ել
Նոյն իկ ցանկալէ կլ, ղարձնէբ
անոր
խոցումր
.X
Պոլոոյ
մէշ, բացի
օրաթԼրբերէն
,
ո -
ր՛՛՛՛՛ք մաոՆալ.,ր
Հեաաքբքբութիւն
մբ ու~
Նէին,
էլր Հրաաարակովին
նաեւ
գրական
Հարաթաթեբթեբ
իմ
Հեաաքրքբութիլնս
կբ սկսի «Ծա ՜
քլիկ » լաբաթաթերթէն
, ոբ գեղին կող -
^"Վէ,չ՚"յՆ
էչեբով,
չաա
Ներկայանալի
<րաաարա1լոլթիլն
մրՆ էր : Շաբաթ
կէա
օրերէն
վեբշ Հրասլաբակ
կ՝եԱէր
..Հեա՚ս–
ՔՐՐՐ՚՚՚֊թեամբ
կբ սսչասուէբ
անոբ, եւ Ա՛
մէն մէկ թիլին
ոլաբունակութիւնր
կբ
^Վերլոլծուէբ
եւ կր կաբգացուՀ
ր
սրաի
^ձձ–
գոՀուձւակո
ւթեամ ր ,:
Բարեբախաաբաբ
անոբ ոչ մէջբ եւ
.»Հ
,ալ ետելբ օաար լեղուով
յալելուաձ՜
մր
կար « Հայերէն
չղիացալնեբուն
» Հա -
մար;
Հայերէն էր եւ ամէն մարգ
Հա յե -
րէն
գիաէր
.
Ղ՛ե՛լ
ք"լէմ–ի
վերտին
գաայււ բանն
երուն
֊՛մէջ
էի է երբ չաբաթ
էրէկ՚՚՚-ննեբր
աուն ե–
յկա1)– կ*րԱայէ
, եւ մեր Հէլրանոցէն
սեղսւ–
նին
՚Լրայ կր ղանէի
«Ծաղիկ»ր։
Հոն է որ
.–աոաջէն անղ ամ Հանղիոլահ՜ եմԶապէլ Ե–
ոայեանիՆ
, իր « Ասլասման
սրաՀին մէ^
ծ
ւվէսլով
, Նաեւ
Մաոի
ՏովՀ անն էս եանին ,
• յ՛ր կին մրկր կարծուէր
, ր ՚ ո յ ^ Մերու -
.մ՜ան ՊարսամեաՆբ
եղաւ
վեր2յչ։
Աւելի
վերշ, անոր
մէշ սկսան
ղրել ն՚^ր
րանաստեղծներ
, ինչւղէս
Հրանա
՚ք,աղաբ–
.մւսէն ,.1իուբէն
Աեւակ.։
էս աւելի
վերշ , աոաշին
անղամ սկր ~
սած եմ աչխաաակցիլ
էնովք
Աբմէնի
« Աասիս
՝»էն , «Հովանոցս»
առաշէն ար -
՜ձակ բանասաեղծութեամբս
: «Աասէս » ալ
չաբաթ
կէսօրերէն
՚ Հ ^ / ՛ ^ ՛
կր Հրաաարակ–
ուէբ :
էս չեմ կրնար
մոռնալ
Մայիսի
այն շա -
բաթ
օբր, երր «Հովանոցս»
Հրասլաբակ ե~
լաւ։
Անմիշապէս
րնղունոլեցալ
մաբգոց
սրաեբոլն
մէշ, եւ եո, այգ օրէն, իմ վի–
,պային
էութիւնս
վերածեցէ
, վէպը եր-
ղողէ մբ։ Պոլսոյ
մողովուրղն
էբ որ կբ
ւստեղծէր
իր րանասաեղծներր
•••
^ոլսոյ
գարունբ
խենթեցնող
էր ;
Ա
կիւաաբի պա ր աէւլկւերուն
մ էշ
, ղէ չե
ր -
։նե
բբ
, սոէ
՚աէլներր
թո
յլ չէին
աար որ
֊մարգիկ
^ւանան
%
Բայց
ե րշան կութ եամ ր արթուն կը մ
ր–
՜,նայինք
, որովՀեաեւ
քուն,ր
ւչողցոլած
պաՀ մբ պիտի Րլէար,
անՀուն
երաղանքիե
վրայ
...
