«տ
Աքի Ա Ջ
Գ Ա ՚ Լ Ո Ի Թ Է
Գ Ա ՚ Լ Ո Ի Թ
(ԶՐՈ8Ց
ՏԻԿԻՆ
Զ՛ Ա Ե Ր Ո Բ Ե Ա Ն Ի
ՀԵՏ,
Տիկին
Զապէլ
Աերոբեան՝
նե ր կ ա
յացու–
ցիչր
ԱՆԶԱՏԻ
եւ ՀՕՄի.
Ամերիկա
վե -
ր ա գ ա ր ձ ա լ Բչ.օ ր ։
Այս
աոթիւ
տեսակցութիւն
մր խնղրե
-
ցի
իմանալու
Համար
իր տպաւորԻւթիւն
-
ներր
իր այցելած
վայրերէն
:
« Յ ա ռ ա ի
Զորեքչարթի
օրուան
թի՚–"վ
տ ո ւ ա ծ էր իր խանգավառ
տ պ ա ւ ո ր ո լ -
թիւնները
յունաՀայ
գաղութի
մասին
,
ուստի
անմիշապէս
կ՝անցնիմ
միւս
գ ա -
գութՆե
րուն
:
ԳԵՐՄԱՆԻԱ
ԵԻ ԻՏԱԼԻԱ
—
Իբրե–^
ԱՆ֊
աաի
ներկայացուցիչ,
Գերմանիա
մնա -
ց ա ծ
ա ա ր ա գ ի ր ն ե ր ո ւ
կացութեան
ա ե ղ ե -
կանալռլ
Համար
էր որ ապրիլի
վերտերը
գ ա ց ի
Շթութկայւա
եւ Միւնիխ
: Այս եր -
կու
քաղաքներուն
մ՛էշ
տ ա կ ա ւ ի ն կան
200–
250
տ ա ր ա գ ի ր ն ե ր
Հ
Ասոնք
մեծ մասով
Հի–
ւանդներ
են եւ անոնց
Հետ կ ա պ ո ւ ա ծ ան
ձե ր : Գերմանիա
թէ
այլուր
Հիւանգնե
-
ըուն
Համար
անՀրաժեչա
կ ա ր գ ա գ ր ո ւ -
թիւնը
եզած
է ։ Այս տարագիրներուն
Հա
մար
ԱՆԶԱն
կը Հոգայ
բնակարանի
մէկ
տ ա ր ե կ ա ն
վաբձքբ
, քանի
որ անոնք
ա
յլ
եւս չեն
գ ա ն ուիր
գ ա ղ թ ա կ ա
յաննե
բու
մէշ՛.
Շ ա ա ե ր
գ ո ր ծ
ունին,
ե լ կ ՝ ա չ խ ա տ ի ն
,
իսկ
ոլբիչներ
, որոնք
անկարող
են , նը—
պա
II
1/7
կը ս տ ա ն ա ն թէ՛ Գեբմանիոյ
յատ -
կացումներէն
ե լ թէ Միացեալ
Ա ղ գ ե ր ո ւ
Ն պ ա ս տ ա մ ա տ ո յ ց է ն : Անոնցմէ
զ ա ա Ամե -
բիկա
մեկնած
Հ
<.Տիփի»նեբբ
( ա ա ր ա գ ի բ )
կաբեւոր
օժանգակոլթիւն
կ՝ընեն
Հոն մը–,
նացոէլնե
բուն
;
Միւնիխի
մէշ աեսնուեցայ
Տ ո ք թ ՛
Ա՛
Աբեղեանի
ե լ իր կնոշ
Հետ։
իմացայ
ոբ
Պերլինի
ե լ Միւնիխի
մէշ Հինէն
Հ աստատ–
ո ւ ա ծ
Հայեր
կան,
սակայն
անոնք
որեւէ
կ ա զ մ ա կ ե ր պ ո ւ ա ծ
գործունէութիւն
չու -
ն ի ն ։
Ոէ-ղեցի
ՀՕՄի
մասնաճիւղ
մբ կագ
-
մել
Գեբմանիոյ
մէշ, սակայն
տ ե ս ա յ
որ
անկարելի
է,
բոլոր
այրեբը
ամուսնացած
են
ԳեբմանուՀիներոլ
Հեա,
ե լ միայն
քա.
