Յ Ա Ռ Ա Ջ
Զ Զ Ո Ի Ա ե ե Մ ԱՅՍ
ԵՒ ԹՈ-ՋՈՒՆՆԵՐՈՒ ԹԱԳԱՒՈՐՈՒԹԻՒՆԸ
5>
Ա.
ՇԻ Ր Վ Ա Ն 9 . Ա Դ Է
(ԻՐ
Ծ
՚Ս
՚սԴ-ԵԱ՚ե ւՕՕԱՄԻԱԿԻ
՚Օ
Ա ՌԹԻԻ)
«Հայրենիքէ
Տունուօւր
՚2Տի
թէւով
վքԼ
Հսւղորդէ
ր
լուլ։
մ լչ , թէ ֆրանսաց
ի սլա ր–
աէւլսլան
կասլրէկլ
^արլէմսլօ
,
։լղոլ։սհ՜
մեր
մոլոր։։։
էլի
ա
՝1։
ց ո ււլա
ր ձ էն՝
։լ իմ ում կա–
աարաՆ
է Ս՚իացեալ
՛Լք
"՛՜է
անւլնե
ր ։։ւ դես —
սլանաաան
, դինքր
րնդունե
լու իրր ճամ -
ր՛՛ր՛է
գէ՛՛լի
Լրաա
մ ոլորաէլր
Ս պ Ո Լ տ ն ի կ ^
մր մէշրԿ։կո։լմանահ՛
: Փափաքն
է Հեռա -
նալ
երէրէս
. չուդեր
լուսինր
իրրեւ
վեր
շէն
էլա
յան
երկրին
մ օտ
ր լլ։ո
լ։։ լն , ա
յլ
Հրաա
մոլորակր
;
՚Նորութիւն
չէ
մէօսիէօ
Հ^արլկնոլոյի
ց ան կ։ւ ւթ
ի լն ր : ՚Լ,ա իսքան
մ եր
քր
ի ս տ ոն կ ա–
կ.ոն
թուականր,
ձՍին
(Ն ––Բ • ) ,
Աթէնքի
մէշ
Հոդեկան
, բարո յական
, ք ա դ ա ք ա կ ա ն
ել
լՐւկե րա
յին
կեանքբ
ւս յ ն ք ։ ս ն ա ։ւլա կա -
նաէէ էր , որ Աթենացի
մ՚եհադ
ռ յն ե լ տա—
ւլանդալոր
եբէէիքի։որան
Արիսթոֆանէս
բեմադբեց
«Թռչուններ։^,
խաւլր, պաակե -
Ր ՚ ՚ ՚ ց ն ե լո։ի յուսաՀաաահ՜
Աթե՚Սա
ց ինե
ր ո ւՍ
մ եր
մ ոլորակէն
ւլդո ւանքով
Հեռա՚եալոլ
ցանկոլթիւնր
ել վւորձեբբ։
Այս տեղի
ւււ
նե ցաւ Ա պա րաա
ց ինե
ր։։լ
կալմէ
Աթէնքի
դրաւ։ււմկն
աասբ
տարի
աոաշ։
Եւէլփե
—
աիս եւ Փիսթէթէրուս
, երկու
տարիքոտ
Աթենացիներ
ւրլուահ
տիրալ
րարոյա
,—
կան
անկումէն,
էլ։։րոչեն
Հեռանալ
Ա -
թէնքի
նաՀանդէն
: կր դիմեն
թռչուննե
-
րոլ թաղաւոր
ԹԷ | ւ է ս Ո ւ ի ( ւ
եւ ԱեՆն
Ագռա
ւ ի եւ ճայեակի
դե կավա
րութե
ամ
բ կ՝ու -
դեւոբոլին
, թռ չնա
յին
թադալոր
ութեան
մէշ
գտնելու
