԼբռւն
ւիրայ
թուիոս
նրս–
տած
Հսկաներուն
էէիմաց
րնաէլւոնտրար
ձեռնածալ
կարելվւ չէ նստիլ,
մանալանէէ՝
երր
լայն
Հ ո ՛ լ դտած
է այն աեսաէլէտբ
,
ոբ
սւ ՚ իւարՀի
խէս
։լաղութե
ան
լաւաւլ
ո
յն
երա չէսիքէ՛
կրնայ
Րէէ"՚է
ումեբու
Հաւա
֊
սարակչռութիւնր
:
Աօւո
ութսուն
մ իլի։։ննոց
Գերմ անիո
յ
մ եծաւլ
ո յն
թեւր
, աւեր ակնե
բէն
յառնած
,
քա
9ոդեցաւ
բարձրացնել
իր
տնտեսռւթիլ–
նր , Համ Լմատա
բա
ր րնկերային
կա
յ ո ւ ն
վիճակ
մր ււտեէլծելււէի
, ^ւոբՀիլ
արել
-
մւււաքի
եւ մանաւանղ
Ամերիկայի
բեբած՜
օժանէլ ակութ
եւոն
՛լոր կրցաւ
լաւաւլո
յնււ
օդտագործել
.;
Ամէն
տարի՝
միլիոննԼր
կուաայ^
իբբել
ծախքերու
մասնակցէէւթիւն
,
Գերմանիսք
Հւս
էէ
աատուած
ֆ րւսն սաց
էէ
,
սւնւլ էիացի ,
է
՛լե լժ իաց ի եւ ա քւ
։լ րալմ ան բւսնա կնե
բ ուն
Հսէմար : Այս ո ւէլւլութ եամ
ր
։սնՀամաձայ–
նու
թէււն
մ րն
ա/
կ՛"
յ
Անդլիաց
ինե ր"ւ
Հետ։
Ընւլ.֊։ ա կաո
։ս
կն ,
յա րա բե ր ո լթ
էւ ւն —
ներր
աւե
լի քան սերտ են՝
Ֆբանսա
յի
Հե։ո : Համադործակցութեան
ոդին Հեա —
ղՀեաէ
տեղ
կքէ
ւչրալէ
երկու
երկիրներ։։ւ
մօտ,
ԷՈ՚՚րշ
մ
աաէ
էէղւււթ իւն մր
ււլսւաճա—
ռե լով
Մ իացեալ
ՆաՀանղնե
րէն
աւելի՝՛
Ան՛ք լիո
յ : Այ" տեսանկէււնէն
կս՛ ք՛ե
լի
է
բացաարե
լ նաեւ
րրիտանա1լան
մամուլին
չղթա
յազե բծած
սլա յքաբր՝
րնղգէմ
Գեբ–՛
մանիոյ
վերազինման
:
Արեւմտեան
պաչաօնակւսն
չբշանակնե
-
րր
Համաձայն
են ռր Գերմանէւա
ունենայ
է ե ռ ա վ ա ր
Հրթիռներ
. առայժ՜մ
Համեմա
—
տաբար
նուադ տա
ր ուլոլթեամ
բ :
Այսինքն՝
կարելի
չէ ա յ դ
Հ րթ իռնե
րուԼ
ռմբակոծեէ
Հեռաւոր
կեդրոններ;
Ներկա
յիս
սաՀմ անա փակ
ղէնքեբ
ունի
բայց
, Գերմանիա
ՀետղՀեաէ
կրնայ
աւել—
ցբնել
անոնց
թ է՛ւր
յ
Այսպիսի
զէնքեր
ունենալու
Համար՝՝ •
իրաւունք
պիտի ստանա
յ նաեւ իր Հ ողա—
մասին
վրւսյ
մասնաղէտներ
Համաէսմբելոլ
ե լ իր մ՛իշ՚՚ցնեբով
զարկ
ւեաԽչռ՚ւԼ դիտու
-
թեան
:
՛Ծ անօթ է Գե բմ անա
ց ի ն ե ր ո լ
ւլիաա կան
միտքր,
ոչ միայն
Գեբմանիա
այլ Աոս -
կոլայէն
մինչեւ
ՈւոչինկթլՐւ;
Լիադօրու–
թիւն
ունենալէ
եաք՝
չուտով
կրնան
պատրաստել
նաեւ
միշեբկբային
Հրթիռ
-
ներ , կամ
նո յնիսկ
րոլռբովին
նոբ զէն —
քեր
, աւելի
սարսափաւչդու
քան
մինչեւ.
