€ 6
ԱՌԱՋ»
ԱՀԱ.
«.I՛
էս
Հսս
պիաէ
՚խղւձեմ
ս
՛ալ
քանէ
մ Ա
Հսլանցէ1լ
ասԼաւու՚սւթ
էւննԼ
լ, սլ
՚լիծեր ,
ներկա յացնե
լու. Համար
Ա ՚ ա յ ւ գ ը ,
այսՀա -
մակրելէ
Հեղինակէն
մկԼ; Աւ. այս
1լ^
լ^եմ՝
գէթ
փ՚՚քչ՛ Լավւով
մր
գսՀացնելսէ.
Համար
ւս յ,,
ւլր ս յցէ
ր՛՛ թ ՚"
3
•է-է՚ե յ ՛ ՛ ՛ յ " ՛ եկած
Հեաա–
քրքրա-թէւ֊ն
, էնչսլէս
նաեւ
խնգրանքր
լլեկ– Բենէամէն
թաչեանէ
, սր Լւլած է ա–
ռսԴէն
գնաՀաասէԼր
Հեգէնակէն
առքէնեկ
ւէռրձերսւն
ք մօա
3 0
աարէ աոաք;
Այս
ւէասաէն Հեա կապուած
երկււլ պա–
րաղայ
չեմ կրնար
չյէչել
Հոս : Նաէ՛
այն,
որ
մեր
"էրելյէ
Բենէամէնր
այնքսՈւ կա -
նաւթէն
աեսած
է՝
աՍծւաՕօթ֊
ս ւ ն ո Ն ն ի
մր
առաքէն
էէսրձերուն
մէք, էրական
աա -
զանգէ
մր խլքաումր՛
եւ պարտք
սեպած՝
է քաքալերել
ղայն; Երկրորգ
այն, սր Հե~
ւլէւնակր, այս երկար տարէներու
լնթաց -
քէն,
երբեք չէ մոռցած
էրեն տրուած
այս
խբախուսանքբ՝
երախտագէտ
ոգէով ;
Այս
Ո
՛ւէն,
ո՛ւէն է Արամ
Հայկազէն
շաա
շատեբու
Համէսր էր րր՚ոծբ
մոռցող,
բայց
ոեւկ
մէկէն,
որեւէ ատեն,
էրե՛ն
Համ ար եղա^ ամ ենաւէոքր
լաւս
լթէ
ւնր
չմ ոռցո՚լ ա յս Հա յ ղբաղէտէն
,
Հթապէն
Գարա Հէոարէ
այս ղաւկէն
յ
Հէն եւ լ^գունուած
խօսք է , թէ
ւ ք ա յ ւ դ ն
է ;
Ես շեմ ւլէաեր թէ ա յս առած
էն փաս -
.աե՞րն են շատ, թէ մ խտումնե
ր բ :
Բայց
Հաստաաօրէն
ղէտեմ
, որ Արամ
Հայկաղէ
պաբաղայէն
, անվէճելէ է
փաստբւ
Այս
ւքարդը —-
ոչ, յէսունբ
քայլ մր
անցած
այս
աւլան
էբ ամբողք
էու -
թեամր
այնքան
քա՚լցր է ու վճէա , որքան
էր ոճր. թուչ չափաղանցոլթէւն
չՀսէմաբ -
ոլէ
, եթէ բսեմ
որքան
որեւէ
մանկական
մպէա : Պարղ
էսօսէլ
մբ էրեն Հեա , քէչ
մբ
ճաեչնալ
պէւտէ
բլլար
՚լէնքբ
՚ եւ ա
յգ
թե
թեւ
ճանաչումն
ալ
՚լօրեգ
մ ղում մբ
պ/՚ո՚ի
րլլ՚"ր
"Իւ՛ել՛"
՚լինքր:
էՏօսէ
էւրեն մԼբ ւլրականութեան
րոլոր
ա չխատաւո
րնե
բու
մասէն; Ան իւբաքան
—
չխ՚֊րին
Համաբ
ունէ էբ
ս ւ ռ ա ն ձ - ի ն
կարծէ–
քրն
ու
ւլնաՀաաութէււնր
: Բայց նաեւ էր
Արտէն
մէք տեգ
Ունէւ
բոլորէն
Համաբ :
Բոլորն աչ թանկ
են էրեն , որքան ատեն
սր
կբ ծառայեն
Հայ գրականութեան
; Եթէ
ոմանք
