€ քՏ Ա »
Ա Ջ
»
ԱՐԴ
ձՍԼՆԳՅԻ
... ս՝ խիթ IIIլւե՛՛ւն է ՛ւ՛լ՛ կ՛ւ լ։ ւււս ա բ
ց՚՚՚՚-ի
ււչաւ։ւձ"ւո. է ՛քէլ.՛" ՛՛՛ւ՛ւ ե ւ
ւէ ե ւլի
,
(՚–" Է՛՛Լ՛ նախ–
կի՚ե սա՚ւե
լ՚ւււ֊ււ
Հ՚ւ՚մա ր , մեր անցեա
լի
ք"ւ֊–
չերն
ու. ներկայի
կասլերբ
մասնակից
րնե–
լուի մեղմէ
իլրաքանչի՚-րր
կորուսաին
գառնա֊թեան
: ք՝։ոյց
Հ • Աա՝էակ վարգա
-
պետին
1ի>՚ր"ւստր
կր ղ/է
կ՝ունցնի
Միա
-
րա՜՚աւթիւնն
ւ" սաներր
, ղաոնարւվ
րաղ–
մոէ թիւններ
Համակո՚լ
հանր
վէ
չ՛ո
մր :
Լ. քյ՚սՀակ
վ("1 • գ՚որձահ
կլ՛
այլեւ.՛՛
քտքահ անռթ
՚էկ՚քք
մր Հայութե՚սն
՚^՚էք–,
էրապՀ ս լա յն
ժ ո ղո վր ՛լա կան ո ւթ ե ա մ ր մր՝
որ Հսւսալահ
կամ
րաւք "՛նում
շունեւյալ։
է՛ւ՛ք թե րես
յ՛" կանէ
ան II լան է Հկր ճանչ
-
նւ՚յր շատերր
, ր՛ս յց շատեր
ու
–շաաեր
,
րոլ՚ւր
չրքանակներկն
,
մ իքո՛վս՛
յրե րկն
ու
՛լաւանան
րկն , Հե՚ւ՚ւէ կն ՛՛ւ
մ օտկ՝ն
ճան
չ -
ցան
ու սիրեցին,
ղարձան
հաԿւօթ թկ
"՛ն—
հոլն օթ րա ր ե կա մնե րր
ա յս
խանղ ավտռ
Հայուն
:
է՛ր ՛իա յե լահ
ժողով ր՛լ.՛" կ՚"ն՚՛
ւթե ան
եւ
լո՛քն
Հ ամա
կրունքին
ղտղտնիրն
ալ
բտ
-
ցաարոլթետն
կբ
կաբօաի,
որովՀետեւ
սլաբղ ակնարկ
մր ենթ՚սղրե
լ պիտի
տար
թկ
երեոյթի՚հ
^էչդ
Հակաոակբ
աւելի
բնական
ու տրամարանտկան
պիտի քլէէաբ :
Մժան
շաՀուահ
Հ ամ՚ս՛կրութե
ան
եէ.
վ՛ա յփա
քՈ՚լ ՛լովա սան քնե ր՛ւվ
սւէգաՀով
-
Ոէ-Ս՚հ– ժոէէովր ՛լա կա՛ս ութե ան
մ արգբ
չե ֊
գ՛ոլ
երբեք
: ԸնգՀակաոակն
: ԱԺկնքս
ալ
կր
յիչենք
էլանագան
Հանգիսո՚լ՚՚բ
աոիթ–
ներով
իբ պերճ
եւ
Հ՚ւսուն
ճաէւեր բ
ուր
Հա րոլահներու
եւ ս լ՛ո ^ ե
բու
լա յն
բաժին
մբ
կբ վիճակկ
ր միչա
ամկնունս
, ձագկե–
չու
Համ ար
մ եր
վնասս՛ բ՛ոբ
ճղճիմ
ու
-
թիւններբ
, մե լ՛ աոօբեա
յ գատս
լքութիւն–
ներր,
մեր
պղտիկ
վատութիւննե
րն
ու
էքե 11 ե 11 ա է.ո րշ
անտա ր բե բո ւթիւննե
ր բ :
Կ՝ուղկր
"Ր
ու՛"յինք
՛ս՛յնպկս
ինչսլկս
ինք
կ՚ուղէր
որ
Հայր
րլլէոյ :
Հրա սլ՛էէրակա,.յանէլիմ անէււի
լբ
Հաճելի
չէ ոչ ոքի
եւ իր սաստեբն
սւ
պտրսաւնե–
րբ
ո՚֊րէ
չի
ժ բ կոգմ
կ ու րե րնկ ն՝
էս՚ւ նր -
ււսէլն պիտի
սբէոնեւլկիՆ
մեւլ րոլորս
եւ.
