ՀԱՅՐԵ՚ՍԻ ԱՌԱԱՊԵԼՆՍՐ
Թ Ռ Ջ Ո հ Ն Ն Ո Ի Օ Ց Ը
•
Ա,.,լում էչ, սձլ .,ալա–՚ր–.չս,լսյ՜չ,
^ Ալ,,լ,^
"՛Ւ. Ք"^ւ"Վ
մայոին
Հ,.,լի^
հառին ու
ձ.սղկին,
ուռում
է ր հռղքկնեչ.
ձւ
թոյն
պաւոչ,սւսա,,լ.մ ;
Սնց՚եոլյք էր ,Ո,չուն հաո ,,լ. ծաղկէ
մէ–
1"Վ
՚
•"–Ր՚՚վո
րղղիւնով
լցնում
,ո. ր9/, ,
ծաղկից
նԼկաար էր քաղ,,լ,է\
մԼ.լր պաա–
րասաում
:
Ան ւքն,ււմ կ լ,
,,, րլ 1,,ղանի
I. րե իւան
ծ
"՛՛լէ կ–
ների մի9ով,
թիթեռին էր հեաապնղոՍ
,
ծաղիկ
Հաւ.արո,,Ր, ,իուն9 կ,սպում։
Տան–
կուրծ նա կոխեղ
օձի պոչր : Օձր
իւայթեց
նրան :
Թփի
վրայից
թոչունր
աեսաւ.
խայթ
ուած
մանուկին
, որր էէի չա
Հատիկ էր
֊տալիս
իրեն
, սուր
ճիչ արձակեց
,
սլա–
.ցս՚ւ ա յղ եոլան
ի մօա ունրա ,լ լխա
։ի ե ր ե–
ւում
ծւծւալուէ
,
երեք
անղամ
պտոյտ
կւււաարեց
ու նորից սուրաց
մանուկի
մօտ։
Այղե պանր տե սալ
թռչունի
աաւլնա
սլր
,
նրա
ե աեւից
ւէաւլեց իր
երե խա լի
ւք օա
,
՚կապեց
Աոսոյի
խայթուած
ոաքր եւ իւխ—
՚9ախեց
ւիախչուլ
սողունի
դւոլխր ;
Բայց աՀա առաւօտեան,
տարօրինակ
չրան աեսաւ, օձ էկար : Ա՚^րտեւլ
կարւււլ էր
չքանա
լ ;
ւմ է լ։ պէաք
թ
ո ւնաււ, ր սո–
ղոլնլլ Ո՛չ չսւն
, ո՛չ կատու
չէին
ուաի
նրա
ղին I Մի՚^թէ
կենղանացեք էր սատ–
կած
սողունն ուանՀ ե տա
ց ե լ : Ոա
յց
չէ՛՛
ո ր ինքր
9ախ9ախել
է ր
սողունի
Տ
է
նց
ղլոլխը...