ն ի մբ Հայ կիներ
կան։
Տ ո ք թ ՛
Աբեղեան
կարեյին
կ՝րնէ
,
եառյ
մյւ
Հռւ։։էոէււ>ոհւու
բու
միշեւ
:
ԹՐԻԷԱԹԷԻ
զաղթակայանին
մէշ
կան
մօտ
70
ա ա ր ա գ ի ր ն ե ր
։12 ^"գԻ ա ր գ է ն վի–
զա սաացած
էին Պրազիլիա
մեկնելու
Հա
մաբ : Մնացեալներն
ալ կր ս պ ա ս ե ն Որ բն–
դուն
ուին
Հիւսիսա
յ ի ն կամ
Հարաւային
Ամեբիկա
:
ԼԻԲԱՆԱՆ—
Ի ՞ ն չ է ձեր
բնգՀանոլր
ապաւորութիւնբ
Մ իշին
Արեւելքի
մեբ
չէն
դաղութներու
մասին։
֊
Միէին
Արեւելքի
մէշ ամէնէն
ղօբա–
ւոբ
կազմ
ակե
րպո
ւթիւն
ը գ տ ա յ մեբ ՀՕՄ Ա
( Հա
յ Օղն ՚ Միութիւն)
։ Մ
ա ս ն ա ւ ո ր ա բ ա ր
ամէն
կոզմէ
բ ա ր ե ա ց ա կ ա մ
վեբաբեբում
ԱյՑ^ԺտԻ
Պէյբութ
ե լ չրշանները։
՚Օաեւ
Ազունիէի
բուժարանբ,
որ
լաւագոյն
Հասաաաութիւնն
է ամբոզշ^
Լիբանանի
մէի
Գիրքը
ձ " " "
Գկեցիկ
: Ա ր գ է ն
երկու
յարկ
եւս կ՝ալելցնեն
եղածին
վրայ
: Մա–
տուււ
մբ ունին
եւ կբ ս պ ա ս ե ն
բարեբարի
մբ
ոբ
կոչնակ
մը նուիրէ ՚. Ա ա ս ն ա ՚
ւ ո ր ա պ է ս
յիչատակոլթեան
արժանի
է նոր
ՀիլանդապաՀուՀին՝
Յասմ
իկ
Ա վ ա ճ ե ա ն ,
որ մեծ
նուիրումով
եւ
ձեռնՀասութեամբ
1լաչիատի
:
ԼիբանաՀայ
Օգն. քՕաչբ
կուռ
կաղմա
-
կերպութիւն
մ ը ն է
16
մասնաճիւզերով
:
իրենց
գ ո բ ծ ունէ
ութի
ւնը
կ ե դ ր ռ ն ա ց ո ւ ց ա ծ
.
են
մ ա ր դ ա ս ի ա ր կ ա ն
ե լ կրթական
ձեռ -
նարկներու
վրայ։
Պնակ
մը կերակուր
կը
ճարեն
800
Լքաւոր
ա չ ա կ ե բ ա ն ե բ ո ւ : Այս
ձեռնարկը
ի ր ա պ է ս
լայն
լնգո
ւնե
լութիւն
գտած
է գաղութին
մ է շ ։
Միութի՚նը
ճաչ
կուաայ
անխտիր
բոլոբ
դպրոցներու
կա -
բ օ տ
աչակերտնեբոլ
; Այս չբշանն
ալ Ա -
մերիկայի
ՀՕՄի
կարկառուն
օժանգակու–
թիւնբ
կր ս տ ա ն ա յ , սլաՀելով
ս,անեբ
Փա -
լանճեան
ճեմարանին
մէշ նաեւ
երեք
Հա–
րիւրէ
աւելի
սաներ
աղգ.
ն ա խ ա կ բ թ ա
-
ննե,
մէի
ա Ս ս ա
I
ա
նոր
Հէ նղէպ
Ունին
օ դ ա փ ո խ ո ւ թ ե ա ն
կա
յան
մբՇթո–
րայի
մէշ, ուր ուչագրոլթիւն
կբ
դարձբ–
նեն
նաեւ
մ անու1^ե
րու
Հա յեբէնի
ուսուց–
ման։
Պէյրութի
Հայ Օգն. Ե ա չ բ կը
պաՀԷ
երեք
գարմանատուննեբ
:
Ս Ո Ւ Ր Ի Ա
Հալէպը
բոլոբ
չրշաննեբէն
ամէնէն
լալ կ ա զ մ ա կ ե ր պ ո ւ ա ծ
չբշանն
է :
Հայեբէնբ
կբ
լսուի
ամէն
կողմ :
Նմանա–
սլէս Ա՛ 0– Խ •
(Աուբիոյ
Օգնութեան
հքաչ)
լալ կ ա զ մ ա կ ե ր պ ո ւ ա ծ է է
Գաղութին
մ ղ ի չ
ոգին
է ԶարեՀ
եպիսկ.