անչոլչտ
երբեք
տո՛
՝. սլիաի
չաա
յին
ա
յ ն
քան
լա յն
ժո
ղո վբ
ղ ա կ ան ո ւթ ե ան էէ՛ր , թ՛՛ չ–
՛էէ"
էր
իրյչ
է
ք^այց
ու^ւկն՚լ իբ ղանւլ ուած ր
ա քնքւսն
քերմ
անկեւլծութիւն
ե. Հաւատք
կբ
էլ՚լար
իբ
խօսքեր՚ւլն
մկք,
՛ս լնքան վաււ
Հա բււ~
թիւ
ն
է, լ
Հ Ոէ Աւէ/1"սսի բութ իւն
, ոբ
րն""լ
-
գօրկն
կ*բնղունկր
թկ իրաւացի
է Հ.
Աա–
Հաէլ , թէ
արւլար
են իբ
մ ե ղագրանքնե
րն
՛ււ պախարէէ՛
էլո ւմնե րր , եւ ի վերք"
ք
^Րչ՜
մարտւււթիւ՚ներ
են որ էէւմէնքս պիտի
ու–
գէինք
էլարենալ
բսել
նախ
մենք
մե.գի ,
Բ՚"յՅ
էԱ՚՚^Ք
կրնար
բսել , ճիչգ
իր
չեչ–
աահ
մեր պղաիկ վա՛ո ութի՛ ննե բուն
է, ւ.
գասս՚լք՚քլթիլննեբուն
Համար
: է՛նք կ՛՛բ —
սէր,
յստակօրէն
կ՝/սկր,
չեչաակի
էլբ–
"է բ ել կբ թ ե թեւցնէ
ր մեր
իւբաքսւնչիւ
-
րին
խղճմտ՚սնքին
րեոր :
Օէւլեկոբոյս
Հ ՛ " յ ր
Հ • ԱաՀակի
մկք
էլբ
տեսնկր
պաէոէլերր
ճչմարիէո
Հալուն,
Հա
յաս տս՚նղի
Հու յու՛՛ - Աակկ ՝
վաբգապետին
վայելահ
սկրն
ու Համակր՚սնքր
իբ աարա.
հուն
յ "՚Լ՚՚՚Լւ՚Դ
ակս՚նութէա
ան
մէք
ի՚էոսւ
-
ցահ :
V
րնամ
էէխ ալի
լ թէեւ
րԱ՛ լց ես
էլր կար
հեմ
որ Հ . քյ աՀա
կին կա ա էէէբե լէէէ սէիէէլ Հա
յութեան
մր պ՚սՀանքն
՛ււ ցանկա
թիէնբ
հ՝""յ.°՚"է1՛
ցանէլալին
եւ կարելին
զ՚ստո
-
Ր՚՚չո՚լ
սաՀմանր
իր ՛ոե ս ո ղո է .թեան առքեւ՝.
