ք
: ,
ՀԱՂՈՐԴԱԳՐՈԻԹԻԻՆ
I
•
^ ԽՄՐ–— Փարիղլւ հկեւլհցւոյ Վվպւչական
1ժալովի .դիլւսՕԷՐւ ստացաքլք հէսւենեալ
1ղհկււյցը, Յոաւսռսլւ 12 յ>ոնւս1|աքւււ վ
Փարիղի
Հ ՛ " յ ց
,
ԵկեղԼցւոյ
կրօնական
Ընկձրակցոլթհան
վարչոլթիլնր
իր վեր -
2ին
նի՚՚աին
մէշ
"Բ՛՛չեց
կաղմակերսլել
Փ՚"րիղի
մեհ֊ սրահներէն
մէկուն մէչ
«Հայկական
Աչակոյթին»
նուիրուահ
Տ " ՛ –
մամողովրղական
մեհ հանգէս
մը որ աե՛
ղի պիաի
ունենա
յ յառաչիկա
յ Հոկաեմ -
բեր
Ոին
,
այսինքն
մ եր
Թարղմ ան Լաց
յաչորգսղ
աօնի կիրակիին
:
X
ժողովբ
անղրաղարձաւ
Աղղ
-
Տ ՚ " ն
իսնղ րին եւ աեղե կացաւ որ չուա ով
պիաի
ւէումարուի
լ^ւղհ • ժողով,
ղրաւլելու հա —
• մար անոր վերարերեալ
իւնգիրներով
;
X
Վարչութեան
Բ . Աաենապեա
Պ •
Տակոր Տէր Աակորեան
ժողովին
ներկա -
յացուց
հեսւեւեալ
աոաչարկր
.
«Յայանի է որ Ֆրանսայի
Հայ. եկե -
ղեցինե
րյչ ենթակա
յ են ա յս
միչոցիս
,
իբրեւ
թեմ
, կաթող.
պաաուիրակու
-
թեան
, մինչեւ
թեմ ական
կաղմ ակե բպո
լ -
^եան մէ իբսւ1լանացումր
X Փ՚"բիղի
՚"
ռա^
որ ղութեան
կապր աւե
լի սեբտացբ -
•նելու
համար
ւիաբիղեան
չրչաննեբու
Հ՚"յ–
1խւկան բաբենպաաակ
կաղմ ակերպու -
թիլններու
հեա , կ՝ա
ռաչարկեմ
«Որպէսղի
ա յս հա յկական
կեգր՚՚նր
ու
նե նա յ համ աիս ում
բ ւղաա.՛/եր մր եւ վիճա–
֊կաղրութիւն
մբ,
Փարիղի եւ
չրչանին
մ էչ
ղոբհող
հանբօղուտ
աղղային հաս -
աաաութիւններն
ու ձեոնա րկնե ր ր փափա–
• Ք^Լէ է "Ր Ւ՚՚՚ւԲ"
յ՚"՚՚ւէ"
կապ
մ բ
պահեն
կեղբոնին
հեա , առանց
իրենց
ներքին
• անկախութեան
վնասելու
•,
Բաղմ աթիւ
կաղմա կե բ պո ւթիւննե
բ կ՝ապ–
րէն
հանրա
յին օժանղակո
ւթեամ բ եւ ժո–
գով՚՚՚-բղին
կաաար
ահ
նիւթական ել րա–
րո յական
ղո հողութիւնւներ
բ
անհանօթ
կ՛՛՛մ
թերի կր մնան բնղհանրապէս
;
Օրինակ՝
Աղքքաաախնամ
րնկ֊ր,
Տի՛կ
նանց Ա իութեան
եբկու
ճիւղեբր
,
Ֆրան -
սահայ
կապոյա Խաչ, Աւսանողաց
Օ՚է —
նու.թեան
Մ իութիւն եւ ա յլ
միութիւններ
որ
ամ էն աաբի պաբբե բարաբ
հանղէս -
նեբ կր սարքեԿւ , բայց
այս
րոլորին ար -
ղի՚-նքբ
անհանօթ կբ էքնա-յ Լայն հասա -
րակութեան
ո բ աւԱւիւ բն իււկ է
ղանոնք.
