* Ց
Ա Ո ՚ Ա Զ »
ՍհհԱՆՒ ւՒճհն Տ Ա Կ
Խ Ս ՚ Ի— ԻՍչպէս գլւած էիԱք , ՍեւաՍի
յիՏին շոլրջււ պեղոււաե|1 1|ատալաւէլ«վ,
երեք հսւէրււր տարոնան քաղաք ւէ՛ր երե -
ւա(1 հաԹոսած էր : Այս առթ-իւ հետեսեալ
.ւ1՚ան,րաւքւսսԱու^>իլքւ(ւերը կյւ հաղորդուին -
\քօ«եօթ
կ
,
թկ Աեւանայ
/չապւււաակ
լի–
•^(Լ չաա
բարձր
՚լէրր
ուՆԷ եւ. շբքապաա
-
• ոա.ահ կ կբաՆիթեայ
ժանիքաւոր
ժայււե
-
.4՚"վւ Տարուէ
աարի
կբ նե/քնայ
լիճին
մա–
կե րե ոբ
,
ո բովՀեաեւ
անոր
քու րե րր
մ աս–
նաւոբ
նեբքնոււլիվւ
մ՛ր միքոցաւ.
կ՝եբթան
քրաեչեկւորակա
յաննե բուն
թ ի ւր սչինն ե -
յրուն՝
Արա բ ուաե ան
անքրղի
Հովիտ
ր ոո.ո~
Հ ^ ^ լ " * –
Համ
ար
(
Լիճին
9ո։ ր լ– ւք ե ո պիաի
շարուՖակկ
իք–
՜նել
բազմաթիւ
աարիներ
, մինչեւ
որ
• Հասնի ճարտա րաւէկ անե բու
նաթաւլ
հ ահ՜
ւմ ա կա րգա
կին
; Ա ակա
յն
Հիմ ակոլրնկ
իսկ
•բաւական
բնգարձակ
տա
բահոլթիւն
մբ
• գուրս
կ եկաձ
լիճին
իւս
ր քկն՝
երեւան
•բերելով
ա յն
ին չ , որ ղա րե րով
սլաՀ ուահ՜
• էբ
մաբգույ
ա չքե
րկն
:
Հայաստանի
Գիաութեանւյ
Ակագեմիա–
յի պատմական
թ անգա րանին
Հնախօսնե
-
^բք՚ւ արչալաիսա
մ բբ
վե րքե րս
Հասաւ
լի -
• ճէն
գուբս
եկահ
մ ասերուն
վրայ :
ծ՛֊ ՛՛՛
տա
, գրեթկ
մէկ
քի
լոմ ե թ բ ի վրա I տա
-
րահուող
քագս՚քի
մր վէլաաակներր
պար —
.ղուեւլան
գիանականնելաւն
տոքեւ : Հնա -
բաններբ
Հետեւեցան
5—8
մեթբ
լայնքսվ
"ւ֊դիգ
ճամբանե
բու
, որոնց
երկու
կսղւէ ե–
րր եգերուահ
կին մեհ չկնքեբու
ոււլւլան
-
կիւն
Հ իմ քերով
: կարգ
մ ր կէտերու.