Փայասլեան։
Մ ե ծ ա պ է ս
յառաշ
գացած
է ՛Բաբէն
Եփփէ
ճեմաբանբ
ոբ
Հազիւ
^է^Գ
տ ա ր ո ւ ա ն
կեանք
ունի ; Համերաչխ
եւ աննման
նր -
լիր ում մը կայ
ճեմ ա բանին
Հ ա ն գ է պ :
Տնօրէնն
է Մինաս
Թէօլէօլեան
: կան
ուրիչ
բազմաթիւ
դպբոցներ
Հաղաբաւոբ
ա չ ա -
կերտներով
է
Ա. Օդն՛
13աչր
կը զբաղի
խ ն ա մ ա տ ա ֊
ր ա կ ա ն , ա ռ ո ղ շ ա պ ա Հ ա կ ա ն
եւ
կրթական
ձեռնարկնե
բով։
Ա ա ն ե ր կը պաՀեն
թէ նա–
խակրթարանին
եւ թէ ՛Բաբէն
Եփփէ
ճ ե -
մաբանին
մ է շ ։
Գ Ա Մ Ա Ա Կ Ո Ս Ի
գ ա գ ռ լ թ բ
ունի
երկու
գպ–
իրենց
սեփականութիւնը
գ ա ր ձ ա ւ :
Այ^
չէնքը
ղնելոլ
Համաբ
ծախսին
կէսբ
աը -
լաւ
գազութը,
միւս
կաբեւոբ
մէկ
մասը
տ ո ւ ա ծ է Պ • ճորճ
Մ ա ր տ ի կ ե ա ն
:
Ա • 0 • հէ ՚ Հոն ալ սքանչելի
գործունէու
թիւն
ռւնի :
Հ Մ Ը Մ ՚ ր
Միշին
Արեւելքի
մէշ ա -
մէնէն
ծաւալուն
կազմակերպութիւնն
է ։
6 Ո Ր Գ Ա Ն Ա Ն
. ֊ –
Ամմանի
մէշ
ունինք
մօտ
4000
^ ո գ ի է
բ ա զ կ ա ց ա ծ
գ ա գ ո լ թ
մ բ ։ Զքալորներուն
օգնելու
Հա -
մար,
բացի
ՄԱԿի
ն պ ա ս տ ա մ ա տ ո յ ց է ն
,
մեր
կարմիր
յցաչն
ալ կաբեւոբ
աշակցու
թիւն
կ՝բնծայէ։
Հոն պէտք
ունին
մնա -
յ ո ւ ն գ ա ր մ ա ն ա տ ո ւ ն ի
մ ը ։ Այս
մասնաճիւ–
Յ Ո Վ Ա Կ Ս Տ Ե Փ Ա ՚Ն Ե Ս. \ .
Ընկեր
Տովակ
Ա ա ե փ ա ն ե ա ն
որուն
մաՀը
Հաղորդած
էինք
արդէն
ԼԹեՀրանի
մէշ),
ծնած
էբ
Շուչի
,
1884^Տւ :
Շուչիի
դ պ ր ռ ,
ցին մէշ ս ա ր ք ո ւ ա ծ
ցոյցի
մը առթիլ
ախ–»
բ ա Հ ռ չ ա կ
Բենիկ
վարդապետի
դէմ՝
կ ՝ ա բ –
տ ա ք ս ո ւ ի
Ա ա ր գ ի ս Տ ովՀաննէ
սե անի (յե -
տ ա գ ա յ ի ն
Ա ր ա մ
փ ա չ ա )
ե լ ուրիչ
ա չ ա -
կերտներու
Հետ,
իբրեւ
ցոյցի
կաղմակեր–
"էԻւ–
Բոլորն
ալ ռսաիկանութեան
միշո
֊
ցով
սաՀմանէն
դուրս
կբ Հանոլին
ւ Տ ո վ ա կ
,
Ա. ՅովՀաննէսեան
եւ միւս
ա շ ա կ ե ր տ
-
ները
կ՝եբթան
Երեւան
: Բ ա դ ո ւ ի մէշ կը
զբաղի
կ ո ւ ս ա կ ց ա կ ա ն
քարոզչական
գ ո ր -
ծով
նալթա
յ ի ն
բանուոբնե
բու
մ էշ %
190ւ)– ,
ի ն Հայ
–թրքա
կան
կռիւնե
բուն
ա տ ե ն կը
ամնէ
Նիկոլ
Գում
անի
խումբին
մէշեւգոբ–
ծօն
մասնակցութիւն
1լ ունենա
յ
Հա
յ ժո - ՝՝•
դովուբգի
ի ն ք ն ա պ ա չ ա պ ա ն ո ւ թ ե ա ն
մ է շ ։
Ե ղ ա ծ է աւագ
ուսուցիչ
Վ^լատիկովկա–
սի մէշ
: 1909^1՛
երբ կը սկսին
Լըժինի
Հա
լածանքները
Գ ա է ա կ ց ո ւ թ ե ա ն դէմ , Տ ո -
վակ
կբ ձերբակալուի
ե լ էլ աքսորուի
Ար–
իսանկելսկ
