0 ր Ա
Թ–
Ե ր Թ
^ՕՈճճ
6Ո
1925
0.
Տ61Ո6 376.286
Լշ ^)^^^^է6ս^ : ՏՕՏ. 111ՏՏՃՃ1Ճ1Տ1
116ճ&Շէ10Ո6էճճՈ11Ո1ՏէՐՑ,է10Ո ։3211Ա€ Ժ6 X^6V^Տ6,I*&^^Տ 9"
761.: աօ. 8 6 - 6 0 ^ Շ . Շ . Ր .
ւ ՚ ^ Ո Տ
1678-63,
ԲԱԺԱՆՈՐՕ-ԱԳՐՈԻԹԻԻՆ
Ֆրանսա եւ ղաղութ֊ներ աարեկան 3000ֆր-յ վեցամս– 1600
ԱԼրտաոաեման՝ տարհկան 3500 ֆր •
Հատը 12 ֆր •
ԿԻՐԱԿԻ
30
ՄԱՅԻՍ
30
1 9 5 4
ՅՕՐՕ֊ ՏԱՐԻ
ԹԻԻ 7382 30» Ճ1^1ՎՏ1;
Խմբագիր՝ ՇԱԻԱՐՇ ՄԻՍԱՔԵԱՆ
ՆՈՐ ՕՐՋԱՆ, 10ՐԴ֊ ՏԱՐԻ, ԹԻԻ 27<
Ս՚եՐ խՕՍՔԸ
Ո՚ԻՐ ԷԻՆ ԵՐյ^
յասաէսն
ի մաս
ն
ձշմարաւււթէէ-էւնհր
Հա -
/յ*ծ
աՆուանԼչսւԼ
էր աեա—
րակր,
Աբկլ
Նաղարեան
ի յաոաջազունէ
որոչաՆ
կ ոչ թկ
ճչմարտութիւն՚ներր
ԱԼՍ։ րղե
Լ
,
այէ պա
ր ա կե
լ ,
թեղաթէւրել
,
յ՜թաեէ ;
ք՛ր
Հէմնական
նպաաակն
է
ֆրանսսւէւօս
երէաասարղութէւնր
լարԼ
լ Գաչնակցու
-
թեան ղէմ:
Եւ նպաաակէն
Հասնելու
Համար
, ան
կանղ
չառներ
որ Լւէ կեղհէքէ
եւ
փոքրո–
գու թեան
աո9եւ
Ոչ արամ ա բանութ
էւե , ոչ ալ
մարգկա—
յ է ն
ղղացումէ
Հետք
տետրակէն
Յք)
է —
շերուն
մէշ ։
^ Պաչտօնս
մրոտել
է»։ Երբ այս յանձ -
նաոո
ւթեամ
բ ղ որհ՜ է ձեոնար
կահ՜ է
էբրեւ
սկղբունք
, բնա կանա բ ա
ր էր
Հակաոակոր–
ղէն
արմանէ^ւեբն
ւսնղամ
կր
ղաոնսւն
յանցանք
;
Ան, կովկասէ
, Հեաեւաբաբ
Հայաստա
նէ
անշաաումչյ
նկարաղրահ՜
ատեն
,
էրոեբ
թէ է՚եչպէսէ
վվւճակ
սաեղձ-ուաքք
էր,
1917/
Հոկաեմբերեան
(բոլչեւէկեան)
յեղավւո
-
թութենէն
ե ա ք :
Պատմութեան
Հեա ,
աչթսւրՀաղբոլ
~
թէլնն
ալ մոռնալով,
աոասււլե^եր
կր
թէ՛է
, թոլնա
լէց թո ւմանավա
բ ո ւթեամ
ր :
Եւ,
ամէն
տողէ մէշ ն ո յ ն
քսութէւնր
Գա ^ւակց
ութե ան ղէմ , որ էբբեւ թէ
ձեոք.
ձեոքէ տ ուաձ՜
Հ
ր թ՛ուրքէո
յ Հետ , լնղղէմ
I
Ո՚ուսէո
յ :
Հ
Աթոռէ
մր ՛ թ " " յ
նստեցուցէք
այս վւա -<
էւուկր եւ Հարցուցէք.
