HARATCH, du 1er janvier au 30 juin 1955 - page 142

ԻՐԱէԵԱՆ ԳԱ.Ղ,ՈԻԹԷ ՄԸ
ԱՀԱԶԱՐԻ
կչւ
մՍչնինք
՚էկպի Աղաշարէ–. Ասֆալ -
թապաւո լաւ ճանապարհի
վրս՚յ կէ սու -
1 " " յ մեր ինքնաչարմր։
Ա՛եր կալմր,
լու–
րլչ ծ-սվ է կարած :
Ասսւիճանարար
կր
րարձրաԿւանք
Լլ կր
մանենք
լեո՚եերու
մկչ,
՝>Լաեւելուէ
ւլարձւլարձէ1չ
ճանապար­
հին : ԱնՀաճոյ
աաւիարակերկն
կ՝աւլաա -
ււիևք
Լլ լիաթոք կր յ^ւչեմ այս
լեէւսերու՚է
մէչ
...
Աւլաչարիի
շրչ՚"նր կր համարուի
նաւ -
թարւչ իւնա րե րութ
Լ ան սկղրնական
վա յ -
րր : Հայ ւլաղութր
կաւլմուաէէ կ
\Տ)՚ձ^ին ,
ասլա
, 1 9 4 5 ^ ^ ՛
աւելի
րաւլմացաՆ :
Հա յե ր ր ա ե ղա ւո ր ո ւահ են Լ րեք
ւլլխա -
ււ՛ր վայրերու
մկչ - Ա՝էյաան
Ջաֆար
( Աղաչարի)
, քյ՝իանքու
,
եւ
Ումուտիէ
.
Երեք վա յրերու
մկ չ կ՝ ապրին
մ օտ
7 0 0
հ՚՚ղի
1
մեհամասնութիւնր
Ումուաիէի
մէչ
I
Գլխաւորարար
ՍպաՀյոնի եւ
Զհ՚՚՚ր
Մահալի
չրչանէն
են ; Եկեղեցի եւ գսլրոց
չկայ։
կան ղիչերա
յին
գասրնթացքներ
,
որ կր ղեկավարուի
հխական
իյորՀուրղի
կողմէն.
Հայ աչակերաուհիներու
^Ի՚-Ը
չուրչ
9 0
Հ՚՚ղի է ՝• Ունին չորս
ուսուցիչ եւ
մէկ
ուսուցչուհի
: Այ" ղորհին
տարեկան
պիւտճէն
3 5 0 0
թուման
է։ Ահվաղի քա -
Հանան կր Հովուէ
նաեւ այս չլ՚չանր։
Ե ~
կեգ ե ցա կան
արա
րողսւթիւնր
կր կաաա
ր–
ուի
լնկելւութեան
ակում
րի
սրահին մէչ :
Մաչուրի
նման , Հողամաս
ղնելոլ եւ ե -
կեղեցի
կաոոլցելու
ղիմում
կաաարուահ
է նաեւ ա յստեղ : Տ" յ " ունին որ կր կար -
ղ աղրուի :
Ղ՛ո յ"՚֊թի՚֊ն
ունին
ւլանաղան
մ իութ
իւն­
ներ.. կանանց
Միութիւն
9 0
հոգի •
• Զհար
Մահալի
Հայրենակցական
Ու~
սումնասիրաց
Ա իութիւն : Մ չակութա
յին
Միութիւն
Հարիւր
անղամներով։
Ումսւ -
էոիէի մէչ ունին
ւլրաղարտն
, երկու
*>ս/ -
րիւր
նոր եւ մաքսւր
կաղմուած
ղրքերովւ
Կր սաանան
հետե ւեալ
թերթերր
«Հայ -
րենիք–,֊, , «Ալիր՝» ք^Արմենուհի»
, Վ ո ւ ս ա -
րեր՝» , խնգրեցին որ իյւենց ուղարկուի նա–
լ
<էՅ"՚֊"՚"րեր՝»
:
Նաւթ^
. ճա ր ա ա ր ա ր ո լեփէ տ ր
սկսահ
է
ա յստեղ
1 9 3 5 / ՛ ^ ;
Պաաեր՚քւղմի
աաեն
որոչ
ղագարէ
վերչ, վերսկսահ
է
1 9 ^ 4 / ՛ ^ ՛ ։
Նր -
լաղահ ա րաաւլրո
ւթ
իւն ր նորէն
վերսկսահ
է բարձրանալ–
(Լյսաեղի
արտաղբսւթիւնբ
նո յնպէ ս , նաֆթաաար
թողովակնե
բով կբ
Հոսին
ղէպի
Մաչուբ եւ Արաաան ։ Երեք
վա յրերու
մէչ,
բնգՀանուբ
աչխաաաւոր
-
ներու
թիւր
3500/.
