<8
Ա ո ՚ ռ » »
ՇԱՒ^ԱՐՇ
Ս՜ԻՍՍՔեՍՆԻ
Հքնած
է
1884
Օգ՚"""ոսին
,
ԱսաււIա
-
ծածնա
յ աօՆին ,
I)եբ֊ասաէոյ
Զէմաո
ա
դիլղւչ :
Վեւք արեկա՚ւ՚էն
քէնտանեօք
փոխաէլքր
-
ուած
՚1,ախԿէակաՆ
կլւթութիւնքչ
սաացած
է
Գում Գափու
ի ս՛այր վարժարաՆր
,
որուն
շրշունր աւարաե լկ
/. աք
աար է մ ր յաէէա -
խած՛ կ ՚Հալաթէոյ
կԼքլրոնական
վւսրմա
-
րաեր՛ :
^
1Տ1)(–՛/՛
գկոլքե րուն
սլաաճառով
,
ա յս ՝•
վե ր^ին
ր էի ակո լած
ԲԱ՛"
լո վ
^՚՚՚՚՚՚ԷԲր
՚ք/՚նք
,
կր ւլրկեն
Մարւլ՚էւանի
քոլէճր
իբրեւ
ւլի -
չերօթիկ։
1՝՚"յց
Հաիւ
քանի
մր ամիս կլ»)^
մնայ
եւ կլչ փախչի
, չՀ անդո ւրւե ե լո վ մթ -•
Կւոլսրաին
: (1.Ա.յնււէեւլ կր չորցնեն
մէսրւրուն
Հ ոգին՛^ , կր ւլանէլաաի
իր ծ՜նալքին
ար -
դարաւլնելու
Համ ար իր փախուսար
•
Պոլիս
վերաէլ առնալէէվ
կր յաճէսիւկ
Կէ–
՚ոիկ
Փ՚ոշա
յի կար կուր եան
վարժ՜արան
Շաա
կանուխկն՝
16
աարեկանին
րնւլ. -
գրկած
կ լրաէէրական
ասսլարէղր
, \\)Լ)Օին
կաաարած
է իր էսռ^ին
էիորձերր
իբր իսմ–
րաւլիր
ՍՈ՚՚–րհս1(ւդԱւկ^
, որուէւ աչխաաակ–
ցս՚ծ
կ աարիներով
, մ ինչեւ
ա րաօնատի
-
Հւօ^՝
Տիգբան
ճիվէլէկեանի
մաՀր •,
1 ՍՕՏ/՚յ՛ ,
Օսմանեան
ԱաՀմանագրու
-
թեան
ՀոԼակումկն
վեր^
,
Հրաաարակեց
ԱգդՍւկ
1էրա1լան չէէւրա թա թե ր թ ր՝
Զ՚՚՚պէլ
է/սայեէոնի,
Գեղէսմ
Բարսեւլեանի
,
եւ
ՎաՀրաւք
Թաթոլլի
Հետ
միասին
: Միա
֊
ժամանակ
կ՝աշխաաակցէր
« Աւլատա -
մարա՛ծին
ւ;
Նո յն օրերուն
Լեւոն
՛Լարի պետն ի
Հեա
րացալ
«Արծիւ՛»
գրատունր
Պ՚՚լի"
, 3»^^–
ճանճրլար
Եօւլոլշու
, տարածելով
յեւլտ
-
փոխական
ւլրականէւլթիւն
,
մանաւանգ
կովկասաՀայ
Հրատարակոլթիւններ
(Ա .
Հարէւնեէոն
, Րաֆֆի
, Գամառ
՚Բաթիսլա
եւն.)
