^ Ց Ա էՒ Այէ *
* Կ ե ս \ * քԸ
։ Ւ Ն
10
ոՎ.ւքԷԱԿԱՆ
ՃԱնԱՊԱՈհ ՀՐԱ8 »
•
Հեղինակ՛ ՎԱՀԱէյ ԹՈԹՈՎՈ՚ՕՑ
Այս քիչ մը ուռուցիկ
վեընագրին
րա -
ցաաըոլթիւնր
ՀեաԼւեալ
ձեւով
1լուէոայ
Վ
. Թոթովենց
ՀԱ՚եր
փողոցր
Հին Արեւելքի
այն ճանա–
սլարՀի
մսէոնիկն էր, որ ծայր էր
առնում
Հին
Հռոաէմից , գալիս
Հասնում էր է՝իւ– -
ղանգիայի
Հին մայրաքաղաքը,
րնգՀաա––
ւոլմ էր մի ակնթարթ
, կասլոյտ
Ծովով,
ասլա շարունակւում
էր , օղակելով
ամ -
րողշ
Փոքր
Ասիան , գալիս
անցնում
էր
մեր տան առԼեւից եւ գնում
մինչեւ աչ -
իւարՀի
ձայրր
ք՝աղգաա1ֆ ;
Աւրեմն
,
Ղ1"–՚ԺVը
քաղաքին
կապող, այս
կարեւոր եւ րանու/չ
փողոցին
տուներէն
մէկուն
մՀշ 1Ւնաձ– է եւ ասլրա^է
ՎաՀան
Թոթովենց։
Այս գրքին մէշ կը
վերյիչէ
՛այն բոլոր
ւլէմքերն
ու գէսլքերը,
իէաղերն
ու սլտաիմնեբր,
սէրերն ու ոճիրներր, ո–
րոնք կր սլա ականին
ի՛ ր փողոցին եւ ար–
սլաւորահ– են մ անկութիւնր
եւ սլատ անե–
կութինլր
; կր սլատկերացնէ
իրենց րնաա––
նեկան
կեանքր
, կր հ^անօթացնէ
սիրելինե
րուն ,կր նկարագրէ
•անցորղներն
ու տ յցե–
չուներր
,գրացիներու
Հետ սչատաՀաձ– ար–
ի
՚Ոկ,
կամ զուարճալի
ղէոլքերը : Կ՝իմա -
նանք թէ ա յգ աաեն ուան
Հող
տրարձունե–
ւ՛ւ՛ք ք^է^՛– Կր մերմէին
ուսուցիչին
ամսա -
կանը բարձրացնել,
րայց գոնէ ,
ճեբմակ
սիրուն էշ մը կուտա
յին անոր՝
երթեւեկը
գիւրտցնելոլ
Համար։
Թէ
Ամերիկտրէն
վերաղարձող
Հայրենտկի ցնե
ր ր կը տսլա -
աորէին
րոլորին
իրենց
ոսկի ակռայով
եւ
Հ^ինկիլիզճէ»
իսօսելու
վարմոլաէՒ
մէկու
մ ր՝ ղէմքի
համաէէււոլթիաններով։
Թէ խա
չագող
«սոլրր
մաբգիկ^Ա կամ «սուրբ
Հո
ղի րամնող–»
միսիոնաբնեբբ
թեթեւ
ոտքով
կբ մամանէին
եւ 1լ անՀհաանային
ձան -
բացաքք– ղրսլաններով
:
Կարձ-ես փողոցր
վեբահ՚աՆ
բեմի , •/ ա -
Հո՛ն Թոթովենց
կանղնահ– է անոր
եղեր -
քին ու կբ իսօսի , կր պատմէ
՚ յստակ
ու
սլատկերաւոր
իր ոճով : ՚Բանի մր րաււով
մթնոլորտ
կբ ստեւլհ՜է ; Օրինակի
Համար
,
կ՝րսէ. «.Մթնշաղ է, բայց
վաղոցում
շաա
մարղիկ կան , օղր տաք է : Գարնան
օրեր :
շոլսին՝» : Եւ
Կ՚՚՚մ՝