կր Հասնի
։ Աոսվին օ–
ւոաբ մասնաղէաներ
սկսահ են վերագառ -
ն ալ ա րղէն :
Թէ
Միանքոլի
եւ թէ Ումուաիէի
մէչ
շատ
չերմ
ե ւ խանգավաո
Հանղիպումնե
բ
ունեցանք ; Երղ , ճաո ,
արաասանութիւն
եւայ^
. . . կբ գանղաաին
ոբ մոռացու -
թեան
կուտան
ղիրենք եւ գուբսէն
տյցե -
լող բեկե րնե ր բնաւ չեն գար իրենց
մօա :
Այսուամենայնիւ
աւանգասլաՀ
, կարղա -
ոլահ , լաւ վւոքր իկ
ղաղութ
մրն է :
ՄկԱՋկՏ -
ԱՈԼԷՅՄԱՆ
Նորէն
Ահվաղ կր վերաղաոեանք։
Ե*–
եբկու
բնկերներ
ու
ս՚֊ղե կցութե
ամր
կր
մեկնինք
Մէոչէա - Աոլէյման,
նորէն
ինք­
նաչաբժով։
ճանապարհր
ՀեաղՀեաէ
կբ
բարձրանայ
, ու նորէն
քիչ քիչ կր
մանենք
լեռներու
եւ ձռրեբսւ
մէչ։
Սիրուն է եւ
՝,աճելի է։ Երեկոյեան
մութին՝ տեղ կբ
Հասնինք :
Եբկու
օր ղեղեցիկ
աբեւ է • • • եւ
բլո՚–ր–
ներր արղէն կանաչ տեսք մբ ունին ; Մ
ար֊
աի
սկիղրր
Ր՚՚էոր
ս՛ յո րլուրնե ր բ կանաչ -
ներով կբ հահկուին : Այս բլուրներու
լան–
չերուն
վձ՚այ, եաեւ ու առչեւ
տարահուահ
են
բն կե բ ո ւթ ե ան չէնքերբ
, միաաեսակ եւ
.ոմէն յարմարութիւն
ունեցող
— կաղ, ե–
լեկտ բ՛ա կան
ութ իւն
, աաք ու սլաղ
չուբ ,
վեբչապէս
հանգստաւէտ
բ"լոր
սլայման -
ներր
լրացնուլ :
1Լրւտեղ նաֆթարգի
ւնա բեր
ութ
իւնբ բս–
կսահ է
1918^^ :
Երկաթեայ
ցանկապատ
մր կր հահկէ
ղա յն , առանձին
արձանա -
ղ բութի
լ
նով եւ մ աքուբ
ու
խնամ
ք ՚ ՚ վ
սլա՝^ սլան ուահ :
4914^՛՛ 5
արղէն
նաֆթբ կբ
սկսի
հ ոոիլ խողովակներով
; Այս խողո -
վա կներբ
2834
մ ղոն ճանապարհ
կր կա -
րեն
, նաֆթբ
հասցնելոլ
Մաչոլր եւ Աբա -
ուան :
1920^5/
սկսահ,
Հայեբբ
եկահ տեղա -
լո բուահ
են •
1930/ւէւ
Հայոց
թիւր կբ Հաշ­
ուէին
հինգ
հարիւր
շունչ, իսկ այսօր ար­
ղէն Հագար
Հինգ
Հարիւր
չունչ է : Հայ
աղգաբնակչութեան
90
աոկոսր
ԱպաՀան
Բերիա - Զհար
Մահալի
չրչանէն
են : Գպ–
բսցի
Հիմնարկութիւնր
սկսահ են
1933/՛^
ի ս կ է կ հ դ ե ց իի ք ւ 1935/՛*՛ :
Իրանի
Հայ գպ -
բո ցնե րու
վւակմ ան չրչանէն
յեաոյ
, նորէն
վեբարացուահ
է
1951/'Տ՛ :
Ներկայիս
գպ -
բոց ր ունի
չորս
բաժանմ
ունք ; Ա ՛անկա -,
պարաէղի եւ նախա կրթարանի
Հեա միա -
^ ին կան