սնուցանող
%
Ուսաի,
սլիաի
աււաչարկէի
որ Վ՛՛՛Ր ՜
• չոլթիւՍբ
մ ասնաւո
ր
նամ ակնե ր՛՛վ
հրա -
լի րէր այսբոլոբ
կաղմ ակե բպո
ւթի
ւնն
երր
ո բ
իբենց
աարեկան
ղո
րհունէոլթեան
ա ե ղե կա
ղր ին եւ հ ա չո ւե կչիռին մէկ պաա֊
ճէնյչ
աււ ի գիտռւթ-իւն
՚լրկէին
մեղթ
, որ–
.պէսղի կաղմ ենք
մեբ հանրա
յի՛ն
ղոբհու -
նութեան
եւ ղո հ ա բե բ ո ւթ ե ան
՚քէկ պատ–
կեբ-վիճակաղիրբ
, պիաանի
պար աղան ե -
բու օգտա գորհե
լու ելիւ հարկին
հբատա–
բակելու
համար , ինչ որ թէ՛
քաչալերտնք
յքբ պիտի
բլլայ
իրենց ելթէ հասարա -
կութիէնբ
տեղեակ
մնալով
աբղիւնքին
,
2 5 Օ է Օ 0
ԽՄՐ— Պէյրոսթ-ի լքեր չէղււք պաշտօ–
Աակիցը. «^Այղ» կր գրէ այս ւսորագրսվ
(11 ՅուՍուար)
Ըստ
«Լո
ւս ա ւո բ չա կան
անկախ հա -
մայնք»ի
վերչին
աեղեկու.թեանց
, այղ
նոր
համայնքբ կբ հաչուէ
25,000
հեաե ֊
ւոր՚լ–
՛֊ Գարձեալ
, նոյն
աղբիւբին
համա ՚
ձայն,
ամբուլչ
լիբանահայութիւնբ
45)000
քաղաքացիներէ
կբ րաղկանայ։
Եգբակա–
ցութիլն՝
ոչ—անկախ առաքելական
հա -
մայնքբ (կամԳաչնակցութիւնբ)
կբ բաղ
կանա
յ
20 ք000
լիբանահայերէ
:
Ուրեմն
աղղին
եբեւելիներր
(Հարկ
կա՛՛յ
թուելոլ
ղանոնդ.
բացէք
«Զ՚"րթօնք»ի
կամ «Արարաա»ի
որեւէ մէկ թիւբ
եւ
չա բուահ
պիաի
գտնէք
անուննեբր)
,
քիամ կավար
Աղա տական
կուսակց
ութ իլ -
նր՝
իբ սաորաբաժանումներով
(բարեսի -
բական, քագաքական
, կրթական
,
մ չա -
կութային
, լնկերական
, մարմնակբթա
-
կան , տիկնանց եւ օբիռրգաց)
,Հնչակեան
Ա ա յբ
կուսակցութիւնբ
,
Համ ա
յնավար
ճակատ
ր եւ ղեռ բ" լ՛՛րբ
ժ իացահ՝
կբ
կաղմեն
25,000
Հոգի,
Ի"Կ Գաչ^ւակցոլ -
թիւնբ
առանձին՝
20,000
Հողիւ
Պատի՛՛լ
Գաչնակցութեան
. ի^նչ պաա -
կաոե լի թիլ , ի՜նչ
ուժ եւ թնչ կաղմ ա -
կե բ պո ւթ ի ւն :
Եթէ
իբականութիւՅւ
են այս
թիւերր
,
ոեւէ անկոլսակցական
ագգա
յին ,
սլիաի
ուղէբ
անմիչասլէււ
ղ ա^ակցական
աբձա -
նաղրուիլ
:
ԱքԱ պայմաննեբուն
մէչ ,
անչաաումի
֊•արցն ալ նպաստաւո
