<6
ԱՌԱՋ*
ԸՆԹԵՐՑՈՀԻՆ
ՏՈՒՇԱՏԵՏՐԸ
ԵՒ ՅՈՑՍ
Աչւղի
գրւս1լսէն ութե
սւն մէք մեր
րնթեր–
ցանւււթեան
/չր ներ/չւսյսւնան
չնղ^սւնրա
-
ոչԼո րան սւ սաե ւչՆակսւն
սւա ւլա րաննե ր
, « ռ –
Վււրա/լան
մչա/լումոէէ
ու.
րոէէանղաէլոլ. —
թ/,
սւմ
ր
սչաամւււահ՜քներու.
Հ ա ւա քահ՝ ոն ե ր
ձ/,
չաա քէչ անղամ
ւէէոչեչւ :
Վե ր քէւն աարիներու
լ^ւթացքին
սչաչւրե–
րակաև
մամ ուչի
մ էք յաճաէս
/լր Հանղի -
սչէի-՚ք
Լեւոն
կ՛արմ
էն
անունին որ մ չակ–
ուահ՜ ու յղկուահ՜ արձակով
մր ,
ղանաղան
նիւթե
րոլ
չ՚՚՚֊չ՚ք
Է՛՛՛Ր՛՝/՛՛/
ուհ ութ
իւնն եր
էլ (նէր , ամփովւ
սլարբե րութ իլննե րով ,
չափուահ՜ ու ձեւուահ
ոճով
Ա յս անղամ ան մ եղի
/լ՛ր ներկա յանա
յ
Հաաորով
մր , որուն
աիաղոսն է
Ր ա ր հ -
լոնեան, Տաքար :
Արկաբ աաենէ ի վե բ մ եղի
աբուահ չէբ
•գրա/լան
արաաղբութիւն
մր
որվերքասլէս
կր ղնէ կեանքի
սովորական
արաա
յա
յ -
աութիւններուն
եւ բմ բէւն ո ւմն ե բ ո ւն եւ էւ–
մացական
է՚՚՚՚՚ք՚՚յքի
մր առիթր կբ սաեղ–
Ո՛
Այս
մարղվէն
մէք
աշակհրտն(եր
միչ ա ու
նեցահ
ենք, սակայն
եբբեք
վարպետներ :
ՈրովՀ ւ՛ա եւ
Հէսյ
ղր ա կան ո ւթ ե ււէն մ էք ի -
մասաասիրութիւնր
գլ՛ չի էսա՚չ մր եւլահ է,
երբեք
գրութիւն
մբ կամ գւղրոց
մր, որ
սեռին
կարղա սլաՀ ութե ան սլիաի
Հսլա -
աա/լէբ
Ա
օաալո
բ
անցեալին՝
կրնանք
յ ի չ ե լ
քանէւ
մր անուններ
, որոնց վերաղբուահ
է իմա–
ցա/լան
ղբա/լանոլթեան
,
րանին
սսլասա -
ւոր
ողի
^որՀր ; Եղիա
Տ է մէւր ճէսլա չեան ,
Յարութիւն
Արմրեան
եւ Տէբան
Զբուք ~
եան , յէ՛չելու
Համար
ամէնէն
յաա/լսւնչա
կան՛ ղէմքեբր
մ
/է
ր ղբականութեան
; Աւ
՛ասոնց
կարղին Արաա չէս
Աար
ութի
ւնե ան
•ամ կ նէն լաւաաես
ր եւ
Հաւասա բա
կչիոր
ա յս քառեակէւն
մէ՛ք ;
Կ՝ուղէինք
րսեչ թէ Լեւոն
Գարմէն
իբ
Րարելոնեան ՏաքարօՀ
գրա/լան
նոր
սեււ
մր կր փորձէ , բաւական
յաքող, ուր կր
յայանուի
իբբեւ
մաահոգ մբ;
Անչուչա
բանասա/^գհ ակա՛ն էքեր
չեն անոնք , որոնց
՚ ^ ^ լ
"է՛ բաբ
ւղիաի բաբա էսէ ր եւ
սիրս
յ
զգայոլթիլնբ
իր ղէմքբ
ոլիաի
