<0
ԱՌԱՋ*
ԱԼՐԱՐՍ.8Ի ՓԱՕԱ ՏՕՆէլ
ՄԱՐԱԷՑԼ,
Կքրակ/.,
16
Հ՚՚կա.-
Մեծ
Հանղ էսIIւթե Ա՛մբ. աօ՚էւուեցաւ
Ալւսւլւայի
ճսւկաաամարաէն
^՚էբգ
ասւրեչյւցբ
էւ նելւ–
կայութեաՆ
Հոծ բաւէմութեա՛ն
մբ եւ սչաՀ–
աօնական
անձնաւո րութեանց
•. Փ րաաո
յէւ
ձկեղեցէն - էքմիածնաաէսԼ
« ԳոՀարբ »
անւլամ
մբ եւս Լուլաց է սւես էր երկ-
սեո
ղալա1լներուն
սր եկած
էէն
յէշաաա–
կէ սրաաբոլխ
ւոուրք մր րնծայելու այն
35
արի արանց
որ աո յաւէա կր
Հանղչին
Արարա
յի րա րձունքին
՛էր՛ս յ : Կաաարուե~
ցաւ
ե
1լե
՛լե ց ա էլան Հուլե յոյգ
արարսւլու -
թէ՚էձ՛ աքա կցո ւթե ամր
երկսեռ
Ղ
՜"է1""9
դասուն ; ՀոգեՀան՚լսաեան
սլաաարագր
մաաոյց
Գեր. Հ. Արաաէլ
՚էրգ՛
Մանուկ -
եան , երէ՚աասար՚լ
ուոանալ աստոլածա
—
րանութեան
է Լիոն , եւ Հոգեւոր
Հս՚էիւ
Աբաէշի ; Արարողութեանց՝
իբենց մաս -
նակցութիլնբ
բերէ՛ն
նաեւ Առաքն
. վաէս •
Մ եսրոսլ
Աւեաե՚ռն եւ քաՀանա
յից
ւչասբ :
Եկեղեցիին
մէչ,
երէլու
շարքի
վ ր ՚ ^ յ
է
. յարղանքէւ
կեցած
էէ՛ն արիներն ու արե -
նոլշներր
՚լլէսաւո րութեամ ր իրենց
սլե -
աերուն
Պաաա
ր աղէն
՛էե րք
էլա աար ուե ցաւ
րուն
Հ ան՛լի
ս ո ւթի
ւն ր՝
եէլե ւլեցւո
յ րակին
մէք ,
էւ
նէ. ւ՛կա յութեան
սլ՛ո չաօն ական
անձնա -
լո րութեանց եւ Հայ Համայնքին : Նել՚էլա՛–
ներուն
մէք կբ նչմ արուէ
ին նա
1
անգա սլե–
աէէն ՛էւո էսան ոբգբ , նախկին
նաէսարար եւ
երեսվէոէսակւ Պ • Պէլ՚կաս
, ՚էուքս
էալ ղք -
սոլՀ էէ աբ Ֆոբէողա
(՚լուսարր
Ա սւկ աիո
յ
աւլաաարար
Հրամ . Պբնուա
ա՝Աւլէ՚էւ) ,
ղնէլ • Նէ՚քոլէ՝
էիոէսանոբգ
^)րւչ
ձէ՛^՛"^/՛
Հրամ . ՚լօրավարին
, ծո՚էակալ
Պ"՚Լիէօ
է
.Ֆլ՛ ան սա էլան
՛էի
3
լնկե րակցութ
էւննե
ր
Հանգէէսոկթեան
կր մասնակցէին
իրենց
գբօ^երով
ինչւղէս
ամէն
տարելիցէ՛ :
Տե՛ւի
ունեցաւ
գրօչէւ
բտրձրացման
եւ.
զինուորական
յա րւլան քէւ
յուզիչ
արարո
ղութիւն
մր որուն
էլբ Հեաեւէր
երկսեռ,
բաւլմ ութիւնր
խոր
լււութեամբ
Հան գար տօրէն
րեմ րաբձրացաւ
բարե
կամներու.
