€ 6 Ա1հ ԱՋ >
Մ՛ԵՐ ՇԱՒՍ1ՐՇԸ
«Աձբ
Շաււսրչ»բ
• այսպէս
կ՝սէնուա -
նէիՆյ,
ղինքբ
Պսչիս
։
«Մ1ր»ն էր սւ.
«Ա՝եր»ն ալ գնաւյ •
աւա՜ղ։
*հաՀքւրէ
էք՛
I
երր սեւ. լսւրր
Հասաւ. :
Հողեկան
պաՀանշ,
ընկերական
սլարաք
մըհ
էր , Արեւ ելքէն
տուն
վերաղարձէս
կանղ
առնել
Փարիղ
, յտրղանքի
տուրքս
տալու. Համար
մեհ ՚ " արմ-էքաւոր
րնկե -
րոշս յիշատակին
;
Փետր
՚
14ւի առաւօ-տուն
,
Հող եկան
մեհ– յսւղույքով
կ՝ուղ՚լու–իմ
՚ձ՚Հ
Տրէվիղ
փողոցր
, «Տառաշ^ի
խմբագրաաունը
: կր
Հասնիմ
ղբան
աոշեւ • խաբկանք
ունիմ
,
մսւ աքին առշեւ
ո ղշա
ղուր ուե լու
սեղանին
կքահ– մեհ բնկձրոշս
Հեա • • • :
Աւա՜ղ,
իր նկարը
մ՛իայն,
կակաչներով
եւ
հաղիկներով
սլարուրուահ ;
կանգ
կ՚առնեմ պաՀ մը , ՛՛ո ՛լիի եւ յ ո յ՚էի մըր -
մունշ
մլ՛ շրթներուս
՚ • • :
Շաւարշր ոչ եւս է :
•Զկա
յ «Աղտտամ ար՚ո»եան
սե րունւլ ի ա–
մ ենա կար կառո ւն եւ Հ՛ս րաղա տ
նե րկ՚ս յո՛–
ցուցիչը
:
կր ճան չնայի
ղինք
Հ թ ՚ է ն ,
1908/.
Ասմ.
ԱաՀմանաղրութեան
օրերէն :
Թաղեցիներ
էինք, Ակիւաարէն.
ինքր
՛է՛՛քւ՛ Հասա -
կին,
Պոլիս
վւոքսա՚էրուաՆ
Աերասաք՚ոյ
Զմ աոա
յէն
:
Ընկերներ
էքէնք նոյն
կուսա կց ութե անր ՚,^
՚ւրօչին տակ, Ակի՛ աարի
Հ. Ց՝ Ղ՛ • Ոաֆ– –^
ֆի
Ակումրի
Հիմնա
ղրո
ւթե
՛սն թուակա
- I
նէն.
մօտիկի
մտերի՚Ո՚եր
առաշի՛ն աչխար– \
Համարտէն
՚քե^շ
•,
«ճակաաամարտ»ի
\
չսւրշ
Հաւաքուահ
ը՚կ1լերներու
կար՚լին
, >
րոլորս
կապուահ
իրեն
Հողեւիե :
՚
Զինա՚լաղարի
ա յ՛է օրերուն
ամէն
կո՛չ -
մէ
Պոլի՛ս կլլ քսոնսւՀր
բաղմամարգ
Հա -
յութիւն
մր։ ՚էեբաւղբո՚Լ
սւաբաղք՚բ
ւլանղ–
ուահնեբու
Հեա, տեղացի
եբիտս՚սար
–~
՛էութիւնը
՛լ ուր կ՝ելլէ բ թա՚լ սաոցցնել՛էն
,
բանտէն
, աքսորէն
եւ անասլատներէն
•
Ն՛՛ր կեանք
մր կր սկսէր , ապաղ ա յ
յոյսերով
ա՚ւլցուն
• Հեռուէն
ՀԱղաա ու
Անկախ՛»
Հայասաանը
մ տ ՛յն իսա կան
ւլօ -
րութեամբ
մը մեղ րոլորս
կը քա չէ ր
իրեն
ֆիղիքապէս
ու Հոգեպէս
:
Աղղովին եւ կ՚՚ւսակցա
կանօր
էն
ւքեհ
ե՚ւսււ՚գ կար կաւլմակերպռւելու