վրայ
՜՛նո յնիսկ
կարե լի
կ բ ղանագան
ել
ղանոնք
չրքասլատոգ
րակեր
ք՝ :
Հրա պար ակնե րկն
մկ կւււն վրայ , Հնա -
րաննե րր գ տան
ք՛՛՛ք՛
՚^ք՛ , որ ՛՛ւն վր՛"
յ կ"՚~
յին Ուրաբաացիներոլ
Արկիչթի
Ա՛ արքա
յին սեպաձեւ
մէկ տ ր ձան ա՛ք բութիւնր
:
Հնա
բաններբ
տբ՚լկն
պեղումներ
կատա֊
ր՚սհ
են երկու
էէե րեղմ ան-Հսգակս
յտերու
մէք
ել
։լ տահ
ւք ինչեւ
երեք
մեթբ
խոր ու
թեամբ
լա յն բ ա գ ուահ քնե
ր : Այս
/""Տ
՜
ուահքներուն
նե րքնամասե
ր ր
սալաբկուահ
են
ժա յ ռ ի
Հ սկա
ք կտորներով
: Թաղում
-
ներէ վերք , հակերր
կր ՛լսցուէին
ոչ
թէ
Հողով , ՚"յլ
յ այոեբով
:
Առաքին
ղամ բանա բլուրին
է ք
՚( Ր՛" ՜
նուեցաւ
քաէւա՚ւռնակ
սայլ
մբ, որուն
քով
.մաբգկային
կմախք
մր կար։
Երկու
կ"Գ ~
մ եր/1 կային
ե՚ք՚սն
1ք անկե բ : Ա ՛ս յլին
անիւ–
ներր
չինուահ
էին իսոչոբ
ու •էաստ
ւիայ—
.տէ եւ իրարու
միա ցահ
հառի
բունե
-
/"՛վ , որոնք
ւլե՚ոեղուահ
էին
մասնալոր
րե րաննե
բու
մկք :
Ա արգկա
յին
կմ ա խ քին
մ օտ
՚լիտնական–
ներբ գտան
ոսկիէ
ուլունքներ
, կոճակ
-
ներ
, կ/՚օնտկան
ոսկի
՚/որտ
մր :
Պ՚լինձէ
մեհ
կաթսայի
մր մէք,
սւ միեւնոյն
տե՛
՛լր,
ղանուեցաւ
եռաժանի
՚^ր-ւ "Ր
ԷԲՐ
գինանչան
կբ հառայէր,
քբՀան
մբ
որուն
վէանգա կագս
րհո
ւահ
կո թին
վք՛"^ ք վ՛ո լ՛ս՛ -
գլ՚ուահ
էբ
անիւի
վրա
յ նստած՜
թռչուն
»/Հ՛ ,
ինչսլկս
նաեւ
սոլր
մր , երկու
տա
-
պար
եւ ա
յլ Ա՛ռարկաներ
֊,
Երկրսր՚է
չի բ՛ք ա բլուրին
մէք եւս
՚լբա
-
նոլեցան
կառքե բ , թանկագին
քարե
ր է
(ակաաէ , սաբգիսնէ
, եւ՚՚՚յ^՝^
մօաալոբա–
սլէս
1000
"ւլ՛՛ւնք
, "սկիկ
՚լաբղեւլէններ
,
աւելի
քան
Հարիւր
Հաա
մեհ եւ
պղաիկ
ոսկիէ կոճակ^/եր , երեք
չ՛"յնաչեգբ
գա
-
չո յեներ՝
իբենց պաաե աննե /՛ո՛է , եւա
յ ^ :
Աեւանա
յ լիճի
Հ "՛լին
վր"՛յ
կ՚ստար
֊
ուահ
սլեւլսւէՈ՚ե բ ր անգա՚ք
մր եւս
եկան
Հաստաաել,
թէ անոր
՚սւա՚լանբ
մս՚բւլ՚սբր–
նակ
էբ անյիշատակ
ժամանակներէ
ի
վե բ : Հնաբաններու
են թա
ղրո ւթեան ց ֊,ա–
մաձա
յն , երե ւան
Հ ան ուահ
չիբիմներբ
կր
պատկանէ՛ն
մեր
թուականէն
՛ո ռաք
ք՛ •
ղաբոլն
: Աւելի
քան
երեք
Հաղար
աաբէ՛
մեզ
կը բաժնեն
այն ժամանակնեբէն
ուր
՚էոյոլթիէն
ունէին
փողոցներ
եւ որոնց
մէք
կարելի
էր
լսել
անիւներու
ճռինչներ
,
ռաղմիկնե
բու
զէնքերուն
չաչիւնր,
մար
-
գոց
էոօսակցութիւնր
:
Պեղումներբ
պիաէւ չար
ուն ակո
ւէ՛ն :
Լ.
ԲՐՈՒՏԵԱՆ
Ց Ի Ր Ո Ւ Ց Ա Ն
ԼԱՏԵՐ
•
•ԲԱՆՒ
(Ա. Ա.)
^Աա՚ւաիի
կապսցր
սաանա/է
ետք
ցրսւէւչէն
, սրճարան
կբ
մանեմ
աչք
Ժշ նե՚ոելոլ
թեբթին
՚էբայ։
Մէկր
կր մօտենա
յ , նչմարելով
«Ցա
-
ռաք»բ
ձեռքիս
մէք •,
Գուք
Հ
սաանամ •
Գույ.
Հա՛՛յ
էք.
