HARATCH, du 2 juillet au 31 décembre 1957 - page 94

Հ. էՏ Ա էՒ Ա յէ >
ԵՐ4ՈհՔ
ե մ
եՍ
*
ՍԻՐԵԼԻ ՎԱՀէ ՍԷԹԵԱ՚եԻ՚ււ
Ո
՞ր
է"11
–րբն էր՝
չեմ յէչեր
,
յոււնական
Հէ՛՛ն
աւանղութիւն
մր
,
Յայսմ՚աքւու)րքի
Վհ."՛ Բ"
ր՛՛՛ն II
ւթ
ե անէյՀէնքով
,
կք
նկարա -
գրէ թկ
է՚նչպէս
, արիււռաշլով
հեհելէ
^ " ՚ ք
,
վկրքերուն
աւչ ու քացախ
քսելկ
եաք
, •>
ր՛"
չկ
կ
ահ՜
ո լիւր
փոլնշ
մ ր
՚Լարգէ
Նման ծոցէ էեցնեէէ եաք,
֊էաւլա
րում
կ
կ ւոե–
աւակ այս կար գէ
չար չար անք
նե ր"վ
է՛ " չ ~
տոա
՚եւլե
էկ
ետք , գաՀ է՚ճնե
րր տարին
ղա
յն
կա,ւ,,, վւնատ ՝ ՝(,է՛ կ"
՚^՛ է՛՛էէ՛"
յ
Հէւ՚-ո
Է
՛Ո - արեւ–
մաեան
րԼուրներուն
վրայ եւ սուրէւ
՚^՚էկ
Հարուածով
կտրեցին
գԼուէսր ,
«յաւուրո
անօրէն
արքային Ա ա քսիմ իանոս
իք) (\ւ
գլ
ուի
ր ինկաւ
թալալեցաւ
, եւ. " ՚ ՛է ՛Լ ՚" ր -
.մաՍք
սա
՚Լմ
ոս
երղելէն
է^յսւ
րչոլրն
է՛
վար
մ էէն չեւ
գա չար
,
ուր
վկ ւովէաուն
ծա–
գէկներ
կչչ
մրցէն
Ասւոակոսի
ծ՜ ո վա ծ՜ ո ց է՛ն
1էէ՚ծ–աղաշտտ
աԼէ՚քներուն
Հետ ,
Հե -
Ոուն՝
ճա՚Լատ
Ո՚էիմսլո՛
որ
վկա
յ :
Օրեր ետքր , քրիստոնե
աներր
գէւչերանց
եկան
թ
աւլեցին
մ՚արմինր
Հոն
ուր ՛էէ
Լ ՜
էէաաուած՜
էր–, Է"Կ
ՂԷ"՚–Է՚՚Ր
Հոն
ուր
թա–
.լալահ
ղացած՜
էր
ոաղմ ոո երգեչէն :
՛հեռ ւղաաանի
, ւտեստծ՜ եմ սուրրէւն գե–
րեղմանր
, % է։
կս
մ իգի
ո յ կռնակր
, րԼրան մր
վրայ.,
այժմ
այագւքա ,
որ
ուիւտավայր
էէւարձած– է ՚^իմա :
Գարեր ետքր,
սակայն
,
սրրաէսօսու -
թեան
(աԺիոկբւսՓի)
Հեղինակներ
պիտի
վիճէին
թէ
ո
՚^րն է
սուրբին
բուն ղեբեգ -
՛ԼԱ
մանբ,
—-
ԳԼ
՚՚՚-Է՚՚ւ՛
թաղուած՝
էէարմինլ;
թաւլուահ
տեղր :
Վէճբ
սնամկչ
թուի
թերե
ւս
ուէ անց
,
րայց
ուչագրութի՛՛էն
,
ուչագրութէւ՛՛ւն
՚,
Տարութեան
դլւալհկտիկաՈ,
որ Հի՚Ռ, է
^րիստ՚ւնէութեան
, մաՀբ կբ Համաբէւ
^բա­
ժանումն
Հռ՚լւոյ է մարմնէ » , ու կր մեր–
յ՜է ^երկու
