* էէ Ա »• ս յէ 1.
ԸՆԹեՐՑՈղԻՆ
8ՈՒՇԱՏԵՏՐԸ
«ԱՆԴԱՍՏ ԱՆ*
ՊԱՐԲԵՐԱԳԻՐ ԳՐԱԿԱ՚ՆՈԻԹՍԱՆ
ԵԻ ԱՐՈԻԵՍՏԻ (ՓԱՐԻԶ)
•
(Բ. եւ վերջին մաս)
Գեղա չ,ոլ.Լ ստա
կան
նիւթերւլ
մասնաղէտ
նե րոլ. կողմէ
մշակուահ–
են ։ Գ՛ Բէրէս
-
թէՏեան
կր ներկայացնէ
«Մեկնաբանս,^
-
թեան
՝,արւյր երաժշտութեան
մ է ջ» ե ւ Օն
նէկ
Պէրոքէրեան՝
«Փորձ
մբ
հ այ
եբաժրշ–
էոոլթեան
պատմութեան
ք Հնսւթենէն
մին
չեւ
մեր օրերր»,
ինշպէս
նաեւ
« Գէպի
ո՞ւր
կ՝երթայ
արուե սար» վերնաղբով
ու
սումնասիրութեան
մր
մէշ:
«Հին
Հայերէն
ձեոագիրներ»ոլ
, «Հայ
-
կական
մ ան ր ան կ ա ր շո Լ թ ե ան» ,
« Օաար
արոլեսւոաււ
է տնե րոլ
մ ան բան կ տ րե ււ– լ Հա յ
ձեւ։ աւէի րնե ր »ոլ
/, լ
«
կսւաինաՀա
յ յաիւ -
ճա պա կե ւլո բհ– ութե ան »
մ ասին
մ անրա
-
մասն
ո լս ա մնաս ի րս լ թ իւննե ր
ունի
8–
՜Վ^իւրտեան
: Ողբացեալ
Շ • Ո՛ •
Պէրպէրեան
Գրոյքք մ ք։ ունի արՀեսաներու
եւ
տրուեստ–
նե րու
մասին
« Բրուտի
կրպակին
աււշեւ
»
յսորոււլ
րո
վ։
Օր– Լիաիա
կարինի
«Ծ ի սա -
կան
երամշտութիււ
նբ »
նիւթին
մ ասին
դրի աոահ՜ մասնաւլիաական
սւսումնասի
-
բոլթիւձր
, թաբղմանոլաճ
Վ • /՚ ՛ի կող
-
մէն,
մասնաւ,որ
ն շանա կւէ ւթ ի ւ^ւ կր սաա
-
նայ
այս օրե բուն ; Շատ
ինքնատիպ
, մի -
ենո
յն ատեն արամ ա–բանա կան տեսակէտ
-
՚Տլերպարղահ–
է շնորՀալի
տ րո ւ ե ստա
ւլ ի տոլ.
հին,
որ իր թէք1՚իքին
ու
երղեւյողութեան
կր միացնէ
նաեւ տեսականր,
այդ
մարղին
մէշ^ւ ալ մշակուահ–
, եւրոպական
մտքի
շր–
նորՀր
ցոյց տալով
յ
ՇաՀեկան
եւ
մ ասնա,լ ի,ոա կան
է^ե ր կր
դրալէ
Հալաքահ-ոյին
մէ9 արձակ գրակա
նութեան
ւիե ր լո ւհ– ա կան
բտմինր
• մեհ
մտ–
էլով աշիւտաուահ՜
ուսումնասիրութիւ1։ներ
•
7» •
1/արաֆե ան՝ «Ֆրանսական
արղի
։լ րա–
կանութիլնր»
, կ . Փօլաաեան՝
«Ֆրանսա
կան
արղի բանաս տ ե ղհ ո ւթ իլնկ, ոլ^ Գրտ
-
կանութիւնր»,
Ն– Պ է շի կթա
շ , եան՝
«Շէր
քսբիրեան
առեղհ՜ուահ-ր»
, Հրա*
՝Զ"՚Ր
՚1
՚"Ր՜
եան
իր «ժամ անակ
եւ խոր՝,ուրղք
իւր »
դիք՛ րէն Հատո լածներ
ունի , ինշպէս
նաե
ւ
կր խօսի Տոստո
յելոկիի
մ ասին , ՛Լ • Մ ե ~
չո յեան՝
«Գո
յ ո ւթ են ա կան ի ւթ ե ան»
վ՛" ք՛ ~
դա պետս ւթե ան եւ «Ռոմ էն Ո՛" լ՛՛՛ն ի
ւլ որ -
ձ–»ին մասին,
Արթիւբ
Ատամօֆ՝
«՚քյեբա.