էւրենց անմէտ
յսււակնոլթէ
՚լննե
-
ր ո
՚ Լ
եբրեմն
ծէծա՚լելէ
կբ գառնան
, եթէ
ուրէ
^ւե
ր էրենց
քա՛րո ղչա կան
մ ո չեռան -
գ ո ւթէ
ւն
ո վ
նա էսա պսւ չար էււմ կր
՛էրա -
ՀրԼն , Արսէմբ
կր կ " կ
^ " ՚ յ
ւէւ
կբ աէսրէ :
ք*սկ երբ ուր
է
շնե ր էւրենց
է
՛րական
յաք" -
ղո։ թէլննե
րուէ
ծափ կբ ստանուն,
Արամր
կ^Րլլայ
մէկր
առաքէն
֊>
րճու
ուլնե
բէն
Տաճաէս ալ կբ
ւէ
՚ութայ
էր ա
լւլ
էսնգոլ -
թէւնբ
յա
յ
՛ոն
ելո
լ
, ե րկու
էսօսքո
՚է
կամ
ղէրո՚թ
նաէսանձէ
անլ^գուեակ
այս տբ -
զան
։
Աբամ
Հայկաւլ էբ նէւթե
րր
կբ մչակէ
շա բա թն ե բ ոփ , ամ էսնհ րով
ւէւ
երբեմն
Ա
՛լ
սէէս
րէնե
րւէէէ
էր մտքէն
մէք
Այսօբ ան ունէ,
ի ր մ ա ք ի ն մէջ,
Հատէէր
մյւ լեցնելու
չավւ նէւթ
աւելէ կամ պա
կաս չաւէով
մշակուած :
Եւ
այէէ
խօս^ չէւ Ան կրնայ
մամերով
պատմել
՛լեռ
վեք/քնասլէս
չմ
չակուած
կամ
չլրացած էբ սրյղ նէւթեբոլ
մասէն,
երբ
է՛օ
՛է՛էէկ է՛
ցլ։
Հ
ա բւս
ւլ
ա տ է ու
սլաՀր՝
յարմաբ ; իր
է՚Խսւսկէ
՚ցէն
է
՚րքան
՚լԻ՚֊րԻ^
սլէտէ
ՐԱս՚յ
Հասկնալ, թէ Հայ ւլլ՚տկա -
նութեան
աենգուէ
տոչորուն տյ"
անձէն
կր պակսէ՝
ստե
՛լծ ա՛լո րծո
ւթե ան
Համար
այնքան
անՀրամ
֊եշտ
մ
իքոցնեբէն՝
Ժամա–
նակր :
ՋՀ^՞
որ
էէէն
իր մամւսնակէ՚ն
լաւա–
՛լո յն
" Լ
մե ծ ՛է՛ղո յն
մ աս բ պէտք է աայ ,
ճակտէ
քրտէ՚նքոէէ
շաՀելու՝
իր ու էրեն -
ներուն « Հացն
Հանա՚ղա՚լօբ»
: յ՚նչպէս
մեր
Համասաեւլն
ղմայլելէ
, նոյնպէս
Արամբ
եւ
գեռ
ուր
է՛
չներ
լո ւսա վւոր
՛էէ
ւլ րութեան աչ -
խտտա
ւոբներ
են ;
քէքախտուէէւծ
՚սռողքո
ւթէւն ով
" ՛ յ "
աղան
էւր ցուլերու
մէքէն
է
՛սկ մպտելոլ աղ -
ձուական
ճիւլբ կր փոբձէ
իր անՀրա -
ժեչա
Հանգստէն
էսլռւած
մամեբոլ
՛Րէք է
որ կ^ար՚ոաւլրկ
, էր տււէն
Ո ր ո շ մ է կ ս ե ն ե ա
կ ի
առանձնութեան
մկք •
Առանձնոլթէ՞ւն
: Երբեք;
Այղ
սենեակէ՛ն
մէք, ան
կ
՝ասլբէ սւ կբ ստեւլծա՚լււ
րծկ
մ բ–
էոերմ ութեանբ
մէք^ յաւերմ
կենգանէւ
յ ո ւ ֊
չերու եւ քաղցր
ողիներու;
էւ Հոտ է որ,
երկունքէ
տ ա ռա սլան քով , ան կբ քանա
լ
բարէւ
տրամաղրութիւՏ՚նեբ
ստեղծել
է -
րէկէ՛ ան՛ք ոռւսնաղէլ
ղառն ութէ՛ ւննե րէն ;
