€6
ԱէՒԱ»*
Ա Զ Գ Ա Դ Ա Ւ Ն Ե Ր Ո Ւ
՚4.ԵՐՋԻՆ
ձ Դ Ն Դ Ի Ւ Ն Ը
« Անկախնեչւա
Հւսւէ՚աիմրւււմ
»
ւււ՛՛։,,է ւսն
աէսկ
,ք որձ ող
ձ անօթ
խառնէճաղանճր
,
աղղա ղա լութ եան
նոր մրւրոնիչ
մ լ.
Հաս–
աաաելոլ
իր մոլուցքին
մկք, կաԿղ
չառ–
ներ
ոեւէ անարղ
մ՚իքոցի
առքեւ. Հիմնա
-
էլան նո/աաակ
ունենալով
ոլառակաոլմ
ա–
ռաք
րերել
մեր ղաղսլթին
մէք։
էԼտե՚եէ մր ի վեր , չմնաւլ
ոե է Լ
ոաորին
արարք
որ չկսւաարկ
սլաո ակաիչներսւ
այս
իւառնակոյար
; կաթողիկոսական
րնարոլ–
թենկն
անմիքասլկս
աոաք եւ ունկկ
յեաոյ,
մինչեւ
ա յսօր , վաղողա
/ին ամկն
աեսակ
ղռե
Հիկ արարքներոլ
ել
սրրասլղձոլ
-
թեանւյ
ւլնով , ղ րսլա րաո
ւթ իւնն
ու
սուար
իրե
ն ւյ էէ լիւ ա ւ ո ր ղկնք
ղարձուցահ
մա ր -
ւէիկ
1
խայաարղկա
միթիհկեերով
,
մուո–
նալներով
եւ ՀայՀոյալի
պայքարով
, փոր–
ձեցին
նսեմացնել
եւ. վա/ւկարեկել
Հայ մո.
ղովուրղր
: «Ապօրինի»ի
եւ
«չենք
ճանչ–
նար^ի
իրենց աաելավաո
եէ թւււնա/ի
պայ.
քարին
մկք,
այղ մա րւլի կր ,հանօթ
խառ՛
նակի
թւե
րու
էլե կավա րէէ ւթեամ
ր , ափ
ա–
ռին
լիրանանեէոն
եւ սո։ րիական
կաււավա–
րութե անց
եւ ղաաարան՚սե
րէէւ. ղռներ ր՝
ոեւէ
մէկէն
աւել^է իրենք գիտնալով,
թէ
ա
յւլ արուեստական
աաէլնապն
ու
պա
յ–
քարր
ոչ մէկ չաՀ պիտի
աւգաՀովկր
ի–
րենց,
այլ միայն
պիաի
վնասկր
Հայ
մոգոէի ուրղ
ի
՝>
աւա քական
չաՀ ե րուն
եւ ՝՝
արմանաւղատուութեան
;
֊|
«Անկա
իւ
Հ։սմ ։ս թմ րում»ի
։ոնունով
սէ։ւ–
բիական
ւլատարահներու
մօտ
րաղմապի–
սի ղատեր
րացուեցան
Հալէպի
Գաւառա
կան
Ժողո
՛իի
եւ
կաթ ոէէիկոսի
լն։որու~
թե ան օրինալո
րուիմեան
էլէմ : Աու
րիական
ղատարտնեերր
, օրէնքի
ե ւ
կանոններու
վրայ
Հիմնուելով,
"՛յ՛է
Բ" Լ" Ր
՚/աաերր
քէւն1է։լին
եւ աուին
իրենէէ ա/։։/էոր
վճիռր,
որ
միանւլամ ա յն կր ճաե չհար
