Հ6 ԱՌԱԶ »
ԸՆԿՐԿՈհՄ՝ ԱՅՈ՛
ԴԱՍԱԼՔՈՒԹԻՒՆՆ՝
Ե Ր ^ ե ՚ Ք
Ա–
ո՛չ՛
Համսէձայն
չեմ Հիմա
բոլոր
անոնց՝
ոբոնք
ոէԼբերգոլ.
չԼշաոփ
մ ր 1լ՝եղրա1լա
-
ցնեն
,
« Հա
յ ո լթ ի ւն ր կքլ
ւիո *յի անա՜
յ
ոյ յս ափերուն
՚իբայ՝^ :
կ՝ձցրաքչացնեն
, ու չեն րա լա րա
րո
ւ ի ր
Հալաաալոփ
այս Համողումին
-
/՛րենց
իսկ
ձեռքով՝
կր վւորձեն
ւլամբանաքար
ղեաԼղել
երէց թէ եկլոր
ոե րունղնե
րուն
վրայ
, ՚հ՚սյիրի
Զ՚սրեաններոլ
վճռաշեչտ
ինքնաիսարութետմ
ր
/լնքելու
Համար
մ՛եր
գե րե ղմ անր՝
աղաաոլթե
ան , ՜՛ Բ "՚ "Լ"
ձ Լ՛ի ^ ւ
քսւղարակրթական
լ ո յ ս ի այս երկրին
՛էէք՛
•— « Հ է յ վա՜յս , Փբանսւահա,յութ–իւ6 •
Հասել է վա
|ս6ա
,նդ » :
Ջեմ
էաւատար
:
Ոչ տսլաւո
րութիւնն
է չՀա լատ ալու այո
յամ
առութ
ե անս արւլ "՛կր , "՚ չ " ՛ լ անղա
յ -
տւսցալ
իսանւլավո՚ռոլթիւնր
:
Թուաբանական
աբամաբանռւթեամր
ե լ
անխո։
բ իրա տես ութեամ
ր յանղ
ահ՜ եմ ա
յն
եղրակացութեան
, թէ
ՅքրանսաՀայութիւ
նր
վւոյսանցմաՏ շլւջան
մր կ՚անցրնէ
, քա
ղա քա րա՛կ
ի ր թ
մուլով՚՚ւրղնե
րու
յատուկ
աղատուաոտումով
եւ մաքի ու կեանքի Հա–
մասլաաասթտն
ենթավւռիւութեամր
• սա
կա
յն , ամ րօրէն
կուռչահ
կբ մնա
յ ղեղա -
յ ի ն ու Հողեկան
բ"Լ"ր
՚"Հիմնտկան
ստորողելիներուն
, ոբոնք
մողովուրղ
մր ,
աղղային
իր ներքին
մ թնո
լո բտին
՚ ^ է ք
I
անամղոլնելի
ե ւ անա
յլա
յլ կբ ոլաՀեն ։
՚Բմհ-իհ՜աղ
մ բ
1լ ուրո ւաց հուի
չբ թունք -
ներու
՛Լւ""
յ
է
ամէն
անղամ
որ ա յս Հա -
լատքբ
արղաբղնել
կր վւորձեմ
եբեւո
յ թ –
ներոլ
ե լ փաստական
տուեա
լնե
բու ճամ -
բով ; •—• *հիաե՛մ
. Տ՚՚Ո-եաեսութիւնր
քաւլց–
յլեղա
յին տքամ
աւլ
րութիւն
մ բ ղա րձահ՛
է
նմաններու
Հուլիին մէք, նաՀանքականոլ
-
թեան եւ գասալքութեան
Համար ալ
իբրեւ
ւղաարուակ
հառա յելով
յաճախ :
է՛՜նչ
փոյթ
, սակա
յն
յ
Ժամ անակբ
սլիտի
Հ եր -
քէ , ՚ " ն վ ր է ՚ ղ , այս մտասեւեռումր
՝•
Պի՛սի
տեսնե՛նք
:
Ընկրկո՞ւմ
. ա յո՛ I Վարանո՞ւմ
. ճիչգ էւ
Առօրեա
յ
Հեւքի մք մ իսաական
անղրա -
դա
րձո՞ լմր՝
Հաւաքական
՛մեր
կեանքին
ե ւ
Հանրային
ճակատնե՛րուն
վրայ.