*
Վիպային
Պոլիսբ
կբ մ աբմնաւո
րէ բ րա–
Նաստեղծ
Հրանտ
՚քյաղսւրեանր
, իր ոլա ր -
թել
Հասակով
, ՚էե ղե ց
է
կ
լքԱ1թ–
ղո յկավ
։.դէմքով , եւ եր աղուն սեւ
է՛"
շռ ր
՛ո չքե -
էրր անիկա
կ՝անցՆէր
Ա
կիւտարի
լ՛ոյն
.՜ճամբ՛՛՛նեբուն
վրայէն
, ռոմանթիք
խոշոբ
եղրերով սեւ գլխարկին տակ , ծանր
, չա–
վւալորեալ
՚լնացքռվ,
վէսլային
Պո
լիսով
ՀԱՑայՏԱՆԷԱՆ
ԳՐԱԿԱՆՈՒԹԻՒՆ
Երեսուն
տարի
յեաոյ ե^ եղայ
այն քա
ղաքում
, ուր աւարտեցի
Համալսաբանր
:
Հ ի ւր ան ո ց ո ւմ ա ե ղա լո ր ռ ւե լ " ւց
յետոյ
թեթել
րնթբեցի,
թրել
եկայ
անճտնա -
չե լիօրէն
ղ ե ղե ց կա ցա
ծ քաղաքի
փո
ւլո ցնե -
րու՚յ , բարձրացայ
մինչեւ
Համալսաբանր,
յիչեցի Լիա ՄանուչեանիՆ,
թախծեցի
, .
ախրեցի եւ վերաղարձայ
նորից
՝էիւբա ՜
նոց : փողոցա՚^այեաց
բաց
պատու-^անից
ես ՚չիտեցի
քաղաքի
իրիկունբ
, յետոյ մա
մանակ
սպաննելու
Համաբ
սկսեցի
թերթել
Հեռախօսաղիրքբ
• ա-^ա : Մանոլչեան
Հ ՚
Բ՛ : էս յիչեցի նրա Հօր անունր ,
Բար
ոեղ,
չր ջան ային
կենգրոնի
պետական ծա
ռա
յող
Տիչեցի
նբանց
տունբ , նրանց պատչղա
-
մր, ուչ ղէ չե ր՛" յէն էմ
ղե ղեր ումներր ,
մեր
անմեղ
Հանղէպումնե
բ ր , Նրա բաց ,
կապո
յտ ա չքե ր ր , չաղանակաղո
յն
մ ազե -
րր, յէէեցի նրա սիրած ա րաա
յա յտո
լ թ
իւ
Նբ , երբես Հառաչում էի, նա
քաչում
էր մաղերս եւ սաստում •
-
Հառաչել
էկայ\
Նրա խուսափուկ
, անտարբեր
խօսակ -
ցութիւնից
ես ախր՚՚ւմ
էի , քէթ" կա
խում : Նա մպտում էր ու քաշում
՛է՛՛ղ
կապս .
- Լաց Լէնել
չկայ :
Ու երբմէ անգամ ես էսկապէս լաց ե–
ղայ
, Նա ոտքէ
կանւլնեց
, մօաեցրեց
՚լէմ–
քրն էմ ղէմքէն ել կարծես
խնգբեց •
Զ՚լ-ացմունքներէ
վբայ
ա՚լգել
չկայ։
Տե.