«Առալօա
:
Գորշ , մ բ–
՚ւս՚Ա
երկինք
, բայց
ձիւնն
ամբողշ
ղ ի չե–
բր թափուել
է ,հ–աեկել
երկիրբ
շուշաննե
րովդ : Ասլա յանկտրձ–
լուսարձակ
մր
ւ^ուղղէ՝
սկսահ՜ նոր սլաամութեան
գե -
րակատարներուն
վբայ։
Գուբս
կուգան
անոնք
խաւարէն
եւ կր սկսին
շ՚՚՚բմիլ
,
քուղուիլ,
խօսիլ
իբենց
ղունաղեղ
բաբ -
բառով : Չեն ղիաեր որ այգ ճառագայթ
-
նեբուն աակ՝ թափանցիկ
են գարձաձ֊
ու
մենք կր տեսնենք
իրենց
Հոգին։
Անշուք
ել սաՀմանափակ
իրենց
կե՛անքէն
կենգանի
պատկեր
կր կաբծ֊են
ներկայացնել,
մինչգեռ
Համ՚ամարգկային
Աղբեբգու
-
թեան ել Զաւեչաի
տեսարան
մը
խաղալու
վրայ
են :
Ի Հարկէ
Թոթովենց
Հտրազաա
նկարա–
ղբութիւն
մը կուտայ
մեղի Հայ
ղաւառա–
ցիի
մտայնութե՛ան
, բարոյականին
, նիսա
ու կացին,
բայց, երր կը սկսի
յայտնարե–
րել
անոր
Հոգեկա՛ն
աչիարՀին
խաղազ
կամ
փոթոբկուն
ապրումնեբր
,
արաաքին
պայմէսններբ
երկրոբգական
մանրամաս
-
նութիւններ
կր գառնան
եւ
մարգկայինբ
Կր ս՚իրապետէէ : իսկ մարգկային
սբտէն
րխող ել կեանքին
ուղղութիւն
տուող
ամենաղօբալոբ
զգացումներն
են՝ Սէըը եւ
Ատելութիւնը
;
ՎաՀան
Թոթովենց
ի Հեբոսնեբբ
անգւսմ
մր եւս կբ յիչեցնեն
մեղի թէ չկայ մէկ
^ ^ ՚ - ի
) մէկ չափի սէր , այլ կան
րաղմապի–՛
սի
սէրեր ել սիբելոլ
կերպեր : Եւ "՚^"
Համա յնական
սէրէն
արղար
րամին
կը
սաանան
րո լսա կան եւ կենդանական
աչ–
խարՀնեբր
,՜ բնութիւն Ա իբ
տարերքով։
Ատելութիւնն
ալ սիրո
յ նման րարգ եւ
ճիւղալո
բոլահ՜
զգացում
մ լ ն
է : Երբ
ձ ա յրա
յեղոլթեան
կբ Հասնի ան ալ կբբ–
նա ք ենթական
մղել
խենթութեան
կամ
ոճրտղորհ-ութեան
։^ Թոթովենց
նկաաել
կուտայ թէ ատե լութիւննե ր կան ,
որոնք
նեբսէն
չե՛ն րխիր
I
այլ գուրսէն
կբ մբտ–
նեն մեր մէշ • ցեղային
յարատեւող ատե
լութիւնը
այս չարքին մէշ կը գասէ
։ Հայ
մանուկ
մր երր 1լաաէ, կր ՀայՀոյէ
թուրք
մանուկի
մր (ել յիոխտգարձարար)
, գի–
ւոակից
ղգտցումէ
մբ մղուահ– չէ , այլ
կ^լնղօրինակէ
ել ՀեաղՀեաէ
կ՛իւրացնէ
մեհերու
ն վաբուելակերպր
, Հոգերանու
-
թիւնբ։
Բայց
Թոթովենց
չբսեր թէ " * յ ղ
