< » ս » ս >
ԿՐԹԱԿԱՆ -
ՄԱՆԿԱՎԱՐԺԱԿԱՆ
ՍՐՏՍՊՆԴհՋ Եքէ ԴՐԱԿԱՆ
ԵՐԵԿՈՅԹՆԵՐ
•
կ չւ թ
ւււ1լան
-
ւլ ւ՛լ լւ ո ց ւս
1լ
Ա՛ն
ա սւ լ։
/•
։է։ ՛ս
1լ
է
սչյււ յմ սւնագրսւ
էլսւն
խ ււ լւ Հ լւ ղսւհ– ո է֊թ է ւ֊՚են ե լ,
մի՛
՚Ա1լսէսւէք
այս սւողելւլլ : Այգ աշխասէաՆ–
քչւ սկսսւծ՜ ԼՆ քլ ա ա ա լւԼ լ <//.լւ
Կ
ք՚թ՚"՚Կ
մ
Լա1րւեր
լլ եւ. սլատսւսիւ ա
հ
աասլ. մալւմին -
Ներլլ, որոնք
1956 - 1957
գպրոցական
աա–
րեշր^անր
փակեցին,
ոմանք
յա9ոգոլ
—
թիւններով
Լւ ուրիշներ
ասլադայի խոս -
տումնե րուԼ :
Ալլեէո
Հասած ենք
Հանւլրուանի
մր ,
երր
ամէն անՀաա , ամէն կաղմակերպու
-
թիւն ել ամէն
Հայրենակցական
միու -
թիւն
, աղղասլաՀպանման
Համար
աոաշին
աղղա1լ
կր նկաաեն
Հայ ւխորմարանն
ու
մալրենի
լեւլուի
ուսոււյումր
Մասնաւորարար
քանի մր ֊էայրենակ
—
ցական
մ իութիւննե
ր իրենց ծրագրին
ու
նսլաաակներուն
մէ^ շեշա՚ել
,,կսահ
1,ն
ու
յգ
պա րոււլ ան ,
ին է որ րարենշո՚ն
ե րեւո
յթ
էէրն
Հ I
տարիներու
ւէարանումներէն
ու ա–
%ւորո շա. թենէն եաք ;
Վերշերս
Հայ մայր մր եկահ էր Ամերի–
կայէն
էւր երկու
մանչ գաւ ակներուն Հետ ,
12 - 14
տարե կան , ել որուն
Հե ա տաք ու
մաո-երմական
էսօոա կց ո ւ թ իւն մր
ունե -
^անք
:
Հայ
մայրր
յե ւլա փ ո էսո, կան ի
մ ր
ղ ուս -
՛քրր
,
ղ իտակցսւթեամբ
ճամ րա յ ելած է ,
Նախ
Հո,նգի,ղելու
Համար
Փարիղ,
/,, լե–
չռրսւնտկելով
իր ճամբան
՚լէոլի Ա -
րեւելք,
ղէպի
Պէյրութ,
մօաէն
ուսում
նասիրելու
Համար
Համաղղայինի
Նշան
Փալանճեան
ճեմարանին
ներքին
կեանքր,
ուսման մակաբգակր
, իրղոյղ
ղալ,սկներր
յանձնելէ
աոաշ
Հա յկական
այւլ Հասաա -
աութեան
Հեոոլէն
ծանօթ է այղ կրթական վա -
քլԱ՚րանին եւ բաւական
՝ ւոե ղե կութ
իւններ
ունիւ
շն,,րՀԷ,լ մեր մ ամ ուլէ ն քաղած
Լոլ–
րերսւնէ
Րույց եւ այնպէս
մօաէն
շւիումէ
աէր եաք Հասւոա աութեան
տես չութեան ,
ո լս աց
շ ա կան կաւլմ էւն եւ ղ ի շե ր օ թ ի կնե ր ո ւ
ներ
քի ն կե անքի
ն Հեւո , եւ վստա՝,
րք I "՚ Լ" վ
որ
իր ս էւ րասո ւննե ր ր ՝էտ լկական
կբթու -
թէ"
ն ու ղա սա իա րա կո լ թ ի ւն սլիաէ, ստտ–