ւմուսնացաւ
, կարծեմ ես էք
ամուսնացայ
, վերագարձա
լ
Հայրենիքս
Մ
՛ո յկո
"լ \ եւ աՀա ե րեսո
ւն տարի
յետոյ
,
ւլո րծով
նորից
եղայ
այն քաւլաքռւմ
• • ՚
Ե"
մեքենա յաբար
վերցրի
Հեռախօսա -
փողբ
եւ. միաժամանակ
մտածեցի
, ոբ
« Լ ֊
Բ ՚»
է
^էտ1""1
^^ՐՐ
Կ
" ՚ Ր ՚ " Լ
"ոսկ ղուգտ–
՚էիպոլթիւՆ
լէնել եւ , ոբ ես կարււղ
եմ
րնկնել մէ անծանօթ
տուն , որ ա՛մուսնա
նալու
Հետեւանքով
նա կարող էբ փոխել
իր
օբիոր՚լական
ազգանունչ։
, որ , որ • . •
բայց ես ար՚լէն
հաւաքեցի
Համ արր :
Լսում
եմ ,
էոեցէ կանացէ
մի ձ՚ս լն :
Լէ
"՚յ(՚ն
կ՚որելի՞ է է՚ն
՚ւրել
։
ղէնովց՚սծ
սիրտերն էր որ կբ քաշէր իր
ետե ւէ ն
. . •
Կբ
յէշեմ ա շունէ ուշ է րէկուն
մր , երբ
Ո՚՚կեղշէւրէ
կամուրշէն
կոլւ՚՚լ եւ Ա կիւ -
տար տանող
շո՚լենալին
եղերքր
նստած
էի -
Տ՚՚՚նկ՚սրծ
երեւ՚յ՚սլ
Հրանտ
Նո՚ղա րե՛՛՛ն ր ,
ել մտաւ
նաւուն մէշ :
Այլեւս
չտեսայ
ղինքր։
Րայց
կ՚երթայինք
, աւելի քան
երբեվւ,
վիպային
Վոսփորին
շուլ՚երւււն
վրայէն • • •
.^.ՄԱք՚ՆԻԿ
ՊԷՐՊէՐԵԱՆ
//՞^ է Հաբցնում տ
Ո՛՛վ է Հեռախօսի մօա ,
Հարցլչ -
րի ես :
Լէայի
մայրր,
—- եղաւ
պատաս -
խանր է
Հեռախօսբ
՚Լո՚լաց
ձեռքումս
;
Ե" ինձ
զղացի
յանցանքում
բռնռլած
երեխայի
պէս։ Նրա մայբբ չէբ սիրում
ինձ. թւաց ,
որ նա՛ կարող է ճանա
չե լ
իմձա յնր
եւ
յանղիմանել
ինձ .
Գ"ւ
ե՚՝րբ պիտի
իմ աղշկան
Հան -
ղիս՚ո
թուլՆե
ս ...
Լսէ՛ք,
Լ՚՚^ՅԷ
՚ ^ "
Հեռախօսափո
-
՛լից նա ՚էիմա Հանղստանոլմ
է . նոբ վե
րաղաբձաւ
ղեպ՚ււտատական
աչխա տան -
քից
• աստցէք
ինձ ձեր աղգանունր
եւ ի
՚^նչ
էք
՚՚ւղում
նրան ասել ,ես կր
յա
յտնեմ
• • ՚
Տայտնել
իմ տղղանոլնր
, այղէրպա
կաս
:
- Ե" ռւղում էինրան
անՀանղսաացնեչ
. . . Լսո
՛՛ւմ
էք . . . ինձ Հեաաքրքբում
է
մեր
.րնղՀանուբ
ծանօթ ••• կար մի այս -
պիսի
Մ
ա
Հ առո
ւն
ի , ի՞նչ
ե
՛լաւ նա • • • ինձ
Հեաաքրքբում
է նրա ճակատաղիրր
, մր -
տածեցի որ ՛լուցէ նա կ՝էմ անա
յ :
Ապասեցէք
, ղուք
Հարցնոլմ էք Լէւս–
յէ ուսանողական
տարէների
• ՚ • Հասկա -
Նալի
է ,
ա յգ
ԱաՀառուն՚ււն
ես է լ եմ
յի -
չոլմ
, մի ժամանակ
Լէային
Հան՚լէստ չէր
տալիս • • . Տետո
յ
....
յետո
յ
Լիան մար -
գոլ
ւլնաց
.
Նա
է լ կարծեմ
յուսաՀաաոլ
-
թէւնէց
ամուսնացաւ
եւ
ս
՚ՆՀե
տապաւ
Լսո՞ւմ էք .,.
Լսում
եմ : ՇնորՀակալութիւն
տեղե -
կութեան
Համ՚՚յւր : իսկ ինչպէ"ս է
Լիայի
տռողշոլթիւնր
...
—֊ ՇնորՀակալութիւն
• • •
՚լտսաւան -
՚դոլմ
է. չուաով
թոչակի է անցնու՚մ
, եր
կու չաբաթ առաջ թոռ ունեցաւ
...
