4
« « ս * 114 >
պարս,է.լևեբոլ.
միշԼւ,
բազմաթիւ
մեծ
պալաանեբ եւ փոքբ
բն ա կս, բ անն ե ր՝ ո -
յ՚"նք
կրնա.յէՆ
ւզսյր,իակել
աքսոբեա/ մեծ
<օբս բոլոբ
հեաեւոբ,չ.նեբբ։
Ի՜նչ
քչ"ել
աակաւին
պաբաէղներու
, ազբիւրնձբռւ
ել
աղնիւ
ձիեբով
լեցուած
ախոռնեբոԼն
մա -
սին
... ;^
Իսմայիլեաննեբոլ
մաոանղոբղ
իլքաւք^
ԿէԱ՚՚էր
ղաղափաբական
կայսրութեան
մբ
Վ.Ր"՚յ
1
"Ր կը աարած՚ււէր
« Ջինական
Հը"–
կայ
պարիսպներէն
մինչեւ
Հարաւ. Ափ -
բիկէ »:
Հազուադէպ
պաբադայ
մր, այս աղղե -
ցոլթիլնբ
,,ր շաա րանկր պարտէ
ր բբի ՝
աանական
կայսրութեան
, մի էտ Հաւատա
րիմ
մնաց
Անդչիոյ : Այս է պաաճաււր
, որ
տակաւին
չո։,ո երիտասարդ՝
Աղա Խան
բա,բԲաթիլ
պաշաօններ
ունեցռւ
Հնդկաս -
տանի քաւլաքական
ել վարչական
կեան
բին
մէշ–. Ան աշիւաաեցաւ
մեդմա,ր,ել
ապզ ո՛յ՝
նա կ աննե բու
Հակաբր իտանական
ԴԳ՛" ՜
ցումներբ : Աակա
յն , մ ասնաւո րապ է ս ղա–
տերազմի
րնթացքին Աղա Խան սւնւքնաՀա–
աելի
ղործ տեսաւ
Անղլիացիներուն
եւ
դաշնակիցներուն
Համ ար
: 1914/'Տ՛ ,
թ՛ուր
քիա պատերազմի
մէ^ է ր կեդրոնի
ումհ -
բուն
կուլքին : Թուբքիո
յ Աուլթանր
, որ
պետն էր
իսլամ
Հաւատա ցետ
քնե րո ւն ,
գա^ակիցնե
բուն դէմ ՀՀճիՀս՚տֆի
Հրաման
մբ արձակած էր
Աուրբ
պատերազւէ
անՀալտաներոլ
դէմ : ծանրակշիռ
կացոՀ. -
թիւն ստեղծուած
էբ. «Խալիֆ»բ
կրնար
տարա կա րծութ
իւն
ս աեղծե
լ
մաՀմ ետ,ս -
կան աշխարՀին
մէշ՝ մեծապէս
օմանզա -
կելով
պատերազմին
^ յատկապէս
տե,լ -
լիական
բանակին՝
Հնղկասաանի
մէ^ ել
ֆրանսականին՝
Ավ՚բիկէի
մէչ֊. Աւլա Խան
անմիշապէս
ՀբաՀանդեց
իբ
Հետեւորգնե֊
րոլն՝ ր Գաշնակիզնե
ր ու
կ՚՚ղք/՚ն
մնան։
ինչպէս կր սւեսնուի., Աղա Խան իրա •
կան կրօնապետ
մ ր չէր • մ իշամ աութ
իւե -
ներ
կ*լ–նէր
նո յնիոկ քաղաքական
Հարցե -
րու–
թէեւ
իրրեւ կրօնապետ
յարդա՚յք
կբ նեբշնչէբ
իրՀետեւորդներուն
:
Աղա
Խս՚ն երկու սէր ունեցած է կեան -
^ ի մէշ .