Աիտք
է ր անու մ այղ ե սլան ր
, երր. Հա–
նա յ բե րգր
ղարմ անա
լի նման է Աասնա
յ
• աանր ;
ՍԵՐՕ ԽԱ՚նԶԱՏԵԱ՚Ս
՚իարեղինն
ուՄանոլչր
ամուսնացան
:
Մեղ
Հեւո մե կնե ցին
Մ ոսկուա
Հայ
ղլ,ա–
..կանութեան
տասնօրեակ
Նբանք Ա ոս–
• կուայից
էԼերաւլարձել
ել չարունակում
են
,մ չակե
լ Հարաղաա
Հողր : Վերտերս
ՄՈԱ–
կոլայից
վեր աղար
ձան
նաե ւ մեր ղնգի
մարղիկ։
Այղ բոէորր
նիւթական
ել րարո–
յական մեծ Օէ/անղակութիւՆ
ցոյց
տոլե–
ցին
«
Մխիթար
Ապարապեաին »:
Մի՚իթար
Ապարասլետր
Հ^աքարաձորի
ան–
ղունգնե
րում
ղ լի՛ովին
9ախիսխե
լ է
թոլր–
քական
Հրոսակախմբերին
ե ւ
յաղթական
.երթով IIIոIIIչ է շաբժւում
:
ԴԱՐււԳԻ՚ե ԲԵՍ
Հա
ք
արուեսաի
եւ
ղբականութեան
.տասնօրեակ
,
Հ անղի
սլո ււէնե ր , պարղ.ե–
ւաարութիւն
, Հաղար
ւ,ւ մի մանր ու մեծ
•Հողսեր
, այս բոլորբ
թ ո ղ ե ց ի ՚ ՚ ն , որ մարգ
«։Շուչին»
աւարտի
, ՀՀԼեոնաւանն»
է լ սկր–
սի : Լալ է , ոբ "՛յս
տարի
տասնօրեակ
չկ՛"յ
, անցեալ
աարուտն
իսոստՈւմներս
փոխանցում
եմ այս տարուան՝
առտնց
մնացորղի
• • • Մոոացայ
ասել, որ
ինչսլէս
գիտէք,
անցած
տարին
ինձ նուի
րեց մի
«Հս/է» :
Տոյս
ունեմ
, որ այգ Հաւն
այս
նոր
տարում
ձռլ կ՝ածի և թուխս կբ նստի :
բեւանն
իլ, ա յւլ ՛՛ւց
ղոլրս
ղալով^ պատ–
ձեց
ղարմանալի
մի բուն, որ ինքբ
սեէիա–
կան
՚սչքով էր տեսել. օձի երկու
ձազ ե–
կե լ էին սատկած
օձի մօտ
,
Հ՚՚լի
նման
ֆոոացել
չուլ՚քբ
ւ
ապա քաչել—աւսրել
ւէօ–
տակւսյ
ժայռի
մէք–..
Այգ քելով՝
Մ ոսոյի
Հայրբ
ղլխի
քն–
կս՚ւ
. իրենղ
մ օրբ
երկւսր սպասե
լու ց յե
աոյ՝
օձի ձաղերբ
յուսահատ
թտւիառել
է ին
մարղ ագեանու
մ ,
մ ինչեւ
ղտել
է
ին
իրենց
սսլանուած
մօրր ու ,ոարել Հեա—
նեբր։
«՚հէ՛՛
Հ , աչխ՚ոբՀում
,սմ ենա թանկ
րանբ
մայրն է • օձի ձաւլն է լ մօրն է
վւնտռսւմ»
-— խորխեց
ծերունի ա յւլ ե պանր եւ մ տա–
մոլոր
աււլն
վերաղարձաւ։
X
Անցան աարիներ : վերացաւ
այգեսլանբ
,
մեհա
ց՛ս՛– աղան , "րի ո ա ին ղեռ մնում
էր
օձի
I"՛"յթոցի
սպին :
Մի օր տլեՀեր
այղեպանր
ասաց որ -
ղ ո լն .
—- Մոսօ՛ շան
, ժամանակն է , ոբ կաբղ–
ուես
.
գէ՜Հ
է
ծերութիւն
է , օր աւուբ
կռներս
թուլանում՛
են , Համա որ
թոռներ
ունենամ
էլի կր ^աՀելանամ
• • .
Աբեխէքր
աՀելին
քաՀելացնոլ,/
են . . .