•Բարողելր էր գործը չէ ; Բայց էր՛ մէք
մրրկուլ
ր՛սր
է,
տենչերու
թափին
աակ՝
/հալ՛ելէ՛
չէ
է
՛ր ղբակսւնութեան
մէք աեղ
Անցեալ
Հինգչարթէ
,
16
Տունէսէն )
՚ւ՚էւնչ
ք՛ո ղա քա ց էւ
՛էէ
կսէն ե ՛լրա յրա սպա՛ն կը -
ռէ՛
լ
՛քը ծէս յբ
կ ուտտբ
Ար՛ք ւս ն թէնի մէք |
Վատէ՚կան
բանագբանքի
վճիռ
մը արձա -
կեց
Արմանթէնէ։
կառ՚սվաբ
ութ եան եւ ա–
նոբ պետին՝
Զ<*ր՚ուէար
Փերոնի
ղէմ
յ
Այս
առթիլ
, կ՝աբժկ
քաղուածք
մը ը-
նել,
ծանօթանա
լու
Հսւմար
«բան ագր ան -
Ք
^Ի
ղրութեան
ծ ա՛լմ ան ել
ւլաբղացմ
ան
սլատմութեան
Հեա ։
Բրէս տոնէ ոլթեան
երեւումէն
առաք
է՛՛՛կ, Հեթանոսական
չրքաններուն
ղոյու -
թիւն
ունէր
բանաղրանքէ
լլրութէլնբ
եւ
քուբմերբ
յաճախ կը ղէմէէ՚է
այղ մէքս -
ցէ՛ն։
Բանագր՚սնքէ
ենթակայ
ոեւէ
ոէնձէ
ար՚լէլուած
էր մսւաքը
մէՀեաններէ
ներս
եւ անոնք էրաւունք
չունէէք
ներկայ ՐԱա^
լու այգ մեՀեսէններուն
մէք
կատարուած
որեւէ
արարողութեան
;
Հրեաներէն
ետք, կաթոլէւկ
եկեղեցէն
որէլե՚լբեց
այս ղէնքը , որ սկղրնական
շր -
ք անիւն ղաբձաւ
Հատու
սուբ մբ
եկեղեցա
կան էշխանութէւններուն
ձեռքը ;
Այ՛լ շբքանէն
, սէմէն անոնք որ րանագ -
բանքէ
ենթակայ
էէն, կըղաոնայէն
նը -
ղովեալ
աբարածնեբ
ելամէն ոք խոյս կու
աար
անոնցմէ ; Անաթեման
կ՝արձսէկոլէր
տաճարէն
մէք ի՛՛կ , ուր կըղագրէր
ամէն
կրօնական
արաբողութիւն
, կբ
մարէին
քաՀերբ
, մ ո ղո վո ւբ գբ կըթւսղուէ
բ
մեռե
լա յէ՛ն լռութեան
մը մէք եւ այգ
լռութեան
մ էք
աբձ ակո ււսծ նղովքի
էսօսքեր
ը կուգա–
յէ՛ն
մ իանգամ
լ^գմիշա
գուբս
նետել
նը -
ղո ՛էե ալը
կրօնէս կա՛
Հաւա քական ութե -
նէն :
Ֆրանսա
յի թաղա ւոբներ
էն շատեբ բա–
նաղբ՚էւնքի
առարկայ
են եղած ;
՚Լատիկանի
կողմէ բանագրուած
առաքէ՛ն
Ֆբանսայէ
թագաւոբբ
եղած՜ է
Ռ""լէբ
բ. Հաէն),
որղէն
Հիւկ –Բափէի, որ իր
մօտ էւկ
աղղականուՀ
ինե
րէն
էւշխանոլ.Հ ի
Պեբթի Հեա ամուսնացած
էր :
Օրուան
Պապբ՝
Գրի՚լոր Ե • այս
ամ ուսնութիւն
ր
ղայթակղալից
ւլտնելով
սլ՚սՀան^քեց
՛լոյ -
ղին բսէէք-անումր , սակայն
Ռ՚՚պէր Բ՛ չ՚"^~
սալուէ Պապին
էսո րՀ ուրղնե րուն , բան
՚լլ -
գրուեցաւ
վել՚ք^ւոյն
կոգմէ :
Ռո՚ղէր Բ է թոո-բ՝