Գեղանի
կիներն ու ձիեբր :
իր յաշորղական
ամ ուսնութ
իւենե ր ր պա
րիկներու
Հէքեաթի
մր
տպաւորութիւնո
կր
ձղէին : Ասոնց
կողքին,
անիկա մեծ
սէր կր տածէբ
նաեւ երաժչաութեան
եւ
օփերային
Հանդէպ–. ՇաՀած էր րազմտ -
թ ի լ աբուեստազէանե
բու
բարեկամու -
թիւնր, եւ կ՜՚ապրէր
իրական
տզնուակտ՚եե
մ ր նմ ան :
ԳՊՐՈՑԱԱԷՐԻ
ԱՇԱԿԵՐՏՈԻՀԻՆեՐՈԻ
ՅԱՋՈղՈԻԹԻՒՆԸ
Մեղի կբ Հաղորդեն թէ Գպր՚՚ցասէր
Աղ–
^բկս՚նց
վտրմարանի
աւարտական
Վ՚՚՚լ՚՚էէ
չորս աչակե րտո
ւՀ ինե ր
Է
ֆրանսական պբ՜
ՐԲվէի
զրալ,,ր եւ բերանացի
քննութիւն -
ներուն
մ ա սնա կց ե լո վ , չորսն ալ
յաչոզած
են : Այ,լ. աչակերտուՀիներն
են ,
Բրիոաինէ
Տուրկութեան
, Շս՚.րէ
Տարութիւնեւսն
,
Սիրվս՚ԲԳ
Ուղունեան եւ ժանին
՚Բրսւշ •
մանեան ;
8 Ա 8ՆԵ Ր
ԱՄԱՀԵՐԶԻ
ՀԱՆԳԷԱ
❁
ՄԱՐԱԷՑԼ,
(Յաոայ)
Գարնանաշունչ
պատկեր էր •
Հայ
մանուկներ ,
առանձինն
ք
երբեմն
երկուքով,
երբեմն
խումբով
բեմ
կուղա
յին եւ իրենց
մայրենի
լեղուով կր
բարբառ
է ին՝ արտասանութիւննե
ր , մենա.
խօսոլթիւննեբ
, կԴրղէին ;
Տարեշրշանի
մր անդուլ եւ
յարաաեւ
աշխաաանոքվ
ձեոք
ձզուած
արդիւնքն
էբ
. արղասիքր,
ղսրս կոլգային
ներկայւս–
ցբնել,
անցած
շաբաթ , վեց
յ"՚–լի"ին
,
թաւլիս Աղդ • սրաՀին
մէշ Հ ա լա քո ւած
ծր–
նողքներուն եւ զպրոցասէրներուն
, չրքս՛ ՜
նիս կ. Խաչի
ժրովան եւ անձնուէր
Տիկին
ներբ եւ ղպրոցին
անխոնշ
մչակբ՝ Պ՛Մ՛
Պապուխեան
(Վ . Միսթիկ)։
՜
Երեկո յեան
մամր
՝ձ–՚ձ^Տին, կ.Խաչի ա֊
նունով
րնկերուՀի
Ն • Բիպրիթճեան
յ,եզմ
դծերով
ներկայացուց
Ֆ– Կ– Խաչի ա ւլ ւլ ա -
նուէ ր զ ո րծ ո ւն է ո ւթ ե ան ղլխաւոր ա չիստ -
տան^^ե բր ՚.
է^այ
մա յրե բուն սլատ իլ բերուլ
մ եր ա յս
կանաց ի կաղմակե րպոլթ
իւն բ , ոչ մ իա
յն
ղրաղած է
գթութեան
ղոբծով
այլեւ
տիպար
Հայ կնոշ
Հոզ երան ութեամ
բ իբ
մ իտքն ու ուչքր
կեգբոնացուցած
մ եր
մ ատղաչ
սերունդի
Հա յեցի դաստիարա -
կութեան
յ
Արդարեւ
միայն
Պոմոնի
մէշ,
չրշանիս
կ. քՏաչր կր պաՀԷ ւՐիօբեայ
գսլրոց,
55
աշակերտ ֊ ա չակե րտոլՀ ինեբո վ
Թերթին
սեղմ
սիւնակներր
թ ո յ լ չեն