, արժա -
նաւս է, մէկ աարրյչ
՚էառէ՚ալու
Հ ամա
ր
նորս՚գս՚տ
Հ՛ս
յ րենիքին
:
Պո էիս
Հաւա քո
լ ս՛հ երիտասա րղութեան
մտաւորական
եւ ՚է՚ս՚էափարական
գանգ -
ուահը տակաւին
անպաարաստ էր աղ՚էա–
յին
վա է՛Լական եւ Հանրա
յին կուսաէլցա
֊-
էչան դեկը
ձեռք
առնելու
: Ընտրեալ
երի–
տասարղութիւն
մը սաէլայն ,
Հ • 8 • 1՛ ՚
ղ/՚օչին տակ , կոչում
էլը ւլէլար
նեաուե–
լու
Հանրա
յին աչխա՚ոանքի
մէշ ;
Զկա
յին
մ եհերր , տիաաննե րր
Հա
յոց
մ տաւո րա,էլան" ւթե ան եւ Հտ յկական Ա ~
գատամ արտին
% Զէլար Զա ր ՛էա ր ե ան ԷԼ , Աքէ֊
նռ՛նին
, Վռամես՚նր
, Խ"՚ժ՚սկր
, Շ՚սՀրիկ
~
եանն ուԶ^^րապր
, ՚ի՚սգտնգր
՚էաղափա–
րապա չտ ու փ որձս ւահ Հանրա
յին
՛լ որ -
հիչէ՚երսւն
: կար ստկայն
հաւաաքր
ա՛լ -
ղա յին ապագա
յին՝
միլիւոնը
անցնսւլ
ֆի՜
զիքական եւ մ տաւո
ր
էլո րուստէն
՚ / ^ / ՛ ^
ալ։
Կը ՀիմԿաւէր
Հ<ճակատամարտ»լ
,
իբրեւ
թերթ,
ակումր
ել
կեղրոն
կուսակցու -
թեա՛հ : կը վերակենգանտնար
^Աղատա -
մարապետն
սերունգր,
նորա՚լաա
Հայրե -
նիքին հառա
յ ե լ ռ լ վճռականոլթ
եամբ :
Շալաբչբ
բանտէն
նոբ
աբձակուահ
էբ : Կ՚անցնէր
՚ լ ո ր հ ի գլուխ,
աչխատելու
անսաՀման
եռանղով
տողորուահ
՚էոր -
հակից
բնկեբներով։
իբ անձնական ար -
ժանիքներուն
Հեա, բանտի տառապանք -
ները
մեր
բոէորին
սիրելի
գարճո
լցած
էին
գինքր։ Ան «Աեր
Շաւարչէն
էբ։
«ճակա տամ արտ–» Ակումբր
մոլեռան՚էօ–
րէն
Հայրե ՛է՛ա ոլա չտ
ե բիտաստբ՚լ
ութեան
սրրաաեղին
էր ղարձահ–
թերթբ՝
անոր
առօրեայ
պա տ՚էս՚մ տխօս
ր : Շաւաբչ, ան -
վիճելի
Հ ե ւլինա կութ եամ բ , Համով
Հոտով
ոլ րովանղակալից
խմ բաղրականներով,
՛ս յ՛է օրերու
Հանբային
կեանքին
աբաա
~
յայտի
չն էբ :
Գա չնա կցո ւթե ան
9ք"ք
՚րն՚էՀ •
ժողովին
իբր
պս՚էոոլիբ՚սէլ
երթուղարձէն
ետք , ան
խթան էբ եղահ , մ ՛էե լու երիաասաբգու
-
թիւնը
գէպի
նոբ Հայասաան։
Օրուան
,
մ ասնաւո բա րա ր պՈէսաՀայ
ւէաւլավ՚աբա -
կան երիաասաբղութեան
առաշնորղն էր
ան : Կը սիբէինք
զինքլ
լիովին
.