յայանէր
:
ք՛ա յց /տւ ա յնսլէս
իր
խոբՀրղահութիւննե–
բուն
նիւթ
/լբ /լաղմեն
նաեւ
սէթր , ար -
1Ո–եստւր եւ կեանքր,
իբբեւ
երեւոյթներ
,
որո՛նցմէ
չի կբնար
Հրամա
բիլ ոեւէ գրա -
գէա -
Ղ՛իմ ենք
Հ եղինա/լին
վէլա յութեան
՚
« Այս էքել՚ր
լի են Հա/լասութէւններով
,
անոնք վա
յ
ր
կեաննե
բու
աւղաւո ր ութիւն -
ներն
են ու ասլբումներու
Հունձքբ
ա յլա -
զան
գաչաերու՝»
(էք
94) :
եւ գաբձեալ
•
^Այս աեարակբ
, ուր կբ
գրու
էւն այս աուլերր
սլա ր ր/, բ ա/լան բնգ -
Հա աումնե բով , ասլրուլ սովորական
մաբ–
գոլ
մբ աբամագրոլթիւննեբէն
, /լեանքէն
ու օրերէն
բէ՛՛՛՛՛լ յաբավւովաէս
րմբանսլմ -
ներուն ա բձանագր
ութ
իւննե
րԿւ ե)։ » (էք
38) :
սա/լ մր օբագբութէւն
է այս , աոմար
մՀւ
Կ՛՛՛մ ա/էաբա/լ մր, որուն
մէք
Հեղինա—
կբ իր Հողէ՛ն,
իր ներքին
վիճ՚ս/լր
/լբ ներ
կա յացնէ , Հա ս՛նե լու
Հ ամ ար
ս/, փական
էն
արաաքին
աչէսաբՀին •
ՊոլսաՀայ
՚էբող
Արեղ
Տէ՚լ՚՚սղան
Գաղա
նր Աստուած մր կ՛ուզէ
վէպով,
նման եղ^
բակացոլթեան
մր կբ փորձէր
յ
՚"՝՚^Ղ–ԷԼ ՝
Ոնչպէս աեսանք այս սիւնա/լնեբուն
մէք ,
Ան յաքող
փորձ
մլն էբ այգ վէ՚գր :
՚իմգո
Հ ո ւթ ե ան ու գառն ութե ան
զ՚էո՛ ՜
յոլթիւն*1ւե
բ՛՛վ
էլարե լի է ոբա/լե
լ
նաեւ
Լեւոն
Գարմէնին
Րաբելսնեան Տոմարը ;
ԱՀ
ա ւա ս ի/լ մամանա/լա/լից
մեր
ղրա/լա–
նութեան
բացասական
/լուլմր , երբ
՚լրողբ
իր
եսին
վւ առա
բան
ութ իւն ր կ՝ բնէ բնա -
ղանցական
մաբղան.^եբով
: Լեւոն Գար -
մէն
/լբ ղղուչանայ
իր Հաաորէն
եր/լբոբգ
աիլո՚լ՚՚ս
մրաաչէ ։ Ո՛չ վէ՛՛ք է
է
ոչ քեր -
թուահ
, այլ Հոգիի մր պաամ ութիւնր
^
ուր կր փորձուի
Հպեղելու
մ արղր իբ
մասնիկներուն
մէք առանձին
, առանձին՝^
Հ
ք՝աբեբախաաբար
Լեւոն
Գարմէն
լաւա -
աես
եւչբա/լաց ութեան
մր /լբ յանղի
թէ՛
իր
նա|սամուա/»յք
եւ թէ
վեր§աբան/»Տ«
մէք։
Այսինքն
ինչ որ կբ մնայ
մեղմէ
յսւլէւտե–
նա/լան՝՝
այ՛լ մեբ
մաբդկայնականութիւնն
է, ինչսլէս
նաեւ
Ափ մը հողին րնդմէջէն
կը ժպտի յոյսը լինառաղայթներով
՚^լ
1սորհուրդովը մեծ
ԱՆ՛ԾԱՆՕԹԻՆ
– ՚ ֊.