օր ինաւէ։–
չւոլ թիւ1։ր
թկ Հա լկ պի
Գս։ւ ։ոո ականին
եւ
թէ
կ։սթ։էղիկոսէաւկաՆ
ր՚նւոր,ւլթԼա%
յ
Ա/Դ
վճիռներ
ր Հանգիսա
ցան
նո
յն ատեն
ւլ ա–
էոասլա րաո
ւմ ր
իրենց
֊• էւ։մ ա յնքին դաւա
ճանող վատարի
խառնակիչներուն
;
Ա
ուր իական
ւլ ս։ տա րսւ1։նե րո
ւ
շառ
աչուն
ապտակէն
վերք
,
"՚Ղ՚1 "՛Ղ""–ներր
ատենկ
՚^Շ Ւ ՚Լ^Ր ՚Ի՚՚Ր^եր
կր կատարեն
«Հտմայն–
քտ
յին անկախ
կեանք»
ստեէլհելու
Համ
ար
Լիբսյ^՚անի
եւ Աուրիոյ
։քէք, երր ոեւէ
։քկ–
կէն
աւելի
իրենք
ղիաեն,
թկ այո
երկիր
ներու
մէք
, ուր
տիրո՚լր
Համայնքս։յին
դրութի։նն
կ,
Ոհիէ
ԳՆՈՎ
ԵԻ
ՈԵԻԷ
ՊԱՐԱԳԱՅԻ
ՏԱԿ,
ՊԻՏԻ ՋԿՐՆԱՆ
ԱՆԿԱԽ
ս. Փ Ս ս Ս
Իրիկնամռւտ
է ր ,
երբ
բրաղի լա կան
սր՛բարանի
մի անկիւնում
նչմ արեցի
ա -
բաբ
բանաստեւլհ
Խալիլ Աոկթրանէ
քաղց–
րաթախիձ
ղէմքբ
: Ա՚եկուսի
, առանձնա
-
ցահ
բաղմամ-իւոբ
խամամում՜ից
,
պէձ^
պէ
չ
–՛այււ էմ կ բ ՔԲ Հաստ
կէ։ րնթա րէէ
ակ
նոցի միս ով,
անփսյչժ՝
էր չուրԼ
թ աւա
լսէլ
.անցոլգարձին
, նայում
էր անՀասելի
Հե–
IIՈքն :
•
֊
Ող^ո՛ յն Արեւելքի
բանաստեղհու
-
թեան
մեհանուն
իչիանին
, եւ
քեբմօբէն
սեղմեցի
ձեռքբ,
որէ մաաներից
աէլնախր–
աէղ
լոյսր,
կէս
ղաբ,
ողողել
է արաբա
-
կան մտքէ
ու սրտէ աբաՀետներբ
:
Ա իրելի բարեկա՛մ
, մոլորեալ
ոչխար
\ես : Եթէ
այս
ուլԼոյնը
ուղղուահ
վփն է ր «*-
րաբ
բանա սաե
ւլհ ութե ան , իբրեւ
մեհա
-
բանք,
լռոլթեամբ
պ^իաի լ^գունէի
,
բայց
մի
ուբիչ
Հայ բերնից
արձակուած
այս
րացաղան
չութիւն
լլ պիտի նկատէ է
կա՛մ
կաաա կա իւա ոն
Հեղնանք
եւ կամ բառա
-
Հող
ագիաութիւն
։
Այսօր
տրամ։սդիր
եմ ձե։լ Հետ
ւիիճե-
չոլ է Այսօբ տարուան
վեբքին
օրն է ;
Ա՝է
աեր
գնանք
ել գարե քուր
ի
փրփուրով
խեղգենք
Հէն տարէն
, ասացէ
։
Փրվ՚ուրր
կեանքէ
Հուրն
է ,
հնունղ.
\է I Գնա՛նք
փբւիուբի
մէք ամանոր բ գիմա.