հո՚թիէն
Ֆլո՚ղէոի
լ՚էտինքաս|ւօՕ Սանլ, ի.
մանթալ^,
մասին,
3– Ներսոյետն՝
«կեան
քի արմէքր
Հիւլ էակ
ւ,.՚ն ումի
լո ^ոին տակ»
իմ էո ս տաս
ի ր՛ս կան
Հէորցերոլ
մասին,
՚/^ .
Շոլշանեանէն՝
« Օր՚՚՚՚լրի
է^^բ»
եւ Անարէ
Ժիաի
« Երկբային
սնունգներ»էն
քանի
մբ
Հաաոլածի
թարւլմունութիւնյ
, քյ
.
Այ՚ի՚՚՚՚ք՜
եան՝
« Գողւլոթէւյի
խորՀուրւլր
»,
Ե՛լ՛
Աիմքէշեան
կբ խօսի
«Փօլ Վալեբի»ի
եւ
Գ ՚ ճիղմէ ձեէոն՝ «Բա՚չասական
սլէոշտտ
՝
մունք»
նիւթր
կր վե րլ՚՚ւծէ
՛ի ի լիս ով՛ա յա
կան , րնկե րէս բանա կան , Հալ ե բանական
,
ցեղս, ՛լ ւ՛ա կան տեսակէւոով,
մաււ՚քւաւորտ
-
բաբ
խո րանտ լով
«հ՛՛էք ապաՀ ՛՛ւթի եան
»
Հարցին
մէշ,
Հայկ
Պէր՚ղէրեան
թարղմ...–
նութիւն
մր ունի
Ա,ֆ
Ս՚՚մմրլ՚ֆիլտէն
,
Հ Լե ղո լա բան ո ւթ ի ւն ր լնկերա
յին
ղիտու–
թիէ՝՛՛ մչ^ է » իսորաւլրոէէ,՚Շ
•
Ն՚՚՚րղո՚՚եի՝
<(.Ֆլ՚ոյտիսմի
ծաղումր
, ղարղացումր
ել
ճառագայթումբ
»
նիւթին
ձ՞՛^/՛^ ւ
եւ Զ՛
Մ–
Որբ՚՚՚֊նի՝
«Գերենիկ
Գեմիրճեանի
մա
սին ։
՛հիւթերու
յիշատակոլթիւնն
իսկ կր
բ՛ս՛
ւէ ֊ւուստատելու
թէ ո՛՛րքան
նորոլթիւններ
կր
ւղա րո ւն՚ո կեն անոնք,
եւ ո՛՛րքան
"քԲԲ՜
պրտումներու
եւ խնամուած
՚սշխատո,^
-
թեան
արղիէնք
են անոնք։
Կր թուի
թէ
ա յգ
ո ւո ո ւմն տս ի ր ո ւթ ի լնն ե բ ր
սաորա
-
ղրո՚լնե
բո ւն Փարի՛լ
Հէսստատուած
Բքէ՚՚՚քԲ
վկայութիւն
մրն է թէ «Անղաստան»
սլար–
բերականէ
Հետամուէո
է , շնորՀիւ
իր աշ •
իսա ա ա կի ցն ե ր ո ւն , ՚լիտական
,
բանասիրա
կան , իմաստաս
ի րական
եւ Հալ ե բան ա կան
մամ անակակից
նո րութիւննե
րուն ,
որոնց
մով՝
անղամ
մբ եւս կ՝ա րղա բանայ
իբ
ւլո–
քութիւնբ
:
Աոսնաւոր
