€6
Ա Ռ Ա Զ »
ԴԻՍ՚ԱՍՏՈԻԵՐՆԵՐ
•
ՅԱԿՈԲ ՕՇԱԿԱՆ
( Ե . հւ– վէրջին ւքաս)
Գ1ւէ–՚լ""յ1ւէ
աղուոր,
ծա՚եր
֊.սլսւրւոոլ. -
թեամր
Օշական
րնակեղաւ
Փարիղի
մ է լ ,
երէք
ամիււէն
աւե
չի :
՚Բաշուահ–
Իոի արուարձանը
, իր Հայ -
րենակիղներուն
մօա , կրմերմէր
ճաշի Հը–
րաւէ
րնե
ր եւ ղանաղան
աււաքա րկնե
ր ;
Հայ
մամուլին
1լողմէ իրեն
առա9ար -
կուած՜ սլաաուոյ
թէյասեւլանն
անղամ
ղմ––
ուարաւ
կլււյանք
ր1ւղունիլ աալ :
-
քյս վարժ՜ չեմ Հանրութեան
մէ^ մա
նելու : Ըլչալի՚՞ք
րան է , բոլորը
ղիս պիաի
ղիտեն;
ինչ է, քսան աաբեկան
աղջկան
մր
նման
ժուռ
ղալով ես ղիս
էաւձեցնե՞լ
պիտի աամ : Զէ , չեմ ուղեբ , կբ
Կրկնէր
անբնգ
՝էատ
:
Վեր9սւպ1ս
, եբկաբ
պնղումնեբէ
եաք ,
1937
Հոկաեմբեր
Տին, փարիղեան չք^ղ
սբաՀնեբ
էն մկ կուն
մ է^ աեղի
ունե ցաւ
ի–
բեն
ի պաաիւ սարքուած՜
թէ յասեղան
բ ;
Գրական
եբեք
սեբունգ
ներկայացնող
գէմքե րոփ, շբքապաաեց
ինք
Հայ գրակա -
նութեան
«.Անղղ^բ ;
Այժմ
երբ կբ ^էսնամ՛ Հոն խծսք առնող -
ները մաաբեբել
, ոմանք
ներկայիս
, ղի -
բոլցան՝
ւլա^ւաղան
եբկիրնե՜րու
ղերեղմա–
նատուներու
մէ^, ինչպէս
ՀերոՍբ
ինք ,ուլ–.
շերէն ալ ոմանք թափառական
աշվսարՀԷ
չորս
ծաղեբուն,
այսօր
միայն
լի՛՛ւլի
կլԼ
ղնա^աաեմ
ու կ՝րսեմ
. Ինչ եբքանիկ
օ—
բերու
մէլ կ՚ապրինք
եղեբ։
Այսպէս
է
կեանքբ : Գե ղե
ղ կութիւննե
բ
յիչաաակի
փեր ածս ւելէ
՛իե
լ՛լ
՛լղ "՛լի կը
՛լ "՛լ՛ ձնեն ի-
բենղ
Հրապոյբբ :
Թէ յաս
ե՜՛լան ին
սե՛լ անա
սլե
տութիւնբ
յանձնուած
էր Ա • Զօպանեանի
;
Շաա
բսելիքներ
ունիմ իլ՛ մասին։ Իմ
յալոբղակւսն
«Գիմաստուել՚՚ֆնեբէ
ս մին ալ
անպայման
սլի՚ոի
նուիրե՚է՛
իրեն։
Զօպանեան չատ ղարմ անալի
ղիլրաղգա–
.
ծութեան
՛ոէ լ՛ անձնաւորութիւն
՛քբն է : Իր
տիրական
՚լիծը
«թօսքի տակ»
չմնալն է
է
Թեբեւս ատկէ այն լեռնակուտակ
լկգգի ՜
մաթօսոլթիլններր
, ոբոնղմո՚է
լեցուած
են
Հայկ.