272
ա չակե րտուՀ իներ : Տեղա -
լոր ոլահ են ութբ գասա բաննե բու
մէչ ,
րո լո բն ալ բնգարձակ
, մաքուր
,
լուսաւոր
վիճակի
մ էչ : կան աասբ
ուսուցչոլՀի
եւ
մ էկ աւագ
ուսուցիչ
Զօրա
ք՚ժ չկեան :
՚իպ–
բոցի տարեկան
պիւտճէն
Յտ)
Հաղաբ
թու—
ման է եւ կբ գոյանայ
աչակերա. թոչակ -
ներէն եւ ղանաղան
ձեռնաբկնեբէն
է ԱաՀ–
մանուած է հխական
տուրք, որ պարտա -
ղիբ կերպով կր ղանձուի
իւրաքանչիւր
•ս՛չխատալորէն
լ^ւկերութեան
ղրասենեա -
կի կողմ
էն եւ կր յանձնուի
աղղ. • իչթա -
եութեան
. Պարտագիր
տուրքբ
,
ռոճիկի
մէկ տոկոսն է , ա յգպէ սով միա
յն
ամ սա­
կան կբ գոյանայ
1300
թ՛ Հայ պաչտօն -
եաներէն եւ երկու
Հարիւր
թ. բանուոր -
ներէն : Ղ՝աղութբ
ունի
իր քաՀանան
5 •
Մ ակար Ասատուբեան
; Մն ունի սահման -
ուահ
ոոճիկ եւ ^ք՚ի բնակաբան
:
Եկեղեցիէն
եւ ղպբոցական
չէն՛քէն ղատ ,
կր կառուցուի
մէկ խոչոր
սիրուն
սրաՀ ,
որբ աւաբաե
լու վրա լ է եւ սլիա ի ար ^է
70
Հաղաբ
թուման
:
Ղ՚պրոցն ալ էլաբ -
Պ Ա Հ Ե "Ն
4^
ՄԵՐ ԱՐԺԷ-ԻՆԵՐԸ
ԽՄՈ՛
փ ա լ ի ֆ ւ ւ յ ւ Ա ի ս յ սւԱկսւշս հայա. -
թ հ ր թ ը ,
Մչակ,
հե ՜ տ ե ւ ե ա լ լ ս ո ր հ ր դ ա ծ ո ւ -
թ ի ւ ք ւ ն ե ր ը կ ՚ ը ն է | սւք | ւ ա ցր ա կ անի Ա՛ը մ է շ
(21
Ցունուաբ)
Վերչին կէս գարու
բնթացքին
ով որ
երկու
բաո. եւ կամ նա խաղաս ու թիւն ի —
բարու քով չարել կր սկսի , նսր ղիւա
ւէ բ
Հնարողոի
նման իբ առա չին
փորձբ
կ՝բնէ
Հայ
լեղուին
, բարբառին
,
աւանգութիւն–
նե բուն
ե
լ
ս ո փս ր ո ւթ ի ւնն ե ր ս ւն փ րա
յ ։
Այղպիս ինե ր ր իրենք
ղիրենք
լեղուագէտ
եւ բանասէր
էլա րհե լով՝
Հա յէլ աէլան ան -
գաստանբ
լքուահ
, անցանէլապսւտ
այղի
էլաբհելով
աղգա
յին
աւանղո
ւթի
լննե ր բ
էլարՀամաբՀեն
: Հեղուն
Հին ցահ
, ղիբե -
րբ
«աչքին
վԿւաս պաաճառուր»
, րաբբա -
ռբ րբահո յաց ահ Համա բե լով օտար գի -
բեր, օտաբ բառե ր եւ օաար
սովս
բու -
թիւննէէր
նք, րմուհելու
չատաւլ ուէբ
կր
Հանգիսանան
:
Աղղա յէւն նէլա րաղ.ի ր ր րնորոչող եւ
մ
ե՜ր
ա րՀ/էքնէւ ր ւււ պտ–>պանւէւււն
է,ս տեւաէլա -
նացմաե
Համւսլւ մեր Հայրեբր
ղաբերու
բն թա ց քէւ ն ան սաՀ
մւս
ն