Ֆէլէվ՛ Ա– ՜ոբ էբ
պալատականներէն
կէւմս Ֆուլք
Լր
Ռէշէնէ
կինը՝
կոմսուՀԷ
Պէբթբ՚սար
առեւանղ
ե
լով
էսմուսնացած
է ր անոր Հեա
(1094/՛՛՛)»
րւէէնաւլ բուեցէէէլ
Պ՚ո՚ղէն եւ
մէնչեւ
էր
կեանքէն
վերքէ՛ն– օրերբ եկեղեցական
էշ-
խան
ութ էւննե բուն
կողմէ
յարոլցռւած–
գմուաբոյԼթէւն՚ււել՚ու
բա էսե ցաւ :
ՀեաղՀետէ
բսէնագրանքէւ
վճէռնեբբ
յա -
ճաէ՚ւակէ
գարձ՚սն ; Աւ սակայն
, քանէ կբ
շատնա
յէ՛ն այղ ւիճէռնեբբ,
սէ
յնքան
անոնք
կբ կորսնցնէ
էն
է՛րենց
Հմայքն
ու֊ աղգե -
ցռւթէ՚ւնր
մ-ոգով րղեան
բոլոր
խաւեբւււն
•Ոք :
Այս
«.էԼա
անւչ.»
է
՛ն առա
օր մո
եկեղեցաե՚ս
քքն
ւչա՚Ննել՚է
, Նե , լու մտօք
,
րա ղ կա ց ած՜
պաաուէ
րւս կութէւն
մր կբ
ներկայանայ
Ֆրանսայի
թագաւոր
Աէն Լուէէ ել առա–
ք՚որկ կր ներկ
՚էէ
յացնէ
պաՀան
քե՜ լուէ ոբ
ատկէ ետք արձակուած
բանագրանքներու
վճէռէն
վբայ
աւելցուէ, եւ
աշխարՀական
տուգանք
մը եւս, յարքւււնէս
գրաւելով
բանաղրեալին
բոլոբ
Հարստութիւնը
:
Աէն Լուէ , ււակտ
յն , որ իր ա րգա րամ
տոլ–
թեան
սլատճսւռալ շաա էբաւացիօրէն
ըս -
տացած էբ «սուրբ»
ածականը, կը մերւք-է
կրօնական
պատուիրակութեան
առաքար -
կբ եւ կը յա յտարաբէ
.
Եթկ
՚րնգունէմ
ձեբ ա ռա քար կբ , ա յն
ժամանակ գէմ գոբծած
սլիւ՛ոի րլլամ ե
՛լ
Աստուծ-սյ
ե
՛լ
առռղք
ղատողութեան
. . . ;
Զի ղաղրէբ սակա
յն
բանագրանքներու
անձրեւբ :
Այոպէ"
1
1200^*՛
կր բանագր"ւէ
Ֆէլէփ
Օկէւ"թ
թագաւորը
եւ ղար մը
յեաոյ ,
1305/^յ՛ ,
կարգը
կուգայ
Ֆէլէփ
լբ Պէլէ ,
որ Ֆլ՚ոնտրէ
ղէմ մղած էբ
պաաեբաէլմա–
կան
գո րծո
ղո ւթե ա՛եց առթէւ
յանգղնած
էր յայտարարել
թէ՝ «կղեբ ա կա՚են ե բ ը եթէ
չեն
կրնար
ղէնքով
ծառայել
էրենց
Հայ -
րենէքէն
, պկտք է այգ ՚ղակասբ
Աէացնե՚ե
տաբբեր
էլոՀողութէլններուէ»
, եւ թագա
ւորը , իսօսքէն
գործի
անցնելով
,
խիստ
միքոցներ
ձեռք կ՝առնէ իր
վերագրեալ
Հրամանբ
կէւո առ կէա գործագրել
տալու
Համտր :
^ԻԺՎ՛
ԱԼ Պէլ իբ
բանագրումէն
ետք
ււակայն , վրէժ
լուծելու
Համաբ
եկեղեցի -
կն , յանգուգն
ծրագէր
մբ գլուխ կը Հանէ
ել իբ պապական
աթոռին
վրայէն
կ՝առե–
ւան՚լէ
ու
կ՝աքսոբէ
Պօնիֆէսս
Ը.