մամուլին
էլերբ։
Գէչ ձեւ մբ չէ
,
ղոնէ
. . • չի մոռցուիբ
; Գրռ՚լնեբ կբ ստիպ—
–ուին
միչտ
յ ի չ ե լ
՚լինքբ եւ ի լ՛մ ոփ ՚1Բ՚"՚լիլ՝՛
ինչպէս ես՝ Օչականի
քո՚թւ
ի փեբ:
Ուրեմն
Զօսլանեան
սկսաւ
քս՚բել՚բ տե -
ւլաւռլ՚ե
լ իբ րացմ ան թօսքոփ ;
« • • • Օչական
Հայ գրականութեան
տր–
ւած է նոյնսլէս
թատերղութիլններ
, մա -
տեն աղբ ական
ո ւս ո ւ՚քնա
ս ի ր ո ՛թ
ի լ1ւն ե բ եւ
ժա՛քանակակի՚լ
Հայ
ւլէմքե՜ր՚՚ւ
շ՚՚ւլ՚լ
քն -
նաւէսւտ՚՚ւթ
իւնւ՚ե բ : Ա.յս բռ
լո բ ին մէլ ինք
—
նատիպ՝
՚լատելու եւ ըսելու
կե լ՛ սլե բ ո ՛էյ։ :
Ան չուչտ
մ եբ կարւլ մբ
բանաստե՚լծնե
-
բուն , ինչսլէ ս
Ալի
չան
ի ,
Թ՚՚՚իմ
աս Թէր-
ղեանի , Մկր • Պէչիկթաչլեանի
, իս՚սՀակ -
ե՜անի,
Զ՚սրենցի
մասին
յա յտնած
կարծիք–
ներբ
չե՛ւ՛ բ՚սժնե՜ր : ինք անոնղ մօաբա —
նաստեղծական
աւիչը
նուաղ կբ տեսնէ ,
րայց ասիկա
՚սեսակէտնեբու
աաբբերու -
թիէն՛ մբհ է եւ ուբիչ
ո չփն չ ։ Օչական
րաղ–
մսէէիսւստակ
ղէէքք
մ լ ն է
,
ի՛՛՛ր ,
Հարուստ
լձււլունէսկութիւններոփ
; իր
տաւլան՚լին
Հանղէպ կբ յտյ՚ոնեէք
իմ՛ էլնաՀատութիլ
-
նըս » :
Ո՚յ՚է
°1՚քլ յալոբղաբար
խօսք առին
Շ •
Մ իսաքեան
, Ա կր
. Պարսամեան
, Շ • Նար -
գոլնի
, Արչ • ի)անէտանեան
, Ա . Վբաւլ -
եսէն
, Աբշ՚սկ
Ջ՚սմտլեան
եւ
ուրիշներ
Ա իաք
շունի՚ք՛ Հոս թէյասեէլանին
նկա ֊
բաւլբութիւեր
կատէսրելոլ
, րայւյ
երկու
բէսնախօէէներոէ,
կաբծիքնել՛բ
ո ւ ժ ՚ լ ի ն ւոբ -
պաւոբուեբ
են մաքիս
մ՛էլ։
Առալինբ
Ա.
Վրացեանի
ճառն էր ,ռրուն
բնթացքին
Հետեւեալ
պատկերը
ղծեղ :
Օշականի
՚լբականոլթիւնբ
իբ
քան
՚էէ–
կէսկան եւ որակական
մեծութեամբբ
էլբ -
նէսմ բաւլղատել
միայն
Օաֆֆիին
֊.եէո :
Այս
փեր^ո
յն սլէս իլ՛ ՛լ ոբծ ր ամբո՚լլ
Հայ
էլանւլուածր
կ՝ (՛ն ՛լ՛լր կէ
:
Իր ե բկե ր՛էւն
թի
ւբ ա յնքան
մ եծ է , ս՛ լնքան
ծաւալուն
, որ
կր նմանի
ղիււլական
այն չատ խռշռբ
սեւ
Հս՚ցեբուն
, որ մէկ ՚սն
֊էԱւտ
շ ի
կբ՚1ււսր ու —
տել, պէէոք է ւլայն մասեբու
բաժնել ,
տ յսինքն
0 շ՛" կ՛՛՛նի
՛լ բականէէւթ
իւն
ր
շերտ
աււ
շել
՚էս
ճա շակել , ու փ
՛ս
յ ակար ստա -
էք
ոքէւնել՛ուն • . • :
Այսպիսի
աոիթներռւ
սւնն՚քան էբ ւ1եբ