տար
մեղ,
յիշել մէկ առ մէկ, արտասա -
նալներոլ. , տրամախօսալնելաւ
,
երւլող -
ներու եւ պարողներու
անուններբ եւ ի-
րենց ի յայտ
բերած
բնգո
լնա
կութիւննե–
բլ–
Արգար
Հպարտութեամբ
պէտք է սա -
կայն
մս՚տնտն
չե լ . որ չնո րՀ իլ իրենց սւ -
սոլցչին՝ Պ • Վ՛ Միստիկի
անձնուէր
եւ
յարատեւ
շանյէերուն եւ
ցուցմունքեերու
^է
րոլւ՚րն ալ անխտիր
ցոյց
տուին
չնորՀք եւ
կարողութիւն
է
Աետ ղագարի
ներկա՛յացուեցաւ
քհ
•Զ"՚1՚–
.^գարեանի «Երեք
խրաա՚ձր , զաւ եշա
մ ր
բարս յական
խորքով
զոր թատե
րղութեան
վերածած
էր Պ. ՝Լ–Միսաիկ. դերակա -
տարներր
թէեւ
պաաանիներ,
սակայն
գիտցան ի յայտ
բերել
բեմի
վայելչսլ -
թիւն եւ լողունակութիւն
%
Հաստատում
մբ։ Հնարաւոբ է
նորածիլ
եւ մաաղաչ մե^ սերունգր
կապել
Հայու–
թեան,
անՀրամեչա
է սակայն աո միչտ ի
մտի
ունենալ որ միայն եւ
բացտոարար
հայ դպր"ցով
է որ կրնանք
շամ րել մեր
նորաՀաս
սերունդին
Հ ա յ ր ենա
զ ի տո ւթ ի ւ–ւ
ել անոր միշոցաւ
աղզային վառ զիտակ -
ց ութ
իւն :
Այլ
միշոցներր
չորոնենք
%
ՏԱՋքք% ԳԱՇՏԱՀԱՆԳԷԱ
ՄԸ
ԿՐԸՆքէՊԼԸ.–
Անոնք որ ներկա
յ
եղան
տեղւո
յս
Հ .
Ա , Ը, ^
Տուլիս
եօթի գաչ.
տաՀանգէսին
, վստաՀ եմ որ
լաւագոյն
տպաւորութիւն
մբ տարին
իրենց Հեա :
Առաւօտեան
ժողովուրղր
խոլմր
. խումբ
սկսակ
Հաւաքուիլ
մեկնումի
կայաններր։
Ամէնքս ալ ոլրախ
ւլուաբթ
լեց ուե ցա
նք
Հանրակաոքերբ
ղէպի
քաղաքէն մօտ քսան
քէլոմեթր
Հեռու
եղռլ
Աէսինէի
բարձ -
րունքին
վրտյ
զտնուող
՚լեղեցիկ
անտա -
ռր։ Շուտով
տեղա
ւո րուե ց անք
լեռնեբէն
շրվեժող
ա,լոլ,սկին
եղեբքր :
Տեսարանբ
զմայլելփ էբ, չորս
կողմերբ
կանանչա -
ղարդ :
Անմիշապէս
զործի կր ս/լսին կազմա -
կերպիչներլ– , սեղաններ
բաղմա տե -
սակ
խմիչներր եւ ուտելիքնեբր
, ա–
մէն բան տեղն է եւ սպասարկութիլնր
ան
թերի : Շուտով
ծայր կուտայ
խանդավա–
ռութիւնր
: Կէս օրէ վերշ ՀետղՀետէ կու
գան եւ չատեր :
Մեր
աղոց սսլւսսածէն չատ աւելի
բազ
մութիւն
մր կբ լեցնէ անաառր :
Ժ՚ոմր
չորսին կբ սկսի
Հանդէսին
պաչ–
տօնական
բաժինբ։
Տիկին
ԱդաաուՀի
կիլ.