Այղպէս
էր ՛՛չ ւէ՚իայն
մեբօբեայ
ւլկպքէ. ֊
րուն
քէ/նութետն
մէք,
այլ եւ մեբ
պաա
-
մ ութեան
՚լարե ր՛՛վ
Հ եռալս ր
անցքերուն
վեբլուհման
պաՀուն
- Զա քրոյթով
կբ
բո–
ղոքէր
օրինակ,
Մեհն Տէգրս^է
որգէոյն
էլ.ալաճ
՛սն ութ եան
ղ էմ , էլարհես
թկ եգե–
լ ՚ ւ լ թ է ւ ն ր
այս
աււտոլ
կաբգ՚սցահ
բլլաբ
իր օրաթերթթ՛
վբայ
: Կք
ԳԳ՚"յէր
"Ր
եթէ
ձեռքէն
գաբ,
պիտի
Հաբոլահէր
ու խոբ
-
տակէր
գաւագիբր
, պիտի
Հասաատէր
Տիգրանն
իր գաՀուն
վբ՚ոյ,
որպէսղի
Հա~
լաստանի
էիաոքբ
չնսեմ անաբ
եւ
մեբ
էղաէոմ Ոէ-թետն
յեատէլւսյ
տխուր
անց
քեբր
չկաբէ/եալին
պաա՚սՀիլ
:
Տարեէլիգնեբս
ու
դասակիցներս
,
ա
-
մէնքս
ալ տեսահ
ենք
Հ . Ա-աՀակ
ՎԲԳ՚Ը
1912^^1
մենք պաաանի
, ինք Հաղիլ. քա
-
ւլասոէ^քնոց
երիտասաբգ
,
Հալասաանի
Հան րա պե աո ւթե ան
օրերուն
,
ոգեւո բ–
ուահ, խանգավառ
, ձեւ ու մարմին
աո
-
նալ գարերու
երազէն
վերացահ
, ապա
-
գայի
ոսկեղէն
ու Հսկայ
հրագիրնեբ
կան
խատեսող
: Տեսահ
ենք
զինքբ
նաեւ
Հան–
րապեաութեան
խո րաակման
օրերուն
, մ ր՛
ռա
յլ ,
մ տատան ք , խռով
, յուսաՀաա
ու
տ առա
պո
ղ : իրական
Հայելին՝
Հա
յան
խանգավառութիւննեբուն
եւ
ոդեւորու
-
թիւննե
րուն , խոով^էեբուն
եւ
աառա
-
պանքներո
ւն :
Լման
կէս
՛լա բու
կբթաէլան
վաստակ
էէ՛բ կբ
թալու
Հ • ԱաՀակ
•
Տեւականօրէն
յիսուն
էոաբիներ
Պոլսէն
Վենետիկ
ու
Փաբիղ
, դասաւանղահ
, դաստ իա
բակահ
ու կբթտհ
յաքոբղակս/ն
սերանդներ
,
էՐիչտ
^"՚յն նուիրւււմռվ,
նոյն խանդով
ու
ղո բովով
• Հա չուեցէք
եթէ
կրնաք
իբ
սա
ներուն
եւ աչակերտներուն
բաղմ ութ իլ -
նբ • Այղ֊
ոլւչղութեամր
մեր
օրերու.. Մ խի
թա ր եաննե բ ո ւէւ մէք Հտւանաբաբ
մրցանի–
չր իրն կ : Բայց
այդ աչակեբաւոնեբր
ա —
մէնքն
"՛լ
բն ա կան արա
ր իր խոր
աղգեցու–
թիւնր
կրահ
բլլալով^
Հանգերձ
, միա–
տիպար
ու նմ՚սնամիտ
անՀաաներ
չեն ւ
Գաղափա
րի
՚լանաղան
ե րան էլնե ր ր
կբ
տեսնուին
իրենց
մէք։
կւ սակայն
ամէնքն
ալ Հարա՚լատներն
են Հ . Ա աՀակէն
մ
րտ–
քին
ու սբտին
;
Մ խիթս՛ րեան
եբկ՚՚ւՀէոբիւբ
յիսուն տար
ուան պատմ ութիւնր
ւլանաղան
մարզերու
մէք
Հո լակապ
անուններ
արձանաղբահ
է
որ "նէլ
Հետ
ուղղսէկ ի
բա՚լւլա տութե
ան
Ս՚Ի՚ԻՕ-ՍՐԻ Կ ԱՆԹԵ ՚նԸ
^
•
I
Հ . ԱաՀակ
Տէր-Մովսկոեանի
մւսՀ՚ւվ՛՛
չիթ
մր իւ՛լ
եւս
էլբ էէպաոի , Հա ք
մաքի^
լոյս՝
Հայ սբտի
յո յս
սփ՚ւոէլ
Ա՛ խիթար
իՀ
կանթեղէն
:
՚ԲաՀանտն
կր նուիրեալ
ինչպկս
կ՝րԱ"՚յ
\
արժանաւոր
Հայ
էէանաէլանբ
,
Հայրենի\
Հին
ու նոլիրաէլս՚ն
օբկնքով–,
\յսէոալ
Աս– ՚.