քաղցր
էին
մեղի Համար
նոյնիսկ
անոր
մաբղկա–
յին
քմայքներր։
|
Այ՛լ
օրերուն
էլոչեցինք
՚լինքր
«Մեր\
Շալաբչ»բ։
Ան ՚քնաց ՛քնա յուն
խմբաղրա–\
պետր
մեր թե րթին , Հճակատամ՚սբտ»ին
, •
այգ
Հւսնգտմանքին
մէշ պաբբեբս՚բաբ
ու–՜
նենալռվ
լնկե րակցոլթիւնր
8 • ճ ՚ Ա է ~՛ ^
րունիի եւ ուբի^եբսլ,
մինչեւ
1922^
" ՚ ՜՜ ՝
չունբ,
իր Պուլկարիա
մեէլնումի
թուակա
նր,
Ւգմ՚իբի
՚լէպքէն
վել՚շ,
՚Բեմալական
թուրքերու
Պոլիս
մուտքին
՚լսւգաՀեռ
:
Այգ
չրշանին
, Պոլսո
յ
մ տաւ ո րակա -
նութեան
մեհ
մ ասր կր պս՛ րապէ բ ու -
սսւց չութեամ ր ; Գպրոցէ
գպրոց
օրուան
թափաււումներէն
վերշ,
անոնցմէ
չատերր
•կոլղային
ա՛ի
՚սոնել
«ճ՚սկատամւսրտ՝»ի
չէնքբ ոբ ունէր արաա կար՛է քաչո
ղական
ղօրութիւն՛
, տմէն
մէկբ կըշս՚նաբ
ինք -
նաբեբաբար
ւլորհ
մը տեսնել, բաց մր
գոցել
, թեբթին
պակասը
լբ՚սցնել
: Մէյ
մբհ ալ տեսնես
, սեղանին
Հաէլահ
՚էլուի՚՚բ
վեր
բարձր՚սցնելով«ՄերՇալաբչ»ր
թույլթ
•
մ ը կ՛՛ե բկն
ցնէ բ քեղի , յօղսւահ
՛ք ը ղբե -
լու,
^\ռ&էն եւ այլ թեբթերէ
թարղմա -
նութիւն
մբ
լզելու
,
լեցնելու.;.Համար
թեբթին
բ՛ոց ՚քնացահ
մէկ
սիւնակը
:
«ճակատամարա»ր
կըպատ-կանէբ
մէկղ -
մէկ
Հոաոլրտացող
գուբգոլբոտ
մեղս
ւնե–
բու
րնտանիքի
մր։ Երանելի՜
օրեր,
անց–
նս՛է օրեր - - - ;
՚Բեմալական
Թուրքերու
Պոլիս Հասնե -
էէն վերշ,
էլ՛՛
ԼԱ՛Ս
կցո ւթե ան
պաաասխանա–
տոլ
Աարմնի եւ կեգրոնական
կոմիտէի
խառն
ժողովին
մէշ ոբոչուեցալ
լուհաբ -
քի
ենթարկել
կուսակցութեան
Պոէսոյ
կաղմ ր , Հեռացնե է վաան՚լուահ
բնկերնե–
Րշ
Պոլսէ-ն եւ թ ո ՚ լ ո ւ լ
Պոլսոյ
մէշ
փոքբ
կորիղ մբ թեբթին
չուբշ,
թերթի
Հրատա
րա կութիւնր
չէսրունա
կելու
ել բնկերնե -
բու
մեկնումէ՛
գիւբացնելոլ
Համաբ։
Շաւաբչր
անչուչա
աոաշին
էլաբգի վբ -
տանգուահներէն
էր։ Պէաք էր
մեկնիչ,
առաշին իոկ առիթով
;
Աեհ
գժո ւ՛սր ութեամբ
եւ կուսակցա -
կան օրինաէլան
Հաբկա՚լրանքի
աո՚էլ
միտյն
էլբցանք
՚էի՚նքբ
Պ՚՚էսէն
ճս՚մբոլ
ղնել;
Այն
քան էբ յամառ ու անղր՚լուելի
իր
՚սնձ -
նական
Համոզումներուն
մէշ։
Անոր Հա-
մար,
կուսակցաէլան
մտաւորականն
