< « ս
»
նէ
յէ >
•
Հաւաքենք ու գասալռ
լւեն ք ա յն
նշանա~
էչ՚յլթիւններչչ
,
ււրոնք
տրոլաձ են ^ելեւ.
ելս
աոնել՝» ոճական
ձեւին •
1 • - -
^Կ1Լ մ իւոէն
ղօքաւոր
1Լլլ"՚թ
ՕԼսաուա^աչունչ
Ա՛աաեան) :
2
«
Շաաս/ել »
(Բիւզանղաքան
,
թալպմ
• Աա • Ա՝ալիասեան) :
մե
Բ
լ
Ղ".ք
« Գեր.
,նցել
»
ՀՓարպեցի
թար,քմ. Ա. կԼօարԼան) :
4
^
Գերաղանէ/ել
»
Ն"՚րեկացի
,
թարպմ
. Թ՚՚րղւ՚՚ք
սլաարիարք) :
.•>•-֊- ^Կուաակեբ
(Նարեկացի
,
թարւ/մ՛
Գարեգին
Պաարիարք) :
6
«
Գերազանցել
\՚Նարեկացի
,
թարէյմ
. ՚^ասիմ) ;
" •
« Ջ * ՚ ր ՚ " ^ " ՚ բ
(Նարեկացի
, թարգմ
•
Հ . Գարր
. Աւեաիքեան)
է
՛Լքաի,ակրիքարանի
աշակերան
սւնղաւէ՛ գի
ակ իքկ րաո
ժ՛ ր կամ ասացուահ՜ք
մր
կրնայ
.ռաանալ
րաւլմաթիլ
նչանակոլթիւններ
,
Համաձայն
ւլււրհ՜աՆութեան
աեգին :
Մեր
նպաաակն ^ ւինաոել
Հնագոյն կամ
սկզբնական
նշանակոլթիւՅւբ
;
Աս աուաէՒա շունչ
Մ աաեանէն
քազոլահ–
վկայութիւնք
մաս կբ կաւլմկ
սլաազամի
մբ, որ չիլրացներ
ղո ւշա կա
ր անութ ե անց
Հոմական
պայմաննեբք
(ա\1ւֆ\ւպո.\Ո -
Ժիք) ,
խաթարում
մբ կայ եւ չեմ ղի–
աեր թէ բնաւլբային
սկպբեական ո՛ր ձե
ւին կշ Հեաեւին
մեր
թարւլմանի^երբ՝.
Թէ աչխարՀաբար
թաբգմանութիւնբ
կբ
կր ՀամապաաասխանԼ
օաար
թաբւլմանոլ–
թեանց,
նոյնիսկ
եբրայերէնին
, "էէ^է.
կ՚ապացուցանէ
,
բաղգատեցի
երրա -
յերէնբ,
նոյնիսկ
րաո. բառի գէմ դբուահ՜
,
աո անց քերական
ու թեան
պատշաճեցում
ի
.կաաարոէ–ա1ք թաբղմ անո ւթեան
մ բ Հեա
^նչպէս
բրաէէ է Տըվիմէօ
, ինհ^ի
թուեցալ
թէ
Հին
էքսէ՜Ժէթ–|ւ
մր կաաաբաՆ
մեկնու
թեան
մեղքԸ
կո՛յ այսաեղ
; Հայերէն
միւս
Վկա
յո լթ իւննե
րբ եւս , մի շա
իմ ասաի աե–
սակէտով^ կբ սնանին
նման
մեկնոլթեանց
նպասաո-Վ :
Այնպէս որ գմոլաբ
է
ճշղ ել
Հնաղ
ո յն
կամ սկզբնական
նչանակութիլնբ
:
կոէյ պաբագայ
մր եւս , որ նմանօրէն
.
մեղք է ւլււրծ՜ահ՜ սկզբնական
նշանակու -
թեան
կորուսման
մէ^ •
Մեր
մաաենազ.րութեան
մկ^ երկու
ձեւ
ունի
ոճլԼ՚որ
աււաբկայ
գարձալ
, ա
յսաեղ,
մեր
քննութեան
.
