է
8
ԱԹ Ա Ջ *
ՊԷՑՐՈՒԹ,
( Յ ւ ս ւ է ա յ ) . ֊ ֊
Կիրակի ,
.2(յ
Մայիսին,
Կիչիկի՚՚յ
կաթողիկո ֊
սութեան
Մայր
Տաճարին
մէշ,
Անթի -
. լէա ս ,աեղի
ոէնեցաւԳսլրեվանոււյ
ժաոան–
ղէաւո րաց
րամնի
՚)՝ • ղ ասարանի
սանե
րսւ
հյսւժակ Սարգիսհսէնի, Հաւ1՚ազասպ
՛հ՛օ. -
նայւեայ1ւի , Ա՚ովսէս փէշ|ւշհանի,
ինչսչէս
նաեւ
Պէյրութի
մաալորական
շրշանակ -
ներէն՝ Պ–
Սւսրգիս Ր֊ալւյսւիկեւս1,ւ|ւ
սարկա
ւագական
ձեոնաղրութիւնր
;
Զեոնաղրիչ
Արրագանր՝
Գերչ •
Տ • Ս.ր–
ասւկ եպիսկոպոս ՄաՍուկհսւնքլ
էր , որ իա–
սեգալ
սչատղամ
քար
ալ
մ ր ուգգուահ նո–
րրնհ՜անե րուն
անոնց
րաց աարե լով
իմ աս -
ար
ս\սւ ր կա
լա գո լթ ե ան եւ գե րր հայ Հոգե
ւո քականութեան
Հայ ժողովուրղի
կեան -
քէն
ներս։
/՚ միշի
այլոց
րսաւ թէ ղրա -
կան , չինարար ա լս ղորհ՜երն
են ,
Հայց •
Եկեդեցւոյ
նուիրսւժն է մեր ամէնէն ու -
մ՛եղ սլաաասիսանք
, րոլոր
անււնց որոնք կր
ջանան վարկարեկել
Հայց.. Եկեղեցին,
Կի–
չէկիոյ
կաթոգիկոսութիէձր
եւ այղ միա -
րանութիւեր
;
հքա րաա
լի լակի
ւղաչաօնլւ կր
կաաարէր
Գսլրեվանոլց
աեսուչ^
Հոգչ– Տ՛
Գ ա բ է գ ին
Վարդ. Սայլգիսեաւն,
իսկ
սլաաարաղիչն՝
՚եյւգշ
.
Տ • Սահ-ակ Վարդ. ԱյվազեանԹ
էր ։
Զեոնա գրո
լթե ան
ա քաքո գութի
ւննե
ք/չ
մեք
ե կեղե ցւո
յ իսկասլէս
խորՀրղա
լոր ու
աոինքնող
ուժ մր ունին
իրենց
մէք։ Որ-
քա՛՛ն սրաագրալ
եւ թնչ
յ ո ւ զ ի չ բայց
սրր–
աաոլնդիչ
երեւոյթ է աեսնել
երիաասարգ
Հոգիներու
րնձ֊այոլմչւ
Ասաուհ՛ո
յ եւ Հայ
ժսգովոլրղին
Ա . Աեզանին
աո.շեւ հնրա -
գիր։
ինչոլէ՜ս
չյուզուիլ,
բայց
նաեւ
չոլ–
րախանալ եւ չՀսլարտանալ
ղիաելով
հրն–
բաքա յչ բարձրացումբ
անոնց
եկեգեցւո
յ
աաեանէն
մինչեւ
խորան : Կո՚րհէք երե -
լութական
այղ չարչարանքին
մէք
ամբողշ
Հալելս րական ա ս ոլա ր է ւլին ա ա ււա սլանքն է
որ
1լ ա րաա
յա յաո լի խորՀրգնչական
ձե -
ւով։
Ի վեբշոյ,
ինչպէ՞ս
պաամել
այն րգ–
գացում
ր , ղոր կ՝ունենա
յ
մ արզ. երբ կր
գիաէ
զանոնք
ղարձահ
ժոգովուրգին
, Հր~
բաժա րելով
աչխարՀէն ու աչխաբՀա
յինէն
եւ ղաոնալով
գէսլի Ասաուահ
, ասաուա -
ձ՜ային հաոա
յութիւն
Զեոնագրսւթեան
։ա րա բողուիժե ան ՚ ^ է ք
չատ
յատկանչական
էր այն պաՀր, երբ
ձեռնագբիչ
Աբրագանր
լ^հայեա
էնեբոլ
ուսերէն
կախեց
ուր աբնեբր
, ոբոնց
մէշէն
՚Բրիսաոսի
լուհն էր սբ կր զգային
անոնք
իրենց
Հոգիին
մէշ իբբ՛՛Լ
հանր,
րայց
քագէլր պաբաականութիւն
եւ կոչում ;
ԵԼ–,
Ի վերքոյ, երր բնհայեալներբ
ձեո–
նագրիչ Աբբտգանէն
ստացան
իշխտնու -
թիւն
խնկարկելու,
նոբեբր
աոին
բ ո ՚ ֊ ր ֊
վաոներր
Հիներէն եւ իրենք չաբունակե -
ցին
խնկարկումը
Պաաարաղի
րնթացքին :
Մեհ
Հրճուանք է Հայց.