ինչո՞ւ
չէ
Հ
Զարմանալի
սլէաք չէ նկատել,
որ
գեդեւինք
ու գտնւէաղինք
Համայնակուլ
քտղտքակրթութեան
՛ս յս
յորձանքին
առ -
քեւ։
Ոակտյն,
դժուտ
րո ւթ իւ1՚նե
բն ու ար–
գելքնեբր
անյտղթաՀարելի
չեն, եթէ զա
նոնք
նուաճե
լու մեր սլա բ աաւո
բութիւնբ
մ եղի
Համ ա ր վե բահենք
կաղմ ակե
րսլո
ւահ
ու
Հետելողական
աչխատանքի
,
Հրաւէրի
մբ, ու աոլրումով
, շինաբւսր
կիրքովդ վւա -
բինք
ղոբհի ; Զիբ՚՚՚բ
Լրացնենք
,
ւիոխ՚սնակ
մէկղմէկ
իսաչաձեւելու
. ղիր՛՛՛ր
խանդա
-
Վառենք
, վախ անակ
մէկղմ էկ դառնա
ղնե -
չու–
գադրինյէ
անՀատներ
միայն
բէլալէ.
ու դառնանք
միութիւն
, ամբողք
^
ղորհօն
ղօրութիւն
:
Ֆրանսա
յ է ն
Հեռու՝
առ աւե լասլէ Ա յ ո ւ ֊
սաբեկիչ
տեզեկութիւննեբ
միայն
ունէի
ֆրանսաՀա
յութեան
մ ասին
.
Ֆբանսա
յի
մէք,
տեսնելէ
, չ ա ա լսելէ,
խօսելէ եւ
կչո-ելէ ու դատելէ
ետք
, Հիմա
յուսա–
դրի
է եղբակաղութիւննե
բու
միայն
Հա -
սահ եմ. Ոչ • չեմ լււզար
լաւատեսութեան
մէք
, ու չեմ ուզեր թ ա փ աալ
դղաղական
գրական
աբամագրոլթիւննեբու
Հ Բայց ,
էլրոեմ
վճռական
Հաւաաքռվ
:
Հ՛՛՛է
"՚՜՜
նինք
Ֆրանսայի
մէք.
Հա յութիէնր
չփ
տարտամ
իր ա յսաեղ
ա յլ
ումդնօբէն
կր
բաբախէ
-. ԱնսաՀման
կա բե լի ութ իւննե
ր
ունինք
Ֆբանսայի
մէք, ղորս
գոբհի
կրր՜
նանք
վերահել
ներգաչնակելով
մեր սլաբ–
տա լոր ՛՛ւթ իւննե
բբ եւ Հնա րաւո
րութիւն
-
ներր։
Հանրային
՛Տ՛տահ
ողութ իւնր
, որ մեբ
յաղթանակի
՚ է ր օ ն է եղահ
Հաւաքական
քլես՚նքի
մեր սլտ յքարին
մէք,
հայաւսլսւ1ւ -
պԱւԱու֊ւքլւ
մեր ղ ոյաւղայքսւրին
ճամրով,
այստե՛ղ
ալ ու այսօր
ալ բութ
՛էէնք չէ ,
ճի՛լով
եթէ
Հաւա տանք
մ եր
ումերուն
Հ ա ււս աքր
վւ ա ս ա
ենք
ե լ աչխատտնքով
.
Հիււսնղսւզին
Հռղեվիճակ
է,
շատերոլ
մ օա , Հաստատել՝
թէ Հնոբերր
Հ ինե
բուն
չեննմանիբր.