քագաք մբ, ոբ զեբծ–
բլլաբ
Հռգէ ել ադտոա
մաքառումնեբէ
: Երբ կր
Հասնին
թռչուննե
բ ու թաւլաւո
բ ին
պա
լա—
ար,
դուռր
կր դարնեն
, եւ
ցախսարիկր
կարհ՜ելով
ռր նորեկներբ
Հաւեր
են , ու—
րաի։
ութենէն
թելա
րաթ
ումնե բով կր բա
նայ
գուռր
, եւ կր յայտնէ
Սամրորդնե
—
րուն
, որ ՚քքորին
ՎեՀափառութիւնբ
կր
քնանա
յ ; Երբ ան կ՛՚արթննայ
, մտիկ
1լ Է^Է
նոբեէ^ե
բու
պատմութիւնր
: Անոնք
կր
գութս բանեն
թռչուններու
Հետ րնակու
-
թեան
Հրապոյրր
եւ կ՝առաշարկեն
նոր
Նրա։լիրներ
, ղարդացնելու
թ։ւչնական
թ-ւէէգա
ւո
ր ութ
էէ^ը^ ել թ էե Լ։էւ վե Հ ա։*չետոա-—
թ
ի ւն ր
ւոիեդերքին,
ողիմպիական
աստ
—
ուած՜ներէն
:
թռչուններու
Համամուլով
մր կր
գ։։ւ—
մարուի
; թ՜ռչուննե
ր ր
որ։անք եկած
է
ին
եբ1լնային
քոլռբ
ուէկէանոսներէն
, նաթ —
նական
տա րակա
րծ
ութիւննե
րէն
ետք ,
ուր քիչ կբ մնար
, որ երկու
մաբդկային
գե
ս պանն ե ր ր րղկտէին
, կ՝՝ ո ւ՛ն 1լն գրեն ա -
նոնց
ծրաղիբր
: Ըստ այդ ծբադրին՝
երկ
րի ել եր1լհքի
մ էշտեղ
պիաի
Հ իմնոլէ
բ
« Ամ՚պային
- ՚Բոլքու
- ՚Բաւլաք » մբ, որ
պիտի
պաչտպանուէր
ել պաՀա
կաղօր
ռւէ
ր
թռչուն՚եերոլ
կողմէ
, եւ պիտի
բնդմ իշէ
ր
ու կտրէր
աստոլածնեբու
ել իրենց
երկ—
րային
Հաւատացեալներու
միշեւ
ղոյու
—
թիւն
ունեցող
բոլոբ
Հ ա դո ր դա կց ո ւթ
ի ւնւ
նե
րր : ԶոՀամ ա տ ո լց ո ւ մ ն ե ր էն
ղ ո յաց ած
ՀԱՅԱԱՏԱՆԵԱՆ
ԳՐԱԿԱՆՈՒԹԻՒՆ,
8 Ո Ւ Ն Ի Ս Ի
ք Ս Ա Ն Ե Ր Ե ՔԸ
Ա Ո Ի Խ ԱՌԱՋԻՆ
Միւիղիայում
ոչինչ
չդիտէին,
րայց
ես ւլնացի
փէւստ
, ցսլաՀանշ
նամակ ստա
ցայ
նբանից :
Վ,ել։շ
է տուել
իբ կեան —
քին...»։ Ես ղիաէի
, որ նա յղի է ր՝
աՀէս
վեց
ամիս
. . .