Հալելռյս
Արշէսկ
Ջ""1՚՚սլեանի
էքիլամտ
՚էւ -
թիւնբ։
ինքնաբեբաբ՚սր
խօսք աոնելոփ
ը–
սաւ
•
Աիրելի
Օշ՚սկան
, ինք՚լ
պաբ՚լ եւ ՝,՚ս -
մեստ
մ՛արղ , բայղ
ուսկթղ
ղուրէէ կր բե —
բե"
էս
յւլքան
բարղ ռւթիւններ
: քօնայէ
մե–
՛լի քԻէ
՝ ՚ ՚ • Զունինք
Վ^բէսցեանի՝ ակ -
նարկած
կարծր
ստտմոքսներբ
, ՚լիւղա -
կիի սեւՀաց՚լ. մարսելու
Հս՚մաբ • • • : Ոաւ
է ցար՛է էոուած
ւլարձւլարձիկ
մ՚էւթ
էլերքլ։
Բիշ
մ լ ն ալ մեր ակտր
էէ
աամ
ոքսնել՚ուն
Համ՚էէր
էէէրաէսղբէ
Աեծաբենղր
կբ
սիբեմ,
բայղ
Զ՚՚՚րիֆեանբ
ալ աւելի։
Կէօ–
թէն
կկ՚մբոշխնեմ,
րայց
Հ՚սնրի
Հայնէն՝
ալ
աւելի ; Ուբեմն
իմ կարծիքոփ"
էէլար՚լ
գրա կան
էէ
ւթի
էն՛ , պարղ ոճ եւ արուեստ ա–
մ էն բանէ գե
լ՛ ի՛ փե ր ;
է՛նչսլէս
բնղռւնուսէծ
սովորութիւն
է ,
փեր
լին
խօսքր
էիե րա էէլաՀ ուսէծ էբ Օչակա
նին : քլլաւ ոաքի
տժւլէէյն
ւււ գողաՀաբ :
Վեբլի՛ն
՚սն՚լ՚սմ էր "Բ էլինքբ կր լսէի
ու
կբ տեսնէի :
Տ՚սրինեբ
սաՀեր
են , բալց
այէէՕր
ի՛ր բառեբ բ սարսուռ կբ պատճառեն :
Ն
էս
խէսղա
սու
թի
ւնն
եբր
կ ՝ա բտա բե բէ
ր
ս ր՛ո
ին էէէէքէնէն իէոբ ակե
րէն
: իբ նա
յուած–
Ք՛՛՛իւ՛
Կ ՚ " 1 ՚ ^ է ք
և՝"՚–՚ւէւ՛
՚^՚եէլ
րոլռրս
՚էբկել։
Օոլնանալու
փէէւբձբ էլ՝լկէր : Կ՛՚երեւի
ինք
եւս
քլբ ՚լ՚լս՚բ թէ ասիկա
այլեւս
ճակաաա–
գրէսկան
փե ւ՛լին Հանղիպում
բ պիէոի
բլլար
գինք
շրլասլա՚ոո՚լ
սրէՈէսկիէյ
շրլանակին
Հետ :
Նախ
սբբեց
քրաինքր
, յեէսոյ
նէէէյեցաւ
երկա՛՛
լ՛ բէւլորիս
ու.
ինձմէ
էէուբս աէէլրեցս՛
լ այսօր :
կա -
յի
ու չկա
յի : Ա թնռլորտբ որ
սէոեւլծուե–
ցաւ էսյստեէլ,
ցէսբղ չեմ ունեցած
, ու
աս
կէ վերլ
էլժսւէռբ թէ էսնգւէէէք
մ լ ն ալ ասլ -
ՕՐՈԻԱՆ
ԳԻՐԲԵՐԸ
I
ԳԷՕԹԷԻ «ԸՆՏԻՐ եՐԿԵՐ»Ի՛
ՀԱՏՈՐԸ
Գոկտ. Արտաչէս
Աբեէլեանի
թարւլ՚ք՚ս -
նութեամր եւ խմ բաղբութեամ ր սկսուել է
՝է րէէ՛
տա րէէւ կու
ել
Հ անճարեէլ
Գէօթէի
«Ըն ֊
"՛իլ՛ Աբկե Բ^ը՝ վե ց Հատո բով ։
Առւսլին
Հատռբբ, ռբ կրում է «Նորա -
վէ՛գեր»
սէնոլնբ,
էսրգէն
լոյս է րնծայ -
՛՛ւել,
չնորՀիւ Պ՛ ճռրճ Ա՝ ա բ տ ի կ ե ան ի
նիւ–
թաքլան
օժանգակութեան
, ինչ
էէր
մեծէս–
էգէս էէէբժէէէնի է
էլնաՀատէէէնքի
Գրքի նեբածակէսն
