Յ Ա Ռ Ա Ջ
3
Ր Ա Ց ե Ք
–ք^ՍԱԿՆԵՐԸ...
3
Շէ՛՛ո դրուեցաւ.
Փաքէէղի
Հ ՛ " ձ
~՛
թի ՏաՆ մասին,
ու. պէաք է ւլբուի աա ~\
կալին ;
;
Հ՚սյլ՛
աներկբայօրէն
սլւտուի մօաիկ ^–,|
՛ո
՛ւ՛ւ
ապաՀ պանմ ան
ւլորեին ու Հպալււո է
իլ՛
՚սւլղային
արմէքնԼրով,
բայց
կաբհեո
ւ/աւլավւաբ
չունէ պէաք
եւլած չափով
՛ո
յն
աւրլակներոլ
մասին,
ոբ՚՚նւյմով
՛իաո "ւի
՛ո ի պա֊, են այդ աբմէ քնե բբ :
/• նչ ա չխաաանք կբ կաաաբուի
, ՚՝"՚յ
՚/բ՚՚՚կանութիւնբ
, Հ բապա բակաալբո
ւթ ի ւ -
նբ , եբաժչաութիւնբ
,
նկաբչութիւնր
,
ք՚ոնւլսյկաւլոբծ՚՚ւթիւնբ
,
թաաբոնբ
ել
մ չակո
յթի ա յլ ճիլդե
բբ
ապրեցնելու
,
զարդ ացնելու եւ յաւերժացնելու
Համար :
Գրեթէ
ոչինչ
. . .
րացառութիւննԼրր
մաաի
էքրայ կէորելի է Համրել
է
Աբաով չաա մօաիկ
բլԼ՚"Լ"՚Լ
՚^ԷԿ
ա
Ա
՛լ
,
Հ
Ոէլ
ի ուի Հեոու կր էքնա յ
մասնաւոբաբար
Հայ
Հէս
րուսա
դա սա կար
ւլր երբ ղս՜ւաբե -
րութիւն
պա-^անջուի :
\Լկամ այ սո յն խո րՀ րդէսհւ՛ ւթ իւննե ր ր բ–
բինք , Ա՛ չակոյթի
Տան կեդր՛
Տանձնա -
խումբի կոչ - նամակին
Հետեւեալ
տուլե–
րր կարդալոէի
յ
« կ աթիլ , Կ^՚յրԻւ ՚ հաւաքուա ծ համեստ
գումա|ւնե|ւով մշ ա կ ո յթի տուն մը դնո ւ ե
ցաւ.
1 7
Րիւ Պ լ է ոյի մ է ջ , աշխատանքնեըը
յաււաջ կը աաըուին ււակայն շէնքին ւ|ե -
ր անո ր ո դ ո ւթիւնը դեո. կը կարօտի կարե
ւոր դումարներու» ;
Այո , կաթիլ
կէսթիլ , րսենք ու կրկ ֊
նենք , որովՀետեւ
իսկապէս
, ցարգ
մուլո–
քննութեան
վերադարձնել
այդ թուդթէ. -
բլ՛՛
Է Լ Է Ղ Բ " ՛ Բ " ՚ Լ
արթուն կր Հսկէ :
Անւդ՚ս՚ք
մ ր որ կր տեղեկանա
յ թէ ւէաւե րա թ
ու՛լ–
թերր իբ աղջկան մօա են , Ա աղա
թ է լի
մե ղսակց ութեամ ր կր ղուլնայ
ղանոնք։
Աարէլարիտ
կբ պէսւլատ ի , կր թա խան -
ձէ , աբտասուաղին
կր խնդրէ որ
Հայր
/1
իրեն
վ ե րտդա րձնէ ղանոնք , սակայն
^յ»«*»յ՝
չա քա ղ ձ մ սւ րդր ղանոնք կբա կին մէ^ նե —՚
տելով
մոխիր կր ղարձնէ :
Անղամ
մր որ թուղերր
կր վերնան
մէջ–
տեէլէն , էլիղրարոէք իր
վ ւս ր ո ւե լա կե ր պ ս
կքէ
փոիսէ Հանգէպ
Օթարեանին
, իր
անուչ
լեղուն
էլ ան~,ետանայ ու
՚Լեր^ է
Վ^Բ^ոյ
իր տունէն ալ կր ւիււնտէ ղա յն :
Ա՝ա րւլա բ իտ իբ սիրածին
Հանղէպ
խոո–