մեհ՚երր
ինչո՞ւ
ատելութիւնէ
ունին
իրարու
Հանգէպ : ԱաՀմանագրոլթեան
պարզահ՛
Հաշտութեան
ղրօ^ է"Կ ՛Ս՛ւ՛Ն էէ գներ այս
լար ուած՜ ութեան :
ԱրուիՀեէոեւ
, կբ ղրէ
Թոթովենց
, ^մի քանի օր յեաոյ էսկ, ^ի–
էքաստուն
Հայերֆ
շշ)՚է.՚՚՚3է՝^
"՛՜Ր է է. ականշ–
ների •, շխաբուիք
։Եւ իմասաուն
Թուրքեր
եւս
չչ^՚^ացին
. ղղո՚յչ,
Հայեր
կ՝ուզեն
մեր
^ՐԿւ՚ՐէԼ
իշի՚են եւ ւէերտցնեն
կբօնբ՛» :
Գալիք
սեբունղնեբբ
Հետեւեալ
«.զար ֊
մանա
լի Հէքեաթր»
պիւոի ււլաամեն , կ՝րսէ
Թոթովենց
. Վինում
է չի
լինոլմ
մի
ւիոքբաթիլ
Հին մողուէյլրգ
է լինում
. . .>> ,
արՀեսէոաւոր
, Հողագորհ–
, բանուոր
, մբ–
էոաւորէսկոէն
եւայլկլ : ԱրաասաՀմանի
«իբ
Հարուստ
ցեղակիցներր
ել արեւմտեան
մի–՛
նիսաբներբ
Հբում են այգ
ժողովուրգին
գէպի
կռիւ իր Հտբեւաննեբի
ղէմ ;» Ասոնք
ուժեէլ
են , թիլով
չսէէո են , ղինուտհ^
են :
ՄհՏ Ք Եհ ԱՐՈՒէԵՍՏ
եՐեՔ հՐԳՒԾԱԿԱՆ ԳՒՐՔհՐ
•
1) «Ս՚ԷՅՃԸՐ ԹՈՄՍԸ^^ ԳԱ՚ԼՏ՚եԻ-ԻԸ»
Յայտնի
է թէ որքան
մեհ֊
յաշողութիէն
էլաաւ
Բիէււ
Տանինոսի
«ՄէյԱըր Թււլքսււււի
նոթ^ագլաւթ-իւնները»
Հատոբր,
որուն
մէշ
Հեղինակը
անգլիական
ակնոցով
կը
գաաէբ
Ֆբանսան
ու ֆրանսացի
ժողո -
վուբգին
աոանձնայատկռւթիէններր։
•Բաշալերուահ–
իր յտշռզոՀթենէն
,
Բիէ
՚է֊
Տանինոս
այմ-մ կը Հրատարակէ
եբկրորղ
Հաաոր մր, որուն
մէշ այս անգամ ւսլ
իէոշորտցոյցով
կը քննէ
Անգլիացիներուն
աււանձնայատկութիլննեբր
:
Այս
կարգի
պեղումներու
մասնագէսք
մլն է Տանինոս. կբ բաւէ
որ քանի մը
ժամ
պատի
Լոնտոնի
էիոգոցներուն
մ
էշ՝
անմիշապէս
նշմարելու
Համար ,
իրեն
յատուկ
եբգիհ՚ական
ոճով, այն րոլոր ար––
սյաէւոցութիւններր
^ որոնք Անգլիացին
կը
ղանազանեն
աշիարՀի
միւս
րոլոր
ժոէլո
վուր գեե բէն
:
Օրինակ,
Մէյճըր
Թոմսլնի
իւււրՀէււր -
՛լով,
Տանինէէս
կ՝որէւշէ Հաստատուիլ
բն–
աէէէնեկան
փանսիոՕ/.
մը մէշ.
Հասցէն՝
Լէսւէնէոիշ
Ծաո-ուէլի, թիւ
58։
Վերշաէղկո
Կր
. Ր " Ւ ՚ / Ի գանել
վ՚ոէլոցր,
56
եւ
60
թ ի ֊
լեբը. կը յուսար,
նոյնանման
տուներու
շարանին մէչ, որ գոնէ
58
թէ՚^Ր
գանուէր
Հ^Գ՚ել
&ձի մէչաեղը.