X
էքլ եւ ել առնել :
2
Ել ել Լլս աոնել :
Գոյականր^
Հգրուահ–՝
երբեմն
իբրեւ
երկու բառ ^
ել
եւ
էլ ,
երբեմն
իբրեւ
բարդ
բաէւ
^
ելևել) ,
Հոլովական
չէ , թէեւ. կազմ–
ուահ– է նմանօրէն
ել եւ ւքոՆա
բառին
, որ
Հոլովական
է : Կբկնեալ
կամ բ ՚ " բ զ » ճել
էւ
ձ՜^»
բառբ
ձ^անօթ է ոճական
ղորհ՜սւհ՜ու–
թեամբ՝
աՈ-քւել
բային Հեա միայն. ճԵլ եւ
ել առնել
ղմիմեամբք
. . .» :
Արգ, մեր Հին մաաենագրութեան
մէ^
աձէի1քք նման ասութ
իւն
մ լ^ւ ալ . . .
ելա&ել
րայով
կաղմուահ–
^ միշա
նո՛յն
նշանակու–
թեամբ.
<ձԵլանել
ղմիմեամբք^
• Ըսա
ն
գրաբարաղկանեբուն
, այս
երկու
աոութիւններբ
Համարժէք
են իրա֊
բու : կբ կարհեմ թէ արգաբ է
Լնթագբել
որ
մին վնասաքէ է միւսթ՝
շփոթութիւն
սաեղհելով
երկուքին
միչեւ։
կոբսնցնողբ
«ել
լնել»
ձեւն է՛
ւպայ մ ան :
ԱՀա թկ ինչո՛ւ կր պնղեմ թկ
կորսուա^ք
կ իմասաի
եբանղ
մբ,
ղո ր ունկր
սկզբնա
բար
Հճելեւել աոնեչ»
ձեւը։
Փորձի
Համար , երկու
ձեւեբն ալ գոբ–
ծ-ած-եցէք , անղամ
մբ , Պօղոսի
բերնով
,
ու պիաի
նշմարէք
խեղկատակոլթիւնր
:
Պօղոս կ՝ր"կ • «/՚ պաաիւ
ղմիմհամբք
ելա
նել»
(ՀււււվԱ՛. Ժք՝. 10)։
Մինչ
ֆրանսե֊
բկնբ կր ղոՀանայ
փրէվըՕսւնւտվ ,
որ ճիչգ
է բայց
չոր , եւ մեր
աշիւաբՀաբարբ
(^պաաուելո,
մկք իրաբմկ
անցէք»
պաբբե–
բութեամր
, որ, նոյնպէս
, ^եչգ է Բ՛"
յց
ճապաղ , ղրկք
<ձելե-ւել աոնել»
ասոլթիւ–
նր , այն աաեն կբ գառնայ
իւեղկաաակու–
թ ի լ ն ։
Հասնղի
Պօղոսի
խօսքին
մէշ, գե–
րազանցութեան
պայքար
ԼԿ՛"
/ 1 " ՚ /
մրցակցութեան
ողի , ընգՀակառակն
գա–
ղափաբբ
շնոբՀք ել քաղրութիւն
կլ, գնէ
արաա
յա յաութեան
մ էշ
;
Ու֊ ղբ՛" Բ՛"՛ՐԸ.