ր պիտի
ՐլՐ"բ
րո
լո
րիս
Համար;
Անկա խնե բր
սլիաի
ղբաղէին
իրենց
25 ,000"^ ,
ո չ-անկա խնե
բն աւ ի -
րենց
20,000"^։
Կբ ցաւինք որբստ
մեղթ
տեղեկագրուահին
, անչաաումի
Հարցբ
անկարելի է եւ մ իա յն անկախներու
ակ -
նոցով
կարելի կբ 1ւկատուի :
Այլապէս
,
թերեւս
երկու
Համայնքներուն
միչեւ
բա
րի նախանձ
մ բ հագէր ,
մբցակցութեան
ելլէ ին եբկուքբ
, աւե լի լաւն
բնելոլ ի -
րենց ճիգերով
ժոգովուրգին
օղ ա աակար
Հանգիսանալով
Արգարեւ
, Հաճբն
թտղբ , ուր մեր երե
ւելիներ
լւ թերեւս ոաք անգամ
կոխահ
չէին եւ ոբու7ւ
վւ ողո
ցնե
րէն
իբենց
ինքնա֊
չարժերովն
իսկ անցահ
էէէն ,
վեԲ^ին
պիտի
փութայ եւս առաւել
օղնել ել օ -
ժանղակել
անոնց :
Այս
մեր ձեռնարկր
, կբ կրկնեմ
,
^ւալ
Հ անգամ անք
չունի
ա յգ
կաղմ ա կե բպո
լ՛ -
թեանց
գոբհին
մ իչամ
ո լիս բլլալու։
Ան՚՚նք
կբ պաՀ,են իրենց կանոնաւլրական
անկա -
խոլթիլնբ
Ա եր նպաաակ^ւ էԱՐ՛ լով
գուա
վիճակաղրական
պատկերի
մբ պատբաս -
տութիւնբ
, ինչ որ անՀրտժեչտ
եւ պի -
տանի կր Համարեմ»
:
Ժողովբ
սկզբունքով
համաձայն
՚լբ՚Ո -
նուե ցաւ այս աոաչաբկին
X
Գ Ա Ղ Ո հԹԷ Տ - ԱՂՈհԹ
ԸՆԿ– ՅՈՎՀԱՆՆԷԱ
ՏԷՎԷՃԵԱՆ,
որ ա–
ւելի քան տասբ աարիէ ի վեբ
աքսորոլահ
կբ մնար
իյ. Աիութեան
մէշ,
վերշերս
արձակուտհ
ԲԱ"՚լ"վ
փոխագրուեցաւ
Պուէնոս
Այբէս,,ուբ
կլ, գտնուին
իբ
կինբ
եւ երկու
ղտլակնեբբ–
Վերշերս
«Աբմե -
նիս՛» սբաՀին
վարչոլթիլնբ
ճաչ մր կազ–
մ ակեբպահ է ի պատիլ
մ եբ վաստակա -
լոր
րնկեբոշ։
Ընկեր
Տէվէճեանի
սրաՀէն
ներս մուտքր
ողշունոլահ
է
նեբկաներռւ
հ ափե րով
Հ Յաշո բ՛լա բաբ
խօսք առահ
են
կաւլմ ակե րս/իէ
3 "՚նձնախում՚բի
նեբկա -
յացուցիչր
, «Արմենիա»ի
խմբաղիրբ
եւ
րաղմ աթիւ
՛՛ւրիչ
բնկերներ
, որոնք րո -
լորն ալ հանրացս՚հ
են 3
-
Տէվէճեանի
անբասիր
անցեալին
՛իբա լ՝
իբրեւ
կու ՜
սակցական
՚է"Ր^իձ,
խմրս՚ղիբ
, ՚էրող
եւ՝.
գ աստ իա րակ ; Ամ է նէն
՚ / ^ / ՛ ^ ՛
խօս ահ է \
ՅովՀ
.