որքա՛՛ն
սիւալ են -
թէՍէէրութիւն
։
Բարի
աղեկ
մը խորՀուրգ
կուտայ
ի -
րեն,
որ նախրնտրարար
թիւ 2.1է
մօաերը
էինէոոէ
թ ի լ աը։ Տանինոս, այս
գէոքքհ^
կր Հանէ իր րնղՀանոլբ
եզրակացութիւնը
.
ճԸնգՀէւքնէէւր
սէէէմ
ամ բ ,
Անգլիո
յ մէչ
տուներուն
թիւերը
իրարու
չեն յաչոր -
Գ^՚՚Ր
՚ շ՛՛՛ա
միօրինակ
բան մբ սլիաի
րլչար
՚սյղ։
Փողոցին մէկ կ՚՚ղմբ
տուներու թի–
ւեբր կը բարձրանան,
միւս
կողմր
կը
պակսին
: Երրեն ալ , կը ղ՚ոգբին
նէւլազե–
լէ եւ յանկարհ՝
կր րաբձբանան
• ապա ,
ա
յգ
ճիգէն
յոգնաքք–՝
գաբձեալ
կը
սկսին
Նուաղիլ
. . . փողոցներն
ալ
չափազանց
քմայքոտ
են. վայրկեանի
մր անուչա
-
գրութիւն
, ե լ յան կաբե
կ*անէլբաղ.առնաք
թէ
ւիէէէլոցբ
անուն
փոխեր
է : Երրեւքն
տ–
նէէլն կբ վախեն,
վայբկեան
մբ
՚/՛՛՛/՛^՛
գաբձեալ
անուն
կը փսխեն
, ւոէէլա , կար -
ձ՜էք
ղղչալով
, Նախկին
էսնունին
կր ւիե -
րաղառնսէն
•
• -
Երբեմն
կր պաւոաՀի
, որ
՛ւ՛՛՛՛Լ"3Ի
՚^I՛
՚^՚հկ
մայթը
մէկ անուն
ունե
նայ
, իոկ գիմացի
մայթը՝
ուրիշ
անուն
մը» :
Լէէնէոէէնի մէշ
23
փողոց
կէոյ՝
«Հայ
Աթբի՚թ»
անունոէլ,
13
ՀէՈէէէ՝
«՝Բինկ
Աթրիթ%,
11
Հէստ՝
«Տիուք
Աթրիթ»,
բւոյց
, կր շարունակէ
Տանինււէւ ,
ՀԼոնաոն–
ցինեբր
չաա
աղնիւ են. անվարան
կ^րնկե–
րանաՆ
ձեղի
երթալիք
աեղե
րնիղ.
ցո յ ց
՛տալու
Համաբ
, մինչեւ
այն սլաՀր , երբ ի–
րենք ալ ձեղի
ոլէս
ճտմրանին
կորսնցնեն՛»։
Տանինոս
մ ասնաւո
բտ բա
բ կր քքանբաՆա
յ
Անգլի
՛ոց
ինե
բու
սովորութիւննե
բուն վլ՛ -
րայ։
«Անղլիական
ճաշերր
Անղլիոյ
ոլէս
են
. ամէն
կողմէ՝
շուբ ով
չրշտսլաա
-
ուաէՒ» , կամ՝
^քն՚լլիացիի
մբ բեբաՆբ
բա
ռնալու
Համար
երկու
ամենաղօր
րան՚սլի
կայ
. ուիսքին
եւ Ար
-
Գիբքբ^ •
Ուրիշ
Ալ
մինչ
ՀամաշիլարՀային
պատեբազմր
ա–
լ ՛ ի ՛ ն ու կրակ կը տ՚սբաձ-է
ամէն
կողմ
ք
« Հ ի ն ա յղ
ժո՚լուիրգի
ականշին
գոււում են
մին իստ բներր
եւ Հարուստ
ցեղակիցներ
ը
.