տմնագրուժ
ն1լատելոէի
ինք՚լինքր
,
քանի
որ թուղթերր
չի կրնար
էիերա ղա րձն ե լ ,
անձնասպան
^ Բէէ"՛ յ ՝•
Ցնցէէէլ թատե րակ
մրն է «Պատուի
՝,էս —
մաբ»ր եւ ինչւղէս
բււինք,
արժանի
ոեւէ
ժ ողո վո ուրդէ
բեմին
՚էբա
յ նե րկա
յաց
էէ լե
լու :
ԱՐՏԱՇԷԱ
ԳՄՐԷԹԵԱՆ
(Մնացեալը յա ջ որ դ ո վ )
վո՚֊ր՚լի
Համեստ
ւլ
ասւսկտբդր
բերած է իր
անէքերէոէղէոՀ
աջւսկցութիւնր
ու պիէոի բե
րէ տւսկէէէւին :
Այ՛լ
կ՚սթիլնեբւէւ1
Հաւաքուած
ղումար ֊
նեբոէք է որ այսօր
ւլոբծտւորներ
կր քան–
գեն
մի^ոբմներ,
տախէոէոկամածնեբ
, կր
ճեւաէիէէխեն
, էլամ բացնեն ու կր ՚իերա -
շինեն
էէէնւլ աղար
Հ ա յ ո ւ ն Տունր — Ձեր
Տունը :
Ոբէղէ սղ/է օր մր Հտյ մ չ՛" կո յ թ ր ունե -
^"՚յ
Ււ՛
Լ՚՚յ՚՚Ի
կեղրոնր,
լոյս
ք՚սղէսքին
մէջ,
վե րանորուլուած
ու. սլաարաստ՝
ծ ա–
ռա
յե լու լէսռաջաղ
րւէւ ած
ն էղա
տէս
էլնե բուն :
Մարւլիկ
, յանձնէո խում բե ր , սլիէոի
ղան
ու երթան
, րայց
Տունր
պիտի ապրի յա -
ւիտեսէն
, ինչպէս՝
Հայ
մչակոյթր
Ջէլ ան էււե ցաւ ունե ւ որ մր որ
էչե
ւլե ցիկ
ել աղնիւ
Ժեստով
մրիբ մա սնա կ ց ո ւ թ ի ւ-
նչւ
չ՚եբէբ
էէ ո յն
սւէչւչ
օէլ ուտ ձեռնէսչւկին
•
• է
Ջէչ տն էէ ւե ց ա լ Հալ Հ
ւս
բուստ
մ ր
էէբ
էոան
սրէսՀներէն կամ սենեէսկներէն
մէկուն
ճէէ,–
կէստր իր տնէւլնոէիր էլէսրդաբէբ
:
Ո ր օր ո լան կր սսլասուի ;
Գէողւոէլներոլ
վր՚սյ
ղրսւելիք
ձ՚սղկեէղր–
սա կնե բու
ւիոխարյէ
քնե
լ՛"" ՛ք
մ իա լն սլիտի՛
ււէսաա
րենք Հայ
էէ
չէէւ կո լ թին
. . .
Մ եո ե ^ե՛՛ րր էղիտի օղ
էոէՍէլ
ոբծ ենք էա
լ -
կանօրէ ն սէէէս֊, անղ է սնե ր կաղմ էէւկե րսլե -
լով,
Հ՛՛՛յ
մչակոյթին
կարենալ
ծտռտյելու
•> ամ էէէ բ :
ԼէսլէԱէլէէյն եւ էւլատէււալոբ
ձեւր չէ՞ մի—
թէ պատաս թանե
լ ոէչջ մարդոց
կ՚՚չին
, "գք^
պաՀ ե լու
Համ ար մեբ մ չակո
յ թ ր •
Ուչ չէ աակաւին :
կեւլ րոնական
յէսնձնա թում
բր
ներկա —
յիս
1 " ՚ "
անձին
նամ ակ
կո չեր
էէէք
՛է իմ
ում
կբ կաաաբէ
աղղայիններոլ
:
կր հաւատանք որ այս կոչերբ
էււբձէս —
դւսնգ պիտի դտնեն
է լրա քան շի լբ
"՚դ՚լ
՚" ՜
սէր Հա յու
Հ ող իէն եւ բնակա րանէն
նեբս
ու քսէսկնե րր
ւղիէոի րաց ուին
՚ • • է էիէււռս
Հայ
մշակոյթին
:
.