Գսւրեղինր
ձեռքերր
տարաւ
դէպի երե—
աը , ծածկեց
, կարծես
պաչտպանում
էր
Հարուածից
:
ինչպէ՞
ս թաղեցիր
,
Հարցրեց նա
ձեոքերի
միշից։
~– Գիակբ դեռ չեն ղտել,
բա
լա : Յայտ—
նել
ենք միլիղիային
: Փնտռոլմ
են : ք՝այց
՛Լե
բւլ ԼւնէԼ։ պատմ
ութ
Լււն ից
յեաո
յ
սիրտս
միանւլամից
կտբուեց
այ։է
անդութից
է
^ չ
ռչ ուչաթափուել,
ոչ լաց էինել։ Թո —
դեցԼ։ , եկայ
տուն։ Նա ոբ քեզ ուբացալ
,
էէ ես Լւնչպէ՛^ս
սիբէԼ։
նրան • . •
Նա նայեց
աղային
, Համողուած
, որ իր
պատմութիւնից
յետոյ նա եւս ատելու
—
թեամբ
պիաի
լցուած
էփնի դէպի
ղաւա —
ճան
կինր : Ա ակա
յն Գարեղինր
նստած
րոլոբ
չ։ւ։լի^։եբր
պիտի
արղի լոլէԼւն էաս–
նելէ Լէղիմպեան
Բա րձունքր
, ել Անմա -
էականներր
ս ո ւիամ ա~, ութ եան մատնուե
—
ԷՈ՛Ի ււլիտի սաիպուէին
րն։լ։։ւնԼւլ ել Համա—
կերպիլ
ոեւէ պայմանի
, ււր պիաի առա —
շաղրուէբ
իրենց : Այս ցնորական
քաղաքր
չոլտուԼ
էլր Հիմ՛նուի, եւ տիեղերական
վե—
էապետութեան
ւլե կին իւրացւււմր
։լրեթէ
ււ։ պա
Հ ո ։Լո ւած էր: Բայց , եկուր տես որ ,
չուա։։ւԼ
չա բ լա թաննե
ր բ , կեւլծ
մաբւլարէ—
ներբ,
անբարոյական
եւ
աղ։լսււլբում
Հ<
ա յրենասէրֆն.եբր
, ճ չմ արտո ւթեան
Ա՛
նունով
թօսող
բայց
ճ չմարաււ ւթեան դէմ
դւսլաէլրող
սինլրքորներր
կր ՀասնԼւն եր —
կիր
մ ոլո բակէն եւ
Լ։ լբ ա քան
չի
ւ ր ր կր
ւիորձէ ղարդացնել
աիրալ
։լրութիւնր
•
րայց
չուտուի կր մերկացուին
եւ կր ՛Լր —
ռբնտոլին : Այ։։
սլա յմ աննե բ ո ւն
տակ ,
Արամաղդի
բարկութեա՛ն
դոՀ եւ
անոր
է ա կա ռա կո ր դ ր
ուգալ
եւ
էլ՝ իմ ացնէ
թռչո
ւնւնե բու
թ ադ ալլլր
ին՝ Ո -
դիմ՚պիոսի
։լա։էաթր
Հաւաքուած
աստ —
ուածներուն
անել կացու թեան
մր են թա ր–
կուիլր, եւ կր Լսրատէ
թս։։լալորր
։։բ ա —
ոիթր
չ՚իաԼսցնէ
Լսսաացնելւ։ւ
Լւր իրւսւա—
պւսէ ւսնշնե բ ր , եւ իւրացնէ
Արամաղդի
սսւաս ոլ~ա ին։ Գիոմէթէոսէն
ետք, Ողիմ -
պիական
րաղմասաոլածոլթենէն
, ի միշի՛
այլոց
կռւդան
Հէրակլէսր
եւ ոլրի^եր ,
ել Հակաճառութիւննե
րէ~ յե տո
յ էլլ^ւլոլ
—
ն Լ։ն թռչուննե
բու
թաղաւո
ր ին սլաՀանշ —
նեբր,
մԼ։նչ երկրէն եկած
երկու
ճամ -
բո րդնե
բէն
Փիոթէ թրուսր
էլամ ոլսնանա
յ
ԱբամաղդԼ։
սպասուՀիին Հետ, եւ կաաա —
կե ր ղութ իւնբ կր վե բշանա
յ Հարս անե կան
տօնա
թմ
բո ւթեամ
բ ։
Բարի ՃանապարՀ եւ յաշ։։ ղութ
իւն ֆբ–
րանսացի
պարաիղպանին
, երբ ՀասնԼ։ Հր—
րատ
մոլոբակբ :
ՄԱՆԱԱԷ ԱԵՒԱԿ
ԱՏԱՑԱՆԲ
ԳՐՕՇՍԿ
(1890 - է
)7)
Հ–«յ
Ցե՚ւափ-խա֊
էլան ք՛ա էակցութեա՛ն
• օբդան ,
կւսդմ։։ւած
՛հաւաքածոյ
, չքեղ
ապաղրոլթիւն
, Հրա —
տարակէ։ւթԼււն
Հ
^Յուսաբեր–»
տպարանի
,
1958 ,
ԳաՀիբէ։
Գին՝
2100
ֆր՚սնք , Գի
մել Պ– Մ– Պարսամեան,
46 րիւ– Րիշէ :
ՄԱՐԳԱՐԻՏՆԵՐՈՒ
ՇԱՐԱՆ,
ղրեց՝ Ար–
փիաբ
Մարւլարեան : Տ՚ղարան
^ Յ ՚ ՚ ւ ո ա -
րեր>^
1958։
Հասցէ
1300 Ոփշըն, Ֆրէգնօ ,
ԲալԼւֆո րնԼւա :
ՀԱՅՐԵՆԻԲ
Ամսաղիր,
1958//
Փեար
.ի
թիւր : Հասցէ
^Հայրենիք»
212 Սթիւըրթ՜
Սթրի1>
. Պոսթըն, (Մ ա ս ) ։
ԱԿՈԱ , ւսմ սա։լԼ։ ր
։լ րա կան ո ւթ ե ան եւ
սւրուեսւոի
, թիւ մէկ (Յունուար)
1958.