ն՚ւն,
սրտի ղոՀունակոլթեաւէր
սլիաէ։
մեկ
նի իր ,ոեղբ :
՝Բ։ոնէ։ ււր Մէ՚ոււլեալ
ՆաՀ անւչնե րուն
մէշ
առ ա յմ ւք անկտրելէ։ է \ք րկր
ո րւչա կան վ։սր–
յ֊արան
Հիմնել • արղեօք
կարելի
որ
Հալ
մօր օրինակին
Հեաեւողեերր
շա՛ռ ֊
Տ»օ.՚՚/ւ ,
եւ յ,։սնի մր տասնեակ
երիտտսարղ–
Տւեբ ու ե բ ի։ոաստ
րղուՀ
ինե
բ գէոքէ՛ Արե ՜
*–ելք
մեկնէւն , Ֆրանսա,
Լիբանան
, Աու -
րիա
^ կիպրոո
, օղտուելոլ
Հ։։։մար
այղ եր–
կիբնեբոլ
մէշ
ւլո յութիւն։
ու1ւեցող
Հայկա
կան միշնակարղ
վա րմսւ րաննե
րէն , ուր
Հայեցի
ւլաստիարտկոլթիւձւ
եւո կր տրուի
է,
ւս տն ո ։լ^։ եբ ո ւն :
Հոո , Փարիւլէ, մօտակայ ա րո ւա
բձ։սննե–
բուն
մէշ ալ երկու
ե րկրո բղակ,,,ն վար -
մարան
ունինք,
ոոլշկանց
Համար Գպբո -
ցասէրբ եւ մանչերու–
Համար
Մուբաաեան
վաբմարանր,
սրոնք
ամէն
յարմ։սրռւ -
թիւններով
օժտուած
կրթական
Հաստա -
տութիւններ
են եւ ուրմեր
"՚ղուչ ոչ մի ֊
այն
ֆչւտնսական
լիոէներու
յաաս, կ կրր––
թութիւն
կ ր տրուի , այլեւ՝
էրենց ուս -
ման
ծրաղրին
մէշ նշանակուած
են Հայե
րէն
լեղուի եւ ղրականութեան
Ս ւ ձ ա բ կ ա -
ներր :
Հայրենակցական
Մ իութիէ^^՚երբ
մ.ո -
նաւանղ
ոլէաք է օ։լտսւին այո մ իր,,, կ,,,լ, ,լ
վարժարաններէն
, անոնց խնամքին
յ,,,նձ–
նելոլ
Համար
րնղունակ
աչակեբս,նեբ :
Իրկու դրական
օրինա1^եր
"րաապբն -
դիչ
են։
Տարօն - Տուրուրերանի
֊.այրենսւկցա -
կան
Միութիւնր
(կեղրոնր
Միո՚ցեալ
Ն"––
Հանղնեբ)
բաղմաթիւ
ուոանողներ,,լ
եւ
յ,, *ակե րանե բու
կրթական
ծախքեբլ,
կր
Հոէլայ։
Այսպէււ՝
Պէյրութի
Նշ՚՚՚ն
ֆալան–
ճեան
ճեմարանին
, Փարիղի եւ Վ,ե%եաի -
կի Մուրաաեան
վ՚սրժարաննեբուն^Աթէն–
քի , Պուլկարիոյ
, Հալէւղի
ա,լղայք,% ,էաբ.
ժարւսննԼբուն
եւ Երուսաղէմի
ԳպրՀւէան -
քին
մէշ կբ պաՀԷ ա,.եվ, քան
160
հրկոեռ
ուս,,։նո,լնեբ
, Հուլալով
բոլորին
ասէք,եկան
ծաէսքերր :
Երկրորդ
օրինակբ
մեղի
կուղս.յ
Ծիաց–
եալ
Նո։Հ։սն.լներոլ
՝Ր.լիի
Հտ
յր ենտ
կ քտ կան
Միութենէն
, սր իր •շ։կ,,է պս, աղամ
ա լ ս րա
կան
ժողովին
մէշ
կ լ յայաարտբէբ
^է
ի.