«ԱԵՒ Ծ/ԻԼԸ ՆՈՅՆՆ է
ՄԻՇՏ»
Պաամուահքնեբու
այս Հաաորէն
Հեղի ֊
նա/լն է Գեւլամ
Լ . Աեւան : Գրքէ՛ն
աէւտ՚լո–
սր Համանուն
սլաամուահքին
ալ էէերնա -
գիրն է :
Երկու
էսում բի
/լր բամնուի
ինր պաա -
մոլահքնեբէ
բա՚լկացահ
՛Այս
՚/է
՚ՐՔԲ՜–
Ա —
ռաքին
էսումբէն
վերնաղիրն
է
Աեւ ծովր
նոյնւՐլ է միշտ,
որուն
մէք
Համախմբուահ
են
Հինղ
էլլ՚ուահքնեբ
,
«Եեէուուբ Պեա -
րէէ»ն , «Լսէէլ Մէէլսաաֆան–»
, է^Ներ՚լաղթ»
,
ՀՅանուն
Հայրենիքի–^ եւ «Աել եովր
նոյն՚՚ւ
է
մ իչա » :
Այս
վերնա՚լիբր
չաա յաակէսնչա/լան
է ։
Փոխանակ
րսելու թէ մեր ե րէկէ՛ Հաբե -
ւաններր
վէոէէ/՚էւահ
չեն իրենց
մաա
յ ն ո ւ -
թեամ բ , աղւլա յնամ ո լութեամ
բ
,
ւէսէ բուե—
լակերպով
ու պե ա ա կան—վա ր չսւ (լան ՛Է՛՛Ր՜
հելակել՚պով
, խոբՀրղանչաէլան
ձեւոէԼ
Հ
(.Աեւ հոէէր
նոյ՛նն է միչա^ք էլԱոէ
Հեղինա
կր : Այգ ոբ՚սէլումով,
ոբ բաւաէլան թա -
փանցիկ է, Գ՛ Լ՛ Աեւան
էլր
ոլաաէլերացնէ
Հսգեբանւէւթէէւնբ
մ էսմ ան ա կսւ չր քան էէ մր ,
"Բ աաէլա ւէէն էլր չար ունա կ՛է ւէւ
անոէլոք
էլե բ սլո վ : ինչէղէ՛՛
ս չյէչե
լ ոէւ է՛լս՛ ե ։Տ՝բեր ()էէ
Անէէկա օաար քաէէէսքի
մ ր ապա
լո
բու -
թէւնր
չէէորհեց
երբեք վրաս ւԳիտէ
ի
թէ
Հայերու
րաւլմութիւն
մբ կր բնակէր
Հո՛ն,
եւ թէ անոր մէք կային թաէլամասեր՝՝
ո -
րոնք
ղրեթէ
ամբո՚լքապէս
Հայկաէլան է -
ին է ք՝՚"յց է^չ
"Բ
ինհի խոբապէս
Հբա -
սլւ՚ւրիչ
էլր թուէր, երբ անոր
փողոցներէն
էլ անցնէի
, ամէն
քայլափոխի
Հայերէն
խօսող
անցորղնեբու
Հ՚սնգիպիլս
էր : Ա -
նոնք
ԲԱա
յին
փ՚՚քբէէլ
՚ողաներ թէ պա -
տանիներ
, երիաէսսաբգ թէ
չաէիաՀաս ,
սրաագին
էլապ մր կր սաեւլհէին
անմիքա
սլէս , իրենց
էսօս ակց
ութ
էէ
ւնն եր ով եւ ՛էիս
կր
չ ՚ է թ ո ՚ յ է ի ն
իբենց արագ կամ
գանղս՚ւլ
քա
յլերոլ՚ն
Եր կենայի
, էլոնակս
ցուցափեւլէլի
մր
սէէէւտհ , եւ էլր ղիտէի
անոնց
՚լէմ