մյսՀերոլ՝»
•տտրա՚լր
, —- վասնղէ
մաբմէւնւչ,
(1.ի յո չ էէ յէ ահեալֆ , Հաւա -
սարաղօր չէ չունչին՝
« ղ ո յ իյէից»։
Այ"
տեսնեմ
ինք՚լինքս
,
՚ 1
, ՚ " ր գ ո ւ ն ի մբ
ք ՚ ՚ վ ր
ուրիչ
Ն
՚որգունի
մր
:
Մէկբ
չ ի
նմանիր
մէււսէն,
• երբեմն կր բարկանայ
մէկր
թէ
էնչո՛ւ
եկաւ
միւսբ,
երբեմն
ւս
լ
կ՛՛աղա­
լէ
է
Կվ– պ ՚ ՚ ՚ ՚ լ ա տ ի ու կ՝րսէ • «Եկո՛՛ւր
•, ե -
կո՛՜ւր
, ա՛՛էո
եկո՜ւր»
I
Հաչա չեն
իրարու
Հետ,
՛Աւելի
ճիչգ
նման
չեն իրարու
,
գէ՚ւ
, էորոխտ,
ամբարտաւան
է այն որ այ­
ցելուն է, իոկ Հ ե ՚ լ , բարի,
եղան
սլէս աչ~
վսաւոող
ա քն որ կր ճանչ^ւաք : ինծի
այն -
պէս կր է^ուէ՛ թէ մէկբ
աշակերտն
է
մէււ­
սէ՛ն , թերեւս
ղերին
,
կուղա
յ կր ծեծ՜է ,
կ^անարգէ
, եբբեւէ՚ն
ձե՚ւքէն
կ՛՚առնէ
կր
կոարէ կր ՚իչրէ
նու՚ս՚լաբանր
, Հ1ւուագել
չես
գիտեր,
կ՚՚շոէ , ՛լկ՜ չ կր նուազես
Ֆ,.
ու կր մեւ^եէ։ : Գաժա՚՜ն
, գամա՚՚ն
կ այն որ
կոււլա
յ ե լ կ՝երթա
յ , գտէք-ան եւ մ անա -
ւանգ
գժուարաՀւոճ
, —- զաղափար
չունի
մամանակի
մասին
, կուգա
յ
՚լիչերր
, կու
զ ա յ ցե բեկին
, կուգա
յ երր կր քնանաս ,
կոււլա
յ երբ լո գան ք
կ՚առնես
,
կուգա
յ
՚էել՚շապէս
երբ քրտինքներու
մէ^,
սլայու–
սակր
ձեոքգ
, կտյաբ՚ոն
կբ վազես
:
Հ՚"րԿ
է կանգ
աււնել
անմիշւսսլէս,
բարեւել
զէ՛նք
եւ
Համակեբպիլ
իր
էսո
բՀոլրզնե
րո
ւն-.
Ինք
չ ի բարեւեր
, յարգանք
ցոյց
չ ի տար ,
խօսքբ մեր մ էշ
մնա
յ՝
լ^ւկե բա
յին
ղզ տ -
ցոլմնեբն
ալ պակաս
են քիչ
՚^՚Ր ^ ՝
նա՛
նմանիլ
ինհի»
կ՝րսէ երր ոււլէ բան մր
ոորվեցնել
ղէ՚ել
, էսօսիլ
, մտած՜ման
գաչ–
տբ
ո լ ե ՚ լ ե լ ; Զ՝ուղեբ
էսոբՀիլ
, թէ էնչ կ՝
Ա–
ոեն
ոլրի^եբ
, Հողն
անգամ չէ թէ
է՛՛նչ
տպաւորութիւն
կր գործ՛է
գուրսբ
է՛նչ որ
կր
պ՚սՀանշէ
կամ կր թելտգրէ
: հքոփի
նբ–
ման է , կբ ճեղքէ
Հողր
առանց
Հարցնելու
արտին
տիրոշ
կտմքր կամ
ցանկոլթիւնր,