րաժնռւմ Ա • Աբե՛լ -
եանր
Հմտօբէն ու Համառօտակի
տուել է
*^–էօթէի
կեանքի եւ էլոլ՚ծերի
բնւչՀէէէնռւբ
բնւււթաւլիրբ
. ինչպէս՝
«Գէօթէի
աեգր
գերմանա
կէսն եւ Հէսմ
աչխար
-^Աէ
յին
մ
չէէէ -
Կ՚՚յիքի
՚ղա՚ոմութեան
մէլ,
Գէօթէն
ղ՛ս -
ւլ՚ւ.թնակէ՚որ
ղե ւ՚ման
ւլբ
էէէ
կան ութե ան , եւ
մէսբղբ՝
յտնձինս
Գէօթէի »:
Այսպիս՚ււի
ամէն
մի
լ՚՚ւբլ
Հայ բնթեր -
ց՛՛ցէ առալ
պարէլւում է Գէօթէ ն ,
որսլէս
մի
Հանճարեղ
ղէմք՝
ՀէսմաչխաբՀա
լին
՛լ բ՚սկտնոէթ
եան
էէէն
էէ
՛ս
էէ
էոէսնին
մ է լ ։
Ասլա
տրուած է նրա Համառօտ
կեն սա
ւլբ
էս
կէէէն
ր :
րի
՛ք։
Հ""
Կ"՚լքէ" է օրուէէէն
նաէէէէէղ աՀբ
,
Ջօպսէնեէէէն , էւբէէւն էլոբծէն
Հանւլէպ
ունե
ցած եմՀիացում
: իմ էղէսէէէէսնեկէսն օբե -
րէէւս մէոքէս էղատուՀանր
րացոէլ
^էե
րէն
մէն
եղած է : Ու էիոիսէսգէսբձ
կլ՛ տեսնե
՚ք
մօաս
երէսէէսսէսրէէ
էլ
էմ
քեր
, որէէնց այս անէլ ամ
եւս
էնծի
էԼի
ճ՛ս
կէէ
ւեցաւ
մաքերու
թոի
չքը
պարղեւել։
էբկու
երեք
սեբունգ երբ չղ
թա
լ՛ւ ւէսծ կր աեէէնեմ քոէէս , ու աէոոնց
Հա–
մակբւէւթիւնր
սւնձէս
էէԼ
էլործէս
Հանղէպ
,
չեմ
կրնար
գէէէէլել էնքղէնքս ,
յայտնելու
կէէ՛
րՀակա
լութ էւննե րէ աւելէ բան
էքր ,
քանէ որ, ո՞փ ՚լիէոէ , դռւցէ
էսն՜ղս
՚էք
էք
րն
է1է
լ
չկէէէբքւնամ տեսնել
ձե՛լ • . ՚ :
• • Ու չտեսէէէնք
այլեւ
՚է
՚էինքր :
Աեկնեցաւ Ա ի՛լին
Արեւելք,
էոէէւաւ
կարւլ էքր
էէո
րծե բ եւս
էէւ Հէէէ
լէպի
մէլ ւիա–
կեց իբ աչքերբ,
փափայս/1
՚լլուխը,
Հո -
փի
՛լի
մբ տեէէքէէփ։ իր մէուլերր կարճ այն -
պէս
ինչպէէէ
էէէոէէէլէն
ուն
՛լ
էէ՛՛ք
էբեն
Հ՛էւն -
՚էէսլեցայ :
Աիէալեցտյ
; Տեսայ
Օչ՚՚՚կ՚սնբ
անէլամ
մբ
եւէէ : ճիշգ
երկու
շաբաթ.
առալ
, կարօ
Գէ
որ
ւլե ան է
Հ րէստարակած
Տէսբե՚լ
իլ՛
քին
Այէէ էսնգաէք մւսրմարեայ
էէոշոր խաչ մլ
^է
էբ չուլկ՚սծ
,ու կր աքար ծէսնր
բեռանտակ։
« ԻքոբՀուբգնեբէււ
ԱեՀետն»էն
մէլ էոեգ
մբ կբ Հարցնէ
Ի՞նչպէս
կ՝ապրէն
մե -
ռեկերր ;
Ի՞նչպէս
կ՝ասլրէս Հոգ մէնակ,է,
Հալէպէ
ղերեղմանատտն
մէլ, թէսնկա՚լէն
Օչա -
կան, պատմէ
այս նռր Հէքեաթղ ալ, ծա
րաւէ ենք բառեբուղ,
րսէ, բարբառէ
,էնչ–
սլէ՛^ս 1լաէղրէս
. . . :
•
1Ր-
ԲԱԼՈԻԵԱՆ
Յետռյ,
էէէէկա.