ւոբելոլ
;
Խալիլ
Աութբան
, կուրկաււուն
բանաս ՚
աեղհբ
արաբական
աչիւաբՀի
, սիրով
ու
Հիացումով
խօսում
էր միշտ
Հայ
մողո–
վոլրգի
մասին։
Համեստ,
ինքնւսմվափ
ել
սակաւապէա
մարգ
էբ
։ իր
Հայասիբու–
ՀԱՄԱՅՆ-Ր
ԱՏԵՀԾԵԼ
ԱՑԱ
ՄԱԱԻՆ
ԻՐԵՆ8
ԲԱԼԱՐ
ՑԱՑՏԱ
ՐԱՐՈՒԹԻԻՆՆԵՐՆ
ՈՒ
ԳՐՈՒԹԻՒՆՆԵՐԸ
ԱՈՒՏԻ
ԵՒ
ՀԱՆՐԱՅԻՆ
ԿԱՐԵԻէ՚Ը
ՄՈԼԱ–
ՐԵՏՆԵԼՈԻ
ԱԱՀՄԱՆԷՆ
ԱՆԳԻՆ
ԶԵՆ
ԱՆՑՆԻՐ:
Աղւլաղաւութեան
նոբ ապացոյց
մբ կոլ–
,
՚ո։սյ
վեբքէն
։իոբձր , ՛լ՛՛ր կատ։։։բահ
կ
Խադ
՚սբք
՚ սուրէական
կառավտբոէ
թեան
ուղղ։սհ
էր է/–րո ւթե
աէք բ , որով^ կր
է/լ։։։–
Հանքւ։ւէ
ճանչնա
լ « ՝ ՚ ա յ առաքե/ակւսն
•.•ւ՛ն–
կախ
Համ
տ լ1՚ք՝Տ> անունսէի
«խմ
բ։սկցու–
թէւն»
մր։
Խո՛դ
՚"բ.բ
•
՝
"Ր էբ ""է րոէէք
կրօնական
ասպարկէլի
բնթ։սցքէն
, . ։սն րն։լ
։ւ լնա կ
ե֊
ղած– կ ։։եւէ
ճէւլի
եւ շինիչ
ւլո րհո
ւն կ ո
լ –
թե.ս;^ , իր կեանքի
՚իերքին
օրերուն
, .ս -
Հաւասիկ
կր
։/։ոն։էւի
արարքի
մբ մէք,
որ
պա։ոմութեան
կքերուն
ւքկք
։ղի։ոի
արձ։ս–
նա։լրոլէ
իբբեւ
սեւ
ղոբհ
մր ,
անքնքելի
արատ
մբ բերելով
էր անունէն
։
Խ "՛ղ
"՛րք
՚
։։ ՛է ւր իական
կա։ւս։վալէու–
թեան
ոլյլղահ
իր դիմում
էն
՚քէք,
Հայա–
վնտս
տ յնսլէսի
արարքի
մ ր
մ էք
ղտնոլ։սհ
է , որ գէնքր
վե/ւքնա կանա պէս
կր էլատա–
սլարակ
յս՚չս
Հայ մո։լովուրղին
:
Արգարեւ,
այս երկրէն
ներս,
ուր
պե–
աոլթեան
պա շտօնա կան
աոմ արներ՛ ւէ՛
մէք,
լիբանաՀսլատակ
Հայերու
թիւն
է
^՚ՃՀա(թէել
ներկայիս
այս
թիւր
աւելէ
բտրձբացէսհ
է) եւ ուր
Համ
ա յնքնե րու ի–
րա
լո ւնքն ե ր բ ճշէէՈւահ
են
Հ ամաձա
յն
ի
րեեց սլաչտօնական
թ ի լ ի
կարեւորու
՛՛
թեան
, ուր իւրաքանչիւր
Հաւէ՛ ա քնք
կ/՛
ղոլր։էուբա
յ իր անդաւքնե
բու
թիւին
Վ Ա՜
րա
յ , բարձրաստիճան
եէլեղեցական
մ ր ,
Խաւլ արք. ԱքաւղաՀեան
, սուրի։սկաե
կա–
ո ։ս վար
ութ
եան
ներկէս յացուցահ
իր գի -
մոլմնաղբէն
մէք, Լիբանանի
Հայութիէն/՛
կբ ներկայացնէ
միայն
45-000։
Ա էէ ր Համա /նքր նուասէոացնելու
էւԼ տ ր–
Ժէքա։(ր1լելու
այս ւիորձբ,
միացահ
մեր
պ։ււ ՚ւտօնաէլան
մ ա րմ իէննե րն ու
է/բօնական
ել
աղղային
Հեղինակութիւններբ
վաբ–
կաբեկելոլ
ճիգին,
մաս կր կաւլէքեն
ւլա–
ւազրէոէլան
բնւէՀ։ոնուր
հրտ։լրի
։ք/> , որուն
գլխաւոր
նպատաէլն
կ քա
յքա
յել
1ի բանա՛
նի եւ Աուրիոյ
Հայ
Համաիքր։
Ա ուրիա
1/էսն
է/առա վար
ութ
իւնր
Խաւ/
աբք՚է
այս վեբքին
գիմւ։ւմբ
ն՚ւյնւ։։թեամր
ւիւ։ խանցահ
կ Կէլէկէոյ
ՎեՀավւաո
կաթո–
գթկոսին
, գոբ կր ճանչ^ւայ
իբբեւ
՚>այ Հա
մս։ յնքի
ւլերագոյն
սլետ/։։
Գիաենք
թէ սուրի։սկան
կաոավարու
-
թեան
այս սասար
եւս ։լ։/.աս։ոութեան
պի
տի չբերէ պաոակտիչնեբոէ.