^«
«Աառաի
կր
ՄԿՐՏԻՉ ԳՇԻԿԵԱ՚Ն
Փրովիտենսի
մէք
(Մ •
՚ՕաՀան՚լներ)
1956
նոյմ.
շՕին մեռահ
կ րնկեր
Մկրաիչ
*հչիկե՚սն
, էւնչպկս
Հւսւլոլ"/ե։յ
Հ<,Ց"՚ոաք» :
Հանղուցեա
լբ Աե րաս տիս
յ
կո վւո ունի
Գչիկեան
բաղմ անգամ
տոՀմի
սակաւաթիւ
վերապրու^երկն
էբ -. Տակալէւն
պս՚՚ոտնէ՛
,
Համ
տ չիւա բՀս։ /է՛ն առաքին
սլատե րագմ
էն
աււաք,
պան՚լէսաութեան
ճամբ՚սն
բռնահ
ել ՛քե կնահ
կ ր Ամեբիկա
, բախտ փնտռե
-
լու : Աւելի
քան քառասուն
՚ոաբիէ
էւ վեր
Հասաա աուահ
էբ Փբովէւս՚էնսի
մ էք :
՚իիւ–
րին
չէր գէ՛ ւ՛եէ՛
ր ՛սնկիլն
էն
՛լ՛՛՛լ եւ
չեն
թարկուիլ
կեանքի
գառնոլթիւՅւներուն;
Ուչիմ
ու աչխաաասէբ
, երկաբ խարխա
-
վաւմներէ
ել
՛լո րհա բանա կւսն
կեանքի
՚լրկս/նքներէն
ետք
նետուահ
կ ր
ա՚ւեւաբա֊
կան կեանքի
մէք ել ղոՀացուցիչ
ղիրքե
-
բու
Հասահ :
1915^
Մեհ
Ե՚լեռնին
խո՛ւխ Ա՛լ՛ք լած
էին
իր
հնո՚լնե
րն ու
Հ ՛ս ր աղաանե
ր բ ,
ամէնուՖ
պէ"
: Հր՚^ձքով
մր եւլբա
յրն
է ր միա
յն ւս–
՚լաաւ ւահ
եւ Հաստատուահ
Պ ոլէ՛ս : Եր -
կար
տար ինե բ , Ամ ե րիկ՛"
լի
կով՛ս
ունի
՚Լեբս՚շէ՚նաց
Մէա
ւթե ան ինչպէս
եւ Աու
-
րաա
ֆոնտէ՛
՚լոՀաբերող
անղամներկն
էր\
ել Հ . Տ • *հ ՚ կոմիաէի
խանգավառ
եւ գոր–՛^.^
հօն
րնկերնեբէն:
\
Մեռաւ
Հայբենէ՛
կայւօտր
"ըաին
:
՚^ԼՀ^^
ԿԱՐԳԱՑԷ-Բ
ԵՒ
ՏԱՐԱԾԵՑԷԲ
աաՏԼԸ
Այո՛ , իոկ գո՛՛՛ւք ուրաեղէն
այսպէս,
Հ՚սյրենակից
•
Փարիղ չարժավաբ
էի ,
առողջական
սլատճառներով
Հոս Հաստատուեցայ
եւ
կտլոէահ
մր
գնեցի։
Ցետս,
սկսանք
էսօսիլ
աղգային
ցաւե
րու
ւք ասին
եւ ժամ ագրուե ցանք
քո՚քորղ
օրուան
Հ՚սմաբ
, իր աղաբակին
մէք։
Կէս
օրուան
ճաշէս
վերք,
մինակուկս
Հիւանգի
քայլերով
բարձրացայ
կէս
ժամ։
Հաճելի
Ա՛նակնկալ
, -
աք կողմս
ցուցա–
տաէստակ
մբ , ^Արարատ»
, ՚ոտկլ՝
Աու
֊
ք՛էն ; Տէր
ել Տիկին
Պոյաճեան
կր
ղիմա–
ւորեն
ղի"
1
"լս՚Հ
մր րն՚լՀս՚տելով
ձէ՚թա
-
՚ղտռււլ
Հ՚սւաքելոլ
աչխատանքբ
: կբ սկր–
սին
՚գաամել
թկ ի՛նչպէս
սկսահ
են կա՛լ -
մել
է՛րենց
ն՛՛ր
րո
յնր
ա յս մեկուսի
"՛յլ
բան աստե՚լհ ական
վա
յրին
մկք :
4։–5
Հեկաաբ
Հալ,
լեցուն
ս/տւլատու
հա–
ռհրով
կամ
վաւյրի
հառեբով
որոնք
եթէ
իսնամուին
քանի
մր քնւաանիք
կ՝ապրեցր
-
նեն
: Տիկինր
, երկար տարիներ
վարժռլահ
Փարիղի
կեանքին
, (Անիկ՚րի
մկք
կապ
.