Մ իութեան
արմանաւէէր
եւ
անձնուէր
նաէսսէէլաՀր Պ • Շ • Տ • Թէքէ ~
եան որ՝ է՛ր ՚էեղեցիկ
ֆրանսերէնով,
ծա—
նրր ուՀանգիստլոր
չեչաով
մր, մէւ աււ
մի
չե ո ր~էա կա լութէււն
յայտնելէ
վերք
րաբձր էսստիճան
Հիւրերուն եւՀանղէսա -
–^էտ՚ններուն
, րսաւ .
« Ամէն տարի,
մինչեւ
մեր
կեանքէն
վաէսճանր
, ւգիտէ
զանք
Հոէլաեմ րե րեան
է՛ւ յս
էի տ ոա
աօն
ին եւ ւչո չենք
Հնե բկա
յ՚ֆ
քերմեռանգօրէն
կատաբելու
Համար
երկու.
աւագ
սլտրաականութիւն
, մին՝
մեր սբ -
աարուխ
յարգանքն է մեոելներու
էսնմս -
ռաց
յէ՛չատակին
Հս՚ն՚լկոլ
, իսկ
մէււսր
վառ
սլաՀել
ֆրանսեւՀայ
բարեկամու -
թեան
քաՀր–»
« Ե իլի կէ՛ո յ մարղր՛^ - կչռագատում
ով
եւ էսեկեղծութեամբ
, աէլնարկ
մր նետե -
լուէ Լեգէէէնի
սլաամութեան
էէրայ
ոգեէլւէ–
Հեցքազցր
յիչատակր
Հրամ
.Պբնուա՚ո՝Աւլիէւ
որուն
աւլնիւ ու մա րւլա ս ի րա կան
՛լ
ոլ՚ծր
ՀԱ "ւՀտիո
յ
աղա էէւաւլ.ր ում
)
բե րկր
ու —
իք ք, ամր ւգիտի
յ է՛չ՛" է՛ "՛մ
էն
Հայու
էլո՛լմ է :
Մէ՛նչ էլբ խօսէր,
Հբամանաաարին
արմէէէ —
՛հւս ։ ո ր ղուստրր
, գքսուՀէւ
Տ ր Ֆորեսէէտ ,
Համա
կ ո ւ ՚ ո ծ էրէսոր յուղումով։
Պ ՛Թէքէ–
ե ՛սն ՛գար ՛լե չէ վեբք
զանաւլան
տարրերու
ա
էգեր ա էստ
էլե ց ո ւածքր
Հանգէ
ւղ
Ֆրանսա
յի , յիչատաէլեց
՚Լ/՚սխէլին կամ. եւ Ա՛ազ ՚
Բարեկ. Միութեան ե
ֆրանսաՀայութեան
Հաւատա
րմ ութ իւնն ուոէրր
Հանւէէսլ
Ֆր~
բանսա
յի որուն
գրոչին տակ կռուեցան ա–
նոնք
երկու
Համ աչխաբՀա
յին ւգաաե -
բ ա ւլւքն ե ր ո ւն եւս :
՛Լ, տ Հանգա ՛գե աին
փոխանորգվլ
րեմ բաբ–
ձբանալոէէ
, գրսւատեց
Հայուն
սաեւլծա -
գործ
կա ր էէ
՛ԷՍ
ւթ իւննե
ր ր , ա չէսաաաս
էւ ր
ու–
թիլնն ուՀալաաաբմ
ութիլն
ր եւ յա
յանեց
ֆ բա՛հ սա էլան կա
ռա
ւէա ր ո ւթ ե ան ե րախտա—
գ ի ա ա կ ա Հ ւ
ւլգացումներր
Հա
յոց Հանգէւգ
է
Պ • Ռեքիէ , քազաքապետէէն
փոխանորղր ,
յայտարաբեց
, էսորաւզէս
յուզուռւծ
•
. նաէսաղաՀ
, ան ո լրանա
լի է ձեր եւ
մ էէէւթեան
անգամներուն
բէսւլմ իցս
ցո
յց
տուած
անվերաէգէսՀ
սէր
՚ե
ու Հաւաաար
—
մութիւնբ
Հսէնգէոլ
Ֆէ՚անստյի–»
•
Ցետոյ
աէլնաբկեէով
Արարա
յի քտ քերուն , կրրկ~
նեց
բաե
ասա
եղծին
խօսքր
« Երանի՛՛
անոնց որինկած
են Հայրենիքի
Համաբ
աչխարՀի
չորս ծաղերուն^
: Ր՛ խօսոէէն
էբ
Պ ՚Պէբկաս որրսաւ
էէ միքի այէոց
–«Գուք
քաք եղաք եւձեր ծառայութեան
մէք Հա–
է֊ատաբիմ՝
Հանղէսլ
Ֆբա
՛՛նսա
յի , որուն ա–
նունով կբ յա յանեմ սբտա
ղին
^ոբՀաէլա–
էութիւնս՝^ .
