Հ
6
Ա Ռ Ա ^ >
1 դ
իլ. առանձէն
աեղր
.^նէ սլաա–
ՈՐՍՈՐԳԱԿԱՆ
ՊԱՏՄՈՒԱԾԲՆԵՐ
մռւթԼան
մէշ , էբրեւ
Հ էմնաքա
րբ Աղ
եւ. անէլախ
Հ՛"յրԼնէքէ
Ատա
Հայ քաշարէ
բանակր
կռէւ,
մաՀու
եւ. կենաղ , թ^ամէէն
կանոնաւոր
բանակէն
ղկմ
Հերոսական
մաբան -
չումներ,
սչաառաուաքՒ
լաթերով,
յաճախ
անօթէ եւ հարաւ,
մէայն թէ Հայբենէ
Հո–
ղրն ու Հայութեան
մէւս
մասր
փրկուէր։
Մ աբաական
ղե կավա
բ ութ
ի լն ր ֊ – Նա ֊
ղարբէկեանն
ու Աէլփկեանբ,
Փիրումեա–
նրն ու Գրօն նոբ ողէ առահ , գէսլէ
յաղ
թութէւն
կ՛՛առաշն որղէ էն Հայ մաբղր :
Մեր
անկաիւութեան
աննման
Հէմնա -
գէրն ու նոր զեւրմարգր
Արամր,
մեհա -
գոյն
Հրաչքր
ղորհեց:
Հայոց
սլաամ աղէ
բր ,
եբկէւղահու
-
թեա
՚ւ
բ եւ ՝։սլարտութեան
ոլէաէ արձա —
նաղրէ էբ անունր ;
Հա յ ժողովուբղր
սկսաւ
ուրաթութեան
արցունքներ
թափել
;
Մեր
անն
ժան
Հարսներր
, էրենց
սուղէն
գուբս
ելահ , սկսան
սէրոյ Լւ
յաղթանա
կէ երղերր
եբղել
Ով որ իր Հողէն ու
Հայրենէքէն
ու
անկախութեան
աէրբ չէ , ուչ կամ կա -
նութ
սլաամութեան
կ՝անցնէ •
Լսեցէք վաւերական
ղրաղէաին՝
ող -
բացեալ
Լ • Շանթէն
սլատղամր •
(
«— Ով
իր սրաին խորքը վերջ&սւպէս
չէ|
հրաժսւրած ե՛ւ իր եայրենիքէն, ե՛ւ իբտ
ազգային գոյութիւնէն ու ինք նութիւնէն ,|
ե
՛լ
հայութիւնէն , պէաք է պարզ ու յը ս –
տակ կերպով ըւքբռնէ, թ է օգուտ
չկայ
լքեգի ուրիշներէն, հանգիստ ալ չկայ մե
զի ուրիշներէն :
Եթէ ազգովին ապրիլ, տեւել ու զար
գանալ կ՚ուզենք՝ միակ ելքը անկախսւ -
–թիւնն է, ուրիշ ճամբայ չկայ :
Հայ
ժողովուբղր
ունէ, փառք էր Հան -
Լ
\արէն
,լեղու,
ժչակոյթ,
եւ աաղանգ ,
Հայբենէքէ
եւ սփէլռքէ
ժէշ
էնչո՞ւ
պէտէ
չունենա
յ էր աղաա
Հ"ղր—՚ աժ -
բողշական
Հա յութեամ
բ :
Մ ա յէսեան
Հերոսամ աբտր
էնչ" վ
է
.պակաս , ուբէչներոլ
մղահ աղատաղրա
-
կան
կռէլնեբէն
:
Այսօր,
սփէւոքէ
մէշ էսկ, երբ սլայքա–
բէ առաշէն
ղհէն
վրայ
մէնակ
կր
մնայ
Հայ
մարաական
կուսա կցութէւնր
,
էբրեւ
անկաթութեան
ախոյեան
, վառ պաՀենք ,
ազատութեան
շաՀր
րնկերնեբ եւ քազա–
քացէնեբ
, մանաւանգ
Մայէս
28^
Հեբո -
սական
թուականր
, ուր քաշ սերունգ
մր
էր աբէւնր
թափեց :
Մ են ք մ եր Աղաա եւ Անկախ
Հայրենէքր
կ՝ուղենք։
Վասնզէ,
" ՚ ՚ բ է չ
ճամբայ
է Կ " ՚ յ
՝•
Մէակ
ելքր անկաթռւթէէնն
է
ԱԱԲՕԼ
ԵՐԿԱԹՈՒՎԻՆԵՐՈՒ
ղորհաղուլր
վեր -
շացաւ
Անզլէոյ
մէշ–.