Եկեղեցւոյ սէ–
բը
իրրեւ
ասլրում
իր մէշ ունեցող Հայ
մարգուն
Համաբ
ներկայ
րլլա
ւ
այսպիոի
Հաէեպարաբ
ա րա բողութ
իւննե րո
ւ ել տես–
ՏԱՅՆԷյՐ ԳՕհԱՌԷՆ
ԲԱՆԱԽՕԱՈԻԹԻԻՆ
ԱԷՆ ԺԵՐՈՄԻ
ՄԷՋ
❁
Ուրբաթ,
14
Ցունիսի,
երեկոեան
մամը
9ին, Աէնժերսմի Ա. ԱաՀակ Ա եսրոպ
ս ր ֊
ւՏԱՄԱՋԿԻ
ԹԵՐԹՕՆԸ
(Ց8)
ԳԼՈՒԽ
ԺԳ.
Դ Ա Տ Ա Ս Տ Ա ՛ Ն
ինչպէս
քեգմէ աււաք
եկահ
արքունի
Հազաբապեաին
էբին,
վասնղի
չկրցաւ
սՈ^
^ա
ղէմ կենալ,
վասնղի
^այս Հայոց
ղօրաց
տասն
Հատին
Հարիւբ
մաբգ գէմ չէ կա -
բոգ
գնել
ծ յ
֊ ԱՀա , րսաւ
հեբունի
ղաաաւոբբ ,
այս
երեք իչխանաց
1լնիք1
։եբր.
ՀԱ
ուչեղ
ՎաՀեւ
ունի , ՎաՀբամ
Տրունի եւ ՎաՀբամ
թիկնապաՀ » ; Տեսէք ու զատեցէք \
՚
Աոէք սոցա մատանիներբ
, բաղղա -
աեցէք սա կնիյ^ե
րուն
^եա եւ տեսէ ք
թէ
կա՜՛յ խաբւլախութիւն
, զրուցեց Աով -
նան
Երբ մատն ինե բն աոնուե ցան
, կնիքՍե
րբ
բ ա ղ ղ.ա աո ւե ցան 1
,1
քննող ա չ.բեք ^չղրիա
,
յար եւ նմ ան
ղ աան , ցո լց ա՛ռլին
նաեւ
էսմ
բա ո աանե լո ւլ
,
ւէր աւելի
մեռեալ էին
քան
կենղանի եւ իւօսք չկ՝ա ր
րերաննին
Ան ատեն Ցովնան
կբկնեղ .
֊--. Աոքա ամբասատնեա
I
են ելես գա -
ւոախաղ,
մենք այսաեւլ
ղոբհ
չունինք
, ձեզ
կք
մնայ
ղատել
, •է՚աբ^բ եւ.