քւք ա չո
ւՀ ի է ե ՛լեր
) ա յ"օլ՛
կ^օ՚լնէ
է՛բ ՚" -
՛ք ուսնո
յն
Հո՚լա յին
աչխաաանքնեբու
մ էք
ալ;
քցօս՚սկցութեան
կբ բռնուինք
արցունքբ
մեր
աչքե՜րուն
պտ՚լահ
: : Ւ՚^նչ
խորՀրւէա–
հութիէններ
կ՝անցնին
միտքէ՛/,
աեսնե
-
լով
Հայու
ձեոնե րե ցութիէնբ
ա յս լեռնե
-
բուն
մէք։
Օիսունր
անց՝
Աչպեաններու
մէկ
արաՀետէէն
՛էբա / թառահ
, նոր
բո
յն
մբ
կաղմահ
են , ^ոբՀիւ
էւրենց
՚սչէսատա–
սիբութեան
յ
կեղրոն
քաղաքնե/՚ոլ
մէք է՛
բա
բու
մօաիկ
ապրող
Հայերու
Համար
թերեւս
ա՛յնքան
ալ Հեաաքրքր՚սկան
չրք–
լայ
Ա՛՛յն պատմ
ութ իւնբ,
բայց
իմ
Հայու
գգացումս
Հպարտօրէն
թր՚էոաց
՛ս յ՛՛ պաա–
կերին
առքեւ
։
Ականքբ
խօսի
րնկեր
՚էյէս րգոէն
ի ին
սբ
տարիներ
առաք
կ՝արհաբհէր
տնտեսու
-
թիւն
Հաստւսէոել՚էւ
Հարցր
մեհ
աղս՚բակ–
ներու
մէք։
Ե–
ԳԱԱԵԱՆ
ԾԻԾԱՂ
Տիկին
մք՛ կբ Հարցնէ
բժէ՚շկէ՚ն
.
•—-
Բմէ՚՚շկ,
է՛՞նչ
րնելոլ
եմ
ամուսինիս
քիգերր
Հանգարտեցնե
լու
Համ
ո՛բ :
ճամ
բո
բղո
ւթ
էււ\
մր, կք պս՚աո՚էէ —
խանէ
բմ՜իչկբ :
Գէչ
՚լաղափաբ
չէ ատիկա
:
Աակայն
ո՛՛ լբ երթանք
:
իւր աքան չխւրդ՝
իրարու
Հակառ՚սւկ
ոլղղութեամբ
:
ՄԵՐ
ԾԱՂԿՈՑԻՆ
ՀԱՆԳԷԱԸ
ՊՈՈ֊ՏՕ,
16
Ցունուար
—
Ֆ– Կ–
հյաչի
Պո՛ւտ"
յի
մասնաճիլ՚լի
՛լ ՛գբ ՛ւ ց ՛ս կ՚սն
Հտն–
գկսբ
տե՛ւի
սւնեցալ
ՅունուէԱր
1՚ձին , կի
րակի
օբ , կ՚լե րականնե
ր՛՛ւ
սրաՀր։
Ներ
-
կ՚սյ
էէ՛ն եբիտասաբ՚/նեբ
ել
հնսւլներէ
Հան՚լկսին
բացում ր կաաարեցին
ա շա -
կերաները
^Լուսին
<ելալ» խմբերգով,
ղէ–~
կա վա
ր ո ւթ ե ամ ր
իրենց
՚էւսո։
ղ չ՚՚ւՀիին
:
Տիկ •
Մ առի Վարղանեան
«Կ •
էՏաչր
ամէն աարի
կբ աօնէ
Մ անսւկնե
լ՛ու
Օրր
,
այս
էոալ՚էէ ալ
մ էէ։սցՈէ.ց էւնք
ւք ե ր
ւլպրոցա–
կան
Հանղկ սին , ոբպկուլի
մե
ր
մանուկնե
րբ
ւլուտ րճա ցնենք
ե լ ղպրո
՛լա կաննե
բն
ալ
գե
ւլւլ եէլեն ՛քե բ
՛ք ա ք/՚ենի
/ե՚/ոլով
: Մ՛"
յք՚ե–
ր՚էւս
՚էեբբ
մեհ կ եւ նուի
բ՛ս կան
մ ե ր
Հա–
րաղաանեբռլ
Հանգկ պ : Տ "ւնին
մկ ք պէաք
է ՛լուր
՛լ ու րան ք անսնէյ
Հւէէյե բկն
քեղուէւն
եւ
Հայեց
ի
ղ աստ
իա բ՛ս կութե ան