քիամր
մէկն էր արգէն եբբ էլո չտ էլանն ե–
բր էէ ւէէէէո ւե ց ան
՚էէ՚ղէ՛
Շաթօ տէ Ֆէէօռ
։
Արարա
յէէ փառատօնն ու ֆրտնսեւՀայ
եւլ
բա յրութեան
կո չր ստեւլծեցին
քերմ ալից
մթնո լորտ
մ բ; կո չուն քին
էլբ մ ա սն ա կցէ
ին
132
Հայրենակիցներ
; ճաչի
վեբքաւոբոլ
-
թեան
I
սբաՀ մտաւ
Ատբսիլիոյ
քաղաքա
—
սլետր , Պ ՚ Կաստօն
Տէֆէռ որ ղրտւեց
իր
աեէէբ
խանղա էէա ռ ծափերու եւ
կեցցէնե–
բու
մէք։
Րաբիէէալոլստի
խօսքէն
վեբք ,
Պ • Տ էֆէռբ
յայտարարեց
•
—- Հ Ես մ ասնաւոր
Հ ե աաքբքր
ութեամր
Հետեւած եմ քաղէսքիս
Հայ
էէաղութին
ել իր նաէսէլին
ռաւլմ իկնե բուն
ղրո ւատե
լէէ
ղործունէութեան
եւ ւլղացած
եմ է""բ գո–
Հունակութիւն
; Գուք պաբկեչտ
, էլալէղա–
պաՀ եւ Հ՛ե աղան էէ էս չխա տաւո
բնե
ր էք որ
կբ գործէք
էէ նպաստ
Ֆբանսա
յի եւ ձեղի.
ու
մենք
ոլրւս խութե ամ բ կր տեսնենք որ
էլր յառաքգիմէք»
:
ծ ո վ ա կ ա լ
Պովէ՚էօ •
^Զգ՚ոծոլած
եմ էււ
կր խօսիմ
ո չ
թէ իբբեւ
ծուէակալ
ա
յլ
էւբրեւ բարեկամ
Հայերու
։ հէոր
յ՚՚՚֊գոլ
-
մով ականատես
եղած՜ եմ Րգմիրի
ս՚Հա —
/ IIր ողբեբղութեան
եւ կարելի ծառա
յ ո ւ –
թէէէնս րնծա յած՝
աղատագրման
գէւբծէէն •
Ցաճախ
խօսած
ենք , ւլբասենեակիս
մէք,
Պ՛ Թէքէեանէէ Հետ որՀայրենասէր
մէն է
բառին
րո վան ղա կ իմաստով ;
ԳքսուՀի Տբ Ֆոբէսթա՛
վԱիբտս
լե -
ցուն է սիբո
յ ա յն խոր զգացում
ին
Հո՛ -
մար որ կր տածէք
Հանղոլց եալ
Հայր
ի -
կիս Հանգէպ. անյաճաէս
էլր խօսէր
Հայե
րուն եւ Հայաստանի
մասին ; Թ՛՛յլ
աուէք
պարպել
բաժակս Պ ՚ Թէքէեանի
էլենա -
ցբ
:
Տետոյ, Պ– Թէքէեան
էլո չա կանն ե բ ո ւն