•
Ո՛՛՛՛ք^ պարպել
տուաւ
արեւմտեան
Հս՛ —
յաստանէ
նաՀանդներր,
ոբոնք
Թուրքէռյ
ձեոքՀն
աոնուաձ–
էէն Հա չու եւ
Ո՛ուսէ
արէւնով
:
Ո՛՛՛Լ
արձակեւլ
թելաւլւսբ
կանչր,
–
^Գէպէ
աո՛ւն»
,թորաակելով
ճակատ,
Թ՛՛՛ր քէն
ձղե րւվ աՀաղ
էն
քանակութեամր
ղէ՚՚ւսւմթեբք
եւ, պաչար ;
Արչ
օրերուն
էնք ո^ր ճղնարանն
էր ,
երբ
Գաշնակ
ւլու թէւն
^ եւ
" ՚ ֊ ր է չ
՛սա
բրեր
էբենց
ղլուխնե
րր
քարէն
կբ
ղարնէ
էն ,
ելք մրղտնելու
եւ մ-ողովոլրղր
փրկելու
Համար :
Եբր
Մուբատներ
, ԱեպուՀներ
Երղնկա–
յ է ն , Անղլ՚՚սնէկներ
, արէւնաքամ
՚/էն -
ոլորներ
կւսրքնւ
ն ՀերռսակաՆ
կռիւ՛ներ
•քդէՒ^^
•Ի
"^1՛
ու՚ք^երով
. թկ
։^ակաաբ
ոլա չտպանե
լու եւ. թէ թուճապաՀաբ
մռ —
ղովւււրղր
ա լլուբ
փռխաղրելու
Համաբ
Հ
Երբ
Գաշէւ^..ղցու
թէւնր
ուղղակէ
կչ, րա–
նակցէբ
Ա՛ոսկոէ այէ , Թէֆլէսէ
ե՛֊ Ոա ~
ւլ ուի
մ էշ
,
նո լն մտաՀո
ղութե ամր
Աստուած՛աբանութեան
կամ էրաւաւլէ
—
տութեան
" ՚ ՛ ր էշր կր թղթատէր
, երբ
.սնկարելէն
կր վւոբձէէն
^ Հումողելու
Հա ֊
մ ար
բո
լշե ւէկե ան է շթան
ո ւթէ ւ ն ր որ ղո
նէ մաս մր ռուս
ղէնուոր
պաՀԷ
արեւմտ
-
եան
Հա յաստանի
՚ ^ է շ , յանուն
ապաՀո
-
վութեան
Եթէ
՛ ո յ ն աաեն չէբ գէտեր
,
լ
րէնեբ
Վ՚Ղ՚Լ՛
•^Կ"՚ՐՂ՚"՞;ք
1 ^ •
Մէութեան
«Հան -
Ր՛՛՛ղէ ՛ո՛սկիէն
մէշ.
յ
- « 1917 Հոկտեմբերին Թիֆլիղի մէջք
ղումարուած Հայկական Աղղ– Համաժո–
ղովր , որ կյւ ղեկավարուէր Դաշնակներու
կողմէ, հաստատեց Հայաստանի կապը
մնացեալ Ռուսիոյ հետ եւ սրսհանյեց Ռու֊
սիոյ ձղել թրքապատկան Հայաստանի
այն
հողերր . որոնք համաշիյարհային
պտտերաղմին աաեն գրաւուած էին սուո
ղօրքին կողմէ »:
Ո՞ւր էր Բ"լչեւէկր
, " լ՛ ոաՀմանէն
վր–
ր՛՛՛յ, եբբ Թսւրքր,
բանակ
թէ թուման
,
ղ կպէ Արարատե ան ղաշտ
կբ
սուրար
սանձակոաոբ
կատաղոլթեամբ
. . .