Պապը ։
Լուի
ԺԲ
• կը բանագբուի
իր
կարղին
Տուլփոս
Բ
. Պս՚պին
կողմէ , սակայն այս
րանաղրանքբ
երբեք ալ յուղում
ի չի մատ
ներ
թէսղաւո
բ բ ; Արգաբեւ
, օրմ բ
երբ
պալատական
մը կուգայ
իր
վեՀապետին
ներկա յութեան
եւ կը գանգատի
իբ կնոք
անՀաւատաբմ
ութեւսն
մ ասէ՛ն ,
թաղալորը
չէնչո՚լ
ժպէ՚առվ
մը կը պաաասԼսանէ
յս՛ -
նոր .
Ա է՛ մ տատա՚ե քուիք ա յգքան
կնոք
մը անՀաւատաբմ
ութէււնը կընմ էսնէ Պա -
պին
բանագբանքի
վճիռէն • ԱՀաւոր
եւ
սէնտանելի բան մ ր կը գառնա
յ ւսն երբ
չաա
իսոբՀիք
անոբ վրայ ,իսկ
Հասարակ
եւ
ոչինչ գէպք
մր եթէ բնաւ
էԼ""Ր^էք
՛ս յգ մասին • • • ;
Ներկայիս
էսմէն ինչ փոէսուած է :
Բէէէ -
նագբանքի
վճիռնեբբ
ղրեթէ
կորսնցուցած
են ՛չա լ՛եր առաք ունեցած–
Լւրենց
աՀաւոր
աղգե ցութ իւնբ ;
Փաստ՝ ա յն՝ որ Արժան
թ ին է՛ մենւէէէոէ -
րբ
, Հակառակ որ ենթակա
յ է ՜Վ^ատիկանէ՛
բանագրանքէն
, էբ ետեւ
ունի տ յսօր բա
րեկամներու
եւ Հիացողներոլ
բէսնակ
մր :
Ք ա ղ ե ց ՝ Ա. գ. ^
տեղ
չղղո՚չ
իր պաղատանքբ՝
իրար Հաս -
կրնալու եւ ղործել - գոբձ-ակցելոլ
•
Արամ
Հա յկաղ
բնտանիքի
աւանգա -
սլաշա
Հ՚"յբ կ 1 Ան աւէէն կբ նայի
իբրե՛–
սրրավայրի
: Իր ղերն է Հսկել ու ծաոա -
յել : Երբեք
Հրամայել
,երր կրնայ
էսն՚լ -
բել : Ունի մէկ մանչ ելմէկ աղքիկ
,
"Ր
« ժառան՚լած
են» իրենց
Հօր ւլբելու
շր -
ն,,բՀ
ներ
ը ,
ե
լ
իրե
նց
Հ օր
ու
մօր
՛ս ռաքին
ութի ւննե ր ր ;
Տ ՛Լ՛՛՛ն
կասլ -
ուած կ
է
՛բենց
շբք՚՚՚նէ՛
՚ ^ է կ ՛ք՛եծ օրա -
թե
լ՛թ ին
. "՛՛լքի
կն "՛լ "Ր՛՛չ
սլ՛՛՛՛ո աս խանա–
ա
ոլո
ւթէ՛
ւ
՛ւ՛ն եչւ կը ստանձնէ
ւլանաղան
պարբել՚ո՚կանեերու
՛քէք •
Հաւաաքի
աղա
յ է Արամ
Հա
յկազը , իբՐ
Հսէ I ու
քր էէստոնեա
յ ; Իրեն Հետ
Հա
յ •
Ե եւե ՛լ եցին
է՛
րական
ութ
իւն
մ լ^ւ է ,որ
մէւ ՛լ
կբ Հոէս
՚եէ,
ղ՚սլ՚երու
ա ւ՛սն ղււ
լթէ՛
ւնն եր
Է1ւ
I
Ան կր բաղձայ այգ եկեւլեցին
աէէէէնել ո բ–
քան
Հւլօր ու ւ՚լանծսւլի
, նոյնքուն ալ Հուս -
կրնալի
ու
մւոերմի/լ : Ան քլր ցանէլայ
որ
այգ
եքլեղեցէն
ըԱ՚ոյ՝
քլենգանէ
ո
՛լ
քլեն -
սանորոգ
ուժ– մը, ոբ ձւչտէ եւ
կարենայ
Համագբել
ու բաբձրաղրել
մե՛լ. որ մա՛ -
նաւսէնգ
ք՚էւնոէյ
ու
քլսւբենալ՝
՛քք՛բ սլաՀ -
պսէնոլմէէն նպաստել
է
Ան ղէմ կ անմտօրէն
մոլեռանգ
ոէնՀո՚լէւ
ձ/տւամ ոլու թէ՛ւններու
:
1Լն չէւ Հանղ
ուլ՚ժեր
որ աո՚ռէւն
՛քէք
"ւլէ՛ն սպաննուէ ֊
կան տարուան
մէք օրեր
Հ ՛ " յ
կեանքէդ
նոլէրա/լանոլ
թէ,լննք,լ՚՚՚վ
օծու ն ու թրր
–՚.