Տէվէճեան
^որՀ՚սկա
լութ իւե՛
յա յտնե
լով իբ մ ասին կաաաբուահ
ար -
աա
յա
յտ
ութ եանց
Համ
"՛ր , ոգե ւ՚՚բի
չ խօս
քե բով սլատտսխտնահ
է բարեմաւլթու
-
թեանց ել ցանկսւթիւններուն
• Աւելց՚՚ւ -
ցահ է, որ միութեամր
միայն
Կ՚՚՚րելի
պիտի
ր լ ւ ՛ " յ անվա՚սնղ. պաՀել
մեբ տարա–
ղիր
Ր՚"՚լմ
"ւթիւննեբբ՝
ներքին թէ ար -
տա քին ճակա տնե բու վրա
յ ; Ա
իութեան
ող ին
նմ ան ցուց ահ է ՛էի^ա
բեր՛էի
մր , ո–
րուն
^որՀիլ
մեր ժողովուրղբ
, քաղա -
քական
ներկայ
իսառնաչվաթ
օրերուն
,
ա ղ ա ա
սլ ի ւո ի
մն ա յ նոբ աղէտներէ
։
ՏւսՐՈՒՆԻ
—
Ա՚ոն
Փ՚սւոյի
մէշ (Պրա -
ղիլիա)
մ ուՀ կանա ց ո ւն
կկւքահ է
Տի՚լրան
էչբէֆեան
, մեր Հաւաաաւոբ ու
խիւլախ
բնկեբներէն
մին։
՛Ծնահ էր
Պիթլ/՚ս։
\^՝2՚2ին կր Հաստատուի
Պրաղիլիա
,
Աան
Փալլոյէն
քիչ մշ, Հեռու անբնակ աեղ
մր : ք՛ր ճակտին
քրտինքով
տուն
մբ կբ
ղէպքերով
եբեւե
լիին ել Համ ե սաին ժա-
մաղբ՚սվայրբ
ղարձահ է : Ե՚՚նչ
լալ կ՝րք–
լս՚բ
,
Որ ՚^ եր եբեւելինեբբ
քիչ մբե ալ
կողմնակի
վւողոցնեբէն
անցնէին
,
օրի -
նակ , Չ՛որ
Զապուխէն
, Աասլաիւէն
ու
Բաբանթ ի՛եա յէ ն , չ՚իմ
"՛ն
մէշ
մ տնե
լով
խեղճուկրակ
պա
յմ աննե բու մէշ ապրող
՚քեք
եղբայրներուն
Հեա։
Թերեւս
՚ " յ ^
Հսկոք^
ղում ւսբնե րբ ,
որոնք
Հէմ ա
–~– կչլ
մսխուին
պա րա րաա
ցնե
լու
Համար
օա՚սբ
փաստաբաններու
քսակնեբր
ի վնաս մեր
ժո՚լովոլրւլին
,՜մասամբ ի սպաս կբ գրր–
ուէ ին ա յգ
ամ օթս՚պաբտ
թաղերու
վե •
ղառնար
•
Ա– Ա •
Կ՛՝իմ տնանք , թէ վարչապետ
Ա ամի Ա ոլ–,
Հիւզաւաններբ
քանղելու
եւ
աժանագին
ժուլովրգային
բնակարաննեբ
կառոլցա -
նե լու հ րաւլի ր
մ բ կր մ չակէ ե ւ ա յ՛է ուղ • |
ղութեամբ
գիմահ է նաեւ
մեբ եբեւե
լի –|
նելաւն
; ինչպէս
ժոգովոլրղր
կ՝րսէ •
«Ա–
մէն
չարիքէ
բարիք կը
հնի»։
Երանի թէ ա յս առահը
իբականութբւն
գաո՚եաբ։
Ա, ^ . •
^ՑԱՈ՚Ա^»Ի
ԹԵՐԹՕՆԸ
(242)
(^ԱՏՄԱԿԱ՚Ս ՎԷՊ, 364 - 400)
9–.
ԳԻՐ՛Բ
4 – ԱՐԱՔՍԻ ՈՐՈԳԱՅԹ՚ՍԵՐԸ
Աբկ՚սնր
փաթաթս
լ՛ե ցաւ
բազմաճիւղ
ե զ^յ՚ւբն
ե ր ին եւ անցաւ նբա պաբանոցով
:
Այժմ
ուժ էբ Հաբկաւոր
պաՀե լու
կատաղի՛
անասունին
, եթէ ոչ , նա իւբ
ետեւից
քարչ կըտար յանղուգն
աբկանաբկուին
:
Բա
յց Աամ ոլէյփ
բաղուկների
մէշ
նրան
գսպեչու չափ զօրութիւն
կար : Նա էւր
՚ ա-բկանով
այնպէս
կաչկանգեց
ուժեղ ա -
նասունին
, որպէս
ճա՚եճբ կաչկանգւում
է
սարղի
ոսաայնի
մէշ։ Այգ միշոցին
վրայ
Հասաւ պատանի
Յուսիկը
եւ ,
նիզակը^
ուգղելով
կս-մեն՚ոլմ էր խրել նրա կողքի
մէշ՛
Աամուէլ^
արգիլեց
, ասելով.