քէյ բ բ X
Պիաէէ
ուղէ
ի
մ օտենա
լ եւ քանի մբ բառ
վէոէէէանակել ; Հարցնել,
օրինէսկի
Համար,
թէ ո^ր ՚ոեղացի
էէէն իրենք
, կամ
ի
՛՞նչ էբ
անունր սա խարտեաչ
աղքկան
որուն
ձեռքէն
բռնահ
է բ սպիտակաՀե
բ մ
ա
յբի -
կբ։
Մ
ի
էլարհէք որ ամէն անղամ ալ
ւէէէէրա -
նեցայ : իմ ապրէսհ
օրերս այս
Հայաչատ
քաղաքին
մէք,
ղէ՛ս պաՀեցէէն
յաճաէս
քերմ
Հւս
ղէէ
բղութե
ան մր ՚է՝էք
Բ՛՛Է՛՛Բ
անոնց
Հէւա,
ոբոնք
աչիէարՀ
ի չորս
հաւլեբր
ցէէբուցւսն
եւլահ
մողովուրգի
մ ր գա ւա էլն՛եբն
էէ^՛ •
ՎսաաՀաբար
այէլ
մէւեւնոյն
գէլացոլմով
պէտէէ Համակուիմ
ես , ուր ոբ ալ
երթամ
եւ
Հա
յ
մ ր գէմ ացս
ե
ԱԷ :
Քայց
անիմանէսչիօրէն
քաղցր այս
Հէս -
ճ՚՚յքբ
յէսճախ
էէւնեցայ ես քաէլաքէէ մր
մէք
ուր Հաւլիւ չաբաթէ
մր
ի
վեր էլր էլտ–
նուէէմ :
Եբ էլէսրղամ ց՚ււցաաս՚էսաակնեբր
, եւ
Հայ
էսնուննել^ր
երբեմն
մայթի
մր
մէկ
հայբէն
միւսբ,
երբեք
չխղուահ
չ ղ թ ՚ ս յ ի
մր
էղէս, կԳրկաբէն
իրենց
չուսե
՛լէն
օ -
ղակներով :
ինչ
քա՚լցբամբւէ՚ունք
երէլ մր էգիտի յ օ –
րէնէին
անոնք, եթէ իրենցմէ մէկ քանին
թբքարէսբբառ,
չբէքայէէն :
կիրակի օր մր եէլոէվէ
Հէէս
,
անցիր
այս
էիոէլոցներէն
,եւ Հոէլիէէ աւելի
էսորէս–
պէս
պիտի
ՀբՏճուի ;
Այսպէս աբաա յայտուեցաւ
հանօթ
ւքբ
"բուն
յս՛յտնահ
էի Հէէսցումս
մէ՛ր
մողէէ–
ւէոէ
.րւլէէն ՛լաւա
էլն է, բուն
էքսէսէէն ;
Ամբէէէլք էսանա
թնե
րր
ւիաէլ
ոլիտի
էլէոնես : Պիաէւ թւււէ
քեւլի
թէ
է՛նչպէս
մեր
մ ամ
էէ
էլնե բուն պաամ ահ
Հէքեաթներուն
մ
էք
, քա րացահ
քաւլաք
մ չն
է
էսսիկա
յ
Եւ իբէսւ ալ, էլիբաէլի տռէսւօտ
էէ
՝ր , երբ
անցա
յ յամբ
բ՛՛ թ՛" ց ոստանին
էլլիէաւոբ
էի
ո ւլէէցն ե ր էն , անոնցմ է ոբոնք
չա բթէէ
լան
միւս
բոլոբ
օրեբր
էլալեկոհէին
մաբղկա -
յին
բաղմ ութիւննե
բով , աւեթէ եւո Հրա -
"ԷՈ
ւր
էէ
չ էչէոայ ամ այէէ
լթի
էնբ որ
ձ ՞ ՚ ՜ ^ ՚ Ճ Տ
բռնահ
կա էսա բղ ական