Պէ յրութ
, րամ անո
րղ ա։լ բութ
իւն արաա -
սաՀման
՛Լեց աժլար : Հասցէ .-— Ակ։ւս ,
Պէյրութ
(Լիբանան) :
Ա.
Այս
տարի
երկ։՛։.
կ։սրե։ որ
ծննդեան
Հարիւրամեակներ
րորւբեցինք
;
Առաշինր՝
Հայ
ան։լ։։ւղ ւսկան
դե րասւոնււ։
֊, /, Ա Լւրա –\
նոյչի եւ երկրորդր
՝՝"՚յ
մեծանուն թա–՛.
տեբաղիր Ա. Շ իր՚Լանդաղ
է ի :
•
Աիրանոյչի
ծննդեան
Հ ւս ր իւբամ եակի^է
առթիւ
ողեկււչման
Հ ս։ն։լիս
։, լթ
ի ,նն ե ր տե^^
ղի
ու՛նեցան
Հւս
յաս տան
Լւ մ՛էշ ինչպէ ս եւ
այլուլ։
, չուտով
աեւլի
։։լիւոի
ունենան
նոյն։։լէս
յԼւչւոաակԼ։
Հ անւլ Լւ ։։ ։։ ւ թ Լ, ւննե լ։ Ա.
Շիրվանւրսղ
է ի նուԼւբուած :
Այս
աոթԼււ, կ՝աբմէ Համառօտ
դԼւծերոլ
մ էշ նե րկա ր՚լցնել
մ եծ անու
ն թատե րա -
՚լրԼ՚ն
կեանքն ու ՚լործր
:
Ա– Շիր՚Լանղւսդէ
(Ալ՛ Մ"՚Լ"էսեան)
ծբ–
նած է
1858/,>.՜
ՇամաԼսիի
մ է շ ։
ք–մբ։սԼ։՚տ
ււլ։։։տանե
կ։։ւթԼ։ւն
մրն է ունե —
ցս՚ծ , Ր ւչա
ւ՛՛՛Լ աղքատ
բնտանԼլքԼ։
մբ ղա—
լակր, եւ ա րլ պատէ^աոալ իսկ կԼ՚սկա —
տար
ուսում
մրն է ստացած :
Եւ ււ՚սկո՛
քն , անԼւկա ե ւլած է
Լւն ք՛նա -
ղարղացմւսն
Հերոս
մր եւ յամաո ու կւ։ —
Ր՛՛՛ԼԼ՛ աչԼ։։ա։ոանքով
մր
կարուլացած
է
կերտել
Լւր ոււլԼւն :
22
տաբեկւսԿւին մաած է էլ րւս կանւ։
ւթ ե ան
սեմէն
ներս։
Հւ իրվան։լադ
էն այն Հադուա—
ղիլտներէն
է եւլած
որոնք
ղբականոլթիլ–
նբ բրած
են Լւբբեւ
իրենց միակ
արուեստր
ել արՀեստբ :
Ուրեմն
, Շիր՚Լանղադէ
Հո՛ ք ՛լրականոլ -
թեան
մէշ առաշԼւն անդամ
մււււոք
դործած
է
1880^^1
Հ րատա բա կե լուԼ իր
առաշին
վէպին մէկ Հատուածբ՝
Հր դ ե հ քւաւթա–
դործարա(ւու\ք :
Իր այս առաշին
երեւում
ուի իսկ, երի —
տասւսրդ
ւլրււււլէտբ
արմ ւս՚եացած է մեծ
լՐւդունե
լութ եան եւ ա յղ
Հ անւլ ամ անքր
իսթան մր րլլալուի
այլեւ ս չատ քիչ դա —
գաբ
տուած է իր ստեղծաղ
ործ
ութ
եանց
ել Հեադէեաէ
աբտաղրած
է նոբ ւլործեր :
Նոյն տարին, դրած է
՚ԼԼ՚՚՚ք՚Կ
Ը.