րենց
սլ։սշ։ոպանութեո։ն
տակ
ղտնուՀլ տ–
շակերտներոլն
թիւր
յիսսւն է . թէ քար -
թական
Հարցբ
իրենց
միութեան
Հիմ1^ա^ -
կան եւ կարեւոր
է։ւնղիբն
է ։ Կ՝որոշեն
նա
եւ ուսո, մնատենչ
քղեցի
ե ր ի տա սա
րղնեո
տեղալորել
Հայկական
րարձրաւլռյն
վ*որ
V
ժարւսննեբուն
մէշ , աւելցնելով
սաներու
թ՜ւ՚՚-ք՛–
քքՈյնպէււ ար։ոասաՀմանէ։
նաէււակր–\
թարաննեբոլն
մէշ ուսանող
աչակերանե
4
րոլ
թոչակներոլ
ւէճարումր
չա րռ
ւնա կե լ
1
Միացեալ
ՆաՀանղներուն
մէշ
Հայրե -
նակցական
Միութիլններ
կան, որոնք կա
րեւոր
ւլսլմարնեբ
է։։նա լած են , եւ սակայն
իրենց
միտքէն
Լանցնիբ
իրենց
Հ տ
յրենա–
հէ՚Յ՛^՛^Րհն
ք՚՚՚նէւ
մր րն,լ.ունակ
երիտասարդ–՝
ներոլ
ուսման
ծաիսքեբր
Հոզտլ ;
Հայ րենտկցա կաննե
բր իրարու
Հեւոմոր–
ցոլմի
ելած
են , եւ ալքէն մէկր էւր
ծ–1»Հ;-
դո՚վույբին
յիշաէէւակր
կ ր յաւեբժացլ^է
օւ–
ւելի կամ ոլաքլաս
Նե ր կա յա1ւ,,ւ լի
Հ՚՚՚ւոո^ո՚վ
մր։ Այս մ բցա կցու֊թՐ ւէ՛ր ղնաՀատելի
ք ։
Փափաքելի
է սակայն
, որ
ուսանովներ
պաՀելու
մրցակցութիւն
մ լն ալ սկսի՛,– ո–
րոլն դրական
ուրդիլնքբ
ծննդավայրի
մր
ոաՀմաններէն
անցնելով,
.
Համաղւլս։յէ՛ն
։,լէ,տի
.րքէո՚յ մօաալոր
ապագային
Համար։
Երանի թէ Հայ մօր եւ յիշուած
երկու
Հայրենակցական
Մ ի""
թի ՛բնեբուն
օրի -
նաէլբ վար։ոկիչ
գաոնա
յ, ապացոյց
ր տա -
լռվ թէ լուրշ ել Հեռատես
գործունէու
-
թեան մր Համար
Հայ սէւբտերբ
բաբախել
եւ
ւքիտքեր ր ղործել
ււկսած են :
ՄԿՐՏԻՋ
ՊԱՐԱԱՄԵԱՆ
ՃԱՅԱՍՏԱՆՒ ԳՐՈ1ՆԵՐ0ՒՆ
ք". ^^^քԱԳո^ս1^ր^^ ԱՌԻՔՈՎ.
ԽՈՐՀՐԳԱՀԱՏ
ԳՐԱԿԱՆՈԻԹԻՒՆԸ
հյորՀրգաՀա
յ ղրականութետն
անցնե
լով, Հայաստանի
Գրողներու
Աի՚՚՚թեան
քարտուղաբլլ
կր յայտնէ, թէ ^Հայսլետ •
Հբատ^ր
գործե ր ՝,րատա րա կած է , որոնք
<ձակաիլէօրէն
նոլաստե
լ են
սովետական
մ ա բ,լ.քլանց կ։ւմ
։։ էն իւլմ ի
,,։լ ով ւլա
ս ա է։ էո ր ա -
կելու
ւլործին »: Աակէսյն կր բուլոքէ , որ՛
ղր"
՚շ5»ձ
րբ չեն թա
լի անց ա ծ կե անք
ին ել\
գբեթէ
անծանքէթ
ք.ն էսորքին
այն ղո,ւլա -
փտբարէսնութեան
,,բուն
գրօչակիրներն
՚
են : Կր յա յտնէ նաեւ
, ,ո ր վլալաւլյն
պի -
էսների
մրցանաքլո,բաչէոոլթեան
ժիւրին »
մ րց
ուն ակի ա րժ
ան
ի
Հա մա չւս՚ծ է թ "՚ տրեր–
ւլութիւն
մր , ոբւէւն
նիւթն է • • • էսամ ու
էսոոչտն
Հողերբ : Գործէէն
կեանքր չատ քէէ
է եւլած եւ ար՚լէն
մոոցսւած
\ասարա ~
կութեան
կո։լմէ։
Աէսկտյն,
Թոփչեէսն
չի
կրնար բացատրել
, թէ այէէ
թատրեբդոլ–
թիւնր
ինչո՚^լ
էքրւլանակի
։սբժանացսւծ
է :
ԱսչաՀոէէաբաբ՝
աւե
լի
լւսւր
։լ ո յ էէ
ւթիւն