միւչեանի
ղեկավա
րութե ամ ր
Հ. Ա •
Մ ՛ի երկսեռ
երզչախումբբ
երղեց
«Տառաք
նաՀատակ»ր
, եւ Հ . Մ • Ը • Մ ՛ի քո՚յլեր -
ւլր : Շատ
յաշող
արտասանութիւննե
ր ր -
րին Օննիկ եւ Ատեփան
կիւմիւչետն
եւ Օր
Պ– Բէշիշես՚ն : Երկու
յաշորղական
սիրուն
զուգերգներ
երղեցին Օր– Օր– Ի՚֊լբԻԻ
* ՚՛
Ալաղեան : ԱաՀուն
արտասանութիւն
մր
բրաւ
նաեւ
փոքրիկն
Գէորղեան
, Հաճոյ -
քով սւնկնգրուեցալ
Օր– Ալի" Մարտիրոս
եանի
մեներգր՝ « Գու մեղաւոր չես » :
Խումբր
երզեց
նաեւ
«կազաւիկր»
,
րռլ՚՚րն
"՛Լ գնաՀաասւեցտն
շերմ ծափերով :
Խօսք տրուեցալ
օրուան
բանախօսին Պ՛
կ. Տէրմոյեանի
որ Հրաւիրոլած
էր Վ(՚է–
նէն : Րանախօսր նախ իր
ուրախութիւնբ
յայտնեց
տեզլոյն
մէշ նոր կազմուած Հ՛
Մ • Ը . Մ –ի մասնաճիւղին
Համ ալ, եւ ա -
լելցուց
«1918^1/
երբ Մ անուկ
Հայասաան
մր կր ծնէր մեր պատմական
Հողերուն
մէկ
մասին
վբայ
քանի մբ ամիս
յետոյ
Պոլսոյ
մէշ
մեր .շարդտրարներոլն
աչքեքուն ած–
շե.. ծնունգ
կ՝ա,,նէր
նաեւ. Հ-ՄԸՄ-ր
,
Հս՚յ
ե րիտասա
րղա կտն միակ
կազմտկեր -
պութիւնբ : Մ իութեան
Հիմնադիբներղ
միայն մէկնպատակ
ունէին
,«.Համախմբել
աբտասաՀմ անի
Հա յ ե բ ի տա ս ա ր դո ւթ ի ւնր
մ իեւնո
յն
զ է">շին աա/լ , մ արզել
անոնց
Արղիւնքշ
տեսանք
անցեալ
շաբաթ
,
Հոյլ մբ աի՚լիններոլ
ժրաշան
լարատեւու–
թեան եւ գդբոցի
անխոնշ
ուսուցիչ Պ • Վ •
Մ ի" թէկի
" չվ" ա տան
քին որպէս
անմիշա -
կան արզավւք
, մեր մտնուկներր
իւբացու–
ցաղ
էին իչենց
մայրենի
բարբառ ր :
ՇնորՀաարել
սլէտք է միայն
Հայ գպբո–
ցի «անձինվ նուիրեա
լնե րր» :
Ժ - Մ •
մարմիններր,
ազնուացնել
անոնց Հ"գի -
ներր,
րարճբացնել
անոնց
նկարաւլիրբ,
կ՚ոմքբ, ու այսպէսով
կերտել
ապագայ
Հայ առաչշ եբիտասաբգր
Հայաստանի
Հա
մար
I
I
Այսօբ
Հ • Մ ֊ Ը • Մ - կուռ կաղմակե
ր -
սլո ւթիւն
մ րն է ամէն տեղ ունի իր մաս–
նաճիւղերր : Շ"՚տ մր տեղեր մեր պար -
ծանքն է ան։ Օաարներր
անզամ կր ՛էիա ՜
նան
անոնց չաՀած
մբցան
ի չնե րո ւն վբայ %
Եղէք Հ– Մ– Ը– Մ-ին Հետ, քաշալերե -
ՅԷՔ
՚լ՚"յ^– Աի բ ՚ ՚ կ թԿ յոյս
լկ"՚յ
մեր
երիտասաբգոլթիլնր
փրկելու : Անոնք են
մեր
վաղուան
յոյսբ»
յ
Ներկաներր
ազ-
ղուած