, որոնք
ար./իլ ուած
է ին
էԼէգէոիւլ
Հսէմիտի
օրով
է
\Ա\\ին
մեէ^եցտլ
կէսրին,
ուր
մնաց
մէկ
տարի , վարելով
^8առաի,ի
խմ րա
-
գրոլթիւնր
, Եղիչէ
Թօփ^եանի
սպանոլ. -
թենկն
վերշ.. Այղ չլվէէէնին
այցեքած
կ
Մ՚՚՚֊շ
եւ
Հք աս ուն՝
քիէւսէոոմ ի գլիււաւորու
-
թեամր
խումբի
մր Հետ
:
Պոլիս վեբագաբձին
, մատւ
Աղատամար–
խմրաւէրութեան
մ կշ էւբւղէս քաբաոլ
-
ղար , վարելով
Ա(լաաաւքայւտ
ղրական
շա–
բտթաթերթր
^
Ապրիլ
11–24.ին
Հ.
3.
Գալ–
նակցութեան
կ ե ւլ.ր էէն ա կան
կոմ իակ ի ա
յգ
մեծ
պաշտօնաթերթւ
խաէիանուե
ցէոլ
ոճ՛
րագործ
իթթիՀատական
կաո ա վ ւս րու -
թեէէէն կէէէլմէ եւ աւելի
քան
200
մտաւո
-
րականնե
ր մէկ
ւլի շե բ ուան
մէշ
ձեբբա
-
կալէէւելով
էէւղանւլ ս,նէէց էլրկուեցէէէն
:
Շաւ֊՚ոբ
շ լաշէււք ե ւյէոլ խուսափ
ի լ ձեբբա
-
կալէււթ ենէ եւ ձ՚"՜1՛^ տարի
մր սլէո՝էուե -
տեցաւ
Բե րա
Այղ
շրշանին
կաբեւոբ
վալե րոէ թուղթ
եր կ,/, Հաւաքէր
Մեծ
Ե -
էլեռնին
մասին,
ղորս
կր Հասցնկբ
ար
տասաՀման՝
ւլաւլէոնի
միշոցնեբով
:
Թուրք
կաոավա
րէէ լթ իւնր
չկրնալով
Շալարշի
Հետքր
ւլանել,
կբ
ձերբակալէ
իր Հայրբ՝
Ալեքսան
Աիսաքեանր
,
որ
մերմած
էր յտյանել
տղուն թաքստոցր
,
ու ղայն կ՝աքսորէ
Գէւնիա՝
11)15^
ամաոբ։
Ատեն
մր իր աքսորավայրր
մնալկ
վերշ,
^այՐՐ
կբ յաշոէլի
գաղտնաբար
Պ՚՚լի"
ղառնալ
1016^յ՛
Շալարշ
կր
ւիորձէ
Հեռանալ
Պ՚՚լսկն
եւ անցնիլ
Պոլլկաբիա
Զի՚՚՚քբ
ա ֊
ղաաելոլ
կոչուած
Պուլկար
Վլատիմիբ
;
Տիմիթբիկֆբ
պաբէլասլէս
թրքական
լրր -
տես
մ բե կ եւլեր , էէբ կր մաանէ
՛Ա՛նքր՝
՚
շողենալ
նսաելու ատեն ;
Շաւարշ
կր
ձե բ բա կա լո ւի
1916
մ արա
՝Հէ)ին եւ կբ աաբէէլի
՚Բբսմբ
Աիասիի
րան–
աբ : է՛ բ վրա
յէն
բռնէււած
վաւեր աթո
ււլ -
թե՚րբ
կբ յանձնոլին
նախ
լրտես
Յարւէւ —
թիւն
Մկբաիչեանի
,
ետքէն
Հայաւլէտ
^Ի՚^ՐԿՔ՛"
"էԿԻ
՝• Ա՛քԲ"՛ւէ
եբեք
ամիս
.ձեռնակապերու
մէշ ւլանաղան
տանշանք
-
նեբե լ կ՝ են թա ր կո լ ի ւս յնտե
ւլ Շ՚ս՚֊աբ
շ , որ
յսէմէոռօբէն
կր մերժէ
էւրեւէ
էլաղանիք
ւլուրս
տալ
Յեէոոյ
կր ւլրկոլի Պատերաւլմական
Ատ
եանի
Գօվէէւշբ
(ինշտաթ)
, էււր նո յն չար–
չաբանքնեբր
կր կրէ , բայց
կր
շարունակէ
կէլսլած
պէէէՀե լ բեբանր՝
արՀ ամ
աբՀելով
ամէն աեսակ
խէւշտ անւլ ում ել ղանակէէ -
ծում : Եւ֊ օր մըն
ալ՝
չՀանգուբմելով
չարչարա/՚քներուն
կ՝ որո շէ
էսնձնասէւլան
բլչ՚սլ
ւլաաէսրէսնի
եր րորգ
յարկի
բաէլբի–
քէն
վար
նեաուելով։
Այս
Հերոսական
քայլին
Հետեւտնքով
կը
վիրաւորուին
սրէէւնքն
ու էլասաակր
, ինչպէս
նաեւ
՛էր ՜
լուխր
-.