նախբնարելի
է, այսաեղ,
աշխաբՀաբա
֊
բէն՝՝ անոր
Համ ար
,-բ յունարէնին
մէշ
«յաո աշել» բա լն է գբուաձ– ւլբաբաբ (^էլա–
նել^
բա յին
ղ էմ ,
արգաբեւ. Պօղոս կբ
թելաղբէ
, պաէոուելոլ
՝>ւսմաբ ,
չսպասել
որ նախ բ^՚կերգ
պաաոլէ
քեղ :
՚Հ,ախա–
պաաուութեան
վւուճ վէճերոլ
գէմ՝ Հա–
մ ես աո ւթեան
եւ ան կե ղհ՜ութ եան խոր ֊
՝>ոլբգ պարզապէս
;
ԸնգՀակառակն
«ելեւել
առնել
զմիմ–
եամբք»
ոճին
մէշ
սասակութիւն
կ՚"յ
ւ
եթէ ոչ բրաութիւն
:
Աեռի
1"^դէբԲ
I
այսաեղ
, ղօրաւ..որ ւլոլէէՒ ուլութ եան բեմ մը
կբ
յա բւլ.,որէ , առամ
ի
մ ր սլաաբասաու
-
թեան
Համար
կարծ՜ես
:
՚1,"յն ոճին մէկ ու–
բիչ
ձեւլ , ճել եւ ել առնել
ղվ՚բեբօք»
, ցոյց
կու աա յ աբղէն թէ պա յք՚որի
մ ասին է
խօսքբ : Պ՛"յք՚սր
մր որ բուոն կ ,
յաւլթա՛
կանի
վւ ո ւի ո խ ա կան
րս
շո ղո լթիլննԼ բով :
Գրէք
<(–ել եւ ել» բառին
ղկմ
յանգիման
Հել ել էշ» բառբ;
Առաշինբ
ցոյց կու Լոայ
աճապարանք
, ,ւ,նՀամբերութիւե
, մանա^
ւանգ
բորբոքում
: ^բկբ"Բ՚1
ձեւբ՝ նա–
Հանշ
, րնկրկում ; Առաշինբ
յարձակմ՚սն
պաարասաոլթիլն
, ակամ ա յ
գագարոՎ
մբ , ղոր կբ նշանակէ
նՆը , ,սւելի
բաբձբա–
ցնելու
Համ ար
բորբոքումին
ասաիճանր
,
մինչեւ
կաաաղութիւն
, մինչեւ
յարձակ -
մ ան
է՚Լ^"՛
յ՚^զե
րհ՜ումր :
Մ ին
Հ՛՛*–
որ • • ՚
պսւստրմիշ
բնէ, ինչպէս կր ղբէ
Մխիթ՚"բ
աբբաՀայբ
: ԱՀա թէ ինչու
^կոլաակում»
թարղմանոլթիւնբ
, յեաին
ւլարերոլ. գորձ՝
,
Համ ապա ա աս խան չէ երբեյէ ,
ո
րովՀեաեւ
սթ՚աթ-իք
իմ ասա
միայն
ունի,
^ել եւ
ել աոն՛ել»
ասոլթիւնբ՝
կբ մաանէ
գորէէո–
ղոլթիւն
մ.ր՝ յաշո րգական
ա լիքնե բով
,
ՀետղՀեաէ
ղօրաւոբ
, գաժան
, անգութ
,
բիբա ; Եւ֊ ՚ոյս երանգբ
աւելի
նշմս՚բելի կբ
գառնա
յ՝ եբբ կ՚առնենք
նո
յն ոճին
ուրիշ
մէկ
ձեւ.ր . «Ել եւ ելս ղմիմեամրք
առնել
ի յաոնուլ
ինչ» , ղոր կարելի է թարգմա
նել
ռամկօրէն
.
«Թ՚՚՚լլող
/ ^ " ՚ լ լ ո ղ ի »
,
Ի\ 9 Պ է Ս ՍՊՐեՑՍՆՔ; . .
(Հաաոլած մր եհզի&ակիԱ յուշհրէն)
ՊԻՐԵՃԻԿԷ՚ււ Հ^ԼԷՊ
ԱնՀուն
շնոբՀակալութիւն
յայանեցի
մարգուն
ու /"որ եբախաա,լ.իաութիւն
բո–
էոբիս
կողմէ ;
Աասունցի
Մ կ ր " ՚ / ՚ չ
^ՂԲ"՚յՐԸէ
մեզ
երեք
I
ինչպէս
խոստացահ–
էր , կոլչտ ու
կուռ կեբակրեց
Հ ք՛երած՜ Հացբ
էի՚"–էէ կբ
բաւէր
մեղի։
Հայկակա՜ն
Հիւբասիբոլ
-
թիլն,
Բ ՚ " յ ց
Աասոլնցիի
այս
չվ՚աբուոն
.բնգունելութիւնը
գերազանց էր եւ անո -
բինակ...
