«ՑԱՌԱՋ
ՄԻՏ Ք Եհ ԱՐՈՒԵՍՏ
«ԹԱԳԱՒՈՐ
ՄԸ ՆԻՒ եՈՐք-Ի
ՄԷՋ։^
(է/սւրժանկար)
Եւ
՚եքչսւբթի
, Աեսչաեմբեր
\.\)ի՚ն Լւ՚նւոոն/ւ
,
աուսշյւն
անղամ
ներ1լայացու.եցալ.
^"՛է
՛ւէ՛
^"՚փլինի
վեր1ին
մասչաէ-էնշ՝
«Թա
գաւոր
մր Նի՛– Ե՚՚րքի
մէշ» :
Եր1լ՚"ր աաենէ
է ՛Լեր
այս գործ-ր
մեհ՛
աղմուկ
է յարուցահ–
, նոյնիսկ
մողովրգ
-
եան
լայն
խաւերուն
մէ^ իր
ամբողշական
երեւումէն
աոաշ
:
Ժապաւէնին
Հեղինակր
, րեմաղիրր
, ^.Հ–
խաւոր
ղերակաաարր
եւ արտադ
րութեան
րնղՀ,
տնօրէնր
նոյնինքն
Հ^արլի
^ափ
-
լինն է :
Նիւթր՝
Համառօտ;
ԳաՀաղուրկ
թաղա
ւոր
մր որ
1լ ապաստանի
Նիւ Եորք ,
իր
ապրուստր
Հողալոլ
Հտմ
ս՛ր
ինքղինքր
կր
տրամաղրէ
ղանաղան
վաճառականական
.պիտակներու,
ւանոնց արտաղրաէէ
ապ —
րանքներոլն
գ"վքր
Հիւսելու
Համար
:
Նիւ
Եորք էակութեան
իր չրշանին
կր
Հետաքրքրոլի
լ^ւչաղուրկ
տղեկով
՛քր, 1լր
Հողայ
ղայն,
օղնութեան
կր Հասնի
ա -
՜նոր,
ել սակայն
այգ տղեկր
Համա
յնա
~
՛իար
ղ
աղափա րնե րով
է տոգո րուահ՜ : Այս
գէ
՚ղՔՐ
պատճառ
կ՝ րլա
յ
որ
գաՀաղոլրկ
. վեՀապետր
ամրաստանոլի
Հ՚ակաամե՜րիկ
-
եսՀհ
ղո
րձ՜ունէութեամբ
յ
Լոնտոնի
մէշ տոաշԼւն տնգամ
ժապաւէ
նին
ներկտյաղումր
տեղվւ աուած
է ղանա–
. գան
կարՆիքներոլ
;
« Զ՚որութիւն
ձէէ այլ պարզապէս
Հան -
ճարեղ
^արչի
ՀքափլԼւնի
յղացում
մր » ՚.
« Հանճար
մր որ
քազաքականութեամբ
.մեկնի
էսկիչէՀիբ
, յետոյ
իղմիա
եւ Ատա–
փաղար։
1»)ւՕ
Աեպաեմբեր
22ին
Պր՚՚ւսա
է , "*–սկից
՚լրտծ
է
թւլթակւլութիւն
մր
Պոլսոյ
«ժամանակ»ին
: Այղ թւլթակցու
-
թեան
մէշ իր մասի՚հ
եղած
ոիսս՚լ տա ր,–ս -
.ձա յնութիւննե
րր չակելով՝
կր գրէ՛
«Ե
ս
չեւք
չլ՚՚՚Ս^՚ւ՛
իմ
րնղունակութեամբս
: • • •
Ե րաժչաութեան
ե րէլ1։ապա
րղե ւ
չնորՀր
.միա յն կոմիաաս
Վարղապե
տի վրա
յ
չէ
Լ՚շել
• • • ղԼւտակցելով
Հանղե րձ թէ
մի
գրական
բան
ղիտեմ՝
ինձ «մի՛՛՛կ
եբաժչ
՝
. աաղէտ»