վանաՀայրք
րաՀին
մէշ,
աեղի
ւնե,
Հ. Ց– Գ
« Հայաստան » ենթակոմիտէի
կազմակեր––
պահ Կբապաբակա
յին բանա խօս ո ւթ իւն բ ;
Ընկեր
Մ • Զօրպաճեան
էբ բացման
խօս–
քով,
նեբկայացուց
րնկեք
Մ ՚
թէօլէօլեա–
նր , ապա
խօսքը տուաւ
իրեն :
« Աղղային - եկեղեցական
մեր կեան–
քին
մէշ,
ւ
^Օական
թուականներէն
աս -
գին
մ ասնաւո րտբար՝
գե ր կք խաղան ոչ
մէա
յն
նեբքէն
տգղակներ
, ա յլեւ
արաա -
քին
ուժեր : Հանրա քէն
կե
՛անքէ
մէք, կու–
սակցոլթիլններր
եւ անոնց
մէշեւ
ւլոյու -
թէւն
ունեցող տա բակա
րհո
ւթ է ւննե բ , կր
նան
սլա ւքա ք ի առէթ
րնհա քել,
ե ւ
ա
յգ
սլ
՚Սքքարներր
նսլաււտ մբկր գաււնան
՚ ՝ " ^ յ ՜ ՜
ւաքական մեր կեանքէն
, ոբքա1ւ ատեն Պ1Բ
սաեղհուահ
աարբեբ
տրամաղրութէւննե
ր
եւ
Համ
սղումներ
Հասարակ
յա
յտաբարէ
մր կբ բերեն՛՝ ի չաՀ մեր
Համագգային
չաՀերուն
X Աակայն, այգ պայքարներ
ր կը
գառնան
քանգէչ եւ շլաաիչ^ երբկր Հրա–
Հրուին մեր կեանքէն
ղուրս
ուժերու
կող
մէ , եւ կը ձգաին պտռակաել
մեզ , անՀաս–
կա ց ո զո լթ ի ւնն ե բը խորա ցնել եւ Հեաա -
մուտ ենկողմնակի
նպատակներու
:
Վ Տաբարախտօբէն
,
վեբշին
քառոբգ
գարու
մեր կեանքին
մէք՝
աղգային, քա -
ղաքա կան ել ե կեղե ցա կան
բագմ
աթիւ
Հարցեբու
առթիւ
սաեղհուահ
պայքաբնե–
ր ք սաստկութիւն
կըստանան ոչ թէ մեր
ներքին
ստիպողութեանց
ճամ բով ,
"՚
յԼ
արտաքին
ուժե բու եւ ագգտ1^ե
բու
միքա–
մտութեպմբ
՚ Հայ կեանքի
բոլոր ճակատ–
ներոէն
վ յ ՛ " ՛ յ ;
« Այս տեսակէտով
, մենք կանգ
պիաի
առնենք
մասնաւոբաբար
այն
պայքարին
վբայ՝ որ ս՚ոեղհուեցալ
Աուրիոյ ել Լի -
բանանի մէք,
1952
Ցունիս 2\էն ասղէն ,
եբր
վաիսճանեցալ
Գաբեգին Ա •
կաթողի՜
կոս եւ կիլիկեան
Աթոռէ
նոր Հտ
յրապեաի
լնտբութետն
խնզիրը
եկաւ
օրակարգի
^
՚իբայ
» :
1
Բանաիսօս
րնկեր Մէնաս
Թէօլէօլեան
ա~\
պա անղրաղարձաւ
վեբքէն
Հինգ աարինե
- ՝
րու
«կաթողիկոսական
պայքար»է
էու
- յ
թեան եւ էր նիւթր
ղարղացուց
Հեաեւեաչր
Հիմնա՛կան
կէտերը
պաբղելով
•
՚
Ա
ՀաւքայնավարոՆթիսնր եւ կրօնքը՛
Ր–
—
Հ ալքայ1ւավարռւթիւնր եւ Հայ.
Եկեղեցին -
Գ — 1927 - 1957՝ խորհրդային իշխա -
նութինններոլ կեցուածքը՛ հանդէպ հայ
ժողովուրդի կրօնակւան դգացումներուն ,
էյւքիածնայ եւ արսւաԱԱԱււքսւ1նհան Ժողռ -
վորդի ազդ– - եկեղեցական կեանքին–
Հաւքայնավօսրութեան դիրքը՝ ար–
տասահւքանհան աոաջնորդութիւններու ե.
կիլիկեան կաթողիկոսութեան եանդէպ :
Ե
1945ի Հայ • Եկեղեցական համա -
դումարւլ .