ու
առաշնորգբ
, ինքը պիտի
րլլար
էնքղինքբ
առաշին
իոկ վտանգին
ենթաբկուլբ
,
յօրի–
նակ
ժսւլովբ՚էին
: Եթէ պէաք էր աառա -
պիլ եւ գոՀուիլ,
՛՛՛ն էր որ առաշփն ան -
՚էս՚մ
ոլիտի ենթարկուէր
այ՛է տսւռ՚սպան -
քին ու ղոՀոգութեան
;
Շալարչին
մէշ քլապրէր
լմ ւսն
Մարլդյւ ,
Հայը
եւ անչաՀախնգիր
ԴաշէւակցակաԸը :
Պոլսէն
ելլելէ
յետոյ,
անցնո՚լ
երեսուն
եւ
Հին՛է աարինեբոլ
բնթացքին
,
պաբբե–
րաբար
տեսայ
՛լին ք լ՛ : Ան աբգէն մեբ
էլաղմակեէ՚պոլթեան
Հտտրնտիր
՛էե կտ -
վարնեբէն
մէկն
էբ : Անոր մէշ
սակայն
ամէնէն
առաշ էլապրէբ
1քա.րդը ;
Ա՚սրգբ՝
րնոլթենէն
սաացահ
կատարելութեան
բո
լոբ րարո յական ու ՛լտ ՛էա վ՛ա րական
յտա–
կանի ^ ե բով
,մ աբղր
անսեթեւէ/թ
, ա
յլա–
սէր ու իր անձին
Հ՚սմաբ
աէրվիշական
բոէոր
գհերով
:
Ոմանք , գա՚ոելսվ
իբ
՛սբտայայտու
-
թի՛ւններէն
, կր կարհէին թէ յոռեաես
մլ^
էր
ան։ Երբեք.
գժ՚էոՀ
մրն էբ
կեանքէն։
Անոր բանա ստե
՛էհ
Հոգին,
կ՝ ուղէբ տես -
նել կատաբեալր
իր չուրշր
-. Հողին կր
վրգովուէ
բ ի տես իր չբշապատի
թե լ՛
ու
թեանց ել պա.կաււեեբուն՛ : Անոր
էու -
թեան
մէշ կար աչխւսբՀ
մը լրիւ եւ ամ-
բողշական
. րաղղատմամբ
իբ
ներքին
աչխարՀին
, իր չրշապատբ կր գտնէր պա
կաս
ու անբաւարար
I իր այգ ղժգոՀոլ
-՚
թիւնը կր յայանէր
խօսակցին
, իրեն
Հա–
մաբ խիստ սովորական
ղարձահ
մէկ չար–
ժումով
"լսեբլ
թօթուելով
:
Շաւարչ
բան ո՛սաե ւլհ
մ
Հ.Տ«
էր աոաւե -
էապէս
. ինքնատիպ
, արձտէլ՚սգիր
բանաս
տեղհ
մ ը Հըապաբակագբի
ԳԲ էով :
«,8առաշ»բ
եղաւ
իբ ձեռաքլեբտբ
: Աւե
լի ճիշա
կ^բլլս՚ր
բսել
իր Հողեէլեր՚ոբ
:
էբ՚լբումէն
բերաւ
իր Հեա, իբ շաա սի
րահ
այղ
անունը։
Ֆրանսայի
մէշ երեսուն եւ աւելի
՛սա–
րինեբ ան՝ «8առաշ»ի
բեմ
էն տմ էն օլ՛
ապրեցաւ
տաբագիբ
Հա յութեան
առօր –~
եան
է
^8առյսշ»
տիեղեբք
մ լ^ւ էբ իրեն Հա -
մար։
«8առաշ»ի
էշերուն
մէշ
՚սմէն քսա– ^
^՚բչոբս
ժամ՛ը ՚^աէ\՛գա՛ք մը ան էլբ փոէր
իր՛^
իաէալնեբը,
ղառն թէ քաղցր
չղարչով
մր
պար
ուր ուահ :
Ոտրձր ու տաբահուն
՛ո ես
լականներով
տողս բուն
ա յղ մաբգը էէր դ ոՀանա
ր ա -
աով
.