• . . լ
.....
Պ– ՋՊՈՒ՚ՐճեԱՆ
ԳԱՂՈՒւԹԷ ԳԱՂՈհԹ
ԱՐՏԱԿ
/,-/» %ԵԻՈՆԳ
եէէլիսկուղոսնեբր
էէէ
լ էլե լած են նախաւԼաՀներ
՚Լքասբի
եւ
ք՚ոէէոթլիի
եւ յանուն
9.՚"բեՀ Ա.
կաթողի–
կէէսի
էէէլջէււնած էլանէէնք , Արէււբէսկւսն Ա ի–
ացեալ
Հ անրւէէ էւլ ե տութ ե ւէէն
կսւ էչւէ ութեան
՛թի
ձ Ա Յ Ա Ս Տ Ա Ն
էէէՈ
ւժրլ
ԷԻՐԱՆԱՆԵԱՆ
1տՈՐՀՐԳԱՐԱՆԻՆ
մէչ
Մ արտ
ւ Տ ի ն
տեէլի
ոէնւեցած են ւլանաղան
յանձնէսխէւլմրերու
ր1էտբութիլններբ
. Ար
տաքին
ե լ
կրթական
րսնձնա թում բե ր ու
անդամ
րնտ ր ուսէծ է Տի՚լրան
Թոս՚ղ՚՚՚թ
,
Հանրօէլուտ
Շ ին ո ւ թ
ե
սէէէց՝
Մ՚ւ՚իսէ"
Տէր
Գա լու ստեան , Արդ ա բ ո լթ
ե
էսն , Ե էմ տական
եւ կրթական՝
քՕաչիկ
Պա էւլի կեան :
ԻՐԱ-ԲԻ ԱԶԳ–
ԸնգՀանուր
ժողովէ
րնտբութի
լ ն ն ե
բր
տեղի
ունեցած
են
Մէէէրտ երկուքին,
ղրեթէ
միաձայնու
—
թեամբ
բնտրուած
է միակ
ցանկր
894։
ձէսյնոէք
(99յ^^
՚/բ"՚յ)
՚ Ա՛լ՛է–
ժ՚՚՚լ՚՚վր
կբ
րաւլկանայ
քէէան ա չխ էէէ բ ՝, ա կէէէն եւ
երեք
կրօնական
ե
րես ւիո խաննե բ է :
Հ. Ց. ԳԱՇՆԱԿՑՈԻԹԵԱՆ
ԳաՀիրէի
Երիա • Մի՚՚ւթետն
էսնդէսմ — անւլամ ու՝,
ի—
նեբր մասնէսկցած
են
Ֆոլքլորի
միջաղգա–
յին
Հանղէսի մր, որ տեղի
ունեցած
է
Գա֊, իրէ
ի
Ամերիկեան
Համալսարանի
սր—
րաՀին
մէջ. Հալ ե բ իաա սա րդնե բ ո ւն ժո —
՚դովբւլական
պա րե ր ր մեծապէս
ղնաՀաա—
ուած են Հանդիսա կաննե ր ո ւե կուլմէ :
ՀԱԼԷՊԻ
թերթերէն
կ՝՝իմանանք թէ Հա–
յւսսաանի Ապաբտակ
խումրր
ղարնան
րն—
թափքին
պիտի ա յցելէ Ա ուրիա եւ Լիրա–
նէէէն , Հալէպի կարգ մր խումրերուն
֊,րա–
ւէբո
'1 ••
ԻԿՈՐ ՏԷՐ ՅՈՎՀԱՆՆԷԱԵԱՆ
Եալթայի
մ էջ աեէլի ունեցած Ո ւ֊քրանիա
յի
ձմ եռնէս–
քին
աթոյենակտն
մբցոււքնե
րո ւն մէջ չա —
Հտծ է Հաբիւբ
մեթր
՚էտղքի
աոաջնոլ -
թիւնր :
<ԶԱՅ՚ՐՈՎԱԿԻ»
ՄՐՑԱՆԱԿ^
Մ արտ
ւԱին
Ա ոսկուայի
ե բաժ չտանոց
ին
մ էջ րացուե ցաւ ջութակէսՀ արնե բու
ե ւ
դա չնակաՀէսբնե
ր՛ււ
մ իջէ1էւրլ սէ քին էքրցոլ -
մր
«Զա յքէէւիէէկի»
մբցէսնսէ1լին
Համար :
Րացմ
ան
Հ ոէնւլ ի սոլթե ան ներկայ
է ին քԱ •
Միութեան
երաժչտական
աչխաբՀին
տի—
տաննե բր ՚ Շ " " թ "՚քուիի
չ՝
1լէււղմ ակե ր պի չ
յւսնձնախէէէմ