Զ - — 1952Է եաք՛ խորհրդային իշխա -
նութիւններոլ կողմէ ղեկավարուած ացդ •
եկեղեց– պայքարը՛ ՍուրիււՅ եւ Լիբանանի
ւքէջ։
է.- Վայդգէն Ա.ի ընտլաւթենէն հաք
հեաալկ(ւդուած քաղաքականութիւնը եւ
անոր դառն հեաեւանքները :
Ընկեր
Մինաս
Թէօլէօլեան,
միչտ
Հիմ -
նուելով
փաստերու
, ղէպքեբու
, գէմքե
րու
եւ չօչափելի
տուեալներու
վբայ,
պաբղեց
Համայնավարութեան
քաղաքական
^ԲԳ՜
տում^՚երբ։
Շեչաելով
Հոգեւոր եւ աղղա -
յին այն ղերբ , որուն պէտք է հառա
յեն
Եկեղեցին եւ Հայ եկեղեցականութիւնր
,
ցոյց տուաւ
իրենց
իսկական
կոչումին
Հանղէսլ
գտլաճանոգ
եկեգեցականնե
րոլ
նել
«<- վկայել թէ ինչպէ՜ս օրէ օր գէպէ
թաղկում կր ՚լիմէ
Հ՚՚՚յց • Եկեղեցին
ել
ԿիլԻ՚ւԻ՚՚յ
Կաթո՚լիկոսոլթիւնը
,թէ ի՜նչ -
պէս կ արղիւնալոբուի
Գպբեվանքի
Հողե -
ւոբ եւմաաւոր
սլաարաստոլթեան
աքեա -
քան աչիւատանքր ,
Ց"՚շորղ
կիբակին
տեղի
ունեցաւ
մեհ
Հանղիսոլթեամր
եւ
սլե րճա
չուք
արա
րողո ւթեամբ՝
եօթը
ս ա ր կա ւա ղն ե
բոլ
արեղա յական
ձե ռնա գբ ո լթ ի ւն ր
ձեո աւ) բ
ՎեՀափաո Տ՝ Տ– Զ՚որեՀ Ա՛ կաթողիկո -
սին։
Այղ
օրէ
, վսաաՀ
եմ , ամէնէն
ւ՛ւ -
բախտ
լի
Օրը
եղաւ
Կի՛ԼԻԿԻ"
յ
Կաթո -
ղիկո սութե ՛սն Ա իաբան՛" թե ան եւ Հաւա
աացեա
լ ժ՜ո ւլո վ ուրզի այս տարուան
կեան
քին
մէշ,
ՈքովՀետեւ,
կ՝աճի
Միո՛ -
րան՚ւլթիլնր,
ել այղ աճում
ր սլիտի աայ
մե՛լի
յոյսր մեր Եկե՚լեցւոյ
չինութեան ,
Կիլիկիո՛՛յ
Կ՚սթո՚լիկո՚՚ութեան
մ չակութա -
յին եւ վարչական
վերելքին
, որմեր մ է–
ակ
բաղձանքն է , ղերաղոյն
ձ՚լտում
ր
I
կը մաղթենք ոբ միչտ աճի, •առատօբէե
աճի , ճոխապէ ս ուռճտնա
յ Կիլի՛կիո
յ կա
թողիկոսութեան
Միաբանութիւնը։
Ս՛եր
Հողե ւո րականութեան
առաքե լութ
իէն
լ
վէրկարէէւր
՛լեր
էէւնի մեբ սփիւռքի
էլեան -
քին
մէշ թէ Հողեւոր եւ թէ աղղա
յին
ե ւ
թէ
մ չաէլէէ լթա
յին
էլբթաէլան տեսակէտէ ;
Կբ մէսւչթենք որմիչտ
կենսունաէլ
եւ
խանղավալւ
գորհունէութեան
մէշ
յառաք–
ղէմ է Գպրեվանքբ
Պի՚քֆա
յա
յի բարձ էէւն -
քին
էիրայ. կեղրոնսէէլան
՝,աստատութիէնը
կաթալիէլւէսութեան
Գպրեվանքն
է ,
իբԼ՚եւ
Հալեւսրական
սերէււնէլի
պաաբտստոլ -
թ ե՛՛՛ն վառարան ; Ր՛՛լո բին
էէ ւչա ղրո
լթե
ան
առաբէլտյ
պէտք է ւլաոնայ ան եւ
անոր
պէտք է նայիլ