Մ ՚" 1ԲԲ–\ Որ նո յնպէ ս թոռնե
ր էբու -
ղոլյք
, կրկնեց
ծերունի
այգեպանի
ցան -
/լութիւնը
;
Տ՚լան
Համս՚ձայնեց
, ել ՛լիւ՛լի
քյ"ղաց–
պան ^սպիաակ»
Աարղսի
ա՚լ^կան՝
՜Ն՛՛ւ -
նսւֆարին
ուղե
ց ին
Աոսոյին
;
նե
Վբա
յ Հասաւ
աչուսբ
եաոյ
րացուեցին
Հարստ
.նբ։
՛ւ՛
Բերքա Հաւա
քից
նեկան
սեղան–
բր :
Տ իկերի
ժ՚էշ ե ՛ւում
է բ
Արա
րաաեան
գաչաի
անմաՀ՚սկ՛ոն
ղինին
,
ի՛՛կ վիթիսա -
րի
կաթսայի
՚քէ^
ե՚իւում
մի
ամրուլ2
ոչխար :
Երբ
առ՚սքին
բաժակները
լցըել
էին ,
ծառերի
միքվ՚ց յանկարծ
գուբս
թռաւ
մ ի
՚ւ՚՚՚Քէ՚ւ՚Կ
՚ գորչաւուն
թււչուՆ
ել
աւլիողոբմ
ճիչեբ
արձակելով^
սկսեց պտոյտ
գոր
ծել
Հար սանքաւո
րնե
ր ի գլխավե
բեւում :
-—• Աստուած
րտրին
անի , եարաբ
ի նչ
է ուգում
այս անմեղ
թեւալորբ
• • • յ
Վա՛յ
թէ
մօրն է կոբցրել,
խօսեց ծառի աակ
ծալապատիկ
նստած
մի ծերունի
, որ իր
չի
րո լիսն էբ ծիսում :
., ^
Ո ւշա
։լ.բււ ւթի է ն չգաբձնելով
.^թռչւււն
ին՝
մատուցալնե
ր ր
ոչփւարր
Հանքււմ էին
կաթսայից եւ բաժին-բաժին
անում :
Թ"– չունր
շարունակում՛
էր ողբս՚ձա
յն
ճչալ եւ պաոյա գ՛"լ կաթսայի
վե բեւում :
Երբ
միսը
մաաուցւում
էբ,
փ՚՚ՔՍՒԿ
թււչււէ–եը ճչալով
թււալ Ա ոսոյի
Հօր մօա
,
ա՛՛լս՛
ուղիղ
սուրաց եւնեաուեց
եււացող
կաթսայի
մէ^։
Հա րսանքալո
բնե
ր ը
րաժւսկնեբբ
ձեո. -
ներնին
անչարժացան
• • • : Ա ոսոյի
Հայրբ
՛Լեր կացաւ,
ասււլ1ւասլաՀս՚ր
մօտեցաւ
կաթոտ
յին : Երբ չե րեփր աարալ
կաթսա
յի
ժ՛էք, ո^վ սարսափ
, ռ՚՚ւբս
եկաւ մի
իւտչուս՚ծ
օձ, եբկրոբղ
անղամ
Հերեվւը
աարալ,
ղուբս
եկալ
նորից մի օձ.,
եբբորգ
անգամ
չերե՚վ՚լ,
աւսրալ եւՀանեց
թ Բ"– ՜
չունին...:
Ափի
մէւ
գրեց այգ .իոքրիկ,
չա՜տ
փոքրիկ
թո չունէին եւ մ ի պաՀ ոչինչ
չկ՚ս–
ՖՐԱՆԱԱԿԱՆ
ԺԱՄԱՆԱԿԱԿԻՑ
ԳՐԱԿԱՆՈՒԹԻՒՆԸ
(1940-1950)
ԽՄՐ
«Քոմպա» օրաթելւթին աշ|սւս–
կաԱ ուսււլԱ՚(ւասիրւււթ1ուււքբ
ւքը կ^ վեը -