չունէր
, , , կամ՝
Հեղինակր
ռրոչ
կապեր
ունէ բ ժիւբիի
անւլամնե
բուն Հետ ե ւ կամ ,
ա յդ
մ է՚շ՚՚ց
ին գէ՛մ ած են , էէւամ ու է։։ոէւլան
Հողերուն
Հանդէէղ
Հասարակութեան
Հե -
ւոաքրքրււլթիւնէր
չարժելոլ
Համար։ Տ"–ր -
րեբ
րէՍէլէՈէոբութ էէւն կ՛" բե
էի չէ տալ , թէ
եւ
կ՛րողներու
Մ է՛ութեան
քարտուէլաբր
գէչ
էղիէոի չբնէր, եթէ յայտնէր՝
թէ մ ր
ր–
ցանակր
ի՛նչ
պէս յմ աննե լ՛ու տակ
յանձ -
նուած է միանղամայն
էսնծանօթ ՚"յՂ
« ՛ղիէ" >ին եւ Հեղինակին :
« 20/'ք
Համ
ա՛լ
ում
արի
արղիւնքնե
րի
քննա րկմ՚սն
ժամ
՚սնակ
մ է՛ քանի
լնկե էէներ
մեղ մօտ էլտնում
էէ՛ն, ոբ իրենք լալ են
ճանէո չո ւմ կեանքր
, բա յ՛/ ՚սնՀսւտէ՛
ւղա չ -
տամ ունքբ
նրանց
խանւլաբել
է լալ ՛լ՛՛ր ՜
ծեր
սէոեղծելֆ։
Ընղունելով
Հանղերձ ,
որ ՀանՀատի
սլաշտամունքր»
1"՚–Րւ
էէնաս–
ներ
Հ։սէւցոլցէէւծ է, կբ մեբժէ
ամէն ձա -
էսուլութիւն
վեբ՚՚՚՚լբել
անոր։
Թէեւ,
է՛բ
թելադրածն
՛ոլ եթէ ^անՀաաի պաչտա -
մունք՛^ չէ , (ձէլոէքոլնի՚լմի
՛գա շաա
մ ՚։ էն ք՝»ն
Հ.ա\կառակ
ի) . ՄիուՔ^՚"՝>՛
՚>՝քճ * ՚ շ , – *
Ի -
1.ա,ք^ս,լ,ձութէ"»^Տ - "–ակաւիՆ չեն էււնդրա–
գարձած
, ։՛ ր
ղրա կանո
ւթ
իւն յ՛– մ արդկա
յին
Հ ուլի էէն
Հ ա րէողատ աբտա
յա
յ։ո ութ իւնն է :
Անղունղներ
կան Հոգիին
մէշ։
Բարձունք
ներ կան : կտրելի չէ բոնագատել
անոնց
աբտէսյայտութիւնբ
: Հարկ է դիւանալ էէեբ–
շ,՚"ոլէ"
, որ միայն
Հկոմոլնիղմ
կաււուցե -
էՖով դրականութիւն
էրէէ՛" Լ՛ ՝•
Թո
էի չեան
՛է՝ րոէ , թէ գնացէ՚ոնալիստ
տ է։ բա ց ո ւնե
ր ի
Համաբ մեր սքանչելի
Հայբենիքր
ՀԱբ -
ցունքի
Հովիտ»
էր»։
Գրականութիւնր
ժա–
մ անակին արտա
յա յտութիւնն
է ու եթէ
Ա՛ Ահար ոնեան
«Արցունքի
Հովիտ » մր
գրած է, կր նչանակէ թէ մեր
Հայբենիքր,
"՚՛յղ–
օրերուն
, ցաբակւսն
եւ
թրքական
րռնա կա լո ւթե
ան
ներքեւ
"Լէ՚իշ բան չէբ՝
եթէ ոչ տբեան եւ արցունվւէէ
Հով իտ :
Թո՚իչեան
չրոել՛ սակայն
, ,,ր նո՛յն
՝ ՚ " յ գ
« Արցունքի
Հովիտ»է՚ն
Հեւլինակր
՚լրած է
« Ա,լա,ռութեան
ճանա պա ր Հ ին »ր , ց՚՚յ՚յ
տալով,
պար՚լ
ւ՛լ յստւո1լ՝ ալնուղին , որ
կր
տ-՚սնի
ւէէէ,չէ՛ ա ղա տ ո ւթ է՛ ւն : Եւ ՛ԷԷ։ ած է
բացառիկ
տաղանդով
ու ներ^չռւմով,
որ
իրապէս
կրնայ
չ՚սրժել
մաբ՚չոլ
Հալին՝
ղոՀուելոլ
ՀէՍւքար ի էսնղիր
աւէատոլ -
թհան : Բաց ւսստի, իրենք,
Համայնավար–
ներր
չէի՚^ն
, որ
«Հւա
յբեն։։։կան
պատե -
բաւլմ»ի
օրերուն
, «Արցունքի
Հովիտ%ի
Հեղինակին
«քց՚ոյր»
թււբ
՛լմ անելով
Հ բա -
տարակեցին
Մ ""կ՛՛ւ՛"
յի
է՛րենց պաչտօ -
նաթերթին
մէշ
. . .