բի նախաէլա֊,
, Արամ
1
(ք ա չա—
տուրեան,
ՈսիԺբէսյխ,
Կիէեէ՝
դատական
կաւլմի
Սէնէլ
էէէմներ , ինչէւլէս
նաեւ նախա—
րարներ ել սլէէէրսէէլ լուխնե բ
ոբոնք ա —
լանէէութ
եէէէն ՛հէսմաձայն
ներկայ
կ՚րլլան
այսէւլիսի
մ իջէէէէրլ ա յին
՝, ան։լ ի ււ ւէ լթ ե էսնց :
Մ եծաւլ ո լն անա1լնկալր
կր
Համ
արուի
սակայն
քՕրուչչեւի
, Ա՛ Աիկոյեանի
եւ
մ առե շէէէլ Րէէ ւլւլ անինի
ներկէս յութ
իւն ր .
Խ– Մ ի ՚ ՚ ՚ ֊ թ ե ա ն երեք մեծերր
նուաւէա՝,ան–
–դէսին
մ ինչեւ
՛Լե բջր
մնացին
յատուկ
օթ
եակի մր էքէջ եւ ծէսփաՀւսրեցին
Ջա քքո —
՚էբ՚՚քԻԻ
Հինղեբորղ
՝, ամսէնուաւլն
ւււ ղաչ—
նակի եւ.նոլաէչա թում
բի Առաջին
՚Րէէնչեր—
թոն :
Մրցումին
կր մասնա կցին
18
—
30
աա —
րեկսէն եւ ՚2Տ երկիրներէ
ւլացւսծ
ութսուն
երամիչէոնեբ
Լյիէէուն ւչաչնակաՀար
ել ե—
րԼէէուն ջոլթակա֊էաբ^
:
Մ րղ՚՚ւմիէն
կր մասնակցին
նաեւ
Ֆրան—
սա
կէսբեւոր
պատուի բա կո ւթեամ բ մր եւ
Մ իտցեալ
ՆտՀանղնեբբ՝
՛Լեց նոււսէչ էււծ
ու–
ներււէի։
հյ ՚ Միւււթիւնր
էչբ մւսսնաէչցի
18
նե րէլէէւյւււցուցի ^ ե բւէէի :
Գէստաէլւսն
մարմնին մաս
էլր
էրսղմեն
բաղմաթիւ
օտար
անձնաւոր
ութ իւննե բ ,
ինչ՚ղէս՝
Մաբէչրիթ
Լւէն , որ քէսնի մր օր
է Մսսկս՚ա
ղացած
է ։
Պելժիոյ
էչի -
էլապէտ
թաէլու՝,ին
ալ իրեն եղած
Հրս՚ւէ—
բին էւլա էոսւս թանե լոէք մ ե էլնած էՄ ոսէլուա :
ԱԱԻՈ6
ԵԻ ԱՓՐԻԿԷԻ
է
/ո՚լոէիուբդնե
-
բու
Հէէէմ ե րէէէ շիէ ութ եան Ա բ մ ր
էլաւլմ ա -
էլե րէէլէէւած է Մարտ
երեքին՝
Երեւանի
մէջ։
իէօսք էսոած
են
«իյաէլէէէէլէէւթեան
պւսշաէղանութեան
ռե սէղուէէլլիքա էլան էլո -
միտէի»
քսւբտուէլաբ
Ա . ՚Րսէրէսմեան
, նա—
խսէէլա՝,՝
(ք . Զ՚սբեան
եւ ուրիշներ
: Ժս—
՚ԷՈէիին էթ, բջա լոր ութե ան ,
նե րէչանե բ ր
« մ իաՀամ էէւռ րնդունե ց ին մի բանաձեւ
• ,
որոէի
լսէ լանում են
խէս
լլա ւլւլ ւ թ ե տն ու
ժո էլէէ էիէէ ւրդնե ր ի բա բե կամ
ութ
Լ ան
Հա -
մար,
՝, ի լ լէ ա էլւսն պաաեբաւլմի
սււլաոՆա —
լիքի դէմ սլայքարելու
իրենց
անսասան
կամքր»
:
« ՀԻՆ ՀԱՅԿԱԿԱՆ
ղեղտնկաբշոլթեան
՝>սւմաոօա
էւլէէէէոմոլ թիլն^
անւէլնոէք արժէ—
քաւոր
ուս էէ ւմնաս ի բութ