աւանղութիլններու
չեն Հա~
ւաաաբ
, անղեալի
բարքերով
չին ապրիր
,^
իրենց
լեղուն
չեն
սլաՀեբ
անխւսթար
,
կեանքի
ու ղորհի
ն ո յ ն ոճր
չունին
. • • :
Ուբիչ
րաներ ալ,
կր սիրեն
Հաճո՜
յ ք ր ,
Հեչտա՜նքր
, Վա
յե՜ լքր
... - Պա՜
րբ
. . . յ
ք՝"՚յղ
ինչպէ՞ո
նորեբբ
պիտի
ն մ ՚ ս ն ի ն
Հինել՛ուն
, երբ Հիմնովին
տարբեր
կլիմա
յի , մ ի ք ավա
յ ր ի եւ ւռռօբե ա յ պա
յմ աննե -
բու
մ էք կր Հասուննան՝
մ տքռվ
,
Հողիով
ու բարքերով։
էրգաց
մա՞րգ
պիտի պատ -
րաստենք
, .լնգոէնա
յն
պա
յքա
րե լով մա -
մ անա1լի
չունչին
եւ ոգիին գէմ
;
Ընկե
բա
յին
չա
րմո
ւմնե
րու եւ մեր նոբ ենթ
աՀո -
զ է ն
թե լագրուոգ
սաիպո
ղռւթեանց
դէմ %
Հիմ
ւս մ քտր լեռնե
բուն
ղաղ
ւււթ յւ չենք
, ո՛ է
ալ
սօս ի ն ե բու
չուքին
աակ
, կե անք
ի
ո ւ
մտՀուան
/լահաններոլ
վրա
լ ,
վ՚՚՚՚լր
«Լ՚Լլ"՛–
լ ո լ
քլամ
ԷՐԼԷ՚ԱէուՖ
Հաբցա1լունէ
ն խթան -
ուահ
, մօսիննեբր
մեր ձեռքին
, /լամ՝ ճա–
քլատագբէն
խարանուահ
խլեաքլնեբ
չենք ,
անասլատին
ու մչաա՚իոփոիս
կայքերուա՛"–^
րահքին
: Մենք, ոլ մեղ չրքապաաող
մ՜ւ
–ւ ՚
գովոլբզներ
, կեանքի
բնտ
չր քում ով
մ ր ,
նաեւ մեբ առօրեա
յին
մ էք տարբեր
սլս։ -
Հանքնեբէ
եւ իբաւունքնե
լւէ կր
մղուինք՛
Հ ետեւաբտ
բ ,
«Հ
իմ
ի Հա
յբ
Հինր չիՖ պր ~
տի
բսէր
Վչտունի
: Շատ
չտեսնենք
մեր ե–
րիտասաբգութեան՝
Հաճո
յ ք ի ու վա
յ ե
լ ք ի
սէրբ : Թողունք
, ոբ Ճա1լատաղրէն
մեղի
զլաց ո ւահ բաժի՛նր
եւս մեր
ղաւա
էլներբ
վայելեն։
Մեղի չ ա փ զգա
յամ
ոլ
ԷՐԷԷ՚մն
՚
աւելի
իրս՚տես
ղաււ1էան
;
Մեղի չ ա փ
սան–
թ|ււէա(ւթ–ալ
չրլւ՚ոն
• աւելի
տռարկւսյա
-
պաչտ
գաոնան
. Հիմնաքլանն
ա՛յն է , որ
քլասլ
սլաՀքյն
Հ ՚ ՚ ՚ յ ո ւ թ ք տ ա ն Հետ,
ղիտաէլղին՝
թէ
սլաամութիւն
1լերտռղ
ժողովուրղի
մբ
ղաւաէլնե
րն են, ճանչնան
այգ պատմու
-
ւնՀ
րաժե:
եՐԳԵՑէՔ, ԸՆԿ ԵՐՆԵ ՛Ր
( Հ – 3– Դ֊– ՆՈՐ ՍԵՐՈԻՆԴ-Ի
ՊԱՏԳՄ– ԺՈՂՈ Վ Ըյ
Գիչեր մր ամբողք
շոգեկառքին
մէք ան–՝
ցլնե՚լէ
վերք
, շարաթ
առաւօտ
Հասանք
Մարսէյլ։
կայարանէն
Հազիւ թէ
էլոլւլ -
զուէինք
քաղաքին
էլեգբոնբ,
երբ «ԱՀա
֊ ;
բռնեան՛^
աէլում բին
առքեւ
Հ ան
դի պե
ղ ան ք
կե դր . Ֆրանսա
յի
Պ "՛աղամ
աւո
բնե
ր " ւ ն :
Գիշե՚բային
ճամբո
բ գ ո ւթ
են էն
յողնահ
էին
նաեւ
անոնք
I
Հարկ էբ աճապարել
; ^ամէ
մր պիտի
բաղուէբ
Հ. Ա՛ Գ՛ Նոր
Աերռւն
գի
իններոբգ
պատղ
մ . ժոզովր
• կաււքե -
բոլ
մ էք տ ե ղա
ւո ր ո ւե լո վ
մեկնե
ցանք Պո -
մ ոն , ուր պիտի
դում տրուէր
ժոգովբ
Աէլում
բին
առքեւ
, տղաքն ու
ազքիէլներբ
կբ սպասէին
արգէն
։ Ո ՚ ֊ լ ՚ ա խութ
եան ճի -
չերր
խառնուեցան
ողքադոլբումներռւ
:
Եւ
Ժ պի տնե ր ր
մ ան աւանդ
տաք ու ա -
ն ո յ շ :
է՚նշպէ՞ս
էլրնա
յին րԱալ
լնէլե րաէլան այղ
ժպիանեբր
, որոնք
վայբէլեանի
մբ
՛քէք
մոո
ղնե
լ առլին
ւլիշերային
յոգնոլթիւնր
• .
