Յ.ՈԻԱԱ1,8՝81.1, ՎՐԱՅ
ա Յ Կ Ա Կ Ա Ն Թ Ս ւ Տ Ր Ո ՆԸ
Այս
աալւի
ֆրսւնսաՀսւ
յ թաաԼ
րական
^եմր
ալխուժոլթէլն
կչլ ցոււքնկ
Գ՚Վեչյէ
է
ւլԼ րասաԿւներոլ
ել.
ս ի րւււ/նե րւ։
ւ. այս քան–
•ՔԱ • Տսւ֊սաղրիչ
ենղաւասներկն
ե ւ ար
ուարձաններէն
Հասահ՛
թւլթա1լւյսւթէւ% -
ներր
I
Կր էչարհ՜եմ սակա
յն թէ կար
ելի կր ա–
1-ելին րնել ել պէաք էր ընել, եթէմեր
մ չակոէթա
յին
մ Լւ ութ
իւննե
ր ր
Հա
յկական
թաարոնր
նկաաէին
իրրեւ
աղւլա՚էլա
՛է պան–
ման
աղւլակ. Աեր ներկայ
վէճակին
մէք
Հայկական
թաարոնր ոչ միայն
Հայկական
կեանքի
յ
՚Լարք ու բարքի
կենգանի պաա՛–
•կե բացում ի միքոց
մբ կրնա
յ ԸԱալ
,
այլեւ
կբնա
յ նպասաել
Հա յերէնի
աարահ՜մ ա^ ;
Արգէն
գսլրոցին ել լրագրութեան
Հեա
Լւրրեւ արգիական
մ շակո յթԼ՛ մէ կ
ՃԼււգբ
Հարիւր
աարոլան
պաամութԼււն
մբ
ունի
• ան Հայոց
մէք; Ա աեփանոս
Նաղարեան կր
գրէր
ա)ոին.
«Մի
Հայկական
որպէս
աղգու
ներ–
֊գորհոգ
իւրաա , ոբպէս
սլաաիմ
ել քաշա–
լե րութիւն
, որպէս
Հա յե լի սլաւոկե
բ
մեբ
Հայկական
կեանքին
, որպէս
մի մեհ գաս–
տիարակիչ
գպրոց
մեհ՜ի եւ ՚իոքբի
, կնա–
մարգի եւ ագամաբգի
Համաբ
։ . . ՚թ՚էաա՛–
րոնարեմ
ր
լինելու էր մ Լւ իմացական
ու
^բաբո յական
գպրոց
րո
լոր
աղւլ ի
Համ ար
Հ
• ՚ ՛
Շիլլեբր
ել Գէօթէն
, այո՛ եւ
Շէք"բի–
յՐՐ
կ"՚րոգ
ԷԼւն
ի լբ ե ան ց գանաղան
գրա–
.մաաի կական
գորհե բով
արղիւնաբեր
լինել
Հայոց թաաերակսւն
բանասաերհին
,
.միայն թէ լինէին
Հայոց
մէ^ այն
շնրՀա–
լի՛ մաբղիկը
, որ կարողանային
առնել
այգ
րանբ» ՚,
ԱրեւելաՀայ
թաարոնբ
բաիւաալոբա
-
~պէս գարգացալ
անցեալին
, եւ Հիմա ալ՝
շնռրՀիլ
թոյլաւոոլ
պայմաններու
,
բայց
յլաղոլթնե
բու
մէշ թաաե րական
ներկա
յացում
մբ յաշողցնել
նիւթական
անձոլկ
ււլա յմ աննե բու
մէ9 , չափաղանց
գժուաբ
• է ։ ԳաղթաՀայ
ղեբասաններոլ
կաաա
բահ
..ճիղբ յաճաիւ
Հերոսական
գոՀոգութեան
կբ Հաւասարի
% Հեաեւարար
պէաք է
գիլ–
..բացնե լ անոնց ա շիւա աան
քր ^ գոնէ
կւսգ–
մակերոլչական
մասով։ Ոչ մէկ
Համրանք
ղրկու ե լու է Հա յկական
թաարոնի
վա
յ ե լ –
քէն։ ի Հարկին
մչակութային
Հինմագրա–
.մով կամ նպասա
աբամաղրելով
կանգուն
. պաՀելոլ է թաարոնր
ղաղութներուն
մէք։
Կր յուսանք թէ պիտի
չուչանայ
այն օր/չ,
երբ
թաաերական
թումբեր
պԼւաի եբթե —
ւեկեն
Մայր
Հայրենիք եւ ղանաղան գա–
••֊ղոլթնե
ր , ինչպէս
եղահ է անցեալԼւն
մէք։
Հայկ.