:
1912^^
կ^ազատուի
ե լ դարձ
՚
եալ
ուսուցիչ
է
Շուչիի
<(.Մ աբիամ
՛Լու -
կ ա ս ե ա ն »
ազշկանց
գպրոցին
մ էշ ,
Գիւտ
Ե պ ի ս կ ո պ ո ս ի
տես
չութեան
օրով
:
1915^5՛
իբրեւ֊
սլաՀեստի
սսլա
յ
զինուո
-
ր ա կ ա ն
ծառայութեան
կը կանչուի
ց ա բ ա –
կան
իչիանութեան
կողմէ
:
1916^^՛
^ւը
մասնակցի
Թ՛ուրքերու
գէմ
մղուած
կբ -
ռիւներուն
ա ր ժ ա ն ա ն ա լով
ղ ն դ ա պ ե տ ի
աս–
տիճանի
Հ
1917^5՛
կբ վւռխադրուի
Թիֆլիս
ե լ կը մասնակցի
Հայ Զ ի ն •
Մ
իութեան
Հիմնադրման
ե լ կ՝լնտբուի
զինուորական
մարմնի
ա ն դ ա մ :
Թիֆլիս
Հ ա ւ ա ք ո ւ ա ծ
Ջանդեզուրցի
զինուորներէ
կազմուած
գՕ–
բ ա դ ո լ ն գ մբ կը զրկուի
Աիւնիքի
ինքնա
-
պ ա չ տ պ ա ն ո ւ թ ե ա ն ; Հ ր ա մ ա ն ա տ ա ր ն
էբ
գնդապետ
Մ • Մ ելիք
- ՇաՀնազաբեան
,
իոկ
Տովակ
ռազմ
ա կ ա ն
կոմ իսաբ
:
1918^5.
երբ անգլիական
զինռւոբական
պաագամաւորութիւնը
Շ ո ՚ ֊ չ ի ե կ ա ծ է »
&ովսլկ
Հաւաքելով
Վ ա ր ա բ ա ղ ց ի
զինուոբ–
ները
կ՝անցնի
Շուչի՛
ե լ կը լ^էուի
%աբա -
բաղ/,
ինքն ապաչտ
պ ա ն ութ
եան
զործին
։
Հոն
Հ ր ա տ ա ր ա կ ո ւ ա ծ
« Ա ր ց ա խ »
պ ա չ տ օ ն ա –
թերթին
խմրադրութեան
գործօն
ա ն դ ա մ ֊
ներէն
մէկն
էր Տովակ
%
1920ին
Շուչիի
աւերումէն
ետք,
լէովակ
կ՝անցնի
Երեւան,
կը մտնէ
Մանուկ
Ա -
բ ե գ ե ա ն ի
դլիալորութեամբ
յտնձնաժողո–
վին մէշ որ կբ
ղ բ ս ՚ ղ ի
նորաստեղծ
Հա -
յաստանի
պետական
զինուորական
բ ա ռ ե –
բբ
Հայացնելոլ
, Տովակ
Հոն
կ ՝ ա շ խ ա տ ի
մինչեւ
Հայաստանի
խոբՀրդայեացումը
I
1921
Ցունուաբին
Հա յաստանի
սպա ֊
յութեան
Հետ Տ ո վ ա կ ն ալ կ՝աքսորուի
Չ ե –
^ " ՚ յ Ի ^"զմէ Ոուսիոյ
ներքին
նաՀանգնե–
ր ը ։
Գարնան
կը վւաիսչի
եւ կբ
վեբագառ
նայ
Զանգեղուբ
: Ուր Աասունցի
Մս՚նուկի
Հեա կը վարէ
Ջանդեդուրբ
*Լաբաբ–սղէն
բաժնող
թշնամի
ուժերբ
ղսպելոլ
Համար
ս կ ս ա ծ
կռիւները
եւ կը վ ե ր ա կ ա ն գ ն է
եր
կու
չրշաններոլ
կանոնաւոր
կասլը
:
Տովակ
կ ՝ ա ն գ ա մ ա կ ց ի
նաեւ
Գոբիսի
մէշ
Հ ր ա տ ա ր ա կ ո ւ ա ծ
^Աիւնիք»
թերթի
խըմ -
բ ա գ ր ո ւ թ ե ա ն :
1921/ւՏ»
Գարնան
Հայաստանի
խորՀրդայ–
նացումէն
ե տ ք Տովակ
ալ 1լ անցնի
Պարս
կ ա ս տ ա ն է թաւրիղի
մէշ տ ա ս ն ե ա կ
ս.աբի–
ներ
ուսուցչական
պաշտօն
կբ վարէ
Ա -
րամեան
գպրոցին
մէշ,
միեւնոյն
ա տ ե ն
աչիսատակցելով
վՀայրենիք»ի
, « Տւ՚ուա
-
շ ^ ի , ^Տուսաբեր^ի
եւ
«Ալիք»ի..