30 000
պաչտօնեա–
նեբ
որո
չեց
էն վերսկսէլ
ա
չթաաանքր
Ա
Բանէ"
լեզու
ղէհէէք :
Ր . Երեվէ լեզու կատարեալ
կր Հաս -
կրնամ
Ա
Ք՞ր
լ ե վ ո ւ % ե ր ր :
I՛ .
Ր՚րքաՀա
յե բէն , ռուսա
Հ ա յեբէն
եւ
պարսկաՀա
յերէն
. . . :
Վ - Ա Յ Ր Ի Տ Ս Ն Ց Ե Ն Ո Ւ Տ Ա Կ
Աննման է % աւէան է աչունր ; էւ) ուս տո
ւ
—
փի
լանշեբր տեղ տեղ հահկուահ
ենլ ^ -
է"յղէ
անտառներով,
ուր այնքան
րնկոյզ
կ " ՚ յ
,
"Ր
էնչքան
Հաւաքեն չէ վեբշանում
:
Ընկոյզէց
լԼւանում են եւ չրշա կայ ղէւ -
գերր, եւ վայրէ
կենգանէներբ։
Առաա է
այնտեղ եւ տանձր եւ
Վ"՚յրէ
"՚/"էլ1Լ
*
ղոյնղզոյն
սա լո
րներր
Բայլուժ ես նոր թափուահ
ղեղէն
թալալոբ
աերեւներէ
ժէշով, ու աչքղ չո–
յում են անտառէ
էւորքուժ
հառե
ր է վրա -
յէց քեգ ժպտացող ալ ու ալուան
մրղեբր
:
Ւնչքան
մէրզ կայ կուստոլփէ
անտառ -
ներում :
Անտառէ
ողշ բնակչոլթ
էւնր
՚ վարս
ուզ
ու սկէւռ
, տբշ ու եզնէկ , " զ ^ ՚ է " ւ աղ -
ոլէս , մ ուկ ու աքէս , որր ուտում կ տեզն
ու տեղր , որբչտապ - չտապ
Հաւաքում է
մ րղեբն ու կրուԺ էր բո
յնր : Բոլորն
էլ
տենգագէն
ձժռան
պաարաստութէւն
են
տեսնուժ
, ով քուն է ժտնելու
ճարպ է Հա
ւաքո
ւժ
, ով չէ քնելու՝ կեր է ամբարում
:
Ւնչքան առաա ու քազցբա՜էամ
են Վա—
փանէ վայրէ
մրղերր :
Վայելում
էէն այղ ժրզերր
աբձակուրգ
ստացահ մեր որսորղ
— Հ անքաւլո րհնե բ ր
ու վա
յրէ խ"Գ Կէն փնտռում
բնկուզեն
է -
ների աակւ
Ղ՛է , արձակուրդն
առանց
խո—
ղէ խորովահի
էնչէ^ է նման
Րայց
(""ՂՐ
չատ
զղոյչ է , ոբ սովաՀար
էւ
լէնէ , օրր ցեբեկով
էսկէ
ղո՛՛ւբս
կր
՛Լ"
յ հք թաքստոցէց
ռբ ; Ա՚֊րէչ
է
՚ " Ր ^ ք | •
Ա րզէ տեսքէց նա խելքր
կոբցնում է , ա–
մէն
ղղուչութէւն
մոռանռւմ ; Մ
անաւանգ
եթէ
քո
թ ո թնե
բ
ռւն է , ո՞նց նրանց Հա -
մաբ տանձ թափ չտայ :
ԱՀա , անտառի
կուսական
թորքուժ
մի
հառի կատար է չարժւռլժ
եւ լսւուժ
է
թափւող
մրզի
կտկտոցր
՚ Ղնանք մի քէչ տանձ
՚էաւաք
ենք։
Մ օտենում են հառէն : ԱՀօ , արշն է ,
ժ՚արղէ
նման
երկու
ձեռքով
բռնել, թափ