մամուլբ
միչտ պաարաստ
ղ րա–
նուահ է հանուցման եւքարողութեան
մի–
ք"ցով
օգն՛ական
Հանղիսանալու
,
Ր"՚յՏ
կան վարչական
ղորհեր
, սրաՀի , տոմ
սակ
տեղաւորելու
եւ ղանաղան
Հաղ ոլստ–
՜նեբու
իւնղիրնեբ
, որոնք
գեբասաններու
Հողր պէաք չէ ՐԱան, այլ աղղային ե մբ–
Լ Ա Ր Ց Ո Ւ Մ Ն ե Ր
ԼԻԻԱՆԱ՚նԻ ՎԱՐՋԱՊԵՏԻէւ
•
Լի.|ււս1ւաՐւի երկու պետական եյւհսվա–
լսքւսններլւ , Պ– Պ– Տիգրան Թոօւպաթ եւ
Մովսէս Տէր Գալուստեան հետեւեալ գրա
ւոր հարցսւպսդոււքը ուղղած են Վարչա
պետին, Խոլւ1ւրդարաւնի նւսյսւսղահսւթհ ան
միյոցաւ
1՛
էԼւբանանեան
թերթերու
, մասնա
ւոր արաբ 2
Յուն
ուհո ւա
ո
1957/.«ԹհլեկրաՓ»/՛
մէշ
կաբգացինք
լուր մր, որուն
Համա -
ձայն վարչապետ
Պ– Աամի
ԱոլՀ,
վտրչա֊
սլե աի ,
նե րքին
նաիւարտրի եւ
աբղարու–
թ ե ան
նա Լս արարի իր
Հ անղ ա մ ան քո վ
յ
^4.//՛՛
Մէրիի
մէշ այցելութիւն
տուահ է
այսսլէս
կո շուահ
«Հայ Առաքե լական
Ան–
կաիւ Համայնական
իյոբՀուրղ»ի
կարհ
եց–
եալ
նախաղւձ^ին
անղամներուն
:
• •շ
ճի՞շգ է, որ գոյութիւն
ունի
իսմբա կցո ւթիւն
մբ կամ
Համ ա յնք
մ
ր
«Հա
յ Առաքելական
Անկաթ
Համա յնք» ա–
նոլնով
ճանչցուահ
, եւ անկաթ
իչէսա -
նութԼււններսւ
ել ւգաչտօնակտն
սպասաբ–
կութԼււննե
րու
կողմ է պաշտօնապէս
ճտնչ–
ցուահ
Հայ Առաքելական
Համայնքէն։
3 •
՛Լար չապեա
, ներքին եւ աբգաբոլ–
թեան նախարար Պ՛ Աամի ԱոլՀ
ի՞նչ
Հան–
գամ անքով ա յցե լութիւն
տուաւ ա յս
ան
Հարաղաա
խմբակցութեան
:
Օրէնքին
ու կանոններու
նախաաեսահ
պա
յմ անաժամի
լնթացքին
ձեր տալիք
պատաս խանէն
կա խում
պիտի
ունենա
յ
մեր
գիրքր։
%
Ձ Ա ՅՆ Ե Ր < « ւյ Վ տ – է Ն
ՄԱՆՈԻԿՆԵՐՈԻ ՕՐ
ՎԻԷՆ
Ֆր
՚ Կ՛ Խաչի
մասնաճիւգր
այս
տարի ալ սաբքահ էր
Այսնուկնեբու
Օրէ , Յունուար
Օւին , կիբակի
կէսօբէն
Վերք Ժամբ
•ձ,՚ձ()ին,
Աէրքլր
կաթոլիկի
սրածին
մէշ : Ոեմ
ին վրա
յ շաբ ուահ
է
ին
երեք
գպրոցներու
աշակե բանե
րր ,
մ ան
չ
եւ աղքվւկ : կապոյտ
Խաչի
պաաուակալ
նաԼսագաՀբ
, Տիկին
Ովսաննա
էօքսիւղ -
եան , Հանղ էսին բացումր
կաաարեց
խրա
խուսիչ
Լսօսքերով։
Յեաոյ
սկսալ
երգե -՝
րու
ե. ա րտասանոլթիւննե
րո
լ
շարքբ,մէկր
մԼււսէն
ոգեւորիչ
: Գժբախատրար
կարելի
չէ մէկ-մէկ
յԼ՚չեէ
անուններշ։
Շ՚"՛ո
ղեղե՛
չւսկութային
վա
ր չռլթ իւննե
րո
ւ1ւ :
Թերեւս
կա բե լի է ր թատե րական
ղաս–
էնթացք
մր եւս Հաստատէ
լ ուր Հայ փոր–
ձառու եւ աբուեսաաղէտ
անձնաւորու. -
թիւններ կամ գերասանապե
տներ գասա–
լանղէին
, խում
րեր
կաղմ
էին եւ նոր սե
բունղ. մր ՀասցնէԼւն ;
Պ– ՒՐԱԿԱՑԻ
ցիկ
էին
չորս Լսմբապաբեր
որոնք
քերմ
հափերսլ
արժանացան;
Ուսուցիչներբ
ա–
մէն
յոգնութիւն
յանձն
առահ
էին
յաշո
ղութեան
Համար.