՛է
՛լի է՛ մր նման՛ կբ
՛ոի րա էղե տէր ամ ենուրեք ;
Բրէէս՚ոոնեայ
քագէսք ,
մտահեցի
իսկ
Աոլրիլ
24։ին , բո
՛սլ
բարեկամս ,
ամ բո
՛ւք
քալլաքբ կր ղաւլբէէ մամանէէէէլ
մբ
ապրելէ, եւ ի նչան
սուէէի
, էւնքն իր
մէք
էսմ
վէէէ էէէ էէ
ւահ
, կր էէէաէլէ իր թեւերր,
էլ ի–
քեց՚ն
՚է
է՚՚յսի եւ էլեանքի
գի՛նովս
լթ
ե ամ բ
հանրացահ
անսաՀման
թ ՚ " լ ՚ թ ի թ ՚ ե բ ր , եւ
ոճիրի՛ն
՛ւէմ
իր ա՚լօթքբ կր էքբմնքէ :
իս -
լամներն իսկ կարհե
՚ւ
ամօթ
էլր էլւրս՚ն ,
անմասն
բԱ՚ոէէ
ս՛յ՛՛ "րէոսւէլեղեք
(/"յցէն
եւ կՂէլբէսյբակցէն
մե՚լի
յ
ԱՀ
՛Ա
քաւլս՚քբ,
ուր եկ՚սհ եմ ,
լեռնեբէն \
իքնելոէէ, եւ գեռ
Հո՛լիս
լեցուն
անւոէսռ
նեբու
քաէլցրաբոյբ
կանա
չէ
՛ն , եւ ՛լեռ աչ– ՚
քեբս
կախարղուահ
օձապտոյտ
ու՚լինե - |
բու
քմայքովր
՚,
ւ
Բ ՚ " յ ց
՚>ոս
ան՚էոբրոլթեան
էլարօտբ
–՚՛
թուականր
• • • :
Մ ասնաւոբաբաբ
՚Սերզաղթ
վերն
էէ՛
էչ րով
ղբուահքբ
, բաւական
լնգւէւրձէսէլ
, լաւ
պիտի
ԲԱՈ՛
լ՛ մամանաէլ՚սէլից
սլատմու
—
թեան
մէէլ գրուաղր
Համարել։
Ամէն "՛ե -
գի պէս
Պ՚՚ԷԱ՚՚յ
մէք
ո
՛ւ Հայ եբիււււսսաբ՚լ
—
նեբ բ
էէէէէէ
ն
էէ
ա
էէա
ււո ււսհ
Հայր էէնի
էլււ չէն ,
կր էէիմ էին ռուսական
Հի ւպա աււ ս՛ս բանր ,
ար ձ
՛էէ
՛նա՛լր ուե լու եւ ղէսլէ՛ Հայբենէւք
մեկ–
նելէէւ Համար : Պէէլսակւոն
թերթեբբ
քօ -
ղտրկե ալ ձեւով բաւա կէէէն ^
էտ
^բամ
էսսնու–
թիէնւներ
Հրաէոէսրակահ
էէ
՛ն արգ.էն Գե—
գամ Լ՛ Աեւան գրակա՛ն
— էլեւլէսրոէ.եէ1էէ1էէէ
—
էլան տարաղի
մր տակ կր
փ
՛է
բձէ
տալ
այէէ երեւոյթբ
, նեբղէս՚լվմլ։ ; Կբ Կ
՚"Բ ~
էէսէնք , կբ յէէէպոլինք
,
էլ՛ բմ բո
էյտանտնք
կ՛ս
էո էէէ
ր ՛՛ւէսհ ի՛ե Հէէէէքէէէբ, եւ
Աէ1էէլայ՚1է
՜>եէլէէ—
նակէէն էլրական
էլարողւէւթէ։
՚յլն վրոէյ
բէսե
մր չեն աւելցներ այգ օբաէէբաէ/ան
էէէէբր ;
Ե է՛ էլր որ էէ խումբէէն վէ, րն ա էլ էէրն է
Հ ՚ ^ ն
եւ
Սէր՛.