Ե ր ե ք
տ ա ր ի ալ կը պ ա չ տ օ ն ա վ ա բ է
Ա ր ա տ ա ն ի
մէշ,
եբբ կբ տ կ ա բ ա ն ա յ
ե լ կբ մեռնի
Մ ա
յ ի ս
1ին։
Ա
Ի ՚ ^ ^ չ
եղաւ
ձեր մենամարտը
. կը
սպաոնայիք
իրարու
Հետ
մէկական
գըն–
դ ա կ
փ ո խ ա ն ա կ ե լ ;
Բ
Ատբճանակնեբը
փ ո խ ա ն ա կ ե ց ի ն ք ,
եւ
խնգիրը
վւակուեցալ
. . .
զ ը ենթակայ
է Ե գ ի պ ա ո ս ի կ. քՍաչին
եւ
յ ո յ ս
ունինք
ոբ պիտի
ստանայ անոր
բա
բո յական
ե
լ
նիւթական
օժանգակութիւ
-
նբ : Ունին
գ պ ր ո ց
ե լ կուտան
գ ա ս ա ի ս օ - |
սութիւննեբ
:
\
^ Ե Ր Հ Ւ Ս Ա ք Մ – – – ՀՕՄ^ ^ա,լբած
էը^
ներկայիս
եւ մաս կը կազմէ
Ե գ ի պ ա ո ս ի ՜ –
մեր
Հայ կ . իլ ա չին
:
Ե Գ Ի Պ Տ Ո Ս
ԳաՀիբէ,
Հոս
ժոզովուր–
գ ը
աւելի
ա զ ա ա է , ե լ իբրեւ
Հ ի ն
դաղութ
բարեկեցիկ
է : Հ. կ . ի/աչը
ունի
ուժեղ
կազմակերպութիւն
, իբ
գործռւնէու
-
թիւնբ
կ ե դ ր ո ն ա ց ա ծ
է
օ դ ա փ ո
իսութեան
կայանի
չուվ՚շ
եւ սաներ
կր պաՀԷ
զանա
զան
աղգային
վարժարաններու
մ էշ : Մ
եծ
բ ա խ ա մբն է ՀՏուսաբեր»ի
շէնքբ
որ
ունի
բազմաթիւ
յարմաբ
ութիւններ
;
Ե գ ի պ ա ո ս ի
մ էշ
ունինք
ե ռ ա ն գ ո ւ ն լ ն -
կերուՀիներ
: Աղեքս
անդրի
ո յ
մասնաճիլւ^
ալ մաս կը կաղմէ , ԳաՀիբէի
Շբշ՛
վ ա ր -
չոք.թեան
:
ԸնղՀանուր
կ ե ր պ ո վ մեր բոլոր
կաղմա–
կերպութիւններուն
մէշ կրթական
ձեռ -
նարկներէ
՚էեր կայ Հայ կինը
իբրել^քա
-
ղաքացի
դաստիա
ր ա կ ե լու
գործբ
: Ան Ա–
մեբիկայէն
մինչեւ
Հեռաւոր
Արեւելք
ոգի
ի
բռին
կ՚աչիսատի
այդ
ուղղութեամբ
:
է
լ –ւ–է
ա ,
լ-ք
կան թէ բարոյական
աշակցոլթեամբ
Ա -
մերիկայի
ՀՕՄն
է, որ իր Հասոյթին
մե
ծագոյն
մասբ
կը յատկացնէ
տ ա բ ա դ ի ր
բաղմութեանց
X
կը պաՀԷ
սաներ
Համա
-
լէէարաններուն
եւ ե ր կ բ ո բ գ ա կ ա ն
վ ա ր ժ ա –
րաններուն
մէշ, ա ռ ա ն ց
յաբանուանական
խտրութեան
ւ
իր
Հիմնական
ծրագիոն