Կ՛ Խաչի
վարչութեան
կողմէ
խօսեցաւ
Օր • Անժել
Ուղունէտն
: Նաիս
էութիւն
յայտնեց Տէր եւ Տիկին
Գուղռւն–
եանին , որոնք ամիսներէ ի վեր կբ արա–
մագրեն
տօնահառբ,
ինչպէս եւ Պ՛
Հայկ
Տէրտէբեանին
ոբ Հարիւր
նս՚րինշ
նուի -
բահ էր ել Պ. Նչան Տէր Աարգիսեանին
,
որ րնտկարանին
մէկ սենեակբ
տրամա -
գրահ է Հայերէնի
ղասաւանգոլթեան
Հա
մար։
Աեաոյ
պաբղեց թէ Վիէնի
կ. Խաչբ
\\\ձ՜,էն
ի վեր կբ
չարունակէ
պաՀե
լ Հա
յե–
Րէնի
ղասբԿ,թացքնեբբ։«Ա
իրելի
հնողնեբ
,
եթէ ես այսօբ
կրնամ
քանի
մ բ խօս ք աբ–
տասանել, կ/, սլարաիմ
կապոյա
Խաչի
բացահ
գպրոցին
. Շատեբ կան ինհի
պէս։
Ուրեմն՛ ուժ տուէք , ձեր ղաւակներր ու
ղարկեցէք
գպրոց , քաշալերեցէք
կապոյա
Խաչր,
որպէսղի
միչա
յարատեւէ։
Միու
թիւնբ
միեւնոյն
աաեն
կ՚այցելէ եւ կ՝օգնէ
Հայ
իւան
ղնե բուն եւ անկա
բնե բուն» :
Ընկ
. Ուղունեան
վարեց
նուիրաՀաւա
-
քսւմր
: կամտւորնէբու
եւ
մարտիկներու
ներկա /ացուցիչր
ո տան
ձնեց
տօնահառին
կնքաՀայրութիւնբ
, վառելով
մոմեբր
, եւ
նոլիբեց
3000
ֆրանք։
Վասսլուրականի
Հայր.