թռուն
օրեր
երբ Արամր
սլէ՛տէ,
ււււլէր
ամէն
Հայ տեսնել
Հայ Եկեղեցէէն մէք,
Հ՚ողորգոլթեէսն
ղալու
Հա
յութեան
Հեա՝
« իսորՀոլբգ
խորէն » եւ « է էսորոց
սըր -
աէց »:
ձ
ԱՀա
ձեղ Արամ
Հայքչաղբ
Հայ գրա–
էչանոլթեան
նոլէրեաչնե
րէն ա յս
Համեստ
տ ւլա ն :
ՊաաաՀականութէլն
չէ որ երքչբորգ
ան
ղամ
, ան էր էէիրքբ կը քչոչէ
Ց ե ղ ի ն
Ջւաս–
նււ :
Աք"^
՚ժ^՚Լ^
Հո՚յ
Ցեղբ, որ կը իսօսէ
Հոն,
Հեղինակին
Հողէկն ու նաեւ՝ ձեբ
Հո՚լէ՚նեբկն
:
Ո՚ոյց
ալւ ւլե օք ՛լ՛՛՜ ւբ
՛՛լ ի ՚" ի ՐԱ՚ո
յ իմ
սրտա՚լէւն
իսնղրանքր
, որ այս
տողերը՛
քլաբգտցող
ղոնկ
քանի մը Հաբէւբ
անձեր
կ ա ր դ ա ն ա յ ս գ ի ր ք ր :
1
Ասոնք,
իրենց
՚Լ՚ոքրիքչ
չաւէւով,
բսած\
սլիէոէւ րլլան
Հ է՛՛լէ՛ն ա՛քլէ՛ն , թկ
ղնաՀաաած
են իր էէասա՚սէչն
ւււ նուէբոլմը
:
Եւ էսւեչիէն :
Ան՛ոնցւքէ
էէէմէ
՛ն մէկբ,
սւ յգ
բնթերցումէն
յեաոյ, պիտէ
՛չ՛լայ քիչ մչ՛ ւսւելի
Հ.սւբս -
տացած ու ափւուացած
, իր
Հայէլաէլանու–
թե՚ււն
մէք :
Ե՛– եթէ ^իչ՚լ է ի՛ք "՛՛յ՛՛
՚է՚՚՚ո՚ոՀութԼ՚ւնչչ,
թւ՛՛լ է՛ւրաքան
չի ւբբ
ուշաղ է՛ր ՐԱայ
յանձն
առնելս։
քաղցր
նէւղութիւն
մր եւս
ք՛ո–
նէ։ մբ տււ
՚Լ
ղբելու
Հ է. ւլէ՛՛ն ։,, էլի
՛ե
, բսելու թէ
էլաբգաց
իր
՚լիրՔԲէ ^է
ուրուիս է որ
կարղաց եւ էստո՚ի ալ ճէէւնչց։ու
՚լէ՚նքբ :
Անտարաէլոյս
"/՚ ձեղմէ
ս՛մէն
մէ/լբ
ւ։ւ–
բ։սխ պիտէ
րլլ՚որ
է
եթէ ունենար
էլաբելի՛–
ութիւնր
՚լինքն
ա ն ձ ն ա պ է ս
ճ։։։նչնալոլ
:
Հւս՚ղա՛^
ինք։
Նոյնքան ու աւելէ՛
էնք
պէտէ
լ՚լլ՚որ
ուրախ, եթէ Հնարաւորու
-
թիւն
ունենար
ճանչնալու
ձեղ եւ ձեղ
Հետ՝
ձեր
չբ ք՛ոնի Հայ բաղմ ութիւննե
ր բ ։
Զէ՞ որ սւն ւլրած է
եւ գտած տաոա–
ՄԵՐ
ԴԵՐԸ
օ Ի
ա
Պ11Տ11Սխ11111Տ11քւՈԻթԻքւ1յ11
իյԱԲ
—
Ս տ ս ր ե լ
կր
հ ր ա տ ա ր ա կ ե ն ք Տ ի
կ ի ն
՛ն • Ա • Տ ի լ ս ի գ ե ա ն ի ճ ա ղ ը
Մ ա յ ր ե ր ռ ւ
Օ ր ո ւ ա ն աււթ
-իլ.