Վբ"՛
յ
է
Հոգ
տանինք
որպէսղի
ուսուց չու
-
Հթն
ալ գպրոցէն
ներս
պէաք
եղահր
կատարկ
ել մեր ղաւէս
1լնե բր էէ ր"
չ
չափ՚՚վ
հ՚սնօթանան
Ա եսրոպեան
բաբրառին
:
Ծնո՚լքի
մբ ՝,ս՚մէէէլ՛ չկայ
աւելէ՛ ուբախա
—
լի պ՛ս բա՛ւ ա յ քէսն տե ւ/նել ե ւ լ՛՛ե/
մեր
նոբաՀա
սներ
ուն
ւ՚սէոս ւ՛՛ոե լք
մ ։ս քրենի
տն–
՚լասէոանին
մկք» :
Մանկունէսկ
նուիբէէւմսվ
ել յ՚՚՚ք՚՚՚լ կեր
պով
արտասանեցին
Ց • կաբապետեան
,
Ալ. թաչճե՚սն,
Ա.
Տոնիկեան,
Արփ •
թաչճեան
եւ Ա– Աուքիասեան
: Լալ աււո–
ղ՚սնոլթես՚մբ
ել. ՛լո՛ ու րճա
լէ՛ մեն՚սխօսոլ
-
թիւն
մ ր կաէո՚սրե
ց Ա
. Հրռ
թի կեան : Մէկ
արաբնոց թաաերախագ
մ ր՝
^Օրիորգին
ձեռնոց բ»
յաքո՚լ
կե րպով
նե րկայացուց
է՛ն
Օբ՛
Ա՛ Թաչճեան
, Հայկ
Հէէէլաճեա-ն , քԼ–
թաչճեան
, Ա՛ Աուքէւասեան
եւ 6՛
Հա
-
լաճեան
; քՍս՚նղավաո.
մթն՚ւլոր՚ո
ստեղ
-
հեցէ՛ն
երր. ՛սո Հէք է՛կ տաբէսէլներոէէ
րեմ ե ՝
լան
ա չա կե ր տն ե բ , ե րւլելով
եւ
նուա՚լ
՛էվ
սլւորեցին
երկու
՛ղ՛ս րեր,
՚լ՚սչ^ւտկի
բնկհ–
րակցոլթեամբ
իրենւլ
ուսուցչուՀէ՛ին
;
Ցե
առյ
բոլո
ր
՚է՚ոքՐ է՛ կնե բուն
բաժն"
լ եցան
միրէք ե՛. չ՚սք՚որեւլկն
: «Աիւն
Հարթոէլ\էեր»
խմբեր՚լկն
վերք Տիկ– Մ– Վաբղէսնեան
Կ–
ի)ա
չի
մ ա սնաճ իւղ
է՛ն
կուլմ կ նուէր
մ ր
յանձնեց
ուսուցչուՀիին
։
Օր՛
Շ •
Բէնէոէբետն
շնորՀակ՚սլութիւն
յսէ քս/նե լսվ
բուս
լ թկ
իրեն Համար
Հո՚/ե
-
կան
պաՀ՚սնք
մբն է
ղբ՚՚՚զիլ
՛քեբ
մատղաչ
էէե Բ" լն՛էի
Հ՛ս քեց է՛
՚/ աստ
իա բակս ւթեամբ
է
<Տ.ճերմակ
քարղին
՚լէմ
էէլաշասլանե լո ւ Հ ու
էք աբ էքեր էէ՚ոքբիկնեբր
, ս/նՀրտժեչէՈ
է որ
էսնոն՚լ տանք
•>ա /կէէէկան կրթու
թիւն , որ–
պէսղի կարենանք
պաՀել
անոնց
Հայկական
գիմա՚լիհբ։
Բոլորս
ալ ամկն
առիթով
մ եր Հոգահութիւնր
էէլկաք կ
ն էէ ւէ՛ր
ենք
նորաՀասներոէն
որոնք
մեր
չ՚՚՚՜բքբ
կբ
գսէռնան
եւ ւքեր ՛լո է /ււլ ուրէսնքին
կաբօա
են : Այսպկ սով
մեհս՚պէս
օգնահ
կ՝բլ/աք
նաեւ
ինձ գպրոցէն
ներս՝» :
ՋԱԼԿԱՐԱ8Ի
էաՌԱՋ»Ի
քՈ-Րք^ՕՆԸ
(247)
(աՏՍ՚ԱԿԱ՚ն ՎԷՊ, 364– 400)
9–.