կ տալէս
^է՚֊գեբր
, էսկ ներքեւում
երկու
քոթռթ
ղզուրտում
են էրար Հետ , թափ -
ուող տանձէ կար կուտ է տակ :
•
Այնքան
ղոլրեկան
է հէրանէ
Հաղահ
այս
տաքուկ
անտառում
,
այնքան
Հաճե լի
են
օղում
պարե լով /^–
նող
" ՛ յ "
նախչուն
տերեւներ
ր ,
այնքան
լալ է , երբչ"Ր" Կ"Ղ՚^՚Գ
թափուահ
միբղ ես տեսնուժ ,եւ երբ մօագ է ՜էա -
րազատ
մայրգ, որ ակաւէ այից
ուղում ես
խաղալ,
տրաինղ տալ, չարաճճիութիւն
-1
նեբ
անել։ Եւ քոթոթներր
էրար
ղբկուժ
,1^
պաչպչուժ
, էրար երես
լէզուժ
,
թաթերովՏ
քնքուչ ու սէրալէր
ապտակներ
տալէս
եւ–
գլոբւոլԺ
տերեւներէ
վյ՚այով
, նորէց
վեր՝
կենում
, նորէց
կո թ բռնուժ
էրար Հետ : .
Խազով են լնկել,
մէրղ
չեն
ուտում։
Նրանց
ժայրր
շւլայնանում՝ է , ցահ է էշ —
նուժ, էրարէց
բաժանում
,
ասլտակներ^
տալէս , սաստում :
Աա
է՞նչ բան է, էնչո՚^ւ է
բարկացել
մա քր աբշր ա յս պա յհառ ու Հ էանալէ օ–
րր, այս առաա
մբղի
մէշ,
մտահում
են
մեր
որսորզներր
թփ ուտում
թ ազն ուահ :
Բոթոթներին
սաստելուց
յետոյ
իր թա
թով
մէ1լ - մէզ ցաքէ է .աեզմո..մ
Նրսյ%^
ղլուիւն ու ցոյց տալիս
տանձերր :
-
կերէք ։՛
Որսորզներր
գլխէ
րնկան , մ ա յրր
զա
յ –
Ա Մ Ե Ն Ա Յ Ն
ա ՅՈ 8
Կ Ա Թ Ո Ղ Ի Կ Ո Ս Ի
Յ Ի Շ Ա Տ Ա Կ Ի Ն
ՄՒԼԱՆՕ ,
24
Մայէս
,
(Յասաջ) —
Աա–
յէ"
1 6 /
առաւօտ
, Անկլէքան
եկեղեցւոյ
մ էշ , Մ է լանէ
Հայոց
Հ ողե
ւոր
էովէւ
Զգօն Ծ– Վ– Տէր Յակոբեան,
Ա. պատա–
բագ
մ ատո յց է լո ւսաւո րութէւն
Հողւռ
յ
նորոգ
Հանղուցեալ
Ղ՚էոբղ
կաթողէկոսէ
:
Ժողովուրղր
թորէն
յուզումով
Հետեւե
ցաւ
աբարողռլթեան
: Ամէնուն
ղէմքէն
՜ԼԲ
՛" յ
՚ է ք ՚ չ ՛ ^ ուահ էբ վխչար , որ
աւելէ
ուժղէն կր յայտնոլէ
ժոգովուբգէն
սրտէն
ժէշ, երբ աղղէն
ներկա յացուցէչ
ղէժքե -
բէն
ժ էն է որ առ յաւէտ կր ձգէ այս աչ -
խարՀր :
X
Մայէս
23/5՛,
կազմակերպութեամբ
Հա յ . առաքելական
եկեղեցւո
յ
Հ ոգա
բաբ֊
ձութեան,
արժանավա
յել կերպով ողե -
կոչուեցաւ
Ամենայն
Հայոց
վաէւճանեալ
կաթողէկոսէն
յէ չատակր ;
Հայկ. Տան ժայր
սրաՀր
լի է