Համարելու
եւ Հռչակելու
ո՛չ յա
ւակնոտ ո լ թ Լ՛լեն եմ ունեղել
եւ ռչ է լ երե՜
ւակ՚ոյել։
Ըն՚չՀ ա քչառ՚սկն
, չատ
տեղ
, ք՛ս՜
նիղս առիթ
եմ ունեցել
մ եծ
Բ՚՚՚՚էմ
ութեան
առաշ խոստովանելու
՛ւ,ր եթէ րաղան
ինձ
չժպտաբ
եւ ես Ա •
էշմ Լւած ին ել ասլա իմ
անղին
բարեբար
Պ • Ա՚լեքսանղ
Մանթաչ–
եանի
միշողալ
Գե րմ անիա
չ՚լնա
յի
կր
չինէի
իմ ՀայրենԼւքում
,
կուտինայում
,
չատ
չատ
մի կօչկակաբ,
որովՀեաեւ
որ -
րիո
Լսնամալ
3 ա բութ Լ՛ւն
Հօ բե՜՛լրա յրս
էէ
կօչէլակաբ
էր եւ ակն յա յտնի
րան է որ ես
էլ,
ամենայն
Հալանս՚կանութեա՚քր
, նրան
պիտի աչակեբտէի»
(Ժւաօքանակ ,
կ. Պո ~
լիս,
1910
թ–
Ո84
եւ
599) :
Հ.Ե-
ՊՕղՈԱԵԱՆ
կը
՚լբաղի,
Միւզիք
- Հօլի
Շէյքսփիր
մր»
։
Ասոնք
են մօտ\աւորապէս
այն
րաղա
-
ղան
չ՛է ւթի
ւններր , ոբոնք
չրշան
1լ՝բնեն
այժմ
Լոնաոնի
մէշ,
ժապաւէնին
ս ո լց ա -
գրութենէն
եաք
:
^աբժանկարի
քնն՚ողատնեբբ
Համաձա
յն
են
Որ
ժապալէնբ
լի է ղուարճալի
տեսա
՜
րաննեբով,
եւ սաքլայն
անոնք
կբ
ղտնեն
որ քտղաքտկան
սլտտ՚լամ
մլ՛ն է որ Հան -
ճարեղ կատակերգ՚ոկբ
ուղած
է արձակե
լ :
Մ ամուլին
յատկացուած
ներ/չա
յացումէ
մր
ետք
, չրաղրռղնե՜բէն
մին կր
յա յաա
-
Ր՛սր է • «Գաւէն ացած
մաբղու
՛ք ր
՛չ ոբծն
է» :
* ^^յլԻ Աքէ1»Ի
՚^էէ
Գանտիտիւս
կբ
գբ՛
բէ • « Հւա
\1
։ղարտտէ՛
քիչ մր սիրելի
Շար
-
լօ» , իսկ
«Տէյլի
Մէյլ»
կ՝ավ,սոսայ
ու կր
փնտռէ
փոքբիկ
ղա տար կապո բաբ
Լ՛ր սեւ
ղլի՚՚սբկով
ել ղաւա՚լանիկով
• • •
« Տէյլի
Մէյլ»
ամէնէն
սուր ակռան
ցոյց
կուտայ
Շա՚իլինի
նոբ ղործին
Հանղէպ
« Համր /լատտ/լեր ՛է" լ թեան
մէշ միչտ
ան–
Հալասաբեչի
է , եւ ս՚սկայն
ան/լարուլ
է
երկու
լուրշ
բառ արտասանելու՛.
Երէկ
ես
անիծեցի
իսօսուն չարժանկարբ
. . . :»
Աակա
յն եթէ
դարձնենք
քաղաքական
մէտտյլոնին
միւս եր/.սր. Հոն /լբ
՚չտնենք
* ^^յԱ՛ Հ^ՐՐ/ա^ր
(տչխատալորական)
որ՜.