ի ւն մր Հրատտ
—
բաէլած է ռուս
Հեղինակ
մր Լ՛ Ա՛
Գուբ–
նռվօ : Ուս ումնաս
իր ութ իւնր
կ՝ բնգղ բկէ
գ. դարէն
մինչեւ ժէ • ղարու
մանրանր—
էլա ր շոլթ իւնն ու ո րմնաէւ էլա բ շո ւ թ ի ւն ր :
ԵՐԵԻԱՆԻ մէջ կաղմ աէլե բսլո ւած է ինք–
նաչարժի
մբցում
մր, որուն
րնթացքին
մ բցաէլիւլնե
ր բ էէլէտք
է
լս։ ւլթ էսՀ ա րէ ին
էլարւլ
մ ր
"՛լ՛՛լ ե լքնե ր թորտուբորտ
տե -
դանք , ոլորապտոյտ
ՃանապաբՀ
^ ՛է՛՛՛յ —
րէջք , բարձէէւնք
, դարպաս
, եւն
. : Աբ -
գեէ^էեբր
սա՛հմանուած
էին
ղրօչաէլներով
որոնց առանց
էլպնալու պէտք էր յառա —
ջանային
չա րժա ւիա րնե ր ր :
ՐԱՑ
ՆԱՄԱԿ
Մ ա ր ս է յլի Փրա տ ոյի Մ ա յր
Ե կ եղե ցւ ոյ
Կրօն– Ընկ երա կ ցութե ան եւ վ ա ր չ ո ւթ ե ա ն։
Անցեալ
ամ առ
Մ արսէ
յլի ա բ ոլա
բձան–
ներու
քանի մր ե կեւլե ց ինե բ ո լն մէջ Հոդե–
Հանղիէ
I
սէ ա ա
ր ո լե
ս ;ս
լ
վաթճանետ
լ
կաթ
լ
- Պատուիրակ
եւ Առաջնորդ
Գ •
Եպիսկ • ՊալէՍէլեանի
յիշատաէլին : իսկ
Պ՚՚մոնի
ժողովուրգր
ՀոդեՀանդիստէն
էիերջ, խումրոէի
այցի
դնէսց
մ՛ինշեւ
այսօբ
մնացած
գամբա
բանին է
էոր աեէու..
(Պոմ ոնի
ե էլե ղեցին
ամ էն տարի կր կա -
տարէ անոր Հ՜էէդեՀանղիսար
) :
Կ՛՝
ոււլէ ինք դիանալ
սէսկայն թէ
էնչո՚^լ
Փրատոյի
Աայր
Եկե՚լեցւէէյ
կրօն. Ընկե -
րակց ՚ էէա բ չո լթ ի լն ր անտարբեր
դտ -
նուած է ցարգ եւ գոնէ
մէկ անդամ
չէ
էչէստա րած
անոբ
Հ ո ղե Հ անէէի ստ ր ,
անոր
ջանքերուի
կաոուցուած
Մայր
Եկեւլեցիի
էլամաբներուէւ
տաէչ : ճիշ՚է է որ եկեղեց
ին
շինուած է ՛Հա Հան
հ) օ րա ս անճեան
ի նիւ -
թաէչան
միջոցնեբաի,
բայց ծրադիրր
յ՛լա—
ցողն ու գլուխ
Հանս
էլն է եղած Պալադ -
եան
եպիսէլ
. , որ մինշեւ
օրս նե րկա
յանա–
լի դամ բա րան մր անւլամ
չունէի
. . • :
Աւելորգ չեմ նկէստեբ
յիչել
նաեւ,
որ
Գ • Եպիսկ • Պա լաւլեանի
եղրա
յրր որ Ա–
լրստբա
լիա կր գտնուէ
ր եւ
պատուաւոր
՚ւԻբքէ էր ՜էասած,
մաՀոլրնէն
առաջ
ամ—
բողջ
Հ ա ր ս ա ո լթ ի ւն ր
չուրջ
քսան
եբեք
Հաղաբ
սթեբլին
կատէլեց
Հ ՚ Ր . Ը . Մ իու–
թեան
ր. ՋԻԼՃԵԱՆ
«ՅԱՌԱՋ»Ի
ԹԵՐԹՕՆԸ
(155։
ԽՐ–
ՀԱՅ
ՀՈՎԻԻՆԵՐ
Դա շապիկն է ա յն քաջ մա ր դ սւ ,