այս խմբակբ
,
որովՀե-տեւ
գաւագիր
ձեռք մր, մութ
ուժ
մր
կր ղորհէ
այս
ր՚՚լոբի
ետին , յաճախ
թիւնր
պէս յմ անաւոբ
չկր
ո՛ ձ
անձնական
ակնկալիքներով
եւ Ո՛ Հ է լ
քաղաքական
Հեււանկաբով:
երրեք
Հեաամ ուա
չէ
եղել
Հի ացո
ւմ ի
մ թ
I։ ոչ։։ րտ
ս աեէլհե
լ։։ւ իր
չուրք
եւ ոչ
ԷԼ լուսապսակ
կապել
իր Համբաւէն
է.
իյոբշում
էր չոգոմանքէց
, փաւԼաքոլշ
գո–
վեստէց
է,ւ անգուռն
գնաՀատանքից
; Խո–
կումնեբէ
, 1""Ր
ապրումնեբի
եւ
վերաոյ^
լաց
իսո յանգերէ
Հմայքէն
էր նա ամբող–.
։Աէն աեձն ատուր :
գ ե ռ եբիաասաբղ՝
հանօթացել
էբ
Ակ–
նոլնոլ
Հետ , որ Ա՛ ԱչխաբՀամարտէց
ա.
էււսք , Եգիոլտոէէէէւմ
,
Հբասլէսլ։։։։էլայիէ։
ե -
լո յթնեբ
ունեցաւ
: ԳաՀիբէում
չտապեչ
էր
մաւլթա՚ււքնեբով
ւէէէքսւնելոլ
Հայաս
-
աանի վարչապետ
Ա. /ք/աաիսեանին
,
եւ
քերմ
մաերիմն
էբ բանաստեղհ
ՎաՀան
Թէքէեանին
յ
Արաբ բանասաեղհի
գիւբա– \
մէա
մերձեցում
բ պաաաՀական
էլամ պա– \
բագայական
գիպուահ
չէր
լ
"՛յԼ
ներքին
անզուսպ
մղում՝
հնահ
իր
խանգաղտ
տանքի
պարռւնակից
:
Աիբում
էբ
Հային,
ոբովՀեսքեւ
ապբել
էր
Հայութեան
մէք,
տեղեաէչ
էր
մեր
պաամութեան
եւ մանաւանգ
մեր
մարտի–
բոսազրութեան
% Աիբում
էր
Հային,
ո -
րովՀետեւ
րնթերցել
եւ
ուսումնասիրել
էր
Հայ բանաստեգհութիւնբ։
Յաճախ
լը–
սել
եմ իր սրգող
/լչտամբանքբ
Հայ
եբի–
աասաբգնեբէն
, որոնք անգիտակ
իբենց
•սւղէլային
մեհութեան
, դլխաՀակ
ս լ
կռ
բաքամակ
կերպարանքով
նեբկայանում
են , փոիսանակ
Հպարա
ու
ճակատաբաց
ման
գալու։
Արաբացահ
Հայերի
չբքանա–
էլում մեբ
աղղային
քերմաքերմ
քարողիւչն
էր
՚
Այն
օրբ, իմ աււարէլութիէ^էներին