յ ի շաաակո
ւթե ան արմանի
է
Հր • Ն– Թորոսետնի
ղրութիւնր
(թէ՛–
4)
« Անտ/ւէւլ բե կո րնե ր Արտաշէս
Ցարութիլն–
եանի
Գրականոլթենէն
» խ"րաղբով
, ո -
բուն
մէ9 տարա բա խտ
Գրա
՛լ էա
- ^ւնա
-
ղա տին՝
Գրականութեան
,
արուեստի
,
կեան րի բմբոնոււԲնե
րուն
եւ
եղե րական
մաՀուան
մասին
ամ՚իոէի
տեղեկութիւններ
՛կր ղտնենք,
շարք մր անտիպ
քերթուած
-
ներով
է
4;
Անղաստան
» ունի նաեւ
իր պատմա
-
կան
բտմինր
,՛ ուր կ՚երեւին՝
Հայկ
Պէր
-
պէրետն
Ժորմ
Տիւմէգիլի
կո՚չմէ
ղրուած
ել իրմէ թարղմանուած
«Լկտի
եւ որի -
կայ»
րաոերուն
մսքսին
նո րութիւննեբ
,
Վ • Մ ելի՚քեան՝
աղղա
յին
- պատմ ական
նիլթերով,
« Անի քաղաքին
Հետքերուն
վրայ
», « էչ մր Անի քաղաքի
սլտամու
-
թենէն
» ել « Վասպուրականի
մեծ
իշխա՜ե
Գերենիքլի
սպանութեան
պարագան»
,
Ն •
Աղոնց՝
«Ո՚՚ւրինեանց
նախաՀա
յրր
»
նիւ
թին
շ ՚ " – ր 1 , թարղմ.
Հ. Պ-ի ինչպէս
Լ՚սեւ
նոր,
Հեւչվ՚նակէն՝
« Աշատ Երկաթ
թաղա
ւո ր Հայոց
» :
՚Րր՚՚նիկբ,
որ պարբերականի
մր անՀրա–
մեչտ
մէկ
բաժինն
է , կարեչի
էր
՚ ո ւ ե լ ի
ճոխ
ել մտածուած
րնել
: Այ՚ր բաժինն
է,
"Ր ՚Ղ^աք
է իբրեւ
Հ՚ոյելի
, իբ մէշ իսաա -
Յրնէ ՚ոարոլան
մբ կամ
չրջանի
մբ ղրա
-
կան
- ղեղտրո ւես աական
կենդանի
շա ր -
ժոլմր
, արղարացնեչոլ
Համ ար իր Հանղա
նակր : Ա, ՚ԼեՀաղաէո
շաՀեկան
յօղուտհա–
չ՛որք
մր ունի «ԱրաասաՀմանր
իր Հար
-
ց ականն երուն
գիմ աց»
,
ինչսլէս
նաե ւ՝
« Հայերէնր՝
նիւթե՛լէն
Հիմնաքար
րԱ -
փիւ՚ւքի
Հա յութեան՛^
նիւթերուն
շուրշ
,
որոնք
քրոնիկի
սաՀմ ան էն
անցած
են ,
դառնա լով
ա յժմ էական
ո ւս ոււքնաս ի բու
-
թիւններ։
Այս րաժնին
մէշ Գ.