Ընղարձաէլ
սբաՀբ
ղաբդարուահ
էր նր -
էլարնե բով , հ տ զի էլնե ր՛՛վ ու ղ ուզավւարտ
-
էլ՚սն
ոլայքաբի
ւիե րաա ռութ
իլէ՛ն ե բ
էլրույ
սլա սա առնե բով : ժո ՛լո վա էլաննե
բուն Հա -
մար
շարուահ
էինսեղաններն
ու
աթոռնե–
րր
էլիսա
բո
լո րակ
յ
Ժ ՚ ՚ ՚ լ ո վ ր
րտցուեցաւ.
ժամր
ԼՕին ,
Կ .
Վտ ր շո
ւթե
ան
ներէլա
յ ՚ " ց ո ՚ – ց ի
էին
կողմէ
,
ոբ ներկաներր
Հրաւվւրեց
վայրէլետն
մո
յոտնէլայս
յարգելու
Հ. Տ ՛ Գ՛ Նոր Աե -
րունղի
մեհ առաքնորգ,
յաւէա
ողբացեալ
րնկեր
Շ ՚ ո ՚ ֊ ա բ շ
Միսաքեանի
յի շաաակր
.
« Մշաէլ
Բանուոբ-^էն
՚էեբք,
ժողովր
րս.
կսալ իր աշխ՚"տանքեեբւււն
:
1ցանդավառ
երեւոյթ
էր , աեսնել
տղաք
^
որոնք
Հայերէն
լեղուով
կբ
պաշապանէիՆ
ու կբ Հաբուահէին
իրենղ
մասնաճիւղերր։
Երեք օր յաքո ր դ ա րա բ , քննուեցան
օրա֊
քլաբղի
Հարցերր
; Բուէ
տ ր էլո ւե ց ան
դանա–
ձեւեբ : Գհուեցաւ
յաւլաքիկայ
տարուան
դո
բհո
ւնէ ութե ան հբաղիրբ
:
Ուշաղ
րութիւն
գ ր ա լեղին
յատկա
պէւ
ԱլֆորվիԼի,
Ա՚ւնոլվիլի,
Պոմոնի
եւ Աէ^
Լուի
ղՕբացուահ
մ ասնաճիւղե
րր ,
ի րենց
գոբհոլնէո
ւթեամբ
.
ԸնգՀանուր
առմամբ
վեբելքի
մէք է^ն
Մարսէյլի
եւ կեգր.