ղ ս Հ ս ղ ո ւթի
ւնն էար
բրւոհ եւ արէււն թափած
են : Մեր ալւղէւա–՝,
էլանաց ւսծ ներբ սա էլա յն մէկ
Հարուածով
էլբ վւոբձեն
ւլա րե բու
նուի բ ւսւլււ րծւոհ
սբր—
բոլթիւննէտբր
աբէսիւր
նետել եւ էլամ
ւլան–
ձւորանբ
՚լրկել • • •
Ա Ր Ղ՜է՛ աէլան ու թ էէն է
ճառող եւ
անով
՚էիացողէւէ, ր բ
մ է, ր արժէքներու^ւ
փոէսսւլւէն
օտար բառեր
, օաուր
՛լիրեր եւ ւուսւնղու -
թիւննեբ
Հ րամ ցնէէլ էլբ չսւնան :
Օաար
ղ էւբ եբն ու բա ր րառնե բ բ
պէւտէւ
նււե՜մացնեն
մեր արփաղեղ
ղէմքր եւ խււլւ–
աա էլեն ւսղղասլւոՀսլանմվսն
սա տա ր Հան —
ղ էւս ա ցող
մեր
լուսեղէն
փաՀաննէէբ ր
՚է՚արերոփ
նուէւրաէլանացսւհ
եւ մեղի ա -
ււս՚եղ
ձղուահ
մեր սբրաղան
աբժէքներլԼ
կրնան
նււ բութ էււննե բէ ճառալնե
բու Հա -
^^ԼԻ
չԱէ
՚"է՛՝ է՚՚՚՚ձ՚յ անոնք
մերն են եւ մեր
անղին
ղանձերր
: Անսնք
այնսլիսի
թան­
կաղին
ղանձեր են որոնց Հետ սլէաք չէ որ .
իւաղան
այնսլէս
ինչսլէս
մանոլէլներր
էլբ
խաղան
չո՚֊կայէ՚էլ
սւռարէլանեբու
Հեա ...
Աեր
իրաւ
լեղոււոբաննէ.րն
ու բանա -
սէբնեբբ
Հա յէլա բաննե բուն Հեա՝
մէւբ ար —
ժէ^եբու
մասին
ունեցած
են ղուբւլու
-
րանք
Լւ բերած
է,ն իրենց
Հիացումի
եւ
յա
րւլ անքի
ղնսւ Հւս աական
րաժ ինբ
ա
յն
ժողոփուրղին
որ էլերաւսհ է ա յնքան ղե -
ւքե;հ1լ րարբառնեբ
էէԼ ՛լիրեր ;
Անղ Iի՛՛՛ց ի ե՛ Ամ էէ ր էլ էլ։ս ց ի
բանասէրներ
Լլ չեղուարաննձբ
ամէն ճէւգ ու չանք
կբ
թավ՚են
իբենց
լեղ՚՚ւէ՚ն
՛էէչ մէկ քանի փո–
վւոէս՚ււթիւններ
մտցնել,
րայց չեն յ՚՚՚չո
-
՛մ՛է՝
՚– Ժ-ո՚լոփ բ՚լային
ղժէլամա
կո ւթ
իլն բ ես
ակղսւյէ՛ն
ուրոյն
ն՚ււիր
՚ս1լւււնութիլն
։ներու
նախանձաէսնգբ
ութ
իւնբ
թ՚՚յլ
չի տար որ
ղ ՛որե բու
նուէւ բս՛ էլանաց ած՜
արժէքներր
մէկ
էլո՚լմ
գրուին -
Աեծ
աւլւլ եր երբ չեն ուղեր
աւանղական
Ս րժէ քնե րբ անա
ես առնե՜լ , չենք
կրնար
րմրռնէէլ
թէ՜ ինչո՞ւ
Համար
մեղի՜
նման
էլոաւ՚բաէլեել՛ու
բաժնուած
ժողովսւրղի
մր
ղաւաէլնե ր ր պէաք է որ անտես
առնեն
էւ -
րենց սրբաղան
ւոլ՚ժէքներր
եւ
ոբգեղբեն
այն
է՛նչ որ օտ՚սլ՛ է
Եթէ
մեր
Հայրերբ
աւլ՚լային
ալ՚ժէ^ե
-
րուն վրայ
նայէին
այնսլէս
էւնչպէս որ մեր
օբել՚՚՚ւ