Միութիւնբ
նոլիբեց
3000
ֆրանք։
ԸնղՀ •ղումարր
բարձբացալ
32 ՚ 000
ֆր՚Լ՛՛–
Անմիշապէս
վեբ2
կաղանղ
Պապան
բեռ–
նաւորուահ
բեմ եկաւ , մեհ
ուրաԼսութիւն
պատճառելով։
Այս տարի եւս պատրաստ–
ոլահ էր
150
կապոց ոբ բաժնուեցաւ
: Ա
ր՛
նացեալ
42
հրա
բնե
բ ր տրամ
աղրուեցան
Հիլանղնեբոլն
;
Շաա
ղեղեցիկ
օր մբ անցուցինք; ~ քԻ՛
ՏԽՐՈԻՆԻ
ՄԻՒՆԻԽ
Անցեալ
Գեկտեմրերին
ցուրտ
Հալին
յանձնեց
ինք
ողբացեալ Աբ–
տաչէս
Աբեղեանի
ղաւակբ. Վաչէն,
44
տաբեկան
: Ծանր
Հիլանղութիւն
մր կաբճ
ժամանակի
մէշ ղեբեղման
տարաւ
կէն–
սուբաքս
ել բնկերտկան
Վաչէն
, Լ"Ոբ
վչաի
մէշ
ձղելով
իր մայրբ էւ նչս՚նահը : Կ՝աչ–
խաաէ բ
ամեբիկեան
Հ իլպաաոսա
բան
ի
մ ամուլԼւ ա ե ղե կա ա ո ւ բաժնին
մ է 2 ,
իբրեւ
Հւ5ք
ղ Հանուր
քարտուղար
եւ ս Լ։բուահ էր
Լ՛բ բոլոր աչԼսատակիցնէբուն
կողմէ : Յու–
ւլս»րկա€քէէւութ իւնբ
կատաբոլեցաւ
Գեկ
տեմրեր
17ին։
Ներկայ
էին իր օտաբ րա–
րեկամնէրբ
եւ ՄիւնիԼսի
սակալաթիս
Հա
յերր։
Գամ բանականնե
ր
խօսեցան
բնկ՛
թոբոսեան
եւ վձ՚ացի
Պ– ԻմՀայաչլիլի
\
Գաղաղբ
հահկուահ
էր բաղմաթ
իլ
հաղ.
կեւղսակնէբով
եւ հաղկեփունշեբով
ւ Ծաղ–
կեփունշեբ
ւլլւկահ
էին Շասւտգաբտի
Հ–
3՛ Գ– կաղմլ ել Միւնիխի
«Աղատաղբու–
թեան»
ռատիօ-կա
յանի
Հայ
աչխաաակից–
նել՚ր : -
ԹՎԲ-ԱԿԻՑ
ԿԱՐԳԱՏԷ-Բ ԵԻ ՏԱՐԱԾԵՑԷ-Բ
ՅԱՈ֊Ա.9./։
3000 ՏԱՐՈԻԱՆ *ք^ԱՂԱ՝յւ Ս՝Ը
Աժանււ-Ֆր՚աձսի ՐՈթ"^կիցր կը հեոա–
գրէ Աոսկոււսյէն (Տ Դեկտ -)
Եէւեք ֊.աղար աաբուան
Հնոլթիւն
ունե–
ցող
քաղաքի
մ ր մնացո րղնե
րր
գան
ուահ
են՝
Աեւանայ
լի՛ճին
Լոորքը։
ինչպէս
յայտնի է , Աեւանայ
լճի ցամա–
քեցմ ան
հր՚սգիբբ
սկսահ էր
ղորհագրր–
ուիլ
՚Լեր2եբս : Այ՛լ
էսոթիւ է, սր Երեւան
Հանուեցան
Հնագաբեան
քաղաքի
մր մնա–
ցորգնէրբ
, փոգոցներ
, քառակուսի
բնա–
կարաննէր
,
ղ երեղմ անաքարե
բ , եւա
յլն
։
Հնաիսոյւ^երր
ղտահ եննաեւ
փայտաչէն
քառանիւ
կառքի
մբ մնացո րղնե
բ,ր ,
քովն
ալ
մ արգկա
յԼ՚ն
կմ ախք մբ եւ
եղներու
ղանկե
բ : Փ լ՛" տա կնե ր ո ւն
մ է քէն
գտնուահ
էն թանկարժէք
իրեր
1 Հարիւրաւոր
ոսկիէ
կոճակներ
, ոսկԼւէ գորտ