յււյսէէվ, ֊,ալատքով եւ սի
րով եւ այգ զգացռւմներէն
բխահ՝
բաբի
ւլո բհէէ բէէվ :
ԵԿԵՀԵՏԱԱԷՐ
Հա յաստանեա
յց
Եէլ1,՚լեցւո
յ ,
իչխանք ,
գ ա տաւէէ քք եւ
ղ ի ւ ւլ ա սլ ետք
Հ՛" ք ՚" " ա ա^ւ
աշխարՀ
ի , եթէ արժան
էլբ գաէոիք եւ ար
ղար Համաբիք այս երեք
մարղիէլը,
մենք
Աալնցիքս
, թէպէտ
արիւն
քրտինք թտ -
փեցինք
զիրենք եւ այս
վկայէսթոլղթլ՛
ձեռք
բերելու,
ղարձեալ
ղիրենք
էլբ թո -
էլունք արձակ
երթալ ի խաղաւլութիւն
,
իսկ
ե թէ ուրիշ
էլե րէէլ էէՎ վճռէք
, ւլ ա րձեա
լ
մ ե ւլի պ էէէբ՚ոք կր Հ ւս մա րինյէ
ձե բ
վ ճի
էւբ
ամենայն
ճշղութե՚սմբ
մինչեւ
Վերշէն
կէաը ի ղորհ
ղնել :
ԵԼ ակնարկ
բրաւ , էլուբս
ելան
երեք
ի չիսանք ե լ ինք իւբ Ս ասնցիներւէվ
մ իա -
տեւլ :
Տ՝արօնոյ
առաշնորղ. եւ նախաւլաՀ ժս -
ղովքին
նսաեալ Աբքե ՛գի
ս էլլւ սրէ ս ը , է։բ մին
չեւ
այն րոպէ բեբան չէբ Ր՛՛՛ցե բ •
Լւ՜Հ, սարսափելյւ
մաբղ է այգ
Ց՚՚՚ի–
նան, բսալ :
իոկ հեր գատաւորը
առանց ա յււ բացա–
էս 11 ա ո
օ
ա է
գան
չո ւթե ան
՛՛ււչ
ղնե քու , Հ
դա տ ա ս տան ա կան
եղե լութիէնւքբ ել մ է էլիէլ
մէէլիէլ
Հարցուց թէ «Այս
երեք
անձինքբ՝
Մուշէ.ւլ
ՎյոՀեէ.ունի
, ՎաՀրէէէմ
Տ ր ՚ ՚ ւ ն ի եւ
ՎաՀբամ
Գնոլնի
թի էլնա պաՀ
լ ,
Աւէտուհոյ
առաշ եւ սէբգար
վճռիւ
յէսնցւէէԼէէ բ եւ
մաւոնիչ
էլր Համարէի՛՛ն
իբենց
իշխանին
էէ
գաւաճան
Հա յրենի
եբկ րին ու
սլ՚էէաճառ
կոաորահի եւ աւերման
Վւէէ սէէլո ւրա կէէէն
աչխարՀին» • եւ ամէնքբ
երդումով
աքեր -
նին
Աէ
-եաաբանին
վբայ գրահ,
ձախը
սիր–
տերնուն
վրայ խոստովանեցան
թէ «յան -
ցալոր եւ մէէէանիչ էին՝ Հաւասար
ուրա —
^ելոցն
Մեբսւժանայ
Արհբոլնւոյ
եւ Վա -
ոաէլայ
Աիլնւոյ եւ ՑոԼէլայի
իսէլարիով -
տացլէէյ»
% Ան ատեն
հերբ ղարձեալ Հաբ -
րո՚-ց • «Ի՞նչ
պատժռյ
արժանի
էլը Համա
բիք
" ՛ յ ս յանցալոբներբ
»
. Գարձեալ
նոյն
ձեւով^ պատտսիսանեցին
միա
րտն
«Մ ՚" -
Հու» : Բերել
տուին
աաենաղպիբը՝
երի -,
տասարգ
աբեղայ
մը, եւ հերբ
աուն
կու՛
տաբ եւնա կք ՚էբէբ
վճիռր. եբր վճռուե–
^
ց՛ու ամէն բան եւ
սաո բաւլ բւէ ւթիւնք ու
մեհալ
մասամբ
սաո բաղբո
թե անց տեղ
Խս՚չ՚սնիլք
ղրուեցան
, Հրաման
եղաւ որ
ամբասաանեա
լք եւ բսլոր
ժոէլովսւբդր
ներս
մ տնէ : Եւ հեբ ղատաւոբր
կարդաց
վճիոր
.