տուհոյ
ու
աղ՚լին
, խօսքով
ւէւ
՚լսրհով
\
նոլիրուահ
, օտարութեան
ճամրուն
վբ
-
բայ
Հայբենաէլետց
պաՀե
լու
տ՚սրադիր
^
Հ ՚ Ո յ Բ է Հաւա՚ոքի
ու մշակոյթի
լոյսով։
Հա
յն էր Հպարէո
ու Հաւա էոէէէ ւո ր՝ ինչ -
պէս
մեր
Յեւյփ
անմաՀ
արժէքնեբր
\
գիտցալն
ու գաւանողբ
միայն
: Հպարա
;
էր
Հայ՚էց
ԱչխարՀի
ւիառաւ՚ւր
"՚նցեալով
\
ել անսասան
Հալաաացող
անոր
՛Անվրիպե
լի ապագային
•
\
Աարդբ՝
իմաստոլն,
անձնուէր
, գիւբա–
Հաղորդ
ու Համեսա
, իսկական
մեհու
- ՝,
թ ե ան
կնի
քն
ունէր
իբ անն էլու1ւ ճակտին
։
վբայ։
:
Անխոնք՝
մտքով
ու սբտով
միշտ
՛լա
- |
լար,
դեռ
էսյնքան
վ*""–
կենսունակու–
|
թիւն
ռլնկր
որ կբ մոռցնէր
ի՛ր յառաքա
- ;
ցահ
տարիքբ
, յոյս
ներշնչելով
ռր պիտի ^
ապրէր
միչտ
մեղի
Հեա
ու մեւլխ Համար։
I
Բայց
մաՀր
Հասաւ
մեբ
յանդուգն
յոյսբ
|
խորտակելու
, եւ ճիչգ տրտում
ձմեո. - |
ուան
օր
մ բ՝
օր \քնանգի
• • • :
1
ԱաՀբ
այսուՀետեւ
կբ ղրկէ
մեւլ իր աե–
|
սոլթենէն
: Բայց
ւղիտի
չկրնայ
երբեք
^
իոլել մեբ Արտերէն
ա/ն ա՚լնուական
ու
լու–
սալոր պատկերր
՛լ՛՛ր թողուց
ի՛ր կենդա
- •
ն ո ւթեան
ր , աղգահոբան
խօսքեբով
եւ
յ
կատաբահ
թանկաւլին
դո բհաԼբ
Ա խիթս՛ ր– \
եան
վարժաբաններէն
ներս
ու գուբս
:
Տար՚լ ուահ
դէ՚քք ագգա
յին
ամ
էն
Հո -
սա՚նքէ
ու Համայնքէ
, կէս
գար
"յմբոգք՝
որուն
կէսբ
Փարիղի
մէք , տեսուչ
Աա
- ՚
մոլէլ—1/՚ուբատեան
վարժարանի
, Հրալե
- ;
զու
ք*"րոզէչն
եղաւ
Հայրենասիրութեան
ել. աղղային
գիաակցութեան ՝.
ԱԶԳՍՊՍձՊՍՆՈՒՍ՜
•
. . . Ջկ՚որհէք
թէ
ծ աղկսցներով
ե
Հինղ.
չաբթի
օր "ւա՛հ
էլէ ս ր ե ա յ ղ տսա
խօսու թիւ ն–
ներ՚՚վ
, ՛էբոնց
բնթացքին
Հայ
՚էոքրիկբ
կէս
ֆբանսեբէն
, կէս
Հայեբէն
Հնչումով,
ա լբուբեն
ոբվել՛ււ
եւ քանի
մբ ոաանա~
ւորներ արտասանելով,
Հայութեան
ւլի.
մաէլիհր
էլբ փրկուի
: Հայր
էլիաակցաբար
Հայ
պաՀե լու
Համար
,
ւսնՀ րաժե չէւ՛
է
բաբձրս՚ւլ
ո յն Հա յ էլա կան
Հէսստէ1էւոու
թիլն
մր,
որ Հաւաաք
եւ յոյս
ներչնչէ
եւ
ստե՚լ֊
հէ
ալնսլիսի
միժ^ւ՚ւլ՚ւբտ
մր,
որուն
չուն–
չով
՛՛չ միայն
Հայ մանուկր
փրկ՚ււէ
, "՛քլ
րոլոր
այն
Հայերբ
՛ւր
"՛յ՛լ
մի^՚ոլոբէոին
մէք
էլբ
մտնեն։
Հ.
ԱԱՀԱԿ
Վ–
ՏԷՐՄՈՎԱԷԱհԱՆ
(31 Յուփ " 1յ»օ2)
գնել
Հ–
Աո՚Հտէլ ՛վրգ՛
Տէր
Աովսէսեւմնր
չենք
լալս՚էլնիբ
մենք , իբ սաներբ
: Բայց
կր խորՀինք
եւ էլբ Հաւատանք
թէ
Մխի
-
թարե աննե բու
վայելահ
քււ ուղղակի
ժո.
