8 Աքի ԱՋ
ԻՆՉՊԷՍ ՈՐ է
•
էսՄԲ
— ինչպէս ւյրած էինք, Շ– ՚Սսւր–
գունի իր աւեաջին դասալսօսութիւնը կա–
տարեց Պէյրւււթի մէջ, Յսւնուար 17ին,
արտակարգ լսանդավառու–թ–իւն սսւեզծե -
լսվ: Այս աււթ֊իւ րանաստեղծ Մ–
Իշ1սան
ներկայացուցսւծ էր գասախօսը հեսւհւեալ
տեսռւ-ւթ֊եամբ : (՚եասալսօսութ-իւնը՝ յա, -
«սրդռվ) .—
<
Շ • Ն՚որղունէն
բսւզմակողմանէ
եւ. իՆք–
նայաւոոէ-կ
գէմք
մլն է ; Գրագէա - րա -
Նասաեղհ՜ , Հրա/գարակագքւր
, բանաււէր ,
սչրսչաոգ
մէաք,
Ր^ԻԷ)Լ
եւ. խմբագէր
«.Հ^այ
Բոյ<ք–»ին
%
Անիկա
ամ էնէն աոաք
արու.եստագէտ
Հոգի
մքւ ունի։ Աեր յեա
ւգաաերաղմեան
գրականութեան
ամէնէն
վւայլուն
գէմքե–
րէն եւ Փարիղի
մտաւորական
Հոյլին
յա–
աւաշաոլաՀներէն
մէկր կր
Հանգիսանայ։
ՀԼւլէնակած
է րաղմաթիւ
Հաաորներ ,
որոնցմէ
գլխաւորներն
են
« Մեղեդինե՜ր, Մեղեդինե՜ր »
Հէք -
եաթներոլ
եւ արձակ
րանասաեւլՆութիւե–
ներու
Հաւաքած՜ոյ
մըն է , Հայկական
աոՀ–
միկ
կեանքէն
քաղուած
Լւ անկէ
ներշըն ֊
չուած
:
Հ
ԵրոՆսազէ՜մ, էրուսաղէմ »
չաՀեկան
վձ՚ոլեր գութի
էն մլն է :
« Ծաղկամատեան եւ Վարդամատեան »
ղոյղ
ՀաաորնԼրր,
Հէքեաթներու
Հաւա -
քածոյ
մլն է ղարձեալ այս անւլամ
օւոար
պարակ ղ^ւերէ թարղմանարար
առնուած
« կանանչ բաժակուէ »
Լրկրէ ուր ամ -
փ ո ւի ուած ենիր ղ րական - քնն աղաաա -
կան
ե ր կա ս ի ր ութ
ի ւննե ր ը ,
լնղՀանրապէս
Հայ
մ չակո
յթի պատմ
ո ւթե ան
ձ"՛՜/՛^ *
* ՋրվէԺ »,
ղասա
խ օ ս ո լ
թիւէւներ եւ
Հ
^ա–
ոե՜ր՝
նոլիրուած
^այ մչակոյթի
ղանա —
ղան
արմ՜էքներուն
;
՛իբական նկարագիրը
օ ՚
Նարգունիի
ներ
շն չումնե
չ։ լ. կուգան
իր Հա յրենի
ղիւ -
՚լէ,ն՝ Արմաչէն
Հ
Անիկա
ւ/իլգաղիր
մըն է ։
Ամրողշ
իր ղրականութիւնը
գրԼթէ
, որ -
ւղկ"
առանղք
ունի իր
՚
ԼԻ՚-՚ԷՐ
՛։
անոր
Հէք–
եաքժներր,
աւանղութիւննԼյւր
,
տոՀմիկ
կե ոն^ւ ու անոր քաւլց րութիւենե
ր ր : Անի
կա
Հաւատացեալի
ե րկիւէլահ
ութե ամ ր
1լ ողեկո
չկ ամ էն յիչաաակ
, յ"՚–ձի
"՛մ
էն
փշրանք որ մնա
ղեր է իր
յիչողութեան
մկշ
ղիւղական
այղ աոՀմանուշ
մթնոլոր—
տէն
I
Գիւղր
ինքր , Հէքեաթ
մր ղարձած է
իրեն Համար
այլԼւս,
երսւղ մք^ւ է իր Հո—
գիին
մէշ եւ տեսիլք
մր իր մաքին : Շ •
Նարգունին
իրապաշտ
ղրագէտ
մր չէ ,
ա յլ խորՀ րգաոլաչտ : Անիկա ա յգ խորՀ ր–
գտպաչտութԼան
խաոնած է նաեւ
ղւլա -
յապաչա
ութի
ւնը
ղ՚լա յա իւա բութ
իւն սլի -
տի
ր՚՚էք՛,
"՛յն աստիճան որ ՛լ ք"–՛լր ներ —
կայ է իր մէշ իր բոլոր
քա ղց բութ իւննե՜–
րոփ : Անի կա կետնքր կր Հրաչաւիոխէ իբ
աբուեստոփ,
ղայն կբ փեբածէ
խռուէի
չ
տեսիլքի
մ բ ։ կե՜անք^ , իբակտն
կեանքբ
եր աղի եւ եր աղբ կեանքի
փե բածող
ղբա–
ղէտն
է ։ Անիկա
միչտ
իր ղիլղին
մկշ բլ
լալու
խաբկանքը
ունի կարծես :
Գի՚՜ԳԸ.