պա
-
Պ Ա Շ Տ Օ Ն Ա Կ Ա Ն
Զ Ե Կ Ո Յ Ց
. ե Ր Ո ա ՚ ԼԷ Ա Ւ
>1ԵՐՋՒՆ
ԳԷՊՔԵՐՈՏ
(Տ՛– եւ վելւջիՕ Ա՚աււ)
1|Ս.Տ(՚ԻՍ.Րք–11"ւ11.՚1. Ր.՚1–Տ(՚Ո1»ԹԵԱ՚ււ
Տե՚լապաՀ
Արբաւլան
Հ՚՚՚յր/
,
Ն՚՚յէէմբեբ
\,Հի Ա ի արսէ ՚՛ ա էլէոն բնւլ՜է • <է ւււլովին
ւսսւահ
իր
իսէէսաման
Համաձայն,
անւէ՚իքապէս
ձ ե սնար
էլե ց էղատբիա բքաէլան
բնա
բու–֊
թեէսն
ղււբք) ։ւէլո։ թեաԿւց
։Գեէլէս • 1Հին Հ/ււս–
է
ի/է՚Աղ իրն եր
։լ^։կէ։։ եցան
Ց " Բ՛է • " ն ՛ոնի
մէք
ւլ սւ՚հո է.ո։լ բ" լո բ
։1՚իաբանն1՛
բուն : Ի"կ
"՚
/՚—
111111IIIIIՀ մ սւն
ղ սէնս։ ուլ միւս
ւք իէս լ՛ան ՝*ա յ -
բեբոլ^ւ
տլ է եււաւլրալ
տէլէ։/ււլ ։։ւէւցսէլ. ժ ս–
ղովի
թուաէլանն
ո։ օրաէլարղր
:
Ա՛ւ՛ւ ա յին
ԱէսՀմս։նս։ղրոլթէ.ան Ե/"""՛"–
ղ^մի
վե բա բե բե ալ
բա րէա էիս խ ուած
՝Հ՚Հ/>գ
եւ
՚շ^բգ
յօղուահներու
Համաձայն
, պատ–
րի։ս/էքաէ/ան
բնտրութիէնւբ
կր
էլաա։սբուի
Մ ի՛" բանաէլան
ր1։ւլ֊,
. մողովսյ
երէլու
նիս–
տեբո՚է։
Աոաքվէն օբք կր կաւլմուի
բնտրել—Հ
եաց
Հնղանուն
ցանկր–
յաքորգ
օր
Հնգա
նուն
յաէ՚էլին
էիբէոյկ
ն
էլ՝ րարո
լի էէլատ–^
բէ՚որքբ։
\
ՀԿէէլանոէԿ՛
։յ։՚։ն1/ի
է/ա։լմութեան
֊էէսմար
Հրա լի բուահ
ժ Ոէլոէիբ
էլ ու մսւ բուե ցաւ
՚իե կ–
տեմբեր
10 >
լ " րե քչո՛ ր թ ի
առաւօտեան
ժէԱէքր ւՕին : էիո՚լ՚՚վի
Հրս։ւիրուահ
25
միա.
բա
ներկն
էլր րացաէլայկին
միայն
Ե՚էիչէ
ո՚/՚ք
- եւ Հայբիէլ
եէղիսկ
. :
կւստարուեցաւ
գաւլտնի
քու կարկսւթիլն
, եւ
բնտբելեաց
Հնղանուն
ցանկին
՚քկք մտան
Տ •
Տիրան
եպիսկ. 22 քուկով
, Տ– Աարկն
եպիսէ/.
20
քռւկէէվ
, Տ–
ՇնորՀք
եպիսկ.
17
ք՚՚՚կով,
Տ–
Հայկաղուն
եպիսկ.