այսօր
չինէէւածներր
:
Անտեւլի
չէ նաեւ ա յն վախր
որ
կր
Համ ակէ
բբիտանա
կան
չրշանա1^էե
ր բ է
Գերմանիա
չէււտաի
կրնայ
դառնալ
Հ ի ւ -
լէական
երրոբդ
մեծ պեա
ութ
իւնբ
. այ —
նոլՀետել՝
ոչ ոք կրնայ
ղսպել
անոր՝՝ խո —
յանքր
:
Հիւլէական
եւ շրածին
ինքնաւիաբ
/ցանդ աւլա տանքի
մպիտր
գէմքին
, նա
նետուեց
ւլէպի
կինր
սեւլմելոլ
Համար
նբան իր կբծքին
, բա
յց ա յնտեէլ
մ իա
յն
լուսանկարն
էր, իսկ Աէրանոյչր
չկար
...
Գարեղինր
էլտբոլկ
կանղ
առաւ
կէ"
քայլի
վրայ
, եւ սաո ած , աւելի
դարման—
քով,
.քան վչտով
, սկսեց
նայել
լուսանբ
—
կարին
Եւ յանկարծ
, նա մէ։ մտքէւց սարսափա—
Հաբ , ետ - ետ ղնաց , դլորեց
աթոռն
է։ր
յետեւոլմ
, չնկատեց
, էասալ
լռւսամռլ
-
աքէն, կանւլ առաւ ակամայ
:
Ես եմ սպաննել Աիրանս յչին , ասաղ
նա ;
Դ .
Ե" եմ սպաննե
լ Ա իրւււնո քչին , —- ա–
սաց նա ՝
յա յանա դո բծ ո ւթ
ի ւն էւ ց սարսա -
փաՀաբ ; Աքմմ այդ նրա Համաբ պարդ էբ
ել
անՀերքելի
, ոբովՀետեւ
նա իրեն
յի -• ՚
չեց այնպէս
, ինչպէս
կար Յունիսի
քր -^
սէսներկուսին
; Աեկնե
լիս , կնռշր
Հ րամե
չտ
տալո։է , նա ասաց •
Տես ,Աէ։րանոյչ
, չդաւաճանես
էւնձ . .
Եւ թեթեւակի
, ոչ ի Հարկէ
լրշօրէն
,այլ
այնպէս,
մտերմաբար
, մատր թափ տր -
լեց նրա ՛Լբա յ
I
Ի՞նչ ես դուրս
տալիս
Գարէւէլ
. —.
բարկացաւ
կինր :
– Ես ղա այնպէս եմ ասում , արէլա—
րաղաւ
Գարեղ ինր ,
յամ
ենա
յն դ էպս :
Եւ գնաց :
Եւ ԿԻ^Ր զաւաեանեց
;
Եւ կինր անչուչա
ղղաց , թէ ինչ ծանբ
^
անուէլւլելի
Հ արուած
Հասցրեց
նա
իրենց
ե բշանկէէւթեանր՝
կամա
յ , թէ ակամա
յ է
Որ Գարեւլինր չէր կարող
Աիրանոյչի,
ոչ
մի
մաւլէէն
ղ՚ղչեէ , այդ. պարղ էր "կիղ —
րիղ՝ ե՛լ Գարեդինի
Համաբ , ե՛լ Աիրա -
նոյչի։
Բայց դրա կարիքն
է լ չկար, որ -
պէսղի
Գարեղ ինր էինէր
կաաարելապէս
էէժբախտ
, եթէ նոյնիսկ
Աիրանոյչէւ
Հետ
պատաՀ ած դէ "իքէ՛ կաաա ր ուե ք է ր ակա
մայ։
Գրանում
անխախտ
Համռդուած
էր
եղել Աիրանոյչբ,
որուիՀետեւ
նա
գիտէր
Գարեղինին
, դիտէր
նրան ողշ կեանքւււմ
,
մ ին չե լ բաժ անմ ան օրր՛–
էէեռ
մ անուկ
. ^
Հասակռւմ
, կանչ ու ծիծաղով
-
այդոլմ՛՝
վաէլւէւլելէ։ս , Գարեղինր
քանկարծ
բռնում
է ր էէր վ՚ոքրիկ
բնկե բուՀ ու թաթ իկր
եւ
կոպիտ
քաչելով,
մռայլ
Հաբցնում էր–
Գու
ո՞ւմ
Աիրանոյ^
ես • . .
Բոնր՛ - - Հեղ պաաասիւանում
էր նա :
ԳՈԼ
միւսյն
ո՞ւմ Հետ եււ միչտ
էսաղ
անելու
• • •
Միայն քեղ Հետ • • •
Եւ նորից
զուարթանում
էր Գարեղ
ինր ,
եւ
նորից
է ին
ւէաւլէիղոլմ
նրանք
կան
չ ռւ.
ծիծաղով
:
Երբ
նրանք մեծացան
եւ արդէն
սիրում
էին
իրար ,տաբրերոլթէ։լնբ
մէւայն այնէբ
որ Գարեղինր
նոյն
Հարցր տալիս էր ա -
ւելի քսւճախ եւ պաՀանշում
էր աւելէւ Հա–
մոգիչ
Հաւաստիացռւմներ
(8 Շ ա ր )
ԱԿՐՏԻԶ
ԱՐՄԷՆ