նոբ ութ
էէ ՛սն
ս էւ բահ ա րնե ր բ ,
մ ենք
չաա
բանե բ
էլո լ՛ սն ցուց ած
ւղիաի
րլլ՛"
յինք
աղղային եւ տոՀմային
տրժէքներէն
եւ
՚լէւմսւղծէն ;
Եթէ
մեր
՚լէ՚բել՚բ
արժէք
սլէւտէւ
չներէլա–
յա ցնէ ին , ինչ՚ւ՛^
լ Համ աբ
առաքէւ լատիպ
վարգապետներբ
մ տաՀ
ս՛լս ւե ցան
անոնց
՛լոյութէ՚ւնով
^;
Հէ՛մա որ անՀա յրենիք եւ
թա՚իառաէլան
ժուլոփսւբգ
գա րձահ՝
մեր
Հ իւր
լն էլա լուայէ
ե րկէ՛ րնե բուն բարքերուն
եւ սովո ր
՚ււթիլե՛՛
մէ երեսուն
Հաղար
թուման :
Մէսչէգ -
Ա
՛մ
լէ յմ ան , Արատ անէւ Հեւո էլա սլ՛ւ ւահ է է՛­
րան - Հնգէլական
(ԱպաՀան)
թեմէւն
:
կան
ւլանաղան
միութիլններ
: Մչակո
յ -
թէւ
մէ՚ութէււն
, կանանց
րսւրէււլորհաէլան
մէ/ու թիլն
,
ՋՀ
Ս՚Ր
Մ
՚սՀալի
ուսումն
. մ ի -
ութէ՛ւն
, Բերէւոյ
Աղք • Հիււ՚՚նղանոցի
մի–
.էւթէէւն : Աղղ. ի չխան
ութ էււն բ էլր
էլաղմեն
ծ էսա կան էսոբՀուր՚լ
եւ ղսլրոցի
֊,ււղաբար–
ձւււթէււն : Կբ կատարեն
ա՚լ՚լ. • րսլոր տօ —
նա1լս՛
ատ լ՛ու թէ՛ ւնն երբ
Ա՛՛լ ր է՛էէւ ն սւլ ա -
տօն , Վարգան՚սնք
, Աչա/լ" լթի օր եւն •
Գաւլութբ
նիւթապէս
բարձբ
վէւճսւկ
ունի
ել
Հւսչւո ու էսաղաղ
մթնոլորտէ՛
՛էէչ է •
չնորՀիւ մեբ ՛լեկտ վար
լ՛ն էլե լ՛նե բուն Ա -
բաաանէն
յետո
յ ,
երկրորգ
էլաբեւոր
Հայ
քլա էլան կեգոնն է քՅուղէ՚ստանի
մէչ :
Այստեղ եւս մէկ խանգա՚էսւռ
Հաւաքոյթ
ուն էէցանք :
իրանի
Հարաւակողմ
բ
տեւլաւոբոււահ
ա յս
մէ,լւ
Տ ա
յ լ՛ե էլոբնեբոլ
ճիղն ու ւլոՀո–
ղոլթիլնբ
մ չաէլո յ թ ի
մարղի մէչ, աւելփ
ք՛ոն ղնաՀաաւսէլան
է , կա՚լղսւբէ՚չ
ու էսբ -
րաէս ուս էւչ •
իրարու
վրայ
Հաչո՛՛ւենք այս
՚է՚ոքբ
վայրերու
(Աբատւսնէն
ւլատ)
գպրոցներու
՛էէ""
յ հախսուահ
եւ
Էւր1,նց
տարեկան
պիւտճէն
, կ՝ ո լն են անք
175
Հաղաբ թու -
ման (մօա Հարիւր
Հաւլար
լ. ոսէլի) ; Այգ­
քան
հ՚սնբ բեռ ե
լ
ղոՀ ողութ իւն
էլարե՜լի է
գլուէս
բերել
մէ՛սւ լն պետաէլւսն
մ է՛չ՛ւ ցնե -
բով :
էււ որոմ - Ծս՚Հ
՚լլրի
՚էր՚սյո՚է
էլր ՚էերա -
ղսւռնանք
Աբաղան,
էլւորելով
Բալւոն
ղե—
աբ , որուն մէչ էլուգան կբ թափին
մեբ
Տ է՛՛լ լ՛է՛ոն ու Եվ՚բս՚՚որ
, նչմ ՛սր էէ լէ՛
մէէլ
ղի1ք՜
էլւսղմե լով • • .