յուղուահ
ժողովուրղռվ
: Աղակիր
սեղանին
առշեւ
գրուահ էր կարմիբ
մեխակներոլ
գեղե -
ցէկ
ղափնեպսակր
, ի"կ վերեւր ,
մայր
պատին
՛վբայ՝
ղ " յ ղ Մասիսներուն
մեհա -
՛էէբ իւղանկաբր
:
Երաժչտութեան
ուսուց չապետ
, երէ —
տասարգ
Լուչէանօ
Պերէոն
,
երգեՀոնէ
վրայ նուագեց
Մէնաէլսոնէ
«քայլերգ
մե–
ռելական՜^ր
, ապա ,
լնկերակցռւթեամ
բ
շութակաՀաբ
Ար • Լոբէտտնա
տ՚Աննէպա–
լէէ՝
նուագեց
Վեբաչէնէէն
, Հէնտէլէն եւ
Պաթէն
կրօնա չունչ
կաո րներ ;
Ապա
թօսք առաւ
Հոգեւռր
Հ ովէ
լ
Զգօն
բանում է , թէ էնչո՞
լ են թաղով
րնկեչ
իր
ձագերր
, ինչո՛՛ւ
տանձ չեն ուտում
. - .
Բոթոթնեբ
ր Հեզոլթեամ
բ կատարում
են
իբենց
մօր ցանկութիւնր
,
սկսում են
տանձ
Հ աւաքել եւ ուտել : Ա ա յրր
Հանգս–
տացահ
նորից
հառն է բաբձրանում
, ոբ
թափ տա
յ : Րա
յց
Հէնց նա հառ է
բարձ–
րանռլէէ , քոթոթնեբր
գաղտաղոզի
չարա–
ճճիօբէն
նա յում են իբար , ժսլտուԺ են
իլբովփ
, խորամ անկօրէն : Աւ ՜՚էնց
մա
յրն
անՀետանում
է չէկ սաղարթնեբի
մէշ ,
կարօտցահ՜
վազում՝ են իրաբ մօա, ղր -
կւում
են
՚ "լաչպչւում
, նորից կոխ բռ -
նռււ1
ու նորից թաւա է տալիս
տերեւնեբի
՛քէշ։
Վեբելից
մայրր
նկատեց
, որ
է լփ
խազով
են լնկել ու սպառնագին
մոն
չոց
արձակեց :
Բոթոթնեբր
նորից
սլոկ եկան իրաբից ,
Հեռացան,
ղունղե՜րր
Հպեցին
ղետնին ,
ձեւացնում
են թէ էբբ ուտում
են : Ու
այնպէս
ղազտաղողէ
, խորամանկօրէն
են
նա յում
իրար , ա յնսլէս
չարաճճի ուղա —
ւ՚սգիր • • •
Գէ , եկ րնթեբցող
, ինքղ
որո
չիր , նրան–
ցից
որի՞ վբայ
կրակի Վափանցի
որսորգ
Վաչաղր
,
իբենց
հ՜նողին
չարչարող
այս
չարաճճի
աբաբահնեբթ
,թէ աքս սր
տացաւ ու Հողատաբ
մօր վբայ • • •
Որսռբղներր
եբկար
նայեցին այս տե —
սա րանին :
•
Գնանք ,
վերշապէս
ասաց Վա չա—
՛էր եւ գուբս
եկաւ խր
թաքստոցից
Ջերմութեաէքր
ռւ բարութեաւքբ
էբ էէքբ
նբա
Հողին
այն
կենղանինեբի
նկատ —
մ ամր , որոնց
սպաննեէու
է բ եկել
ինքր :
Վ–
ԱՆԱՆԵԱՆ
Ծ– Վ– , որ մանրամասնօրէն
ներկայա
-
ցնելով
վախճանեալ