Մ ա՝,ասլարաի
վճիռր
կը վե րածուի
Օ
տարուան
բերւլաւլելութեան
եւ
Շալյսրշ
1917
Յունուար
^ին կբ փոխաէլ
լ " " – ի Պ"
լ -
սո յ կեդրոնական
Բանտր , էււր կբ
մնա
յ
մինչեւ
Օսմ անեան
մ ա յրտքաւլաքին
գբա
-
ւոլմր
ղ էսշ^/ակիցներուն
կալմէ :
Աղաա
կ՚արձակուի
191Տ
Նոյեմբեր
27/՛*՛։
Բան
-
տէն կ՛՛աչխատակցկ
ր պոլսաՀայ
թերթե
րու ,
ՇսւտերէՈ Մէ կը
ծածկան
էււնով
:
Բանտին
մէշ փո րձած
է րան աս տեւլծ
ու
թեան
նոր սեռ
մլ , անչափ
եւ անյանգ
,
խորքին
մ իա յն Հող տանելով
;
Համ իտե ան վարչաձեւի
շրշանին
ւլաւլտ–
նա րար աշխատակցած
է քիուբէն
Զ՚ոբ
-
էլէսրեանի
Ռաէլլքիկիքւ
\Պուլկարիա)
և
Բա~
էւ էէւ ի
Արեւ–/,յ. :
իսկ
Պոլսոյ
իր թաքստո
-
ցկն
քՕղ էէ լածն եր կր Հէսսցնկր
Ս օֆիա
յի
ՀայասաաԱ^,5/.
Թարգմանած
է Անաթոլ
Աքբանսի
Բ՛ա
-
յիՍՀ/
որ իբրեւ
թերթօն
֊,րատարակոլելէ
վերշ
Ազաասււքարա/.
մէշ,
լոյս տեսաւ
իբ
րեւ
առանձին
՛լիրք
՚–
Թաբգմանսէծ
է նաեւ
կարղ
մ բ
"՚՜ԲԷԼ
ղրքեր–
Փիէր
Մի լի
Միւրխ՚ՍւՆ ,
կոլպ
-
րինի
Սու֊լւսւքիթձ՛
եւ ^Մտերիմ
ղրոյցնե
-
ր՚^Բ
, Փղշաայյի
ծածկանունով
;
Աէ1Տի Զինագաղարէն
վերշ,
երբ
Ատ11
֊
աաւքայւա/՛
՚ոեէլ սկսաւ
Հրաաարակուիլ
ճակաաալքաըտ^ ,
Շ՚սէ-արչ
գարձա–
անոր
ւլլիէաւէէբ
խմբէսղիբր՝
3– ճ՛
Աիրունիի
Հեէո,
մինչեւ
՝Բէմալաններու
կողմէ
Պոլ -
ԼԷՏ ՈՒՍԿ ԱՆ
Ս՜ԵՂ-ԱՆՋՈՒյՆԵՐ
Վերշերս
, Փաբիէլի
Հայ
էլբաղկանեոէն
ոմ ան ք , էսնցնալ
եւ էսնցնե լէէլ մօա
յէէբե
լ֊
եաններու
առթիւ,
անղամ
մբ եւս արծար
ծեցին
յոբելհնսւկան
ու
յռրհլիքւայկալ1
բա~
ռերոլ
Եի եւ իի խնգիրբ
Որ
՚Լ՚՚՚-րկ
Հ՜ )
րսա
իս , էէոյութեան
որեւէ
իբաւունքկ
•.