Գործակատարի յիշատակարաՕից
ել չա -
րռա,Նակ.ւ,քէար էռռէ.աձ–
էէ
՚\,\ռմո\.Ա
(
վկսվ՝ որ
քեաոյ
։Լեր։։։ծ։։։ծ է թատե
րւլ ւ։ւթեան)
,
Օր—
իորդ Լիցա
վէպ,
՚Նռրերից ւքէկը
պատ -
ս ոււսծք ,
Զո ւ ր Յ ռ յ ս ե ր
՚Լէպ
.
ԽՕամատար
վիպաէլ.
Արամբին
՛Լէ՛՛ք
Թանկացին
կա–
ւցանք
պատմ ուածք,
Ֆա դման ե ւ Ասադր
՚Լէոքէկ–,
Ձաւացարր
։ԼԷ"լ
Լոր
յետաւ^ային
վերածած
է թատերղ
ութեան ,
Չար Ոցի
տիտւլոսոէի)
,
՚ՐաՈԱ
՛ԼԷ պ ,
ի ւ ց ի ն է
տրամ
,
Ունէ՞ր
իր ա ւունք
տրամ
,
Արտիստը
պատմուածք
, ել տաէլաւին
րաւլմաթիւ
"՚֊րիչ
՚ԼԷ՚՚քեր-ւ
պտտմոլածքնեբ
եւ տրա —
մաներ , ինչսլէս՝
*ք|ատուի համար . ԱՆե–
րակների վ րայ , կ ործ անուա ծր . Արմեք։ու–
հի,
եւ էլոմետիա
մր
Շարլաթան :
Օրաթերթի
մր սոլւլ էշէ, ր բ
թո
յլատու
չեն որ բնւլարձաէլ
ո ւս ո ւմնււ։ ս Լ։ր ո լթ ե ամ
բ
մ ր տանք
։իե ր լուծ ումբիր
՛լ ործ
երուն :
Պ Լ՚՚ոԼ։ րա ւա էլանանսւն ք , րսա մեր ճա չւս —
էլԼւ՚ն , ր՚նւորութԼււն
մ լ։ րնելո։ի , առնել իբ
թս։։ոե
ր։։։էլնե
րէն
ինչպէււ
նաեւ
Լւր պատ —
մ ււ։ ածքնէ։ րէն
մ Լ։ն է։ւ տալ ան։։բ
վերլ։։լ
—
ծումբ՝՜
նե։լ սահմաններու
մէշ :
Ըստ իս ,
Պատոնի հաւքար^»
Շիր՚Լանղա ֊
՛է է Լ՛
թ ո՛ ա ե ր ա էլն ե ր լլ ւն
չւս րքին
լս։լ։ւ։։լ
։ւ քն՛
։որ։։ւս։դ
րութիւնն
է ,
։։ ր
անե ր էլ րւււ քորէն՝
էլրն։՛։ ք ճււԼսացնել ռւ սլատիւ
բերել
ոեւէ
մ ։ւ։լուի։։ւբղԼւ
բեմաէլան
ի։ւսղաղ։սնէլԼւն :
՝ Պաաուի համար
/ւ1յ
մէշ
Հ^իրւիա՚եղաղէ
շւ։։աա։լ
։։։ի ր չի Հանւլ իսանա
ր
րնկե րա
յին
ւիւո րւլ ասլե աութ եան մր եւ կամ րնէլէ, րււ։
յին
ղ։սղս։վ,,որի
մր թմրուկբ չէ որ կր Հբն ֊
չեցնէ :
Հոն՝
մ ո՛րդ
կւս
յին
երէլու խոտոր
Համե -
մ սւէո։ւ։լ
ւրլս։ ց ո ւմնէ, բ սլալքաբի
է,ն է, լած •
Հ^ս՚Համ ո լութ իւնւ ր եւ առա
քի՛ն ո ւթ Լ։ ւնւ բ