Եբբորգ
օբբ իրիկնամուաին
Մկրաիչ
եղ– ^
Բ՚"յրբ մէկ պարկ
Հաց՝
(շաւլացքի
Համով։
^Լէ^Ը^
Լ"՚Լ՚՚՚Կ1՛ առած՜ եկաւ :
ԱՀա ձերպաշարբ
մինչեւ
Հաչէպ •
եբեք
օրուան
Համ՚որ
1
Վաբժ՚սպեա
, բաժ
նէ ել աուբ
ամէն
մէկուն
իր բաժինբ
, եւ
պաարասաուեցէք
, քիչ վել՚շբ
կուզամ եւ
կ՝առաշնորգեմ
ձեզ ;
Մութշ կոխա^ էր ^ եկաւ,
մենք
աբգէն
պաարասա՝
իրեն կր սպասէինք
Ու ճամ
բայ
ինկանք;
իրենց կեցած– ղիււլին
քովիկէն
անցանք :
"քի
Հանղիպեցանք;
Այգ երեք
օրե
րուն աչ ո՛չ եկող , ոչ գացող
տեսանք
է
Մէկ
ժամկն
աւելի
մեղի
բնկեր ս՛ալ
եւ.
1—
Այս
ոլղղութեամբ
չարունակեցէք
ք
ել մկկ ժամէն
արղէն
շողեկս՚ոքի
ղծին
՚էրայ էք ւԱնաք բարով, Աւ/աուած՜
Հեաեր–
՚եէգ
Րքքայ , բաբի ճանապարՀ
մաղթեց
:
/1ւ մեծ՝ յուզումով
եւ եւլբայրօբէն
Համ–
բոլբուեէով
բաժնուեցանք
:
Կբ ք՚"լենք մէկ ժամ , երկու
ժամ
, երեք
ժամ
Հաւանաբաբ
ու եբկ՚սթոււլին
գեռ
չկայ
. Աբգեօք
սխալեցա՛՛նք
,
,,ււլ,լութիւնԱ
փոխեցի^նք : ք՝ա յց ոչ ^
նո յն
որո
չուած՜
ասաւլփն
ուղւլութեամբ
գկսլի
աբեւմոլաք
կը քալենք
է
Այս
կասկածանքին
մէշ էի^՚ք երբ մեր
՚ող՚ոքլ. որ աո.շեւէն կբ քալէին
, յանկարծ՛
Հո,լվ,ն ծռեցան
^
- ա հ ա ՛ , ՛
աՀա
ձայնելով։
Երկաթուղիին
Հասած–
էին եւ ծռած^ կշ
Համբուրէին
, ինչսլէս
բրած էր Գոլոմ -
պոս , Ամեբիկայի
Հողին
առշեւ...