լսւծէ Փըաքւսական ժսււքաէւակակից գրա -
կաՕուբ իլԱը
Լ1940-501 :
Կ՝ամփոփենք
հիւքքսսկւսն ւքասերլւ ;
Ֆր՚սնսական
ժամանակակից
գրակա -
նու թիւնր
կարենալ
րմրոնելու
Համ ար ան–
Հբաժեչա է Հ,սս1ր,,սլ եւ ՚էեբլուծել
այն
Հիւէնական
վէովէոիսու թիւնր
, որ '1'^Տրգ ղա–
բսւ
աոաշփն
տարիներոլքւ
յառաշ
եկաւ
խորՀբգապաշտ
գբողեեբու
աւավլ սեբուն -
ղին
մէշ, այսինքն՝
Փբուս՚ոի,
•Բլոտէլվւ,
Վալէրիի
, ^իաի , Աուարէղի
, Փեկիի
,
Ա՛սմ էն
Ա՛ս լանի
Հոգե
րան
ութե աՆ եւ
՛՛աե ւլհ աւլ ո բհ ութեանց
մէշ–. Այս ւէեբլու ~
հումն է ւքիայն
, որ կրնայ բացատրել գե՛
ր իրապաչա
արկածաիւնղ
բութ
իւնն ու գո–
յապոքշէոներու
րմրոստոլթիլ%ը
:
Այս
Հիւքնակ,սն
վաւիոխութեան
մեծա -
ւլ ո յն յաականի
շլ ա քն է ր , ս ր գրա կան
ու
թիւն
լ, գ ա ւլր ե ցաւ
ւլուտ գեղար
ուե սաա -
կան արտա
յա յ,ոութ
իւն
մը բէլաէէ , ել
սկսալ
Հեաասլնւլել
գաղաւիարական
կամ
բարո յա1լան
նսլս՚ւոակնեբ :
Մ ինչեւ
՚Հ()բղ
ւլտրոլ
ոկիգբր,
ղր,ոկանութիւնր
կբ նր -
կտաուէր
գե ղա
րո
ւե սա ա կան
ժամ
անց
մր, որ փ ի լիս ուիա յա
1լան կամ գաղափա -
բական
քաւակնսւթիւ^ւնեբ
չունէր : Այն օ–
րէն ի վե ր ոբ ղ բականութիւն
ր
սկսաւ
աբաայա
ք՚՚՚իչբ
ղաոնալ
մեր օրերու քա -
ղտքական ու փիլիսաիայական
ւոագնա -
՛ղին
, ՀետղՀետէ
մեծցաւ
իր կարե
լոր
ու -
թիւնր
ել ղաբձաւ
աբգի
կեանքին
,սնՀբա–
յեշտութիւններէն
մէկր : Ֆ ր ՚ ո ն ՚ ՚ տ յ ի
մէշ
Աուրթբի,
Մալբոյի
, Ա՚ոբի՚"քի
նմ՚սն
ղր,ս–
գէանե
րր Հանրա
յին
ւլ էմքե
ր են ե ւ յաճախ
անոնց /սօսքը
աւելի մեծ կչվ՚ռ
ունի
ժողո–
վուրգին
աչքին
ք՚սն
,ղետական ան -
ձերոլնր;
Առաշին
աչիւա
ր Հ ա,1՚,սրտէ
ն
անմ
իքա
սլէս
եաք,
ամէն
մարգու
Համար
յսաակ
գար
ձաւ որ եւրոպական
քաղաքակրթութիւնը
էսնւլունղի
մը ս՛՛իր կր գտնուի։
Մ՚սլբօ
իր
աչքերբ
ղարձուց
՚էէ՚՚ւի
^ " ՚ յ Բ ՛ Աբեւել -
ե՚սն
քւսղաքւսկբթութիւնբ.