Այս բամանուէքէէն
մէք չւէէէս ՚էբբ
՜՜
ուահք կբ կա.րգանք,
^ Արհէէէթէ
է
՚լ՚ո՚էա–
մանլդ
,
Հձկֆէնտէն–»
,
((.Աէստէսղյւ » եւ
« Վյճ՝ ես ինհի Հետ>՝>– Այս ՚էեբքէ՚նր
ղմ–
էէւտբ
է
պատմուահք
մբ չ^գէււնիլ
;
դ
Յէ՚չուահ
ղէմքեբր
րէսցասական
էոէէէէլէսր– •
նեբ
են :
Հաց եւ Սէր
րնղՀանուր
վեբնտ -
գիրբ
էլբ խտացնէ
յիչուահ
երեք
էէլ
՛էէա -
1
մ ոլէսհք՛՝ ՛երուն
նէլա րաւլ էէբր :
^
ԸնգՀանէէլբ
սլա ա երաղմն
էւ ո էն
՛էե է՛ք
մարէէէլայէէն
նէլա բաւլէէ բնե
բո ւն էււէէէթտրոէ. -
մբ
, անկում ր , տխուբ
խորՀ րդւէւհ ւււթ իւն -
նեէէ
էէ լ
կր մ ղեն
բնթե
բցոէլբ
Անչոլչէէէ էւբասէեէէ եւ էոխէէւբ էղաամոլ
—
թիւն
մբն է
Սեւ ծովը նոյնն է միշտ
ւլբր -
ուահքբ
, եւ սակա
յն
ֆբտնսուՀի
Հիւ/լէ -
թէ՛ն եւ Հէ
՛է
յ ՎաՀԷ Աբէէէքսէւ Հովւէւերղու
-
թէււնբ բան՛ մր չէէ վւէէէէէեր անէւբ
բոլէէսնւլէ1է–
կութենէն
, որովՀետե
ւ Հաւլիւ, թէ
քանի
մր քնա րե բէլա/լան
/լամ
Հ ո վո ւե ր ւչա/լէէէն է–
քեր /լան ֊
Այսպէս
ուբեմն
ք^աբեէոնեաքլ Տոմաո/»
վե րացականո
ւթիւնր եւ երկրէէբւլ
՛լ բքէ՛ն
իբ
էէէ
էոես էէւթ
էէ լ
՛եր /^ր քսւլեն
ք"՚է
Ք
՚՚վՒ
՝•
ՄԿՐՏԻՋ
ՊԱՐԱԱյքԵԱՆ
Բաբելոնեան Տոմար,
Լեւոն
Գ՚սրմէնէ ,
Հրատ. <11,Աբամէողգ» ,
թիլ.
4,
Պէյբուէժ ,
2954 : Սեւ Ծովր նոյնն է միշա ,
Գեւլամ
Լ .
Աեւէսն (պատմուահքներ
, Պ է յ բութ
,՝\,^՜)^)
ՀԱՅԱԱՏԱՆԵԱՆ
ԳՐԱԿԱՆՈՒԹԻՒՆ
ՄԱՅՐ ԱՐՏԸ
Ր"է"բբ
քո՚բղելուց
- ցբելուց
յետոյ, է–
լի սիրաբ
չՀէէվէսցաւ։
Արթմրթալով
առւսք
ղնաց , բռնեց
սայլփ
ղլվէէից եւ ետ - ետ
Հբե լով չուռ աուեց
էլրակի
վբայ :
Մինչ
այւէ չանչերս
պաՀահ
նայում է -
ին ք , բա յց
Հիմ ա ,
էէ
ր էէէեսանք սա
յլն
սէլյ՛—
սում է վառուէ
լ , հառի
վբա
յից
՚ " ՛ / ^ ւէւէլ
բաբձրացրինք
:
Հէյ–,
^ է յ - է անտէր,
էէ
՞նչ ես անում..
Ա եր ձայնից նա պէտք է որ
վէո
՚էսչէր -
Հեռանար
, միայն
վիրաւոր
աբքն է , ւէբ
յարձա
կւէէ
ւմ է իբեն
Հարուահո՚լի
վբա
յ :
Բայց այս աիքր փախչելու
փորձ չտրաւ
տ
Լքեր
ձայնր
լսե
լ՛՛ւն սէէս ղոոաց
,
՚էսռաք
ե–
՛կալ
ու ՚էբէլեց
այն հառբ,
որի վբայ
թա՚է–
նուահ
էինք
մենք– Նբա այգ
աբարքից
մե՛նք էքնաց ինք ապչահ՝
մ ոռացեէ
ԷԷ^՚Ք
I
ոբ նա եւս վիրաւոր է , վիրաւոր
իրսբ -
աից ...