՚Բանի
մբ վայրկան
նսաանք
եբկաթնե
–՛՝,
բուն
վ յ ՚ ա յ , ել Հանղիսա
շունչ մբ աոինքէ \
ԱսլաՀով
էինք ալ մեր
ո լղւլո
լթ
Լ ան
։ք1 լ
յե՛՝
աո
յ գծի կուշտէն
սկսանք
քալել :
Արշ"՚լ"յ"Բ
կբ
"Կ՚՚էբ
բացուիլ–. Մեր
ձախ
թեւին,
սլղաիկ
բլուր մբ կբ բարձ–
բանար ղեէ^ ՛՛չչաա Հեռոլ;
Գէպի Հոն
ու՚լղուեցանք
: Առածին
բլուրն էր ել րաբձ–
րութիւնբ
որուն
Հանւրիպեցանք : Գազս, -
թ լ
ամբողշ
ժայոեր
էին, որոնց մէշ աե–
ղաւորուեցանք
։ Մեր առշեւ՝
կլոր՝
Հոբի–
ղոնէ
Հորիւլոն
Աուրիոյ
աավւասաանն
էբ է
Երբեմն
զիւ-՚չ մբ, չաա Հեռուն
ուրիշ
մբ,
քւացաար։,ւթիւն
մբ , որ ցոյց կուաա
յ ա -
րազոլթիւն
, ,սճապարանք
,
բրաութիւն
,
անխ՚լճոլթիւն
, անգթութիւն
, շսելու
Հա
մար թէ երբ մկկբ կբ շորթկ ու կբ մեկ ֊
նի՝
միւսը
կուգայ ու կբ աանի ,
այսպէս
չարունակաբար
, Հալմբ փեաաելոլ
ձե -
ւով , ոչ թէ Հկուաակելով»
, ս,յլ ^չաբչա -
բեչով»
, ինչսլէս
կրցեր է ՚լգալ
–Բասիմ
,
որու ւէբաբաբբ
կ՝աբՀամարՀեն
չաաեր
,
մոռնալով
որ առաշին
վաբձր կբ կաաա -
րէբ
• • ՚ Նաբեկ
թաբզմանելով
•
. • ՚ Ներողութի՜ւն
, սիրելի
ՀՀՏ՚ԱՈ
աշու–
^Իք»
I
Ք"՛՛ ՚լ^Բ է խօսիլ
մ եր
Հ ին
լեղուին
ւէասին,
չկշաւսցուելիք
քաղցրութի՛՛ւն
կայ
մեր
Հին չե՚լոլին
մէշ ե,. ես, գինո՛՛վ,
եր
կ՛"՛՛ ր
Գ^՚ւ^բեցս՚յ
մեծասքանչ,
պերճի -
մասա
^ Հբեշաակաձայն
բարբառին
աաճա–
բխն
մէշ, «արփենից
ւլե րոլնակութե
ամ բ ի
վեբ քան զՀբաչս» : Ի՜նչ աՀաւոր
մեծ՜ու -
թիւե այս մերլեղու^ւ , վկայութիւն՝
ան–
կողոպաելի
մշակոյթի
մք,
ապացոյց՝
սաեւլծ՜աէլործ՚ական
Հրաշափա,ւ
աենղի
մբ -,
Ի՜նչ
ժուլովուբգ
կ եղեր մեր ժողովուր -
՚ԷԲ, որ աէբ է գարձեբ
այսքան
չյացուցիչ
լոյոի մբ, փոյթ չէ թէ այսօբ
. . .
քարթ
Ս1՚իտան.թիթէ
չունի; իրլեղուին
Լոյսբ կբ
ճառազայթէ
գարէ ղար; Եթէ
ժողո -
ւէոլրղնեբ
կան , որ պաամութեան
թան
դարանին
մէշ մեծ աեղ կբ գրաւեն
իրենց
յուշարձաններով
,
Բ՚՚Է"Բ *"յգ
յուչաբձան–
նեբէն
աւելի
արժող
կոթողական
ա յս լե–
ղուն
բա
լա կան է պաամ ելոլ
Համար
Հայ
Հանճարին
փառքբ ; Տղա՚ք
,
պաբծ՜ենցէք
մեր
լեղուով, ու գիտցէք որ քիչ է որ
քան
պարծ՜ենաք
;
Ես ա յս վկա
յութիւնբ
բե՜րելու.