՛լո ՛իո ւր ՛լէն
րնհայուահ
Հաւքակրանքին
ու
յարգանքին
մէք
Հ • ԱաՀակներր
ղլիւաւոբ
դեր
մ ր ոէնեցէոհ
են , իրենց
ւլ ՛ւ բհ ր աւե
լի
աեսսէնելի
ու չօչաւիելի,
իրենց
վասատկբ
սիրելի
եղահ
բձլալո՚նէ
Համար
ժո՚լովբբգ–
եսէն խաւեբուն
:
Ա. ՚Լտւլաբի
էէե րեղմ անն ոցիւ՚1է մէք,
Ալի ֊
չանի
տապանաքարին
վրա յ էլարճ
ա յլ
յատկտնչալ
խօսք
մ բ քանգկռւահ
է : քէբ -
քան
կը պաաչաճի
նաեւ
Հ • ԱաՀակ
վրգ
•
Տէր
Մովսէսեանին
•
«լՎ^աստակեցս՚լ
ել
՚սբ՚լ
Հանգչի»
;
ԲԱԲԳԷՆ
ԳԱՎԼ^Զ
Ա՛խի թարե Ա՛ն ա՛ւաքէ, ս՚լն
է բ էսն ա՛քղ ա -
պաՀպէսնման՝
որուն կենսաբեր
աւլրիւլ,
կր գաւանէր
Հայկ՚սկան
անցեուլի
ւլիէսակ–
ցոլթիանը
ես էսպագայի
նաիբումբ
,
իսկ
էքաՀս՚րեբ
վտանղ
անմ իա րանութ
իւն բ սւ
մոլե Ոէսնղ ու թիէ նր :
Անձնկան
կտբհիքի
ու Համոզումի
տէր,
քաք՚՚ւ
թիլնն
ունէ ր գանոնք
Հ րա պարա էլաէ.
յա յ՚ոնե
լու
եւ յարգ ել աալու
;
Ալ
մ անս՛ -
լանղ.
օբին՚սէլե
լի
քա քո ւթի
ւնն
՚ւլնկ ր իր
քարուլահին
առ՛ս քին
հառա
յողն
Ր1ք՚ս քու :
Իր Ուխտին
ու Աւլգին
նափբեալի
մ րչ–֊
ատտեւ
երագն
էբ որ՝
Մխիթարի
կանթե֊
՛լին փր1լարաբ
լոյսով
վւարատի
խալարբ
Հ՛" յ՛՛տ աաբա՚լիբ
աչխարՀէն
, ոբ
ա
յգ
Ր՚յոր
Հասնի
ամէն
աեւլ
ուր
Հայ
մանուկ
11 հր հնի ,
Հայ
II լ ս՛ չո ւէլնե րբ
՛լ
ժբ՚սխ–
էոաբէսր օտար
երէլնքի
լո /սէն
րանալ՚ւէի
:
Այդ
լոյսին
ո՚չակեբա՚սհ՝
Աղէլա
յին
Միութիւնբ
ու ցեղին
սիրար
եր՚էող
Մկր
աիչ
Պէչիկթաչլեաննե
բու
եւ
Գանի է լ
Վաի՚ււժաննե
բու
խօսքե ր՛ւվ ,
կոչ
կ՚^է^է Ր
Հ ասն
ուլ սե բ ՛ւ ւն՚լնե
լ՛՛՛ւն
որ
Մ խ է թ՛" բե ՛սն
Հայեղի
ակութին
չ՚՚՚՜Ր^
•^աւաքուսւհ
,
դաոնան<ձԼոյսի
ստինքին
կէսթրնկերներր»
,
աղղ՚սչէն
նչանաբան
դսէլանելով
^Տո՚ւր
ձեռքդ
, եղբայր
ենք մենք» -.