ու կր վարէ,
՚սկօսնեբ
կբ բանայ
։ Կբ նր–
մանի
նաեւ
բբուաին
, կաւի
սլէս
կ առնէ
ձեռքին
մէչ, կր ճմլէ, կր թրէ,
Հաղար
ձ ե լ կուաայ, ի վերջոյ եթէ
չՀաԼնեցտւ՝
կբ բարկանայ
, ւլետին կբ նետէ
, ու կաւր
կբ տափակնա
յ , կր փռուի
գետնին
վր՚՚-՚յ
ւ
ձա
յն անղամ
չէւ Հաներ
, մինչ
է ՚ ն ք կր կո–
էսկ կր կոխկրտէ
կտւէն
վրայ,
^լնգունակ
չե՛՛ ս , լ^ղունւտ
կութ
ի ւ ն
չունէի՜ ս» կր պո -
տեսակէտով,
գերեղմտնբ
պարունակ
մր ^^^^^^ ՚ ^^^^^
^ ^^^^
^ ^^^^
երբեք,
այլ նչանակ
մր միայն
, •
յ^Հւօ»|
րամ
անմ
ան
«Հողւո
յ
էլ
մ,ա բւՈ՚է» : Հ ՛ ՛ ն
՚ " ր\
տւո։ ր ր է ՚ ն
չրթնեբլ,
վւտկուեցան
վ
եր^ւա -՝
"ձկ"՝
երթ
սաււմսսէւն
Լրէլաձաււյււ
՚էե
րէ1՚ն
՜վանկբ կր թոէր,
է
՚նչպէս
նաէսշուն
թի -
թեոնիկ
մ ր՝
Նաղկի
մր
վրայէն
X
Հի՛՛ւ բանա ստե ւլծնե րր , որսն ք թբթռ
ուն
–•լ՛ • ւկբներ
1լոււլւլկին
էւբենց
մուսային
,
մ ի" թ կ չեն Հաստս; աեբ տ
յն
մէւտմւոութէ՚ւ–
%ր,
ղոր
գ ՚ ՚ ւ ք կր վերազրէք,
՚ ս յ ս օ ր , քիչ
վե ր ր
վէ
՚ճ ո ղ
ս ր րա էսօսնե
րո ւն ՚.
Աւբե
։Ու
քերթուլր
Լւս կլ ֊աաւատտյ
թէ երկո՛՛ւք է
էնք
,
մկ կր
նոււււզարսւնր
, որ
բնգոլնակ
է թրթոալ՛ւ։
, միւոր
այն
Հովր
, չ ՚ ՚ ւ ն չ ր ,
«գէւն որ զ
է՛՛ Ո
է
թ
բ թռա
՛լնել
։
Ուստէ՛
, ՛է
՛է՛՛
ղարմանաք,
ե՚լբայրնեբ
եւ
^"յրեբ
, երբ ,էսեմ
ձեզի
, թէ ես ալ
երկուք
կ՛՛րլլ՚սմ
յաճաէս
,
կ.ւ։ ճեղքս
լէ՛՞՛ք
թէ կր
կրկնուիմ
, շեմ
ղի՚ոեր,
բայց
յանկարծ կր
11111
տ
ւո
.է"1Ը >
թելաղրողր
; Պկ՚ռք է Հե տեւի
լ իբեն , Հա­
մակերպիլ
իրեն , նմանի
լ իրեն , ր՛" յց
եր­
բեք
Հ է ս կ ա & ա ո
հ
լ ,
ւքահալտ^ւգ
պէտք
Լ–
լ ւ –
բեք
էււոոիլ
միշւովայրի
մասէն,
ա՚ւօրեայ
պայմաններու
մասէ՛ն , մողովրղեան
պա -
Հան9նե
րուն
մ ՚ " ս
է՛ն , կրօնական ուբա
րս -
յակա՚ււ
կ՛սչկանւլում^ւեբու
մասին,
վասն
զի էսօսքգ
կ\րն՚լ.Հտտէ ել կ՝րսէ
.