Որ քե<փ հայր կ ո չ ւ ո ւմ է ՛
« Վ ր ր է ՚ ՚ ժ . վ ը ր է ՜ ժ չար ոսոխից »
Գերաղմանից կ անչ ո ւմ է :
Դե՛ , մե ծ ա ցիր , իմ նաղելի ,
Ձարի արիւնը խմէ ՛ ,
՚ք
^ո մօր սրտին մխիթա ր անք ,
Ուրախութիւն պարղհւէ՛ :»
Աաբսափելի
մէ տեսարան էր այդ : Մէ
մանէլա՝>ասաէլ
աէէլին նստացրել
էր իր
փոքրիկ
եբեթա
յին
մ ււխիբների
կո
յտի
վրայ, եւ նրա ՛է՛էէն
Ղցել էբ արեան մէջ
չաւլախուած
մէ չապէկ : Նտ բո խի բ բ ճան—
կեբոէէ առնում էր ղեանից
, ցրւում էր իր
ՂԼՒԻ ՎԲ՚"յ^
Լ՚"3 ^Բ լինում
, եւ
դառն
ձայնով
եղանակում
էր յիչեալ
եբգր
յ
Այս ա յն
աիկինն
է , ասաց
Ասլանր
,
"Բ Գէւ^ԲԲ իբ աւլախնին
ուէլարկեց
բէկէ
5 «
մօտ , խնդրելու
, որ չասել տայ տյներ -
գեբր,
որոնք
յւսբէէւցանում
էէն նբէս
՛է է ջ
էոխոլբ
ղւլացմ ունքնե
ր : Ամ էն առաւօտ ,
արե է
.Աէծաւչ
ից աո էսջ , ես աեսնում եմ սր–
բան, այսպէս լաց է լինում
,
սոէէորեցնում
է իր ւլաւակին
էիբէժ խնղիբ
էէնե
լ Հօբ մա
Հուան •էամար : Աովորեցնում
է քաջ լի -
նել...։
Այսսլէս
էլբթում է դիւ ցավնէս էլան
՚^՚՚՚յԲՐ
իբ ո
ւ
՛՛լուն
, էսյսպէս
պատրաս -
էոում է նրան այն կեանքի
Համաբ, "ր
էԱ–
ոանց սրի ել արիւնի
էլեանք չէ
է
Մի
առանձին
ւլղացմ՚ունքոէէ
արաասա -
նեց Ասլանր այս խօսքերր։
Րոպէաէլան
ԷՈԱէ
թիւնից
յետռյ
նէէէ չէէւրունակեց
:
ք՝՚՚"յՅ
է՛նչ է սոէիսբեցնռւմ
իր ՛լա -
լակին
Հայ մայրր։
Աոէէորեցնում
է
թէէնարՀ եւ Հէսմրերող
էինել
. • • : Եւ սար–
էլութ էւնր
ուսանում է
որէչին
օրօրոցի
մէջ..՛։
«ԻէոնաբՀ ել Համբեբոէլ
լինել
. •»
ղեղեցիէլ
իսօսքեր են,
քրի ս տ ոն է ա էլան
րնկեբՀաչառւթեան
թօսքեր
են :
Րայց
մենք
րոլսբովին
ո՛րիչ
էոչխտբՀում
ենք
ապրում,
մեղ ղեռ եւս էղէտք է
Հետեւիէ
՚^յն
օրէնքին, որ տսում է՝
«ակն
րնգ
ա էլ ան • • .» •
Ասլանր
լռիկ
մէկն էբ, բայց երբ նա
սկսում էբ խօսել , էլ
խօսքերին
վերէ
չկար :
՚Րուրգ
կէնր իր զաւակներէց
գա -
դաններ է ղարդացնում
, ասաց նա ՚
բայց
Հայ կէնր պատրաստում
է գաոնեբ
:
ի՞նչ
Համեմատութիւն
այս երէլուսի կե —
նա կց ո ւթ ե ան
մ էջ ՚ չէ՞ որ վերջինր
պէտք
է դո֊, դնայ իր տէլարութեամբ
առաջինի