Ֆր՚սնստյի
մասնա -
ճիւղերբ,
անխաիր : Բննաղաաո
ւե ցան
Փ՛ո՝
րիղի
խումբերբ՝
անրաւարար
գորհ
ուն է -
ոլթեան
Համ ար :
« Հայասաան
» թերթի
ներկտյ
ձեւն ռւ
բովանգա
կութ իւնբ
ւլն աՀա տ
ո
ւե ղալ
ժողո–
վաէլաններոլ
կողմէ ;
Ժո ՚լովա
կաննե ր ր
իրենց
անվերապաՀ
^ռբՀաէլալռւթիւնր
յա յանեցին
Պոմոնի
«.Բբիստավէոր–^
իսումբին
լնկերոլՀինե
-
րոլն,
ոբոնք
րհախնդբութեամբ
պատրաս–
տեցին
եբեք
օրուան
ճաշերն
ու րեթրիք
-
՛՛՛եբր
1
Հայէլաէլան
ճաշակով
:
Կիրակի
իրիկուն,
Մարսէյլի
Շրք՛ Վ,աբ–
չութիւէւր
իսնքոյք մր
սաբքեց
, ե
պատիւ
երիտասարդ
պատգամաւորներուն
: Նեբ -
կայ էիֆ նաեւ
տարեց
րնկերներ
եւ. հր,–
թիւնբ
, ւււ ներ էլան ե ւ ա սլա ւլան ա յ՛է, ճա -
ն՚՚՚չոգութեան
ճամբով
շինեն,
աղգու
յին
աբժ– ան ու պաա ուո ւթէ. ան
ղւլ ացում ով աոլ .
բին,
չվատանան
եւ չդասալքռւին
,
" ՚ է ր
մնան
մշաէլութսւյին
, Հոգե էլան ,
քազւ՚ւքա–
կան ե՛լ աղւլային
այն ժ ա ււան
զո
լթ իւննե -
լալէ՛՝
ղորս
իրենց
–֊.այրերր
թուլուցին
ի -
րենց :
է՛բաւունք
ունի՞նք
եզբաէլացնելու
, թէ
ֆրանսաՀա
յ
է, բ իտտսարղ
ո ւթ
ի ւն ր
"–՚ ք՛ւ
Հ֊էիմնաէլ՚"ն՝^բ
չունի
:
Ոչ՛
իրաւունք
չունինք
:
Այդ
է, րիտա
ս տ րղո
լթ
ի ւ ն բ աւելի
արժ՛"–
ն իքն եր
եւ
առաքին"
ւթ
իւնն
ե
ր ՛՛ւնի՝
ք՛՛՛ն
ինչ որ մէտնք կբ կաբհէ.նք
, ու նուաղ,
թ է. -
բութիւ
ններ՝ քան ի՛նչ որ էլ՝ ենթա
գրենք :
Արթուն
, սրատէ.ս,
ւլատումի
աւէ։լի
աւ1
ուր
ե լ
վսաաՀելի
էլա րե լի ո լթ ի ւննե բ ո վ
օժ -
տՈւահ
սերունդ
մըն է՝ որ էլասլլւի
Յւրան– .
սայի մէք, եւ ՛լոր
լւմբռնել ու
մեր
ճիղր
Հաճո
յ ք ի եւ ՚սսլրումի
պէտք է
վեր՚"հենք
մեղի
Համար
, ոչ թէ յոգնութեաֆ
եւ խոն–
քէնքի : Եբիաասարղութիւնբ
կ ե ն ՚ ւ ւ ՚ ւ ն ս ւ
կութեան
աղբիւր
է բ"ԼոԼ՛
անոնց
Համար
,
ոբոնք ատակ
են թարմանալու,
խանղտ
-
վառուելու
, ոգեշնչելու
եւ Հտղոբգոլելու
.