կ.բ Հռչակէ
Հ^տրլոյի
Հանճարր
եւ
«Տէյէ^–՝
Ուորքբր»(
Հս,մայնավար)որ
կր՚չրէ
•«Հբ-՚ով՛–
լինի ամենաղեղեցիկ
ղոբծն
է :
ՎՀուկնեբ
Հալածողներր
այս
ղոբծին
մէշ լալ աՈՆշ^ի
մբն
/յն ենթարկուած
» • • • :
«
Տէյլի
՚Րրոնիքրլ»
որ նոյնպէս
Հա -
մա/չրանքով
/չ.լնղունի
Շարլոյի
նոբ
ժա
պալէնբ
, աղատա/չան
իր կո չում
ին
Հաւա
տարիմ, վերապաՀ
է եւ կր /չան՚էնի
կար
-
ծիքնեբոլ
կեղբոնբ
: Ան կբ ՛ււ՛է -— «Շար
լ՛՛ յԼ՛ բոլոբ
մեծ ժաւղաւէններուն
նման ,
"՛յս
՚Լերշ/՚նն
ալ թէ ղուարճալի
է եւ
թէ
յոպփչ
» •
Ամերիկացի
լ ր ՚ " ՚ Է Ր " ՚ լ ն ե բ ր խիստ
՚էիբք են
բռնած
Շալ՚լոյի
դէմ,
մեղաղրելով
՛լայն
որ Ամերի/չաչԼւ
դէմ
ղԼւտումնալոր
եւ
ան–
նսչ՚սոտ
ւլործ մչ^ է տրէո\ադրւսծ
:
Շո՚լ՚լօ պատտսխանած
է՛
«Պէ^՚ոք
էր
թ ո յ լ տայի
ոչ՛ ղիս ս՚՚՚չ՚ոակէին
եւ անար
-
ղէին , աոանղ
որեւէ
շարժում
լնելու
;
Լք ս
Ամերի/չայի
՚էէմ չեմ յարձա/լած
,
մ Լ՛ա
յն
քննա՚չաւոած
եմ Հոն
՛ւո յութիւն
ունեցող
ԼաբէՍԼուք
վ՚ոքրամ
ա " ն ո ւթ
ի ւն մր %
Եթէ
մ/էրժ/,ցի
որ իմ մապալէնս
ցուցաւչրուի
Մ ի ՚ ՚ ՚ ց ե ա չ
Ն "՛Հան ՛էնե չ՛՛՛ւն
մէշ,
ատի/լա
պաբղ
այն պատճաոով
ոբ վստաՀ
էի
թէ
իմ այս որոշումդ
/չր Համ
ա ւզտտաս խանէ
ին
Ամ ե րի/չեան
ի շէսանութիէննե
բու
ո րոչում
-
ներուն
: Ջեր
՚լրաքննութիսնր
երբեք
թ ո յ լ
պԼ՚՚ոԼւ չտար ժապաւէնիս
ցուցադրՈլթիլ
-
նր » :
Ամերիկացի
չրագրողներէն
մին երբ
գի
տել /լուտաք
իրեն
թէ,
ա յնուամենա
յնիւ
եբ/լ՚սբ
տաբէք1ւեբ ապրած
է
Ամերի/չայի
մէշ
ել աչխատած
է Հոն յսռտնց
որեւէ
ար
գե չքԼ։ , ՇափչԼ՚ն սչատասխանած
է •
«
Զե՚լմէ
լալ ՚էիտ/ւմ
ե" այղ բանր։
Ա -
Հա՛ քանի
մր տարիներէ
ի վեբ
է որ Հաս–
աատուած
ե՛ք
Եւրս՚ղա
. ,
եւ
անկեղ
-
ՀԼէԿՏԵՄՐԵՐԵԱՆ
6Ե%ԱՓՈԽՈՒԹԵԱՆ
^ՕԱՄԵԱԿԸ
ԵՒ
ՀԱՏԱԱՏԱՆԻ
ԱՐՈՒԵՍՏԱԳԷՏՆԵՐԸ
ինչպէս
ղրած
էինք,
Հոէլտեմբերեան
յե՚լափոխոլթեան
^^րդ
տարեղարձին
առ
թիւ
եռոլ՚լեռի
մէշ են Մոսկուայի
թատ
-
բոններո
(Յաււաջ
Աեպաեմբեր
1) տ
Այս
տ ռ թ ի լ ,
ղօբա1լռչԼէ ենթարկուած
են
նա/,
լ
Հա յաս
էոանի
ա րուես տէււղէ տնե րր ,
որոնք
րան՚էործ
ձղած
կբ
պատրաստուին
Համ՛ս յնտվարա/չան
չարժում
Լէն քառաս
-
նամ/,տկր փառաբան/,լ
: Աա1լտյն , բստ
ե -
րել՛՛յթին
, Հւա յաստանի
գրոէլներր
յուսա
խաբ
րրած
են իրենց «տէր»եր.ր
:
Վերշին
թղթ՚որե
րով
մեբ
ստացած
« Աով.
Հայաստան»ներուն
մէշ լայն
աեղ
յա՚ոկացուած
է Հայ
աբուեստագէտնե.