«Այնքան բան կա
յ
րսելիք ու
գբե՚էիք
, որ անՀնար է երկու
ժամ
կեանք
ունեցո՚է
օրաթերթի
մը էշերուն
մէշ խտա–
ցրնել»
, կըգանգաաէր
յաճս՚խ
:
ՕՐՈԻԱՆ
ՇԱՐԺՈՒՄԻՆ
ՀԵՏ
Վ.ԱՐ0–ԱՊեՏՈՏ^էԱՆ8 մհՋ ե հ
Վ^երշին օրերուն,
Կրեմլին
անղամ
՛քբ եւս
փորձեց
ՀամչխաբՀա
յին քաղաքական
՛՛լ -
թեան
՚էեկբ էբ ձեռք՛է՛ ա՚ւնեէ : Պաբղ էթէ
միայն
՚սնմեղ ել բարի նպտաակնեբ
չեն
թաքնուահ
Լոնտոնի
, Փարիղի
եւՈւոչինէլ֊
թբ՚՚ի
նե բ էրս յս՚ց
սւս՚հ
առս՚շար
էլո I թ իւն -
ներսւն
ե տին : ք՛ ր՛ս
էլ ան ո ւթ ի ւնն
ա յն է ռբ
խոբՀ ւ՛՛չա յին
վար
իչն
է, բր
մաաՀող
ուահ
են Մ– ՆաՀանգնե
բու
ձեռք
ձղ ահ յարա -
ճուն
՛լե բակա չութէւնէն՝
"՚բարս՚կս՚ն
ա* —
քսարՀէն
նեբս : Ամ՛էն ձեւով
1լուղե–՚ս Հ՛ս -
ւասարակչէւութիէնր
պաՀել ել էրենց ի
նպասա սաե ւլհ ուահ
Հ՛ոմ ս՛կր ական
մթնո–
լորալ
լաւա՚էոյնս
չաՀաղորհել։
Շեպիլովի
առաշարկութիւններր
ն՛՛ -
րութիւն
մբ չեն : Անցե՚սք
Ապրէչէն ան -
գ՛ոմ
ւք րն ալ փավւա ք յս՛ յանահ
է բ , որ
«չորս
մ եհերր» քով քովէ
ղան ել ՚սբե -
ւելեան
Մ էշե բկրա կան ք՛ Հարց երբ փոխա ֊
ղաբձ
Հասկացողոլթե
ամբ լուհեն
Հ Ո՛՛ւլ ~
կանին եւ իքրուչչեւ,
ղէպի
Անղլի՛ո կա -
տաբահ
իրենց
ա յցե էութեան
ժւսԺ ան՚սէլ
,
կբէէեահ
էէն իրենց
առաշ՚սրկութէէնր
, որ
վեբապաՀ ել պաւլ լնգոէնեէութեան
. մ ր
աբժանացահ
էր : Արգարեւ
, Անգլիա
կ^ա–
պասաս՚նէր
Պաղաատի
Աւխաին
ետին; Ա •
ՆաՀան՚էնեբր
էբշօբէն
նկաաի իսկ
չ՚սռին
խո րՀբգա
յին առաշտ
ր էլո ւթ իւնն ե րով , ս -
րոնւլ
րնոյթբ
քարող չո՛ էլան կբ նկա տէին :
Միա
յն Ֆրանսան
էր , որ Համ աձա
յն էր
չորսեբ՚՚ւ
ժուլով
Հրաւիրելու,
բայց
մինա–
կր չէր էլրնար բան ւսէլղ ՛՛ւթի
ւնն ե ր
վ՚սրել
Մ " ո էլ" ւա յի
Հետ : Խ "չ՛Հ ր՛էա յի
V
վաբիչնե–
բր , իրենք
ի"էք
յտ յտնե
ցին Կի Աոէէի եւ
Օր" ւ՛սն լնթացիկ
էլ
ա ս ՛լ
աւ
մ
ւէոբհնական
էչեանքի Հեա կապույսհ
ման—
րամ ա սնո
ւթի
ւննե րը կը
՛չ ս՚ոնացնէ ին իր
րս՚ն՚ոս՚ոեղհի