կաթողիկոսր
,
իբբեւ
Հայրապետ
, վարչաղէա
, եբաժչտագէտ
,
տնտեսագէտ
եւ կազմակերպիչ
ողի, որ
իր կեանքին
բոլոբ
տեւողութեան՝
աչթա–
տեցաւ
իբ սիրելի
աղղին
բարօրութեան
ել
եբշանկութեան
Համար ;
Տէկէն
Բաթրէն
Պերէօ - Պէրպէրեան
,
երղեՀոնէ
րնկեբակցութեամր
, խոր յ ո ւ -
զումով
երգեց
«Տէր
Ոզորմեա»ն ;
Ապա խօսք առաւ Աբամայէս
Արապեան,
ներկայացնելով
վախճանեալ
կաթոզէկո
-
"Ը
ՒԲՐ
^՛՜ մտքէ եւ գրչէ մչակ,
վեբ
լու -
հելով
անոբ
բազմաթէւ
կոնղակներուն
պաբոլնակութէւնր
, ուր
Հայբենասէբէն
"էբտր կր տրոփէ եւ ուր է յայտ
կուգայ
Աստուհոյ
խաչակէր
զէնոլորր,
է
խնգիր
կրօնքի եւ Հայրենիքի
պաչտպանութեան
:
Ապա, կաբգաց
բազմաթիւ
կտորներ
Հանղուցեա
լ կաթողիկոսին
կոնղակներէն
ել ճառերէն :
Ցաւակցութեան
Հեռաղէ
րներ ղրկահ է–
էն Մէլանէ
Օրթոտոքս եւ Անկլիքան եկե -
զեցիներուն
Հողեւոր
Հովիւները։
Ժռղովուրղր
, որ խոբ լռութեան
մէշ
Հետեւահ՜ էբ ողեկո
չմ ան
ս ղա Հ անղէ
ս
ին՝
Հեռացաւ
յուզուահ
տրամ աղբութեամբ
է
Ա–
Պ. ԺԱՆ ՊԱԼԱԳՒ
ՆԱՄԱԿԸ
ԽՄԲ
Պ՛ ժան Պալառ հետեւեալ նա
մակը ուղղած է Համազգային Միութեան
՚Գահիրէի վարչութեան, ի պատիւ իրենց
սարքուած ընդունելութեան ասթիւ :
ԱԼԵԲԱԱՆՏՐՒԱ,
8
Մայիս.֊
Այս պա–
Հուս , երբ Հրաժեչտ
կ՚առնեմ
Եգէպաո
—
սէն
վերագառնա
լու Համար
մեբ
եբկէրր,
սլարտք կր Հաժարէժ
յայտնելու,
քանուն
անոնց
ւլոբս ա լնքան լաւ րնգունեցէք
, թէ
էնչ
Հէացռւժ կր պաՀեն
անոնք
ձեբ շեր -
ժագէն
Հէւրրնկալութենէն
, ձեր
անգէն
բարեկամ
ութենէն
:
Անչուչտ կր սպասէէնք չատ
ոլրաթոլ -
թեանց
, չատ անա կնկա ^ ե բ ո ւ . բայց
մեր
սպասահէն
աւելէն
ունեցանք : Բաղմա -
սլատկուեզաք
ամէնքգ ալ մեր չ"՚–Սք.Ա՛
լէացոլցէք
մեղ Հողտհութեամբ
եւ քաղց
րութիւնով։
Ե բազա
յին
ուղեւո
րութէւն
մր
ք^էել տուէք
մեզէ : Եւ Հէմա
չենք
ղէտեր
ինչպէս
արտէսյայտել
մեր երախտազէ
-
տական
զգա ց ո ւմն ե ր ր
Ջեր
մէշ անցուցահ
մեբ օրերէն
անշնշե
լի յէչատակ
մր կր պաՀենք :
ԱյսուՀետեւ
մեր
րնտանէքր
նաեւ Հայաստանէ
մէշ է
եւ ամէն