Երբ
սնամ
էշ
^ղեկբէտ»ներ
կ ր խմբա -
ղբուէէն
Մո"կ"ւ՚"յէ
մէշ, անղամ
մբ եւս
ամա
յացնելու
Համաբ
արեւմտեան
Հա -
յաստանր
՚ • ՚
1954Ի ՋՕՐԱԴԱՍԸ
ՊԻՏհ ԿՍՆՏՈՒՒ ԺԱմԱՆԱԿԷՆ ԱՌՍճ
ՈՒՐԻՇ
ՈՐՈՇՈՒՄՆԵՐ՝
ՀՆԳԿԱՋԻՆԻ
ՐԱՆԱԿՐ
ԶՕՐԱՑՆԵԼՈՒ
ՀԱՄԱՐ
֊
Նա խարա
րսւ կան խ ո ր Հ ո ւբ ղ ր
սբոշեց
ժամանակէն
առաշ
ղէնքէ
տակ
առնել
1954/
ղօրաղասէն
Բ • շարքր
,
3"ւնէս\՝^էն
սկսեալ։
Գո
րհ՛
ողո
ւթէ ւ ն ր ււլէտէ կատար
—
ոլէ
ասաէճանարաբ
, բա
յց արաղ ;
Մէելնո
յն ատեն
քնն ո ւե ց ա ւ րնղՀ • ՚>ր —
րամանատարէ
խնղէրր։
Տեղական
թեր —
թեբր կչ, ղրեն թէ մ՛առեշալ
ժ Լ ՚ ւ է ն մեր —
ժահ՜ է րն՚լունէլ
այ՛լ
պաշտօնր
, քանէւ որ
աբւլէն
սսլաբասլետն
է կե ւլր "նւււ ելւււն Եւ —
րոսլայէ
, Ատլանտեան
կտղմակերպոլ
—
թեան
ժէշ։
կառավարռւթէւնր
կ՛՛ուզէ այս
անւլամ
Ժէ
՚եւ1ւոլն
Հրամանատարէն
յանձ
—
նել թէ ղէէն ո ւո
ր ա կսւն եւ թէ քաղաքւէէ
յ է ն
էշխանսւթէւնր։
կր կարհ– ուէ թէ
՚"
յ "
պա
շտօն
ր ւղէտէ
յանձնուէ
՚լօբ • Ա ա լսւնէ ,
որ
նաթապէս
ֆբանսական
՛ԼՕ րքէ՛ն Հրա -
մ անա տա
րն էր Թոնքէնէ
մէշ
% Կր
էւօսուէ
նաեւ
սսլաբաւղետ
զօր՛
կլէ՚է՛
մասէն,
որ
վեբշերս
Հնղկա
շէն
ղրկուեցաւ
, ^ւնռլ
-
թէւն մր կատարելու
Համաբ :
Մէկ
թօսքով
, կառավարռւթէւնր
վրճ -
ռահ– է վեբակաղմել
եւ զօրացնել
Հնդկա -
չէնէ, բանակր,
մանաւանգ
որ րմ
րոստներր
ղորհէ
ձեռնա
րկահ են աբղէն
, նոր արշա
ւանք մր կատարելու
Համար ; Այս պատ -
ճառով
է որ 1լ ռւզեն
Հոկտեմ
րե րէն
առաշ
կատ՛" րե
լ
1954/
ղօրագասէն
ղփնուոբա
-
գրութէւնր
:
Թերթեբր
կր ղրեն թէ երկար
վ է ճ ա բ ա -
նութէ լիւներ տե ՛լէ ունեցան
ա յ ս
Հարց
էւն
քննութեան
առթէւ
Ն"
յն
է՛սկ առաշա
րկ
ներ
եզահ են ղէւն ուո
բութ
եան
չր շ՛՛՛ն
բ
18
ամէ՛սէն
երկու
տարուան
րաբձրացնելու
է
1954/
զօբ ագա
սէւն
մասնակէ։
ղէւն ուո րու -
գրութէւնր
փ ո ւթա զն ելո վ , կառավարու
-
թէ՛ւնր
կ՛՛ուղէ
սլաՀե ստէ
ւլօրա րաժ էւննե
բ
կաղժ ե լ : Եր նշանակէ
թէ
ն ո բա
ւլ էւ րն ե բ
բ
կ՛ոմ
ռւրէշներ
Հնգկա
չէն ւղէտէ
չզրկռւէն
առ ա յ ժ ժ , ա յլ
սլէտ է,
օզ տաղ որհ"՛ էն ,
փո Լսա
բ էւնե լու
Հաժար
աքն
ղէւնուորնեբր
Ոքէ
կրնան
առնուէլ
Գերժանէո
ք եւ Հէււս •
Ափբէկէէ
ֆ բուն սա կան ղօրսւղունգե
րկ ն :
Օրէնքր
կ՛արղ
էլէ
Հնղկաչէնէ
ռաղժա
-
դաշւոր
ղրկել
նորաւլէբներր
:
Ա^ւՀրաժեշւո
է էսորՀրգարանէն
Հաւանս
ւթ
իան
Ա
աոնե/ ,
այս
օրկՆքբ
էսաէստելու
Համար։
կաոա
—
վար
ութ
Լ։ ւնր տրամ
աղիր չէ ա յսսլէսէ
ա -
ոաշարկ
մ ր նե րկա
յացնելու
, նկատէ։
։սէւ–
նելով
ք։սզսւքա1քան
պայմաններր
Տեղական
թերթերր
կր ։լբեն թէ "՛ն —
Հբաժեշ։ո
է առ նուաղն
30-000
զէնուոբ
՛լ բկե՜ լ Հնդկա
չ էւն , էրք։եւ
օզ նական
։։ւժ :
Ֆբանսա
ներկւս
յէս
14
ւքօրարաժ
է։ն
ունէ
աբեւժ տեան
Եւրոպա
քէ։
մ էշ , էնչպէս
եւ
115 –000
ղԼւնուոր՝
ղաղթավայրերու
,
ժեհ–
մասով
Հիւս.