օրուան
բանախօսէն
ինքնարուխ
նուէրներով
քանի
մր վա յրկեանի
մէշ
28
Հաւլար ֆրանքի
ղումար
մր
ւլոյազուցին
Հ– Մ– Ը– Մի ղանձին :
ԱՀա
III
յսպէ ս է մեր սքան չե լէ
ժողո -
վ՚՚ւրզ
ր սիբով կուտա
յ երբ
կատարուած
աչխատանքբ
տեսնէ։ Այս նոյն
ներկաներր
մէկ
չարաթ
առաշ
ս;լ նոյնչափ եւ աւԼքի
նուիրատուութիէն
մր բրած
էին Կ • ք\)աչի
ղպրռց
ին ամավե
րշի Հանդէս
ին օրր :
Պիւֆէի
սպասարկոզնեբր
կ՝րսէին
.«մենք
չատ
ղոՀ ենք մեր ոպասածէն չատ
աւելին
եղաւ
. չնոբՀակալ
ենք
րո
լ ո ր ին ,
լիուլի
վարձտտրեցին
մեզի » ;
Մեկնելէ աոաշ պատանի
Ցակոբիկ Թո -
բոսեան
^որՀակալական
ւլ րութիւ։, մր
կարդաց
իրենց
վարիչներուն
եւ
ներկայ
Հասսւրակոլթեան
ուղղուած
: Ուչ
ատեն
ուրախ
զուարթ
աղղա
յին եւ յեղափո խա -
կան երդերով
վե ր աւլա րձ անք մեր տեղե -
բ շ ։
ՆԵՐԿԱՅ
ՄԸ
ԼՐԱՏքքԻ
ԱՐՈՒԵԱՏԻ
ԵԿԵՀԵՑԱԿԱՆ
ԵՐԱԺՇՏՈՒԹԵԱՆ
ԵՐԿՐՈԳ ԱԿԱՒԱՌԱԿ
ՄԸ
Յուլիս
մէկին եւ երկուքին
Սքււ|ա ՚քան–
թ-օբէօԱ՚/ւ
մեծ սթիւտիոյի
մէշ
կոմի տաս
վարէէապետի
քառաճայն
պա՛տարադի
ւրս -
նաղան
մասերլ^ սկաւառակի
վրա լ ա՛լ -
նուեցան Ա. 3"վՀ - Ակւ՚"՚իչ
եկեղեցւ-ւյ
երղչախ,,ւմրին
ամրուլ^ակտն
կտղմին
կսւլ֊
մէ , ղեկավարութեամբ
Արա Պարթեւեա -
^Ի
1 ^ –
Եկե
ղե ցական
ե րաժչաութեան
ա յս երկ
րորդ սկալաոակր
պիտի ամրոդշաւլնէ ա ւն
մասեբր
որոնք աոաշինին
մէշ
չկային :
3 աւե լեա
լ Բ1լա լով
քանի
մ ր ուրի չ ե ր։լԼ
ր ՚.
Ե րղե ց ոզո լթիւն.ր
տեղի
ունեցա՛ւ
ւ,քժի;––
տիո
յին մեծ
երղ է ոնին
րնկե րակցու -
թեամր
: Ջտյնառսւմր
(աՐւյւըԺիււթ֊րաւ1՚ան)
տե ւեց երկու
օր : Մ ենե րղ եցին Օր– ՚՚1ի՛ ք՜
սլիւլեան
, Պ • Պ– Աերոբեան եւ
ճիէմէ -
ճետն :
Ակաւառկբ
Հբասլարակ
կ՚ելլէ
աչնան :
ԿԱՐԳԱՑԷԲ ԵԻ ՏԱԲԱ՚ԾԵՑԷԲ
«ՅԱՌԱՋ»/^
• «ՅԱՌԱյ^»Ի
ԹԵՐԹՕՆԸ
(90)
ԳԼՈՒԽ ԺԹ՛
❁
Թ Ո Ր Թ Ո Ւ Մ
^
Բայց
Գոլրւլէնի քով կիրք կար այ
,ր,
; Յոյն
իչիանաց
ան ի բա ւո լթ ե ան դէմ՝ որ՛,
օդուտ
քաղելով իր Հեռաւո
րութենէն տի
րացեր
էին իւբ բերդին ել կարասեաց
, ի,.
բենց
կա յսե Րբ Հրամ անբ նաեւ արՀամ
ար–
Հելով. ուստի
լի րարկութեամբ
կր քչէր
3 ո լ։ս կ , մ ինչե լ որ Բադրաւոո
ւնի
իչի՚"՚նի–
կր մօտենալով
իրեն
ձայնեց .