Համ
ար
միայն
պբպտեցի,
Հեաաղօաեցի
ՔԲՔԲ^—
ցէ ՚. Զի բաւեր
շ՚՚ել թէ մեծ– է մեր
լեղո,^,
՚ոյլ ել պէաք է Հաստաաել ՝. Օրաթերթի
նէււթ չէ , ղիաե՜մ ; Բայց
օրուան
անՀամ
նիւթեբուն
կարգին՝
նման
։էկայութիւնով
էլաճի՜ մեր
Հոգին;
Այս
յօգուած՜աշարքին
մէշ, ոբ
պիաի
շարունակուի
, քննութեան
պիաի
առնենք
դեռ
«ձեռք՝^
բառին
նչանակութիւններբ
,
մնալով
մ իշտ
չեզո
լա
զփ աա
կ ան
բաժնին
մէշ–. Վերշյ՚ն
բաժինբ՝
ամէնէն
Հեաա -
քբքրականբ
,
ձեռք
բառին
կախարգա–
գիտական
նշանակութիւննեբբ
,
բացատ֊
րեչու
Համար թէ ի՛նչ
իմ 1Ասա
ունէր
Հղգո
րծ-ս
ձեռաց
մեբւ-ց
ու֊ղիղ արա» ա ֊
ղօթքր , ի Հնոււքն
X Արդէն, այգ նպատա
կով
ճամ բա յ ելանք
, բա յց
առաստաղը
ցած
մէկուն
միշամաոլթիւնը
պատճառ
դարձաւ ոբ . . • բարձրացնենք
առասաա
—
ղը եւ լլեդարձակենք
լայնքէն եւ երկայն–
քէ^–
Այս
յօդուած^ա
շարքէն
ետքը՝
Հայերէն
աշիւաբՀաբար
մեր լեղուին
պատմութիւ
նը,
որու
Հարցը
«Տառաշ՝
ին բերաւ Պ–
Բաբերգեան
, անցեալ
աշնան ; ՝Բա,չաքա -
կան ներկա
յ անՀամ
մթնոլորաին
մ էշ
,
կեանքին
դառնոլթիլննեբը
մ
ոռնալու
միակ
միշ,ւցն է
մ եղու դառնալ ու
թո֊շիւ
ծ^աղկէ ծաղիկ՝
մշակոյթի
պարտէզին
մէշ;
Եթէ գառն է իմ խորիսխս
,
մեղրամոմ
չինեցէք.
&.
ՆԱՐԳՈՒՆԻ
1919,
Երեւս՚ն։
Հայասաանի
անկախութեան
Հոգեւղ,ս ,
բաբ , աենգաղին
օրերն
էին :
Պետական
, վարչ,սկան
, ։լինու,,րական
^
կբ թ ա կան եւ Բ^կ^՛ բա
լին բ"Լ"ր Հաստա -
տոլթիւններն
ու կազմակեբպութիւննե
ր^
չծխուած– կին մրշնային
աշխաաանքի : Հա -
յութիւնբ
երկունքի
մէշ
էր ,
երկիր
եւ.
պեսաւթ^իւէւ
սաեղծելու
Համար։
Եբիաասաբգութիւնբ
կր խայաար եւ.
շեբմեոանդ
Հաւատքով
կը
պաարասաուէր
պատասխանատուութիւնն
եր
սա անձն ե .
լու ; կաղմակեբպական
աշխս՚աանքնեբ
, Լ–
րեկոյթնեբ
, գրական եւ քաւլաքական
դա–
սախօսութիւննե
ր , ընկե բա յին
Հանգի ֊
պումներ
իրարու կը յաշոբղէին
, անբնդ.