կանչել,
ղիւղական
տոՀմիկ
կեանքբ
ող ե—
կոչել ու ՛լալն
աւղբիլ ու ապրեցնել
,կԼան—
քին իմաստբ
փնտռել
բսել է իրեն Համաբ
,
բայց
դի՚-՚յ
մր որուն
մէշ միաձոլլուած
է
մ տրգբ , բն ո ւթ ի ւն բ , կԼնգանինեբր
, Հա
յ–
րենի տունը, եւ ղտ յն
լեցնող
Հալիներուն
դեղեց
իկ ու
II
լ՛ ա սա ու < յիչատակբ : Հոս
պէաք է փնտռե՜լ
անոբ արուեստին
ծան
րութեան
կեղրոնն ու Հայեցի
շաՀեկանու—
թիւնբ : կեանքի
նկարիշր չէ ՚քյարգունի ,
այլ երաղ^ւեբբ
կեանքի
կոչող ,
կեանքի
փեբածող
մ բ ։
ՏոՀմիկ
չունչ
մր, շե՜րմութիւն
մբ, Հա
՛լ" Րգա կան ութ իւն մբ, լնաանութիւն
մբ
կա
յ իր ճոքս ու ղ եղեցիկ
լեղուին
մ էշ :
Բոլոբոփին
ինքնայատուկ
ոճ մր
ունի
՚էյարգունի
, առատ
, գոլնափառ Լւ տաք
պատկե բնեբոփ :
2 • Հրապարակաղիրը
Արի եւ անկա–
չառ
պայքաբող
մլն է
՚եարգունի
, որ
« Յառաշ
»/,
էշերէն
աւելի քան քառո
րգ
գարէ ի փեր իր ձայնբ
լսելի
կ՝րնէ՝ ^այ
Հոգին ու միաքր
Հետաքրքբող
Հարցերու
չո»–լ՚շ, ^այ մչակոյթի
եւ
Հանբա
լին
կեանքի
բոլոր
մաբղեբուն
մէշ
գլՓթէ :
Հ Կռուաղան »ի անուն ալ
ունի , այն
պատճառոփ
ոբ իր Հտմողումներբ
գիտէ
պաչտպանել
կորովոփ
, եբբեմն
չափւա -
գանցռւած
կբքոփ , յախուռն եւ յանձնա -
սլտսաան
ոճոփ, բայց
միչտ
անշեղ
Մեր
ղրողնեբոլ
եւ
մտտւորականնեբ
խում
բին
մէշ բարոյական
ում՜ մբն է,
ասիկա
սլւլտիկ
արժանիք
մը չէ; Ոչ ոք
կրնայ
ըսել թէ ան առած է
քայլ մը.