Ա)
քուկսվ
եէ
Տ–
Զ՚/օն
վրղ •
10
քուէով
:
Անցող՚սէլի
յիչենք
ոբ Ե՚լիչկ արք– ստա
ցաւ
միայն
՚քէկ
ք՚՚ւկ
•• Նիսար փակու
եցալ
յաքորգ
առաւ օտե ան
նո
յն ժամ
ուն
էլ.ու–
մարուելոլ
եւ
Ա. Աթաւոյ
պատրիարքի
այսքան
յապաւլահ
բնարութիւնբ
էլաւոտ–
բելու
սէոաքագրռլթեամբ
;
ԳԱՏ ՊԱՏՐԻԱՐՔԱՐԱՆԻ 1՚էՄ
Նոյն
օրուան
յետ
միքօբէի
ժամր
4,30^^
ոաէլայն
Գեբաւլ
։էյն ԱաեանկԿ։
սաացուեցալ
ոբոշսւմնէսղիր
մբ բստ
սրում
Տէրտկրեան
։սրք–
ղտտ
բացահ
էր
Ներքին
Գոբհոց
ղոՀ
ւլա րձնե
լո վ ան։էի տ ։ս 1/ի ց եւ
մ իամ
իէո
տար
րեր
:
թէ ո՛՛վ կ այ։լ
գաւ։։ււլ իր ուժ/։
ե ւ
ի՛՛նչ–
պէս
կբ էէոբհէ՝
մ ենք
առիթր
պիաի
ունե
նանք էիերքնաէլաԿւաէղէ։/
ւքերէ/ա։լնել։ււ
:
(Խւքր– «ԱՅՏ՝»ի. 20 ՅւււԸուսււՕ
աասխանելով,
խոր
Համողումով
ել գ֊ա–
սախօսի
լբքոլթեամբ
ասաց,
Արեւելքի
բան ասաեալհ ութեան
ղո -
Հարբ
Հայքլականն
է։ Պարսէլականբ,
որ -
քա), էլ քաղցր,
Հբապուբիչ
ել Հւ։ւ/ես/ա
-
րար,
ինքեատիպ
չէ , ագգա
յնօբէն
ինք -
նուրոյն
չէ • նա կրում
է ղօրեղ
աղղեցու՛
թիւնբ
արաբական
րանաստեղհութեան
:
Մէնչ
Հայ բանասաեղհոլթիւնբ
,
անգամ
իր
Հ ամամարգկա
յին
ղե
ղո ււքնե բով,
աղ -
ղայէն
չունչ
ել ղրոչմ
ունի : Արաբ մե՛հա -
՛է" յն ր։սն՚։։աոէ.էլհնեբր
,
Մ է՛ թեներբի
եւ
Արոլլ
Աէա
էէ Մաաբի
սիբսլահ
են
եւ
Հռչակի
բտբձրացահ
ոչ այնքան
իբենց
^արական
զեղումներով
, նեբչնչումնե
-
բոէէ , ո րքան
իմ ասատսիբական
վճիոնե
-
բով։
Նրանց
քնաբէէբւէոլթեան
մէք
միաքբ
ճնչում
է սբտին - մինչ
Հայ րանաստեգ
-
ծ՚ութէւնր
, մանաւանգ
ՆաՀապեա
՚Բուչա–
կի
տողեբը
սբտի
Հեղոււքնեբ
են :
Այնտեղ
է Արեւելքէ
արեւին
ոյժր,
կւսնս^չու
-
թեան
թաբ^
ոլթիւնւբ
,
նոր
իմ աց
պաա1լեբ֊
ների գոէնագեւլսւթիէնբ։
Արեւելքի
ոչ մէկ
բանաստեղհութիւն
չունի
ա յն
զուսպ
ղգաստոլթիլէ։ր
, պա
յծ սա ութիւնր
, բտռե–
րի
ժուժկալւէ
ւթիւն բ , ռրք։ոն
ունի
Հայ -
էլակտնբ
տ
Ոչ մի այլ աեղ
՚Լիչաբ
"՚յնքան
խոր
է եւ ուժգին
, եւ Հալատքր
ա
յնքան
անվկանգ
, որքան
Հայ քերթուահին
էքէք :
հՏ^ուչակը
սէրն
է եբգել
, թրթււուն
ել
սրսփուն
գղայութիւնով
• երղել
է աղա
-
աօբէն
ւ^ոք
մ աբւքնական
պերճանքն
ու
չքեգանքր
, բա
յց աււանց
Հեչտամ
ոլ
յոր^–
քի։
՚Բուչ՚ոկի
կինբ
Վենիւսն
է՝
Միրոյ
ասաուահ-ուՀին,
որին
ի աես
Աեռբ
վե -
րահւոլմ
է
զմ այլանքի
եւ սլա չաամ
ուն
քի
՚ Համամարդկային
այս
խորին
ապ
-
նաիէէսրարիկէ եւ Ա– Աթոոոյս
տեղապաՀին
ղկ։ք
մ իանւլամ ա յն :
Գեբագոյն
Ատեան բ •
էլր ՀբաՀան՚լկր
Ներքին
Գո/ւծոց
նախարււէ~
բին
տալ
իբ պաաճաոներբ
թէ ինչո՛^ււգէտք
՚
չկ
չեղեալ նէ/ատէ
Տիբս՛ն
Արբաս^ի
տե–
ղասլաՀսւթեան
ճանաչոսմբ–
էլբ ՀրաՀան.