ԳԻՐԲ
4 – ԱՐԱՔՍԻ ՈՐՈաՅԹ՚ՍԵՐԸ
-
Ապա
ի՞նչ
է; Թէ՛ գու,
Հա՛յր,
ել
թէ՛
նա ո ւր ա ց ել էք
քր
ի ս տ ոն է ութ
ի ւնր
ել
րնգունե լ էք Պարսէ՛ց
Շ"՚պուՀ
արքա
յի
կբօնբ։
Հայոց
եկեէլեցիներբ
լցրել
էք
Պարսից
մոգերով
ու
մ ողսլետնե
բով։
Ա -
մէն
տեւչ սաիպում
կք սւրտնալ
քբիսաո
-
նէոլթիւնբ։
իմ մայրր
արղէն
մոէսրա
-
պաչտ
է ղարձել
ել
Մ ՛աք կոն ե աննե լ՛ ի կրօ
նասէր
էոէսն մէք Պ՚սրսից
ատրուչան
է Հիմ
նել : իմ ե՚լլւա յրներր
ա յժմ
պա բ ս կե ր էն են
խօսում
. Հայոց
լեղուն
Հալահուահ
է մեր
•անից : Ամէն
աեղ
ո^չացնում
էք
Հայոց
՚ւՐքեբր,
որ՚գէսէլի,
Պարսից
լե՚լոլ
ել Պար–
"է՚ց
ւլսլլաւթէ՚՚ն
՚ոարահ^էք
Հ՛ս յասաա
֊
նում : Երէկ
իմ աչքով տեսայ,
թէ
ինչպէս
Մ երուժանի
ել՚1լնա՚լէէ
յն վրանի
առքեւ
ա
յ–
բուէԲ կին
Հ՛ս
յոց
՚լրքերր։
-
Այ՛լ
բոր
բից
յետոյ,
եբբ կոբչում
է կրօնր,
եբբ կոր -
չձում
է լեւլուն , եբր ոչ^՚չացնում
են ա՛լ -
գային
աւանղութէււններ
I՜ , եւ երր. , վեր
-
քապէս
, Հայբ
սկսում
է Պ"՚ր"ից
սովոբռւ–
թէ՚ւննեբով
ապրել
եւ Պարսէ՛ց
լե՚լուով
ւս–
գօթեշ,
այլեւս
է՚^նչ
Հայութիէն
կր
մնայւ
ԵԼ
ձե Ր
Հ իմնէոհ
թոէղ էէ՛է."բութ է՛ ւնր
մ
իթէ
կարո"՛ գ
էա յնուՀեաեւ
Հայկական
լինել
է
7»՛"
՛է՛ո՛ւ
^ է " ՛ ՜ չ կբ լուհէէէէէ , կան –.եէՈ'11 -
նայ Պաբսկասաանէէ
մէք,
եւ նրա
Հեա
ա–
մկն
ա՚լւլային
ս բ բււ ւթ իւննե
ր կր կո ր չեն
,
կր՝ ո^չանէսն
. . • :
֊ ֊ ինչ որ լինելու
կ , թ՛՛՛էլ
լ է՛նի,
միտյն
Արչա կուն էէն եբէ՛ թա՚լաւռ
բութ
իւն
չ"լէ""է
լինի , ՚գասւաս էսանեց
Հա յրր , աւե
լի
՛լս։ յ -
բանալով
:
ինչո՚^վ
կէէն վէսէո Ար չա կուն է՛նե րբ :
Գոլ
՛լեո
Հտրցնս՞լմ
ես,
Ասէմէէւկլ։
Գու
երեխայ
չես,
գու
այնքան
աէսրիք
ունես , որ րալէէէկան
կ եթկ
յէ՚շե"
ք" ՛ոե–
՜ սահբ
միս՚յն
, սր Հէնց քո Հէսսակում՝
որ
քան
չոէբաւլորհ՚տւթէ՚ւննել։
կատաբեց
Աբ
-
չակ
թա՚լաւորր
, որ իւր մեւլքեբի
Համար
ա յժմ
ա՛սն քլու մ է Անուչ
ք՛ե /է՛լու մ :
Նա սկսեց
մի ՚սռ մի թուել
Աբչէոկունի–
նեբի
ղոբհերր
, ել էսսլա աւե լաց բեց
.