(ՄԱՀքքԻԱՆ
ԲԱԱՆԱՄԵԱԿԻՆ
ԱՈ֊ԹԻԻ)
Գ–
Զեմ
ուղեր ա յս յօղուածա
չա րքբ ծան -
բաբեռնել
, Վ^արանգեանին
կեն
ս ա գբ ո ւ -
թեան
մ ան րամ ասնութ
իէննե րոփ;
ԱնՀրա—
Ժեչա է լայն
բաժին
մբն ալ
փերապաՀել
իբ գործեբուն
փե բ լուծութեան
; Հեաե —
ւաբար,
իբրեւ
իլ։ Հանրային
գործունէու–
թեան
Համաղրում
, պիտի գոՀանամ ար -
ձանագբելոփ
թուականներ
մ իա յն : Աբգէն
ոփ ոբ Հարեւանցի
գաղափւաբ
մբ ունի
մեբ
կեանքին
մ ասին , կրնա
յ երեւակա
յել թէ
ինչ կբ նչանակէ երբ կ՝բսենք ,
այսինչ
թւականէն
մինչեւ
որոշ տեղ,այս կամ այն՜
մաաւոբականր
փարած է թերթի
մը կամ
Հանրային
սլաչտօնի
մբ ղեկափաբութիւ
—
նը։ Այո, ծանբ է, տաժանելի մեբ Հան —
բա
յին կեանքբ , եւ շխգեբու
լա
յն
պրկում
է պէտք, գիմանալու
Համար
աշէն ու ձա–
խէկ՛ Հասնող
ներքին թէ արտաքին Հար -
ուածներուն
:
Ուրեմն
Միք– Վարանգեան,
նախ
1896
թուականէն
մինչեւ
1914//
եղած է մնա -
յուն
անղամ
«՚հրօչակ՚^ի
խմբաղրութեան
:
1901^^5՛
մինչեւ
1912,
անղամ
Հ. 8– Գ–
Արեւմտեան
Բիւրոյի ;
Անշուշտ
, երբեմն
բացակա՚յելոփ
, որոշ
տաբիներ
անցած է Կոփկաս
, եւ
190օք^
1907
տաբեշբ
շա7ւին
եղած է
խմ
րագիրբ
Թիֆլիսի
«Ցառաշ»
օրաթերթին
:
Հետաքբքրութեան
Համաբ
ըսենք թէ
յ
այս
թերթին
ճակատը
փ՛այլող
բոցափառ
« Տառտշ » խոբագիրբ
կուգայ
Թիֆլի -
սէն :
1912/՚5՛
Կարինի
մէշ ունեցած
ենք փեբս–
տին
նոյնանուն
թերթ
մբ, Ա՚ոստոմի
շոլ -
քին տակ,
որուն
քսմ րաղ
ի բնե
բէն
մին ե -
գած է , ՚սյն
օրերուն շտտ երիտասարգ ,
այժմու
մեր լնկԼր Շ • Միսաքեանբ
Հ
Ու -
բեմն այս երրոբգ
Հ(Տառաշ»ն է
Հայկ.
կեանքին
մէշ :
Ջկորսնցնելոլ
Համ ար
թուականներու
թելր , Հետեւինք
՚Հաբանղեանին
քայլե -
բուն :
1913^5՛
մինչեւ
1916,
երբ մեր Հանրա -
յին
միշավայբւլ,
Հրաբքոային
րռնկումնե–
րոփ
թաւալ
կոււլար ղարմանտտեսիլ
երե–
Լ Ո
յթնեբոլ
առշեւ. , *՚ւբ կոտո րած
, կամ ա–
ւո բ ա կա
ղափոի
բտնա1լնեբ
, ղանղուածային
տե
՛սութիւն
, Հայրենի
Հալերու
պա
չա–
պանութիւն
, այս բոլոբը կբ
գաՀտվիժէին
յաշորգարտր
, ուրեմն
1913^5՛
մինչեւ
1916/՛
սլատաս խանաաու
օրերուն
, ՛Լա -
բանգեանն
էբ
խմբտգիբբ