ղկբ
նաեւ
Ա. Աթոռո
յս էոեէլէսպաՀին
կեց
նել պատրէաբքական
բ1ււորութէւտն
՚/ոբ–
հսղութիւննեբր
մէնչեէ
Գերա՚լոյն
Ատ.
եէսնին այղ մասէն տալէք
վ^էոր։
Յաքորգ
առաւօտ
որոչեալ
ժամուն
էլու–
մարուեցաւ
Մէաբանաէլ
• բնւլՀ
. Ա.
ժողո
վր , ուր տեղապաՀ
Արբաւլանլ։
տուալ
էր
սլաչտօնաէլան
գեկոյցբ
րացոււսհ
ւլաաէ
էքասին ել յայտնեց
թէ այէէ
էէլաբաղանէ,րոլ
տակ
էլբ մնլսր
/է, ւոա ձղե/ էգաա բիա
րքէսկան
րնտրութիւնբ
: ԸնղՀ • ժողովին
առաքարկ
բերուեցաւ
որ Եղիշէ
"՛ԲՔ •
՛Արտաքսուէ
Մէաբէսնութենէն
: Այս է՛ն՛/իբր
ր՚*՚ո
էլա.
նո՚Սէ
յէսնձնուեցաւ
Տնօրէն
Ժ՚՚ղովոյ
նա–
խաքննոլթեան
•
Պաարէաբքական
բնտրսւթետն
այս
կեր.
պով
յեաաձէէմ
Ա՛ն պաաճ ՛Առաւ
մէաբան
Հայբե րէն ե րկուքբ
արէոօնուեցան
մ է, կնէլ
է րենց թե ւքա էլան
գոբ
հէն
սլ ա լմ անա
լ որ
տօնական
օրե րկ ն ետք
գաբձեա
լ
վ եբա.
դառնան
Ա
. Աթոռ պատբէարքակս/ն
րն–
արութեան
ե՛– այլ
յա րակէց
դորհերու
էրենց
մ աս1՚ակցութէւնր
բե րե լու
Համ
՛սր :
Մէ՚միքապէս
ձեռնարկուեց՚սլ
անՀբաժե
շտ
նէսխապա արաս էոական
"՚ շ ի՛ ա տանքն
եբու
պատրէաբքաբան
է
ղաա
էն
պաշտպանու
թեան
Համար
էլո րհա կցո ւթեամբ
կարող
էիաստա բաննէ, րոէ , Ե րու սաւլէմ
էն
եւ
Աէք
-
մանկ
ն , որոնք պիաի
Հ ետապնդեն
գա
տա
կան
ղոբհերր:
Գեկաեմբեր
23/՛
յեա
միքօբէի
ժ ամբ
\.էն
լուր
առնուեւլալ
թկ
։։ ս աէ կանութ ե ան
Հսէլոէէութե ամ ր. Եղ է չկ
"՛ԲՔ
՚
Ամ՚մանկն
Երուսաղէմ
եկս՚հ
էր վանք վերագաոյ։ա
-
լու նպաաակաւ
; Աիարանութէւն
եւ ժո -֊
գովռլրգ
կրկին իսռովա
յս յւլ վիճակի
մ աա.