Բէրէստէ–
ճեան
իր խօսքն
ունի
միչտ , իբրեւ
եբա
-
ժշտաքլան ^քտննագատ :
ք՚բրել
ե՚լրակացոլթիւն
ամվ՚ոփենք
մեր
տպալորոլթիւնձւեբբ
:
«Անդաստան»ի
եօթր
թիւե ր ր բնութեան
առնելէ
ետք
,
քանի
մր Հաստատումներ
կրնանք
րնել ի
նպաստ
այս Հրատարակութեան
•
Ա) Ա ե՚լի
ծանօթ
սլա ր րե րականնե
բու
բո վան դա կո լ թ են էն
բս լո ր ո վին
տա րրե ր
բո վան գակո
ւթիւն
մ ր կր գտնենք
« Ան -
գասաան»ի
մէք
Բ) Նոբ
շունչ
մր կբ ծաւալի
Հոն,
երբ
ւլր ական
րո լո ր սեռե ր ր նկատ ի առնենք
:
Գ) Այգ
սեռերէն
առաշինր
րանաստեղ
~
ծականն
է : Պ ՛ս րբե րա՚լրքին
Հիւքնական
մ ր՛
տ ա Հ ո ւլո լթ ի ւնն եր էն ու ո րոն ո ւմն եր էն
մ է–
կլն
է քեարե րղո ւթիւնր
, իրլ՚եւ ստեղծա
-
ղործութիւն
, որուն
Համ ար բ" լ " ր նե րկա–
յւս՚չուցիշկէերր
, ինյնաաիպ
արուեստով
մր
նորր
րսելու
մտաՀողութիւնն
ունին։
իոկ
րանաստեղծութիւնր
իբրեւ
սեռ
տեսէսկան–
օրէն րացատրելռլ
մ տաՀ ո ղո ւթիւնր
դարձ–
եալ
Հ իմնա կան
կէ ՛ոե րէն
մէկն
է :
Հ ՜
Գ) Գրական
էշերու բացակա
յութիւն
ր ,
իրրեւ
ստեղծագործութիւն
, ղ՚լալի
է •
Ե) Գրական
ուրիշ սեռեր
իրենց
պատ
-
ւոյ
տեւլն
ունին
եւ ա շխատա
կի ցնե րր
ներ–
գաշնաքլ
՛լո բծո
լնէ ութե ան մր ասլացո
յ,յ -
ներր
տալ
կր
նկրտին
:
Պաամ ա՛լի -
տական, եբաժշտտդիտա
կան
, իմասաա
-
•ոիրական
, բանասիրական
, գիտական
՚/եբ–
լուծական
եւ ղեղա ր ո ւես տա կան
յօդուահ––
ներր
լուրշ
եւ էսշխատուտծ
փոէնշ
մ լլ
կր
ներկայացնեն
, որոնք
նռրութիւններ
կր
պսՅրունակեն
, պրպտումներու
իրրե՛.
աբ–
ղիւնք
, եւ արդի
մտածողութեան
արձա
-
ղանգր
կր բերեն , եթէ
նոյնիսկ
անոնք րլ
լան յաճախ
վիճելի։
Րայց
եւ այնպէս
րս–
Ո՛Վ.
ԷՐ Ա՛ՆԱ խԱՆ
•
ԽՄԲ—֊
ինչպէս գրած էիսք Զուիցերիոյ
մէջ մեոյաւ Աղա
հյաՍ , 79 աւսրեկա11լւ
(ւ
:
Այս աոթիւ էա . Աապլիէ
Լր Աոնտ\ւ
մէջ
դրած է յօդուած մը , որուն գլխաւոր մա.
սեյւր
կու,տ
,ա1ւք՝
սաորեւ • —
X
Բարաշիի
մէշ երբ ծնալ
ԱոլՀամմէտ
ՇաՀ Ա՛չա քցան , րժիշկներր
րսին՝
թէ
քէւանր՝>ինւլ տարիէն
աւելի պիտի չապրի
;
Ա՚չ՚ս
Խան ապրեցաւ
79
տարի։
Րնք
նոյն
-
իսկ
կլ՛ ՚լուարճանար
, րսելով.