«Աւա -
նա՚կ,
աւանակներոլ
թազաւո՚բ» :
\քայբ
աստիճան
անՀ անգոլրմո՚լ
անմ էէշ՚ս սլէս
Հարց կր գնէ , ՚տՈ՞վ է որ կր
Հրամայէ
այոաեւլ,
Գենովւորկ
ամուլ
ս ր րո
ւՀ էէ՞ն» ;
Երլ՛– սկսէ՛ րաց՚ստբել
եկեւլեցէն կամ Հայ ՜
րենիքր , մամ կ՛՛ե լ լէ կարծես ուսենեա –՜
կին
ձե
ւլո ւն,/։ կր ճա բճւսէոի , պաաոլՀ
անին
՚ոոլէսկ էւներր կլ զրնղան
,
իր գա
ւլա
ւէ։\էս ր-
նեբբ կր նմանէ՛ն
սոլբերէէւ
1է ր կ՝ ւո ր էւ ւ՛է։ին ,
բոցերու որկբ էսանձեն : ի՚^նչ
մեղքս "լա -
Հեմ
, էէւսլբաղ
մարղ է՝ բայց
չ՚^տ կէ սի–
րեմ
՛լինք,
փոյթ չէ թէ Հեէ/նէ զիս եւ բսէ–
Ւ՞էւՏՊԷՍ ԿԸ ՏՕՆէՆ Վ.ԱՐԴԱՎ-ԱՌԸ
1913
Վաբղափառի
կիր"–՚կի
օրն էր։
Աղօթարսւնր
նոր էր րացուեբ
, երբ
մեբ
գեղէ՛ ւէւէստաւէէ բնեբու
կարաւան
ր Հասա
լ
« Հալատտէքքի » լերան
էլաէլաթր
Հեռոլն
ծ-առեբուն
մէ^էն
երեւան Ս՛
կարապետի
վանքին
՚լմբէթնեբն
ուէսաչեբբ : « Ե"՛
մեոնէւմ
^ր՚լէ՛
եօթնանէէւն
Ա՝ չու Ա
ուլթտն
Ս
Րպ
Կարաւղետ
էէ/էւ աաս ղմ,րբ մ՚ուրատ »
կր
ւլ ո չեն
շերմ եոանգ
ուէսաաւո
բնե
ր ր էսա–
չա կնքելով
եբեսներր : Զ է՛՛՛՛ւ՛՛ րնե բ ր վար
իշնեն
իրենց
ձիերէն եւ կամաց
կամաց
կ՝ սււլղոլինք
ղէպի վանք :
Կոյբ
ւսչու՚լներ
նստահ– վանքէւն սլատե -
բուն տակ կբ ւլարնեն
տամսլոլրկն եւ որր–
•տա բուխ
1լելէէլեն
՚Լով^քր Ա • կաբասլետի
Սոլրյլ կայլապետ թանձրիկ բոլպւ
^ա.ւ1՚բւլւ.յ ունի ոլոր լքոլոբ
Ուր դ^լյլ կ ՚ ^ ր ; ^ ՚ ^ յ շ՚սա ըլսաաւոր
Որ ձիաւոր, որ ոսէՐւաւոր ,
Ձիալոբին, ջոլղապ կուաայ .
ՈաՐւալորին լքուրաա կուաայ ,
Մոսրաքւոալռուր Սուրբ կարապետ :
Սուրբ կարապետ մըջ պուրակին
Ջուխտակ աղբուր ւքրջ ուր բակին
Մա.տ.աւլ կ՚էնէր լուս կիրակին
Մուբատատոլր Աոլրբ կարապետ :
Օւխտաւո
րնե
բու
տնՀամար
կա րալ՚"ննե
բ
Հասած– են օրերէ իվեր
Տարօնի
բոլոր
ղիլղեբէն,
Պիթլիոէն,
Վզանէն, կարինէն ,
Տիղրանսէկեբտկն
, կովկասէն եւ
Հեռաւոր
վայրերէ :
Վանքին
բակեբր,
•աաճարլ եւ չբշակա–
ներր ասեղ
ձ՚լելու աեղ չկայ։
Աննախ(ւ1ւ -
թաց խանգավտռութեամբ
լեցուած–
են ա–
մէնքշ : վ^անաՀայր
Վարգան
Վարգապետ
յսլիտր
երեսին կբ ՚էիմաւորէ
նոր Հասահ՝
•> ա յ
ժ ողո
վ՛ւ
լ րւլ ին մեհ
ուէստտւ՚ւ
բնե
բլԼ
Ո՚սսաոմ՛ , Զաւտբեան,
Վււտմեան
, Գար -
մկ ն , Գե ՛լամ Տ • Կաբապետե՛ան
(Հայրս
^ ^
Գոմսայ
իսօն
Լկորէւնբ)
, քհռւբէնը ել ու–
լ՚է՚չներ
ււբսնց անունբ
չեմ յէ՛չեր : Պատա–
րաւլր սկս ահ է , •ւոաճարբ
լե ց ս ւած կ Հ ա.