ա ր տ ա ս ա ն ո ւ ա ծ
Մ ի լ ա ն ի
« Հ ա յ – Տ ա ն » մ է ջ –
Ա էլանէ
Հայ գաղոյ^թը
առաքէն
անգամ
Ր–Ա"՚Լ
"Վ
"՚ո-իթը
ունեցաւ
տօնելու
«Աայ -
բու
Օբ»բ։ Երբ
ակնարկ
մը
նետենք
րնգՀանուր
լնկեբա
յէն
Հարցերու
վրա
յ ,
անմէքապէս
մեբ առքեւբ կբ պարղուի սա
անժխտելի
ճչմա
ր ա ութէււնբ
թէ
մինչ
մաբգիկ ստե ղծա
ղոբ ծութենէն
ի վե լ՛ ե -
՛չած ե՛ե յաճաէս տարակարծիք
վսէրէլած -
ներու, գիտական ու բնկերային
Հաբցե -
րու , սկլչքո ւնքնե բու
եւ
երեւոյթներու
մասին,
մայրութեան
է չւա էչան էէւթեան
ա ռ –
քեւ գագբած– է
՚լւողավւա
րնե ր ու
ամէն
տարբերութէււն
• Բաղաքէսէլբթութեան
ղէ֊
նիթը
Հասնող
էսղւլեբէն
, մինչեւ
էսալաբսւ–
կուռ Ավլբէւկէի
մա րղւս էլե րներ ը եւ
՛նոյնիսկ
ղէշատիչ
՚լւսղաններու
ո
րքե
րկն
մէնչեւ
մեղբաՀոս
մեղուէն
փեթաէլբ,
մայրը
ու
մայրութեան
խոբՀոլբգբ
միշտ
յարգուած–
ու
պաշտուած
է , ուբեմն
ա՚նժէստելէօրէն
• տէեղերական
է ՚ոյղ
էէոբՀուբղբ
ստեղծէէւ–
ւչո րծո
ւթե ան մէք : Հետեւեբար
աարին
ան
գամ
մբ Հաւաքուելով
Հոս, մեբ
բնտանե
կան
երգիքին
էոակ
, մեր
« Հ ՛ " /
«Տուն»էն
մէ՛ք, թա՚եկագէն
առիթբ
ընծայած
կ՝
րլ -
լանք
մենք
մեղէ , մոռնալ
ամէն
տեսաէլ
աարաէլարծութէւն
եւ ստեղծել
մտեբէմ
ու
քերմ
մթնոլորտ
մբ , որուն
այնքան
պէտք
ունէնք
կեն
ս ունա էլութ իլն տալու
, ղօրա -
ցնելու եւ ապրեցնելու
մեբ փոքբ գաղու -
թին
աղ՚լօգուտ
բոլոբ
ձեռնաբէչներր
յ
ԵԼ
մ ինշ
մ եծա բանքէ
մ ԷաՀամ
ուռ ա ր -
էոա
յայաոլթէւն
մը
կ^լ^ծւսյուէ
աշէէաբՀԷ
ամէն
էլո ւլմ ը
մւս յրութեան
մենք ալ կանւլ
առնենք պաՀ մր եւ ձեղէ Հետ անգրագառ–
՛նանք Հակէրճ կերպով
այն գեբէն
ու. սլա–
ւոասէսէսնէոաուութեան
, ղոբս
ունէ՛ն
մ ա
յ–
բերբ, մասնաւոբաբաբ
մեբ
յւււբկեբկն
նեբս : Կր վսաաՀեցնեմ
ձեւլ թէ ,
շւէէւո
լու֊բք
է այգ գեբբ եւ մեր կարծած
՛ււ երեւա -
էլա յածէն շատ աւելէ
ծանր է այ՛լ պա -
տաս էսան
աաո
լութէ
ւնը :
Ամփոփուէնք
սլաՀ մբ մենք մեր մէք ,
թղ^ի
յնութէւն
մբ կատարենք
տեսնելու
ել
՚լղալոլ
Հտմար թէ մեղի
պարգեւուած–
մայրութեան
մեծ առաքելութիւնը
որ աս–
ւոիճան
խղճմտօբէն
քլատ՚սրտծ
ենք մեբ օ–
բինւսէլով,
մեր խօսքով
Հւ
մեր գոբծով
,ո՞ ր
կէտերուն
մէք թերացած
ենք եւ Հետեւա -
բաբ
ս՛^ ւր է մեր պատաս
խանատուութիւնը
որուն
արգէլնքր
անպայման
էլ անգրա -
գաոն.այ մեր աղգին , մեր րնտանիքէն ,
եւ
նո յ՛նէսէլ մարգկայէն
բնէլե րութե։սն վբ–
րայ
.