«կեան–
քրս
կտմուրշ
մր եւլալ
Վիքթորիայի
ել է–
լի՚լասլէթի
դաբեբուն
միշեւ
»:
յ՛ր
ե բ ի ա ա ս ա ր դո լթ ի լն.բ տնցուցա
ծ
է
ա յն
Հն՚էկաս տանին
մէշ
,
գո ր
՛ս յն -
քան
էէե ՛լե ցկօ րէն
նկա բադբած
է Բիվ՛ -
լինկ։
Մեծ
Հայրր՝
Ա՛չա Խան
Ա. չքած
էր
իբ ծննդավայր
Պ ա ր ս
1չտ
ստան ր , Հալած
-
ուելով
Շ՚սՀ ՄոՀամմէտ
Բաճարէն
, որ սւ
նոր
աղ՚չեցութեան
եւ Հարստութեան
ք՛՛՛է
ստուերէ՛
տակ
մնաց՚սծ
էր : Աղա
Խան
կբ
նկատս լի Մ ուՀամ
մ է ս, մարղարէ
ի սե
լ՛ուն֊
՛լէ ն , ան" ր ՚սւլշկան
՚ Ֆաթիմէի
կուլմ է :
Երբ
ՄուՀամմէտ
մեռաւ,
իսլա՚մական
աշխարՀին
կտակեց
՚քէ՚ՐՔ մր՝ «Գոլրան»ր
,
որ կր նախատեսէ
ր ժամանակակից
դէպ
•
քերր. սակայն
ոչինչ
կ՚րսուէբ
, թէ
Ո՞վ
"քԻ՚ոի
ՐԼլ՚որ
մարղ՚սրէին
յաշորդր
:
յ՛ր աււա շին
յ՚ո2"
ր՛ք նե րր եղան«յՍա
լիֆ»–
ներր
(տեղակալ)
, որոնք
իր չորս
ղէնքի
րնկերնեբն
էին : Գժ՚լոՀոլթիլններ
ծաղ ե -
ցան , որուն
Հետեւանքով
ք՚սլամներր
բաժնուեցան
իրարու
մէշ :
Աիւննիներուն
Համար,
որոնք
մ եծամ ասնութ
իւն կր կազ
մէին,
ՄուՀամմէտ
վեբշվ՚ն
մ ս՛Ր ՛էա րէն յէր
^
որմէ
վերշ
ո՛չ ոք կրնար
ունենալ
աստ
-
ուածային
ներ շնչում ր :
«
Խալիֆ»ներր
րնտրուած
էին Մարղարէին
՚էերդաստա
-
նէն,
չիիներուն
Համար՝
անոնք Աստու
-
հ-ոյ սլաչաօնեաներն
էին եւ պէաք
է լ^տր֊.
ուէին
Ալիի
սերունդէն
, որ
Մ՚՚ւՀամմէէոի
փեսան
էր : Ասոնք
իմամ
կբ կոչուէին
է
Շիիներոլ
մէկ աղէսնդր
կ՚ուղէբ
,
որ
^մամոլթիւնր
պատկանի
իսմա
-
յիչի ժառանէէո
բղնե րուն • անիկա
Ալիէն
վերշ վեցերորդ
իմաւքն
էր •• Ասոնց
ւլեկա֊
վարնեբր
Հետաղային
ղաբձան
«
լերան
հ–երռլնիներ»բ
: Աղա
Խան սերած
էչ,
այս
էսղտնդէն
եւ իր Հաւա֊տարիմներր
կ՛րն ֊
ղունէին
անոր «աստոլածային
ուղիղ
ծա
-
գումբ
» :
Ուրիշ առանձնա
շո րՀ ո ւմ մլ^ւ ալ ղօրա ֊
ցոէ-ց Ա՛չա Խանի
բնտանիքին
իշխանու
-
թեան
՚էիրքբ
՝ Երբ երկու
Հազար
Հաւա
-
տարիմներով
Հնգկաստան
եկան
անղլիա
կան կառավա
բութ
իւն ր ամ էն
դիւրութիւն
րնծա յեց
իրեն
:
1886^^
Պոմպէյի
Բարձ.
Ատեանր Հաստատեց
, որ Աղա
Խան
է՛ս -
մայիլեան
աղանդին
առա^որդն
էր : Այո
Հաստատում
ր թ ո յ լ տուաւ
Աղա
Խանի
յա–
շորդնեբուն
, որ իրենց
ձեռքր
առնեն
յիշ
եալ
աղանղին
առաշնո րգութիւնր
, մ իա -
ժամ անակ տիրանալով
աՀադին
Հա բսաու–
թեան
: •
Այւ՛ թուականէն
սկսեալ,
Պոմպէյ
էսչա–
մտկան
աշխարՀին
կարեւորագոյն
կեգ
՜
րոննեբէն
մէկր գարձաւ։
Ա՚լա Խան
նկ ա ^
րաւէրած
է Աղտ
Հոլր.