Երբ կարմիր
վւաթթոցէսւէ։
ր
ւո էէ լ՛ ա՛յ
ուն
ամէն էէնով կր ճ՚էնի բացատ
րել թէ ՚էէ՚ա -
կան
ստե՚լծա՚էՈ
րծութեանց
Համար նեբ -
փչումի
՚"՚լրի՚–րբ
միայն ու միայն «կո -
մ ուն իւլմ ի կաո.,1 լցում »ր պէտք է
լ՛լ լա
յ ,
կարելի է րսել
իրեն
, թէ տրդիւնքլլ
ուրիչ
բան
չէԼԱաբ եթէ ոչ... իսամ ու խոպան
Հողերու
Համար
՚լրոլած
«պէէէս»ր : ի/ան–
դաէէառոլթեամբ
1լր
էսօսի
Գ՛
ՄաՀարիէ՛
« Ե ր իաաս ար՚էութե
՛ոն սեմին»
վիպակին
մասին ,ււր,,վՀեաեւ
մ է շր նկարա՚էբուած
է,
թէ
«Գաչնէս՚ղցաքլան
Հայաստանի
մէշ մի
տուէի
Լո՚-ցկին
50
ռուբէէէ աբժէր
մօտաւո–
բապէս»
, Հետեւաբար
օղնած է • • • «կո —
մռւնէէղէքի
կաււուցման»։
Մէ՚անղամսէյն
ո՚Լ–
բե բղական է Գ • Մ աՀւսրիի
սլա րաւլան
, որ
տարիներ
շարունակ
էս ո բ Հ լ՚՚էւո
յ ին
մեկու–
սացմ
ան
կա յաննե բուն
մ էշ
մ^/ո՚լէ
վերշ ,
ներկա
յս վերադարձած
է Երեւան եւ կր
՚էբէ • • • Կր ՚էրէ , րայց նոբՄ"՚Հ՚որին
Հին
ՄաՀարին չէ այլեւս
ո՛՛ւբ մնացած է
«Գալիք իւք, լուսէ գալիք, ^երկիլ1 իմ ,
ե րգ. իմ
Աւէւ՚1Ն.շ»ի ՀոյակաՀսլ
Ա՚աՀարին
:
ԱյնուՀեաեւ
Թոփչետն
կ՝անցնի
րանաս–
՚ոեղծսւթեան
եւ կր բացատ բէ անոր –՛է՛ -
՚լեբանական
իմաստր–
~— «Այժմ
մեր
պ՚էե֊
՛լիո։ լի մէշ աբտայայտւռւմ
է եէէկ՚՚ւ
Հաքլա֊
դիր
տենտենց -
( ձ գ Ս ա ւ մ .
Ա) պոե -
՛էի ու , որինիւթ
ր մար՚չու
ակտի՚է
ւլ ։՛ րծ
ու
նէ
ութ
ի ւնն է , ժո ՚է։։վ"
լ լ՛ ՛լ ի ե ւ
ոլա տմւ։ւ -
թեան
ղէսլ՚՚էացման
րնթացքր,
մաբ՚էՈլ
Հո
ղե բանական
աշէսա ւ՛Հ ր» եւ՝
«էէսկակ ա ն
պոեղիայի
ճանասլարՀից
շեղուած ոտա - •
նաւորադրռւթիւնյլ,
^բյլ
խ – ՚ – ^ " ՚ փ ՚ " ^ ՚ ք է ,
^օ^քէ^-^՚-ց
՚ե^՛– ԻՐ՚ոկո^՚ո՚-թԻ՚^իՅ
,
ի՚ոէ՚"քնեբ
է հրոնոլմ
կորած
տբեխների
, ա^ւան ՛ոե -
բելտթափի
եւ ծառերի
ոտուեբում»
: Եւ– .