ղեբիբասլաշա–
ն երր կ ՛՛աո ա շար կէին
Հ իմն "վին
քանգել
՚ոիբո՚ւ
կաբղուսարքր
՚ Բ"՛յ^ ՝^^ական թբ–
լա կակներէն
սկսեալ
յաէւաշ եկաւ
ղ րող -
նեբւէւ
նոբ սեբունղ
մբ, որ
ցցուեցաւ
^անչաՀախնգիբ»
գրականութեան
գէմ •
քյսրոգեց "րոչ նւղաաակի
մը
ձգաալ,
՛Գ՛"յՔ՚"րէ
գբականա
թեան
անՀ
րաժեչտու–
թիւնբ : Ապանիոյ
ս/ա աե բս՚ւլւք ր եւ երկ–
բողացտւ
իւօսել :
Հա
ր սանքաւո
րնե
րի
Հայեացքներր
սեւե–
ռած
էին ծերունուն
, "րի կոշտացած
ձեռ–
քբ
ղողոլմ
էր : 1-ողում էր ասես ավւի մէք
անշունչ
րնկած
1^կ"յ՛լի՛
է՛՛՛՛է
թռչունի
ծանրու. թիւն
ից • • . :
Ու
բոԼ"
բբ նա յում
է ի՛ն ա յգ
վւոքբիկ ա–
րարածին
, որ իր կեանքը
ղոՀ ե լով՝
օձի
թոյնից
՚իըկում էր չինակ՚սն
մտբղկանց
կեանքր
. . . :
(Սով. Գրակ.)
ԱՏ–
ԿՈՒՐՏԻԿԵԱՆ
րոբ՚լ ա շիսաբՀտմ արար
ւսւե լի եւս ամրա–
"Գ՛լեցին
այս սեբունղին
՚/իբքբ
՝•
1950^^
է ՛լեր
" ՚ - բ է չ
նիւթ
մր ,
քաղաքականու
թիէնւր,
միչտ
ներկայ է
գրականութեան
^՚էն • ՚ւբո՚կան
Հանղ է սներն իսկ ընգար -
ձակ
սիւնակ^ւեր կըյատկացնեն
քաղաքա
կան
Հարցեբու
:
Բա,լաքա - ւիիլիսոփա յական
գաւլա -
վւարներր
, որոնք
՚լրեթէ
րացառաբաբ կր
՛ոէ րեն
ժամ անա կակից
գբա կան
ո ւթ ե
ան
՚էբայ
, թիւաի
երեք են .
,քարքստկանու–
թիւն
, գոյապաչսւութիւն,
, սւնՀաաապաչ–՛
աութիէն
:
Մարքսի
վարգապետոլթիւնն
էբ , որ
եբկրոբղ
ա չխաբՀամ արտէն
անմիշասլէս
եաք
սկսաւ
յարձակսւլակ՚սնի
գրական
ասպարէ
՛լին մէ2։
Մ ասնաւո րապէ ս
1944^
ն
մինչեւ
1947
կարելի
չէր թերթ
մր կամ
Հանգէս
մ բ րան՚ոլ
, որուն
մէշ չգ՚ոնու
է
ին
ժողովուրղին
մատչելի
լեղուով
ու.
ւ,ճով
գրուած
յօղոււսծնե
ր
մ ա ր քս ա կան
ո ւթ ե ան
մասին
:
քքառսւ2գիմական
—
ձախակողմեան
մ տալէ, լ, ական
ութ
իւնբ
,
մ ե ծապէ ս ուժ
առնելով
՛հիմ աղրակս՚ն
չա բժ
ո լմին
վա
յե
լահ
ժուլովրղ ականութենէ
ն ,
իւրացուց
ա յւլ չարժ
ում էն յաո
ս՚2 եկած
բՈԷ՚՚Ր
՚էրա–
կան եւ ուրիշ
կաղմա կե րսլո ւթիւննե
ր ր :
իրենց թեւ կուաար
ձախակողմեան
ւլօ -
բաւոբ
մ ամուլն ալ
(Լէ ԼէթՐ ՖրաՐւԱէղ ,
Լա ՓաՍսէ . էօրոփ . Լա Նո՚֊վէլ ՚ք՚ր1ւթ՝իք >
Լէ Քայիէ աիւ Քաքիւնիտք.