քէրազգ
էր, րագմավաստակ
Գաստիա–
րակ
եւ սիրեցեալ
Հայր
,
ոբ՝
Փարիղէն
վերք , Միսիթտբի
կանթեղր
վառի
ն՚սեւ
Յէրանսայի
ուրիչ
Հա յա չատ
էլեղրոննէ,
րու
մէք, սկսելով
Մարսէ
յլէն :
Եթէ
^ոգիներր
Հազորդ
կբ
մնան
Ա՛շ -
խարՀի
անցուդարձին
, լուստւոբ
Հոգիդ
շուտով
պիտի տեսնէ
երաւ/իղ իրականա
-
ցումր
, յանուն
քու
ալ Աիշատակիդ
։
կորռւսագ
մեհ եղաւ
ղ ա բաւոբ
Ուխաիդ
Համաբ
, բայց
աւելի
մեհ
^այ
ժողո
-
վոլբդին
Համաբ
;
է^ուէւաւոր
Հոէլիղ. անշ՛ւ՛ շտ
էլբ
աեսնէ
այսօբ
որ չէլա լ Հ՛ս լ սիրա
ոբ
չս՚լայ
քքեղ։
ԿԱՐՊԻԱ
Մ– ԱԼԷՄՇԱՀ
\
Ջ 0 Ո 3 8
ձ. ս ս ա Կ Վ-ՐԴ.Ի1
Ամփււվւուսւծ գրագէտ, Կ • Փօլաաեանի
գրտյգներէՍ–
• • • Աեր
գրոյցր
սկսահ
էր՝
է՚լաբտէգի
մբ
մէք , մինչ
կը քալէինք
տերեւաթափ
հա՛լերուն
կողքթ՛
:
Վենեաիկեան
վարղաէղետը
կբ խօսէր
ու
Հալոց
ԱչիսաբՀը
ՀետղՀետէ
կոլւլար
եւ
էլշ
էի ՛ւ՛ւ ւէ բ տ յգ
էէլաբ՛ո է ղին
մէք,
չ"՛^՛
չ
էլ առնէին
ղա յն
կո իս կր տ ո ղ Հսկանեբբ
, կբ
գհուէին
լուսաւոր
կէ ւոե րով
, Հոն ց բուահ
գի ւղե
լ՛ն ու ա լաննե րր :
Վառ
է^ րեւ՛ս էլա–
յոլթեամբ
օժ՚սուահ
ե՛. ղարմանալի
յիչս–
ղռլթեամբ
մը՝
Հ . ԱաՀակ
,
թուականնե
րով
, տեգեբով
եւ անուններ՛ւվ
, էլր
վեր՚ս–
էլանգնէր
մէ,բ երեք Հագար տաբոլան
ւէլատ–
մութիւնր
, իր փառքերով
, իր ա֊,աւէէբ
ա–
ւերաէ^երով
:
Տ՚սր՚էեն
ք լալ ասուլիսի
մ բ
օբէնք–
նեբբ
եւ սէլսինք ինչպէս
սբ սլէտք
է։ Կ՝ու–
գէի՚՚ք
Հաէքառօա
տե՚լե կութիւ՚՚ներ
աալ
ձեր
կետնքէն
. ե՚^րբ
բաժնոլահ
էք
ձեր
հննգավայբէն
, ի՞նչ
ւիչատաէինեբ
էլբ
պա–
<էք։
Աչ՚՚յ
աչխարՀէն
, ուր հնահ
եմ , բւսժ–
՚եուահ
եմ
1894//Տ»
երբ
Հ՚ոզիւ
14
աարեէլան
ւղատ՚սնի
էի.
(Խմբ
\քնահ
էր Մ չո յ Ա–
ոինչ
դիւղբ
ւտւնին)
: Աեհ
րոն
չեմ
յիչեբ
֊.
Մ՛ չո յ
ղ՛ս
չ՛ո
ին պատէլեբր
սակ՛ս
յն
ոչինչ
կրնայ
քնքել
երեւակայութեանս
մէքէն–
ո՛չ
հեբութիւնբ
,
" ՚ չ աաո
ասլանքներր
:
Մչոյ գաշար
, ի՜նչ էլախարւէական
՚լեգեց–
կոլթիլն
: Գարնան
, երբ
ձիւնբ
էլբ սկսէր
Հալիլ
,
՛՛ւն
մէքտեւլ
կ՚ելլէր
,
Հրաչս՚լի
Հէքե՚սթէ
մ բ
՛լ ուբս
ցա յտող պաբտէւլի
մբ
նման,
ի՜նչ
հաղիկնեբ
, գո յնզգո
յն , ս/եոլ–
չարոյբ
, էքեր
անթ
-այլալք
հաղիկբ,
ուբիչ
-
նեբ ե.