« եկել է աղատութեան
ժամ
ը ,
ի՚՚ը–՛
՛իի՛ Բ Ք" Հարեւանին
,խփի՛
բ նրա մաՀ
իկին
յո՛ խա չով»
: (...)
Զ՚ոբկում
են
ղարկւում
եւ
ՀիՆ այգ ժողովուրգից
մնում
է
միայն
մ ի
՚ ի շ ո ՚ ֊ բ էբրե՛–
կոշմաբային
յիշ՚ոատկ։
«Ապա
ղերտղ
ո յն
ու. վսեմ
ՅԻ^ԻՂ^՝
"Վ
ՀրՀռում
են մինիսաբներր
ոսկոբնեբի
եւ
մոէսիբնեբի
վբայ
. . .
«Ե՛– երկ
նքի
ց
լ ն կ ն ո ւմ է
եբեք
է՛՛քն -^
ձոր
. • .» :
Այսք՚ոն
«ցէնիւլմ»
իրօք կր
զարմ
ս՚ցբ–
նեն
մեղ
է
Այլակերպուած՜
ճչմաբաոկթեան
եւ աղա
լա
ղո ւահ՝ պաոէմ ութեան
ա յս «ե -
լո յթը՝^
բացտ
բձա
կասլէս
անտեղի
է
այս
պիսի ղբա կան ա րժէքով
երկի մր
մ էշ
։
Շ՛՛՛՛ո կր ցաւինք
որ ՝Լ.
Թ " թ ՚ " 1 ե ն ց , աքն -
ք՛՛՛ն
թա՚իանցող
ե լնբբազղահ՜
, չէ բմ -
բււնաէՒ թէ «.այգ
ժողովուր՚լէց
մնում
է
մէայն
մէ վւչուր»
, որո՚ԷՀեաեւ
ղանւէուաձ––
նեբր
մ ոբթուաձ՜
են այգ «ա՛սր
բեր
կուլ–
աուրայով»
իրենց
ղրացէնեբէն
:
ՎաՀան
Թ"թ"վենց
օժաուահ՝
Հեւլինակ
մ ր ԸԱ՛" է" ՚-ն , "՚ն՚ոեսենք
այս մէկ
Հատիկ
«կո
շ՚ք I" լ՛ո՛ յ էն»
է չ ը ։
Ն՛՛՛ել,
աաոնես՚կ
մբ
օ՛սար
րաո երու
ներկայութէւնր՝
որոնք
,
՚քէշէ
՚ ք է շ ֊ , կբ կոտրեն
թավւր
այլապէս
աւլ–~
նէւ
ե լ սաՀոլն
էբ ոճին։
Աիշենք
աււալե
-
լւսպէ ս ՚ թէ ՎաՀա՚կ
Թոթո՚էենց
ղաւառա
-
կան
Համեստ
փողոց
մ բ կբցաՆ
է վերա -
Նել
թանկաւլին
պաստառի՝
որւււն
վր՛՛՛ձ
,
ւլգայուն
՛էՐ^է՚ն՚՚՚է
եւ ներշ^ւչուաձ
արուես–
աով,
քուէ
ք՛՛՛էէ՛
շաբաՆ
է
մտրգկայէն
հ-ազբտՆկաբՆեբ
եւ
Հ ոգենկւս
րն եբ :
ՎաՀան
Թոթուէենց
յիշ՚ստակներ
ողե -
կոչող այս ղէրքր
կ՝աւարաէ
կաբօտավա՚՚ռ
կանչով
մր , որ խորունկ
աբձաւլանգ
կբ
գանէ
մ ե՛ բ ալ
Հա յբենարաղձ
Արտերուն
մ է շ ։
ՀՈՒՐԻ
ԻՓկԿԵԱՆ
ՅԱՌԱԶԻ
ԹԵՐԹՕՆԸ
(286)
էՈԱՏւքՍԼԿԱ՚ե ՎԷՊ, 364 - 400;
V՛.