եւն , տ -
Ոա^ո
րղ ութեամբ
էէիւարի
ե ւ Արա կոնի
նման
Համբաւի
աիբտցած
րանա,ւաե,լծնե–
բու։
Զ՛Ա խ՛" կողմ ե անն ե ր ո լ ա յս տի բակա
լու -
թ եան ղէմ աո աշին անղ ՛սմ գո յապաշա -
ներն
էին որ րմբոստացան : քիան Փոլ
Աարթր, Աէն ժերմէն տէ Փրէի
նորելուկ
մ ա ա լոբա կանո ւթե,սնւ
վբ՛"
յ
՚՝ իմ^ք՚՚ւե
լուի ,
Հ բա
սլա բակ
նե՚ոեց
մ ե ր Օրե բու
խառնակ
եւ
ան
ո բ ո շ կացութեան
յարմ ՛սրող
լոոե–
տե ս
փի
լի սովւ՚ո յութիւն
մ ր
, որ ղե
բծ
չէր
որոշ պայծառաաես,,լթենէ
. ւքայլդ էակ|1
ղաաապարտոնած է աւլաա ապր1ւլու. ին–
րաք աքւչիւ ր անհատի ւլժււիւքը՝ ւՐիւ ս ա(1 -
ւլաաներՕ հն :
ԱՀա
գոյապաշտութեան
նշանա խօսքե
րէն
նմոյշնել։
, որոնք
քանի
մ ր տարուան
բնթացքին
Ա "՛րթբ
ր ՚1երս՛ -
ծեցին
գրակսւն
եւ.փիլիսաիա
լական
շարժման
աոա^ւորգի
մբ։
Ա ար թ բի ստեղծած
<ձթաւլ ա ւո բ ո ւթ ի ւն ր»
ան շուշտ
ունեցաւ
իր
ք^գգիմ ագ իրները
,
էւրսնք յաճաիւ
իր
ն՛" խկին
՛ս շի"
՚" ՛ո ա կի
։լ -
ներն
ո*.
Հետեւոբղնեբն
էին ւ Ամ՛էնէն ա՛
ւե
լի
աղմ
ուկ
Հանեց Ա իմ
ոն տ ը Պ՚՚վուա
բի
հ<.Լէ Մանտաբէն^լ
, որուն
մէշ
Հ՚եւլինակը
կը մաանանշէբ
ձախակողմեան
եւ ւլյւյա -
սչաշա
մ տաւո րա կանութեան
բոլոբ
թե
բու–
թ իւննեբր
:
1940-50
թոլականնեբու
ղրակտնութիւ
-
նբ
տ՚սւլն,ւ,սլի
ղ ր ա կս։՝1։ո ւթ ի ՛ն մր
եղաւ
ընղ Հանբ՚ոպէս
, ոբով՝,եաեւ
նե
բ ն
չուեցաւ
տչխարՀբ
ցնցող
գէսլքերով
եբկբորգ
աչիւաբՀամաբա
, ՝Բորէայի
պա,ոեըտղմ
,
"չ՛ո՛լ
՚գ՚ո՚ոեըս՚ղմ
. • . : Տ ՚ ՚ ՚ ՚ լ ն ա պ ր
տակաւին
ԿI՛
ձ՛" րունակուի
• ր՚"յց
մս, տ ,.ո բ ա կ անու -
թեան
մէշ ա թ մ սկսած է որոչ
չարժոլմ
մր որ բաւական
քոյս կբներչնչէ ապագա–
քին
մասին։
Մարղիկ
յոգնած
են
յոռետես
ղ իր
քք՛
րէն
. կ՛՝ ուզեն լաւատես
ութ եան նր–
չոյլ մը ւլտնեյ
՛լ՛՛նէ ւլրականոլթեան
մէշ։
^ՅԱՈ–ԱՋ»Ի
ԹԵՐԹՕՆԸ
(239)
(ՊԱՏ Ս՛ԱԿԱՆ ՎԷՊ, 364 - 400)
9՛.