Վերեւ
յառահ նրա ՚ոչքեբի
մէք
՚էրէ^է
,կբակ էբ վառւում
, եւ նբա ցալոա
Հա
յ –
ե ա ց քէէ ց յ՛ենք փչաքտգուե
ցինք :
ճանէսչե՞
չ էբ նա արգեօք
մ եղ՝ իբ ձա–
գր
սէգանուլներիս
, թէ ղաւակր
կոբցնե -
էուց
յեաոյ
բոչոր
մարէլէւկ էէ ատելէ
է էւ՛ւ
նրան, •
ղմուար էբ Հտսկէւէնալ։
Մ է՛ բան
պարղ էբ, ււբ չի մոռացել
իր ձաւլի
մաՀր
ել
որոչել է վրէմ
Հանել մարգ արարա -
« Ոնցթէ , էս անէոէրր՝ մեբ
բուբգբ
քամ
ուն է տալո՛՛ւ»,
ճիլէլերի մէքթագ -
նուահ
մ տահում էի ես ու
՚էէ
^՚լբ
\
Ղք^Ղէք
գողացնուէք
%
Արքբ թափաՀարեց
հառբ,
ուսր գէմ ա–
բաւ, որ չուռ տայ՝
չյա
քո էչո լեց :
Ապա
չորս ոտր պատ
աուեց ու սկսեց
մագլցել
՚էէ՚Ղէ
վեբ։
Մ
"՚-էէՈ
՚֊չ » ՚ ^ ե ղ էլէէւաի , է՛՞նչ անենք
,
Հաբցբեց
Աիմ ոն բ
էէէՀէէվ :
Ա
էէւս
կացէք , սաստեց
ոբսէլան ր ղա
չո յէէր Հանե լով , կացիններ
բ պատ րաս
էո
պաՀ եցէք :
Գաղանր
փնչացնեէով
, բեր անի ան էլի
ւն–
նեբից
էիրփուր
թաէիեչով
, վեր բարձրա -
ցաւ
ու Հասալ
մեղ։ Ծեր ոբսորղբ
կացինր
էէյէայ բեբեց
Ու
կտրեց նրա թաթր
% Աբքն
այնպէս
գէէռաց , որ հառր գէէղաց ,
բայց
ցահ
չէւ քաւ • ինչպէս
երեւում էր ,
որոչել
էբ կամ մեռնել
, կամ իր քոթււթէէ
վրէմն
առնել : Երեք ոաքով վեբ ՛բարձրացաւ
կա–
էՈէԱ
ւլո ւթե
էէ
՛մբ , նբա ա չքե բից
Հ ուր ու ա–
բիլն
է ր էլաթում
, եւ ես մ օտիկից
ղգացի
ղաղուահ
մօր սիրտր ...
/ / լ
մ ենք
Հանղցրինք
ա յղ
էլենղան
ուն
ա յբող
կրէսկբ
,
ս պան ե ց ինք
նրան եւ հա–
ռից ցահ ՚լէոբեցի՚եք
. . .
Այսպէ
էւ
, այգ անլեղու
մէոյրր
ւլոՀ էլր -
նէէէց՝
իբ քոթո
թի
էլարօտն ու վրէմր
է՛ր
էէւււ
թորկէէէլ
էէբտւէււք
. • .
Ծանր աղգեց
այէէ գէէէլքն
էւնձ վբայ։
Ու–.
ղրանից
յեւոոյ,
էէէՀա
երեսուն
ւոարի է
էէբ–
սէէբէէէէւթեամ բ եմ պարասլէէւմ
, բա
յց ա
յգ
՚էէ՚էքից
յեաոյ,
ինչքան
՚"րքէ\
ւսյհեամի
կամ
այլ կենգանոլ
ճուտի եմ էւլատաՀեւ ,
"է ՚^^հհ մաղին
է լ չեմ էլսլել ;
Հիմի
րնթեբցողբ
էլր Հաբցնի
.
«Վերքր
Ա էէմ
II
՛եի Հարս ան իքր
գլ՛՛ ւխ
եէլա՛՛
լ
թէ
չէ...» :
Զէ ,
ղէ՚՚՚֊խ
չեէլաւ։
իէեէլճ Աիմոնբ
այգ
տաբի
է լ մնաց կարկտտէսհ
տ ր խ
ա
լո ււլւէ վ
ու չկաբոէլացաւ
գնալ ԱնաՀիտի
մօքսէքբո9
մօա : Ի՛՞նչ եբեսով
ւլնտր , էէի Հ ՚ ՚ վ է ՛ ֊ էբ
էքնացեէ Աթոյի
տանբ
. . .