Հաա : Համակ
կեանք ու եոուղեռ էբ
յ
Համ ա յնական
ղբօսավա
յբ մբն էր Աս -
տաֆեան
պողոտան : Երեկոյեան
, աշխա ~
տանքէն
վերշ,
կարելի էր Հանղիպիլ
ե՛լ
նախարարներու
ե՛ւ
աշխատաւորներու
X
Մայթերուն
վրայ,
օ*^
ու ձախ, մարդկա–
յին
Հե,լեղլ
կԴլեւեշէր,
աղմկալից ու
ղ բ ֊
լաբթ ;
Մ ասնաւոր
Հետաքրքրութիւն
շարժած՜
էբ Եր • Յէրանղեանի
կաղմակերպած՜
ժո ֊
ղովբդտկան
Համալսարանր
: Երիտասաբ -
գութիւնբ
իաւռներամ
կը թավաւկբ
սը ^
րաՀ , լսելոլ
Համար
Արսէն
Տէբաէրեա–
՝եի , Ա– ՝Լբացեանի
, Արշամ հ)ոնղկարեա -
նի , Տ • Մուչեղեանի
եւ ուրի^ւեբու
մաս–
նաղիաական
դասախօս՚՚ւթիւններր
•
Օր մբ, Հանգուցեալ
բաբեկս՚միս՝
Բժ •
քիոլբէն Տկ ր Սաեփանեանի
Հե ա կբ պաա–
րասաոլէինք
գուբս
եԱել
Նիր Իսթ
(*րլի–
ֆի
զբասենեակէն
երբ յանկարծ
նե բս
մ
ը–
տալ
միշաՀասակ
, շաղ ան ա կազ
ո յն
մ ազե–
բով եւ կաշեպաա
ԼՕգիկով , էլլխաՀակ ե– \
րիտասաբգ
մբ; ք՝՚^էշկբ
Հրճուանքով.
-՝՝
5օ՚ ,
Եղի՛ շ , ե՜ րբ ես եկել
. . .
Ե՚լիչէ
Զ՚սբենցն էր :
Ռուբէնբ
քանի մը բաոերով
ներկայ,,, -
ցուց
ղայն : Օայանեց թէ կամալոբ են ե֊
ղած՜ Անղրանիկի
ղունգին
մէշ եւ ռուսա.
կան բանակներուն
Հետ Բ՜ու֊բքիա
մտած՜։
Կր նշանակէ
լ, , որ մեր
աոատա գրակւ
է,լայքարի
մկրաութիլեն
էր ստացած՜ \
Ջարենցի
անուՆբ
, իբրեւ
սկսնակ , տա -
ղանգաւոր
բանաստեղծ–
, ամէնուն
բերանն
էբ է Աակայն
, շատեր
ղինք կը
ճանչնաքին
միայն
Եղիչէ անունով։
Անակնկալ
մըն էբ
բառի
անբաժան
դրտցնռւթիւնը
Եղիշէ^Տ,
կից :
Երեւանի
խո րՀրգա
րան
ի
ընդարձակ
գաՀ լիճին
մ էշ , մեր անմաՀ եւ ա^^մ ան
Նիկոլ
Աղրալեւսնը ^Աի նոր
բանասաեղծ՜»
խորագբով
դասախօսութիւն,
մը
տուած՜
էր ; Գասախօսի
սեղանին
վր՚ոյ էի^ երկու
նիՀար աետրակնեբ՝
Ամբււ1ս1ւերը
խելա -
գարռւ–ւսծ
եւ
Դ>ա(1դէակա։Թ աո–Ա1սպել:
Աղրալեանբ
, որ դիտէր
ապրեցնել
իբ
խօսքն ու գատավճիռր
, խստապաՀանշ ու
ժլատ չէբ այգ օրը;
Նոյնիսկ
աւելին։
կուռ ու թեւաւոր
բառեբով
կբ
գնաՀաաէր
ել
իւրաքանչիւրը
իր կռնակին՝
կ՝ բսես
արուեստական
բլուր
մը , նմ ան իրարու
,
ինչպէս
,ւււլաի սասլաա ;
Եբկաթո
ւդին
ճի շգ
մ եր ա ռշեւե
է ր ու
1լ՝ե բկարա
բէ՜
բ ^
^լ երկարէ՜
բ ,
ուղղաձիէլ֊
մինչեւ
Հոիղոնը
Հեռակայ,
բաց
դաշտին
վրայ;
Կէսօրուան
մօաեբն էր ^ ^ԲԲ
լ^ւլոսա
արթնցայ
շոգեկառքի
սուլումէն։
Նոյն
ձա՜յնր
, նոյն
^ի^չր
1
անփովախ
եւ Հա —
րաղաա :
Ամիսներէ ի վեր չէի լսած^ : Ե՛֊ ՚ ^ Բ ^ Բ ՚ ՚ փ
է որ կր փնտռէինք
եւ աՀա՛ նոր գտանք
. •
Անթարթ
նայուածքով
կը Հեաեւիմ իր
երթին,
մինչեւ
Հեռոլներշ,
երբ ալ կ՝ան–
յա
յա
ի աակաւ
, ու ալ չերեւի
բ :
Մութին
, կբկի՚ե մեր
Հ ՚ " ց ի
ոլաՀեստբ
գրկածդ
ինչպէս
ղաւակ
մբ իբ մօր
ղիբկբ^
կբ շարժինք ;
Տասնբմէկեբոբւլ.