ԳԻՐ-Բ
4 – ԱՐԱՔՍԻ ՈՐ11ԳԱՅԹՆԵՐԸ
•
Նա իսկոյն
կայծակի
նման
Հասնում
էր ,
խլում էրնիզակը եւ կրկին
նետում
էբ ։
իսկ երբ պատաՀում
էբ, որ նիղակբ
իւր
ծայքի
վբայ
ցցուած չէր մնում, այլ
՚Լ՚"յբ
բնկնում
, այգ գէպքոլմ
, նա ա–
յւ֊անց
մի րոպէ
կորցնելոլ
, շուաով
՚իբայ
էբ
Հասնում եւ, առանց
սաներ
ասպան–
գակնեբից
Հանելու
, թամբի
միշէց թեք -
ւում
էր , եւ բարձրացնում
էբ ընկած
նի
զակը
I
Երբե՚քն
Հեաամուա էրլինում
իւր Հեա
մր$ող
պարսիկ
պատանինեբին
,
որոնք
այնպէո
էին ձեւացնում
, իբր թէ խոլսա–
փում են նբանից
։ Այղ միքոցին
մանկաՀա–՛ ՝^
սակ
Հերոսը,
կարծես թէ , աճում էբ,մե–^,
ծանում էբ նայալփ
աչքույք, ել
աՀարկռւ՚ւ
կերպ՚սրանք էրստո՚նոււք : Արծուի արա -
գութաեմբ
վ ր ՚ ո յ էբ Հասնում
, եւ նրա
. ա խ՛է յե աննե բին
խիստ սակաւ
անգամ էր
յաշո գում
իբանց
վաՀաննե բ՚Վ յեա նա–
Հանշել նրա նիւլակի գարկր,
թէեւ
վնա–
սելոլ նպատակով
չէր Հաբուածում
։ Իսկ
երբ
ին^ էբ փախուստ
աալիս ,
աիսոյեան–
նեբր նրա
ձիու բարձրա ցրած
փոչուն
ան
ղամ
չէին
Հասնում :
Մի
քանի այլ զփնամաբաութիւննեբ
եւս
կատարուեցան
,
մինչեւ
ամէն
կողմից
լսսւե
՚յ՚սն Հալ անութե՚սն
բաղմ աձա
յն ա–
ղաղակ^ւեր
. ՀՇա՜ա
ասլրի
Աբաաւ,սղգը
,
չա՜տ
ապրի Արաաւազգը
• • •» ։
Պատանին
քրտնած
, կարմբած
, մօտեցալ
խմբէն
Տ
Նբա
վառվ՚ւսւն
աչքերը՝
ուժեր
ի
սաստիկ
լարուելուց
վ,ա յլում էէն մ անկական ո–
, գեւո րութեան
բոլոբ
կեանքով
:
—֊~ ԳՈԼ գարմ անալի
ճաբպիկութիւննե
-
րով նսեմացբիբ
մեբ պատանիներին
, Ար -
տաւագղ
, նկատեց
Պարսից
կարէն
ղօրա–
պետը է Աազարէգի
փաոքը^ քեզ է պատկա–
նում :
Աբաաւազգր, որ երբեմն
ցուցումոլի
անմեղ
պարծենկսաոլթիւնը
ունէր , այս
անւլամ
ինքն եւս Հասկանալով
իւր գեբա -
^պանցոլթիւնը
, Համեստութեամբ
պատաս -
խանեց •
Ո՛չ , աէր ղօբ՚սպետ
, ձեր պատանի -
ները
,երեւի , խնայեցին
ինձ,
որովՀետեւ
ես մի նոր Հիւբ էի նբանց
խմ բի
մէ2։
ԸնգՀակաոակն
, նրանք խիսա
անիսր–
նայ
կերպով
էին մաքառում
քեղ Հեա,
Բ՚"յՑ Գ"ւ ^բո՚Լ՚ոլի՛
քաշսւթեամբ
պաշտ -
պանւում
է իր։
Այժմեանից քո
ճակաաի
՚Լր՚"յ
փայր՚ւմ է ասլաղայ
Հերոսի աստ -
գը։
ինչսլէս