Ջենք
ժիստեբ, որ հնալներւււ
եւ
ղաւաէլնքւ–
բու
մ իքեւ
անխուսավւելի
տարակաբհ"
ւ -
թիւններ
գռյւււթիւ7ւ
պիտի
ունենան
աա -
կալին,
շբքան
մ ր ։ Ըսենք, թէ
ւիոխանցւէւ–
մ ի աարիներ
էլ՝ ապր
ինք : Աակա
յն ,
ե թէ
զի քումնե
ր սլէտք է րլլան՝ այդ
էբք՚՚՚՚՚՚էԼ
անվտանւլ
տնցլնե
լու
Համ աբ
, ա յգ ղի -
քո ւմնե ր բ առաւե լապէս
ւքեծերու
կուլմ
է
պիտի
բլլան : Առանց
գառնութեան
ե լ
խբաշումի
: Առանց
բաբէլոլթետն
եւ ւ՚նղ֊ -
վղումի • Հան՚էաբտօրէն
, քաղցրութեաւքբ
,
գուրգուրանքով
; Խռ րունկ
Համ ոզում է՝
ինհի
Համար ; Եթէ էլաբենանք
բմբոնքւլ
նոր
սերունգր՝
այս երէլբին մէք ու
ամէն
աեգ
անոնք, այդ տղաքն ու
աւլքիէլնէւրբ,
մեղմէ
աւելի լալ պիտի
հառա
յ ե ն այս ժո–
զովուբղին
• Աւելի
էլաղմակեբսլ
,
աւէտլի
իբատես
, աւելի
քղռւտ : Գիտակից
:
Աենք
ալ անգիտակից
չէի՛նք՛
չենք։
ք՝այց
մենք
յաճախ
սա բուկը
եղանք
նա խապա
շա ր ու.մ -
նեբու
. Աւե
լո ՐԴ
ղ դա ցտ կան
ութ
եան :
Ոչ՛
Համաձա
յն չեմ բոլոր
անոնց
,
ոբոնք
ողբերդոլ
չեչտով
մը էլ եզրակացնեն՝
թէ
«
Հայութիւնբ
քլր փոչփանա՜յ
այս տփէ։ -
բուն
վրա
յ » :
Փոիսենք մեր ակնոցները
։
Ցնորատես
չըլլանք,
սակայն
ԷՇԷԼ՚՚՚^Ք
նաեւ
յամառօրէն
յոռետես
:
ՖրանսաՀա
յութիւնբ
բեբբի
Հող է՛ են -
թաՀող
պտղաբեր
ճիգերու
:
Վերքին
պատկեբր
Նոր Աերնղականնե
-
բու
Պ՚ոագմ
՚ Ժողովբ՝
ղի"
կ՝ամր՚"ղնէ
ա յս Հաւատքին
մ էք ;
Բայց այգ մասին՝
առանձին
;
Մ– Թ՛
ւ է Ք Ե ԱԹԻ ՄԱՏԱՆԻՆ
Խնամի՜
:
Խ"–ի1լ
Աէլ՛՛ն էր որ քլր սլոռտր
սանգոլիսի
կամ
գուռին
վրայէն :
Աանամաբ
^ էսօր
էստեզէն
անղահ
՚ ս –
՚ տենս
, տեսայ՝
ձեր էլտոլրին
ճռթոնր
հբ -
ռահ
է ։ Ո՞վ ՚լիտէ
, օր մը նայիս
մէէլին
վրա յ էլ իյնա
յ . Հա , տես , որ
բարեկամ
ԼՐԼլայինք
, այս րաներր
էսօսե
լու
Հսւմաս
նեբս չէի մ տնե ր
տ
Թ ո գ հռի , թող ի յնա
յ ,
իմ
ինչ
Հողր ։
Աանամարր
կր Հասկնար
: Խոիկ
Աէլոն
օ–
զ ի
իսմ
ելռ լ եկահ էր :
Կը սլատաՀէբ
, որ սանամարբ
տնտնար
^ Ի
–ՐԻէ՚ւ
օղին
չբերէր։
Այ՛լ
պաՀուն
Խոիէլ
Աէլոյի
աչքերը՝
նեւլն
ինէլահ չան մր տչ -
քերուն
"ւէս աբգաՀատելի
փայլ
մը
էլառ–
^է/՛^ )
" ՚ –
վեբքապէս
կը խօսէր
՚
|
Աանտմար,
Աստհոյ
իսէ բուն,
պտիկ
մր օղփ չկա՞յ.