-
ինչպէ"ս :
-—• թոռ , թոքլ
ունե ցաւ • • .
- Ա^
յ
չնորՀալոբում
եմ , գուք թոռ
ունեցաք
...
֊ Ոչ , Լիա՛ն , Լիա՛ն թոռ ունեցաւ
՚ . .
լսո՞ւմ էք :
•—- Ոչ , չեմ Լսում ;
կարծեմ
ասացի
ես եւ Հեռա խօս բ փակեցի :
Ես
նղովեցի այն րոպէն
, երբ
որոչեցի
ղանղաՀարել
եւ ղտնղտՀաբեցի
յ
Ի՞նչ կ"–
բէք
կ"՛ ր փչրեէու
իմ եր իտա
սա րղա կան
օ–
րերի պա լծառ
Ւգիլիան ; Ապրում էր նա
իմ
յուչեբում
որպէս ֆէա ,
քնքչութիլն
,
եւ
՚ԳէԻԿ
՛եւ... ե լ պա րղո
ւեց
որ
"՛յգ
ֆէո՚ն
, ա^յղ.
քնքչութիւնբ
, այգ աղ -
շ^իկն ու արելր
վերցբել է ու, առանց ա
լք–
եւայլութեան
տաաիկ է ղառել ; ինչո՝ւ ,
ին չո՞ լ եո վ՚չրեցի
իմ իղիլիան
յ
Մ ի ծխախոտ
վառեցի եւ սկոեցի
չափել
սենեակի
երկայնքբ
: Հայելու մէջ տեսաք
ինձ ու կանղնեցի։
Հայելուց
ինձ
ն ա յ ռ ՚ ՚ ք
էր խոր կնճիռներով
, թափուած
մաղերւոԼ
ղժգոՀ
մի ծերունի
, իսկ այգ ծերունին եո
եմ : իսկ նա, այգ Լիա տատիկր
երեւի
ինձ
պատկերացնում
է երիտասաբգ
եւ առնա
կան , չքեղ , գանգուբ
մ աղեբով
, ա յնպէս ,
ինչպէս
վերջին
անւլամ տեսաւ
ինձ ե՛֊
ՀԱՏԱԱՏԱՆԷԱՆ
ԲԱՆԱՍՏԵ՚ԼԾՈՒԹԻՒՆ
ԵՍ ՝քէԵԶ ՏԵՍԱՅ ԿԱՊՈՅՏ ՀԱԳԱԾ
•
Ես քեզ աեսայ կա-սյոյա հագած ,
Սեւանն էր քեգ հագռւաո տուել ,
Աչք երիդ լքէյ ծիծաէղ ու կայծ ,
Մեր արեւյն. էր այՐւտյ<զ բեկուել :
ԶայԹդ ասես լին֊էր կւարկաչ
Սաւրից իջ(աղ ջիՍջ սպբիւրի ,
Գոլ կենդանի շոզ ու նանանչ ,
ճաո՚ագայ թ-ոււք թ^ւյր ու րոյրի :
Երբ քա,լեցիր՛ դեփիւււն ասես
Օրօրեց լքի ւէաադաշ բաբտի ,
Ե
Լ
շ՚^րերիդ շրյՒ՚-՚^Ը
^^՝Ղ
Շոբորն էր ուշ գարնան արտի :
Ե
Լ
մնացիր իմ յուշեբում
Մեր աշխարհի հետ միայցած • • •
Քսւ1նի մնամ այս աշխարհում
Այդ միութեամբ եմ հիսւցած :
Վ.
ՆՈՐԵՆ8
յայտնեց
.