-
բուն։
Թերթին
Օղո"աոս
31/»
թի՚^էն
ԿԴ -
մանանք
,
Որ
«Ա ո ց Լւ էս լԼ։ ս աա կան
մե՜ծ
ռե–
ւոլուցիայի
^^ամեա/չին
» առթիւ
կաղմա
-
կերպուած
էր թ՚"տրերգոլթիւններոլ
մըբ–
.մ մ
ր ,
որէ
՚Ղ՚"ձ
մ\անա ժ ամ
Ը.
Լ/"
ւնա -
լ"վ
, մբց՚սնակաբաչխութեան
գատական
/լա,լմր աբձաէլած
է իր վճիռբ
;
Որոչուած
էղայմանաժամին
ւնթացքին
նեբկայացոլէսծ
են
52
թատրեր՚լութիւն
֊
ներ,
որոնց
18
Հատր
միայԱ
քննար/չման
արժանԼւ ն/լտաուած
է ;
Արգ
)
ղաէաա/չան
/չաղմբ
կբ
յայէոարարէ
(«Սուի, Հայաստան»
, Օղոստոս
31),
ի^է
իրեն
ն/, բ/չայ՚ոցուէսծ
թատ
րե ր՚չութիէն
-
ներուն
մէշ առաշին
մբցանա/լի
արժանի
ղործ
...
չ/լայ • Ր • ե լ գ
.
մբցանաէլնեբր
արուտծ
են յաշորղաբար
Ալ՛ Արաքսման
-
եանի,
«Վյ՚՚չ՚ղեչէ
ել Աչ՚Լււն
» եւ Գ՛
Րեսի
« Աղիւսէ մաբդր^
թտտեբակնեբուն
:
Հար/չ
կր ւլւլանք ճչգել
այստեղ,
թէ
Ալ՛
Արաքսմւ"նեւան
ել Գ, Րես
Հ։ոյ։սստանի
արղԼւ
՛լ բ ա/լէ։ւն ո ւթ եան
լաւաւլ ո յն
նե րկա
-
յաց՚՚ւցիչներէն
են :
Աչիսատանքի
լծուած
են նաեւ
Հա յաս
-
տանի
նէլարիչ^էերր
:
՚Յս՚/լոր
կոշոյեան
պատրաստած
է չարք մբ /լէռ՚սւներ
, որոնց
երկուքբ
սչիտի
ներ/չա յացնէ
Ա ո էէ 1լ։է լայ
Լւ
ցուցաՀանւլէսին
եւ քանի
մր Հտտ
ալ
նոյն
առիթով
Երեւանի
մէշ բացուելիք
ցուցա–
Հանդէսին
:
. 3 • Կ՚՚շոյ/^էսն
իր կտաւներուն
վրայ
ց"յց
տուած
է Հայ ժո՚լռվոլբղի
դաոն
անցեալր
ել «ս էէց ի ւ։։ լ ի ս տա
էլէսն առօբեան
» :
Հո/չտեմչւերԼւ
է^Օամեա/լին
/չլ, նախէսսչատ–
րաստուԼւն
նաեւ կրտէւեր
ա րուես ատ՚չէտ
-
ծօրէն
կր ղղշամ
ոբ այդ բանր
ալելի
կա–
նսլիս չեմ բրած :
Գալով
բոլո
չ։
անոնց
•"րոնք
կր
սչե՚չ են թէ ես իմ
Հ աբո տութ իւ–
ն.րս չաՀած
եմ Ամեչ՚ի/լէսյի
մէշ,
չարաչար
/լբ
սԼ։/ւ,սլին : է՛մ եկամու՚ոնեբու
75
առ
Հա–
րիւրէ՛
միչ՚ո
ալ եկած
են Եւրո։։լայէն
ել Ա–
սիա
յէն : Մ իա/չ
բէսնր
որ Ա իացեալ
Նա
-
Հէսն՚լնեբբ
առտաօչ՚էն
չ՚նծա չած
են ինծԼւ ,
ա՚ոԼ՚/լա
Լ՛մ ե/լամ
ոլ
՚ոնե
ր ուս
վբայ
ղբէ։լւած
տ"ւրքերն
են /ււլած՛ •••>>:
ՀԱՅԱՍՏԱՆԵԱՆ
ԲԱՆԱՍՏԵՀԾՈՒԹԻՒՆ
ՄեՐ ԳԻԻՂԻ ՃԱՄ(^Ա՚ն
Շաօո նամբսւներ եմ անցել աշ|սար1ււււմ ,
Այսօր
է լ
դեո.