ԳԻՐ-Բ
^
5
ՄԱՅՐՀ^
•
Այ՛լ
միչոցին
՛քի քար
՚լիոլ
՚ոլ
նբա
ձիու
յճո՚կւսո՚ին : Զի՚ն
ցնցուե ցաւ ,
՚ւ՚՚՚Լ՚ւ՚՚՚է՚՚՚ց ,
եւ
Ոէ
շաթաւի
լէնելէււէ , ց՚՚՚ծ
՛լ լորէււեցալ
:
1,1" րնկաէ^ " ՛ յ ն
հ."՚Լքի
՛ԼՐ՛"յ ՝ ՛՛ր
կ՚՚՚լմ՛՛ւմն
էբ Մերուժո՚նէ
ւէէւբաւոր
ոաքբ։
ի՛ւր էէո
1է–
վոէթեէէէն
մէշ ,
Մերոլժսէնր
տմենելէն
չ՚լղ՚ոց թէ է՞նչ կատարուեցէսլ
էէր վէրքէ
Հե՛ո։
Փ՚սթոթր
թոււ՚սց՚ո.
, ել
՚ԷՀրքր
լյասո՚էկ
չվւուելուէ
ւլեանէն
, ւոբէււնր
ոկոեէք
Հ աւե
լ ... :
Մ՚սյրբ
Հ1
.։ոէէց
նկէՈէոեց
որղոլ
րնկնելր;
Ա՛ք բո՛ւք
աշէո՚որՀր
՛քթնե ց նրա
"՛չքեր է
սաշ/ւ : Ո՚լբ՚՚՚յէ
"՛ւլ ո՛՛լ՛ո կնե բուէ ց՚ոքՒ
է շ ՚ ս լ
է,ր
,լ
,ոՀա
.ոբ՚"կէց
, ե, կ".լէՆյբ
կոչելով,
ոկսեց
վ".ւլել
ղէ՚ղէ
որղէն։
Հ\քն "՚լ"^ րմ
. . .
անղ՚է՜՚թ
մ՚սբւլէկ...»
^էչ էր
՚ոբձսէկոէ.ք
%ա , եւ ւլոէլէլէէշէէւն
ք՚՚՚յէ^՚Ր՚՚՚է^
չ՛"բւէւնաքլէէւ
ւք
է բ ւէոէէյե լ : Նր՛՛՛ն
մ եծ՜
՛լ ՛ք ու՚որու
թեամր
կարողացան
պաՀել
, Հասկացնելոէէ
, թէ
ձէն է լ՚նկել եւ ոչ թէ
ոբղին։
Աէսյբր
Հանւլոսւէսցէսլ
, երբ էոեէւաւ , ոբ
ձէն
յո՛ շէ ղալւււէ , կրկին
՛թ՛ր
րաբճբացաւ
ե
լ
Մ ե բէււժանբ
ղո՚րձե՜ա
լ նստեց նրա
ր -
րայ
:
Բոէյց տրիւնր նբա ՚էէբքէց
՚քե՚լ
՚ք
Հոսան
քով
ւլնռմ էբ եւ, թամբէց
էրելով,
ճե
րմ
ս՛կ
ձէոլ
ճե բմ
էէէկ
վւււբէ վր՛"
յ
՚"Ր՚1
^ ն
՚քՆել էբ մէ յէ "էն է
ր
էէ։
ր ՚՛։ կ , ո լէէրու ն
վէո ՛էէ
կ ~
ներ : Թ էկն"1էւլաՀ
\ւե
ր էէլ
,քէ կբ
՜^ււկաոէեէլ
"•յ՛լ
> Ր՚՚՚յք
կտրծ՜ելուէ , թէ ձէն րնկնելէէւ
մէշոցէն
ինքր
էէիրէուորՈէեցէԱէ
,
՚"յ՚է,
էւլ
էէէ էէէ
ւ\
՛էէ II էէ էէ
՚՚չէնչ
չրսլսէնեց։
Մ երււլժան Ա կանւլնե
լու ց յեաոյ
, կոիէ ր
"ււելէ
էէ
՚ոոէոկւէէէլւէււ
յ
Նր՛"
ձի
՚ոէ
"րներբ
"՛Ր՛ք է ն ոլաոէէոո ել է ին էէլաէէէնէչէ
էք
ի
մ՚՚՚սլ՛
ե։
ւէւնցք,լ էին մ
իէ II
կոէլմբ : վյ՚՚էէոլուլ""
-
կէոնցէք յեա էինքաչոլել,
ղեււ
չաբոէնա–
կէէէէք
էին Հեէէէէւիղ քոէրէ.ր
Ոէ ՚1ւեէոեր
ար -
ձէոկել։ Այ^ միշոցին
Աեբոէժանի
ՀաԺ -
Հա րւլնե րից
մէ կր նրա
ու չ՚՚՚՚լ րո
է.