Աբե՚լեէսնբ
է.էմփ,.փ ^
բնէէՀ՚սնուր
՚լծեբռվ եւ ժամանտկէ.էգբա ^
կան կարղով
աուել է Գկօթէէ
՚Ախաւոր
երկերէ
Հ
՛սկէր^
բնութէսղէրբ,
ռբո՚լ աւե
լէ
էէէւր՚՚՚մատչելէ
է ՚ լ ա լ ՚ ձ ո ւ ՚ ս ծ
րնթեբցո^.
լայն
•լ՚՚՚նէլու՚սծէն՝
Գէօթէէ
բտրղ
ղբակա–
նութէւնբ :
« Ես թ՛մ ՚լրել
՛լան ՛լո լածներ է , էսյլ ան -
Հէս
՚ո
լՐ՚թերցո՚էնեբէ
Համար
մէայն
, որոնց
ու՚լ՚սծբ եւ ՚էնտռածբ
Հէնց այգ է»,
գրոլմ
է էնքր էբ ղրու՚ոծներէ
մասէն
Գէօթէն.
Այս
Հէէէնղամսէնքն է, որ աւելէ Հետաքբ ,
քրական է գէսրձնում
նրա երկերբ ու որո
նումէ
մ՚լռւմ
անՀտէո
րնթե
րց սւլնե ր էն ,
լարռւած
ուչատլրու
թե՚ռմր
փայելելոլ
ՀԱ, ^
մաբ Հատրն՚ոէբ
էլործեբբ
Գէօիժէէ ,
ոբոլ
մասէն
էրէսւէսմբ գռկա
. Աբեւլեէէէնր
ասում
է . «... Թեբեւս
էսմէնէն
բագմաբեղռւն
բս^
տե ւլծ
ա
՛լս րծո էլբ՝ Հէսնսւր մարղկսւթեան»
.
Այո
, Գէօթէն
Հաւլուէս՚լէւտ
՚լէմքեբէց է
՛էբական
ան ղ
՛ս
ստան
էէ
ւմ
. գժէէւտբամատ
-
չելէ է նրա ոճբ ու բէսրձր՝
նրա լեղուն, ո–
րոփՀեէոեւ նա սէոեղծէսէլո րծե
լ է
աբռւեստէ
կաէոաբելութեամբ
ու է՛որ
էմասաասիբոլ–
թեամբ :
Աակայն, ես չէ որ պէաք է վեբ Հէսնեմ
նրա էէէոեէլծաւլ ոբծութեան
աբժէ՜քբ եւ գե
րր՝
Հտնսլր
մաբգկ՚ււթեան
մէլ; Այգ ոլղ^
էլէււթեամր
արղէն
ր՚յս
են բնծա
յուած
բա՚լմէսթիւ
Հատսբնեբով
աչխաաութէլն
-
ներ եւ ռւսու՚քնասի՛
լ՛ութէւննե
ր , էքեծ ւէր -
րականսէւլէտնեբէ
ու ւլրական
^՚նա՚էաա -
ներէ
կէէ
՚լմէց։
իմ նէէլ
՚ստւէէկս
է այս
վ՚ռք -
բի
՛կ
ւէրռւթեսէէքբ
ռ լշ՛"
ւլ
բ
՛է
ւթէ
ւնր
Հբէէէլէ
-
րել
մեր այն «անՀսէէո»
րնթեբց՚էէլներէն
,
էէբռնք վ՚նտռում
են , բայց
չեն էլ՚ոնում :
Ա
՝էաւէէէսէկ
էէլտտե^ առէթբ,
՛էբ
էւլէտք չէ
ձեռքից
բէէէց թուլնել ;
Առէսլէն
Հատոբբ,
էւբ
, էնչպէս
յէչե -
ցինք, « Նռրավէսլեբ»
էսնունն է կրում
եւ
արղէն
Հրապէսլէա1լէ
վբայ է, սլտբ՚՚ւնա -
կու
՚ք
է էիեց ՛քանր վէսլեր.