յ ս ա Ն ա ր ծ ի լ ը ,• ւշ/.^
էլուտէինք։
Աւելի
քան
50
տարի
վերք
՚էեո. անոր
Համր
բե
րանս
է , թթուաչ
, գով
, Համե՚է
• • •
հ՜յ՚ւ
^"ղՐ՚< անուչաբոյր
Հուլշ
մեբ
երկրին
, ո՛ւր
որ երթաս
Հեաղ. է ,
՚լաո–
նաս
Համ ալսար՚՚ւնա
էլ՚սն թէ արՀ ես աաւոր ,
երթաս
Ամերիկա
թէ
Վենետիկ
:
՝Բո՛ւ
Հետ՚է , քո՛ւ արիւնիդ,
քո՛ւ
ձայնիդ
մէք։
Ու
Հ. ԱաՀակ
.լե՚ւ
կ՚՚բսէ–
Մէկ աաբի
մնացահ
եմ Պոլիս,
ապա
ա^ին
անցահ
եմ Ա
. %'ս՚լաբ
:
Ի՞նչ
յիչատաէլներ
ունիք
ա յղ. օրե
րէն
, կբ
յիչէ՞ ք Վար՚-ւժանբ,
կամ
ուրիչ
ներ։
Այո , տեսահ
եմ
«Յեղին
Աիրտ»ին
Հեզինակբ՛
կանի
Համալսարանբ
աւար
տահ
կը վեբագաոնսէր
Պււլիո : Կր
յիչեմ
անոր
բւսրի , Հէւ՚լ աչքերբ։
կբ
յիշիմ
աւելի
ոբոչ կերպ"վ
" ՚ - ր է չ բանասաե՚լհ
՛քբ՛ միա
սին
Մուշէն
եկահ
կինք Վենետիկ
:
կոչ.
ուահ
կբ բանաստեէէհի
մեծ
Համբաւի
մր ,
րս՛ յց
ան
ալ արժանացաւ
Վ^էԱբ՚ււԺանի
ե
իր
բն էլե րն ե ր II ւն ճա էլաւոա՚լրին
.
կ՝ակ–
նարկեմ
Հ . կաբապեա
Տէր
ԱաՀակեանի
որ նաՀաաա
էլ՚ււեցալ
Տ րասլիգոնի
մօաե–
րր-ւ
իր աչաէլեբտներբ
պ՚սչւոպանահ
մի–
քոցի^ն։
Հաղիլ
36
աարեկան
էբ :
Ամէնէն
մ եհ
եւ ամ՛ էնէն
էս՛ւ բուն
էլ ապաւո բէէ
ւթիւնս
սակայն
Աէիչտնէն
է : Երբեք
էղիաի
չկրնամ
մռոքնալ
անոր պատկերէ
: Աչքիս
առքեւն
է տակաւին
անոր
ալեՀեբ
,
փառտՀեղ
սուրբի
ղլուխր։
Աուբբ մարդ
մբ իրապէս
,
Հին
օրերու
մարգաբէաչռւնչ
ո՚իսլար
մր։
Աուրրի
մր պէո
ապրեցաւ
ել սուրբի
մր
պէս
ալ
լքեց
մեր աչխաբՀբ
: էէբ
խցիկի
դրան առքե. , ձեռքեբբ
հաԱսւհ
էլոլրհքին
,
աղօթքի
պաՀուն
, էսյդպէս
ւլեաին ինկաւ, է՛,
չէքեցա՛. , ս՚նձայն
, առանց
՚սղմ՚ււկի
;
Կր
յիչեմ
որ էՕրիմեան
Հայրիկ
էոոպ–
րաէլ մը ՀոէԼ էր ոււլաբէլահ
Հայբե
ի Հէէ–
ղէն
, վւաբք մբ քուր
Հտյրեեի
աւլբիլբնե–
րէն
•, ոբպէսզի
նաՀա պետին
Հետ
թաղեն
ք :
Այղսլէ"
ալ
բրինք։
է)ւրիչ
Հարցում
մը
Հիմա
. թնչ
է
բնգՀանուբ
տպաւորութիւնը
մէկու
մը որ
իբ
աչքին
առքեւ
անի
Հա յոց
սլատմ
ոլ.
թիւնբ։
Գուք
՚րոյն կ՝աւէսնգէք
Հայ աւլոց ,
ի՞նչ
կբ
ւլւլա՚ն անոնք ,
էլբ իսանդավառ–
ութն
, կբ
յու՚լոլթն
, էլր տխրի՞ն
:
Հրա չա լիօրէն գտաք
ա յւլ երեք
բա–
յեբբ
: Անոնք
եւ մենք , մեհ
թէ
պղաիէլ ,
Հայ՛՛ց
պատմութեամբ
էլր
խանգաւիա՚լ–
ուինք,
կբ
յոււլռւինք
եւ կր տիսբինք.