բիւրաւո
ր սւէստ ա ւ ո ր ն ե ր ս լ ա էւ։ ո ւէ^ւ ու վ ա -
է""վբ
ե լ րե1լնալո
րնե
բու
ղ ե լքովր
;
Հա -
լատ–^ցեալ1էերբ
ծնրա՚լէ՚ր
, աՀ՚՚ւէ
ու
՚է՚՚՚է՚՚վ
կր յա՛՛ աշանան
՛լ է "լէ՛
՛է՛ս սին տշ
կողմէ
մատուռր , ուր կր ւլտնուէ
Ա.
կարապետէ
մարմար
գերեւբքտնբ
^ԱովՀ.
Մկրտիչի
էլլուէսր) , սրու՚1։
մ ւււ աքր
տբղէւլուտհ
է
կէէներ"Լ
Լրււ–ա աւ անւլ ութեան
նեբս
մտնող
կինր կր էսելա,լարի) :
Պաատ բէուլ կ Կւ վե րշ ե պ է։ ս կ ո սլս
սն ե բու. եւ
վ՛"
լ՛՛լ ա ՛ւլե ւո^ւ ե բու
թավէօբ
ր
էռաճարկ
ն
էէ ՛էւր,, կ՝ ե լլկ էսա չե լ՛՛՛՛է , էս՚սչւէ՚ոո^ւե
լ՛ով
եւ
շրշանր
կ՚՚էնկ
բակին։
Թ՚ո՚իօրէ՚ն
կլ
Հե՚ոե–
ւին
օր" լան մեհ Հիւրեբր
ո բոնք
ժոէլռ -
վսւբզ
էէն ծավւե րուն
ե ւ կան չե բուն
մ էշ կբ
էսօսին ՝>այրենա շւէւնչ ճաււեբ : Ո ՛լե ւոբո լած՝
ժողովուրղբ
կր ՚յր"՛ է՛ վանքին ետեէվւ բա–
կե բուն եւ ք՚էվրնտ ի տնտս՚ռին
մ էշ : Ուէս–
ւաաւորներբ
շաբտն
շարան կր
բարձրանան
՛լկ ՛՛լի
«
Լ."՛
"""ււ՛
Է
՛՛՜Ր ^
1
շ՚՚ւիւ՚ոակ
ակե
րէ
՚Ււ՚1Լ՚"3"Գ
Հբ՚ոչ՚՚-զորհ
շուրբ
էսմելու,
լր -
լացուելու
ել լուտլու
լ^կնաւո
բնե
ր բ
% կր
լսուին
էսժոցն
սւ էււժվմ-ոցբ
ե բե
Էսւս1ւե րու1ւ ,
որոնք
իրաբէէւ
վրայ
^"՚–/՛ Կր ՝՚"չկեն
: Ա -
նոնք Վարղավաււբ կր տօնեն :
հ) արո
ք1^՚ե րր
կ^քէ վառին
ամ կ ն
կողմ ,
մւսէոա՚լցոլ
էլաոնեբն ու էւչէսարներր
կբ
շա-մ վէ րեն
, բա ց օ թ ե ա յ թոնիրներէ
կբ աա–
բէսհուէէն
թ ադա
Հաց էէ , էսո
բսուէ-էիուոնիկի
եւ
ւլտթայի,
անուշ Հոէոերբ : Վ^անքին բտ -
կերուն
մէշ կր հաիւուին
բուշ
, արաէսճէէ ,
եաղմ ա , ճրթէ՚կ
սո լ ,
լո չտտկ ,
ձոլթ
,
ղէսղպա , խաւրհէլ
, էսանէն , ալուճ
եւն . :
«Հեղ եւ ե՛՛զ» : ԸնգՀակառտկն
ե՛ս ալ կ՚ա­
՛տեմ այն որ ես եմ այնպէս
ինչպէս
կր
ճանչնաք^
փէսրուն
Հ՚՚զ,
թեւիով
֊ւաց
,
անբո
յս կաւ , մ աչահ
զ ո յն , ան֊,ամ
թուզ
,
անհազիկ
էսոտ , աւելոբգ հեփ ,
անանուն
՛է , անիւք աստ րառ , անօ՚լուա
տաշեղ ,
ս
,ր1,
ւա իէ,ս՚է,ձ
մ ամ ուռ
, տա
ւլտ կաց
"ւցի
չ
կր1լնէէ
ւթիւն
, ձանձբացուցէւշ
նմտնութիւն
նմանութեանց
, մարգարո՚՚յ,,
:
X
Օր
սլի՚ոի գայ , ուշ շէ , երբ պիաի
թա­
ղեն
երկու
՚1,արզունինեբբ :