Աամուէլի
նժոյգի
ճակատի ՝^
վբո՚յ
\ ծիծաղելով
աւելացըեց
զուարճա ->
խօս
պատանին
:
I
կատակը
մի կողմ, նկաաեց
Մեբու
ժան
ր մի ա ււ ա ն ձին
ն ա խաղ ու շակո
ւ ^
թեամբ
: Գու մ ի բան կ^ դառնաս
, եւ ւսն–
սլաաճառ՝
Լաւ բան :
Բաւական
ժամանակ
պաաանին
խօսակ
ցութեան
առարկայ էբ ղտրձել
,
մինչեւ
Հասան
Արաքսի
ափերին
Հ Այգ կողմե -
բում Արաքսի ափեբր ծածկուած
էէն վ,ա–
փոլկ , կարմրաղոյն
աւաղով
: Նոյն պա -
րարա փափկութեան
վբայ
աճել էէն զա՛–
նազան
թուփեր եւ թաւախիտ
մացառներ
,
որ կանաշ
ժ ասլս՚ւէնի
նման
զ՚ոբ՚ք
արում
էին նրա ղ եղեցիկ
եղեբքբ : Ջոլրքւ
նո
յն
պէ ս կարմ
իր
ղ ռյն
է բ սաացել : Գետր
,
անւլնելով
կարմբաղոյն
լեոնեբի
մի2ո -
ցով
, եւ իւբ լ^թացքում
քերելով
նրանց
կուբծքբ
, ստացեք էրեւնբանց
ղոյնը։
Ա/զ
կոզմերռւէք
Արաքսի
խաղտւլ եւ
լուռ
լ^ւթացքը
այնպիսի
ապաւոբութիւն»
էր գործում
, կարծես թէ 2"ւրը
կանգնած
լէնէր : Գեաի
մէշտեղում
, գեզեցիկ
ովա
սիսէ
նման
^ երեւում էր Հիշէւանաց
կրղ–
զին» , որէ ՚ / բ ա յ
պէաք է
կաաարուէր
ա յեօրուա
յ
ո րսո
բղութ
իւնբ :
Կ՚Րւէն գետի ձախ կոգմից
աւելէ մօա էր
ցամաքին
,
ո բից
րաժ-անուտծ
է ր բաւա
կան
անձոլկ
նեղուցով
;
Որսորգութեան
ժամանակ
գնում
էին Նեղոլղի
վբայ աախ–
ւոակեայ
չարժական
կամուր2 եւ
անցնում
է ին
, իսկ միւս
ժամ
անակներում վեր էին
առնում
կամուբ2ր
։ Այն օր գրած
էր : Նբա
մի ծա
յբը
ցամաքի
կողմից ՝
յեն ուած էր
ւսմոլր տւգտռաժի
վբայ,
իսկ միւս
ծայբը^
կգղոլ
կողմից՝
գրած
է ր ա րՀ եստ ական
թոլմրի
վբս՛յ : կ՚սմուբ2է
տակից
սրլ^ -
թաց
կեբսլռվ
էէագում էր 2ուբը
, որբա -
ւակսւն
խորութիւն
ունէր։
կամոլր2ը
այնքան
նեղ էր եւ երկաբ
, որ ամէն
ան
գամ
մի ձիաւոբ
միա
յն կարող էր անց -
նել։
Այղ էր պատճաւոր
, որ բաւական
ժա
մանակ
տեւեց , մինչեւ
ամ էնքր
անցան :
Գեռ վագ—առաւօաեան
, կ՚լդոլ
մէք , գե
գեցիկ
կանաչ տափարակի
՚էրայ
,
կազմել
էին
մի քանի վրաններ՝
որսորգների
Հան–
ղըսաանալու
Համաբ;
Այնտեղ
Մեբուժա–
նի խոՀաբարներբ
կրակ
էին վաոել
, եւ
նախաճա
չիկի
պատբասաոլթիւ^ւ
էէն
տեսնում
: ճաչը պէտք է
պատբասաուէբ
յեաոյ,
որսի
մսից :
ՐԱՖՖհ
Fonds A.R.A.M