Ա՚սՀ՚սէլն
ուսին , Հնամաչ
չորերբ Հա -
էէէւն , ՚լւլէէէէուահ
էիա
՚իտխր
գլխէէն ,
սիրաբ
կրա
էլո էէ լէւքբ , Հանգեբն
բնկահ
տէսուր
եբէէեր էր տսում
իմ •լնէլեր
Աիմոնբ
ւէլ
մղկտում
իր կորահ
սիբոյ
Համար ;
Ուչ ա չն ան բ էէււէւ եէլաւ , որ ՛ԱնաՀ էէ տին
տաէիս են անաառապաՀ
Արտեմի ա՛էէէն •
Հ
՛ս
ր
ս
ան ի քի օբր Աիմ ոնր
կո բաւ ; Շաա
ման
եէլայ,
իբիէլուն ր գտայ
Զուէստ վան —
քերի
ձորում
; Րեբանի
վրայ
պառկել էբ,
եբեսր
թէսէլել էսաչամի
մէք ու չաց էբ չի
նում ,
էս
յնպէս էբ լաց լինում
, էւբ
կարհես
սիրտր կտոր - կաոր էր լինում • • •
Այէէսլիսի
ախ
ուր վախճան
ունեցւսւ
էէմ
բնկեբ Ա իմ ոնի
սէբր
է
Մէկ - Մէկ մտահում էի, թէ՝ որ Աէ՚–
մոնր արքէ՛ ճուտէն
չսպանէբ
, ւլուցէ նրա
էլեա՛նքն
ուրիչ
բնթացք
ունենար • Մէկ էէ՛
ասում էի՝ մ իեւնո
յնն է , անտառասլսւՀ
ի
տէլա
յ Ռուէ՚էնն
էւ ր ումոէէ ու Հարստու -
թեամբ կր է՛՛էէբ նրանից
իր սէէբահր : Աչ
էւ ՚ ա բ քր նբա կո
էէէք
՛ն է , ա չէսո՛ րքի
էլէէ ւլտ ո տ
օրէնքր
նրա
օղտին էր
ղբ՚էԼահ
;
Այ՛լ
ոբել՚ից չաա աարիներ
են անց էլա -
՛յել։
ԱնաՀիտր
Հիմի
թէէսնէէբ
ունի,
բայց
նբա
մօբաքոյրն
ասէէւմ է՝ սիքար
ղեււ
մէսում է Աիմէէնի սիրուց ու մէնչեւ
Հիմա
է լ անիհում է Հէւն աչխարՀր
, որ
Ք՛"/՛
էէէլ
/յց
իր բէէէէստի ճաւք բին
յ
Աիմոնն
է լ է ասլբում ու լաւ է էսէւլբում ,
նա
Հէէմ ա
սլն
ո ւ ա ն
էէ
մ
ա
րղ է մ/.բ
ւլ էւէլուէք
,
բոլո
բ՛ն էէ լտ րէլ ում /,ն նրէսն ; է*բ
ւսմ բէէէլք
էլե ա ն քո
ւմ նա Հաւատա
րիմ
մնաց իբ էսնգ–
բանիկ
սիրուն եւ այլ1,ւս
չամէէւսնացալ
:
Ես
այմմ քաղա
քււ
ււք
եմ ապրում , բա
յց
ք՛՛՛՛լց ր յուչե ր ունեմ Ջուէստ վանքե
րէւ
ձէէ–
րէ, Հեա /լապուահ : Աւքէն աչուն
էլնում
եմ
մ/,ր
՛լ ի ւ՛լր
է
Ա է
՛՛ք
"՛նէւ Հետ մեր մո՚նկու -
թեան
՚էայբերր
որսէւ /.նք էլնում :
էէւ ամ էն անէլամ
Ջէււխտ
վան քեր է՛
ձսրբ
ղնալիս
յիչում
ենք մեր անցահ - էլնացահ–
՚լառն
օրեբր ու մե՛լ ու մեւլ
էսսէէււք •
ինչպէս
փոէսէէւեց աչէսաբՀր • • •
Վ. ԱՆԱՆԵԱՆ
(7րդ
հ ւ
վեբջին մաս)
Fonds A.R.A.M