ԵԼ
Գ"՛– 1 Աամուէլ,
էքեո եւէէ ցանէքԱ՛–
նո՚՚՚^մ
ես,
որ մի էսյսսլիսի
անբալ՚սյական
եւ ա պէս կան ուահ
թ ա էլաւէէ րա կան
տ"
ւն
գոյութիւն
ունենա
յ ;
՛Բո եւ Մեբոլժանի
վտրմունքր
աւելի
վաաթար
է , Հա՛յր , ասաց
Աամուէլբ
,
ա
ք</ մ էս քլե
Լէէ չա
կն ահ ե լո էէ նրտ
ծնողա
-
կան
սլս՚էո կառան
քին
: Ա,պա կէէւնու թ Է։լ1՛բ ա–
պականռլթեամբ
չեն սրբում
եւ ո՛չ անբա–
բո
յ ու կ ան ս ւթ
ի ւն քէ՝
՚սնբարո
յակ՚սնսւ
-
թեամբ
: Գրանց
մաքրելու
Համար
"ւրիչ
՚քի1"3՚^եբ
կան։
Աբչ՚ս կուն է՛նե բի
մկք
ե՚լել
են եւ "էյժմ
էսյնէգիսի
սլաշտելի
էսնձինք
,
ոբոնց
առաքինոլթիէննե
բով
միշա
սլիաի
պարհենայ
Հայ՚էց
"՚ղ՚/ր
: Ի"կ եթէ
էոյ՛է
Հոյէսկապ
լն՚ո՚սնիքի
մկք վեբքին
ժամա -՝
նա կնե րում
յա
յան ուե ցան
մ ի քանի
ան
— յ
բէսրոյւսկան
էքարղիկ
, ՛լա նբանց
մ՚՚՚սնա
-^
Լոր
մեէլքն
է, "Ր իրանք պէէոք կ
քաւեն։՛
Նրանց
մեւլքեբի
Համաբ
ինչո՛՛ւ պէտք
. է
"1"։։ոժ"՚.ի
ամ րէէղք
Հտ յոց
Հտյրենիքր
%
Այն
եւս կասեմ , Հա՛յր,
որ այգ
է՛ոկ
ան–
բարոյական
Համաբուահ
Արչակոլնինե
-
ՐԲէ գոնէ
մէկ
կողմից,
այնքան
րարոյա–
կան
ղանուեցան
, որ երբեք
չւլաւէսճանե
-
ցին
Հա քրենի աչէսարՀին
եւ Հէսյրենի
եկե–
ղեցոէն
է իսկ գո՛*լք,
գո՛ւ
եւ
Մերու
ժանբ է է է X
Վեր քէէն էսօսքե րր կա յհս՚կի
նմ ան շան -
թ եցէ՛ն
Հօր
ս էէբա քէ : Նր՛" մէք
մ իանւլ
ամից
վ՚չրուեցան
այն
րս
լւ։ ր եր՚ւէնակէսն
յոյսե
-
րբ , ա յն բոլո
ր քե բ։ք
բ։։։ էԼձ՚սն յնե
ր բ
,
որ
ունէր
ոբգու
վե րա բե բո ւթեամ ր
յ
Նա
՚ի՚ս–
։է։։սքում
կր , էէր որգին
ո՛չ
մէ։։սյն
է՛ւր
կա–
մ։ոկիցր
լինէր,
այլ եւ իւր
ղռրծակիցբ։–
յ*"կ
։։։ քժմ ք։սյւոն։։ւե՚լ։էէէ.