է մ ա ք ո վ
ալ
դ ա ս տ ի ա ր ա կ ե լ
ե լ պ ի ա ա ն ի տ ա ր ր ե ր
պատ–
բ ա ս տ ե լ ա պ ա գ ա յ
Հայրենիքին
Համաբ
մերիկայի
ՀՕՄ
ը իբ օժանդակութիւնը
կու
տ ա յ ոչ թէ իբրեւ^ոբՀաաու
այլ
իբրեւ
մասնիկբ
Ափիւռքի
ցրուած
Հայութեան
:
կուտայ
իբրեւ
ա ն դ ա մ
միեւնոյն
բնտանի–
քին
:
Մ՛ Մ–
<8ԱՌԱՋ
»Ի
ՊԱՏՄՈԻԱ՚ՄԲՆԵՐԸ^^^^
Թ Ա Դ Ո Ս Ա ՚ Լ Բ Ա Ր
(Հատուած <ԹԷ* ինչպէս ապրեցան»էճ)
Տ ա ս ը
վայրկեան
վեբշ
չուն
մբ
^զակը
շախշաիսոլած
կողկողադին
վայնասոէնռվ
մբ կբ մօաենայ
ԱՀմէտ
պէյին
է
^Պուլղուբ–
ճի»էն
պղտիկ
ապտակի
Հարուած
մբ ստա
ց ա ծ էբ ան ; Շան փ ա խ ո ւ ս տ ն ու վիրաւոր–
\
ուիլը
ս ա ր ս ա փ ե ց ո ւ ց ա ծ էբ բոլորը
:
Տ ա ն կ ա ր ծ
Հրացանի
դ գ բ դ ա գ ի ն
պայթիլն՛,
մը
կ ՚ ա ր ձ ա գ ա ն գ է
բլուրէ
բլուր
: Տ ա շ ո բ դ •
Հարուածի
մբ կը միանայ
Թ ա դ ո ս
աղբօր
աղաղակը
;
֊ ֊ ՀԷգԷյԿ
՝
(վ՛ազեցէք),
կր
"՚Ղ^^Է
կոյ :
Գրիգոր
ա ղ ա ու կարապետ
խոյացան
ձայնին
կողմը
;
ԱՀաւոր
երեւոյթ՝
վիրաւոր
արշը
լեռ -
նակոյտի
պ է ս փլած
էբ Թ ա դ ո ս
աղբօր
վը.
րայ : Ան աշ ձեռքով
իր մէշքի
դ ա ն ա կ բ կր
ց ա ծ էր խրել
կենդանիին
կլափէն
նեբս
,
սուր
ք^այրը
քիմքին
ու կոթը
լեզուին
կր–
թնցուցած
ա ր գ ի լ ա ծ էբ գազանին
կզակին
ա ղ ա տ
շարժումը,
բայց
ան շբթներով
մի
այն
ծերուկին
գասաակբ
ծ ա մ ծ մ ա ծ
– ւ էր
մէկ
թաթը
կռւրծքին
վ ա ն դ ա կ ի ն
կո-թըն
-
ցնելով
ղ ք ս յ ն խ ո շ տ ա ն գ ա ծ ,
ու
չնձաՀեղձ
էր
ըրած
է ՝ ՝
Աուլեց
Գրիգոր
աղային
է ^ յ է է ՚ ՚ Կ ը
՚
Աբ ՜
շյէ ձգեց
իր զոՀը
ու ուղղուեցաւ
գ է պ ի կը–
ր ա կ ը ։ Ե բ ե ր ա կ ա ց , տատանեցաւ
,ծունկի
ե–
կալ,
ո ր ո տ ա ց
աՀաւոբ
ոոնոց
մը, ճան -
կ ռ դ ե ց մացառները,
ա ր մ ա տ ա խ ի լ
բրաւ
թուփեբբ
Հոէ^ ու փոշին
իրար
իսաոնեց
ա պ ա ռ ա ժ ն ե ր
փչրելով
չորս
դէն
ցանեց.