նեբկա յացուց
Րարե էլամներոլ
Ա իութեան՛
րնգՀ
. քարտուղարր,
Պ՛
Վ՛
Միսթիք,
"Բ
չն ո բ Հ ա կա լո լթ ե ան քե բմ աւլին խօսքէ
մ բ
ետք
, քատա գովեց ՝ Ֆրանսա
յի
մ եծ զա -
ւսէէլնեբուն կատա րւսծ
աւլնիւ գե բր ,
Հայ
կական
էլաւաոնե
բու եւ Հա
յ՛՛ց պա չտսլա–
ԹՈԻՐ14ԻՈՑ ԳԻՄԱՆԿ ԱՐԸ
ԽՄԻ — Ականատես մը կւը գրէ աթե՚Թսւ–
կան թերթի մը մէջ —
Ե րկու
ղգ՛"
յն
ո ւթ ի ւնն
էէ
ր էլր
Համ ակեե
քեղ
անէք
իքապէս
ոբ
էէտնուիս
՛եե րկայ
Թուրքիո
յ մէք
;
՚Լքէսէս
եւ
էսոաք^
խբ բնա -
կիչւ՚եբոլ
քաւլաքա
կբթ ական ցած աստի -
ճանին
Հաւէ աբ ա ր ւլա
Հ տ տ ան քի
ղ՚լա յնու -
թիւնբ եւ ասլա
անէէնց միքեւ
չէէքագա
յե -
է
՛էւ
Վան ա
պա
Հ
ո
վո ւթ ե
ա
՚ե%
ւլէէա յն
ո
ւթ ի ւն ր
է
վերքին
չաբաթնեբս
, պատաՀեցաւ
ոբ
աբուետտգէտնեբոլ
ամբուչք
էսումբ
՚էվ
մ ր
Հոն
ւլտնոլիմ
\ Հե Աէ՛ե ե ւթ
ո ւր ք
արուեստա–
գէաներոլ
էչո բծակց ութե ամ բ ժապաւէն
մր
"լիտի
ղաբձնէինք
; Գ"րծաէլցութիւնր
կա–
ւ՛ելէ՛ չեղաւ։
Շարժանկարի
մարւլէէն մէք ,
անէէնք
էէեռ նաէսնական
էէիճակի
մէք կր
ւլտն
ուէէն : Աաէլայն
, առիթր
ունեցէսնք ապ–
ր ե լ է է լ
վերքին
օրե բու աւքբոէլք նէսխտպա
յ -
թոլցէէկ
մթնոլոբտբ
:
էցռովութէէւննեբու
մ ՍԱ ի՛հ
մ եբ նա խաաե սութիւն՚եե
բ ր ա յն -
քս
՚ն
հիմնական
էին, որ անււնց պայթու -
մէն
4 8
մամ աււաք էլրցան ք մեէլնիլ եւ բբ՜
նակէսնաբտբ,
էէէնոնցմէ աղատէւլ ;
Այէէ
տողէյբր
բնաւ չեմ գրեր
աղղեցու -
թեան տակ եւ <ւ.Հ ակա թուրքէ
ղղա
ցումնե
րէ
էոտրՈ
^ած
յ
Եւյ՚ոպայէն
նուազ քաղա -
քակի
բթ
ուրիչ
երկիրնե
բ ալ չբքած եմ
՚.