« Մենք
, նէ, րքո
յ ստէյրաղ բեալքս
, յ՛ս
մի
Տեառն ութ Հարիւբ
քիսուն եւ երկու եւ
Հայռց
թուէէէէլանին
երեք
Հարիւր
մի , եւ
ՄեՀեկի
աւք սոյ երեք,
ժողովեալ
ի
Տաբօն
ի քաղաքն
Օձ, քննեցինք
աոաշի Աստու -
հոլ
Մուշեղ
ՎաՀեւունի
, ՎաՀրամ
Տրու -
նի ել ՎաՀրսէէք
Գնունի
թիկնապաՀ
, եւ
սէէլներեւ , անսխալ
աէէլացո յցնե րով յայտ -
նի եղաւ
մեղ թէ սոքա
երեքբ
միաբան
գբեէէէլ եւ էլնքեալ նամակալ առ
Բուղա
մտանեցին
իրենց
իշխանբ Աշոտ
Արհրունի
ի կաէէլանս եւ ի գերութիւն
, եւ Վասւգու–
րական
երկիրն է Հուբ եւ ի սուբ
(Շար.)
՚ծնՐԵՆՑ
վաբանումը եւ կրաւորականութէւնը
եւ
ցաւով Հաստաաեց՝
թէ քիչեր
միայն
ըմ–
բււնահ են Համայնավարութեան
յետին
ղիտա
ւոր
ութ իւննէ քլլ. Պատմականը
ըրաւ
Կիլփկեան
կաթողիկոսութեան
, անոր Ան
կախ
Աթոռի
իրաւուն^եբուն
, ինչպէս
նա
եւ Լռւսաւորչաց
Աթոււի
ուղիղ
՚թ^ոՎ չա -
բոլնաէլոլթիւն
ր ՐԼլալ՚՚ւ
փաստին
ՀԱ ուստ–
բէւլեան
կաթոէլիէլոս) : Աայանեց
, թէ ար
տասաՀմ
անի
Հա քոլթիլնր
յարւլանք
եւ
ւգաչտամոլնք
միայն
ունի
էշմիահնայ
Ա -
մ ենա
յն Հա յոց
Հա յրասլե տութեան եւ կա
թողիկոսներուն
Հանղէպ եւ թէ Գա էակ
ցութիւնն
էր , որ , Հակառակ
կիլփկեան
Մ իաբանութեան
ա յօբուան
կեղհ
«էք -
միահնասէր»
անգամնեբու
բնգգիմոլ -
թեան,
1941/՛
կան
ոնա
էլր ութ
եան
մէք նա -
խատեսեց
էքմիահնայ
եւ Հայասաանի
Հայ
ժո ղովո
ւր գի
լիագօր
երկու
ձա յնով
կիլիկ
եան
կաթալփէլոսնեբու
լնարութեան
մաս
նակցելու
էբալունւքր ;
Նեբկայացուց
, ասլա , վարեալ
եւ օհ -
եալ կաթողիկոս
ԶարեՀ Ա.իՀոգեւորա -
կանի եւ մաբգոլ
բաբձր
արժանիքները ,
նկաբաղէրբ,
Հողեւոր ելվարչական կա -
րողութիւններր
, որոնք
գէնք արժանէ
էլը
գարձնեն
Հայ ժողովուրգէ
անվեբապաՀ
յարղանքէն
եւ Հ ամա էլրութեան
%
Ընկեր
Մ
. Թէօլէօլեան
հտնրացալ այն
կա ր ե ւււ ր ո լթե ան Վբա
յ , ղոր կր ներկա
յա–
ցլ^է
կի լիկեսւն
կաթողէէլոսութէէնբ
: Գա
րերու
լ ^ թաց
քէն , ա յգ Հա յբա պետո
ւթէւ
նբ ա ղ՛րա յէն եւ պատմէսէլան
մեհ ղեր կա
տաբահ է եւ այսուՀետեւ
ալ պէտի կատա
րէ , շնորՀէլ
ԶարեՀ Հայբապետէ
, էբ
չուրք
րոլոբուէսհ
բաբձբաստէճան
Հայ ե-
էլե էլե ցա կանն
եր ւււ եւ նււր Հասնող
ուժերու
է
Խօսեցաւ
Անթիչէասէ
մէք ներկայիս
