Պա
յքա րով
ու. լողելով,
վայթ էէ, Բ ՚ " յ ց ու. -
րախ
ել. Հսրորա
սչիաի կերտենք
մեր
ճակաաագի–
րր՚՛ ՛Բա ղաք. գաա
մր ու֊նինք
ուվ՚ացուած
գրեթէ
աչխարՀէն
;
քաղաքական
գապեր
ունեցեր
են եւ. ունին ու.–
րիչներ
նոյնւղէս
, որոնք կր կռուին
յյլ. կր թափեն
մեղի պէս իրենց
արիւնը,
տիրա1ալու
համար
օր
մը
աղգ.
իրենց ազատութեան
եւ
ամրոզք ական
հա յրենիքին :
ինչ
որ մեղի համար արգար է ու նուիրական
^
ինչ
.որ արեւի պէս պայծառ է ու պարզ,
" ՚ ֊ ր ի չ ~
ներոլ
Համար
կրնայ
վիճելի
րլլալ եւ խնդրական
՚.
Վասնղի,
ուրիշներ
կրնան
ունենալ
մերինին
Հակոտնեայ
շաՀեր, ուչճանչնալ
անվիճելի եւ նր–
լի րական
մեր իրաւունքները
Հ
փաղաքտկանութեան
մէք արգարութիէն
եւ ի–
րաւունք
յարարերական
Հաշիւներու
խառնուրգ
մըն
են։
Մարգիկ երբ չեն ուզեր
ճանչնա
լ ա րգա
րու -
թիւնն ու իրաւո ւնքը, ոչ թէ ուրիշներէ
նուաղ ,
ծանօթ են \անոնց սլատմոլթեան
կամ արգարու -
թեան, ոչ, այլ որովՀետեւ
արտօնուած
շեն ճանէ–
նալոլ
ուրիշին
արգտրութիւնը
կամ իրաւունքը
է
Այս
մտայնութիւնը
կր յյււսաՀ՝աաեցնէ
իրա -
լաղրկոլած
փոքր
ազգերը
՝,
Այգ
յուսաՀատութիւնն
ու յոռեաեսո
ւթիւնն
է ահա սխալ %
Այգ
յուսահացոլթեան
եւ լքումին
պատճառով
է որ ամ էն տեզ եւ րո լո ր մամ տնակներու
լն թաց
քին
, մողովուրղներ
ու մէկ մասը կատարտծ
է
ան վե րական գնե
լի նտհան քներ .ու իր
մեղկութեան
իրրեւ ա րգիւնք՝
տ րո րո ւած է ուր
ի ^ ե ր ու
Հարթիչ
գլանին տակ :
*••
*1՚իւրարո
րբոք ել տնսառնարիւն
մողո -
վուրզյներ ուտնՀատներ,
.Որոնք կ՚ուզեն մէկ Օրէն
միւսր
տիրանալ
ամէն
ինչի , ու կր
յուսահաաին
իրենց կրած մեծ կորուստներուն
Համար
, գատա–
պարտուած
են յոռեաեսո
ւթեան
մէք գործել
անոր–
բա գր ե լի սխալներ է
Բիչ
չեն մեր մէք, օրինակ,
մարգիկ, որ քա -
ղ աքա
կան
մեր արգի
կա ցութ իւնբ
աչքի առաք
ու
նենալով
տուեր
են իրենք
զիրենք կատարեալ
յո–
ռետեսութեան
է
Անոնւց Համար
ցեղային
՛նոբ ապաղ-աք մբ ցր -
նորք
մ րնէ է : Անոնւք չեն Հաւասոսր
, թէ կարելի է
կազմ ակե րպո ւելով , ու մերր անտեսելով
, սերուն.–
գր պատրաստելով
տիրանա
լ ազղա քին
իրաէքյւնք–
նեըու։
Բանի ոբ բռնադրաւուած
են մեր Հ-ողերր ,
քանի որ գուբս
նետռւած
ենք Հա քրենի մեբ բնաչ–.