«Հորիղոն »
թեբթին :
Պէտք է մաաենագւսբանէ
մը նեբս
մ բտ–
նելոփ թղթաաել
ու կաբղալ
,
թերթին
յիչեալ
տաբինեբու
հաւաքած՛՛ներ
ը ,
գաղափար
կտղմելու
Համտբ
՚Լարանգեա—
նի լաւատես
մարգու
խառնույսծքին
մա -
սին :
Անկախ
Հայասաանի
Հանրաւղետու
—
թիւն : Փառքի եւ Հպարտութեան
օրե՜ր :
Մէկիկ
մէկիկ կբ
բացուին
Հայկական
գեսպանատուննեբ
ք^իֆլիս
, Պոլիս , Ա -
թէնքէն
մինչեւ
Հեռաւոր
Ուոշինկթբնի
՚1էշ։ Հոոմի
մեր
ներկայացուցիչն
էբ
Միք– Վաբանգեանբ
,որ կբ փարէ իր պաչ–
աօնբ
մինչեւ
1921/
վերշեբը : Ցեղափո ~
խական
Հին օրերու
նման. Հոս եւս կը
յաշաչի
Հայացնել
իտալական
պետու -
թեան
բարձր Ա>շտնաէ^եբը
:
Մ անրամ ասնութ
իւննե բու
մէշ
էենք
մ տնեբ , բա
յց ա յղ. երկբին
խոբՀբգաբա
-
նէն արտասանուած
Հւսյանպաստ
արւոա —
յայաութեանց
մէշ որոշ գեր ունեցած
է^
Վտբանղեան
:
|
Հ • 8 • .՛հ • ԸնգՀ • Ժ՚ո՚լոփնեբբ
, պետա
-1
կան կաղմ
ունեցող
ժողոփուրղնե
բու
նը
-1
ման
, տեսակ
մը խորՀրղաբաններ
են ,\
ուր
Հայկ
. կեանքը
իր բոլոբ
ներքին
ման—
րամասնութեամբ
, կ՝Լնթարկուին
քննու -
թեան : Վարանգեան
մասնակցած
էբ
այ՛լ
բոլոր
բնգՀ
. ժողոփնեբուն
; Մ իեւնո
յն ա–
տեն , նտքս քան Աբչակ
Ջամալեան
,
ինքն
էբ
Ղ՛ա ^ակց
ութեան
ներկա յացուցի
չբ
Ա բկրորգ
Մ իշաղղ֊տ
յինի
քէն կե ր փա ր ա կան :
Մեր
տօնական
օրերուն,
երբ խօ"ք
կ՚առնեն
օտաբ
Հիւբեր
, անպայման
կբ
յիչատակեն
երբեմնի « Փրօ—Աբմենիտ»ն
,
որուն
իւմբագիրնեբն
էին եղած,
Փիէ՚ւ
Բիյտռն ու Լոնկէն : Այ՛լ Հանգէսին
խբւՐ -
բա՚լիրներէն
մին ալ Վաբանգեանն
էբ ,
եւ կալհԼւոր
աղբիւբբ
Հայկական
նիլթ
մատակարարելու
տեսակէտէն
•
Վաբտնգեան
եւրոոլական
իմա^ւտոփ ամ–
բողշական
մտալոբակտնի
տիպաբն
էր
մեր
մէշ։ Լաւ գիտէր
քանի
մը օտար լե—
ղուներ , ֆրանսե
րէն , ղերմանԼբկն
, իտա
լերէն,
ռուսերէն
եւ անգլերէՆ : Իսկ մե—
ռած
լԼ՚լունեբէն
լատիներէն
եւ մեբ գը–
բաբտբբ:
Երբեմն
ղաբմանք
կ՝առթէբ
մեղի, երբ
Ջս՚մ ալեանի
նմ ան , ամբալշ
է^եր
՛լ ոց
ստորաղրած
տող մը ոբ իր խորունկ Հա —
մ սղում բ եղած
չրէե՛" յ ^ իր
խղճմտանքին
ձայնբ
չրլղայ :
՚էյո՚բ՚լ՚՚ւնի
ինք բ"ած է տեղ մբ.