Անոնք
դիել կուտան
թէ կարելի
է գոր
ծածել
թէ մէկր , թէ
միւսր : Վասն
ղի ,
իբր
թէ
1
չկա
յ կանոն
մը որ
պաշապանկ
առաշին
ր , օրինակ
, եւ ուրանա
յ
եբկրոր–
դբ : Ալ
՛ս յս
ե րկոքեան
ւլոբծածոլթիլնբ
բալ
չՀամարելէէվ,
կբ
պնւլեն
թկ
ի՞նչ
պատճաէլալ
Լ՚՚ԲԳ^ԳԲ^Լ
նաեւ
եբբորգ
մր ,
— յոթելեանական:
Արգ
I
նկատելի
է որ շատերբ
լաւ
չեն
ճան շնա ր իրենց
Հ անապաղօրե
ա յ
գոբծի–
քբ , — ֊ լեղուն
եւ իբ Հիմնէսծ
քեբականու–
թիւնբ
է Այլէսոլէս
, անդրադարձած
պիաի
ՐԼԸ"յԻ՛^
՚ոնկարելի
է
ընգունիլ
յՈրե.
լինական
եւ
յՈբելեաԱսւկան
բառեբուն
քա–
ղաքացիոլթիւնր
;
Մեր
քե րական ութե ան
Հ իմնական
մէկ
կանոնր
կը ՀբաՀանգէ
թէ՝
բառի
մբ վեր–
շր եւ փէսկ վանկի
մէշ,
եա
ե
րկրաբրառր
կր փսխուի
հի ;
Ու մեր լեղուին
դո բծածո
ւթե ամ բբ
նոլի–
րականացած
բաղմաթիւ
բտռեր
աւելի
քան
պերճախօս
վկաներն
են
այղ
կանոնին ;
ԱՀ աւասիկ
նմ ո յշնեբու
Համ եստ
փնքփկ
մը..
լյենւեսւկ -
սենեկիկ,
սենեկապետ,*
սենեկակից
•
ւքաօռեան -
մաէոենիկ
, մատե– ՚՛
նադիր,
մատենադարան
, մաաենաւլրու~–
\
թիւն,
մատենագրել,
այլաքեալ -
առաքե– \
լութիլն
, առաքելական
,առաքելտդոբծ
1
ռաքելատիպ
.
յաՆիտեաԸ -
յալիտենու–\
^Ի՚՜ն
, յալիաենական
. Մեււեալ -
մեռելա
կան , մեռելութիւն
, մեոելագոյն,
մեռե
-
լաշունչ,
մեռելաթաէլ.
լքեհեան -
մեՀենա–
կան , մեՀենադրոշմ
, մեՀենաէլիրք
, մեՀե–
նակալ , մեՀենատուն
, մեՀենապա՚հ
.
ա՚տ–
եաԸ ,
էստենակէսլ
, աաենաաեէլի
, աաենա–
պետ
, աաենաղպիբ
, էսաենտխօս
, աէոենո՛–
բանութիւն
, աաենաղբութիւն
.
աՔ.կեալ -
անկելանոց
.
Ըեղոսյ>–իւյքւ -
նեւլոլթենէ
•
մշաՍջեան -
մշտնշենալոբ
, մ շան
շեն ա կան
,
մշանշենալորութիւն
, մշտնշենապկ
ս , են :
Ով որ պիտի յամառի
տակաւին
, ւլիաու–
թեամր
կամ
անւլիէոութեամբ
, ել պնդկ
թէ կաբե լէ է անվարան
ղ ոբծածե
լ
յ11բել|ւ–
Աակաքւ1, յււբելեայւակաքւ
բառեբր,
փ ո խան
ՅՈԲԵԼԵՆԱԿԱՆ
բառին,
պարտի
առ
նուաէլն
իր նախասիբած
՜ այդ
միեւնոյն
ձելերուն
վերտծել
վեբողրեալ
օրինակնե–
բբ– Պէաք է ոբ կատաբէ
այգպիսի
փորձ
մ II
էէ
X
Յաճախ
, նոյնիսկ
սովորաբաբ
, կբ
լսենք
ել կր կարդանք
աչք՜առու ,
փոխան
ակ՚նա.