ուր որ Հայ սէրտեր կր
բաբախեն
կամ ուր կ՚ապրի մեր սիրահ
ժողովուր—
գ բ ֊
Ըսէք
բոլոր
անոնց , ղորս
ճանչցանք ,
թէ
էնչքան
ղգահ՜ոլահ՜ ենք էրենց
բա բեա–
զակամ եւ սէրալփր
նեբկա
լութենէն ; Ը-
սէք, թէ կր սպասենք
էբենց
Ֆբանսայէ
ժէշ եւ թէ պէտք չէ ժոռնան
ժեզէ
տեղե
կացնել
էրենց
ժամանում
ր ամէն
անզամ
որ առէթր
ունենան մեբ եբկէրր
գալու
Հ
Մ արսէ
լր , կէնս եւ ես կր մաղթենք
, որ
երկար
ասլբէք
ա.)ն աչթաաանքէն
Համար ,
ղոր է կատար
Հանելու
կոչուահ–
էք :
Կ՚ողշադ
ուրենք
ձեղ է նչան
եղբայրական
Հաղո րղութեան
, յա քտնե
լով
մեր
րո
լո բ
էն
շերմ
մ աղթան^ւե
ր ր
ձե ր գատէն եւ ժո -
զովոլբգէն
Համար : - ԺԱՆ ՊԱԼԱքհ
«ՅԱՌԱՋ»Ւ
ԹԵՐԹՕՆԸ
(91)
ԿԱՆԱՉԵՆՑ ՀԱՐՍԸ
*
ՋՈՐՐՈՐԳ
ԳԼՈՒԽ
Ծնահ ու մեհցահ էբ յեղափոԼսական
Ա—
լԼքՐ,
կ"ւս"ւկց"ւթե"ւն
վեթերան
րնկերր։
Անոբ . ցահ ու Լ" ար Լսոլլ պատե րռվ ու ան–
՜էրապոյբ
տեսքով
տունր ասւճաբ
մրն էր :
Աբտաչէս
նոր ուլե ւ/ տունր ,
զ ուրս է ն եւ
ներսէն
, զ ե ղեց կազ ոււլ , ամրաւլո։
ց , րա
յց՝
շ ւէ ււիւ ե ց անոր
չԼւնութեան
ո ճր :
—
Շ"՚֊չէկ
, չԼսաթ՚"րենք
ԱլԿքէ
՚ " " ւ ն
վազեմէ
կյլւզւ։։պւ։։րբ
,
Ոք1
"քէււ
։լԼ։
Լ"։սթա—
բահ
չ րլլանք
Հ մ ս ՚ յ ք ր ա յէւ մեհութեան
ւււ
ոլ ս։ տկա ռ ա նք էն որ յատուկ
Հ անոր ;
- Համաձա
յն եմ , նԼււթն
" ւ
զազափա–
Րք, զէրւսբ պկտք է ամրալ^ացնեն
, թ"Գ
Ալէքէ
Հա՚քե"՛"
բնակաբ՚՚՚նր
յեզափոԼսա -
կան թանւլարտն
րԱս՚յ
մեղէ Համար եւ Ա—
լէքէ
յ Լ ՚ չ " " " ՚ " կ ր
՚սնտեսանելէ
, ս։բձո։ն
ժբ :
Տունր
երեք սենեակ
ունէբ ,
երկուքը՝
էրենց
յւստկացուցէն
եւ ժէկր՝ Ավէքէ
յէ–
էսւ
տա
կէն. ւքոան Աէկքէ նկաբր,
կաԼսե -
ցԼւն պաակն , սե՚լ՚ռն
մր զետեղեցէն
սեն ֊
եակէն
կեղբո^ւբ,
անոր
՚Լրայ
ղրէն
գրիչ
մր , կաղամտր
մր , եւ ցոբենխաչ
մր : Ա—
մ էն Շաբաթ
իրիկուն՝
խունկ կր
հխէին
Հոն եւ լասլտեբ
՚^ր կր
պլպլ՚"բ
մինչեւ
է"յս : Աէ^քէ աունր
ունէր էբ խորՀբղա -
ւոբութէւնր
;
Տէկէն
ԳԼււլնարր եւ Արեղնազր
չատ
անղամնե
լլ
1լա
յցելէէն