սանկ
քլոկորղս
թրքեմ
:
Այն օբբ, որ օղի չբլաբ,
էտ՚՚իկ
Ա կ ՚ ՚ յ ի
.երեսբ
բուո. մր փռւչ կը գառնար
:
Ուսերբ
սոթթահ
կամ աց
մ ր էլ անցնէր
սլա տերու
ն
տակովէ
Եէլեղեցի
չէր երթար,
դբացինե
-
բուն
րարեւ
չէր տար , յօնքեբր
կախ ,
աչքե՛րը
վար,
գէմքը
Հողէ
շինռւահ
աղա
ման
կբ գ ա ո ն ա ր Հ Այն օբլ՛ անոր
այնպէս
կր
թուէր
թէ աան էլաՀ
էլս՚րասիներր
ան
կանոն
չարոլահ
են ՚ թէ էլինր իր
զաւէլին
ձայնր
դիտմամբ
չէբ ուզեր
կտրել
1
Պ ռ ա
, էլնիկ , էգ լակոտին
ձէնբ
կարէ
կ՝րսեմ :
Խեգճ
կնիկն
ինչպէո
լներ։
կբէլան
վա
իս էն
ռւռոլ
տերեւի
պէս էլր գոէլտր :
Փոք՜
է՚իէլը իր ձայնր
չէ ր էլարե
ր
, Հ ե ՛ լ
մ լ ն
ս՛ Լ
տեսնես
Խ՛լիկ
Աէլոն կր ՀտյՀոյէբ
,
ձեռքր
Հասահ
տւյամ
անր
էլամ
նո յնիսէլ
կատուն
կնոք
՚ լ լ խ ի ն քլր նետէր,
ոլ ճրազբ
կ՝իյնտր
էլր մարէր
յաճաիս։
Զաւաէլնեբր
էլուլային
:
Գրացինեբբ
այլեւս
գիտէին,
ոբ
Խ ՚ ՚ ի կ
Աէլոն այգ օբր օղի ղտահ չէբ ՚՛
Երբեմն
երեքլոներր
,
կինը
իսոնքան
չիտէլահ
, ոսոլասլուրբ
լեցուցահ
էւբ սսլսա–.
սէր
էրէլան
. Փոքրիէլնեբբ
գլուխնին
հռահ՝
խոն
քա
յին
՚էրայ
էլը յ ն տ ն ՚ ս յ ի ն : Ախ , այդ
պաՀու^ւ
, ինչ անուշ էր անոնց
քունր ; Հ ե ւ լ
մրն ալ տեսնես
փողոցէն
էլր լսուէր
Խոիէլ
Աէլոյի
ձայնր
: Օղիղտահ էր այ՛լ օրբ ,
ուբախ
էր ու գորգին
գսլոր
էլբ
րանար
Հ ի ն երղ՜մրթափթփելէն
:
Գրացիներր
այլեւս
դիտէին
, որ
Խոիէլ
Ակո
յ ե ն ց տան մէք Ա՛յ՛է
իրիէլուն
էլռիւ
չկ՚"յ
••
Փոքրիկներբ
գլուխնին
կր չաբժ՚էին
ի -
րենց
^բնացահ
՚ոեղերէն
այնսլէս
,
ինչպ/ս
ղարոլնի
Հով մր էլ՝անցնի
ցորեններուն
վբ–
րայէն.
Ուբախ
էին, ուբախ։
կնոք
երեսր
միայն
էրկան
ղինովցահ
Օրբ
էլր ժսլաար :
Այգ
ե՛րեէլոներբ
էլարհ՚ես
ճրաղին
լ ո յ ս ն ալ
սռվորաէլանէն
աւելի
պայհաո
էլերեւէր
:
^նիէլ
, լալ կԳբլլեմ
, Հր՛ ես էգ ա ի–
րացռւ
Գէւոյի
խէրր
էլանիհեմ
:
Կնիկ ,
ղաւակնէ.ր
ունիմ տէի ուչքր
չ ի վերցբներ
;
Խոիէլ
Աէլոն , ա յ լ ե ւ ո ոտքի
վրա
յ էլան
ւլ
նե լու
ս։ նէլա րող
,
ս ի լ ն ի ն տաէլ
էլր
նստէր՝
ոտքերբ
փաբա
գնելով
:
Խաչիկ,
իմ աոլան
ղաւակս
, մ է յ մը
դիրքգ րեր տեսնեմ՝
էգ վտրժտպեար
ի^նչ
է սորվեղռւցեբ
.
Խաչիէլ
էլը բերէր
ղիբքբ ու
էլր
սկսէր
՜կարգալ
կէս մբ Հեղնելով՝
«կովը
կաթ
կուաա
յ » ՚ ՚ • Մ ի՛նչ
Խոիէլ
Ակռն
էլր
սկսէր
քնանալ,
բեբանր
կաւէ
ս,ւլամանի
սլէս
բսւ–
ղահ : Խ՚՚՚չիէլ
էլ բշաբունաԼլէբ
կաբւլալ
–.ք՚՞նչ
Հոգ թէ ոսսլապուրբ
էլբ սլաղէր
սեղանի
.