Ուրիչ
աոիթով
, կբ խօ՚՚ինք
, Արաաանի
մաս
է՛ն :
Տյ^աաԱԱԱՐԵԱՆ
.
«ՅԱՌԱՋԷԻ
ԹԵՐԹՕՆԸ
( 5 3 )
ՍՊԱՆՆՈԻԱԾ Ա ՚ԼԱԻՆԻՆ
ԵԷՊՐՈՐԳ ՄԱԱ
ԺԳ՛
Եկէք
մէսէթալ՚եցէք
մեր էսեղճ
բարեկա­
մէ՛ն , է՛սէլ ես էլբ ւլնամ մէւ քէչ Հանգստա­
նալու :
ք*արէ պառաւբ
առաչնորգեց
էնձ
գէպի
ննչալ՚անբ,
ոբաէէւլ
՚Լէչել՚ր
Աառայէւն
ղտայ
Հւէղեվաբք
գրութեան
մէչ՝ եւ էնքբ Հե -
ուս ցաւ ;
Գուռբ
բ՛՛՛ց աբէւ եւ էլամաց
ներս
մ տա
յ :
Գաբեղ էւնբ նստած
է լ՛
^է^՚՚՚չ
ղատաբկ
մա՝,ճ աէլա լէւ մօւո , ձեռնե բ ր կբ^քէ՚ն էսա -
չած եւ ՚էէ՚՚՚-էսր
կախ ; ինձ թ՚՚ւաց
, թէ
քնահ է , բայց որ մօաեցւսյ
, ղլուէսր
էլա -
մաց
բա
լ՛ ձբ ա ց լւ ե ց ե Լ սւնքնո ւթէււնէ ց ու -
ոահ
ւււ էլարմրահ
աչքերբ
սեւեռեց վր ՜
րաս ; Եբէլաբ ժամանաէլ
նա յում էր գէմ -
քէս
անղւլայաց՚սհ
մաբգու
անէմաստ
Հայ­
եացքով
, էլա բծես
չկա բո
՛ւ
անա լով
՛Լ էէ" է
1'նկնել, թէ ով է.մ , յէ,ւոոյ
ձե՚ւքել՚բ
էլա -
մաս
Հեռացրեց
կբհքէց եւ ասաց
չաա
՚
Հանգէստ
ձայնուէ
.