Եր էլի բներ ՝ էսիսա՝
ն ա էս՛ե
ա
էլա՛հ եւ անքա -
էէա
քա կի ր թ :
Ա
աէլա յն ,
ա
յն աեզեր
բ չեմ
՛ռե • ած քաւլ աքակբթո
ւթեան եւ բար բա -
բոէէոլթեա՚ն
այն խառ՚եուրղբ
ոբ քեզ կբ
էսաբէ ու քեղ օղտռէլախ ու
տ՚եպաչապան
// ր թողու
յ
ԵԼ ա յսպէս ով
էլբ
գտնուիս
աէլար
՚էիբքի
մր մէք, զոբ էլր ստեէէծէ
այս
նչանա
ւոբ ապաՀ ովո ւթէւ ւնբ ; Հաղիւ
սաՀ–
մտննեբր
անցած
կրկին կր էլտնե"
մարղ
կա յէէն իբաւունքներւլ
;
Հաէլառակ այս ամ էն ուն
ա
յսօբուան
Թուրքերուն
մեծամ
ոլութիւնն
է
կաբծել
թէ
քա էլա քա կրթ ուած
են ; Հարուստ տի
կիններ
ր աաբաա
էլամ Վչոբթ՝»
էլր Հագ -
նէէն, էլե՚լրոններբ
Վքաղինօ^
էլր կոչուի՛ն ,
կիբակնօրեա
յ թերթերր
«
քոմիքս»նեբով
կր Հրէսաաբակուին
, ամերիկեան
նաէսա -
աիսլաբով
պաաէլերաւլտրղ
սլատմութիւն
-
ներով։
Թուրքր՝
օաարի
մբ Հետ երբեք չի
ծէէծաւլիբ : Կրնաս իր տւլեկր
չ ո յ ե լ ,
աղնիւ
խօսքեր
բսել, անոր րան մր Հրամցնել;
Ան
կր ժպտի
միայն, եթէ բսես թէ՝ քէսզա ֊
քակիբթ
ժոէլոէլուրգ է եւ քեղ
բարեկամ
կր նկատէ՝ եթէ ՛լինք
Համողեէէ՝
թէ
Թուրքիա՝
քաղաքակբթութեամբ՝
Ա իքին
իլբոսլայէ՚ե
առաք է ։
կոստան՚լնուոլոլիսբ
, մէկուկէս
միլիոն
բնա էլչո ւթե ամբ թրքական
մեծէսղոյն քա -
զաքբ
նաէսնաէլան
քաւլաք
մլն է% Մէկ
քտ՚քր ճամբաներ եւ վոսէիորի
ափունքբ
քնքուչ
բո՛ն մ՛ր ունին։
Աանաւանգ բնա -
էլան էս՚եՀէէէմաբ
ւլե ղեց
էլո ւթի
ւնն եր
ունի
վերտէ՛ն" : Միւս
ամբուլք քաղաքր, տարա–
ծութեամ
բ Հսկայ,
նեղ է եւ
եբկայն։՚Հ,եղ,
էսոնաւ
. անարեւ
, սալաքաբէււած
, մղլո -
տած
չէնքերով,
վաճառաաուննեբով
, որ
Արեւելքի
սիրտր կր յիչեցնեն
քեղի : Ապ -
բուստի
%-ախան ակա՛ն իր
Հ ա՛ե ւլս տա լէա
ու–
թիւննեբով
, ՚էեղեցիւլ ոչ մէէլ բան կրնայ
րնծայել
քեղի : Ան չուչտ
, Րերայի
մեծ
ճամ բտ՛ե , ւ^աքսիմի
Հրապարակբ եւ կաբգ
մբ
ուբիչ կէտեր, քաղաքակրթութեան
քբ–
նարաէլբ
ունէէ՛ն։ Աակայն
,
բացառութիւն–
ներով
ոչի՛նչ
կարելի է ղատել : Ամբող -
^ութենէն
կարելի է ղատել եւ ամբողքու -
թիւնր
ողբալի է .
Ծ իքաղէէտ
յին քաղաք րԱալոէէ^ կր պա -
րունակէ
մ եծ
քանա
էլո ւթեամ
բ
օաար
տարրեր
,
Որ
ձեւ մր տուած
են իրեն :
Հելլէններբ,
Հայեբբ,
Հրեաներբ,
աիբա -
պետ ուած
՛իո քբամ ասն ութ իւնն
եր , իրենց
նութեան
՚էործին
մէք եւ բսաւ թէ Հայէլ.
Լեղէոնր
ցո յց տուաւ ոչ միա
յն
մ՛ա րտա -
կան
լն
էէէէ
ւնա կութ իէն
այլ եւ եբաէսաագի–
տական
ողի , Հանղէպ
ասէփւքական Ֆբ ՜
բանսա
յի , Համառօտակի
խօսեցաւ
նաեւ
Պ ՛ Կ ՛ Փօլաաեէսն
(ֆրանսերէն),
փ առա -
բանե լէէվ ֆրանսական
Հարուստ
մչակո
յ -
թր եւ անէէր թուլած
աղղեց
էէ
ւթիւն
ր Հայ
գրաէէէէոին եւ Հա
յ գբականութեան
վրա
յ :
հտ օսեցալ
եւս՝ խ էււնգա
էէա էւո
ւած
Հա
յ -
բենակից
մբ։
Պոմո՛նի
եբէցբ,
Հմ •
քՀնյ.