ինձ կանչում է
հ ե ո ո Ն ն
,
ք^՚ւսյց կարօտով ելք լքիշտ մաաբերում
Մեր
դ ի ւ ղ ի
ճալքրան :
Մեր հ1սւ«լաբալքեայ ձո֊րի եդերքով
Փշատիների կամարի տակսվ
Անցնում է ոլոր աոուակի երդով
Մեր գիէ-ղի նամրան :
Աղջկայ նւման քնքուշ ու անրիծ
Դեղձին է նայում մօաակայ ր-մրից
Ու ւքսւրգարիա է կաթկթում ամպից
Մեր գիւ֊ղի նամրին :
Ո լորանի մօա ուոին է լա^լիս ,
ք^արդին հովի հետ միշտ ծափ է աալիս,
Ծաղկած մստրին է ընդաօւաջ գալիս
Մեր
գ ի ս լ ի
նամրին :
էյուրջր այգիներ անհուն, անեց՚երք ,
Խօսուն լոոՆթ-իւ՚նւ ու ծղրիթի ե ր գ ,
Ախ
, ի ն ձ փարլյսւմ է մտերիմ մի ձեոք
Մեր գ ի ւ ֊ ղ ի նամրին :
Իմ
բ ա ր ի
մարդը՝
ան1ւահմաւն
սիրով,
Ծերացող հայրս անվերջ հոդսեբով
Սպասում են ի ն ձ ոսկի յոյսերով
Մեր
գ ի ւ ղ ի
նամրին :
. . . ճամբսւներ կան, որ շքեղ են այնպէս,
ճամրանեբ կ։ա1ն, որ կարօտում եմ ես ,
Սակայն ուրիշ է աննշան, անաես,
Մեր
գ ի ւ ղ ի
նամբան • - -
Ու որքան , որքան հեոու եմ գնում,
Ես այնքան , այնքան յլյորն եմ հասկանում,
Ախ
, միակն է, որ ինձ տուն է տա1նում
Մեր գիւղի նամբան :
ԺԻՐԱՅՐ
ԱՒԵՏԻՍԵԱՆ
նեբբ,
կր յայտնէ
Երեւանի
թերթբ։
3"վ
~
Հ աննէս
Զա Է։՛էտ րեան
նտի՚րնէորած
է
Հ՛"
յ՜
րենի աչէս՚ԱբՀր
ցուցաՀ։։։նւլ.էսներ՚էւն
ներ
կա յէսնալու
Համ
ս՛ր : Պաարասաած
է չարք
մբ
ն/չ՚որնեբ
, որոնք
կչ։ ն/, րկա յացնեն
Տ
"՚–
թեւի,
Բիւրակնի,
Արաղածի
՚ լ ե ՚ լ ե ց / չ ո ւ -
թԼ՚ւննեբր
:
՛Բ "՛ն դա կա ւլործ
Կարօ
Մեծատու
բեէոն
կ^աչԼէէատի
« Գ ի ՚ լ ո ՚ լ ^ ր անուն
արձանին
՚իր–
էէէսյ, մէէաժամանակ
ոլիէոի
պատրաէւտէ
քանի
մր այլ ՚էիմաքանքլա/չներ
:
Գեւլանկո՚րիչ
Ա.