Ափրէկէէ
ժէշ։
Նոյն
ւսզրէւ–
բէն
Հաժաձայն
, Ֆր՚ոնսայէ
ամբողշ
ցո՛ —
մաքայէն
ուժն է
413 000
ղէնուոր
եւ
32
Հւսւլար
սպայ ;
ՀԵՏԱՊՆԳՈՒՄ
ՇԱՐԱԹԱԹԵՐԹԻ
ՄԸ ԳկՄ
Ո ստի կանութ
էււն բ առշի
օր
զրա
լեց
« կքսփրէ"»
չարաթսւթերթր
, այն աժ -
բաս՚ոանոլթեւսժ
ր
թէ
զէնուոբական
։էաղտնէ։քնեբ
ել։եւ։ււն
Հանահ է ,
զբո։.թէլն
ժլւ
Հբա։ո։սրակել"վ
Հնղկաշէ։նէ
ղէւնուռ -
բական
կացութեան
մ ասէն
,
Համ
աձա
քն
սպարպպետ
զօր. կւէէ
տեզեկաղրէն։
Աքս
առթէլ
Լււ ո ւզա
ր կ ո ւթ
էւ ւնն ե ր կատա
րուե -
ցան
թերթէն
էւմբաղքւատան
եւ տպաքւա -
նէն
մէշ :
Մ էեւնո
յն աաեն
, Աղզ • պաշապ՚սնու
-
թեան
նաէսա րա
քւ ութ էւն
ր ղ ա տ բացաւ ,
երեւան
֊, ան
ելո
լ Համար
ա յն անձր
կամ
անձերր
որոնք
տեզեկոլթէլններ
Հաղոր֊
ղահ
են
Հ
(կքսփբէս»է
:
Թերթր
կ՛՝րսէ
թէ
իբ
տեղեկութէւններր
քաղահ
է զօր • Ա ա–
լանէ
կողմ է տրուահ
բերանացի
զեկու, ֊
ցումէ մր :
( Լուրերու շար –ը կարդալ Դ. է ջ )
^ « Տ –
Օ Ր Ը
Օ Ր Ի Ն
«Տ>՚>յ
ԹԻՒՐՆ
ՈՒ
ԹԵՐԻՆ
ԽԱ Ր •
ԳաՀիրէԼւ
ժեր պաշտօնակիցր
,
<ձՅ"ւ""՚րեբ»
, նոյնպէս
քբոնիկներ
կր
•^բաաարակէ
այս Լսո րաղր
ին տակ
, յա -
նուն
լեղուական
ժ աքր ութ եան :
Ա֊էաւասիկ
վերշէնր
, ուր կր պաչապա—
նէ
հ
<.3առաշ»ի
տեսակէտր,
Դբել
ԿարՕ
,
Աարօ, Սիամանթ֊օ,
ոչ թէ Կաբոյ,
Աա -
լ՛ո
յ , Ա իաժ անթո
յ , տառասլկ ս կաո
չեչով
ժաժանակավրկոլ
կանոնէւ ժր •
X
Ըստ «մաքրակրօն»
հայկաբաններու , .