՛նոլեցան
: Եղի՛չէ արք. փոիսանակ
զղաս
-
էոանէսլու
եւ Հրայաբելու
ամէն
ղորհէ , ,
Համաձա
յն ՎեՀափառ
Հա յրապեաին
տր -
ւահ
իբ խոսաումէն
, լնգՀակտռակն
Հա -
մ արձակահ
էր սուտ
Հանե
լ Ամ ենա
յն
Հա–
/ոէլ Հայբապետբ
:
Աւելէն
, չէբ
ուգահ
ենթա բկուէ է
Մ էա բանա է/ան
ԸնգՀան
ս ։.ր
Ժողոէիէ
որո^ոււՈւերոլ1է
.
եւ ո^աււյ ա բացսքհ—
էր էիանական
օր ինէսւո բ
ի չիէանէ։
։. թ էւ է։՚ն
գէմ
ու
կա
սէւ ցուց ահ
պաէոբիարքաէբսն
բն։ոբոլթեան
ձե՚ւնաբկր
,
խտնգարելոէի
Ա - Աթոռո
յ գոբհոց
րնակ։սնոն
վնթացքբ
;
Զս։/ւմ անալի
չէբ
ուրեւՈէ
ժողով րգ ա
յին
էնքնարուխ
րնգվղ՚՚ւմ
ր
բնէէդկմ
ս/1էոր
վանք վե բաւլսէոնէս
լո
ւն : Երուսաղէմի
կա–
ոո՚վ։սբիչբ,
ի/ւաւլեէլ
ւլէււոնալով
կացու
-
բումբ
Հայ
՚բանասաեղհբ
վերքմէրեՀ
է.
աւլւլային
կնիքով։
Այսաեէէ
կ
էլաղսքեիքր
ձեր
տեւականութեան
:
«Մի
որեւէ
այլ աղգ,
եթէ
կրէր
"*՚յն
ա–
Հալոբ
ոգյէերգութիւնր,
աեւական,
գա
-
րաւոր տառապանքբ
, աննախրնթաց
նա -
Հատակութիւնը
, որ ձեր դժխեմ
ճակա
էոէսգիրբ
եղաւ–,
անպայման
փոչի
պիաի
գաււնար
եւ Հողմացրէլ
պիտի
անՀեաէր
՚.
Հայ
ժողովուրգի
ստեէլհագոբհ
Հանճարն
էր , որ ձեր
Հողին
բարձրացրեց
եւ ապ
-
րելու
էլամքբ
քրգեղեց
:
Հ
«Ոբքա՜ն
թանէլարժէք
գանձեր
ունթ.:
Հայ
բանաստեղհութիլնր
, որ գեռ
մա՚ո
-
չեչի
չէ օտար ագգեբին
: Այն բարեբաս
~
՚ոիկ
օրր , երբ աչխաբՀբ
զաբթնի
Հայ
քնարի
թրթռում
ից , այգ. մեհ օրբ , նոր
եւ
չուլչողոէն։
մի Հորիզոն պէտէ
պարղուի
ՀամաչխարՀային
գրականութեան
Հա -
մ աբ ; Ափսոսս , աւաբւռեց
իր էէօ^քը ասրար
մեհաՀռչակ
բանաստեղհ
Խ՚"էէլ
Մութբա–
նր
, գառն
մռմուռով
ել գժգոՀութեամր
,
ա փ ս ո՜ ս ,որ գ ե ռ
բոլորոէիէն
չէք
էմանում
աղղա
յին
ձեր
մ եհութիւնր
. եթէ
իմանա–
յիք՝
Հրէսշքներ
կր դո/.հէիք»
:
Այսօր
ականքիս
ուժգնօրէն
Հնչում
են
արար
բանասաեղհի
,
12
աարի
առաք,
Ամանորի
նախօրեա/լին
արաասանահ
սրտառուչ
եւ իսորիմաստ
խօսքր •
Ափսոսս,
որ գ ե ռ
րոլորոէԼին
չէք է -
մանում
ազգ՚ոյին
ձեր մեհութիւնր
•
եթէ
իմոէնայիք՝
Հբաչքնեբ
կր գոբհէիք
։
Բժ– ԵՐ–
ԽԱԹԱՆԱՄԵԱՆ
ԿԱՐԳԱՑԷ-Բ
ԵՒ
ՏԱՐԱԾԵՑԷ՛Բ
ահ\Լ»,Ը
Fonds A.R.A.M