Գոլք "՞
Բ
Նարգոլնիին
գերեզմ անր սլիտէ։ փնտո էիք •
Անո" բ որ եէլէււլ բա րե կամ
աւՏ՚էնուն ,
Հտւնեցաւ
ււքմէնււլն , «՝>^» ,էոաւ
ամէնուն,
արւէաՀ ատելի՛՛ն
:
(ծ՝է անոր՝ ոբ միչտ քննագատեց
, յտ -
ճաթ
սբգողեցալ
,
ՀայՀոյեց
երբեմն ,
գւե/լոՀ
մնւդց շարունակ,
մնաց
յեզաւիոխա–
կան , ա յն բաբձբագո
յն
սկզբունքով
թէ
ստեղհագոբհոլթիւնր
սովոբոլթիլն
չէ եր–
բեք •
Առաշինր
կեղեւն է ոբ մ իշավա
յբ բ կր
չինէ մեր չուրշը,
մարմինն է ոբ րնկերու–
թիւնր կր Հա՚լցնէ
մեղի : Աւէւսո՜ս , ես չ՛՛՛ա
ուէլեցէւ նետել
" ՛ յ ղ կե՚էեւր կամ
մարմէւնբ,
բ ՚ " յ Յ
է ձ ՚ " ն " ւ ^ ՚ յ " ՚ յ
•>
՞՛^
մնացի
նոյն
ո,լոբ–
մելին :
Երկր՚՚բ՚էր
ա քն շսւնչկ, կ որ սւսէլմոս
եր–
՚լել կուտար
։լլէսա–տէէ ւած
ս ուր
բին
չլ՚թ ՜
ներուն
, եթէ կ*ուզկք՝
Հողին , բառով
ւք բ
ոբ սկսեր է ղտոնւսլ
ւս յլե ԼԱ
անիմ աստ ,
վասնւլի չատ
Հ ին : ք՛ա յց ես նկա բաւլ
բեցի
ձե՚լէւ
ւլա
յն , որովՀետել
աեսւս՜յ
ղէէնք՝
յ|՚ճ–
նուէյեէ,,ն
պտՀերոլս
մէշ, լսեցի
իր
ղմւլո–
Հ ութ
է՛է ններբ , Հա յՀո յանքէւե
րր , իմ աստո
Լ–
թե։։,ն
շրվկմին
ձայնր ;
ւ՚՚^նչ
վայթ
թէ , անրնղունտկ
աչակեբտ
,
էեւլայ
այն ՛լ՛՛ր
կ^՚՚՚֊զէր
ստե՚լծել
է՛նք որ
կր կոչուէ։
«միլս»ր֊
Գէթ է՚բմէ
իմացայ
էսւ։րէ։մաս.ա աւանղութիւնբ
• - Երբ Աս՛" ~
ուտհ իր չունչր
ւէ՚չեց մտ
րմ
ին ին որ
տուաւ
մեէլէէ , ,ւտեւլծ աէլորհ
էւր
լ
՚՚՚՚^՚էԲ
՚քնաց
մ ՛ս րմնո
քն
մ էշ ւ։ւ կք տեւէ
սեբոլնւլ
կ սե -
բւէւնէէ , - աՀա թէ ինչո՛ւ Աստուահ մբ
կ՚՝։ոշէ։ւատի
մեր մէշ ;
Աաիկա
«միւսն» է;
&.
ՆԱՐԳՈԻՆԻ
Բ— ՄԵՐ ՕՐԵՐՈՒ
ՄԻԳԱԱԸ
Եգուաբ/է
՛կր պատմկ • «Այս
ան։էրա։էկս։
՛չէ՛ ւ՛լա ց է էն
Հտնղէպում
Ը , ոբ
մ էեւնո
յն
4ստեն բտղմամէլէէնատէր
մ լ ն էր , մեհ
րաէււոալորութէւն
եղաւ Գալսւսաէ Հա -
մար : (յաւուն
՚էլ՚՚սյ
, է ՚ ^ Հ ՚ է է " նաեւ
Հե -
էոաղա յէ՛ն , Եգէպաոսէ
մ էշ տարագրոլ
-
թեան
օրերուն
, Գալուստ
էնքզէնքր ան -
Հրաժեշտ
ղաբձոլց
Ա՚անթաչէֆէ
: Այ"
վե բշէնէն
ղո ւա բճո
ւթ ե ան
Համար
կէներ
ու. աղ^էէ1լներ կր ճարէր
^
ղէնաբրուքեերէ
վեբշ
րէք–էչ1լներ
բերել կուտար
^
օբաթեբ–
թ^ԲէԼ
կարգյսր
, նամաէ^սգրութեան
ու.