վրայ։
Բաւական
էր, որ տան մէք
ուբախ
տ րամ աղ
րո I թի
ւ՚քւ մբ էլար .
- Հա , էչաբղացի՚՚բ
, Խաչիկ։
Աֆէբիմ
,
լ ա լ ես սորվեր
,
էլ ա ր թննա
ր խօսե
՛էն
ե լ
միէտւ^՚ոյն
ատեն
էլարմիբ
թտշէլինակռվ
չսղիք^երբ
սբբելէն
Այգ
ատենն էր, որ ՚ի"քբիկնելւր
Համտր–
ձա էլս ւթիւն
էլ՝ ու նենա
լին իրէւնց
Հօրր Հեա
իսօսելու
, նռ /նիսէլ
ռ՚նոր
հունկեբուն
վ բ ՚ ո յ
նսաե
լու
\ Ալդ "՚աենն
էր , ռր Խոիէլ
Աէլոն
ոլղաոր
աչքէ,բով
էլր նայէր
էլնոք,
նոյնիււէլ
Կր ԴՐ^ԷՐ
"՚– կր Հ՚ոմբուրէր
թուշր
: է՛՝՛,
ինչ լաւ էբ , որ Խ՚՚իէլ
Ակոն
միշտ
օղի
խ/՛–
մէր ու ղինով
տուն
՛Լ"՚ր :
Խ"֊իէլ
Ակ՛՛ն շատ
բ ՚ " ր ի
է լ ր լ լ ՚ " բ , երբ
գինովնար
\ Օր մր նոյնիսկ
փողոցին
փրայ
քաՀանան
զրկեց
ե լ ռւղեց
քաՀանա
յ է ն ե–
րեսր
-> աւ1
ոսւ
բուրել
:
Աժ առ օր մր , Կալի
էլուաի
աշխատանքի
օր մէ, Խոիկ
Ակոյի
էլինր տան մէք կտաւ
Կր
՚լ՚՚լ՚^էր՝
իր զալա1լներբ
ապբեցներ՚ւ
Համար;
Գիլղացինեբր,
մեհ ու պղաիկ ,
գտշսւի
աշիսատանքի
լհուահ
էին ,
ւիռզոց–
նեբուն
մէք էլային
շուներ
թափառէլռտ
,
մէկ
մրն ալ Խոիկ
Աէլոն :
Այ՛է օրր Խոիէլ
Աէլոն
սանամօր
գռնէն
չատ էբ պ՛ոռացեր
^ Խնամենք
տունը
չէին,
րո
լո րր , րո լ՛՛բբ
ղ աշտի ա շխա տ անքի
լըհ–
ուահ
էին ; Խ՚սչիկն
ալ ռէնճպէբ
Մոլսեխի
մօտ կամ էլամնել
էլեբթար,
սակայն
ալդ
օբր
տուն
եէլահ
էբ՛՛ Միքիէ Հիւանդ
էր
Խաչիկ
:
Կինր
կեբո՚էլուբ
կր լեցնէր,
երբ
Խոիկ
ւԼկոն
՚ւերս մտաւ,
պեխեբր
վայրի
կատուի
պեիսեբուն
սլէս ցից ֊ ցից եղահ :
, Հոս եկուր
տեսնամ
շան լակոտ
,
կամ
էլամնել
ինչո՞ւ չես գացեր :
՛ յ ր ր
.ղեց
օ՛ր
Խ՚սչիկ
շւիոթեցտւ
, մ՛
նութեան
Հասնիլ
.
Խ՚ոչիկ
Հի՚-՚՚՚նգ
է , քիչմր ղլուիսբ կր
ղաւի
, մ ար՛է :
Խոիէլ
Ակ՛՛ն
տեսնես,
շա՜ խ , տպաակր
ի–
քեցոլց
տղուն
երեսին :
•—• « Հ ի ՚ - ս ՚ ն գ եմ», էլրսէ, որ աչխատե -
լու
չերթայ
, Հա :
ՀԱՄԱԱՏԵՎ
(Մնայէալբ Յաջորդով)
Fonds A.R.A.M