՚օյ1\–ի : Որոշ չափով
, Հանդուրժելի
ք էէ"՛ ր
թերեւս,
եթէ վերածուէբ
աչաւսււ^
ղոնէ։
Ոչ ոք պիտի
փորձուէր
բսե
լ կամ
էլբել
աչքոց
կամ աչոց , աչքարախ
կամ աչա–
րախ
, ա չքա բո յժ կամ
ա չա բո յժ , երբ
մեր
լեղոլն
կե րտեր
է ա յնքան
ւլե ւլե ց ի կ
սա
բառե րբ • - ակնոց , ա կն րա խ , ակնաբո
յժ ,
ակնածիլ
, ակն յա յա , ա1^ե
բեւ , ակնա–
ղործ , ակնթաբթ
, ս,1լնավաճաո
, ակնկա–
ռո յւլ , ա կան ա տե
ս եւ ականաւոր
•
Ոէ-րեմն , մոռնանք
բնդմիշտ
^աչքառու»
բարբարոս
բառը
ել
ւլ ործ ածենք ԱԿՆԱ–
ՌՈԻ
բառբ դեղակերտ
, չքնաւլ
վկայու
թիւն՝
նուբբ ճաշակի
ու արուեստի
;
Ա.
ԽԱՆԷՏԱՆԵԱՆ
սո յ դբՍէէ-Ումր
;
կուսէս կցական
սլա տաս խանա տոլ
ւղա շ ••
աօններ վարած
է Պ ՛՛լիս
= Ե՛լած
կ
՛լ որ -
ծավար
Վիշապի
կեղր • կռմիտէին
յ
19^9^5՛
՚էնաց Երեւան՝
իբրեւ
պաա՚լ տ -
մաւոր
Հ. 3 . Գաշնա կցութեան
Թ՛
բնդՀ •
ժողո վին
Հ Այս աոթիւ
բանակցութ
իւննե
ր
վարեէլ
Պօւլոս
Նուսլաբի
նեբկա
լաւյոլցիչ
-
ներ ՎաՀան
Թէքէեանի
եւ Նշան Տէր
Ա աե
փանեանի
Հետ :
1921/՛
ւլարնէսն
ճամբորգե^
Ե՚֊բոպա
,
իտալի՚ս
, Ալսաբիա
, Անէլլիա եւ 3>ր"՚նսա :
՝ 1922/,
Նոյեմբերին
Պոլսէն
անցաւ
Աօ -
ֆիա,
ուսկից
ամբո՚լշ
երկու
տարի
օր-ր
օրին Պսլիս կր Հս՚սցնկր
Ճա.կա.աաւ1՚արա/՛
(ետքէն
Մ՚Սբմայւա)
իսմ բագրականնե
րը
:
Պուլկարիա
յէն եկաւ
Փարիղ
1924/՛^ 1
ուր
մ ա սնա կւլ ե ց ալ կուսակցութեան
ՀԻ . բնղՀ •
ժալովին
եւ բնտրուեցէսւ
ԳերաղոյնԱ"՛րմ-
նի ա ւ՛ւլ ամ , վերբնտբուելով
1 929/՛^՛ :
Փ՚սբի՚լի
մէշ
1925
Օ՚լոսաոսի
սկիղրբ
իբրեւ
երկօրեա
յ
սկսաւ
Հրատարակել
^Յաոաշ»բ,
որ
1927
Յուն՛ուար
1 ին ղ՛՛՛ր -
ձալ
օրաթերթ
, մեծ ծաւալով
;
// ք՚լ թուականէն
մ ինչեւ
իր
յանկարծա
կան մաՀր՝
ղալկի
մր պէս
ղուրւլուրս՚ց
իր
ստեղծած
թեր
թին
վրայ ,
ղիմտկալելով
ամէ՛^ կաբէէի դժուա րութեան
ց եւ
կանւլ
չառնելով
որեւէ
ղոՀ ողութ եան
առշեւ
%
Ֆրանսա
յի գրաւմ ան
շրշանին
,
՚ԼԷՐ ՜
կոլած
իր սիրական
ասպտրէղին
նոլիբ
-
ուելոլ
Հաճո յքէն , լո յս լնծա
յեց քանի
մը
ղ.րական
Հաւաքածոնե
բ՝
Հ ա յ կաշէՁ՛
եւ
Արածանի
անունով
•:
Համ ա շխարՀա
յին երկրորդ
պաաերաղ
-
էքէն
վել՚շ,
երբ բնականոն
պայմաններ
սաե՚լծուեցան
,
«Յաււաջ»
վեր սկսաւ
Հրա
տարակուիլ
իբրեւ
օրաթերթ
, աւելի
փոքր
ծաւալով
(1945
Ապրիլ
8) :
ւաին,
ա1ին
եւ
1955^5.