— « Ամէն անգամ որ դպչին եայու -
թ-եանս, քնացած աոիւծը կ՚արթննայ մէ–
ջըս: Եթէ լոեմ՝ հրաժարած պէտք է րլ–
լամ իմ բուն կոչումէս, հայ գրագէտի
կոչումէս » :
իսկ իԴչ է այգ կոչումր։
Հայ
ղրաղէ–
աին
կոչում
ը , բստ իրեն , ոչ մ իա յն ղե -
ղարուեսաական
երկեր արաաղբե^
է , իբ
փղոսկրէ
աշտարակին
մ էշ քա շո լած , ա
յլ
նաեւ իր աա՚լանղին
ուժոփ եւ իր
արե՜ան
ամբողշ
Հբայրքոփ
պաշտպանել
Հայ Հ" —
գին եւ Հայ արժէքներբ;
Ըլլալ
բանաս
—
ու
ու
տեղծ ու նոյն ատեն քաղաքացի ;
Այս
առթիւ
շաՀեկան է ՋափւսՀտս
Որ—
բեբու
Մ իութեան
^ամար
իր
ցուցաբերած
նուիրումն
ու օղաա շատ աշխա տան քներբ
,
որոնք ապացոյց
կրնան
ծառայել
Հայ գբ–
բագէտի
կո չմ ան իր րմ բռնումին
։՜
3* ՈւՍՈւմնասիրողր
Նարգոլնի ան
խոնշ աշխատող ու պրպտող
միտք մբն է ,
իբ աչքերուն
լոյսր փտանգելու
ղնոփ։ Այգ
յամառ ու բաէլմ ա կողմ ան ի պրսլտումնե
—
րուն
շնոբՀիւ
անիկա
ձեռք բերած է
լայն
Հմտութիւն
ու մտաւոր
պաշար
Ուսումնասիրութեան
իր գաշտբ քէչ մբ
չատ
տարածուն
է, գբտկան,
սլաամա —
կան,
լեղուա բանա կան ,
բնաքսօսական
՚քյէւթերուն
իր մ օաեցում
ր
ւլր եթէ
մ է շտ
բժ շ1լա
—
Հուլե բանական է :
Բմ՜ ի շկբ կը
միշամտէ
ղրաղէտի
ղոբծեբուն
, գբագէ —
տբ
բժիշկին : Ղ/ոյնն է , նուաղա՚լոյն
չա—
փոփ
անչոլչա
, «ուսումնասիրողին
եւ բբ–
ժիչկին
պարացային՚ծ
:
ԱյսուՀանգեբձ
իր
բոլոբ
ոլսումնաս
ի ր ութիւննե
ր ը
գուցէ
փի^^ելի բտ
յց Հետաքրքրական
են եւ նոբ :
«
Հ ա յ Բոյժբ », այս առթիւ,
կենգանի
օ—
բինակ
մբն է
յ
4– Հայբենասէրը
իյորունկ ու փա -
բակիչ
Հայրենտոիրութէւն
մր ունէ
Շ՛
Նաբգոլնի
, անկեղծ է եւ ամուր , որոփ -
Հետեւ
իր Հաւատքէն
կը ծնի ան: Ան քսո–
բապէս կը Հաւատայ որ «մԼ՜ծ է ^այժո -
Գ՚՚փուբգբ
եւ տաղտնգաւոբ
՜ձ
, անմաՀ
ֆ
Հայ
մչակոյթբ
եւ Հրաչալի : Հպարտ
է
Հտ յու
աբ՚էտբ
Հսլա բաութեամ
բ եւ աբ -
ժէքեերոփ : Կիրք մբ բլլալու
չավւ
զօբա–
ւոբ է ՚էյարգ՚՚ւնիի
Հա յրենասի
բութիւն
բ եւ
իր
ամբո՚լշ
գրականութեան
խորքբ
կբ
Հանղիսանայ
:
Անիկա կբ ճանշնա
յ Հա յ անցեալն
ու
ներկան
I
հքորասլէ"
ծանօթ է Հայ
մ շտ -
կոյթին
, եւ Հայ Հողիին : ճանչնալբ
սիրել
կբ նշանակէ
աբղէն^։
Նաբգունին այն
մարգոցմէն
չէ ղոր Եւբոպայի
լուսաբ -
ձտկներբ կը շլացնեն՝
Հայբենի
ճրագին
լոյսը
մոռցնե/ տալով :
՚
Անիկա քաշ ղիտէ թէ ամէն մարգ իբ
ժողովուբւլով
է մեծ եւ անոր տուած տա—
գանգն է ոբ կ՚տրժե՜ցնէ :
ԱշխարՀական
տարաղով
, բա
յց Հոգե -
ւոբ միաբան
մլն է Հայ մշակոյթի տաճա—
բին \ Ոչ կին ունի , ոչ գաւակ : ք՛բ ա չխա ր–
Հբ գրքեբու
աշիւաբՀն է,
Հարստութիւնբ
գբագարանբ։
Բժշկական
վկայականն
իսկ , խլուած
Հաղտբ
ղբկանքնեբով
եւ
ղառն
ուսանողութեամբ
, Հայ
մշակոյթին
ի սպաս կը գործածէ : Ան մէկ անգտմ
մ ի–
այն
ոիրաՀրաած
է եւ միշտ
Հաւատարիմ
մնացած այգ սիրոյն,
՚քյարգունի
սիրտ —
Հարած է Հայ մշակոյթին
:
5
• Յանդուգն ծբագիրներու մարդը - —
Անցեալ մբ չէ \,արդունի
, այլ
ապագայ
մը իր սաեղծ՜ագոբծելիք
երկերով ;
Բսա֊
նբՀինգ
աարուան
իր ամրաբածբ՝
նախա -
պատրաստութիւն
կբ նկաաէ ; 1՚ժգոՀ
մր,
եւ ան կատաբ
ո ւթենէն
տառապող
մըն է :
յ՛՛ր բուն գոբծբ
տակաւին
նոբ պիաքւ
տայ։
Անիկա
ուժերու
իր լիութեան
Հասած ,
բայց գեռ չէ պարպուած
:
Վաթսունէ
աւելի
կաբեւոր
երկերու
մտտենացոյց
մբ ունի
գրական
,
ուսում-
նասիրական
, փիլիսոփայական
, եւ բժչ -
կագիտական
բոփանգակութեամբ
: Մեծ եւ
յախուոն
ծբագիր
մը իրապէս :
Հիները
կ՝բսէին
.