—• Հւ՛՛ , "՛յ՛է
՛ԷՈ՞Լ ես . . . նստէր :
Ու առանց
տե՚էէ՚ց վեր էլենալու
, առաչ
քաչեց
մօո՚բ
ղրահ
մէւ
ւսթոռ։
է՛
Լուռ
սեղմեցէ՛ նրա ձեռքբ եւ նստեցէ :
Գու գէտե՞ս, որ Աառան
այ
լեւ՛ւ
չէլայ, ասաց էլւ ցամաք,
անէլենղան
Հայ -
եացքբ
սեւեռելով
աչք՛ե բէս
յ
Ես էլալւողացա
յ միա
յն ՛էէէ" ով
մ
է՛
՚էրա -
էլան չարժում
անել , թէ ղիտէէմ ,
փ՚է^ո՚-կր
բռնել էր էլսէլորգս
, եւ չէլւսրողացայ
որեւէ
^սօսք արաասանեէ :
Նեբս տաբան
, մորթեցին,
է՛նչ
արէն,
չւլէւոեմ
, եւ ղուրս
բերէն
մեռահ ,
չս՚բու–
նակեց
Գարե ՚լէւնն
ա յնքան
Հ ս,նղ.էստ
ձայէ՚սվ, որ էլսւբհէէս էրեն չվերարերսղ
եւ
մէլ Հասաբակ բաՆ էր պսւտքում
:
Յե՚ոոյ
ղէւաե՚^ս
է՛նչ , սւ յն
Ր՚^՚՜չկի՛՛ • "/՚ մ ո ր թ է, լ էբ
նրան,
տեսայ իբ
կաըի1։ 1; »/ւ«1.ւ/
էլսւթով
թ է յ էսմե էէս
Հ
Շ ՚ ո ՚ ո ղարմացւսյ։
Մէէլ ալ
է՛նչ ղսւրմացբեց
էնձ. տուն որ ւլ.։ւլէ։ս էէ,
տեսնում
արեւր
լուսաւորում
է
առաչուայ
սլէս , մարղէկ
անցուգարձ
են անու՚է ՛էս -
ղոց ում
, խանութնե
ր ր
ր՚՚՚ց են սո վ՛՛րա -
էլս՚նէ պէս, մէ խօսքով՝
ամէն բան, է՛նչ­
սլէս
"՛մէն օր, եւ
11
չ մի •էէուիոէսուԹէււն
:
Մինչգեռ ես կարհում
էէ՛ , թէ ոչէնչ
չէլ՚"յ
,
՚էեբչ,
մութ,
խալար
... Ապչելոլ բան է,
էէ"
••
Գէ՚տե՛^ս
է
՛նչ , Գաբե՚լէն
, ասացի էս ,
՛էի աե լոփ նրա ան ^ ւ ութի
լնէ՛
ց
ուռ՚սհ ,
րորբոքահ
աչքերր եւ ղեւ^ահ
ղէմքր
, ղու
յողնահ ես եւ չես քնել,
մի քիչ որ պառ–
էլես Հանղստս՚նաս
,լաւ կբ լինի :
Հա , ես էլՀէնց այղ պէաէւ
ասէէ ,
վր՚սյ
բերեց նա • է՛նձ աւելէ՛
այն է գար -
մացնում
, որ ես էէ, ՚էէ՚՚ոեմ
առաչուայ
՛ղէս սլէաէւ ուտեմ
, ման
՛ւ
՛սմ , լքնեմ , Հան–
ղստանամ
, որպէս թէ ոչէնչ
չի
պատաՀել,
ոբպէս թէ ա յս կէո տարուա
յ էլեանքբ
մ է
ք՚՚՚ղցր
երւսղ էբ ,"է> էէէլաւ ու անցաւ
, որ —
՛ղէս թէ Ա ՚ոռան
մ է
Հ բաչւսլի
ւոե՜սէլ է բ ,
որ մէւ վայրկեան
երեւաց
աչքէ՚ս ու Հան -
՛լաւ անՀեա
. . .