Պա՚դե՚ոն
/լաշիսաէոի
/չէսոէւնեբու
էիրս։ չ ներ/լ։։։յացնել
Հտնքա
-
փ ո րն ե բ ո
լ
/լեանքր : Ա իաժամ անակ՝
քանի
մր
«բո
լշեւի
ւ
^ե ր Լ՛ դիման/լ՚ւ"
բներբ
» ;
Աւելորդ
է րսել , որ Աո։։/լուայԼւ
իրԼնց
պա չաօնա/լիցնե
բուն
նմ ան ,
Հա
յաստանի
ա րուե
է՛ ։ոաւլէտնե
բուն
ալ
մ՚լձ։։։ւանշն
է
« սոէլիա լիղմ»
/րսո ուցանւ; էլնե բու , ֊ատմ։ս
յ–
նաւի"։ր
մարտի/չնեչ՚ու
եւ մանաւ՚սնւչ
՝ մեծ
ԼենԼ՚նի
կեանքն
ու ՚չործր
:
«9
^ՅԱյհԱՋ»Ի
Լ՚>՝ԵՐԹՕՆԸ
՛Բե ռուս տունր
,
էէԼր
տե՚լա՚իոիսոլԼ
ցան ք
մենք,
մեզ Հէսէէած
՛էէ/
րէոիո
՚ոութիւհ՚իւյ
յ/, -
աոյ,
էլտնլոէ-մ
էբ
՚ԲօՀնայ
- ՇաՀարում
•
՚ԲօՀնայ
- ՇաՀար
նչանակում
է Հին քա -
՛լաք • ՛ա յսպէս
կոչում
է ին նրան
Ա ա չ
՛ք
։"
՛՛
տա
յ
նո բ քաւլէսքից
որո չե
լ
։ ՚ լ
Համար
, որի
անունբ
ԳԼւլիման
էբ՛՛ Հին քաղաքր
կոր
-
ցբել
էչւ Լ՛բ անունչ՛ : Շաա
Հալանա/լան
է ,
Ոչ,
՛լա լինէր
մ
/՚չէ
Զ՝"
լ՛ ք՛ Հ ա ւ՛՛՛՛ն ր կամ
Զա -
րեւանէէր
, որի ո՚նունոէէ
մի ժամանա/չ
կ"չ֊
*–Ում էբ ամրքէէլշ ,լւսւառր
:
Այս
քաւլաքեերո՚մ
լնակւ։։ւմ
էին
չ՚՚բս
ազ՚չութիէննեբ
, Հ՚"յ , թուրք,
ասորի
/,լ
Հրեայ
• իւրավւանչիլչ՛
աղ՚չութիւն
ւլետե՚լ
-
.Ուած էբ առանձ
Լ՛ն թտւլե րում
;
Հա յե րր
ունէԼէն
/էչւ/չ,,ւ
/։կե,լէ,ցԼ։,
Լ"՚/լ Ա՛, ո չ, ին/^ ր չ։՝
մ է/չ : Հին քաւլաքն
էէ։լ։մ անի էր իր
կոչմէս–
նբ , ա յստե՚լ
, կարծես
, մ ի քանի քաւլաք
-
ներ
չինուած
էէն
մինր
միւսի
վբայ։
Ն՛՛բ
չէնք
/լա։։ ո լցան
ելո
լ Հ՛ա՛մար նիւթեր
պէտք
չէԼ<ն– քան։էում
էին էլետինշ
եւ ՀուլԼէ աա
-
կից
ւլուրս
էին բերում
տՀաւէին
քանաէչոլ–
թե,ոմչէ
ա,լիւ" , /չոփ,սծոյ
քաբ/.ր, եւ
չաա
անւլամ
բացլում
է ր
մ Լ, րնղա բձ՚ա՚կ
, ստո–
րեչ՚կրեայ
րնա/չաբան
: Որքան
ւիորձանք
-
նեբ
, որքո՚ն
յե,լա։ի՚, խութ իւննե
լ, պէտք
է
մլբած
լինէր
այդ քաղաքբ.
որքան
ագգեբ
այնաե
՛լ րնա/չ,,ւել
եւ անՀեատցել
էի
՛ն՛
իսկ
Հ՚սյլ
, նր," ն՚ոԼս/չին
է՚նա/լիչբ
,
գ ե ռ
՚Ուում
է ր
: Ար՚սբներից
՚քնացել
էբ մի
լ՛սյ–
նատարած
ւլ ե լ՚եւլմ ՛ոնատ
ուն
մ իա յն , ւլե,լե–
ՅԻԿ
՛լա բգաբած
տ՚սպանաքա
րե րով
:
՛Բ ա ՛լ տ քի
րո
լ։։ բովին
սսլ։ո՚ւ ուած
մի՛
" ՚ ն –
կԼ՚ւնումւն
էբ ՚լտնւույք