տեն–
ղաղին
աչխատանքի
լհուահ
մէաբաննե -
րոլ
էսրժանաւո
րոլթեան եւ ւլէտակցոլ -
թե՛ան
մասին , եւ եղբակտցուց՝
թէ , Հա -
կաոակ
չաբունակուռղ
ղաւեբուն
, ոչ ռք
կրնայ
այղ Աթոռի
Հ է, ւլինա կութիւն
ր ցրն -
&ել
Բանախօսութիւնէն
վեբք,
ունէլնդիբնե -
Բր Հաբցւււմնեբ
տուին , որոնց
պաասւս
խանե ց բանախօս
րնկե բ բ :
Ուչ ատեն , վե րքացաւ
րանսւ խօս ւււթ իւն բ
եւ
ուեէլնւլիբնեբը
Հեռացան
իբենց
գոՀու–
նւսէլութիւնբ
յա յտնե
լով :
ԹՂԹԱԿԻՑ
*
**
ԳԱՇՏԱԳՆԱՑՈՒԹԻԻՆ
ՄԱՐԱԷՑԼ,
(Յ՚աաաւջ)
Ամասիոյ
Հայ–
րենա
էլց ական
Մ իութէ.ան
4։բղ տարեգար -
ձին առթիւ ,Մարսէ
յլի
վաբչութիւնր
կաղ–
մաէլերսլահ էր գաշտաւլնացութիւն
մը ՛լէ՜
՛գի
Աինեյի
սէնաալլր , ՛որ էլր յիչեցնէ Ա -
մասիս
յ տեսաբէսննեբը
: Օթօքւււ բը նեղ կու
ղար ել չատ մը Հայբենակիցնէ,բ
ել բաբե–
կ ա մնե
ր եէլահ
է էն ՛ա նՀատաէլ ան
մէ քո ցնե–
բով՝
Հաճե լէ օր մը անց բնե
լու
Հ սւմւսբ
Ցունիս ^է էլիրակին
, ւլբ յիչատակելի
օր
մր եղաւ
բոլորին
Համար :
կաղմ ակե
բէւլո ւահ էբ աւանդական
վի ՜
ճակր
. ազք իէլներ եօթ աարբե
ր
աեսա
էլի
հազիէ^եր
Հաւաքեցին,
ապա
քաչուեցալ
վի^՚ոկր
:
Աեգաններր
զարգարուահ
էին ամասիա -
կան
Համ ագամ ուտե լիքներով :
Ե բիտասա բգնե
րո
լ
նո րակա
ղմ
խումբբ
կը պարէր
։ Հայրենէսէլիցներ
էլբ
Հասնէին
ՀեաւլՀեաէ
Նի"էն
,
Տրաէլինեանէն
Վաբչութեան
կուլմէ
Լբկու
իէօսք բսաւ ա
էիոխ - նտխաէլաՀ
Պ՛Լ–
Բէ էէչեան
, չնոբ -
ՀսւէլէԱլութ
իւն
յայտնե
լսվ
բոլոբ
նեբկանե
բուն
Ուրախութեամբ
յա
յաարարեց
կաւլմ ութիւնր
ե ր ի տ ա ս ա ր գա ց խումրին ,
որ ՀետղՀետէ
ււլիտի ւիււխարինէ
մեհեբն
պիտի
պաՀԷ
կապբ։
Նիոէն Տէր եւ Տիկին Գարախանեան
, Ա–
մասիոյ
մեհաղիր
նէլաբը
ել ի -
րենւ/
աղքկան. կէւղմէ
ղհուահ
իւ -
ղանեբկ
տեսարան
մբ նուիբեցին : Այս առ
թիւ
Տբաէլինետնէն
եէլոգ
Հայբենակիցներր
2500
ֆրանք
նռւէբեցէն
:
Երեէլոյեան
ժամը
՛ութին
էլաբալանը
ճաւքբա
յ երաւ Հա յրենւսչունչ
1,բւլեր
երղե
լով՝
մինչեւ
քաղաքին
ղռներբ
կ. ՊՕԼԻԿԵԱՆ
ԱՏԱՑԱՆ-Բ
«Րաղմավէպ»
, ամսաւլիբ
քմէւ
3—4
Մէսբտ - Ապրէլ
Հ Հրատաբակէււթիւն
Վե -
նետ իէլի
Մ խիթարեան
Ա իաբս/նութեան
։
Հասցէ
. Աուրբ
Ղաէլաբ , Վ^ենեաիկ
(իաա–
ւԻ"՛) :
Fonds A.R.A.M