հայ
լեղուի մէջ չկայ բաո մը, որ Օով
վերջանայ– բացասուր֊իւն են այո, քո
բասերր, ինչպէս նաեւ
ռւցանել
մասնի -
կով անցողական բայերուն հրամայական
ները– օրինակ՛ կեցո, մատո ե ւն– ։
Այս է հայ լեղուի «ադամանդեայ» կա
նոնը, կ՚ըսեն ւքեր «մաքրակրօնդ» հայկա -
բաննեբը :
էեղուական յսնդիբներու մ՛էջ ես ալ
«մաքրակրօն» եմ - եւ «մաքրակրօն»նե -
բուն հետն եմ միշտ։ Րայց, - - կը հար -
ցնեմ ես ինծի ,— երբ ամէն բան կը յա –
՚սա,ջդիմէ, լեղուն ինչո՞ւ պիտի չյաոաջ–
դ իմ է ։
Եթէ յանկարծ Հինղեբորդ դարու սուրբ
հայրերէն մէկը,— Եղիշէն , Խորենացին,
կորիւնը, Եղնիկը, կամ նոյն ինքն Սուրբ
Աեսրոպը
կրկին աշյսարհ ղար եւ 1սէր
կամ տեսնէր մեր խօսած ու գրած
աշ -
յսարհաբարր, հաւանաաբր պիտի բացա–
ղանչ է բ
-
«Րայց
ասէկա
Հայերէն
չկ» :
Ա(յո՛, ան-նանտչելի ըլլա|ու աստի^Տսւն
փոյօռւած է լքեր լեղուն հիմտ թէ՛ բասա–
մթհրքով , թէ ՛ բաոակաղւքութեամբ ել թ է
շարադասութեամբ :
(եամանակին հետ
քալած է :
Պահ մը ենթադրենք, թ է իրապէս երկ–
րսւրդ անղաւք աշյսարհ եկած է Երսւնե|ի
Աենակեացր: իմ աււաջին հարցումս պի
տի ըլլար իրեն Վարդապե՛տ. Կարօ՞
գրեմ թ է կարոյ . Աարօ՞ ղրեմ • թ է Մտ–
Երանելին ւղյւտ|ւ պատասյւսսնէր անկաս
կած
Րայց մենք 0 անունով ղիբ յռւ -
նինք : "
Ես ալ իմ կ արգիս պիտ1ւ րււէի իյւեն ՚
Չունէինք, այո՛, բայց հիմա ունինք :
^Եւ Մաքի Փրկիչը.— ինյպէս կ՚անուա–^
նէ ղա,ւն Սիամանթ օ .— պիաի «հրաւքա -
նսւղըէլւ» —- Գրէ՛ -
սV
^ա'^1 . (իւվ
ղրէ •
Կարօ ղրէ , Մարօ ղրէ :
« Ադամանդեայ » կանոնին կողմնա -
կյւցներր կը կրկնեն միշտ • — Հայ լեղույտ.
մէջ 0 ղիրով վերջացող բաո չկայ • կա&
միայն
ոյոՀ^
վերջացող բաոեր , ինչպէս*
հաճոյ, անղոյ , երեկոյ, հանածոյ
եւն
- 7
Աոնենք
Հաճոյ
բաոը, ղոր կ՚արտասա -
նենք հաճօ : Րայց Հյւնգերորդ դարուն ,—
մինչեւ կյւլիկեան շրջանը ,— 0 հնչսւմով
տ֊առ ղոյռւթիւն չունէր– ի՞նչպէս սւրեմն.