Համ
բարձում
եան , ^Հայր
Մ ե բ
՜ծ էէվ
բացաւ ու Հկիլիէլիաֆ
,
ՀձՀայաստան^ով
էիա էլեց կոչունքր
ո էչե
ԼՈր
Ո ւ ա ծ
յ
Պ • Շ ՚ Տ ՚ Թէքէեան,
որէէւն կր ոլ՛որ ՜
տինք փառատօն
ին մեծ
յաքո
էչո ւթիւնր
,
չնո
բՀա
էլէէէ լութեան
էսօս քէն
վերք
յա
յանեց
թէ՝
Պ. Պ– Յրթ–
Աւլա յեան, Ա. Պօղոս -
եան. եւ Ա • Տէբ Զ՚"Ք՚ոբեան
կր
նկատուէն
Ռաղմ էԱ իութեան
պատուակալ
անգամ
ի–
րենց
ցոյց աուած
ա՚էէվեբապէսՀ
սիրոյն
ե
՜ւ
աքակցոլթեսյն
Հէէէմա ր :
՚Հքախկին կամ. եւ Ռաղ.
փ ա ռա տօն
ին
չուրք սիւնակներ
նուիրեց
Աարսէյլէէ ֆբ-
րանսական
մամուլր ;
ԱՀա
այսպէս
, տարիներու
էէւն՛ե
րեւոյթ
չղթա
յէէն էէրայ
սլիտի
էէան Բ՛" Բ՚լուէ՛ է , ա—
էէէն տարի, նոբ օզաէլնեբ եւ մենք
միչտ
վառ
սլիաի պաՀենք
էլբակր՝
որպէսէլի չա–
րունաէլէ
էէ
առ
մ՛ե ալ
ողին
եէլոզ
ու
անց -
նող
սեբունղեեբուն
մէք • • • ; Արա
բան
մե
ղի
Հաէէ Սէր
պարզ,
էս
չխա րՀաէէբական ա —
նուն մր չէք
՚ "
Տ Լ ՝
էսորՀուբգ
մր որ իր մէք
կբ մաբէէնացնէ
Հաաուցմտն
ոգին , արգա–
րութեան
օրՀնեաէ
ղարէլր
•
Հա
յէլ .
Լեղէո
նր
ցո յւք
լ՛աւէս
լ
քաբսիրտ
ա
չխարՀին թէ՝
Գակառէս
էլ տեղացող
ղժոխայէՆ
կ.րակ
՜թՄՀ"՛^
« նասլասւոակ՝»
Հայ՛ն
լնւլունակ է թչհա -
մ ի էււժ
ե
բր
քչել"
լ
գէպի արաբական ա -
նապատնեբր
Աւելի
ուչ, երբ Հայկ,
Լեղէոնր ոաք կբ
գնէր
Կիլիկիոյ
Հողին
վրայ ել կբ յառա
քանաբ
ղէւգի Ատանա ,
1909/
քարգուվէբ~
չուբ քաէլաքբ,
քաբգարարներր
լեղապա -
տառ
էլր փա էսչէին • • • ;
Ե բաղի եւ յո յոէւ երանելի
օրեր
էին :
Ա^ա ՝ էսանղի
եւ. երանութեան
ա յգ օրե -
բուն էր ուր՝
Հ
^ճա կտտամ ա բ ա՝^ , Հայրա —
էլէէէն
սիրով
մր , սիւնաէլներ
յաակացոլց
յօգոլածիս
որ կր կրէր՝
՚ձԿիլիէլիա ,
Հայ
րենիք՝^ վե րաառո
ւթիւն
ր •
Արաբան
ցեւլին
ձայնն է :
Ցաղթանակի
մ ր
որ
ո
ւն ա ա րեգա
ր ձր
մէ՛չա պիտի տօն -
էէ
լի
մ եծաչւէլք
վա
յե էչո ւթեամ
բ ;
ԲԱՐԵՆծ
ԷՋԵՐ ԱԶԱՏԱԳՐԱԿԱՆ
ՊԱՑԲԱՐԷՆ
ՅԱԿՈԲ ԶԱԻՐԵ ԱՆ
(ԶԱԻՐԻԵԻ)
Իր կամչոտութեան
մէք Թաղէոսբ
գբժ–
էոուեէ,
լբբ՚"ցեէ
էբ : Զ ՚ ո ՚ ֊ բ ի ե ւ ի
Համբե -
րութեան
բաժակբ
յոբզեց ;
Անմեզունակ
գառնուկբ
գառալ
մոլեգնած
առիւծ
: Թափ
տուաւ
իր խաացած
զայբ"յթին
, ռուսե -.