« Երանի թէ երիտասաբգոլթիլ^ւը
գիտ–
նար եւ ծերութիւնբ
կարենար » :
Ղւաբդունիի
ե ր իաասա բգութիւն
բ գիտ -
ցաւ,
մաղթենք ոբ իր ծերութիւնն
ալ կտ–
բենայ
-
Մ .
ԻՀ;եԱ^
|քհք.ՔԵԻ ԱՐՈՒԵՍՏ
ԱՐՈՒԵՍՏԸ ՊԷ՜ՏՔ է
ԶԷՆ Ք Մ՛Ը ԴՍՈ-ՆՍՅ
Մոսկուայի
Վիաերատուռնայի
կաղե ^
տա»յի Պ– Ն– Րաղկորովի
եւ Ալէն
Պուքէ–
յի
միշեւ բանավէճ
մբ ծագեցաւ
վեր -
շԼբս,
Հետեւեալ
նիւթին
չուբշ.
Ար -
ուեստը
պէ՞տք է զէնք մբ Ը Ա ՚ " յ ՝• «Բոմ -
պա՝^ կը Հ բատարակէ
պատասիւտննե բ ը
Հրաւիրելով
բանասաեղծնեբբ
, տրուես
-.
տագէտնեբը
եւայլն արատ յայտուիլ
;
Պ • Տիւպուա կբ պատասիսանէ թէ Րաղ–
կորով
իրաւունք
ունի ։Աննպատակ
եւ ձբի
գործերը
արգիւնք
են անկումին –
Արեւ–
մուտքի
անկումին
, որ բան զործ
բրած է
աստուածացնե՜լ
իր գե րասանուՀ
ինե րբ ել
կռփամա բաներ բ, եւ մօտ է
փե բաւական
տնկումի
, Հակառտկ
նիլթաելան
ուժին -
Լ
լ
կամ յեատ չբշականնեբու
խորամ ան -
կութեանց : Արուեստը
ղէնք մլն է :
Հիւսիսի
եբղի^եբը
պաաե բաղմիէ^ե -
բու Հեա , կբ փառտբտնէին
անոնց
քաշոլ–
թիւնները
, կը պարծենա
յին
իրենց
յաղ -
թութեամ
բ կամ կ՛ո ղբա
յին
իրենց
մ եռել–
ներբ,
ամբալշ
կռուի
լնթացքին
%
Ամէն
ատեն ճաբտարապետներ
կը շինեն
յաւլ -՜՛
թտկան
կամարներ,
բանստեղծները
եզե–
բե րզութիւննեբ
կբայօբինեն
սլատմ
ութեան
Բ՚՚լոբ
Վէոտէօններու
մեռել^ւերոլ
Հտ -
մ տբ
:
Իրաւա քսոՀ ութեան
կուսակիցներէն
Պէոնար
Միզէի
Համաձայն
աբուեստբ
չի
կրնար
այսսլէս կտմ այնսլէս
բլլալ ; Ար -
կ՚արտասանէ
Կէօթէէն
, Տանղէէն
,
&/»Հ - ,
լէրէն,
ԾէյքսփիբՀն։
Այլեւս
չխօսինք
ծ– ֊
ղիչէէն
մինչեւ
Ալիչան,
Ի)բիմեանի ,
Րաֆֆիի
մասին,
որոնց Հանգէպ
իր ու -
նեց ած
սլա չտամ ունքբ կբ կաթկթի
արզէն
իր ե՜ր կ՛ո ս ք՛բ ութեան
ց ի ւբ տքան
չի ւբ
էշե–
րէն :
1Ձ2Ան
մեր կողմ, իր կեանքկն
ղբր–
ուազներ
յիշատակեցի
արգէՆ
%
Մեռաւ
Մաբսէյլի
մէշ
1934
Ա"1րիլ
26–
ին , ԱՀարոնեանի
սլատաՀած
ճակաաա -
գրական
տնկումէն մէկ - երկու