^"Ղ
աուբ , ես գրան պէտք է կեն -
գանի
աանեմ
Հօրս մօ՛ա ւ
Հայբ
ր աե
սալ
ե ւ նբա ս իրաբ
լցոլեցալ.
անսպաւլ
ուբ՚սխութ
եամ բ ; Նր՛" մօա
կանգնահ– էբ Պարսից կարէն զօրապետբ
յ
Ի՚^նչպէս
եբեւաց
քեզ , ղաբձաւ նա
ղէսլի
ղօբասլեաը
;
Աքանչելվ/ է , պայհառ
Արամաղղբ
վկայ , սքանչեչի՛՛ է , բացաղս^չեց
ապչահ
*կաբսիկբ։
Գիտե՛լս,
իչխան,
եղշեբուի
որսբ
աւելի
ղյսւաբ է , քան առիւհի
1լաւք
՚Լ""1.Ր1՛
որոր, որով՜էեաեւ,
եղշերուն ա —
րաղս՚վաղ
ոաներ
ունի, եւ ւիախչում
է,
բա յց առիւհ՜ կամ վաղրը
ամ օթ են Հա -
՛Տ՛ արում
վ՚ախչելբ
, նրանք
կռւում
են ;
իսկ
կռուոգփ Հեա Հեչտ է կռուել
, կա՛մ
յաղթել
, կա՛մ
յաղթուել
:
Աամ՚՚ւէլբ
, /"–/՚ որսը եաեւից
քաըչ տա
լով , մօաեցալ
Հօրը ;
Եո իմ բաժինը
վերշո՚ցրի
, ասաց
նա
քբտինքբ
սրրելով։
Աեր ճաչի
Համար
այժմ
բաւական
խորովահացու
միս ու. -
նենք X
Միթէ
չե՛՛ս կամենում
չարոէնակել
,
Հարցրեց
Հայբբւ
Կը ցանկանա
յի
մ ի վաքբ
Հանղստ՚ս–
նալ, այգ անիրաւ^
բաւական
յոգնեցրեց
ինձ։ - Նա ձեոքը աարաւ
գէպի
եւլշե - ,
բուն X
\քտռաներբ
մօտեցան
, աաբան
"բոբ՝–.
Աամուէ՛լբ
Հօր Հետ ղիմեց
ղէպի
վբո^նե–
բի կոգմբx
Յուսիկբ
չբաժս/եուեցաւ
իւր
իշխանից
X իսկ Պարսից
կարէն
գօրապե–
աը գնաց
տեսնելու, թէ ինչ են
անում
միւս
որսորղնեբր
I
^
Երբ Հասան
վբաններին
, Հայր^
ցո
յց
աուեց
նրանցից
մէկը,
ասելով.
Ատնենք այգ ւիբաքնը , ղա մեղ
Համար
է պաարասաոլահ
:
Ես կըցանկանայի
մի ՚իոքր
ձ / ՛ ^ ՛ " ՜
ղաՀյել
կղզին եւ Հիանալ
նրա ղեղեցկոլ -
թեամբ
, պս՚աաոխանեց
Աամուէլբ
: Այգ
ղրանները կատա րելա պէս
ձանձբացբին
ինձ
X Պաբզ
երկինքբ
, մեաաքսեայ
կան՚ս–
Լբ ել Արաքսի
սքանչելփ
ափերը
թողահ
,
այժմ
մինչեւ
անղամ
մեղք կր լինէր վ,ակ–
ուել
՚ւ^րաննեբի
մէշ :
Հա յր ^ գաբձեա
լ
նկատեց
ոբգու
մ
էչ
մելտմաղձային
գրութիւն : ի՞նչն էր ան–
Հանգսաացնում
նրան ; Այղ օրուայ
բոչորՀ
պատրասաութիւննե
րը՝
միտ
յն նրս^ գբա– )
գեցնելոլ եւ մէայն
նբան
զուարճացնելու՝.