Հո՛լին եւ էլր էլարհե՚ք Թ^
"՛յ՛չ
յուէէումնե
րբ, աւա՜ ՛լ,
ճաէլաաա —
գրական– եղան
իրեն
Համաբ :
«8առաշ»ի
էշերուն
մէշ,
խմ րաղբ
ականի
կամ
«Օրբ
Օբին»ի
ձե լի ն տակ
ամէն օր
Հայ Մարդյ/
էր որ կը յայ անո
ւէր ;
Հողեմաչ
՚ԷԲէով
մը Հետամուա,
Հայու
ֆէ՚լէքական
հաւքրա1ւքիԹ
այս
րառր
չ՚ստ
էչ՛ ոիրելի
իրեն Համար :
Ան եւլաւ , իր "՚ոօլ՚եայ
թերթի
էշերէն
,
Հայ
լե՚էուի
եւ
մ շակո յթի
պահապաւն հրեշ–
աակը ;
Օաս՚ր
ե րկինքնէ՛
բու
աաէլ
հն՚սհ
Հւս
յոր՜՛
՚էիներոլ եւ հոր սերո՚նգի
էոիբելի
«Հայ–
է՚էկբ
ք՚ղեւսբ»
;
իք արանեց
աղղս՚ւլ աւնե բլ՛ ին^՚աաէսլ եւ
՚^ատոլ
՚ԷԲէով :
Աո՚բ էր լեւլուն,
երր էլը ՛լա
բնէ բ,
բս՚յց
ել
մար՚էէլային
: Այնքան
անկեւլհ ու սրբ–
տաւլին
սակայն
, "չւ շ՛սա անղամ
հունկէ
կբբեբէչ՛
՚սւքենաբիբս՛
֊ւս՛էլառակոբղ
՝1է,
իսկ։
Մէկ
ինքնատիոլ
նախա՚էասութիւէ՚ով
,
ղբեթէ
ամէն
խմբ՚սւլբտկանի
մէշ , քս՚՚րի -
մ ասա
ղիւա
մբ ունէր , էբբ
՚քեհա՚է"
յն
շնոք֊,ք
իր
֊, րապա րակա՚էբ
ի
՛չբ չին ;
8 ե ՛է՛ս փո ի՛ական էբ խառնուահքով
: Ա -
աոր
Հտմաբ
Գ՛ս շն՚ս էլց աէլան էբ :
Գիտէր
սաէլայն,
այղ խառն՚՚լտհքբ
տեւէին եւ
պատշաճութեան
սաՀմ աննե բուն մէշ
ղորհաղրել
:
Ատոր
Համ աբ
յա
բ՛լ ուեց ալ
՛սմ ենա -
թունղ.
Հ՚՚՚քլ՚ոռակռբւլ
էն իսկ :
Աէբելէ
Շաւարշ,
պալ՚աքգ
լրէւ կաաա -
բեցիբ։
Ապրեցար
իրր Աարղ,
Հայ եւ
Գաշնաէլցական։
կ.
ԹԱՆՏՐՃԵԱՆ
ՇԱԻԱՐՇ 0՚ԻՍԱ ՝ԻԵԱՆԻ
3
Ո
Ւ
Շ Ե Ր Ը
•
ԱԼԻ
ՐԻԶԱՑԻ ՕՐԱԴԻՐԸ
Գրասենեակին
մ էշ էլբ ղ անսւէ
ին
Լպս՚շ–
աօնաէչան, եւ մէէլ
՚լաւլտնի
ոստիկ՚սն
: Իսէլ
սալոնին
մէշ կը ղտնուէին
՛է Հոգի,
երկու
պաշտօնական
ոստիկան
՚Բըսմը
Աիասիէն
,
երէլու ոլաշաօնական
ոստիկան
՛սլ ս՚բ՚էե —
լաբանի
էլո ՛էմ է
՛լր ուահ՝
Շ աւա
րշի
Հսէլո -
ղութեան
Համար , ինչսլէս
նաեւ
երկու
գաղտնի
ոստիկան
ել մէէլ
սենեկապան
:
Րէշատ
պէյի
լուր
տուի թէ
Շաւաբչր
բերուահ է։ Հագէւ
երէլու վայրկեան
մը -
Օ՚ացեբ էբ Րէշատ
սլէյի
մօտ :
Շալաբշբ