թի էնր
1/ էէւրձրեց
մ ի տ
յլ երեւո
յ թ ի
՚էր՚՚՚յ
՚
" ՚ " ՛ ՛ -
Բէէէնոէկի մէշ խոովոէ
թի՛ն
կ՛ոյ...։
Մ երոլժէսնր
նա յեց
ղէ էղի
ւո
յն
կո՚քմք
։
Մյ՚ք– ե" սպասում
էէւ
• • ՚
մբւքնշաց
նա, եէ րէէլէէբէէվէն
ւլ էէւնաթէսփոժւցալ
:
Այն՚ոեէլ
կուոււք են էլեբիներբ. • . :
Ն՛" թո՚լեց
մօրր, շաասլեց գէպի
ղերի -
ներր։
Աամուէլբ
, որ աո ւ՛՛շին
՚"ն՚լ
"՛մ մի
ի՚էէւմ
ր
ձ ի ա
լէէ
րն ե ր ո ւ1 ճեւլքեց
Պ "՛ր՛՛ից բա
ն՛՛՛կի
" ՛ յ ն հ՜այրբ,
էէբւոեղ
ւլէոնլէէւմ է ր ւլե–
րիների
կէսբէւէւտնբ , — ֊ ^բԿր"ՐԴ
"՚նւլտմէն
վերաւլէսրձաւ
նւււ "ււելէ
սէււէւլար
խմրուէ։
Զ՚սրմ անու լէ
է"
րէէէ ղ
էէէ
թեամ
ր , ոլա
էէւ
ա էւելււ ւէ
ղ ե բ
Է1էե
բէ՚էւ չբշու ոլէւււո ալ
լլի^։
էւ լէէ
ր
1ւ
I։ բ ի չ/"լ -
իժ "էն , չք, չոէակ
ի կեբոլէէւ1 նեաուեցէէէէ.
նբսէնց
1լէս
բէէ1է.ո
՚՚1ւի
՛ք էշ
՝•
Հաււալ
ւիյէկէէւթ ե ան ր ո՛ւլէն , ոէղա էլէէէ -
կեց
ն՛ո։
Ջ՚սբղեցէ՚ք
, ՚իշրեցէ՚ք
ձեր կ՛ո ~
է
.ր.նլներր։
Գեբի՚ւ՚երի
ի՛ լ""ք"էնչիւլւբ
, "ր՚՚լէ " ՛քի
ււոէրէքնացած՝
վ րէժ խնգրո
ւ.թ իէն ,
րո բ ձէոքլ–
էւեցէէէէ. սլԱէՀ
՚էէէէլէէէ
՚ււ
ւլ
ի1է Ո է Ո
բնե բ ի
էխ։ Ու
լ : ւ
Ոմէոնք
կէէլւււմ էին բոււէնցքէէեբէէէէ
, ուք էէէնք
էրսէնց
էէ
տնե բէ
չւլթ անք, /""/
: Շ""՚էե
րբ
ւիէէ -
էլե ցէն
ւլ է էւլի բէէէնակր
,
էււէ
ր էէւ1էւ քլե ցէ՚ն
էէ
բ -
բաննե բր , եւ նրանց
սէւներբ
մ՚՚՚ՀակՆե
րէ
նէք "էն
Հ.\եո
քու
էք
բէւնէէէծ
,
քէէէ
րձւէւ քլու ե՜ց
ուն
ղէնէէլէւբնեբի
ւէբէէէյ :
Ամբէէէլշ
րսէնւէւքլբ