կը
խ՚սնէէավառ՚ււփնք
, ոբովՀէ.տել
էլբ տես
նենք ժոէէովուրգ
մր էլաւլափաբապէսշա
,
աղատաէոենչ,
անՀուեօրէն
բաբի,
որ միշա
..
կբ
"1"՚յք՚"Րէ
յս՚նուկ
ա բւլա րութեան
:
Միչա
ղայն
կբ գտնենք
մեհագոյն
իաէալ.
ներուն
Հետ
, ա՚ինիլ գաաերու
պաչտպան
,
բ ՚ ս յ ց ոչ միչա յագթալներուս
մէք։
Աչխա–
տասէբ
, էնքգէնքր
նորոէէել՚քլ
, պարառլ–
^
թիւններէն
վեբա քլան ՛լն ելու
ղաբմանալէ
էլե՚նսոլնակութեամբ
; Փոքբ , սքանչելի
ժո–
Գ՚՚վուբդ
մը : Անոբ
մեհ աւլ ո յն
՛լ ժ բա խտու–
թիւնբ
իբ չար
րս՚իսէոն
է , իր աչխաբՀա–.
՛լ րաէլ՚սն
աննպաստ
ղ իբքբ : Կ ր
աիսբինք
յաճախ
թէ
ինչս՞
լ ա յս
ժո՚լովոլր՚լ
բ
չէ
ասլ բ՛՛՛հ
աւե
լի
ի՚ա՚լտ՚է
ա չի՚՚ս րՀտմ էսս ի ւէ՛լ՛
մէք , լաւաղ ո յն
ղ ր՛ս ցին
է, րէ
չբքասլաւո
-
ոլահ
• Անոր
մեհաղոյն
թերոլթիւնբ
իր
անմիաբանութիւնն
է :
Անոր
Ա^իչչէ"է
էլրունէլր ; կբ տիսբիեք ,
երբ
կր
՚ոեսնենք
ա՛յգ.քա\1ւ քաքոլթիլն
, ա՛յ՚լքան
ւլոՀոգսւ
—
թի՛ ն ո ր էլշ վե բքէսէււ" լ յաճախ
էլոիւ աի
ա
նե լ՛քին
վէ ճեբով
; Մեր
մե հաւլո
յն
ան -
կ ումնե րո ւն բուն
սլատասխ
սւն աա ո ւն ե րբ
՚քենք
ենք : Տեսէք
, Արչա
էլո ւնե Ա՛ց թագա
-
ւոբութիւնբ
ինէլաւ , էլէէբհ ան ե ց ա ւ Հայ
նա–
ի՛՛ս բ ա րնե բ ո լ անմիաբանութեամբ
,
Հա
-
էլս՚Ոէէէէլ Ա • ԱտՀէէէէլի
յորգորնեբոէն
թէ
Ա՛ւելի
լալ
է մեբ
Հիլանգ
ոչիս՚սբր
քան
օւոաբին
էսռոգք
՚ / ա յ լ ր :
Բաւլ րասւունեաւլ
Հա րսաո
ւթի
ւն/•
վեր
-
քաց ալ
մե ր ձեռքե բո՛ւ • Պեսւրոս
Գե աա
֊
դարձ
1լսէթողիէլոս
, կաչառուահ
Յոյնէ,
-
բէն, Վեստ
Աարւլիս
նոյնպէս
, Հայոց
թ՛՛՛
էլ Աէլ՚է բ ղ առնա լա
մւորմա Լով , յնղ ղ է՛է ի–
րէ՚նց
թազաւոբին
, Գտղիէլին՝
՛լացին
եւ
Անիի
բան՚սլիներբ
Բի՚ււլանւէի՚ւ՜եի
կ " ՛ յ ՚ ՚ ր է ն
յանձնեցէն։
վախեցին
Անին–.
Ռո՚բիհ
-
եանց
շբք՚սնբ
վերք
զւոո՚ւ
նոյնպէս
ներ
-
քին
անՀամաձտյնո՛
թեամր
:
Նս՚խարո՚բ
-
ներր
իրենք
յանձնեցին
իրենց
թաղաւոբբ
Լեւոն
Ե՛ր
Եղիպաոսի
սուլթ՚՚՚նին
է
կ.
ՓՕԼԱՏԵԱՆ
Fonds A.R.A.M