Րէշատ
պէյի
՛լրա սենեա
էլր
աանելու
Համ ար
վե բագա րձա յ գբասեն -
եակս : Նեբս
մ տա յ ել «Հ րամ մ եցէք» ր -
սէ
X Աալոնը ոստէկաննեբով
լեցուահ
ըլ -
լալուն, ես առշեւէն
, Շաւաբշը
եաեւէս՝
սկսանք
քալեէ։
Աալոնին
մէշտեղր
Հասեր
էէնք : Ապասաւորբ
՚լաւաթ
մ ր
^՞*–/՛
բերեր
էր ,
Շաւարշի
խն՚չ.րանքով :
Շաւարշ
սպասաւորին
ձեռքէն
առաւ ղա–
լաթր եւ սկսաւ
խմել–,
Ջ ՈԻՐ Ը ԽՄԵԼՈԻ ԺԱՄԱՆԱԿ
ինչո՞ւ
չէք ղաբ տակաւին,
կը պօ;. -
ռար
այ՛լ. սլաՀ՚՚ւն
Րէշատ
պէ
յ էնհի :
Գո՛ց է
մ ինչեւ
Րէչ՚ստ
պէյէ
՛լ բաշենեա–
կէն
՚էուուը ելրսի -
Ջուր
կը խմէ։
Հիմա պիտի
բերե՚եք։
-— Այո
մաբ՚էն ալ ամէն
անղամ որ
Հարցաքննութեան
րերուի
, այսպէս
^"՚–/՛
կ՛՛ուղէ ,
է՞նչ
կը նշանակէ
այս :
Րէշատ
պէյ աւարտահ չէբխօսքք՛ , երբ
աղմուկ
մբ վւրթալ
սալոնին
մէշ։
Գլուխս
ետեւ
գարձսւցի
, սալոնին
կո՚էմբ
նա յե -
ցայ
, տէ՚ս՚սյ "ր Շաւարշը
, ձեռքի
ղաւա–
Թբ յանէլարհ
ոստիկաններուն
նեաելով,
այղքան
՚քո՚րղոց
մէշէն աբագարաբվա
-
ղեց
ղէսչի
սանգոլգներբ
•
Ապասաւորբ,
շուբը
բեբահ
ժամանաէլ ,
սանգու՚էի
վրս՛ յի
սաէսնի
՛սսլա էլե
պատ
՚էույլը
բ ՚ " ց ձ՚լահ
Բլէաէ՚՚՚ք
,
Շաւարշ
նեաուեցալ
՚էէպի
ս ան ՛չո ւ՛լն ե ր բ : Ա
ինչ
ոսաի էլաննե բուն Հետ, բ ՚ լ ն ե լ ո լ
Համար
՛էէնք , ե տեւէն
էէբ վա՚էէինք
, ցաւով տե -
սանք որ Շաւարչ
էնքղէնք վար
նետեց
սանգուղներէն
: Երբ Շաւարշ
ինքգինք
վար
նեաեց
ս ան ՛ԷՈ ւ՛լն ե ր էն , Ո -
ձք,
Ա •
յարկի
սանղու՚^եբուն
ւիայտեայ
բաղ -
բիներուն
ղաբնոլելո՚ի՝
կք կոաբէ
բաւլ -
բիքներբ,
այս պատճառով
իբ
անկման
սաստկութիւնը
կը նուագի : Երր
եաեւէն
Հասանք , Շաւարշ
վարի
յաբկր ,
գեաինը
պառէքս՚հ
հանբ
հանբ կր չնչէչւ :
^ Րէշատ
՛ղէ յ
՛ոնմիշապէս
Հ բաւի
բեց
ՀեբթապաՀ
բժէչկբ
։ ք՝ժիչէչին
քննոլթե -
նէն
վերշ տեսնուեցաւ
, որմարմնոյՍ
մեհ
վնաս մբ
(էսասլը պիր սաքաթլըք)
չէ Հա
սահ , րայց երբըսաւ որ տս՚սբ օբ մր
Հանէէիստի
՚գէտք
ունէ ,
յե աաձղո