Շ " ՚ շ է կ Լ ՚ ն , ուր՝ կր
թօսէէն
Հէնէն ու նոբէն։
քհէ" Աանոյէ եւ
ԱէէքԼ՛ երկու
տուներր մէկ էէն կարհե"
,
մէկ
ՀոզԼ։ եւ մէկ ամբողձութէէն
:
է/՚^"< -
նէկ էէն Շ՚՚ւչԼ՚ւ^
ու Աք՚՚ոաչկսր
,
երշանէկ
էէն
նաեւ
Արե՚լնաղն
ու Տէ՚քլ՚՚սնր։
Աբեղ–
նուզէ Համար՝
յեղ ավա էւա կան է ՛Ա՛լ շէկ
է՛լ–
լալու
վւառքր
անղ ե բաղանցե
լէ կր թուէր
:
Ալէքէ տան մէշ մաերմէկ
Հոզէնեբու
էւա–
ղաղութԼււն կար ;
Աբտաչէսր
Հւււլ ահու ղտնուեցաւ
էր ար-
տերու
մասԼն , որոնց
թէւր տարուէ
տա
րէ կ՝աւեքնար : Առակէ Արար՝
Լսէճեբով
ու սէ զերով
լԼւ է ք՛ , տեսակ
մ քւ ապե բա
խտ
ու
յամ առ
Հող, որ կարհես թէ մրզում է
ե լւսհ էբ Արտա
շէ սէ ա չԼ" ա տ ան քէէն Հետ ,
որոչահ
է լ՛ ուե ղէ չտալ , եւ ստէւսլե լ
զէն
քր որ յուսաՀատէ
:
Այս
արտէն
մկշ ցանուահ
ցորենն
ու
ղւսբէն՝
մէսւլԼւ պէս բարակ
հղօանեբ
կ
՝էւլ–
նենա
յէն , էսկ Հասկեբր՝
ժամուն
Լսռրա -
նէն
առշեւ
վառող ու Հ ատն
ուլ
մ ոմ
երուն
՛էլէււ էէն, ուժ ու ՛՛ո՛լէ՛
չ"՚–նէԼւն
,
սակայն
Աբտաչէսր
չվ՜էատեցւսւ. , էսէձեբր
ղասւեց
Հւււլկն
. սէւլե բ ր արժէստաէսէլ
բրաւ
, աէլ–
րեց
էէւ ֊էերկեց , ու Աէրւոր
էանարՀեցաւ
,
ելէէտրեց է ր
յաժ առււ է.թ էււն ր , հ լեցուց ա —
ժէնէն
րևէոէբ
–էէէւնձքր, ատււք
Հասկեբով
եւ ժարղաՀսէսակ
հ՚լօտներով
, աժառբ երբ
կր Հասուննա
ր ցանքր
Առակէ
Արտ
ր կր
նմ անէբ
ոսկեղէն
լէ՚ճէ՛ մը :
Պ՚սռեկէն
Արաբ կր ւլ տնուէր
րլուրէլ մր^^
կո՚լէն
՚Լյէ""յ
, ՚^՚էէ
մասր , վերէ՛
կողմէն
,
I
կաԼսուահ՜ էր բլուրէ
սլառեկէն
վար , էսկ^
մէւս
մասր
Հւււսահ էր մէնչեւ
Հեղեւլա -
էոէն բեբանր
, էոնէհուէէէհ
ալէէէւ մ ր՝
յաւէ -
տենական
սլնէհքէ
մր կնէք՚՚վր : Այ" ար
ար
յ ամանէսկէն
"՛յ՛լ
էլ է եէչեր , կր պաա–
կէէէնէբ կոտոյենէլ
Յ՛՛՛Բ"յէ՛ն
, Յ՚՚՚րօն
կը
հաէսէ Տ "ւր՚՚՚՚ւնէն
, Տ "ւբ""ւնր՝
Թ՛՛մա -
"ին , Թսմասն ալ Գզիրին
, ւսյս
՚Լերշէնէն
կր ՛էնէ Արտաչէսր
, էսնէէւրժկք
"՛յ՛լէ
ժր ,
էուււ էոհ է՚ւաւլոզր
տնէէլէ էոք , Արտաչէսր
՛լէ՛–
տէր Պառեկ
Աքէ տէէն ււլաէոժ
է1է.