Գուրզէն
իչխան , Գուրզէն
իչիսան,
աէ , ձիանքր
պիտի սպաննես
, տղայ,
քիչ
. մբ ծանր զնա :
•
իրաւունք
ունիս , իշխանիկ
,
րսաւ
՛Գուրղ էն , բայց շատ բան չմնաց , ք>ւ ես
կ՚ուղեմ
նաիս միա լն մ անել .ներս բերղ
ր
.- Բայց եթէ միա՛յն մանես չատ վտան
՛գաւոր
ղ ո րծ " ղո ւթ ի ւն մր կ՝ րնես ,
վ՚սոեզի
Յոյն
իշխանր
երկու
ծառայով
աոանձին
ձփ բնակիր
Հոն :
^
Բանի՞
Հոգի
կրնայ
ունենալ այգ ա–
ււաղակբ :
Ո^ ղիտէ , ղոնէ եռսուն
քառս ուն զին–
յեալ մարդիկ պէտք է ունենա
յ
^
Միթէ՞ ես մինակ բաւական
չե՛՛մ այդ
կնամ "՚րդիկր
պա րոպէն վար թավւե լու :
-— Բայց որղեակ
, ինչո՞ ւ
վտանգաւոր
ղործ
րնել երբ կարելի է խոՀեմ ուիէեամ
ր
ել դիլրոլթեամր
գործին
յա՚շոդ
ելք տալ՛
առ քեղ Հետ ութ տասն
Հողի լնարանոք :
ԱձԳ Լ՛"՚ էէ ՚ ութտասր
Հոգի շուտ են
քառասուն
Հոգւո
յ դէմ , ես եւ չորս
Հողի
չատ
շ ա տ ։
Այգ Յոյներր ես քեզմէ /ալ կր
ճանչեմ
, իշխանիկ,
խորամանկ
ենսաաա–
^՚"յԻ
է
՚^Փ է
աասր էվէնեալ
Հայ
Հեոուէն
բաւական են որ դռներբ
գոցել աան եւ
բե րգին
րո լոր պաաե րաղմ ական պատր"՛" -
տութիւններբ
երեւան
Հանեն. եո
անղամ
մր ստք ներս դնեմ
, յունարէնի
բոլոր
ղի֊
աոլթեամ
բո
իրենց
վս
տ
աՀ ո լթ ի ւն
տ
սմ ,
ինծի գժուա
բ չէ այն ատեն
րերգին տքւրէ"–
նալ։ Բեղկր ճանչեն, գոլ մի ղար. Ա -
տոմ , քցոսրռվ եւ ՎաՀրիճ բաւական
են
ինծի Հետ լ^կե բանա լու : Գուք կէ"
ժում
վելվր
երեւեցէք :
Ի չխանիկ
թէպէտ
չՀամ ողուեցալ
, րա
յց
Գոլրւլէնի դէմ աալ կարելի
չէր ,
ուոտի
լռեց , չորս
Հոդի այդ խոբաուպտոյտ
Լ
\ամ–
բանեբէ
անցան առաշ եւ միւսներն եա մր–
նացին : Եւ աՀա ե րեւց աւ Թո րթում
ի րե բ–
դր իւր
Ս ձ Հ ա ւ ո ր
կերպարանօք
•
քարեղէե
րլւււր
մ ր կո րծանեալ
մ օտակա
յ բաբձբա -
բերձ
/եռնեբէն
, զատուած
ամէնէն
, ինք
միայնակ
սեպաձեւ
սաՀած
իշած էր Հ"վ •
տին
մէշ, դետր եւ վտակ մբ ղինք
կր
չր^ապատէին
, եւ այդ ժայռին
չորս կ"՚լ~
մր ամուր
պարիսսլ
մբ կար :
Մի^արերդր
ղ արձեալ
խ ր
ամրտկառռյց
պարիսպներ1ւ
ունէր : Գորղէն
իւր րնկերաց Հետ
զէսլի
մեծ
դուռն
ուղղեց
ալ ,
եւ պ ա ֊, աուա սր
տեսնելով բբս Հողի
միայն,
դռներր չփա–
կեցին. մաւաւտնգ երբ Գուրդէն
ղուարթ
երե սով ե լ յունական
Հն չմ ամ ր ի րենց րա
բե ւ տա լով
Հարցուց թէ Թէովւիլոս
իշ -
խանր
Հո՚^%էր եւ ի՚^նչ"լէ"
էր , եւ թէ լաւ.