Հէն՛է
էէոքբէկ
էւլաէոմռւէէէծքնեբ եւ երկու
էիւէխէսւլբու -
թ իւննե
ր՝ ֆրանսե
րէնի ց :
Ասուած է , որ ՛լբ
ւս
կ՛ոն
ութ
իլ
նբ ա ՛ւնբ -
ւացնէէւմ է մ աբգու
Հո՛լին
. ա յ
՛է
էոեսա/լէ–
տբ
Հէէէէք
էէէսլաաէսէէխանում է Գէօթէի
Հան–
,ճարին
ու նբա իմաստասիրական
էէտեէլծա–
՛է" րծ ութե՜ան :
՚մ^եէէեցիկ
ու Հմէսյիչ
են նրա
՚ի
՚՚քրի
՚կ
վէ՜
"լերր եւղասաիարա1լիչ,
նրանք
ամէն
մէ
լկ՚թեբցէէ՚լ
էքէէում ենւլէէւլէ
՛ք
արղկա
յէն
բարռյէսկանէ
բարձռւնքներբ
:
Նա «եղակէ էմաստասէր
է , նէւր ժ՜էսմա–
նակներէ
էս
յղ. Առկբ՚սէոէսր»
, էնչէէլէ
ս
չատ
տեղէն
նկաաւէւմ է էլւէկէո . Աբեղեսէնբ :
Շաա
աւելի Հետէսքբքրական
են նբա
1լարճ պատմ ուածքնե
բբ,
էսւելէ քան խլ՛–
րատսէկէսն
ու աղնէլ
էբլ
է1է
ց ո ւմն ե ր
ներչնչող
բնթեր
ցողէն :
Երբ սկսում էք ՛Ա՛քէն
բնթեբցուէքր
, այլ
եւս
ղժուաբ է բաժան՚էւե
լ նրանէց
•,
էք
էնչեւ
որ
յանէէէք
վեբլալոբութեան
:
Գէօթէն
կասլում է էբեն, էր աներեւոյթ
ո՚էով
ու
ամբողլէսպէս
փռխաէէրում «ւիերէսցսէկան »
մի աչխարՀ
, որաեէլ
աէքէն էնչ ՚լտնռւմ էք
ԱՌՈԻԻ ՋՈԻՐՍ
ԿԸ Գ հ ՚ Լ ն Ա Ն
Զեմ
էէէտեր ոփ էնչ ըսաւ , երկուքս
ալ
լռած
էէնք , անոբ աղաչանքը
, « Ես չէէ ,
ղիս
էլբքլեցէն»
խօսքե
ր ր , կար՛/ էր թուշի -
բուն աակէն
, կապուտակ
՚սչքերուն
ան -
մ եղունակ
նա յուէսծքը
էլինա թափ
ԲՐ
էն
գէ" : Զ՚էեցէ որ երթայ
առանց բառ մբ
փէոիսանա կելու
• • •
Բանէ մբ քայլ
Հաղիւ Հեռացած
, ետ կբ
գառնար
, ժսլտա՚լէն
նայռւ՚սծք
մը կը էլբ–
կէբ , Հարաղատէ
գթասէբտ
ժպէտը
. . .
Օրեր
փել՚լ, եբրկբկէն
լոլրկապէ աշ -
խատանքոփ
ղբաղած էէ , ղբացէ ցանկա -
պատէն
լսելի
եէլաւ
մեղմ
ձայն
մբ :
ինծէ
այնպէս
թուեցաւ թէ մէկբ ղէս կբ /լանչէ
է
Ամէն բան մոռցած
ուչագբութէւնս
կեգ -
րռնացռւցի : Օգր ցնւէած
անորոչ
իսօսքեր
ականլնեբուս
մէլ գամուեցան
տարօրինակ
սարսուռոփ...
Զեմ սխալիր
, ան էբ , ան
,
Հետս պաՀուբտուք
կբ խաղար :
Գաղտուկ
քայլերռվ
, տեղ, տեղ կան՛է էսոնելռփ
գիբք
բռնեցի
ցէսնկապատին
ետին։
Զէսյն
ծբսլ–
տուն
չէի Հաներ։
իր բոյնբ
կորսնցուցած
թոթ՚իկ
մր բռնելու
աենղոփ
մէկէն
մաղլ -
ցեցայ ցանկապէսաէն
ի փեր , կամացուկ
մը
բռնեցի
մանտրաիկ
մատներբ որ
չփախչի։
՝Ր՝ի՚է Վերլ
երկուքս ալ նս՚ոէսծ քով քոփի
,
վեբլլոյսի
ցոլքերր կբ ղիտէինք
անխօս :
կարելի չէ րաց ատ բութ
իւն
էք
լ, աէէէլ
մ
եր
տւլայական
ամօթխածութեան,
•էողեւիո -
խութեան
մասին։ Ոչ ան, ոչ ես.