էսո
րՀ րղա
յին
՛չր ական
քենադէոտբ., կբ
պատգամէն
, թէ «նման
տրամադրհք֊թիւն–
նեբր ոչ մի կապ
չունեն
իսկական պոե -
զի"՚յի
Հետ»։
Աակայն
Հարց է, թէ նեբ -
կայիս
խորՀրղային
գրողներու
ո՞րղոր -
ծերր կր կարգացուին
: ԱպաՀովաբար՝
լ,՛չ
անոնք, որ «կոմունիղմ»
քլր կաւիկավւեն է
Կր կարգացուին
անձնական
յոյղերոլչռլրշ
գրուածները
ոբովՀետեւ
անոնք
ինքնա - •
բոլխ ենելմեր բանասաեղծներբ
Հաղիւ
այդ
մարղին
մէշ կր ձերրաղատոլին
«կո–
մունիղմ»ի
տաղտուկէն։
Ո՜վ կր
կարդայ
ՊՍՐՈՆ ձհՆԳ ԱՈ՛ ձԱՐԻյ^ՐՅ
Բ— ՄԵՐ ՕՐԵՐՈՒ
ՄԻԳԱԱԸ
՝–3է
յ^արուստ
նալթատէրերր
, ոբոնք
՛Ատելէ՛
էին
ժողովուրդին
, ծանբ
թիկնապաՀնե
-
ւ՛ով կամ ՚ճռ֊^^նե րով
չրշա
սլա տուած
կր
պտաէէ՚ն I
Մ է՛՛՛՛կ սլարկեչտ
Հ։ս
լ
մ իլիոնատէրբ
,
Գրի՚էոբ
Մ աբտէնովիչ
Աւււսֆէլեանն
էր ,
որ
ք ե ր Ո ս ի ն ի
էէոլ՚ծի
մէշ բացած էր
"՚էքր
^ՐԲ ՛ոաքլալիկւ
ութր էոաբեկան
չկ՝"՛ք՛ եւ որ
Ա^ւդրկռվկասի
քարիլ՚լի
արքաներէն
ամէ
նէն
՝,ար,,ւստր
։էա է,ձաւ
Հետ՚ս՚լ ա յին : Իր
եօթնե
րո
բւէ եւ մ է՛ակ
՚սսէբուլ
ղ՚սլակր
,
Մո՚է՚տէւն
Աուաֆելեան
, ուլժմ
78
տարեկան
է ել Փարիղի
մէշ
քլ"՚"1է՚ի
"րպէ"
Հնավա^
ճառ : Մ արտին
Աոէսֆեէեան
էսյն
Հաղուա–
դիււռ
էսնձերէն է որ տակաւին
կր
յիչէ
Մանթաչէֆն
ու Պաքուի այգ օրեբր,
ղոր
կր նկարա գրէր
Հետեւեալ
ձե ւ՛ււէ • «Իր ի–
չուն
վրայ Հեծած,
չինական
Հէ՛ն
յախճա
պակիներ
ծաէսելէն
վերշ,
Մանթւսչէֆ
քն–
շին գինով
մր Բալա—հո՚նիի
իբ Հողի
շեր–
աբ
ղնեց : Բիչ ատեն վերշ բ Հողէ՛ն
մէշէն
քարիւղ
գանուեցաւ
եւ մէկ օրէն
միւսր
"՛յնքան
Հարստւացաւ
, որ նաւթին
ղտումր
փլաթ֊իԸ
է նաւթ ամրարներու
մէշ կատա–
բել