կատաղոլթեանր
: Աբէէարեւ
, ես
լ^դգէմ
եմ էէա յբենութեան
, բա յց անձնապաչտ
—
սլանէէլթիւնր
սուրբ է
մարդու
Համար
նոյնքան
, որքան
արղար
ւիրէժխնղբոլ
—
թիւնր :
Ասլանի
խօսա էլց ութ
իւն ր րնդՀատեց
մի
ծառայ, որ ներս մտնելով ասաց, թէ բէ–
կր իր առանձնէսբանում
կո չում է նբան :
Նա
իսկոյն
վերկացալ
դնաց։ Աս
մնացէ
մենաէլ
1
Նոյն
մ էջոց էն իչխանի
աղջիկ^երր
ներս մտան. Հաւաքեցին
մեր անկողին
—
ներր։
Նրանցից
մէկր
ջուբ բերեց ել սկր–
սեց իր ձեռքով
ածել, ոբ ես լուացուեմ
:
Լեռների այս Հաբտղաա
կոյսր
մի
սիրուն
աւչջիէլ էբ , եւ խէստ
Հբապռւբէչ
էբ վայ–
րենէ
ղեւլեցկութեամ
ր :
՛Րո ան էլո ղինր ես էի պաա րաստե
լ ,
ասաց նա :
Գու Հանղիսա
քնեցի՞ր ,
լաւ եբաւ^եր տեսա՞ ր :
- Լաւ եբաղներ
աեսայ : Ե"
ամբողջ
դիչեբ
թօսում էի մի աղջկայ Հետ , "ԲԲ
այնպէս
՚էեղեցի/է էբ^ որպէս դու :
Այս
իսօսքր ես ասեցի
րոլորովին կաաա–
կռէի,
րայց նա չարժեց
սէբուն
Օրէորդէ
սէրտր, եւ նբա արատսռւքէ
Հետ
գուբս
թափեց
մի ղաղտնիք, որ ււչ սակաւ
ղար–
մացբռւց
ինձ–.
Ե" դե՚լեցիկ
չեմ , ասաց նա, ես մէ
անպէաք
լաթէ կտոր
եմ , որ ոտքի
տակ
են
ԴՑ՛
Ես
ոչինչ չգտայ
նրան
պատասխանելու^
ոբովՀեաեւ
չէ ի իմ անում , թէ ինչ մ աքով
է ասում այգ : Նբա եղբա յրնե բ ր ներս
մ բ–
տան. օբիորդր
Հեռացաւ
:
Արեւր
նոբ սկսեց ծադել :
Նոյն
միջոցին
բէկէ
առանձնաբանէց
յեա
դարձաւ
Ասլանր , ինձ յա յտնեց , թէ
էնքր
մի ոչ այնքան
Հեււու
տեւլ պէտք է
երթայ
, ել պաաուիրեց
սպասել
մինչեւ էր
էէե բադ աբձր :
Ձիերր
վրանի
առջեւ պատրաստ
էին ,
նա ել բէկր
Հեծան
, եւ առնելով
իրանց
~,ետ մի քանի ծառաներ
, Հեռացան :
Ո՞ւր են ղնում , Հարցրի
րէէչի որ ֊
դուց , որ ինձ մօտ նստած էր :
Մեւլանից ոչ այնքան
Հեռու
մի աւե -
բակ
բերգ
կայ.
Հայրս
միտք
ունի նորո —
ղել տալու , գնում են այնբերգբ աես -
նելու , ասաց նա :
ինձ չատ Հեաաքրքրական
չէր այէէ , ո–
բոէէՀեաել
ես ուր ռբ գնում
էի , միչա ա–
ւերակ
բերգեր էէ աեսնում
; Վանայ
կէէղ–
մերէ
լեռներր
էէքն են աւերակ
բեր էէե -
րով, ել նբանք
ամ ենե լէն
չէին
ղրաւում
ինձ :
ՐԱՖՖԻ
(Շար.)
I