ճ է գ
բբալ
ոտքի
կանզնելոլ
%
կ ա ր ա պ ե տ է ն
ա ր ձ ա կ ո ւ ա ծ նոր գ ն դ ա կ մը
կ ա ր ծ ե ս
ուչքի
բ ե ր ա ւ
զայն,
ու
Համազար
կի
տ ե ղ ա տ ա ր ա փ ի ն տակ
սողալով
բարձ
-
բ ա ց ա ւ գ ա գ ա թ ն ի վ ե բ , ու անկէ
գ լ տ ո ր ե –
ցալ
անգունգին
մէշ, իր վիթխաբի
մաբմ–
նին տակ
տրորելով
մացառներ
ու շ ա ր գ ու
փչուբ
լնելով
ծ ա ռ ե ր
տ
Խումբը
Հ ա ւ ա ք ո ւ ե ց ա ւ
Թ ա դ ո ս
աղբօբ
չուրշ։Գաստակին
շէզեբն
ու
ոսկորըարեան
ճապաղիքի
՚՚՛ էշէն
կ՚երեւէին,
կռւրծքին
Հռնդիւն
, լ Լբնէն
փրփուր
Կ՚ելլէր
, ու
չրթներուն
վբայ
աբէւնէ
թել մը
ոստայն
էբ
Հիւսեր
:
Բոլոր
կարելի
միշոցնեբուն
դիմեցին
սթափեցնելու
Համաբ
ղայն,
Գրիգոր
ա -
գ ա ն
գ ր կ ե ց
անոբ
գլուխբ
: Բերնէն
Վ^Բ
քանի
մը գ ա ւ ա թ
օղի
Հոսեցուցին
: Տ ո ւ ս ա –
Հ ա ա
վիճակի
մէշ էին եբբ յանկարծ
չ ա ր –
ժեցան
անոր
շբթները
ու տարտամ
ոլանո–
րոչ
ձայն
մը Հշնչաց
.
- Ես
էնէօբ
գէնկը
(գանկ),՛
–1 է լ
էշքո
Բ.Էյ
("՚էՔ"
Բ
^9)
Ժ
՛^ մերնիբ
։
ՀետղՀետէ
սկսաւ
ուշքի
գ ա Հ , . ա չ խ ա բ ^
մը
նուաճող
ղրբավաբէ
մը Հ պ ա ր ա
ութէւ.
նով. փ ս փ ս ա ց
է
—
Փք^չքսֆէ՛.՛
•
փ ՚ ՚ ՚ շ Բ ՚ ^ ք Ք
^ Է ,
"էեսքվւ.
է
Զիոլ
մբ կռնակր
կապեցին
զայն
ու եր
կու
տ գ ո ւ Հետ
զրկեցին
մօտակայ
քագա
-
ՔԲ,
Կէմլէյիկ։
Գրիգոր
աղան
նամակ
գ ր ե ց իր բ ա ր ե -
կամ
Հայ բմ՜իչկէն
խնդրելով
գագտնապաՀ
բլլալ
ու վիրաւորին
կեանքը
փրկելու
Հա
մար
ամէն
զոՀողութիւե
ը ն ե լ ։
Տղաքը
պի
տի
վ ե ր ա դ ա ռ ն ա յ ի ն
Հետեւեալ
առտուն
է
իրենք
տիսուր
, մ տ ա Հ ո գ
քալեցին
ւ^սւ4յ^
մը € Պլզուրճի՜^ին
ա ր ե ա ն
Հետքերուն
վր–
րայէն
: Երբ
Հաստն
լեռան
գագաթր ա -
պ ա ռ ա ժ ո ւ տ
սուր
Հ ա ա ո կ ա ծ է ն
Հոն՝
աշ
կողմէն
քլերեւաբ
ամեՀի
գլանէ
մբ
տա. -
փ ա կ ց ա ծ
ճմլուած
բուսականութիւնը
,
իսկ
ձախէն
Հեռաւոր
կ է ա մը,
^"՚Գ՚՚^^ք^ք^քք^Ա
բօր
խ ո ր տ ա կ ո ւ ա ծ
մարմինբ
ձիոլ
ք ա մ ա –՜
կին,
երկու
կողմէն
բնկերնեբուն
կոզմէ
պ ա չ տ պ ա ն ո լ ա ծ
:
Մթնշաղ
էբ , Հբաժաբեցան
Հ ե տ ա պ լ ն - .