Համար
էէ՛ե։
Իսկ սրղին,
կարձես,
ի՚ոյս\
էբ տալիս այգ րոլորից : Նա որոնում էր
ամաքի
վա յրերի
խլութիւն,
որիւր
սրտի
Հեա խօսէր , որ իւբ հոգռւ Հետ խորՀբ -
գակցէր
:
Հայրբ
չթողեց
նբան
միայնակ
գէւալ,
թէեւ
Աամուէլբ
կը
ցս&կանար
միս^յնակ
լինել։
Հայրբ
բռնեց նրա ձեռ–
քէտ
է
եւ եբկուսբ
միասին
սկսեց
ին
դիմել
գէ՚՚ւՒ
Կ.Դ.Դ՛"՜ ՚"կողմբ
, ոբ ալելփ
աղաա
էր մացաոնեբից
:
Հեռուից
լոելի էր լինում
ոբսսբգնե
րի
՚իո՚/երի
ձայնր , լսելի
էին
լէնում ել.
խառնաձայն
ագազա1խե՝ր
\ Այդ
մէշոցթե^
չինէ էրեն համար • Ապա , քանէ մը անձ -
նուէ րնե
բու
Հեւո կր ձեոնար կէ
մաաու
ո–
վարժարանէ
մը շէնութեան
, որ կր տեւէ
մօա
չորս տարէ : կաբգ
մը մարգիկ
կ՝ու–
ղեն
աբ՚լելք
Հանգիսանալ;
Առանց
յուսա–
Հաաելու
գաւլութբ
պաոտկաել
ռւգողնե -
րու
ոտնձղութիւններէն
,
1935^5՛, 5–
էչ
բէֆեան
ի
շանքե րով կբ
վերաբացուի
«հյրիմեան»
վաբժար՚սնբ
, որ կբ չաբոլ -
ն՚սկոլի
մինչեւ
այսօր։
Այժմ, Տ–
էչբէֆ՜
եանի
րնէսկահ
տմ ա յի վա
յբ ր
Հս՛ յա
չատ
թագ
մը դարձահ է :
X
Գամասկոսի
մէշ մաՀկանացոլն
կրն–
քահ է կաթողէկէ
հա յ
Համ ա յնքին ան -
ղամ
ել հանօթ
բա բե րա բ Հապէպ
Գուա —
սի : ա՛շին
միանուագ
100 ,000
ոսկի նբ -
լիրահ էբ ՚սղշկանց
վարժարանի
մը չէ -
նութեան
Համ ար , որուն
ղեկ՚սվարոլթէլ–
նբ
յանձնուահ
էր Անա րաա
3 ՛լ՛՛ ւթեան;
Հաւ
Բոյրերուն։
իբրեւ
վարձաաբութիւն
Վաաիկանի Ա. Աթոռը
իրեն
շնորՀահ
էրհ
Ա . Աեղբեստրոսի
Ասսլե՚ոի
շքան շան
ր եւ
քւսնի մբ ամիս
աոա
շ ալ՝ Աեհն
Գբի՚լորի
Արժանեաց
շքանշանբ
:
,
X
Նիւ-Եոբքի
մէշ մահկանացուն
կըն–
քահ
է
արուես տագիաուՀի
Տիկին
Նուարգ
Բէօշկերեան
; ՆկարչուՀի
, երդ -
չոլՀի եւ արեւելեան
ղորգերու եւ գհագբ–
բութան
մտսնաղ է ա էր : Աէկէ
աւելի ան–
ղամներ
նկաբաՀ անգէսներ
տուահ էր
Փ՚սրի՚լի եւ Նիւ-Եոբքի
մէշ։
ՏԻԿ. Մ.
ՄԿՐՏԻԶԵԱՆ չտ֊էեցալ
Կինե֊
բու
Գեղաբուեստի
եւ
ճաբաարարուեսաի
%%րղ
միշաղգա
յին
ցուց աղ րութեան
(Նիւ–
Եորք) աո աշին մրցանակր
յ
Ջ ՚ ՚ ւ կ ի փու -
չերով եւ աբեւադարձային
տերեւներով
ներկա յացոււլահ
է ր ամ երիկւսՀայ
հա -
բուստ
րնտանիքի
մ ր կեանքբ :
ՓԱԱԱՏԻՆԱՅԻ
(Մ–
ՆաՀանգնեբ)
Ա.