բէն
էեղուով
Հրեղէն
կչտամբանքի
մի չա
ւա թափեց
նրա
ղէխին ; Թ՚"ղէո"Բ
, ի տեէէ
այս
անակնկալ
պոոթկումի
չչմեց ,
մուէլ
գաււաւ եւ չյանգգնեցաւ
ձայնր
ու
ծպտուն
Հանել
I
—
՚՚՚՚րիբ
" ՛ յ "
՚ ՚ ր բ " ՚ վ
՚ " յ բ ի 9 1
Գ"""՚Յ
•,
կորիր առանց
էլլուխղ ետ գարձնելու
, բո
աեղբ
սրիկս^եբի
ակումբն
է .
Կ՚՚բէէ՛
՚
այլեւս
չտեսնեմ
երեսգ :
Հեաեւեա
լ օբբ Թագէոսբ
Հեռացել
էբ
կամաւորներից
, լուռ եւ մենակ
Բժ . Զ ՚ ո ՚ - ի բ ե լ ր խոբտաէլել էր իմ
Հոգււլ
ամբարաաէլնեբբ,
փչուր
փչուր էբ
արել
կանխակալ
կարծիքս
իր մասին եւ էլա -
էսարւլել
ինձ ; Այժմ , իլ՛ լայնաբաց
ու
կարկառուն
ճակաաի
վր"՚յ
տեսնում էի
Հաւաաքր ու ինքնավսաէսՀութեան
վէմբ
,
եւ իբ ալեխառն
միբոլքէւ
վբայ
առաք -
եալխ Հեզութեան եւ անբաւ
բարութեան
լուսափրփուր
ցայտքր
՚
Բժ • Զաւրիեւն
, ուսած
, կբթուէսծ
ու
զա
բղա ց ած՝ ոու" ա՛ռուէս կան ղաս է՛ մ էք
,
թբծուսէծ
ոոլսաէլան
Բ*"ԲՔ
"Վ "՚– ՚"՚–ան
՜~
գութէէւննեբով
, անտեւլեակ
Հայ լեղ՚՚ւին ,
մ չաէլո յթ ին ու պատմ ութե
սւն , իբ
Հասուն
տարէ՚քէւ
մէք Հոգեկան
ս/նմեէլնելվւ
գիւէա
—
յեղութիէնով
, ւէճռում է իր կեանքբ
ձօնել
Հա
յ մէւ՚լ՚էվբւլի
ազատաղրական
պա
յքա -
բէ՛ն : Եւ անպայման
ճաչակելոլ
Համար
յեէլա
էիս էսա կանի
ղեր բուկ եւ տ աաա
ս կոտ
ուղին ,
1904/՝՚5ք
էէնաբում է Տարօնի
աչ -
էսարՀր
իբրեւ
իբ
ւս ռաքե չութեան
՛էա չ -
տր , ուր գործում է անխոնք եւ անձնսլ -
բո՛ց նուիրումով,
մթեչեւ որթուրք
էլա -
ռավարութեան
պաՀանքով,
ակամայ
եւ
կսկիծով
թոէ^ույէ ու Հեռանում
իո
երազ–
ների
երկբից :
ԹրքաՀայասաււ/ն\բ
եւնրա
Հայութիւնբ
էՖեաիչէ^ էբ Զ""–բէեէ–ի
Համար;
Ցուզա -
կան
անգիմագբեչի
զգացումներով
չբգ ~
թա յուած էբ եբկբին։
կարծես թէ Թրք"՛–
Հայաստանբ
իր չգայեցուած
պաՀանքների
ուխտավայբն
էբ եւ իր ձգտւէւմնեբի
՛սս -
աեղատունբ
- Իր սէբր գէպի
թրքաՀայու֊
թիլնր
վեբածուել
էր մի անծէ՚ր ,
Տլոյր
եւ
ա՚եվեբապաՀ
պա չտամ ունքի