գումէ
ու ուդղուեցան
գ է պ ի
վբաններ^^^
ձդեցին
(սողերը
կալ
^իի
ծառին
Վբ
՚Ո/
•
Սրտա
բեկ
լռութիւն
մը
Համ ակած
էր
խումբբ։
Գերեզմանէ
վ ե ր ա դ ա ր ձ ո ղ
յ ռ ւ -
ղա բ կա
ւո րներո
լ
պ է ս թ ա խ ծ ո ա ու
մռայլ
կբ
յառաշանային։
Ոբոչեցին
Եօրիւկ
Հ ա –
սանին
ըոել
թէ
օրուան
որսորդութեան
արդիւնքբ
ե ղ ա ծ էբ ե ր ե ք վարադ
ու
ղ ը բ ֊
կ ա ծ էին զանոնք
Թ ա դ ո ս
աղբօր
ու
երկու
տղոց
Հետ դէ*–գ\. Է՛՛Կ
էրենք
վ ե ր ա դ ա ր ձ ա ծ
են , վաղր
չարոէնակելոլ
Համար
ա ր չ ա -
ւանքը
:
Ե^Բ
Հասան
վրաննեբը
չ ա փ ա զ ա ն ց յոդ^
նութեան
պ ա տ ր ո ւ ա կ ո վ
ճաչէն
անմ է շ ա -
պ է ս
վերշ
րռլոբն
ալ պ ա ռ կ ե ց ա ն :
Եօբէլկ
Հասան,
երբ առանձէն
մնաց
Հէւ
րերուն
ակներեւ
տէւրոլթէւնը
աւելի
խը–
ա ա ց ա լ
աչքին
առշեւ
եւ փ ն ա ռ ե ց
Հ ա ւ ա -
նական
պ տ ա ճ ա ո ն ե ր ը • Բ ա ղ դ ա տ ե ց
ԱՀ -
մէտ
պէյի
թեթեւսոլիկ
իչխանալորի
գո–
Ո
-ոզութիւնը,
Գրիգոր
աղայի
քաղցր
, խի
զախ
, Հ պ ա ր տ
քձաւոբոլթեանբ
Հետ , ու
կ ա ս կ ա ծ ե ց ա լ
վ է ճ է մը կամ
վիրաւորանքէ
մը.
. . բայց
Թ ա դ ո ս
աղբօբ
իւումրէն
բ ա - \
ցակայութիւնբ
չկրցաւ
բ ա ց ա տ ր ե լ : 1Սոզե–
՚\
րբ
փ ո խ ա դ ր ե լ
գիւղ,
Թ ա դ ո ս
աւլբօբ
մ ի -
1
շոցով
• • . Խումբին
ե ր ի ա ա ս ա ր դ ն ե բ է ն
ո^ ր ,՛
մէկը
պիտի
մերժէր
եթէ ա յ դ
պաբաակա–
նութիւնը
տրուեր
իրեն , ծերուկէն
յանձ
-
^եւ
այդ ա չ խ ա տ ա ն ք ը կը գ ա ն է ր
անտեղի
.ոաԼանկարելի
: Ուբեմն
ի ՞ ՛ ն չ էր պ ա ա ա -
Հած։
Գրիղոր
աղան
ու ԱՀմէա
պէյն
ալ
լուս
ցուցին
ա ռ ա ն ց
իրենց
աչքերբ
փակելոլ
։
ԱՀմէտին
սիրտը
գողի
մէշ էբ : Կ ՝ ե ր ե ւ ա ֊
կայէբ
Հօրը
դ ա ժ ա ն
դէմքը,
կ ա ա ա ղ ի դո.
ռում
գոչումնեբը
կ ե ա վ ո ւ ր
, չէէ^բ
գէ -
ա ե բ ռր ա յ գ
կենդանին
ղրկուած
է Ա ս .
աոլծմէ
քեղի
պ է ս անկրօնները
Հ ա ւ ա տ ք է
բերելու
Համար։
Ջէէ^ր
գ ի տ ե ր
մէլֆթէ
էֆէնտիին
ֆ ե թ վ ա ն
անոբ
անձեռնմխելի–
ութեանը
մասին
։ Մ ի ա ց ա ր
կեավլ^թէ
մը
լակոաին՝
ֆ ^ թ ^ ^ ^ \ գ է ՚ ք
.յ^^էէելու
Հա–"
մար
է
՚ ՚
ԳհՕԲԳ
Ձ Ա ^ է Հ Ր Ե Ա Ն
Fonds A.R.A.M