ւե
ցաւ
Հարցա^նութիւնը
:
•Զարմ անալի է որ ա յս անկումին
իրրէէւ
Հետեւանք
Շալարի բան մյւկւ ալ չէր ե ֊
՚լահ
I Իր անկում
էն երեք
օբ ՛քե րշ բաբ -
ւսքեցալ
վէճաէլր։
Աակայն
բմէչկին աե -
՚լեկա՚լրին
Համաձայն
տասբ
օր
Հանղէստ
տրուահ
ԸԱալով
,
նոբէն
չՀտրցաքլն
-
նուեցաւ
է
ՍՈԻՏ ԽԵ՚եԹՈԻԹԻՒ՚ւ,
Երբ
ինք է՛ւս տեսաւ որ իր անձնա ս -
պան"
ւթե ան
՚իորձը
արդիւնքի
մբ
չյ՚՚՚ն -
ւլեցալ եւ Հասէչցալ ոբ բժչկական
տե —
՚լեէլաղբով
տրուահ
պայմանաժամէն
՚քէ՚ք՚շ
նոբէն
Հ աբ ց աքննո
ւթ ե ան
սլի ՛ոի
Հրաւիբ -
ուի , այս
ան՚լամ
խենթ
ձեւացաւ եւ սէքբ–
սալ
՚էէուխբ պատե բուն
ղարնել ,
ինչպէս
կբ Հաղոբղէր
Մ իւթէֆէ
ր րիքա
յ ի ոստի -
էչանապեար : Այս պաաճաո ով
Հրաման
տբոլեցալ
կապել
ոտքերն ու
ձեռքերր։
/*այց եւ ՛ս յնպէս
չՀա րցաքենուե
լու ե^
« ի ֆ ս ՚ ՚ ՚ ՚ է »
չտալ՚ււ
Համար,
սէլսալ
ւլչուքսր
՛լա րնէ. լ ՛լե աք՛ն Հ
Այս
կացութեան
մէշ,
Հսկուլսլթք.ա
՝Ա
՝է1սմ՛Որ
եբէլոլ պաչաօնական
ոստիկան
եւս
յատէլ՚սցուեցաւ
իրեն,
որսլէս՚լի
անձնաս -
ւգ՚՚՚նոլթ
ե
ան միշոց
չարոլի
- Ա օտ
քսան
Օբ
ա յսպէյլ
սուտ
խենթ
վփ ճակով
Հսկս -
՛էութեան
աաէլ մ^՚աց : Երբ տեսաւ ոբ
սո^տ
քսենթսւթէ,նէն
ալ
օ՚լսւա
չկ՛"յ է
Հրաժարեցաւ
այ՛լ
վարձէն
ալ։
՛Բանի մբ օր վերշ, Րէչաա
պէյի
նամակ
մ՛ր դրելով կբ յայտնէր թէ պիաի
՛ղա ֊
տասխանէ
տրուահ
Հաբցումնեբուն
: Ու
նորէն
՚Բբսմբ Ա
իասի
րե բուե ց՛ու
-
Աաէլայն
ղ արձէ.՛սլ չպատ՚սսխանեց
՛որր–
ուահ
Հարցումներուն
, «լուր
չունիմ,
չեմ
գիաե ր» ըսելէ
՚էէստ ուբիչ
բան շբսաւ ; Ա—
սոր վ ր՛ո
յ մինչեւ
ա յղ
Օբր
իբմ է
աոնուահ
պաաասիսաննէ,բէն
ամ՚իուիում
մը ըն՛ելով ,
՛էէնք յանձնէ. ցինք պաաե բաղմ ական ատ -
եանիս :
ՀԻՆԳ ՏԱՐԻ ՐԵՐՕ֊ԱՐԳԵԼՈԻԹԻԻՆ
Պ՚ս՚ոե
րա՚լմ ական
՛ Ա տ ե ա ն ը
՛լա
յն գ •սաա–
պարտեց
Հէն՚լ
տարուան
բեբգարղ
ելու -
թեան եւ ղրկուեցաւ
կեգրոնական
բանտ։
Շս՚ւարչն ալ այս ձեւով ագաաեցաւ
\
(8 հւ վերջ )
Fonds A.R.A.M