նա ոքւէէքկէէ Հօր ս՛–
նոզոք
Հակառակորղ
,
մի Հակառա
-
կոր/ք , ոբի Հետ
՚էժուէէէր
կբ կոո՚ել
, ել "–
բէ՛ն Ոէէ ելի եւս գժուաբ
էբ. տե՚լիք
տալ
յ
ի՞նչւգկս պկաք
էբ
էէարուել
նրա
Հետ է
Ծնողա կան
սէրր՝
եւ
իւ բ ստտնձն՚սհ
Գ"Բ՜
հի
պէս րէո՚սւո բութ
իւն
ր սկսեցին
"էսբսս՛ —
՚է՚ելի
կե րսլոէէ մաքէոոե
լ
մ իմեանց
Հեա
X
Որէէ՚՚ն
սլկէոք
կր
նէսէյւասքէ։։ւսոէէէւթիէն՛
աալ : ԱնՀնա բ էր
վճռել
: Նա
սաստիկ
ստբքտցահ
կք՛է "բ
՚սռիթ
տուեց
ոբէլուն
այս
աստէ՛ճան
բացուել
իւբ Հեա :
Բայց
՚որղկն
ուչ կր։
Հ՚ոբցբ
այն կկ՚ոի
վբայ
կր
գրոլահ
, որ պկաք
էբ ւնարել
երկուսէ՚ց
էքկկբ
կա՛մ
ոէչուն , կա՛էք սկսահ
՚/"բծ՜Ր
՝•
ք ՝ ՚ " յ Տ
՚էՐԿ"՚–^՚1. ք^^՛ ՚""աք(էնից
, թկ՛ երկ -
Բ ՚ ՚ Ր գ ի ՚ ւ
ւքաՀոլ՚էէն
չ՛ուէ՛ ղ՚սռն
կր նրա
Հա
մար։
Այգ
սոսկս՚լի
տ՚Սէ/նասլէ։
մէք կր ն՛ս,
երբ
ե՚լէէ^՚էէւէ՚կր աւե
ւէւ խ էէէ՛՛ն սւե լ
կ բ , կար–
մ իր
քէսմին կաաաղոլ
թեամբ
մ ռնչում
էբ
,
ե՛
ք՛լր
կսւրմիր
էի-ւ՚ին
։"՚1ւխն։։։յ
կեբ՚էլուէ
սփէւում
էր թչուառ
Հօր երեսին,
իսկ
նա
"մ՚^է
էէր
՚ լ գ ո ՚ մ :
-
Գռւ
եկ՚սբ
նէոէս՚ստե
լ։ւ՞ ւ ք՛։
Հօրր,
Աամ ու էլ , ձա յն տոէ եց նս։ ^"էլ եկան
եր -
կար
էոոէնքանքնեբէ։ց
յետոյ
:
%
-
Ո՛
ՍՐ՝
^"
էեկ՚ոյ
ն։սխ ՚ ՛ւ։ ա Լ ւ՛ււ
ձԼզ։
Ե" եկայ
ճչմարի՚ոբ
, արւէարը
ել ի -
րէսլացէ՚ն
էսՕսելռւ
քեւլ, ռրը ո՛չ այլ ոք կր
Համարձակուէբ
էսօսել,
բայց
մէ՛այն
Որ -
դիղ։
Ես եկայ
իմ սրտի,
իէք սիրոյ
րոլոր
ցանկս՛ 0եամ/։
ա՚լսւչելւ".
եէ
ոլ՛"ւլէէէտելու
քեղ
, որ ղու յեա ղառնաս
ա յն ճանապար–
Հից է "Բ աանում
կ մեր Հա յբենէւքլէ
ղ կ ՛գէէ
անէլ աոնսէքի
կորոէ ։ւէո , է՛սկ
Մ՚"միկ՚-նե
էոն
էՈ՚քէՀմէէ յիչաաւ՚էկ
ւ–
/լ կ սլի լաւ էէտենէս
կ՚սն
էսնէհք
եւ գաէոապարտութէւէ-ն
. • . :
ՐԱՖՖԻ
Fonds A.R.A.M