Համար
ձակութիւն
ունեցէէէնք
իրարէ՚ւ
անուն
՚չէտ—
նալու , մեր էնքնութէւնբ
յէսյտնե՜լու : Կր
նմանէ
էնք
կորսուած
, եւ էբաբ ւլտած
քոյր
ե՚լբօր։ Աեր
խորՀբղաւռբ
լռութէէնբ
էլէսէլէոնէք մբ էւլաՀելու
չավւ թանէլ կբ թբ—
ւէբ այգ պաՀուն
, եւայգպէս ալ մնացէնք
մ էն
չեւ որ է րար
ու Հետք
կւէ
բսնց
ռւց
էնք :
Հ՚էէլեբանռւթեան
մասէն
էւրոչ
էլաղափաբ
չէէէնէէնք
, բա յց մեղ էբաբու
մ օտեցնռղ
էլօրութեան
մբ ենթակայ
, չէէնք
կրնար է–
բարմէ
բաժնուէլ։
Այղեսաս՚ննեբու
, ցո -
րենէ արաեբռւ
մէլ կբ փաղփգէէնք
, մեր
ւէէէէոներբ,
ուլեբբ ա բածե լոփ։ Աեբ ժա -
մաղբափա
յբբ
Հանղէսլակաց
ճամ բուն
էքէլտեւլփ
Հսկայ
լկկուղենէ1է
էր–
Զայն
էէէալռվ էրար
կը գտնէէնք։
Կը յէշեմ մեբ
մանկական
խաւլերը,
քարէ
կտորներռփ
տնակ
շինելը , առանց պաաճառէ
լացերը :
Կբ
խռւսաէէէ
էնք
լուրէ
ւէողութեան
, մեր
առալէն
կռէւէ
մաէէէն էէօսելէ ,
կարծես
անեբեւո յ թ , նե րքէն
ուժ
մ բ արգելք կը
\էսնղէսա
՚1էա
լ՛
՚ ՚ .
Ամբողչ
երկ
ու տարէ
մենք
ապրեցանք
էրաբմով,
լկկուգենէէ
Հսկայ
ծառէն
Հեա
եբբէէրգռլթիւն
էքբ կէսղմելով։
Հէւն կր բոՀ–
բէէնք
ել կ՛՚ուտէինք
եղիպտաց
ո րեննե բ բ
I
Այնտեւլ է որ կան
էէէն
չ
լնկռ
յ ՚ կ ե
րբ
վար
էլ առնէի
ուռենիի
երկար
ճիւղով
: Հոն ւս–
նէսնուն
քոյր
մբ կը ժոգվէր
գողը
էլը լե -
ցնէբ
ո ւ
սլաՀեսէոի
էիէէսին մէլ
կը
թաւլէր
որ
էլա էլո
ւ է կ
տն , էլե՚լեւբ
գիւբաւ
թավւի ,
կոտբելէէլ եւ ուտելու պատրաստ
բլլան՝.
Այ՛լ
՜՛՛՛կայ,
միաէլ
վէլս՚յին
կո
՛չ
՛էին
տակ
էլալ՚՚լռվ կբ շսէլ՚էինք
տանձբ
,
խնձորբ ,
խաէլոէէի
ո՚լէլոյղր
, չ՛՛բ
թ ՚ ՚ ւ թ բ , եւ արտե
րու
մէլէն
Հաւ՚սքռւած
էլաէլա չնե՜բով ,
գռյնէլէէոյն
ծուէ ծաղիէկերով
կր ղ՚սրգա -
բէինք , Ա • Աարզիսի
ուխտագնացութեան
րացօթէւէ"յ
պս՚տարա՚լի
իսոբանին
էւլաակե–
քր
ե րեւ՚սէլայե
լռվ
... Մի խնղաք
, մեր
Հողեկան
էոնակը,
սրբավայր
խռբտնբ կը
էէե՚լեցէլ՚սնար
, էէերա շնոր
֊,
Հմա
յքով
կը
վերանար
ծաէլի1լներու
,
պտոլղեեբու
,
բռւրմէէէնւքին
էոաէլ • . .