Հաչէւներուն
կր նայէր
, ճաշերր
էլ^ասլրս–
ուս՛էV •
«Կիւլպկնկեան
կր ղրաղէր
նաել
Մ ան–
թ"*չէֆէ
գորհէ
նամա1^երռվ
ու քաբէլ
.
դէ վերարերեալ
էսնղէրնեբով
ւ կարճ
մ-ա–
մանէսկի
մկշ ալ այն տստէճտն
տիրացաւ
Հսկա յէւն
ղ ։սէլտնիք1։ե
բուն եւ
ռուսական
քարիւղէ
ճարտաբարուեստէէն
նե
լ՛քին
հ՜ալքեբուն
, ո ր
Մ անթաշէֆ
այլեւս չՀտ -
մարձակեցալ
բաւՒնուէլ
էբմէ
ւ
ՀԻր
յոգնութեան
վ՚ոէւաբկ
ն ՚է"քբ
՚էաբ–
^ատրոլթէէնէ
մր կր ստանար
, բա
յց էբ
ձեռք
ձգահ
նոբ տեղեկսլթէւեներսւն
չր -
նորՀիւ
կրցաւ
չաՀ ա բեր
ձեւով
շաՀ
ու
լլնել
(յուաբղէ
ղբամ
օմ իտ
ր ել
ձեռքէ
տակէ ալ ա յնքան
ուրիչ
շաՀեր ապաՀո -
վեց ի Հեճոլկս
Մանթաչէֆի
, որ քիչ ա–
ւոեն
՚էեբշ
ղարձեալ
Հարստացաւ
ՇՆՈՐՀԻՒ
ՆՈՒՊԱՐ ՓԱՈԱՕԻ•
> -
Պարոն
Հինղ
աււ Հարէլբէ
«Յուշեր»ուն
մէշ ոչ մէկ յէ՚շատակոլյթէէւն
կայ Ա տն -
թաշկֆի
մասին
. մէայն
բսուահ
Է— «Լոն–
սէոն Հասաաաուեցա
յ ել
քիո
ւս ա ս տան ի
քարիւզյ՛
արտտղրի^երուն
ներկայացոլ
-
ցիչ
է^արձայ»
։
Պոլսէն փաէսոլստր
ուրիչ
բաէստաււ։բու­
թիւն
մբն ալ բերաւ
Կ ի ւլսլէն կե ան ի : Ե -
գիպտոսի
մ էշ
մ տալ
Նուպաբ
փա շա
յի
անմիշական
Հուէտն աւո բութ ե՛՛ան տա1լ, ո–
րուն
ազղականուՀ
ին
ամ ուսնացահ
էր
Նուաբգի
ղաբմիկին՝
ՎաՀան
Եսա յետնէ
Հետ : Ոբպէս Հեռատես
մաբղ ,
Կիւլսլէնկ–
եան
իբ նորահին
ղաւկէւն
անունն ալ
՚էբ–
րահ
՛էր Նուպաբ
;
(/"Լէզար Փաշա , ոբպէս
ի/աէվէն Արտա­
քին
նաաբարր կամ վաբչապետր
,
աւելէ՛
քան
քսան
աարէ։ կառաւէաբեց
Եգիպաո–
սյչ։ ԳաՀէրէէ ել
Աղեքսանգբէոյ
մէշ
մինչեւ
այսօբ ալ կարելէ է Հանղէ։պիլ
իր
արձաններուն
։
կիւլպէնկեան
, առանց
տլեչորգ
ժամա–
նտկ
ւսնցնելու
, մօտեցալ
Ն՚՚ւսլար
Փ։սչա–
յէ եւ ոլգեց
մ տերմ անա
լ
անոր
Հետ
,
•էնչպէս
րբահ էր
Մանթաշէֆէ
Հեա :
ք՛ա
յց
Ն՚՚ւսլա
լ՛ Փա շա աբէէէն է"կ
հե բա -
ց՝ահ– էր , աաբի
մր վերշր պէաէ մեռ
նէբ։
Գալուստ
կէլլպէնկեան
երեք
ամէս
անցուց
Նուպաբ
Փաշայէւ