կոււաաբ ։
«
Հ ո ՚ յ ր ս ու ք՚որիւղի
միւս Հայ կրեսո -
սր
Աբամ եանց , "Ր"ձ Լքփով
կծծի
էին՛
րայց Ա անթա
չէֆ
կ^ուղէբ իր
բմբռնա՛ծ
ձեւուէ
վայելել
կեանքր։
Ալ՚սւա,ւոց
սովո–
բւււթիւններ
անէր
՚ էսնձնասլէս
1լ
՝եբթար
նալթամբա
րնե րուն մօտ, ուրնալթատէ -
Բ՚^ՍՐ "ոկի Ր՚՚՚֊ԲԼԻ՚՚Վ
ԿՐ ծախ
էին
է՛րենց
Ք՚որիւղր,
ապսւ
,
Հ ր ՚ " չ " ՚ Լ ի ^իեր"վ Լրծ -
ուած
կաո քով կր վե բագաոնա
ր քաղաք
,
ուր
Հաւլար ու մէկ ՛էի չե բնե
բու
վա
յել
ւլեղխ իսբէս էոճո,նո ւթիւններ
կր սարքէ
ր իր
պալա աի ն մէշ :
« Բերել կոլտա
բ Աբեւեէեան
Եւր՚էպա
յի
՛էլ ասիական
Ռուսաստանի
ա։1էնէն
գեղե–
ցէ՚կ
կինեբր
, ՚սրեւելեան
սլէսբոլՀիներ ,
ս " ՚ է ՚ ք ե լ կուտ՚սր
արքայավայել
սեղաններ,
ուր
ղինին ու ոգելից
րմպելինեբր
՜ա -
ււատօբէն կր Հոսէին։
Յաճախ
կռիւներ
՚ոեղի
կ՝ունենային
՛ոյ" արբե ց ո ւլո ւթի ւն -
ներուն
լնթացքին
,
ս լ՚ոնցմ է
մ եծ
Հաճո
յ ք
կ՝առնէ
բ ու կր քաշալե րէր՝՝ "՛՛էիե ր ով
ոսկի
նետելէէվ
յ՛"ղթ՜ականՆերուՍ
;
« Բազմաթիւ
ան՚լամներ
,
բազմաթիւ
միշոցնեբռվ
փոբձեցին
ղէ՛նքր սպաննել
թոյնով,
ղաչռյնոլէ։
Բայղ
այնքան
Հուժ -
կոլ էր , որ իւրաքանչիւր
րաղուկոէէ Հա -
սուն
մ արղ
մ ր կրնար
ղետնէն
րւսրձրա -
ցնել :
« Անգութ էբ եւ չատեր
կ՚ատէին
զէ՛ն -
քր : Իր ղէսլաէ^եբն
իսկ կբ
սարսափէին
իրմկ : Հակառակ
իր մեծ
ՀարսԱէութեան
(1911/՚1՚,
երբ մեոտլ,
15
միլիոն
անղլ.
ո սկի
ձգեց
յ ,
իր չ՛՛ բս ղաւա
կն ե բր
դրեթէ
առանց
ղրամի կբ ձէէէբ : Մեծ
ա՚լան ,
31։ վՀ
անն է ս , չա բժ ապա ա կե ր ի սբաՀի
մ ր
մէ9
աե՛ւ ցուցնող
եղաւ՛ Յովսէփ,
երրոբդ
ղաւակր
, թաքսիի
չա րժավա
ր
դա րձալ
.