մբ (որ Հաւանա—
բաբ
^լաչտամունքԼւ
առարկայ
մ բն
էր) ,
եռաժանի
մր (իչԼստնութեան
խորՀրղա
՚
նչան) , կացիններ
, եւայլն
• • •
Պ ե ւլո ւմ^ւ ե ր լ կր չարո ւնակսւին
;
ԵՐԵՒԱՆԻ
ՌԱՏԻՈՅԻ
աՕՆԱԳԱՐԱՆԸ
(տիսքոթ֊էք)
այժմ
ունի
մ օտաւո
րասլէս
11 ՚ՕՕՕ
երաժշտական
եւ թատերական
եբ–
գտպնաէլներ : Բով քով
ի աեղ ղրալահ են
կոմԼէտասի
ժ ո ղո վբ ղ ական
եբղեբր
, Ա •
Ասլենղիարեանի
«Ալմաստ»ր,
Ա՛
Տի՚է–
բանեանի
«Անուշ»ն ու «Գաւիթ
Բեկ»ր,
Ա
. Խաչաաւ։ւ րեան
ի սաեւլհաղ
ոբհ
ութ
իւն
նե
րլւ , ինչպէ ո նաեւ
մ իքաղղ ա յին վար–
պե տնե
բու
լաւագոյն
ղոբհերր
։
Շ՚ստ
Հարուստ եւ րա
ւլմ տ ւլան ենձայ -
նատա բահի
չ
բաժիննե ր բ
Հ
Այնտեղ կր
պաՀուին
Հռչակաւոր
է բաժի չտներու
, գե՛
րասաններոլ
ՀագուտղԼււտ
ձայնաղբոլ
-
թիւններբ
: %ա յնագա րան բ ՀետղՀեաէ կր
Հարստանայ
ոչ միայն
տեղական
,
այլեւ
աբտսւսաՀմանէն
ստա
ցուահ
ժապաւէն -
ներով։
Մեհ թ ի լ մբ կբ կաղմեն
ղբական՛
երաժ չաա կան
ռտաիօՀաղոբգո
ւմնե
բու եւ
Համէբղնեբոլ
ձա յնաւլ
բո ւթիւննե
բբ :
Առանձին
բաժնի
մր
՚^էք
ղտսալորուահ
են չարժանկարնեբէ
առնոլահ
ձայնաղբու–
թԼ։ ւննե րր : Ա ասնաւո
ր տե ղ
յ ա սւկա ց ո ւահ
է արտասաՀմ
ան է ան
Հայ ե բաժ իչանե
րու
ել
երղի
չնե
բու : Վեբքեբս
ստա
ցուահ են
Շ՛որ ք եւ Այ՚ոա
Աւ^ալոլրներու
, եւ ար–
ատսաՀմանեան
չաա մր արուեստաղէա
—
ներու երղապնակներբ
•
ՊՈՒԼԿԱՐ
ԳՐՈղՆԵՐՈԻ
ՄԻՈՒԹԵԱՆ
օր կ՛ոն «Ա ե ոլա ե մ վր ի»
ամ սս՚գԼւ
րբ
իր մա–
յիսի
թիլին
մէշ Հրւստաբակահ
է Աւ • Ի–
սաՀակեանի
«Գու չես Հասկանայ
՚ ՚ •» ,
«Ա.՚լս"ո ո լ թ ե ան
ղանւլ»
բանասաեւլհռլ
-
թԼւլննեբլ եւ Ա - կապուաիկեանի
«՛Բաբէ
նախչ»
, «Մայրական
խօսքերից»
,
«Լիրի–
կական
երղ»,
«Ա անբանկա
րնե բ
ինքնա–
թիոԼւցե
բանաստեղհութիւննեբր
: Թարգ–՛
մանողներն են՝ Ն • Մարանղռղով
ելԲ •
Գիմիարովա
;
«ՅԱՌԱՋ»Ի
ԹԵՐԹՕՆԸ
(240)
(՚^ԱՏԱ՚ԱԿԱՆ ՎԷՊ, 304 ֊ 400)
գ.
գիրբ
4 – ԱՐԱ՝թԱԻ ՈՐՈԳԱՅԹՆԵՐԸ
•
Երբ Հասան
վրանն ե ր ին , ամէնքբ
ձիէ -
րէՅ 9՛"^ Լ՚ք"՚ն, ոբ ՚իոքբ
ինչ Հանգստա
նան,
մի բա՛ն ուաեն , ել ապա սկսէն
ոբ.