ամիս
վերշ։
1934/
"^ւԻդԲՐ^ ^ոս , սկսեալ
Տիկին Ա–
Հտբոնեանկ
ն
մ ին չեա՜ւ մ եծատաղանղ
ղբ -
րաղէտին
անձնական
բժիշկն ու պատաս–
խանաաու
րնկերներ
, ղէմ էին որ ԱՀա -
բոնեան
իշնէբ
Մարսէյլ։
Հոնկէ
Հրաւէր -
ներով առաւելապէս
ՀրաՀրողր
Վաբանգ
եանն էբ : Առանց
ԱՀարոնեանի
մտերմու
թեան
բ մէշ թաւալ
գալու
, չէր
կրնար
ապրիլ։
Հեռաղիբնեբը
կը տեղային
, թա–
խանձաղին
Հրաւէրներով
:
ԱՀարոնեանին
խորտակուիլր
ծանբ
էն -
շե՜ց Վաբանգեանին
վրա
յ : Տեսակ
մ ր
ի՛՛լ–
ճի
իւա
յթ
Հ ետտսլնղեց
դինքՐ
1
՚՛՛
ին էե՛–
մաՀ :
իր
փ առա
շուք
յո ւզա րկա
ւո ր
ութիւնբ
տեւ՚լի
ունեցաւ
Մ արսէյլի
Պ՚՚մոն ար —
ուտբձանին
մ էշ , Հայոց
եկեղեցիէն
Հա -
ղիւ քսան տուն
Հեոու։ Այգ պաՀուն ան -
կողնէն
մէշ անշարժ պառկած
էբ ԱՀա -
բոնեանբ,
որուն անգիտակից
նայուածքբ
անպայման
կառչած
կբ մնար
նԼ՜րս սո -
՚լոսկած
արեւի
ճառագայթին
, բանակա -
նութեամբ
փեբստին
մանկոլթեան
ասաի–
ճանին
իշտծ գրաղէաբ
:
Զ՚սնգ՚՚՚կին
աքս ուր
ղօզսւնշնեբր կբ Հաս–
նէ ին
մ ինչեւ
իր սենեակին
պատեր
ուն :
^ " ՚ յ Տ էէՐ դԻ"՚եր
, չէր կրնար
Հասկնալ թէ
ա յգ պաՀուն
, Ֆբանսա
յի ամէն
անկիւն -
ներէն
Հաւաքուած
քսան
Հազարնոց
բաղ–
մութիւն
մբ կը տանէր իբ
ՀոգեՀատորը
յանձնել
ցուրտ
Հողին:
8աշորգ
յօղուտծոփս
, երբ սկսիմ Վտ -
րանգեանին
ղոբծբ
քակել,
պիաի
տեսնենք
թէ , ատոնց
մէշ քալող զգացական
մասը
ամ բո՚լ^ութեամ
բ փւառաբանանքն
է
մ
եր
Հ ե բոսա պատ
ում ին :
Եթէ
ճիշգ է, մեր բարի
մամիկներուն
կէբակմ ուտքեբոփ
աւանգուածբ,
թէ ,
մաբգկա
յին
մարմինը
Հազիւ
մ տած գե -
բեղման
, Հոգին կբ բարձրանայ
երկինք ,
այգ պարագային
, Հաւատացած
եմ , թէ
ամպերէն շատ վեր, Աստուծոյ
ղրան առ
շեւ,
մեր բոլոր
Հերոսներն
ու ֆետտյի -
ները Հաւաքուած
, Վարանղեանի
մուտ -
քին կբ ս՚ղասէին
: Տարբեր տեղ չկտր ի-
րեն
Համաբ:
Տաշոբգով
Վարանգեանի
ղործերը՝
Հա–
՚ոիկ Հաաիկ :
ՀՐ.
ԲԱՀՈԻԵԱՆ
Fonds A.R.A.M