ճամբոբգեց
գէպի
արեւելք
(Եղիպաոս
,
Լիբանան
,
Աուրիա
, Պա՚լեոտին)
, մօաէն
ծանօթանա
լով
ա յւէ շրշան ի Հտ յոլթեան
կեանքին
:
Պաաերաղմէն
առաշ
քանի
մր
ա^՚գամ
ա յցե լուծ է ր նաեւ պալքանեանա
երկիր
-
նեբբ , մ ասնաւո րաբար
Պո՚֊լկաբիա
, 3՛"– ՜
նաստան
եւ Աումանիա
;
իր ծածկանուններն
էին՝
էւԱւաեբէն
Մէ կը, Վաճէ, Վարագ,
օարւ1^ղ
ե ւ
Փղշտացի ;
« Յառաշ
^ ի
30
տարուան
Հոլտկասլ
Հա -
լաքածոնե
բ ր կը կա՛լմ են անմ աՀ
կոթողը
իր ղրական
թան էլա ւլին վա սատկին
:
ՄԱ՚եՈՒԿ՚ՆււՐՈՒ ՀԱՄԱՐ
ՄԱՆՈԻԿ
1"Ան
Մյո
ի՞նչ
է,
ինչո՞ւ
այսպէս
էք ,
Հսւբցոլ՚լ
•
— Գուն
ալշ ըլլաս,
ի՞նչ
է եւլած,
ըսաւ
կինը։
^Ր ՚լարմանտմ
թէ , արդեօք
մեր
այսինչ
ծառան
իմ ւչրկած
ւլոՀարս
քե՚լի
չէ՛" Հասցոլցած
;
Ոչինչ
չեմ ստացած
, ըսաւ
կինր
ւ
բայց
ան այլեւս
ծառայ
չէ , այլ
քաղաքի
առաշին
Հարոլոան
է, պալատներու
նման
Հոյակասլ
տուներ
շինել աոլտծ
էէ
այժմ
թաւլաւորին
առաշին
սիրելին
է ։
Հտ ս կ ց ա յ , ուրեմն
իմ ղրկած
Հտրբս–
տութիւնբ
իւրացուցած
ել ձեղ ալ թբչ -
ուառութեան
մաանած
է ; Շ՛աո
լալ , ես
ղիաեմ
թէ ւէաւլր իր էլլխոլն
ի՞նչ
կբ բե -
բեէք : Հիմա
խուրշինս
սլարոլեցէք
,
մէշը
ուտելիք
շաա
բան
կա
յ , ա յսոբոլան
Հա -
մար
կբ բաւէ
մեղի,
իսկ վաւլր՝
Աստ
-
ուած
ալորմած
է :
Մի՚-Ս *>Բ1Լ ՚ղաՀքի
երկոլշաբթին
կր՛
՝Բաւլաքի
ր ո լ ո ր թաէլե
լ։ ո ւն մկշ
մկ կական
խանութ
իւն
Հ աստաատծ
էին եւ մեծ—մ եծ
մարգիկ
անւլ ամ
բուրւլր
գուբս
մէէւշտակ֊
ներ
Հո՚՚լած
էին,
նոյնսլէս
վէափէսխնեբբ,
իրենց
երեսնեբուն
ալիւր քսած , չբք^ա -
պատուած
էք^ ծառաներով,
որոնք
նոյն
-
պէ
II
ծաղրական
Հագոլսաներ
Հաւլած
էին : քՍանբ
իւրաքանչիւր
անցորդը
կր
կանչէ
բ եւ
որեւէ
րան ով
մ ե՚լադրե
լով
ղայն,
իրմէ
աու՚լանք
կ՚առնէր։
Այս իսա–
ներէն
ամենանշանալորր
Ա անուկ
խանն
էր.