Գբիգոր
Եկեղեցւոյ
սըաՀին
՚քէշ Հայկա -
կան
նա խակր թար ան մբ
բա ց ո ւահ
է ,
մանկապարսՓէգի
բաժինով
;
ՓԵՆԱԻԼՎԱՆԻՈՅ
(Մ •
Նահանգներ)
պետական
Համալսարանին
թատերական
բաժնին եւ կբին
Հիլս թատրոնին
անօրէն
նչանակուահ
է Մ եսրոսլ
՛Բ ե ս թէ քե ան :
ՏԻքՐՈԻՆԻ
Անցե՚սլ գեկա • ՝Հէ ին ,
երկարաաեւ
Հ ի ւան
ղ ռ ւթ են է մբ ետք մեռաւ Պ • 3"՛ -
րութիւն
Բէչէճեան։
Հանղ ուցեալը
,
78
տարե կան ,
Պ ՚ ՚ լ ս "
յ
՚քէշ
հ՛ոն օթ
է ր իբբեւ
պաչաօնեայ
«Ի՛. -
նիոն»
ապա-^ով՚Աղ բական
բնկերութեան
եւ կը ՚էեաաքրքբու
է ր հանրային
կեան —
քով : *^"՛րէդի
մէչ ալ 1լ աչխաաէ ր օ։լ աա–
կս՚ր
Բւլո՚ւ եւ «էյսլատակ»
անուն
սլ՛ս ր բե -
րաթե
բթ
մ ր ՝>րաաա բակե ց մօտ մ է կուկէ ս
աաբի -
8 ո ււլա բ կաւ
ո րութիւն
ը
կատարուեցաւ
ք^ւա՚սնե կան շրչանակի
մէչ : Աեր ցաւակ–
ցութիւննեբբ
այրի
տիկին
՚Բէչէճեանի եւ
ղսււակներռլն
;
Հո՚յՐ եւ որդի
հանղ արա քայէեբով անց -
նում
էին վւափուկ
Լսոաերի
՚էրո*յ"վ, "Ր
մ իտխաոնսւե
լով
ղո յնղղո
յն
հաղիղհերի
Հեա , նախչուն
գորգի
նման՝
սփռուահ
էին
նբսյնց
առչեւ : Երկար
անխօս
գնում
է Ի՛ն նբանք , մինչեւ
Հասան
կղգու
ափին :
Այնտեղ մէ էւում բ վարսաւոր
ուււենէնեբ
հրաւէբեց
է՛էէ
նբանց՝
էրան
ախորժելի
սաուե րէ նեբքո
յ : Հայբ եւ որդի նսաե -
ցին
մէմե՚սնց
մօտ։
Գեզեցէ՛՛կ էբ փոքրէկ
Հովս^ոց
բ : Այնտեղ
ո ւււենէնե
բ ը
էրանց
անթավէ անց է կ զրկում
սն ո լցան ռ ւմ էին
էէէսա
զո ւա բ թա բա ր ղովո ւթէւե , ^տ
յե -
լո՚ի , որ տբեգակի
մէշօբէական
ճառա -
դայթները
արգէն
սկսել
էին
՛Այրել։
Հօբ ել ոբգու
մէշ աիբում էր մի աե
սակ բոնագասէեալ
լռութիւն
X Երկուսն
էլ
ցանկտնում
էին խօսե
լ , բա յց դժոլարա -
նա մ էին , թէ ի՞նչ
իսօսեն
, թէեւ շատ
բան
ունէին
միմեանց
ասելու։ Այգ ՚առա–
չյ՚ն անգաւէն
էր , որ նբանք
գանւում
էին
միասին
, եւ IIIյս տեսակ
մեկուսացահ
ա–
ռանձնութեան
մէչ։
իւրաքահչիլբբ
ցան -
կանում էր բաց անել
իւր սիրար : Հտ յլ՛ լ՛
աիափաքում էր մէ ա՛լմէ րացատրել
որ–
գուն
իւր բոլոբ
ղ.է տաւո
րո ւթիւննեբբ
,
թէ
ինչ նպաւտակ
ու^ւի նրա ապագայի
\
մասին , կամ ւ։ րպէս
մաահում է ՚ոնօրէ–
Հ
նել նրա բախաաւորոլթէւնբւ
^
...^ ..... . ...
^
....
^.ՐԱՖ-՚եվ
Fonds A.R.A.M