Տ
քՍ սււլ ին
Հ երոսր
Անդ բէաս
է էէ՛էք՛ա բ ո փ
իր
ղ ։ւրծի
րնէլե լ։։ւշ Օթարեանի
ի րւս
ւուն՛քր
քա ՛Լ՛ չ՛ո սւէլած է օղաւ։ւե լէւվ
ւս նոր
Հ ի ւսւ ն -
ւլոլթենէն
եւ խար։լ։սիս ու կեւլծ
վէքսիլ —
նեբո։ի , ։։ուտ
արողացած
է
Լ։լլ։ա։լնե
լ եւ իր անուան
դարձնել
րնէլե բռ–
շէ՛ն ալ րամ ինր , ա ք՛՛՛՛լէ սով թչուաււու
-
թեւսն
մ աանե լուի Աթ սւբ եան
րն աան
իքր :
Փոքր
լ՛՛ քսի ն չ։։
քլ մ լ։
լ՛։։։ էլս։ յն այս
մ ւււթ
Հ ուլ Լ՛ Լ՛ն մէշ՝
էլ՝ ։։ ր ւլ ե ։լ ր է Օթարեւս՚նի
ւլա —
ւա էլ Աբտաչէսբ եւ Համալսարան
կր
՚էք՚կէ
ղայն :
ի բ ուսմ ան չրշանր աւարտած՝
Արաա —
չէս կր վե բաղառնա
յ եւ ձեռքր փաստա —
թու
ղթեր
ուն՛ենա
լով
էլ ուղէ տէր դւսոնւս
լ
իրմ է
ղ ալցուած
Հ ա ր ս ա ո լթ ե ան :
ի բաբ
էլ՝անցնի
Անդբէ՚սս եւ շնշին
դում արո։Լ
մ
ր
Արւոաչէսր
կւս չառելով
էլւււղէ ղործր կար—
ղաղրել
բայց
ապարղիւն
էլանցնին
իր
շանքերր :
Տանք
էլէղբարեւսն
բնտանիքի
։։լսւտէլե —
րբ , Հակիրճ
հլէ՚լրարովի
կինր, Ե րա֊
նւււ՝,Լւն, շէ,րմեռանդ
Հսւււսաացեալ,
քա —
Հս։ն։սյի
աւլշիկ , ծանօթ
է
ամուսնոյն
ՀարստաՀարական
։լոբծռլնէութեան
։Ան։լ–
բէաս
երէլու
մանչ
ղաւաէ^եր
ունի ,
Բաւլսւբատ ել Աուրէն;
Առաշինր,
ինԺի —
նէր
է , ւլործունեայ
եւ ձեռներէց
, եբէլ -
Ր՛՛է՛՛ււ՛՝
ւ ՚ " " յ ւ > կեանքր
սիրող,
ուաալ -
Լ։։մււ։լ, սաէլայն
ափւիլ
ՀոդԼւի մբ տէր։ Եր
կու
աւլշիէլնե
ր բ՝
քիռդ՚ս լԼ՚ս՛ ՝ ա յլասերմ
ան
ձամբոէ.% մկշ ինկած
օտարամոլ
մր , եւ
Մարղարիտ՝
ղմայլելԼւ
Հուլլոյ աէր իտէա—
լաէր՚՚ն
ւոիպար
մ ր : կա
յ նաեւ
լՐ՚տանիքին
մ ւ՛ւս էլաւլմ Ոէլ է (Լ՛՛քք"" (""Լ
Լ՛
ղո
րծ
՛ւ՛ էլա ւուս ր
Ա ու՚լսւթէլբ
, ԵրանուՀիԼ։
եղբա
յրբ,
էլա
֊.
տարէ,։՛՛լ Մէֆեսաոֆէ
լեա՛ն աիւ՚լար
մբ :
Մւ։։ր։լարիա
շեր։է
"Լ՚ք՚՚՚՚Լ
՚^ր
էլա։։լուած– ՝.