քեռուս
տունբ,
մեծ
Հե՚լեղատի
ավ՛ի մօտ–
Ա՛յ"
Հեէլեւլատը
՚չ՚սրն՚՚՚ն
"՚նձչ՚եւնեչէի
ժամանա/չ
յՈրղա
-
նում էբ ,
/՛լ
ք՚սնդելով
՛ուե րա/չնե ր չւ , րե -
բոււք էր իր Հեէո ղս՚նա՚լան
Հնութիւննե
ր :
Ես
չ ս
՚ է ո
՚,լբախ
էի լի՜հում , երբ
Հ ե ՛լե
՛լ ր
վ՚ոքրս՚ն
՚էԼէք
էբ , ոբովՀետեւ
մեր ղր՛ացի
ե–
բե խանե
րի
Հե՛ո
ղնում
էինք ղետի
տփերի
մօա եւ տ՛
"՛ռ ների
միշից
ղէոնում
էինք Հին
ղբոէմներ
, կան՚՚՚նց
՚է՚՚՚ր՚լեբ
,
վ"՚ճ՚""ելով
՝>րեայ
ոսկերիչ^ւերին
, փ՛՛՛է էինք
"տէէ։
-
նում
:
Հէսյերի
՛ոներր թէեւ
փոքրիկներ
է Լ՛ն
,
բա
յց Հովանաւ՛որուած
պարաէէչներով
եւ
ծառերով
, էչեղեցիկ տեսք
ունէԼ՚ն
: Րն։ս -
/չարանբ , ասում
/.ն , ի՚իստ
ի՚ոբին
կապ
ունի
մ
՚ Ա ր
՚ լ ո լ կեանքի
եւ
րնաէ.ւ՚րոէ–թեան
Հետ
: Ա
յս
,քտ
ք
՛՛՛ի
, Հա յե րի
տնե
չւ ի ձ/, ւլ՛
եւ
նբանց
ներքին
ո՚րա՚սքԼւն
ղիրքր
է
"է
միայն
մեծ
նչ՚"նտ/լ,,լթ
Լ,ւն
ունէին
բն,ս -
կիքնեբի
ճաչակի
մասին,
տյ/ աոաւելտ
-
պէս արտայայտում
ԷԼւն նրանց վիճակբ
եւ
Հտս,սբական
՚չրութիէնւր
:
Տներր
չէստ
սերտ
եւ անմիշական
կերպով
կցած
էին
մինր
միւսի
Հեա,
էսյնսլէս
որ,
տանիքնե֊
րի վրայո^^վ կարելի
էր Հայոց
թաղի
մի
ծ ," յրԼ՚ց
էք
Լէնչե
ւ.
մ Լ,
Լ ո ր
ւլնա լ : Բ,,լոր տնե
րր
ունէին
,չ՚ւս ՛լ տն Լ,
֊, ո՚էլռ բւլտ/չց ռ ւթ
իւն
I
Այգ
Հա՛լ՛՛ րգա/լցո
ւթիւնր
սրսՀ պան ւում
էր
ղանաղան
ծա/լերի
մԼւշ՚՚ցով
, ՛էբ
բացուած
ԷԼւն
մ Լւ տ,,,նից մԼ՚ւսԼ՛
մէշ։
\^ա/լերր
բաց
-
՛էւած
էին ՚սննկատելի,
տե,լերռւմ
Նրան
ցից
չատել՚չք
^ա՛յնքան
նե՛լ էին, .պ, մի
ձեռք
մ Լ՛այն
կարելի
էր անց/լացնել
եւ ծառա
՜
յ՚՚ւմ
է ին ՛ուե լԼ՛ րէսնալռ բ
Հ ա՛լ
՛է
րղա
քլց ու -
թ/էան
Համար
: Երբ պատաՀում
էր մի ան–
սուիոր
՚ է է ՚ ղ ք , մի քանի րոպէի
մէշ
թ՚ողի
միւ
ւ։ ծայրում
աչ,ւչէն
՚լիտէին։
Ամէն
մի
լուր,
ամէն
մի իսօէւք , ծակերի
միշոցով
,
կտյծ՚ո/չի
"ւրտ՛չութեամբ
տտբածւ՚՚ւմ
էր
ամ
բ՚՚՚լշ
թոււլի
մէք , տռան՚յ
մ Լ՛ մ "՛րգ
Լ՛ր
տան
ի՛յ դուրս
՛չ ՛ս չու : Ծ""/լ/, լ՛ից
չատերր
այնքան
մեծ էին, որ կ՚"բելի
էր, մանա
-
՜լանւլ. ւիաան՚չի
մամ անա/չ,
,ք
ի տան
կայքբ
թ ո՚ւչ ցն/, չ /լամ էոե ւլ՚սփ,, Լ"ե չ
մ Լ՛ ւ՛՛ի