սորգութիւնբ
յ
Պատանի Արտաւաղգբ
չբս–
ոլաս^^
մինչեւ
նաէսաճաչիկր
տային,
իս–
կո յն աւլեց մի կտոր Հաց ու պանիր եւ
ձեռքում
ուտելով,
վաղեց
, կղղու մէշ
պատելու
; Աամուէլբ
մնաց Հօր մօտ • Ծե
րունի
Մբ բո՛ ԿէԼ
ւք ամ ուէ լի
հ՚սռանե
ր Լ։
Հետ՝ նստե ցին վրաննե
լ։ Լւ մօտ , խոտե
բի
վրայ։ Ւսկ Մերուժանբ,^
Պ"՚ր"Լ՚ց
Կարէն
ղօրասլէտին
ձեռքից
րռն՚սհ
, ճեմում
էին
վրաննե
րի
առքեւում
, եւ ինչ որ Հարցի
մասին
^եր՚ք կերպով
Լսօսում
ԷԼ՚ն :
Կգղին բաւական
բնղաբձակ էր եւ ձուա
ձեւ։
Գետի
բնթացքի
էրկարոլթէամր՝
սեղմոլել էր նբա եբկո^ րաժանուահ
ՃԼււ–
ղերի
մէք։
Այնտեղ
բնակութիւննեբ
չկա–
յին : Երեւում
էին մի քանի փոքրիկ
ա։՛՛–
ղաւարներ
միայն, ոբ այժմ դատաբկ
էին,
եւ
ոբոնց
մ էշ բնակլում
է ին առաք
կղղու
սլաՀապաններբ
:
Գե ղեցի՛՛կ էբ կաԼսաբգական
կղղին՝
իւր
վայրենի
չքնաղութեան
մէք; Ո՛՛րքան
սէր,
ռ՛՛րքան արտասուք
թափուէ
լ էր
սէյնաեւլ։
Գալիս էբ երբեմն
ԱԼււնէաց
ԼւչԼսանբ , իւբ
Հեա
րերելով
իւբ
Հ աբճերի եւ իւբ
նոլա–
գ.ահուների
բաղմութԼւլնբ : Նուաւլարան -
ներլ
Հնչում
ԷԼւն , Հարճերբ
պարում
է Լ՛ն
,
ղինին
ղէղւում էր տ րհա թէա
յ մեհ ղա–
լաթնե րով , եւ ամ
բ՚՚՚լք
՛էի չե բն ե բ
լուսա–
նում էին ուրախ , անՀող. , աղմկալի
խրա
խութեան
՚քէշ : Արաքսի
ամօթ խահ
յաւէր–
ժաՀտրսոլքէքն
անղ ամ
նաԼսանձւում
է Լ՛ն
,
տեսնե
լով
, թէ ո՛ րպէս անսպառ
կե բ՛գով
վա
յէ լե
լ գիտէ
մ արգ բ 1լ^ւո2 սէրր էւ նրա
ղեղեց կութ իւն՛ր :
Այո՛ , գե՚էեցԼ՚կ էր կախարգական
կք՚գ -
՛էէն - Բարձր
ուղղաձիգ
եղէղնա
րո
յսե
բ ր ,
իրանց
ճէբմակ
, վւնշաձեւ
կատարներով
,
հ՚ոհանւոլմ
ԷԼւն ղեվւիւոի
մեղմ
չո՚^չէտ
՝
արձակելով
մի խոբՀրղաւոր
սօսավւիւն
,
որ
նմ ան է բ սիբարորբոք
Հե չաա Լսաու -
թեան
: Ուշիմ
եղքերուն
, երկաբ ու ճա–
պ ո I. կ
սլ ա ր ան ռ ց ր մէկնահ,
մի
առանձին
ախորժակով
քաղում էբ եղէւլների
թարմ
տեբեւներբ
. Նա
իսկոյն
անյայտացաւ,
երր
էսէց կասկահաւոբ
ա յցե լուների ոտ–
նաձա
յնր
% Ւ"կ ա յնտեղ , չամ
րուտների
Լսոնալ
մթութեան
մէք,
թտլալւում
էր
ամեՀի
վտրաղբ
, եւ Լււր սառն,
տղմային
անկռւինռւմ
, ղոռոգարար
արՀամարՀում
էբ արեւի
կի՚լ՚՚՚լ
ճառաղա
յթների
նե
ր՛լ որ–
հռւթիւնր
; Երկչոտ
նս՚պաստակբ
, եր
բեմն
կտնւլ առեէէլով,
երբեմն
իւբ
չ"ւր2է՛
նայե
լով
, չտապով
վաղվագում
է բ խոտե– •
բԼէ մեաաքսայԼւն
փափկութեան
միշով։
իսկ
վբ գո վո
ւահ ա յհեամ
ր ,
մ ամ ռասլաա
Ժայռի