է Արաաչէս
Օթարեանին
։էլիղրաբուԼ
էլՈւ— .;
՛լէ
օ։լտւ։ւիլ այդ Հան։լսւմանքէն
ել իր սքդ— ,
շիելբ իր դա
լա դԷ։ ա էլան
ձեռնա
բէլ1
։է, բան \
էբր
՛ւ "Ր^էք ծ՜առա յեցնել
; Մ արղա բիտ էլր
"էլ՛է Աբտաչէսբ,
սաէլայ՛ն կր սիրէ նո
լն–
։։լէ ս իրՀա յբր
ւ
որուն
ան չաՀ ա խնղ բու -
թեան
մասին
էլասկածներ ալ ունի : Փա —
րաա է, լու Համաբ
՛ս յ՛է էլասէլածնե րբ , կր
Լսնդբէ Օթարեանէն
որ յանձնէ
իրեն
վա֊.
ւե րաթ
։ււ՚լթերր
, ռր։։լէս
ղի ղան։։նք
ք1
։նէէ–
էով տա
յ իր վճիռր , իսոսաանալուԼ յետ ֊.
էր
լուռ , ան չարմ , ձեռքե րով երեսր ծած
կած : Եւ նա չէր էլաբողանում
Հաւատալ
,
թէ
մայբր
չի չա փ ա ւլան ցն ո լմ , թէ նա Լւ–
րօք
, մ իանդամ
ից եւ լ^դմ
ի չտ դաղարել է
ԱԼէրանոյչին
սիրելոլց :
յ՚սէլ սեւ մ ասլա ւէ՞նբ ,
մայրիկ
,
Հարցրեց նա էլարծես
մօրր
սիրոյ
զ՚լաց—
մունքի
մէշ բռնելու
Համաբ։
Ժապաւէնր
, բալա , ինք էր խբել ՚1ր–
նալուց
առաշ։ Ես ԼԷԷ նէլաաել,
որուԼՀե -
տեւ չատ ուչ - ուչ է ի մ անում
ձեր սեն
եակր
։ Միա
յն եբէ
էլ առաւօտ
նկատե ցի ,
բայց
ձեռքս
չդնաց , որ քանդէի
.. .
Նամա
էլր
. . •
ՊաէանշԼց
Գաբե —
ղինբ :
Մ այբր տուեց
նրան
Լւր
լլրպանում
պատրաստ
պաՀած
թ ՛ք թ Լ՛ կտորր : ԱԼ՛ —
րանււլչն
այնտեղ
՝,աղորդում էր Վերղի —
նէԼւն Լւր ոբոչման
մասին , իսնգրում
էր
ւլղո լչութեամ
բ
. յա
յան
ել
ղ ա ^էլես րոշբ
եւ
ւԼերշին րաբեւն էր յղում
Գարեղինին
. .
Լաւ,
ղնա,
մայբիկ
,
խնղրեց
աւլան :
Թող ինձ մ Լ։ քիչ մենաէլ • ՚ • :
0
Անա
լով
մենակ
, Գարեղինր
վեբցրեց
էլնոշ լոլսանկարր
եւ լուռ ու երկար
նա—
յեց
։ Եւ նբան թոլաց
, թէ ծանօթ
,
"իրեէի
Հայեացքն
ասում էբ նրան ։
– Ես մեղաւոր
չեմ Գարիկ
, եթէ իմա -
նաս
...
Ի՞նչր
իմանամ ,
բաբձբաձայն
՛ս–
ղերսանքով^
դԼւմեց
Գարեղինր
նէլաբին եւ
սթէոփւււեց
իր ձա յնից :
Պա տա
ս Լսան ուլբ
էկաբ , նա մեռել էբ :
Ի՞նչր
իմանամ
, շանիէլ , ասա,
ինչո՞ւ
այդպէս
աբեցԼւբ,
մրմնշաց
Գարեւլին
աոանց բառե
ր ի . ասա , ասա
. . . Գոլ ոչ
ոքի չես ասել, ոչ նոյնիսէլ
՚ԼերղԼւնէԼւն :
Միթէ՞
ինձ է լ չես ասի։ Ե" եմ , Աիրա -
նոյչ , Գարիկբ
. . .