ի՛՜՛նչէէլէս
մ ոռնալ եւ ինչո^
լ
պաՀեմ ,
Հայրիկ - մայրիկ
խաղա
լով
ամէն օբ ղա -
ւաէլներու
, թոոնեբոլ
տէբ կը գաոնա
յէնք
^
էէա
յլուն ու նաշիսոէն քարէ
պռւպրէկնեբր
էրաբու քռվ ՛՛լա ո էլե
ցնե
լով
, օրօր
ե բ՛լ ե -
լով
..՛Մէ
խն՚լ աք , ա յգ պաՀե բուն
մ
ենք
մե՚լմով
աէսք ու քաղցր
էւռովքէ
մբ բբռ -
նուած
,րալ՛ութեան
մթնռլորա
մբ կը
էէէոեղծէ էնք :
• • •
1919)
Մաբւլռւանէ
Ամել՚էէլե՚էւն ռբ -
րանոց : Հայութէւն
, խնգռւթէլնբ
եբլան–
կութեան
օրեր : Ա • \ք նունգ , կաէլանգ պա–
էէլա , Նոբ Տարէ ,
Հէէւբէւրաւոբ
որբեր
,
Հաւլուտծ
, կո էլո ւած , կար՚լով կբ
քալենք
ՀանգէսասբաՀ
երթալու
;
ճէչգ
մեր
էլուչ–
տէն
աւլլէէլնեբոլ
չաբանբ
էլ՚տնցնէ
, ՛լու -
նաւոր
ժապաւէններ
թէթեււնէէլէ րաց թե
ւերով թառեր
են մեր ւլլխուն
վրայ : Ան
Համար
նայուածքներ
, աչք ու յօնք
էրար
անցած
. . . Տէր Աստսւէսծ
էնչ էոեսնաւք : Ան
ան է : Աեբ ա1չնաբկնեբբ
էբաբու
՚լաէք ուած
էլբ էլարմբէնք
, էլբ քբտնէնք
, դող ելած։
Կը
մտածեմ՝
ուրեէքն
եբկէէԼքս
ալ Հայու
խլ -
եա
էլն է, լ՛ ինէլեբ ենք կրէլին իրաբ
էէւ մօտ ,
բայց
"՛յէէ
անգամ
բնութեան
աղատութիւ -
նր
լենք
կբնար
վայելեբ
,
կարւէ
կսէնոն
կ՛ոյ : Միտքս կբ չաբչրկեմ
, ի՞նչ
րնել , ինչ
ձեւով՝. Հասէլցնել ռբ մենք իրար
լաւ , չաա
լաւ կբ ճանչնանք
, քոյր
եղբօրմէ
մբ ա -
ւելի ։
Անցան
տարիներ ; Աենք ւքնացէնք
էբա
բու
անցաղռբգ
: Օր մբ չունեցանք
էրա -
բու քռվ ւլալռւ , էլռլշտ ու կուռ
էէօէէելու ,
մեր
սէրտերբ
էէլա րպե լու
. . . :՝ Ալ
մեծցած
էէնք,
ամօթխածութեան
ղւլացում
ր մեզ
էլբ նեէէէբ : Ո՞ ՛ի էէլիէոի
Հաւատար
մեբ
սլէէէէոմէէւթեան
, քանի որ բէէլորէն պաա -
մ ութէւնր
մէեւնռյնն էբ
. ՚ .
1921 - 22։
Կբկէն
ռ՚լբերգութէւն
:
Ընղ–
Հէսնոլբ
աբաա՚էաւլթ
: Որբանոցներու
՛ոե -
՚լափոխռլթէէն
, անորոշ , անծրագիր
, քբ -
մաՀաճ
էւարէլաղրոլթիւն
: Մեր
ո՚չքերը
Հա՚լէւ
լոյս աչխարՀ տեսած
էին մեր կե -
բէսծ
Հացբ ղեռ չէէնք մարսած
, երբ բսէն •
ԱՆՇԷՆ
ԿԱՐՕՏՈԻՆԻ
(Մնացեալը յաջորդով)
ԿԱՐԳԱՑԷԲ ԵԻ ՏԱՐԱԾԵՑԷԲ
«8ԱՌԱՋ»Ը
Fonds A.R.A.M