կ՚աբտասանէին ղայն մեր երանելի հ ա յ
րերը :
Փորձեցէք հիմա այդ բաոը արտասանել
ոսկեդաբեան հնչումով: Ես կ՚արտասա -
նեմ ահաւասիկ–— հաճօյ
(օե) : Եթէ
Հինգերորդ դարու կանոնին հետեւինք եւ
գրենք կարոյ , պէտք է ւրեմն այս բասթ
կարդանք ոսկեդաբեան հնչումով, - կա–
րօյ (օե) :
Արդ. կաբոյ գրենք եւ կարօ՞յ կար -
դանք : Ի՞նչ կը թելադրեն մեգի ւքեր գե -
րադրական «մաքրակրօն»ները :
Երբ
Հաճոյ
բառին ծայրր
բաղաձայն
գիր մը դնենք , օՀը կը դաոնայ
ույ
- օրի
նակ՛ հաճոյք, ըստ
հա^ույ"։
իսկ երբ
ձայնաւոր տաո մը աւելցնենք, այն ատեն
"*–./Ը
փոյսուի օ|ի
- օրինակ՝ հաճօ^ա -
կան , հտճօ/ալի եւն
- :
ինչո՞ւ այլեւս յենք ուղեր հաւատարիմ
մնալ Հինգերորդ դաբու հնչումին եւ հա–
ջոյ–ն հաջօյ կարդալ : Րացատբելն աւե–
լորդ է - 0 հնչումու| տաս չունէինք Հին
գերորդ դաբուն , իսկ հիւքա ունի՛նք - - -
Դարձեալ , Հինգերորդ դարուն չկային.
Կարօ. Մաբօ. Դրօ, Մկօ եւ նման անուն
ներ կամ բասեը : Չկային նաեւ օ՜ .
օհօ՜
օթ 0 . օն , հասլօն , սոլօ եւն • , եւն
- :
Հինգերորդ դարու հայկաբան մը կան–
չենք եւ յսնդրենք, որ գրէ այս բաոեբԹ
ու՜ բացագանչա թիւները իր դարու «ա–
դամանդեայ» կանոնով : Ո՛չ մէկ տարա
կոյս, որ պիտի գրէր ա ՜լ , աւհո՜յ . ա1
թոյ , աւն , հապաւն , սոլաւ - • -
ինչպէս կը տեսնէք
. 0 ղիււը յկա^յ ա–
սոնց մէջ : Չկայ . ոըովհետեւ չունէինք :
իսկ հիմա ունինք, եւ նոյն ինքն «ադա -
մանդեայ» կանոնին հետեւողները կը գը–
րեն 0՜ (ո՛յ թ է լաւ) , օհօ՜ (ո՛չ թ է աւհոյ
կամ տւեաւ) , օն (ո՛չ թ է աւն) եւն– :
Սակայն ինչո՞ւ օհօ՜ կր գրեն եւ Կարօ
չեն ղրեր: Կարոյն «ադամանդեայ» կանոն,
է. հապա ի՛՛նչ է օհօն • • -
Թերեւս սյսալ կր դատեմ ես . թերեւս
նոյնիսկ շփոթութեան մէջ եմ կամ լաւ
չեմ հասկցած կանոնր ։Աւելիհմուտներուն
կը մնայ ցոյց տալիմ սյսալս եւ ինծի պէս
մտսւծողնհըր , համողել . որ ւքենք
հիմսէ
քսաներռըդ դարուն մէջ չենք ապրիր, այլ
կ՚ապրինք • • • Հինգերոբդ դարուն մէ|ջ :
Մ– Մ–,
ԵԼԵԿՏՐԱԿԱՆ
ՀՈԱԱՆԲՒ
ԵԱՆԳԱՐՈՒՄ
ՓԱՐԻԶԻ
ՄկՋ
*
Ե լե կտ քէա կան
Հ ոռանքէ
աննա
Լս
բնթաց
Լսանղսւրուժ
ժր աեղէ
ունեցաւ
եբէէք ,
Փ"՛ րէդէ
ժ էշ , շյատելով
քաղաքէն
կեան–
քր։
Ժամր
8-1-5/5՛
լոյսն ալ դ ա դ ր ա հ էր
Հ
կառաթռւմրերր
,
•> ան րա կառքե
քէր
յ ՛ ՛ ՛ ն —
կարհ
ղաղբեցան
: Խ ան
ւլա
բ ո ւմն ե ր
ւոեղէ
ունեցան
, %աեւ , Հէւսէսա
յ է ն եւ աբեւմ տ–
ե էէէ ե շրշաններուն
մէշ։
կւսրելէ
ե ւյաւ ա
ս—
էո է ճանա րաքւ վեբ աՀա ստա աել –>ոսանքր ,
չնորՀէւ
ստԼէպողական
միշոցնե
բու
: Կւս~
ցութիւնր
մասնաւո
րասլէս
անտանելի
էր
մեթբոյին
մէշ, ուր բաղմութէւնր
էրւէէբ
թաոնուահ
էբ , ււսքասե
լով
կաոա
թում
րէձ -
բուն : Ար էէ է.սէ ր ձանն ե ր ո լ ժոզովուրղն
ալ
մեհ
դժէէւա ր ութեանց
մատնուեցաւ։
Եր՜՜
թեւեկր
վե բա֊ւասէոատէէւե
ցւսւ
ԺաԺր
10 —
էն : Հեռաձա
քն ի եւ. Հեո.աւլ բէ
ղ էհերն ալ
խանղարուահ
էէն :
Հոսանքէն
դա գաբ
ում
ր
աղղեց
նաեւ
տպա
բաննեբուն
վբ՛" ք , եւ
Հ
<,3աոաշ»ն ալ
սովորականէն
ուշ
տպւււեցաւ
ԱՒՍՏՐՒՈ8
ամերէկեան
Ժարզպանր
խստօրէն
քննագւստեց
ո ուս ներկա
յացո
լյ–
ցէչբ
, գէաել
տալով թէ կ՚՚ուղեն
ոշեշէս -
ցնել
Աւսաբէոյ
աղատութէւնր։
Այս աո -
Շ– ՆԱՐԳՈԻՆԻ
ԹԵՀՐԱՆԻ
ՄկՋ .