Հետ , ղոր
«Հօ–
րեւչրայր» կր Կ"Հ.ԷՐ
ԻՍ
առաշփն
ղալկէն
կնքաՀայբ
գաբձաւ։
Երիս^ասարգ
Կէէլլպէնկեաններր
(^Գա -
լուստ՚ՀՀտարեկան
էր , է՚ոկ Նուարգ՝ ՚Հ^՝)
Փաշա
յին տան մէշ ապրեցան
որպէս
ըն ֊ -
տանէքքի
անղամնե
բ • «Աեբ
վերապբելուն
եւ
Հտ րսա անա
լուն
նսլաստող պատճառ -
նեբէն
մէկն ալ Փաշան
եղաւ»
^
մինչեւ
օրս ալ կը կրկնէ Նուպաբ
Կիւլպէնկեան
:
Փաշային Հեա ունեցած՝
լնտանեկան
կապին
չնոբՀ՚էւ
, Կէւլւղէնկեան
արեւմըտ–
եան տնտեսաւլկտնեբու
շբշան՚սկէն
նեբս
կրցաւ
մտնել ոչ թէ ոբպէս
կասկահելի
«լւլանյյ՝ԷԱ» ,
"՛յէ
՚՛լ՛ պէս
աչփւաբՀաՀռչտկ
ւղեաական
մ՛աբգուն
բարեկամ
, սլաշտ -
պանեալն ու «քեռռրգին»
:
Նուպաբ
Փաշայի
ձգահ– լալ յէւշաաա -
կին
շնորՀէլ
է, ռր Հեաաղայէն
, կ՛ա ֊
111 ւս տ Կ էէ ւըզէն կե՛ան
լնւէունուեցաւ
Ան՚լ -
լէոյ
գաՀամ֊առանղ
էչէսանէն
րազմամի -
լիոնէ,ւ։ոկ ր ե լմ՛ տական
էս։ւ րՀ րղական Սըբ
էրնէսթ
ք՚ասէչփ
կողմէ 1 իչէ։.անն ու Փա­
շան
բարեկամութիւն
Հաստատահ
է՛է՛ն
Կալլէսէ
իշիւանին
(*) ԳաՀիրէ
այցել"Լ -
թեան
ժամ՚անակ
, ելա յգ
բաբեկա։1
ու -
թէլնր
մինչեւ
վերշԿ։ ալ անխախտ
։1՚նա–
ցահ
էր :
Ն՚՚ւռլար
Փաշա
յէ,
յա բ ա բեր
ութէ։
ւնն ե րր
նո յնքան
լալ եւլած– էէւն նաեւ
Ձքրանս"։
յէ՛
ականաւոր
ղէւանագէ
տնե բուն ել տնտե­
սագէտներ
ուն
Հետ , ռրոէէՀետեւ
Ն՚"վ"՛ ՜
լէոնէ
մամանակէն
ի վեր Յէրանսա
Անղ -
լէէոյ չաւէէ ,եթէ ոչ աւելէւ ,
շաբունսւկահ
էր
չաՀտգրղռոլիչ
Ե՛Լ է սլա ոս ո՛է : քքւրե -
մն , չնոբՀէլ
Նուսլաբ
Փաշայի
րաբՆ -
կամոլթեան
ու սլա շւոսլանո
ւթե ան , Փա -
րիզէ մէշ ամէնէն
ազղեցէկ
շրշանակնե -
բու
(ի միշշ, այլոց
Կւաել
Րսչիլաներու)
ղռները
րացուեց՚ան
Գալուստի
առշեւ։
(18 - Շար.)
ՐԱԼՖ
ՀԻՒՎԻՆ
(*) ՅեաագայիԸ էաուար է.
Ան(ւլ1այ
թ^ագաւոր:
ԿԱՐԳԱՑԷԲ ԵՒ ՏԱՐԱԾԵՑԷԲ
«ՅԱՌԱՋ»/։
Fonds A.R.A.M
1...,84,85,86,87,88,89,90,91,92,93 95,96,97,98,99,100,101,102,103,104,...608
Powered by FlippingBook