թէււնր , Լսօ–
սակցութեէէէն
մէշ
Հ(էՀ , կ՚րսէր
,
Պառեկէն
Աք՛"
լ՛
չ
՛ւ
ան էէ է.ահ
անէոււ ակ էկն է , քանէ ,
քւսնէ
անէլ աժներ
ւոէր էէւէքէսուհ է
,
Բ"՚յՅ
զէս՝ պէաէ
չկրնա
յ ւԼաէսել , էնհէ
կ՚րսեն
Աբտաչէս
, երէկ՝ ան իմս չէր, այսօք՛
էմս
է
եւ մէչտ
իմս պիտԼւ րԱայ , եթէ կր
կ՚ոբ–
հէ թէ ձեռքէս
պիտի ազատի ՝ չատ կր
սթալի
Ես անոր գասր կուտամ
, քանի
մր ՛քր -
լուէէւ Աւետարան
կր կար
ղամ
վրան , կր
հ՜եհեմ
աղէկ
մր, խելքր
ղլուխր կր բե -
բեմ
, ա քն ատեն
էնքզէւնքր կր չակէ , ՚ ^ գ -
ուռր արտ ր կ՝ րլլա
ք , ուտե քէ՛ք Հացս կու
տայ, ան՝ առաշ ա ք՛լ էւ էր, Հիմա պէտք է
արա
րլչա
յ , ա յս է իմ ռւղահս
, եթկ ոչ
է՚նքր ղիտէ • • •» : Ւր՚ու ալ Արտաչէսբ
սան–
ձեւլ
Պ՚՚՚ո-եկ
Արէորն ալ, ան ՀԼւժա իր ա -
ժէնկն
սէւրահ արտն է , անոբ տուահ
Հացր
ձիւնի պէ" ճերմակ է եւ
րուբաէնալից
յ
Երբ Ռէս Աանօն Արտաչէսի
տ"ւնր
եքւթար
էէլ
ճսւչի նստկբ
,. Արտաչկսր
ա՚եսբ
1լբէէէր։
- կեր, Հ՚ոյբէկ,
կեր, անուշ
բլ/՚"յ ,
Պա՚՚եկ
Արտէէն
Հացն է , ձէւ թ է, պէս ՃԼբ -
մէ
"կ
, կաթէ
՚ղկս Համով
, ու անուչ՝
մեղ
րէ նման, ինչ Հբաչալի Հաց կ ,
առանց
թացանէ՛ ալ
կ՝ուտուի
Ապրիս , Արտաշէս
,
Հպարաանալու
էէբէէւ
Լէէ
ւնք
ունիս , ղ էէէն յաւլթե ց Լւր
յամ
աււ
Հողէէն , ու Հէւմա՝ կաթով
ու
մեւլ րով
թառնռւահ՜ Հաց կ՚ուտես
, կ^րսէր Ռկ"բ
(Շար.)
ԱՕԱ - ՎԱՆԻ
Fonds A.R.A.M