Մ ա՛՛նա ւոբ
նաժսւկկ
ժ ր կ՝ է՛մ անան ք թկ
Շ՛
Ն՚՚՚րգոէնէ
ԹեՀրան
Հսէսէէէհ է
Ա՚ւււյէէէ*
՝յ.՝2ւէն , օէլակէէէ քէէէնէն
ւէ՚կշ
ղէւք՚էսւոբէէւելով
«Ալէ՛ք»
էէ
,
«.Լուէւաբեր»Լւ
Լււմբ""1
ր
՜ւէլ -
թե
է
"նց , Արէ" րատ
Մ շ՛" կութ՛"
քէ՛ն
Մէու -
թեան,
էէկէսուտական
կաղմակեբպոլ
-
թեանց
նե բ1լա
քւս ղու ց
էէ
չնե ր
էէէ
եւ Լսոէւ1՚ր
մր
բա րե կամնե
րէէէ.
կէւզժկ ;
Մեր
ւո շխէէէ
էոա
կ
էէ
ղ ր պէւտէ,
ա
յցե
լկ
Իր
ա՛
նի
րոլոր
Հա յաչատ
կեգրոննե
րք։ ,
մէէն
շեւ֊
քԼէէլսէւոան
,
ւււ
էէ
ումնէս
էէ էւ
բ ո է թ էւննե
լ։ կւքէ -
ւոէս
րե լուԼ : Վ^երւււ ղարձ
էէէւ ւէլէ
։։ւէէ։
~,։սնւլէպէ»
Պ՚ս՚լ
՚ոէււտ
, Եբուս՚էւղկժ
եւ Կէէէէլրււէէ , մէկ
էէ՛Կ կ շսէբաթ
ւէնէս լէէէԼ
ՇուտոէԼ կբ ստանէէւնք
Լւր
էոպալորու
-
թէւննե
ք։բ Տէր
Զօբ
Լ՛ մւոսէւն
, էէնչսլկ
ււ եւ
ուբէշ
նէւթեր.
Ն ս ՚ ր ՚ ւ ունէւ
Փար էւլ
լԼ երււէէք էէւբձւէւհ
սքէէոԼ։
րլլա
ք Տունէէււէւ
՚Լեքւշերբ
•
թք՛^
յ՛՛՛յ՛""՛ւ՛՛՛՛ր^3
թ^ ւ ՚ ՚ ո ր Հ ր ղ ս ՚ յ է ն
մէսբզ–
պսէնր
եբբեք
էբաւէէւնք
չունէր
էլբ
՚ղս՚շ -
տօնա տունր
Հ բաւԼ։
րելու
Աւսաբէւո
յ վար -
էապետբ
, ժանաւանղ
ււր
սպառնալիքներ
ուղղահ
էր : Ամերիկեան
մարղպանր
՛ոյս
ձեռնարկր
կաաարեց
Համ
աձա
յն իր կա
- ֊
ռավարութեան
ՀրէսՀանւլնեոոէն
%
Fonds A.R.A.M