.՚^^Հ–, ՚
-—- Ամուսնանում
եմ:
Բացատբոլթիէ^ւ
պաՀանշել
չկայ
. - ապա արտասուեց եւ
չ"յեց
մաղերս • իքեղճ Լիա տատիկ,
երե^ի
մինչեւ
Հիմա
է լ ինձ տեսնում է իր երաղ–
ներռւմ
միչա
այնպէ^
երիտասարղ
, կեն -
սախինղ
, չէնչող : 0 , ոչ. Հարկաւոր
է
բանալ նրա "՚ չքե րր , ինչպէս ես Հանգս -
տացայ , ինչպէս
բացուեցին
իմ աչքերբ :
Մեծ եւ չիաակ
ղործ կատարողի Հաս -
տատուն
լրջութեամբ
ես Հաւաքեցի
ն"րից
Նրա
Հ ամ՛ա բր
յ
Ո՞ւմ էք ցանկանում
,
լսեցի
եո
Հեռա խօսափալեց
կանացի
ձայնր :
^
է է ՚ ^ յ ի ^
Կ՚^բ՚՚լթ՝
է Ւ՚^գր^ւ •
Լիան է խօսողբ :
Բարեւ, Լիա , բարեւ,
լիալուսին
, որ
չողում ես՝ իմ բախտի
բարձր
լերան ու -
սին ...
Ապասեցէք,
միթէ այղ ••• ԱաՀա -
ռունի
, . գո՛՛՛լ ես • . •
Ես
եմ , չնորՀակալութիւն
, որ
յիչե–
ցիք,
՛նորՀակտլութիւն
, որչէք
մոոացել։
՜՜
Երի՚ո ասա բղական
օրերր չեն մո -
ռացուի
, բայց
ինչո՞ւ գոլ մի տեսակ
սւսւացնելով
ես խօսում :
Այգ
նրանից է, որ առաջի
ատամ
ներս
թափ
ուե
լ են ե
յ ստ՛ո Կան ատամնէտ,
ես ծուլանոլմ
եմ
ր
ղնել
. . . Այո՛ ,
ա բ՛Հ ե ստակէ
այգ գբանից է :
Բո ատամնեբր
թա՚փուե
լ են :
Ի՞նչ կայ զարմանալու,
ոչ
միայն
ատա՚քներս
, մազերս
է լ են թափուել
, իսկ
մնացած
Հատ ու կէնտ
մաղերիս
, րա
նաստեղծական
/եղուով ասած , ձիւն էի–
ջել
...
Ես
լ՚՚եցի նրա թո
յլ
Հո;ւլր , լետո
յ էէ՛ն -
Հան
՛լի է
բնղՀ.
—• ԱէքՒ"
չեբեւաս
Հեռա խօս ր
էիակուեւ
լայ
. . .
չնչա՛։
ութիւնր •
< : ֊ Զեմ էլ երե -
ԳՈԻՐԳԷՆ
ՄԱՀԱՐԻ
<ՏԱՌԱՋ»Ի
ԹԵՐԹՕՆԸ
(89)
ԳԼՈԻհյ
ԺԸ.
ՎԵՐՋԻՆ ՏԵՍՈԻԹԻԻՆԸ
ք՚՞՚^չչափ
ժամանակ է , Տովնան
, սր
բերանգ
՛լինի գրած
չունէիր
.
Բսան եօթտարի,
ՏիրուՀիս :
հքեղճ Տովնան
, ամէն բանէ
ինքզինքգ
պյրկեբ էիր :
ինչ էր իմ զրկանքս, երբ ՚լքեղ
միտ–
.քրս բերէի,
ղու՝ Բաղրատունեաց
Օր -
իորւլ , ոսկեձեղուն
պալատներուն
մէջ ծր–
նած , ինծի •էամար ղատապարտ՚՚ւած
, ե"
իւեղճ
լե՚ւնցի
ամէն տեսակ խիստ
կեանքի
րնտձսնի էիի ծնունղենէ
, ինձ Համար Հա
ւասար
է ր արղ էն ջուրն ու ղիՆին , ՛քանա.
ւանղ որ միաքս
գրե ր էի տեղին
արքա -
յութեան
մէջ խմել
ե լ՚կնա
յին
՛քինին
. ր՛ս
յց
Ասսւ՚ւ՚ս՚Օ– ա ր րյո յութե՚սն
երկնային
՛լին -
լոյն
ճ՚չակն
այւ՚օր
ինձ տուաւ,
երկբպսւ–
՚լու եմիլբ ^ոբՀաց եւ իւր Հրեչաակին :
Րայց
ղ ՚ ւ ուստի՛^ իմացար,
ՏիրուՀիս ,
թէ
ես ՛լինի չեմ խմեբ ։
Արղէն
ղէաէի,
բայց անցեալ
երեկոյ
՛երր իշխանաց Հեա եկած էիր րնթրելռ. ,
.աեսայ
ղրհղ ա քՍ
ղռնէՆ
ել քու
՚սմէՆ
֊շարժ մ ու ն • ՛յ ^
Գինին
թէպէտ
բաժակ մբ բա
յց Վաս -
կանոլչի
չրթ՚՚լնքնե
րն Հպեալ եւ
նոր՚ռ
ձեռքէն՝
֊.ամ ալ՚ձակւ,
ւթիւն եւ
ւլուա ր -
թութիւն
տուին
Տ
՚՚վնանոլ
.