տեզաւորեւ՞՚լ
էբ , եւթէ ղո՛՛Հ էր իւր նոր
րն ակութ ե՛է ն : Այսպիսի
քաղցր
Հ ա րց -
մունքներո
Հասաւ
միշնաբերդր
եւ ծիծա
ղելով
ասլսլրեց սլւոՀապանտց որ լալ խր–
նամ ք տանն իր ել իր րնկե րաց ձիւ.–։ն -
ներուն
ե թ կարնո
յ ղօր ավա րին Հեա * ե I՛
ոււլե ր թշ՝ե.–մանալ , վասնզի
ին ք
տնոր
կողմ էն կ՚էրայ :
Երբ
նե լնա բերդին
գաՀլիճին
մէշ աե •
գալորեց ա մեր երեք
բւս րե կամներ
բ , հ ւ
Գուրգէն
ոոշեց իրեն պատուՀս՚նի
մ ր ք"վ
տեղ մք ուկից կրնտր
տեսնել
Հայղական
ղ ունդ ին եե ւա լր , եւ Վ^աՀրիճ
ւլ րա՝ւ, քով
կանզ նե ցա՝ ինչպէ ս իրեն պատուիրե
^ է ր
Գ"ւբզէն
, Նւյն իշխանր
երեւցաւ
իւբ բո
լոր թատե՚սկան
ծանրութե
ամ ր եւ ր՚ողա–
քավարուիամբ
ութ տաս՛ր ծառաներ"վ
•
Բիււլանզսէսն
կոտրտուքներով
ու ձԼւե ՜
րով սլատււխանեց
Գուրղ էն , ե
կսնսթան–
դնուպո
լու վրա
յ իսօսա կ ց ութ իւննե ր ր ք,.– -
ցաւ
որսլէլի ժամանակն
անցնի , եւ աշքբ
շարունա1լսւմբուն
վրայ էր : Յոյն
իէիւա–
նր աեսնե վ Գոլրւլ էնի ուշազ րու թ իւնր ,
կարէմ ա յս աեսա րանբ
քեղի չաա
գե՚լեցիկ
երեւցաւ,
վասնզի
միշա "՛յն
կոզմր կր նայիս
րսաւ :
Այո,
պատասխանեց
Գուրղէն,
տես
նելով
֊ , ա յ ղունգին
ծայրր , եւ
յանկարծ
ձե ւբ , կե րպր եւ ձա
յնր փոխելով , ՛ոյ".
տեսա բանր
, ա քՍ
րե րղբ , ա յս կար
՛յ.
սիքր ,՛
ամէնն
էլ իմս են եւ կր ղաբմանամ
թէ
որո՛՛ւ
թո լլաւ.լութեամ
բ դու եկեր՝ աի -
րացեր եւ նստեր ես :
Աորա տէբր
Հայ մ՝է , ոբ
Արարաց
ղէմ
պա
աե րաղմ ե լով
մեոած է եւ
ԼԱ
բարձրաղոքն
՛երամանալ
տիրացեր եմ :
Այղ ոորա աէր Հայր ես եւէ , եէ.
•/ է։
ւ
եթէ
կ–՚ւլււլաչ ղիտես՝
ա~,,ս նորա
•^րով՚որ–
աակբ
Այ՚ք
ՀրՈէիէս ր էո
ակր
շ ա տ
Հ
ին է ,
ր
՚ւէու
Յո
յն իչիւան ր տրՀամ ար֊,ոտ
աչք
մր
ձղե–
լով
Հ
րով ա րտա
1լ ին
՛ք ր՛"
7 *
7^՛֊՛՛֊
եթէ
ոչ
Հ
ք՛ով՛" Ր՛ո՛" կ , ար
վ՚՚՚քրիկ
թուղթ
մ
յ.
բե֊
բէիր
Կ՚սրնոյ
կուսէսկալէն
, աւելի
աղղե -
ց ութ
իւն կա րե լի է ունենար ։
Եթէ դու չես Հնաղանղ իր կայսեր, ես
զիտեմ
Հնաղանղ
եցնել
իրեն
աւղստամր -
ներլ :
~իմ
տանս մէշ ինծի
"պաոն՚սլիք
լ նե -
լու նաեւ կր Համարձակիս–
ել չես իմ։ -
նար,
էհնմիտ
ՀէՍք,
թէ իմ ձեռաց մէր ես
ել թէ ակնարկ
մլ, միայն բաւական է քեղ՜
եւ
քոլ
բնկերներդ
կապել ու
պարիսպ՚ւե–
բուն րա քւձ րութ ենէ
ն
վ ՚" Բ նետե
լ 1
էքկՐհՆՈ
Fonds A.R.A.M