\Մ ե ր իմասաէէւն
մանուկին
խանի
Հտ -
գոլստ
Հագցուցած
էին ե լ ան
գատավա–
րութիւն
կ*րնէր
ոչ թէ
ծաղրածոլթեամբ
"՛յլ
Լ"՚–Ր1 Կ^Ր"1"Վ–
Մեծ
ու պղաիէլ
բո լո րն ալ Հիացած
էին
աեսնե
լով
ո ր տասնե
րկու
տարեկան
աղեկ
մ ր
մ աբդոց
Արտերու
ի՛" ր բ կբ
թ՚սփան
-
ցէր
իրենց
յանցանքեերլլ
ե րեսնուն
կբ
ղարնէր
եւ իբ ծառաներուն
կը
Հրամայէր
ոբ
անխնայ
ծեծեն
եւ որոշուած
աուղան–
քը
առնեն
;
Բա
յց շատե րր , որոնք
՛ԼՐ ր ՜
կոլած
էին , խեւլճ
ու թշուառ
, ւլանոնք
ալ
կր կանչէր.
քլր մխիթարէր
, քլլ, խբաաէբ
եւ
Հաւաքած
ա ո Լւլանքն ե բ էն նուէրնեբ
Լլու -
աաբ
անոնց
, ո ր ՛ղէ " ՛ լ ի տանին
եւ
իրենց
պէաքերը
Հողան
:
ճիշէէ
այս
միշոցին
Ա անուկ
իսանր
նկա–
՚ոեց
որ
մ արդ
մ բ՝
երեսի
գ ո յնր
նետած՛
,
"էրաղ-արաւլ
կ՝անցնկ բ բռոլ1ււլքբ
ոԼէէլմե
-
լով
ե լ շրթոէ^ւքներր
խածն1ձլււվ,
իսկոյն
Հրամայեց
իր ծառաներուն
, որ
րռնեն
այ,լ
մէսբգր,
Բոնեցին
, բերին
եւ
Մանուկ
հո՛նի
՚լիմաց
Լլեցոլցին։
Ո վ ես , ե լ այդպէս
կատղած
ո՛^ւր
էլԳբթէՍս
, Հարցոլց
Մանուկ
քօ ան լ :
Վաճտռականր
տեսնելով
որ
կատակ
չրներ
այլ պաարասա
է նաեւ
՛լի՛քը
՚^ե —
ծե
լ ալ , րսաւ •
հ)տ՚ն , գլխուդ
արեւին
մատաւլ
,
ւլտնղաա
մր ունիմ
, արգտրօբէն
ղատէ :
Այոինչ
ժամոէնակ
, այսինչ
մարղ ուն ձեռ–
Ք"վ , Պաւլտաաէն
էլնոշս
Հբա շ՛՛՛լի
՚լոՀաբ
մր ո ւղա
ր կե ւյ ի : Երէկ
երեկոյեան
Հաստ
յ
ել Հասկցա
յ որ
մ արւլր
ա յւլ
ղոՀաբր
կնոշս
չէ տուած
: Այսօր
ղացի
իրեն
՛ըսի
ել սլաաասիւանե
ց թէ , ինք ՛ոո լած
է
եւ
թէ կինս
չո^այլ
է եւ վաանած
, ինք
ի՞նչ
մե 1Ք
ւնի։
Ե՛ լ
սկսաւ կնոշ էէ 11 աս ին էէ
բանԼւր պաամ ել : Գտց
ի թաղաւո
րին
ւլան–
ւլաոէեցոյյ,
թաւլաւորր
Լլա^ւչեց
ւլինք ,
եւ
ինք ալ ֊էեար երեք վկաներ
բերաւ,
որոնք
միտր/ւրան