ԹրքաՀա -
յաստան
^"՚էյԼ
^ ի որբատաչ
տա՛ճար
էք ,
նա երբեք
ցամ
ա ք եւ կբ աււէ րաէլան
մ ի
տարածք
չէբ , ա յլ բնակարանր
աբաբ
չա
կան
չաբժում
ոգթ
՚երի
, ոբոնք
յաւերժօ -
րէն
խլրտում
են , եւ ոբոնց
ձա^նր
էնք
լսում է գգբղումով
• վերասլաց
յափչ -
տակութեամր
աչում էբ
Հայոց
լեոնեբր ,
աչում էր Հոգեզմ ա յ լան
քով
;
Իր ա
բծուի
Հա յեացքի
մ էք
աիրում էր մ ի
անծուփ
անգորբոլթիւն,
ուր
աարակո
յսբ
ՀԷ կա՜
բոզացել
իր Հոգին
խռովել
;
Զ ՚ " ՚ ֊ բ ի ե ւ ի
Համաբ
թբքաՀայ
ղիլգացին
անոք
ու
պաբղամիտ
ռամիկբ
չէէ՛
ւ
՚"յԼ գեբագո
յն
լռոԼթես^ե
մէք մբափող
զօբոլթիւ
^^եբի
Հաւատարիմ
քուրմ ր,
որի երաՏ^երի
մէք
կրակ
կա
յ եւ
որի
մ աբմնի
բքի
^եբից
լո
յս
է
ծաթում
Րարեգութ
եւ անյիչաչտր է նա էլամա -
ւորների
Հանդէպ
։ Նրանց
անկիրթ
, ան-
կաբգապաՀ եւ անվա
յել վարմ ունքի
Հան
գէպ
միչա
նեբողամիա
վերաբերում
էւ -
նէբ
՛Բ՛" յտ ^ԲԲ է""Ւ^– "՚– սաՀմ
անն էր
անցնում
, անկարող
իչխելու
իբ քղեբէ՛ վէ՛՜
բայ
, նրանց
երեսին էբ նետում
յանկեբգ
գաբձած
յանգիմանութիւնր
,
«Ախ »
ոիբելի
սբիէլանեբ՝^;
Զուսպ
մի ժպիտ
ուր–
ոլաէէծւում էբ սաստոււէէլ)էե
բ ի
գէմքերի
վրա
յ եւ նաեւ
ինքնամ էիոփուե
լու եւ
ղգասաանալու
քանք : Արիկայ
բառր
Զ""֊–՜
բիեւէէ բեբնէ
մ էք
կոբցբել էր իբ
բուն
իմաստր եւ կրում էր յանցագործի
նչա -
նակութիէն
։ ^Արիկայ^ին
կպցուած
Հս ի -
բե լին
9
բացատ
րում է մ աքի
սա՛նձարձակ
գործածում
այգ բառի ; ի զուր
քանացել
ենք բացաաբե
է, թէ այգ երկու
րառերր
անյարիր
են ; Հակառակ
նրան ււբ Հաւա -
նութիւն էբ յայտնում եւ Համողուած
էր
ք
որ ա յգ բառե րէէ միասին
գո բծածս
ւթիւնր
անՀեթեթ է գարձնում
յանւէիմանութիւ
-
նբ , նորէն
լնէլնում էբ նոյն
սխալի
մէք
Այո
, կամաւորներր
յանցանք
էին ղոբ —
ծում ,
մեղապարտ
էէն իրենց
՛րն -
թ՚"Տքէ
՛քէէ՛՛
Բ՚՚՚յՏ
^ԲԲ^Ք էէե^
գագարռւմ
սիրելի
լինելուց
յ
(Շար.)
Բժ– ԵՐ՛
ԽԱԹԱՆԱԱԵԱՆ
(3)
Fonds A.R.A.M