տխրութիւնր
Հա լածեցալ
իլբ ձեոքէն , ա չքե րկւ
էրենց
բնական
վ՛ա
յլն
՚սռին
, բայղ
վ՚ոխանտ՚լ սո
վորական
Հլ՚ոյն
քաւլցր
լ " յ " կբ 1քոլ՚"ր •
կնոջ
մ ր ՚լիւթիչ
՚լօլ՚ութեան
աղղե ցու ՚
թիւնն էր , որ այգ Հղօր պւլնձէ էակշ մո–
մի պէս կակղցուցին
, աււիւծէ ի ղառն կր
փո խա րկէ ր • Հիմ ա ծիծ աղբ
Հեղնուիժի՚ն
չէր էլր երեսին
վրայ
, այլ սրտին
կել՚պ՛"–
րանքն էր, որուն
ղառնո
ւթիւնր ար
յ։ ա ս -
ուաց
Հեղեղբ
լուացել ու մաքրել էր :
Այղ
ճաչբ
երկայն
տեւեց, եւ
եբկո՛– "՛ն–
ձինք իրենց ա յնչափ
տ
՛ո
րուան
քտչածնե–
րր՝
ղւլա ց ածն ե ր ր ՝ րբածներր
պատմեցին
իրարու
, երբեմն
Հեչտ արտասուք՝
երբե–
մրն
ծիծա,լ փով,ոխակի կր փայլէին
իրենց
երեսին
վրայ,
մինչեւ որ Վասկանոլշ
իր
լուրջ
կերպտրաՆքն
աոաւ եւ ելաւ
սուլա -
նէն
, էլ ժամն էր բաժանման
. երր մտ՚ոն
գարձեալ
առջի բնգարձակ
սենեակր
Հալ՛–
9"՚–Տ •
֊
Գո
՞Հ ես.
Յո՛ր
՛ան
, իմ
ՀիւբրՆկալու֊
թենէս
։
Մինչեւ
երկինք,
ՏիրուՀիս
փ՚սփաքիմ
որ
այս
օրուան
ուբա -
խութիւնր
պաՀես մինչեւ «ր դէր՛" Ր
ս՚ես–
նենք Հոս կամ
Հոն , րսաւ
էչխանուՀէն
եւ
մատր
երկիր
ու
երկինք
ցցուց :
Գիտես թէ մէկ խօսքգ՝ մէկ ակնս
^ր–
Կրղ
էնձ
Համար
էնչ են
, ՏիրուՀիս :
Աստուած
Հետգ
լինի , սէրելի
Յով -
Նանս >
ԵԼ
ձեռքր
ե րկնցուց
.
Յովնան
ծ՚՚ւնկի
վր՚ոյ
Համբոյրներով
ծածկեց
այն
սիրելի
ձեռքր ել իչխանոլՀիՆ
ծոեցաւ՝
իւր
^ե -
ռ աց մ
էջ
առաւ
ա
յգ
առիւծի
ղլուխր
եւ
ճակտին
վրա
յ Համ րո յր մբ ղբաւ, եւ Հոն
թո
՚/լով
Յո
՛վնան
, ղնաց
վ
՚՚՚քլ՚իկ
սենեակին
ղ ուռր
եւ
ա յս վե բջին խօսքե
լ՛ն րսաւ •
-
Վա՚լն առաւօտ ա րե
ւաւլ
.ալին՝ պա •
րէսպէն
վբայ
զիս աես
վեբջին
անղամ
:—֊
ԵԼ
ղ ուռ բ
ղ ոցեց
ան Հետա
ցալ .