խար Հէն , ելքա՛ն ի որ խտ
բո ւած
ենք անղամ
երէ–
կի
մեր մեծ Գ աշնւակիցներէն
, ապա
ուրեմն
զուր
է օտար
Հ ո բ իզոննե
րո լ տակ
բանալ
գպրոց եւ ա–
կում րնե ր , պաՀե
լ մ ամ ուլ ու ղ.րականո
ւթիւն
, սւ -
ղօթել
Հայուն
Աստծոյն եւ ումին :
Աւելոբգ
մամաւիտճառութիւն
կը Համարեն ա ->
նոնք
այս
րսր՚րբ ել նոյնիսկ
է^աշիսատին
ազգա -
կերտ
նպ՚ատակնւե ր ո լ անունով
իրենց
գիմոզնե
բուն ալսպէս
քարոզել ;
• • • Այս Հո գե բանո
լ թ ի ւն ր մոգովուրգի
մը
գիմագրա՛կան
կորովբ
կր^սղ
մաՀրն է՛
Տեսակ
մր մանւգ , որ կ՚ուտէ
, կըսպառէ
ամէնէն
աոկուն
երկաթն/ անգամ
, եթէ պատսպարուած
չէ ան խռ -
նա լութ եան գէմ ;
*իաղք ՛այգ ՛ա՛պրումներուն
զոՀ տ՛ուին
անցեալին
մէք
մեր ամէնէն մեծ եւ բաղմաՀայ
գ՚ագութներր,
Խրիմ էն։
մինչել
Պեսաբա՚պիա
, թ բանս ի լվան իա եւ
Լե հաստ
ս/ն :
Այգ
հոգե բանո լթիւնր,
նահանքական
այգ
կե ցուտծքր
կրնա
յ գառնա՛լ
գեր եղմանր
մեբ նոր
ղազութներուն
է
Ազգե ր ը
1
Լ ապրին ոչ թէ յոլսահաաո
ւթեամր
, ոԼ
թէ
իրենց
սլարտութիւննեբր
աշխարելով
,ա՚յլ ի -
րենց
Հե րոսական
խոյանքր
չեփորելով :
Ապրե լոլ կամք"վ
աոգո րուած
մողովուրգ
մբ
իր
պարտութիլններուն
կսկիծով չէ որ պէտք է
Ղգայ,
այլ պանծալ
իր րաղթութեանց
փառքով
տ
Պարտոլթիլ^ներոլ
պատճառներր
վէճի եւ ներ
քին երկպառակութեան
սիրոյն
չեն որ պիտի
քըն–
նուին , ա յլ յառաքիկա
յին
անոնցմ է
զգուշանալուդ
ել ^.ոբ յաղթութիլններ
•արձանագրելու
նախան -
•ձախնգբութեամբ
յ
՝ Այսպէս
կ^րնեն իմաստուն
մ՚ողռվուրգնեբ «
երբ այս առաքինոլթենէն
զրկուածներ
սանգին
մէք
Տ.՚"–Ր կը քքեծեն
է
Առաքին
^ւնութեան
ներկա
յա՚ցող
թե1
^ածյււն
իր
ձախոբգոլթեան
ցաւէն եթէ վՀատի
, օրմը
փայլուն
աւ՛արտական
բ չի կրնար գառնալ :
Պղտոո
քուրեր բ քաբերու եւ մայռերու
ղար -
նուելով է որ կբ մաքրուին ու կր զտուին
՚.
Տ՚սռտպանքր
, առանձնապէս
քազաք.
կեան–
•^Ւ ՚^Է9.1 ^Գ*՚Ր փորձաքարն
է :
Անոնք ոբ աոկուն
են , ա յգ փորձաքարին
վբայ
5"ք^ կուաան
իրենց
գիմագրական
կորովին աս -
աիճանր ;
Հրեան
երկու
հաղար աարի գարձաւ
թափա ^
:
ՀայեւլասխոգխԱ
ՀԱԳՈՒԱՏԸ
ԵՐԷԿ ԵՒ Ա8Ս0Ր,~
ԻՆՋՊԷԱ ԿԸ
ՀԱԳՈՒՒՆԲ
Մ Ե Ն Բ - ֊ ՊԱՏԿԵՐՆԵՐ ՄԵՐ
ՆԱԻյԱՀԱՅՐԵՐՈՒ
ԿԵԱՆԲԷՆ
Երբ
վայելչասիրոլթիւն
կ՚ըսենք
անմիքապէս
մեր
միտքբ
կուգայ
Հագուստը
:
Նախամ արգուն
կենդանիի
մ որթէ
Հագուստէն
մինչեւ
մեր
օրերը
Հագուստին
կրած
բազմաթիւ
յեզաշր
քո ւմներ
ը ասլացո
յց են֊ թէ մ աբդիկ
քանա -
ցած
են միշտ
իրենց
մարմինը պատսպարել
վայել–
չօր^ե
իւրաքանւչիւր
դա րա շրքան
իր կա
բողոլթետն
եւ
ճա չա կին Համաձա
յն ;
Ա յ ^ ՚ ՚ ւ է " կը, թ"՚–1՛ թէ մեր ներկայ
Հագոլստնե–
րբ
անյեղլի կատա րե լիո
ւթե ան մբ Հասած
են , ի -
րենց վա
յե լչոլթեամ
բը ,
տոկունոլթեամբը
եւ
դո րծնական
հանգամ անքովը ;
ԺԸ– դարբ
կրնայ
պարծենալ
իր հագոլստնե -
բու
դեգեցկութեամ
բ, բա յց անոնք
երրեք չեն
յարմարիր
ներկայ
գաբուս
մ ա՛րդուն :
Ֆրանս՛ան
, որհագուստի
ստեղծտգո
րծո
ւթեան
մէք
աշխտրՀի ա ռսէքինն ե ր էնւ է, իբ առածով
—-
«•Լ՚ւ^Յեւէ
Ո6
քտւէ
բՅՏ
Խ
ա01ՈՕ> ,
երեւութապէս
կ՝ան–՛
տեսէ
անո բ դեր ր ՛իբրել
ներկա յանաւ լի
ըլլա
լու
պա յման
I
Գեբմանակս/ն
առածր
աՅշհշո
16սէ6
:
Հագուստը
մա րգբ մարգ կր շինէ ,
ընգՀակառա–
կբն
չափաղան/ց
կարեւորութիւն
կոլաայ,
իբրեւ
թէ Հա՚գուստր
ամէնւ ինչ է -.