–ւաստաաեցին
թէ
մալւէլբ ղո —
^աբբ
Լլնոշս աոլած
է % Հիմա
ինծի
ի՞նչ
րնել 1լբ մնայ,
եթէ
ոչ կինս պաաժել
։ԱՀա
ա յւլ
մ արւլիկն
ալ կ՝ունցնին ;
Շ՛՛՛տ
լ՛սւ, րսաւ
(ք անոլկր
•
Գբաւլիր–
նե՛ ր , ՚էբեցէք
այս
մարւլուն
ւլանւլաար,
իսկ
գք֊Ք ծառաներ,
բռնեցէք
այդ
չորսին
ալ ել Հոս
բերէք:
^էէէէէ անե Րր րռնեւլին
ե բրեմ
եի
ծ աո " ՛ ն ,
որ
է" լժմ քաղտքի
աւլանեբկն
կ , եւ
եբեք
էի /լանե րլ : Մ անուկ
1\քանբ Հրամայեց
որ
վկանել՛բ
իրաբմկ
Հեէ։ ացնեն
եւ էլաա էլատ
սենեակ
ւլնեն : Յեա"
յ
ւլ առնա լով
նոր Հա–
րուսաին
, րսաւ .
Այս մաբգբ
քեղի
ի՞նչ դոՀաբ
էոուած
է>
Ի՚՚^չ
Ղ"յ՝՛՛
" ՚ ^ է ր ^
Ի՚">՚չ ձեւ,
ի՛՛նչ մե -
ծոլթիւն
, ի՞նչ
ծանրութիւն
եւ
ի՞նչ
ղօ -
րութիւն
;
Մ ՚որ՚ւբ
րսաւ
որ ւլոՀարր
կատոլի
ա
չքի
չավւ քա բ մ լ ն էր։ Ցերեկր
խաւսւբ
Լլերե–
ւէր , իսկ
ղիշեբր՝
կլ փայլէր
: Թէ
ի՛՛նչ
ծանրութիւն
ունէր՝
չեմ ղիաեր ,
կշռած
չեմ , րա յց
ի՛՛՛նչ
ւլօրութիւն
ունէր ՝
"՛յ՛է
ալ չեմ ւլիտեր , չեմ վւորձած
:
Գուն
բ"է - ւլոՀէսրր
ի՞նչ
ղօրութիւն
ունկր , Հարցոլց
Աւաէլին •
է՛մ ւլոՀսէրր
ալն ղօրութիւնբ
ունէր՝
ոբ ինչ էղարապ քսա/լի
մէշ ալ ոբ
էլնէիր
կր լեցուէր
իսկոյն
, պաաասխանեց
վաճա՛
ռա/լէս^քլւ ;
Շաա
բարի : Իսկ դուն
ի՞նչ
Րբիր
այգ
ւլոՀտբր
, աիբոշր
յտնձնեցի"բ
, Հաբ–
ցուց էոմրասաանե
ալին :
Այո՛ , յանձնտծ
Լւմ ,
պատասխանեց
նոր
Հարուստր
յբուստր
-
Շս՚ա
ւալ. տարէ ք ւլա յն
էնձին
սենեակ
մր ել վկաներէն
մկ՜/լբ
բերէք։
Գուն տեսա՚^բ
որ "՛յ՛է
մ՚սբգր
այ"
մ արգուն
կնոշ
յանձն
Լէց իր ւլբկած
ղոՀա.
բբ,
Հարցուց
վկային։
..- Այո՛ , սլաաասխանեց
վկան :
֊
Ի՛՛նչ
էր։
—• ՝Բաբ էբ :
-
Ի՞նչ
ձեւ ունէր :
-
Կլ"ր
էբ։
֊
՚ է ՝ " յ – ր
ի՚՚՚^չ
էր–
՚ Ասլիաակ
:
(Շար.
- 2)
ՂԱՋԱՐՈԱ
ԱՀԱՅԵԱՆ
Fonds A.R.A.M