Ելաւ 3"՛Ր
՛ան
,
սրբեց
ուրախութեաե
արցունքներր,
առաւ
ղէնքերր եւ երր.
գուբս
ելաւ սենեակէն
, կբ վախէր որ իւր
ուր՚սխութիւնն
ուրիչնել
՚ր
չկարւլ՚սն իւր
ղէմքէն
՚իյ՚այ : Այսպէս
ւլնաց նա
թեթյլ՛
եալ ոտք
՚էվ
Ամրատալտնի
մօէէ՛ , եւ
ա՚է
՚էնքր
կրնային
տեսնել
իւր
ճակատր
պաբղե՛՛՛լ
կՆճիոներէն
:
Աւելորգ
է
ղրուցել
թէ
երր
Վասկ՚սնուչ
երկրորղ
առաւօտուն
ե լաւ
վանքին ՛ղա •-
րի "՛՛լին
՛իրա
յ , նչմաբեց
ճ"ր"խի
Հ
ան՚լի–
ւղակաց
կուլմր
մար՛է
մր ծունկի
վք""յ "Ր
կր Ա
՛ղասէր եւ որ
՚լինքր
տեսնե լուն
թեւե
րր
ղէպի
իրեն տարածեց
: Երկու
պաոյ
՚ո
մ՝րրալ
իչխանուՀին
, ղլխով ա յ՛լ
վ՚"բէ
մարղն
ո՚լշունեց եւ քաչոլեցաւ
Հ
Ն"
յն երեկո
ք
Մայր
իչխանոլՀւո
յն
խն՚լ
-
րակնե
րն եկան ել իմ ացուցին թէ Արւս ֊
բացլոց
ոչ
Հետք եւ
ոչ
Նչմարանք
մնացեր
էին
կաբսի
չր^ակայք • ուստի
երկրորղ ա–
ռա ւօտ
ուն
^ ո ր Հ ա կա լո ւթ
ի ւն կր յա
յ ս՛նէր
Յո՚ւինանու ելիւբ Ա ասնա յց Թագոս աւա–
նտպետ եւ իչիսանոլՀլո
յն եթէ
խում
րր
կ՝ելնէր
ճամ րա
յ Արտանուչի
վ՚՚՚քրիկ
՛լա -
լառին
երախաա՚լէտ
ժո՚քովրգե՚սն
երկ՚սյն
աեղ րնկեբակցոլթեամբ
,
՛տր
ւլիլ՚ենք
կ՝օրՀնէին
, իրենց բրած
բարոլթեանց
փո–
խաբէն
Հազար ել բիւր
մ ա՚լթելով
յԱ" -
աուծոյ :
իսկ
Տոէինանեանք
ուրախ եւ
ան՚յ– ր՚լե
լ
չարունակելով
իրենց
ճանաոլարՀր,
Հ՛ս -
սան
Թորթո՚-մ
ուր "էւ""լ1՚Ր
բն՚լունելու
-
թիւն
Կ՝ուրւլէնի կր սպասէ ր իրենց ;
ԳԼՈՒԽ
ԺԹ.
Թ Ո Ր Թ Ո Ի Մ
Թէպէտ
ձի ւնր
ամէն
տե՛լ նստա՛ծ էր եւ
Հաղիւ սկսած էր Հալի
լ բաբձր
Հա յոց ա չ–
խարՀէն մէշ, րայց
Թորթոլմի
ղաւառր
գարնան
Հոտերր
սկսած
էին՛ երբ Գ,ււր -
՛լէն իջաւ
լեռնեբէն
իւր զոլնղով՝
ինչսլէս
սովորութիւնն
էո միչտ
աոջեւէն
,
բլբոց
եւ
ղաչտ՚սց
կանււ.՛ շր
ծ՚սռերռւն
ձիւն՛ս -
վ՛ա
յլ
ծ՚ո՚լ իկր իր սիրտ ո չուրախացուցին
:
Հեւլինէի
զառն յիչատակր
որու Հետ /–նք
միտքր
՚չրած էր ղառնալ ելբնակիլ
Հոն,
ամէն
զե՚լեցկութիւն
ոչինչ
կ՝րնէր
աչ -
քին :
(էաբ.)
ԾԵՐԵՆ&
Fonds A.R.A.M