•—- « Երեւակայե
՚
Տէք
է
Պոմպէյի
էոմէնէն
ասլաՀով
թա՚չա–
մասին
մէշ, էիակ կաչուած
մբ, որուն
եբ
կա յնքր
կր Հաւասէսրի
Մատչէնէն
մինչեւ
Օփերա
ինկած
անշրպետին
եւ
չայնքր
Մ ատչէնէն
իէնա
կամոկրշչլ
:
Հոյակապ
ուե լու
յանղոլ՚լն
ձեւով
իսկ
Համ ակրե
լի
են :
յ2)
ԱրտասաՀմանի
մեր մամուլին
՚1 է 9
ձայներ
կր բարձրանան
եւ Փարիզի
դրա
կան
չր շէսն ա կն ե բ էն
նո ր ո լթ ի ւնն ե ր կբ
րս–
սլաոուին
: «Անդաստան»
չատ
մբ
Հար
ցո ւմնե բուն
եւ
Հ ե տա քրքր ո ւթիւնն
ե լա ւ^ւ
ւլոՀացում
կուաայ
:
՝
Խմ բաղրութիւնր
վե րքերս
0՝եՀ ր՛ոն ի
« Նոր էշ » ւլրական
խմրակցութենէն
նա
մակ
մր ստացած
էբ, որով
կր
յայտ՚է՚էին
թէ
«
ա՚զաստտկ,
»ի վերշին
թիլին
(1>–7)
երկու
երեկո
յ նոլիբած
են
եւ
էոօսած
էքա սնա լո րա բա բ բանաստե
ղծ ո ւթեան
եւ
բանէսստեւլծնեբու
մասին ,
էսոսաովաէէելով
որ Հանգէսին
չատ
մ բ էշե րր իրենց գոհա
ցում կուտէսն
: Աւելցնենք
նաեւ
որ ;< Նոր
էշ » ՚չրական
խմրակցութիւնր
մինչեւ
Հի՛
մ ա ութր
Հաաոբներ
չո յս
չ^ծա
յած
է
ւ
Աչքի
՚ոռշեւ
ունիմ
վերշին
երեքր,
թիւ
5
« Զորո
Հո՚լմերր
եւ ես»
Հեղինակ՝
Աբչա
-
լիր Մկրաիչ,
թ ի լ
7 «
Եթէ
ա՚ղրի
»
Հեղի
նակ՝
Ա. Ասլրն եւ թի՛–
8
«Ամբալշ
սրտով»
Հե՚լինակ՝
Գ. Խանենց
: Երեքն
ալ բանաս
տեղծութիւնն
երո լ Հաւաքածոներ
, խր -
նամուած
տ սլաղր ո ւթեամ բ ;
է) Թէեւ անՀատական
նախաձեռնոլ
-
թեան
արգիւնք,
յայտնի
է ոբ
Հաւաքական
ա չխա տանքի
մր գրո շմր եւ Հետքերդ,
կան
« Անղաստան
»ի վրայ։
Բա բե բաէոոՍսբա ր
էս շխա տակի ցնե ր ր նիւթական
, էոմրադրա
-
կան
եւ բարոյակււն
որեւէ պատասխանէս
-
տուութիւն
չոլնին
, ա լլապէս
ան ալ
նո
յն
ճտկէստաէչրին
պիտի
ենթարկուէր
եւ չա -
տոնց գագրած
պիտի րք/ար
յ
Ո՚-րիչ
պարբերականներու
պատմութիւ
՛նն պ ։ս ո ՛ո լ վկտյ.