օրն էբ : Աոաւօտ կա
նուխ
Հալէպի
սլաբաէւլներն
էինք ; Զա–
վ՚՚՚֊չբ
ա յ՛՛ անւլ ամ , իբրեւ
քաղաքի
ծա
նօթ
, յաղթական
կերպով մեր առշեւ ին
կաւ եւ մեղ Հայոց
եկեղեցին
աււա^որ -
գեց
նե՜ղ , ծ՜ուռ ու մ ուռ
՚իողոցնեբէ
ան
՛ցնելով
•
Երբ
եկեղեցիին
բակը
մ տանք ,
արեւր
գեռ
նոր , կիսալաբա
զանզակատան
դա–
ղաթբ կր լզէր ;
Բակին մէշ ուրիշ
աքսորականներ
ալ
կային– Պատին աակ կծկաած
, սլատաոո–
տուն Հաւլուսաներ,ւվ^
ինչպէս
մերիններբ;
Հազիւ աա,,բ վայրկեան
անցած՜
եկեղե–
ցիի^
՛լուո բ բացուեց՚սւ
, ու բակին
մէշ
շր Հոբին
քովը
բացուուլ
գուռէ
մ ր ^ ոբ ա~
ռաշնոբւէաբանինն
կ ե՛լեր , երկու
քաՀա֊^
նան
եր
ոււլղուեցան
գէպի
եկեղեցի
1
•ԲաՀանանեբէն
մէկը
ինծի ծանօթ
թուե-Ղ
ց՛"՛– ••
յ
ՕրՀնեցէք
, Տէր Հայր,
էսելով աշը
առի
I
«Աստուած–
օրՀնէ՛»
մր, կէս
բերնով;
Ու
առանց
ուշադրութիւԽ
ղարձնե
լու
կ՝ոլզէր
մեկնիլ.
Նեբեցէք,
Տէր Հայր,
,լ.ուք Տէր %ե–
ւոնդ
Հայրբ
չէ՛՛ք
•
Այ"
1 ես եմ. դո՚^լք ով կք ըսաւ ու
կեցաւ ;
֊ Ես Ի՚լմիբէն
եմ. դուք
ւաԻ՚ե
Իզմիր
եկաք եւ Զէյթունի
Համար
Հանգանակու
թիւն
կաաաբեցիք։
Ա՛եր
Հանդէսին
ժ էշ
Հրաւիրեցինք
ձեզ խօսելու, եւ յետսյ ալ
քանի
մը անղամ շատ ապաւորիչ
եւ ղգա–
յուն
բանախօսութիւններ
Ըբիք է
յանոլն
Զէյթ՚՚՚-^ի
կո՚րօաեալնեբուն
: Ե՛լան աի–
կինն եր
Լ լ օրիոբգնր
որոնք
աղդու՚սծ
ձեր
խօսքե
բէն
, իրենց
մաաանիներբ,
օղեբբ
Հանեցին եւ աուին : Կր յիչէ՞ք–, Տէր Հայբ
.
Պ– •Բբրքկոկլեանենց
.ոունր կկքլայիք
յա
ճախ; Օր մբն ալ ես բնկե՜րացայ
ձեղ մաս
նակի Հանգանս,կութեան
Համար;
(Շայւ - 5)
բ.
ՄԻԼՏՈՆԵԱՆ
Fonds A.R.A.M