գլվսից , գեռ չփոթուահ
կերպով
ղիտում
էր , սաոլղէլու
, ւսբղեօք
ո՝վ^քեր
են
նորեկ
Հիլբեբր:
Հարուստ
բո ւսա կանութԼււնբ
Հիացման
:
չ՚՚՚վ՛
ճոԼս էր եւ չռայլ
; Թարմ , Հիլթտլի
\
կանա չաղար ղութ եան
մԼ՚շից , իրանց
վ։այ–.։
լուն
ղ.լԼսԼւ1լնե բով , վառլում
է Լ՛ն
2րահ՚ս՚է–
կի
ղանաղան
տեսա կնե րբ , որոնք
"՚
Է՚Լ՚Լ
տեղերուէմ
միա
յն ճաՀԼւճնէբի
պչյւանքն
՝•
են նեբկայացնում
; Տեղ—աեղ
բաբակհւլօտ–
ներով եւ եբկար
թրաձեւ
աերեւներով
բարձրացել
էր ՛Լ՛"յրենի
շուչանր
, որ իւր
նուրբ
անուչՀոաու
թեամ
բ
Աէրե՚է էր օ՚ԷՐ
խիստ
սւԼսորժելի
բոլբմունւքով
: Տեղ—աեղ
քեաֆուբ
վաբգր բաց է ր արէ լ իւր
չքեղ
հտղիկբ
, որ ժսլաում էբ թաւիչեա
ք հի -
բանեղս
յն թէբթիկնե
բով • ^անաղան
կո՚է–
մ ե բում՝
թուփերբ
, մ ացառնէբբ
ա յն աս՛
տիճան
աճել
է Լն , որ մ ի վւոքր
Հեռալո–
րութեան
վրայ
մարղ
ի՛ր րնկէրին աես—
նել չէր կարողանում
•
ՋԼ՚աններովանՀնաբ
էր
չրքեք ա յնտեղ
, որովՀ ետե ւ ամ էն քո՛ յ–
էում
մ ացառներ
ի խիա
Հ Լււսուահքր
հահ–
կում էբ Հաղիլ
նչմարոլող
չաւիւլներբ։
Աւելի
Հեչտ էբ առով :
Երբ վէբքացբին
նախաճաչիկբ
,
իլրա -
քանչԼււբբ
տռեց
իւր ՚լէնքերբ,
եւ ւղաա–
րաս տուեց ան սկսելու
ո րսո
բղոլթիւնբ
։Ար–
թուն , յսւչա բա
բնե րր , Լսուղարկոլ
չնեբի
Հետ
՚էո՚գուՅ
՚"ՐԴ էն նեբս էին մաել
մա–
ցառնե րի մէք եւ սուրա
լով
Լսա րԼսաւիո
ւմ
ԷԼւն , որ ղուբս
վանեն
անասոէննե
րին :
Երբ ճանապաբՀ
բնկան , ո բսո
բւլնե
բր
բաժանուէցան
մ Լւ ,բանի փոքրիկ
Լ՛՛մ բե
է՛ի
եւ
աա
բահ
ուեցան
ղ է ւղ ի
կղղու
ղան աղան
կողմ
երբ : Պատանի Աբատւաղղբ
միացաւ
Մ ե ր՚՚ւմ
՚սնի
խմ
բի Հետ , իոկ Ա ամուէ
լք
հառ ա^՚ե ր ի Հետ , Հետեւում
էր նրան
։
Պ՛որս Լ՛ք
մնացեալ
սպանե
ր բ
առանձ
Լւն
խմ
բեր
կագմ եցին ե ւ րաժանուե
ցան
մ իւս–
ներից :
Աամուէլբ
երկար,
Հաստաբուն
նիգակր
ձեոԼէն,
լուռ առաշ էբ գնում : Նբ՛ս ՚^՚՚յ՚է
ղէմ
քր
ս ո վո րտ րա
ր պղնձԼւ գո յն է ր
ս աա
նում , երր ւլանլում էբ Հոգեկան
ոասւոիկ
ալեկոհութէան
մէշ : Այղպէս էր ա
յժմ
նբա
ղէմքր
: Այղպէս
լԼւնում էբ նա
կռուի
շերմն
փոթոբկի
ժամանակ
, այղպէս
լի
նում էր նա ել որսորգութեան
գո ւա րճս՛—
լի Հրապո յրների
ժամ անակ : Բա
յց
ղ բա–
նից եւ ոչ մէկբ չէէ՛ է "Բ նոյն
րոպէներՈւմ
բորբոքում
էր, վրղովեցնում
էր երիաա–
սարղ ական
սիրտբ ; Նբան
խռովութեան
մէ9 է Լ՛ն
ղրել
րո լորովին
այլ
մ տատս՚ն ֊
շութիւննեբ
. . .
ՐԱՖՖհ
Fonds A.R.A.M