4 ^ » ՝
կամ
Հ՛արեւանի
մ օտ ս,պա,ւտան
,չ տնե
չ
է
Թա՚լսւոԼ։
Համար
իլրաքանչԼէւբ
էոան
մէշ
կո՛յին
ստորեբ1լրետ
ք մ՚ոռաններ,
որոնց
ւչ՚",լ։ոնի
մուաքր
, միայն
տան
աիրոշն
էր
յայտնի
:
Ասացի , Հա չոց թաղի
բոլորովին
սպառ–
ռլած
ծա
յ ր" ւմն էր քե ո ուս տունբ ,
ուր
մենք պատսսչաչւան
ւլաանք
մե,չ
Հասած
ղժբախտութիւնից
յետոյ,
այսինքն
այն օ ֊
րից
յ/էտռյ,
երբ Հօրս պ,ս րտս։ տէ
րնե ր ր մեղ
ա
չ, տ աքս ե ց ին
Հայրենա/չտն
տնակից
; Ա -
մէնօրեա
յ եր/չԼ,ւղր
, ՛լո ղերի
եւ աւազակ
-
ն/՚րի
յա րձա կումնե
րի յաճախ
կ ր /չնո
ւթիւ
նր ստիպել
ԷԼւն կան՚լնել
էո՚սն
չչ,շապա
-
բԼ՚սսլր , որքան
/չ՚ոբեչի
է , բարձր
եւ Հասա
պաաերով,
սրոնք անձրեւից
է,լ էսոնաւոլ
-
Լ^Ի՚-նից
ստացել
էԼ,ն մոյղ/լանաչ
• գ"յն
:
Ժամ անակի
աւերո՚չ
ձե՚ւք,,
/չիսով
է՚՚՚փ
մ՚սշել
էր շրշ՚ս։ղ։"րո,,չի
վերին մ,ոսր,
րայց
նա տա/լալին
ա քնք։ւ։ն ր ա րձրո ւթիւն
ու –~
նէր,
որ
/լւսրո՚լ
է չ, րնւլւչ
իւք
էս ղ րե լ
ա ւ ք
ենա -
յ ա ն դ ւ
։ լ
։ լ ն
յ,։։/։ձ։։։
կմ
՚ " ն : Պա աե ր ի քէս քք"՛
յ–
ուած
ճե՚լքե
րից
բոլսե
լ է ին
մացաոնե
բ
փչոտ
ոսսէ
/է
բով
եւ
մ՚"նչ,Լէ/չ
աեբ/,
ւնե բով
,
որոնց
միշից
էչան,"չ
մո՚լէւլՍերր
չատ
ան -
դամ
,լո՚.չ,ս
ԷԼն նսւյէէւմ
իր՚՚՚նց
նենղ
աւոր
աչԼ՚կն/քրսվ
Րայց
ես մոէէէ ՛լն/, լ՛ից չէի՛ վո՛ Լսեն ու
։ք
• .
ե չ՚բեմն
ձե ո քսվ
ր ՛էն՛ք ւմ
է
ի
ն չ՛՛՛՛ն ց .
/, ս
վախենում
էի մԼ՚տյն
օձերից
, թէեւ
նբ -
րանք
՛այնքան
րնէոելացած
ԷԼ՛ն ՛քեզ
Հետ,
որ երբեք
չէին
/չհ ում
՚Բեոուս
տան
մէշ
ա
յ՛լ
օձեբի
մ ,,ւս
ի՛կ
ոլէսՀուահ
է Լ՛ն
Լսիսա
Հե՜՚ոաքրքի
ր ւսէ.ս՚նդութիէնն1՛
բ • ոլատմ
"ւմ
էին
, թէ նբանք
թէուլո՚լոր
եւ թա՚չու
Հի ու
նեն,
թէ
/,–չւ/չոէ.ոի ղ չ"ւԼ։,նե
չէն է լ
՛լ։։։ր՛լ ո՛ ՚
րած
/էն "ո/չքւ ,ւլ։։տ1լն/,չէով , որոնք
էչրում /,ն
իրանց
։իրայ
էէ։
չի։է
"րՀԼ,
՚"մ/,նաթան/չէս՚չին
ղոՀարներբ
: Աս՚ւլ մ էին թէ Լ՛մ մեծ քե ֊
ռին
չէՈէո
անէչ
՛ուք
տ/,
։։/,լ
է ր նր,։։նց
, բա
յց
չէր
կամեցել
Լսէ/՚լ նբանց
պսա/լներբ
, ո -
բո՚էԼՀետեւ
այ,չ օձեբի
Հետ
մի
ղիւթական
կապով
/չա՚ւչ՚էւս՚ծ
էչ՛
նչ։։։։ ՛ռան
բախէռաւո–
րութիւնբ
:
(Շար.)
ՐԱՖՖԻ
Fonds A.R.A.M