նբ ա յ դ
տեսակէտով
թիւն
մբ կր բերէ
:
Բանաստեւլծ
Բիւղանդ
Թօփա լեան ր որբ–
տանց
կր
շնո րՀ աւո չ՛ենք
եւ յտրատեւռլ
-
թիւն
կր մտզթենք
։
Տ. գ—«
ՄեՀեէոն»
Գրականութեան հւ
Արուեստի հանդէսին նուիրած յօդուած1ւս
մէջ
(«Ցառաշ»
,
3 Յուլիս) կււսրեւոր վրի -
պակ
մը աեղի ունեցած է: Հանդէսին հան–
գանակի յիշասւակութեան մէջ,
՚^ստեղծ՚ս–
գործ
խևնդութեանց»
պիտի
.րլլայ եւ
ոշ
թէ
խնդութե
աես
:
ՄԿՐՏԻՋ
ՊԱՐԱԱՄԵԱՆ
ՊԱՐՈՆ ձԻՆԳ ԱՌ ձԱՐԻՒՐ
Ա– ԱՌԱՋԻՆ
ԲԱՑԼԵՐԸ
Եսայեաննեբու
ճոխ
տան
Հաւատարիմ
ա յց ելո ւնե րէն
ւլա րձալ պատեՀ
ու ան սլա -
տեՀ
ամէն
առիթով
. որքան
ալ
տե
ոնէր
Ն՚՚ւարղր
, դարձեալ
չէր կշտանար
:
Այգ
ժէո մանակ
օրէնք
չէ ր ո բ աղա
յ մ ր եւ
աղ–
ւՒԿ
Բ աււանձիՆ
ձ՚չուէին.
Գալուստ
Նր -
լարւէր
կբ դարսլասէր
լ^տանիքին
ան՚չ ա՛ք–
նե չ՛ուն
նե րկա յութետն
:
Եսա
յ եաննե րէէլ,
աունր վոսփոր
ի ՛էե ղե ցի կ
՛ււ էի է ն կր բաժ
նուէ ր սիրուն
՚զտլ՚էոէզով
մ ր . սակա
լն
Գալուստ
չէր Համա րձակե ր Հ բաւի րե լ Նր–
ւաբգբ
, որ իրեն
Հետ պարտէզր
պտսէև –ու
գայ՝
Հեէոաքրքիր
ակնարկներէ
֊աե՚ւ՚ււ
:
Նուարգն
ալ, իր կալմէ , չէր քաշա լե րե ր
ղինքր , մանաւանգ
որ ծնողքն
ալ չատ
Հա–
մ ամէ՛տ
չէ ին է՚ք՚ենց
ա՚չշկան
ձեո քր Գս, -
լո ւստ է՛ն
շնո ր Հ ե լու է Ատեն
*/ բ վե բշ Հաս -
ԿԲՅ՚՚՚-ՅԻ՝^^
"Ր այլեւս
վերշ
տայ
տյզելոլ–
թիւններոլն
: Բա
յց Գա լո ւս տ
չյուսաՀւո
-
տեցալ. ւլաղտնի նամակներով,
ծաղի1լնե
-
բով , ՚էէ՚րքերով
ու Հրաբորբոք
բանաս
-
տեզծ
ութ իւննե րով
ռմ բակոծել
սկսաւ
Օբ–
լարղբ
:
X
Այդ ժամանտկնեբուն
էր , որ
Գալուստի
Հայրր
ղինքբ
ղրկեց
Պ՚սքու,
անձնապէս
տեսնելու
Համար Պաքռ՛ ե
նալթաՀորերն
ու այնտեղի
զործի
բարեկամներուն
֊.ե՛ո
անձնական
ծանօթութիւն,
Հ ա– ստա
աե
լ՛՛ւ՛
նպատակով
Պաքուի
մ էշ Գալուստ
ուղղակի
՛լայ
թակղեցալ
երր տեսաւ
թէ նալթա
Հսրե
-
րՈւն
քարիւ՚լր
ինչպէս
կր վատնուի
պա
-
րապ
տեղբ
;
15
տարի
Հազիւ
անցած
էլ՛ ա յե օրէն էէ
վեր
, երր նաւթբ
մեքենական
միշոցեերով
դուրս
Հանելու
սիստեմ ր սկսած
է ր կի -
րա րկո ւէ՛լ , բա յց ՛քեծ
քանակութեամբ
նաւթ
աւելորդ
տեզր
կր կոբսուէբ
աւաւչ -
ներուն
մէշ. Պաքուի
մէշ ս՛ովորական