Աիրելէւ
մայրեր
,այս րարեբաստիկ
տօ
նին
առթիլ
, բանանք
մեր սբտերբ
էբարու
պարղօբէն
, անկեղծօրէն
, տեսնենք
մեբ
թերութէււնները
, գնենք
մեբ ւքատեբը
մեր
վէրքերուն
՛էլ՛այ ու քանանք
լաւաւլոյն
էլերսլուէ գւո րմ անել
ղանոնք
Հ
թերռւթէւններ
ռէնխնք անշուշտ , էնչ -
ոլէո բոլոր
՛ո՛ւ՛լի
՛ք՛"յրեր
, թող
իւբաքան–
չիւ-րբ խոբՀԷ էբ թերոլթեսէն
մասէն,
մենք
՛քերը վէնտռելով
քւէէնւսնք
ուղղել
ղէսնոնք :
Մեբ գեբբ կբ սէլսի չաա կանուխէն
, օ-
բօրոցէն,
տունէն,
ընաանեկսէն
յարէլէն :
Ուրեմն մեբ առաւե
լ ա ՚ լ ո յ ն ճէգր պէտք է
թափենք , մեբ տունկն
նեբս
ստե՚լծելու
այն
մաքուր,
սլարէլեշտ,
առուլք
ոլ
բարո -
յասլէս
պէսյծառ
այն մթնոլորտը
որ՚էլն
շունչաէը կը ս՛նանին մեբ սիբասուն ղա -
սլաղէն
Հսէլումներով
-— նաեւ
ձեւլ Համ՚սր
:
Զերն կ ան : Զել՚ն
են
րոլոր
է՛ր նմանն է, -
ԲՈ •
ճանչցէք ել Հսլաբաօրէ
ն տէ ր էլ՚սնւլնէ, -
ցէք
իրէ՛ն ու էլ, ն։ք"էննեբուն
ձ ե ղ ւ ք օ տ
ո ւ
հ ե ո ո ւ ն :
Մենք
բոլորս
Հսլ՚սրտ
ե նք օաար
լեղս
ւ–
նե րուէ
՛ւ ր՛՛՛լ ու լա յնօրէն
վա
ր ձա տ ր ո ւո
՛լ՝
Հա յու
։։։ բժսէն
։ոլ
։է
ր ղա
Լ
՛ս էլնե րով %
Անգրագառնանք
որ անՀամեմաա
աւելէ
պէ՚ոք է Հսլ՚սրտ
րլլանք ու
երախտա՚լէտ
մ եր է սկա
սլէ ս ա րժանա
ւ ո ր
Հ սւլ՛
ու
ղ սէ տ ն ե -
բով, որ գ ե ռ կը յամառին
Հ " ՚ յ ե ր է ն
՛լրե -
լու,
Հ՚էէյեբոլ
Համար
ղլ՚է՚լու, եւ
գրելու
առանց
ւէ։։՚րձատլ։"լթեւէէն
։ւ։ էլն էլ ։,։ լո ւթ
է. ։։էն -
ԱՀա անոնց լաւագոյններէն
մէկը՝
Աբամ
Հ՚սյկաղը :
6ԱԿՈՈ
ԽԱԵՄԱՆԵԱՆ^^.
Fonds A.R.A.M