Վերչէն
էււօսքերի
վրայ նրա ձայնր գ ո -
ղ՛ոց , խլացաւ եւ յանէլաբհ
էլտրուէէց : Նա՛
էսոնուրՀուեց
հնկներէւ
վբայ, ելնրա
ղլու–
է՛ւր ցած՜ լ
^կալ
թսլլւսցած
: Եբէլաբ
ժամա–
նակ այգպէս
մԿււսլուց
յետսյ
նորիղ չտկբ—
ւէէց էէէ. նա յե ց էւնձ :
Փարատէբ
, էսեղբում եմ էւմ տարա -
էլսւսանքր
, եթէ կարող ես , ասաց նա : Այս
մ ասէն
է էւ
մ աս՚ծ՚՚ւմ
, որ ղ ու ե էլալ՛ ; Աստ
է՚ւնղբեմ
, ո^ րն է՜ աւելէ՛
1լարեւոր
մա՞ լ՛–
գբ , կենգանէ
արարահր, թէ էրր–
Հ՚՚ղի՚^ն
թէ
նիւթբ։
ինչո լ ես Հ՚սրցնում
այղ։
֊
ինչո
՛՛ւ
:
իբ
թա՚էառուն
Հա յեացքր
մ ան
ածեց
սենեակէ
մէչ, վեբ կացաւ
ե
՜լ
սկսեց
մէէլ -
մէէլ
մաանանչեէ։
ԱՀա ա յս մաՀճա կալր ,
"Բ է ՚էբ՛" յ
պառէլահ
էլւ նա , աՀա ՛ս յ՛՛ Հուլսւթավւերր
,
որ Հագնում էբ աոաւօանեբր,
երբ
՚էեր
էր կենում
• աՀա այս ՚էէէ՚արկբ
, այս սան–
աբերր
, ա յս համ ակա^երր
, տ յս
մ ատա–
նէներբ
, ա յս բոլսբ
լաթերն ու էրե՜րբ , ո–
րոնք պաականում
էէ՛ն
նբ՚սն
, որոնց
նմա–
նր
էւն չքան
ո ւ՛լո ւ՛է ես՝ կ՛" Բ՛՛՛է ես ճկքբե
լ ,
որոնք
էւրենց
արժէքէց
աւելէ բան չար՚
ժեն
, ՚ոյս
բոլսրր
էլան ու կբ մնան , եթէ
պաՀես
, էոկ նա, որ մեղ պէս
էսօսում
^
մտածում
, ման էր ղւսլէւս,
որբ
մարղու
ձէէոքով
չէւնուահ
մէւ էւր չէր, որբ մէւ Հտտ
էբ ամբողչ
մարգկութե՚սն
մէչ, որէ նմա–
նլւ չ1,ս ղտնէ աչիսաբՀէս եւ ոչ մէ աեգ^
էսկ նա չկ՚սյ
այլեւս եւ չլէնէ
երբեք։
Ի՞նչ
է նչանաէլում ա յս , որ ա յս համ աէլա Աւ ա–
՚-եէէ կաբեւոբ է եւ անմա՚^Հ
, քան թէ նա ք
որ բնութեան
ս՚ոե ՚լծ՚սղո
բհ ութե՚ոն
տն -
զոլգաէլան
մի Հր՚ոչաէլերա
էր ,
քսւն
՜թէ
ւս յն սէրտր
, որ բ՛ս բա էււս ւ մ է ր նրա
1լրլ՚ծ–
քում, քան թէ այն
Հողէն, որ
այնպէս
ւէոթոբէլլում
էր նրա մէչ։
ի՞նչ է ՚ ս յ " , ՚
հա՞ղբ
, թէ այսպիսի
մէւ բան , "րէ՛
"՚ռչեւ
մարղոլ
ուղեղն
ուբէչ բան չունէ
անէէէսւ
ք
եթէ ոչ մէայն
հսւռւոնտլ
. . .
Գէէռ եբէլաբ
ժամանաէլ
խօսում էր այգ
մասէւն,
մեբթ
յուղուեէով,
մերթ
փէ՚էէ
՜~ \
սոփ՚ա յական
Հան ղստ ութե ամ բ , չաբունակ
^
էէիմելոփ
էրեն
լա՚ո՚՚ւկ
մանէլամէ՛տ
Հ՚սմէէ
- 1
մատութիլնների
, երբ փե բչապէս
առայ\
նբ՛ս
թեւբ եւ , նորէց
յորղորելով,
որ
քէ՛չ
Հ՚՚՚նղ սւոանսէ յ , աաբւոյ
նրան իր "՚ •
ոանձն՚սսենեակբ
, որպէսղի
Հեււացր՚՚՚ծ՜
քէ՛­
նէ խ էլնոչր սենե՚սկից
, ուր ամէն
ինչ
յ ի չ ե ֊
ցնսւմ էր Աառային եւ այնքան
յ"՚Ղ"՛^
նրտն :
ՆԱՐԳՈԱ
Fonds A.R.A.M
1...,132,133,134,135,136,137,138,139,140,141 143,144,145,146,147,148,149,150,151,152,...598
Powered by FlippingBook