ե ֊
րե ւո յթ
էր ամ էն քա
յ չ"՛՛ վ՛ ո խ է՛ն Հանղիպի
լ
նաւթի
նոբ
Հորի
մր , ուրկէ
Հա զուտ
լ է՛ւ՛ո
Հեղուկր
երեք
՝։ա րիլբ
ոտք
բաբձրու
-
թեամբ
ղ "ւրս
կր ժայթքէ
ր օրեր չարոՀ. -
նս։կ , մինչեւ
որ
մասնաւոր
ամբարներ
չինուին
. ա յսպէս
, իւրտքան
չիւր
Հոր
.> -
րական
վաթսուն
Հէողար էոէսկառ
նաւթ
կորսնցոլցած
կ՛ րլլար
մինչե լ
ամ րար
է՛ն
չինութիւնր։
ՆալթաՀորե^ու
չրշակայ
աարածութիւննեբուն
Հողր , կասպէ՚ց
Ծո
վէ, մակերեսր,
ամ բողջութեամ ր
ծած
—
կու III հ էին այսպէս
վատնուող
քաբիւէլուէ,
որոնք
աեղի կուտա
յին
Հ րղեՀնե
բու • յա -
ճախ կրակր
կբ աարածուէրնաեւ
նաէ.թա -
Հորերուն
մէշ,
ու միլիոնաւոր
տակ՚ոււ
-
նեբով
քարիւղ
Հրռյ ճարակ
կբ
գառնար
Շ՚՚ւէաաց
ի Նոպէլ
ե՚լբա յրներր
ւք իակ
նաւթատէրերն
էին, որոնք
իրենց
Հորերր
կբ պաՀէին
լաւ պայմաններու
մէշ, մաս
-
(7 Շ^ր • )
նաւոր
ծրաղ ր՛՛վ մր կր չաՀ ա՛լո բծէ ին զա՜
նոնք եւ այս ձեւով
կր սէոանային
էս՚էա–
լե լա՛լ ո յն ար տաղ բութ
իւն
մ ր : Ա իւս
նաւ–
թատէրեբուն
միակ մտտՀալ
ռլթիլնր
Օր
առաշ Հարստանալն
էր, ա,լանց մտա՝>ո՚լ
-
ուելու
Հորերուն
ասլաղայով
, էլամ
լ՛ուա֊
դոյն
պ՚սյւք՚սննեբու
մէշ էսռաւելէսղոյն
,ռր–
տադրոլթ
է՛ւն
մ բ
ստանալու
Հա րցուէ
է
Կիւլւղէնկեան
արաւլ
Հաչիւ
մր չուելով
այն
եզրէոկացւււթեան
Հասաւ
, որ եթէ
էսմէն
մարգ
Ն ՚ ՚ պ է լ ե՚չբա
յ բներ ո ւն ձեւ" ՛է չտ՝,ա–
գործէ
իր նաւթաՀանքերր
, Պաքուի
ար -
աաղրտծ
քարիւ՚լին
քանակլ
աոնոէսզն
կբ
կրկնապատկոլէէ
: Նչմաբեց
նաեւ,
որ
Հ քտ ր էւււլ ի Հեա կապոլէսծ
ուրէ՚շ
ալ՚ւոտ
-
գրսւթեանց
, ինչ՚ղէս
Օրինակ
վագրլին/, ,
պէնգին^
եւ
՛Այլ նման
նէ՚լթե
ր՚՚ւ ճարտա–
բաբուեստր
՚չբեթէ
անտեսուած
է» ,
՛ս -
ռանց
Հաչուեչոլ
Պաքուի
նաւթաՀո
րե
րոլն
մէշ
գտն,,լող
բնական
կա՚լեբու
վաւո–՚"ւ
֊
մբ , որ կր Հասնէր
օրական
Հարիւր
֊,ա -
դար
խ" բանա րդ
մղոնի
• • •
X
Այ"
բոլոբէ՚ն
մ՚սսին
Գալուսէո
կր
՜քք՚էր՛
«Պէ՛աի
ուղէի
Համռղել
ֆրանսացի
ձար -
տա րաղէ տնե րր , որ
մ եկնին
՚լէպի
քտլ՚է՚ւ–
՛լի այգ
երկիբր
, ուր շաա
գիլրաւ
՛՛լի՝ ՛ի
կարենան
րարեփոխեչ
չաՀտէէործման
ո՛
գտէք ան պա յմաննե
րբ ւ
ՐԱԼՖ
ՀԻԻՎԻՆԶ^
Fonds A.R.A.M