իսկ
փոքբր,
Գէոբդ,
ռւրի^եբու
քով կբ
ծառայէ
ր :
«
Զ՛"
՚–"՛
կն ե ր ր չէին
Համ արձակեր
է՚նք -
նագլուխ
որեւէ
՛Է"րծ տեսնել,
նոյնիս՛կ ա–
մ ո ւսնանա
լ , ա յն վաիսով թէ ժաո անւլ ու -
թենէ կր ՚լրկոլի՚ն : Մտնթաչէֆ
է։բ տ՚լաք–
ներէն
մէկր կամ միլսշ
կան
չե
լ
կուտար
մօտբ, ել կբ յտյ՚ոնէր
•
«Վ""էր
՚ " յ " ի ն չ
աղշկ։սն Հեա պիտ
է։ ամ ո ւսն անա ս»
Հա
ւանաբաբ իր նախկին
սէ՛րո
ւՀ իներէն մէ -
կբ՛ եւ \ամ ուսնո
ւթի
ւ1ւբ
տեւլի
քլ
ունենար
""ւէԻԿքլ
ՂԻ -
ր որ տոաս ու
բաբ
տե։։՚"ծ
է՛՛՛կ էէէ՛ն ՐԷԼ՛"է՛ ՝•
« Փարիւլի
։քէշ, իրւլալակներուն
միշեւ
չատ
ուաելւ։լ
մրցոլմնեբ
կր կաւլմակեր -
պէր՛
մբցանակր
իր կտէսկին
մէշ
յաւել–
եաէ էէումար մր : Տ՚լաքր
այնքան չատ
կ*ու
•տէէէն որ ի էէե 1 ՛ ^ " յ կր
Հէ՚ւանղան՚սյին
:
Մանթաչէֆ
մեծապէս կր
ղուարճանար։
« Շաա աւելէ, վերշ, յաււաշացած
տարի–
քի մէշ է, որ Մանթաչէֆ
կաբգալ
սորվե
ցաւ,
Եւր՚՚՚՚լ՚՚՚յէ՛
լաւաղոյն
սլանղ՚՚կներուն
մ էշ բնակելէ
Հ ա ճո
յ ք սկսաւ
առնել , ա ր–
ուեստի
ղւէ րծե
րու
Հալաքածո
յ կաւլմ եց ,
Հայկական
րարենպատա1լ
կաղմակերպու
-
թիւններու
օգնել
սկսաւ՛
Փ՚"րիէլի
Հայոց
Եկե՚լեցէ՚ն
չինել
տ.։ւաւ։
Բ՛"
յց
մէէնչեւ վեբ–
՚շրն ալ չկրցաւ
րոլորոէէին
փոխել
էէքք ,է,ւե–
՜՛Է՛Կ
բ՚՚՚՚՚՚՚-որո։
էյիւնբ » ;
Ն՚՚՚՚՚լ՚ոբ
Կ է՛ լ ւ՛՛լէն կե ան կլ՛ էւլաամէ
թէ
ինչ.,լէս, երբ Մանթաչէֆ,
Պարոն
Հինգ
առ
Հաբիւր եւ Րոյբլ
Տ րչ Շէլ
Ք"՚րի՚֊՚էԻ
րնկե ր՛ա եկց ութե էէէն նե րկա յացուցիչր՝
Ֆր–
Րէ՚ոէ րիք
Լէյն
, 3 903/»5ք
Հէսմէսձայնու
թիւն
մ ր
քլր ստո
ր՛ս
՛լ լ՛է ին ո ուսս։ կան
քալ՛է։
լ
՛լր
միշա՚չղայէ՚ն
չ " ՚ – կ ՚ ո յ ի ն մէշ ծախելոլ
Հ,ս -
մաբ,
Մանթաչէֆ
Հայերէն
լեղուով
կր
"^"՚յ^՚՚յէր
Ֆրէ՚ոէրիք
Լէյնի
Հասցէին. «Եո
քու
մօրդ՛՛՛
Ես քու մօրդ՛..»՛
իսկ Պա
րոն
Հինէէ առ Հարիւր
կր
«թարգմանէր»
Մանթաչէֆի
խօսքերր.
կ՝քէսէ թէ՝
չատ
էալ, չ՛՛՛տ լաւ», ի"՝կ Լէյն կր էղատասխա–
նէր
. «Ջափաւլանց
չնոբՀակալ
եմ . չտւէւա–
ղ՚ոնց ^որՀակալ
եմ».,
ԱՀա
՛ս յն մարդր,
որոէնւ Գալւււսւո
կիւլ -
սլէնկեան
չո՚-քէ
մ ր պէ ս կէսէէլ՚էւեցտլ ա
յն
վայրկեէսնէն
սկսեալ երբ Ա անթ՛ոշէֆ "՛ոք
դրաւ իսա յեաննե
բ՛՛ւ նաւուն
վրայ՝
Պոլսոյ
շարղ երուն
նախօրեակին
:
Որ՛ղէ"
Ե""՛յեանի
էիեսայ. Գալուստ ո -
բո1
էսղդեցութիլն
՛կր բէսնեցնէբ
նաւապե
տին
վրայ ել ամէն
ձեւով
կ՝աշխաաէր
դիւրացնել
Աանթաշէֆի
էղայմաննեբբ
նէէ
լուն
վ ր ո ՚ յ ։
Նոյնիսկ
Նուաբ՚չի
է"ցիկր
յատկացուեցաւ
Մ
անթաշէֆի
ՐԱԼՖ
ՀԻԻՎԻՆԶ
(17 Շար.)
Fonds A.R.A.M