Նա լուսանկարր
դրեց
մաՀճաէլա^երի
միշեւի
սեդանաէլի
վրայ, մօտ քաչեց ա —
թոռբ,
նստեց եւ ւլլւււխր
ձեռներին
էլրռ—
թնե
լով
, չարունակեց
նայել
անթարթ ,
՛ուռ . • .
Ձ/՛
էլարող սլատաՀել
,
րացաղան––՛
չեց նա յանկարծ
, ել իսկոյն
ղղաց , որ ա–
լելոբդ
Լն այգ բաոեբր,
Հակաճառոլ
—
թԼւլններր, որ պատա՝,ածր
պաաաՀել է ,
եւ ա յ դ ՝ լ"կ Լ՛ք՛ է "ւթե
ան քաղոքն է դրա
գէմ,
իր դիտաէլցոլ
թեան
~,աչտուէ,լ
չէլա—
րողանալր դրա Հետ :
Ի՞նչ է պատաՀԼլ
քեղ, իմ ՝,ողռլ
Հա–
տոր,
նորից
դիմեց նա լուսանէլարին ,
ինչո՛՛ւ
այղպէս
արեցիր
...
Եւ յանկարծ
նա սլաաէլերացրեց
, որ
ա քդ պաաաՀել է ուչ երե էլո յեան ,
տուն
վերաղառնալու
ճանապաբՀԼւն
, երբ Աիրա–
նոյչր
քայլելիս է եղել ոտքով,
մեն - մե
նաէլ։ Խաւարի
միշից
գուբս էր թռել
մի
ստոր արարած
, ղուցէ
մի քանիսբ,
եւ
յափ չտաէլԼ
լ են նբան
։ իսկ նա , ամօթ
ից
դրդուած
էլամ ղուցէ մտածելով
, որ մի~
եւնոյն է , չեն Հաւատայ
նրան , ոէ ոքի չի
ասել
ոչինչ • • ՚
^էրանոյչ,
արտասանեց
Գաբեղէ—
նր , բա քց նրա կոկորղր
կծէլւռւմ էր խեղ–
դելոլ չափ , րառեբէ
փոխարէն
Հեէլեկռցի
մեծ
՛քն ՛լ եր է Լւն
ւլ լո բւում ա յնտԼ
ւլ
ղէպի
վԼր
Աիբանոյչ,
շանիկ , միթէ՞ ես
կարող էի բարէլանալ
քեզ
՚Լր"՚յ
Ղէլմ ՝—
րա Լստւ։ ։ Լմ էւ անւլ. Համար
. • • աԼսնէԼւր թէ
ինչսլիսԼլ
սրրոլթեամր
էինք
մենք վերա -
րերււււմ
թչկ։ամիների
կողմից
լլկուած՜
մեր
քոյրԼրին
, տԼսնէիր
, թէ որքան
էին
դու
լ։։լ։ւլ բում
Լ լ
մ խիքմ արում
նրանց ա -
մուսիննեբն
եւ սիրեցեալնեբր
ղրանից
յե
աոյ, որ նորից բախտալոր
ղւսբձնէին
ղմ բաիս անէ, ր Լէն
;
Ես ղտղա՞ն
էի , Լ։"՚նչ է ^
Աիբանոյչ
. . .
Բա
յց
լ։։ ւս ան էլ ա բր
լ։ււռ
էլւ ել
միւս
յն
մսլւո։։ւ մ է ր : Եւ ՛լ մուա
լ։ է ր
Հ ասէլանա
լ
մպտում էր իր Գարիէլի
սխալ
ենթա -
ղրութեա՞նր
վբայ , թէ՛^ բարի
նԼրուլա -
մտոլթԼանբ
Համաբ
.
. .
Գարեւլինր տա —
րաէլուսած
չաբունաէլոլմ
էր նայել : Ոչ ոք
լէ Ր կա
բ ող ոչ Հաստատել նրա
ենթա -
ղրութիւնր
, ռչ մխտել :
իսէլ ւ՛թէ ՛ւա րոնի չի՞ ե։լել,
այլ Հաբ -
էլա։չրոլթ
իլնԼւց ստիպուած
• • •
ՄԿՐՏԻՉ
ԱՐՄԷՆ
((> Շար–)
4