ւոակՆոււ1 բսէյ եղտլ : կն՚սյեցէն
միտյն Մ՛"–
մ է՛ կոն ե էէէն էւչխանր
չիկ՚էէքլա
բմ
իր
էէ
ր ա՜էւին
,
ուր
էլր ահ՜
է
ր Աամ
էւլ է
լի Հօր
ւլ ւուլ ""լլ՛ :
ԸնէլՀ
է
՛ւնո ւբ
կ"էւէ1""լէւք իժիւնր էւաՀման
չէէւ–
ն է ր
: կռւււլմ
է ի ն
""լամարէլիկբ
,
կէււու՚ք
է ի ն
ել կանայքբ
, ՛կուոււք
է ի ն
հեբէ
,րք. ,
կ
ււլ էէ է
մ
է ի ն
ել
մ
՚՚սնուկնեբր
: Նր"՚նց թր ֊
լ
ո
լ ւք
՛լ ա ն ո լէս
հ՜ ե կ ե ղ ե ՛յ ա կ "ւ նն ե ր՛էւ
՛ս )/ ղ
ււ։
՛ք
խէէէոնէէլե ցան ա րեան
ք,
ւ կոտո բահ՜ի "՛ւէէ -
կ
՚Ոքի
ւլ ործ
էէ էլէէէ
թեան
մէշ։
Բիլրէսւէւբ
էլելէեէէւ լհեբի
րիւ ր
՛էէ
լոր ձեէւքլք.բր
բ՛ս
րձ բւէէ–
էյո՚Ն
է ի ն
իր՚՚էնց
ւլեբւէւլնեբի
՚քր՚՚՚յ
•
Ասէւք
՚ււէլբ
անե րե ւ՛" կ "՛յե լի
քաշու -
թ եէէէ՚քբ չէէէն թ ո
է
.մ է լ, երբեմն
՚ " յ " , երբե՜մն
տ
լն կողմր : Ն՛" >"լն,ղիսի
"րլ՚նթաց
թ ա -
՛է՛՛՛՛է ՚ոնցնում
է ր
քէէէ
ւլ էււած
, ա լե կէէծէէւտհ
կէորալոնի
էքիշէէէի , • էէրոլէո
Հրեղէն կ՛"յ -
ծ էէէ
էլբ
ու՚1ււյնււէ
մ
է
ցտւքէսք
էների
՚^ Ի2.՚"Ի ՝ Երբ կ"ւ""լ""հ
ր "՛լ՛՛ւ է՛ւ՛ Հ ա՛ւե լ է ր
իւր
ււա ր
։ւսէէիւ1,
լ ի ու
^էէու
ո րոէ թ
1է
"1
^է
ր , երբ.
ւււ—
րէէ ւնր
էէէ
բւլ է ն Հո
էէ
ու՛ք
՛է ր ք՛՛ք՛՛ք
՚ / " " "
կնք, -
րոէէ ,
"I
քէլ մ՚էէէքէոն
՚է
.կ
ձէէէլն էէէբձէէէկեւլ նա .
֊
Բ
՚Ոէէոկէէէն
է։ Ակսեցէ՚ր
էոյժմ ձեր
չղթաներով
կռոլել
ձեր
ղ երիչներին
:
քԼւէ՚էւ
ո ււէէհ էլրոէնէլ ւքէոունք,ց մեր
ձք,ււքր։
Այժմ
մե՚,.ք ղե.ի կր .քարենլ.
բէէէն֊լ .;1պք.
մեբ
եբկիբր։
ՐԱՖՖԻ
Fonds A.R.A.M