ԱՀ աւասիկ
երկու
գրացի
երկիրներ
որոնք տր–
ըա մ ա զծօ ր էն Հակառակ
տեսակէս^եբ
,ունին Հա -
գուստի
գերի
մասին։
Մենք ալ այս երկուքին
միքինւր գտնելով
ըսի՛նք
թէ
«.Հսւդուստր
նալաստալոր
մթնոլորա
մբ կը
ստեղծէ
իր շո՚֊բքր՝»
:
Գլխարկը
զգեստաւո
րմ ան
մէք վճռակ
աս գեր
մբ կր կատւարէ ; Անոր
րնտրութիւնը
ել
գնելու
ձեւը մտրգունւ
անւՀ ա՚տականութիւնր
ցոյց
կուաան։
Եաեւ, տռքեւ, մէկ կողմ կամ "ւղիղ
ԳՐ"՚–1՚ԼԸ
անւոր
վայելչութեան
րմրռն։՚ումին
յատկանիշը կը կաղ -
մեն : Միեմւ՚ոյնը
կարելի չէ ըսել հագուստին
Հա՛
մա՛ր ոբ ենթակա
ք է դերձակ
արհեստաւորին
ճա -
չակին ել Հ ա ս կա ց ո ղո
լ թե ան : Ան է ո բ
1^
լնտրէ
ձեւր.
Համ աձա
յն
մ ա րմնին
կազմութեան
:
Լաւ
հադուելոլ
ցանկութիւնը
Հա՛ւա սա րապէս
չի ղաբղանար
մարգոց
մէք, կան մարգիկ
որոնք
լայն
միքոցներ
ունենալով
հանդերձ
բնաւորոլ -
թեամբ
թափթփած
են : կան ուրի^եր ալ ՛որոնք
՚ Լ ՚ " Ր ^ " Ց աեստկէ
Հադուելով
հանդերձ
արտակաբգ
Հովեր կ առնեն
ել նորութիւն
մր Հանած
Բէէալսւ
յաւաէ^ոլթիէնր
՛ունին
՚,
ԱշխարՀի
մեծերն ալ, Հակտռակ
իրենց
Համ -
բաւին, կր սիրեն վաքելչասէր
երեւալ;
կ^ըռոլի թէ
Անգլիո
յ ամ էն էն
վա
յելուչ
Հադուած
նա
խաբարը
Պ - իտբնն է : Իր դրած
գլխարկին
տեսակնե ր ր իր
անունբ կր կրեն ; Ամ երիկա
յի
մ էք Պ -
էէէ"Ր^՝Ր
՚
Ֆրանսա
յի
մ էք , փարիղեան
թերթեր շատ
անգամ
՚աէ^տ
ր1լներ
կ^բնեն
էլիղէ
ի պալատին
նախկին ա–
րարողապետ
Պ - Անառէ տը Ֆուքիէռի
վայելչա -
սիբութեան
մ ասին : Հակառակ
իր
ծերութեան
,
ան է որ յաճա խ կբ նախագաՀԷ
գեգագիտական
եւ
վա յելչա սիրո ւթեան
մրցո ւմնե բու
առթիլ
կազ -
մուած
մռզովներուն
:
իսկ
թոլրքերր
, որոնք շ>աա կը սիրեն
առակով
խօսիլ , Հագուստ
ի մ ասին
իրենց տեստկէտր
գրած
են Նա ս ր է տ տ ինէ Հօճա քի բեբնին
մէք իր
Հմո ւշտա՛–
կի պատմութիւն՛ով
՚» է
Հ
Ո^վ է եղած
Հա յ ազգին
դիւանօւքգի
տական
գասուն
ամէնէն
վայելուչ
Հադուած
մարգր ;
Անշուշտ
Հիներուն
մէք
կային
փայելչասէր -
նւեո , իսկ ^ որերր
(^Հա յաստան
ի մէք)
տեսնելու.
պտտեՀ
ութիւն
չեմ յյւնեցած է
Վայելչասիբոլթիւնր
անՀատի
գործ է, սա -
կայն կայ բտն մր զոր կարելի էբ
ընդՀանրացնելՀ
Այսպէս
, Հ " ՛ յ ը Հրնէն ի վեր արՀամարՀանք
ունի
պատրաստ
Հագուստի
Հանդէպ։
Պոլսոյ
մէք երբ
մէկըպատրաստ
ե աման
Հ՛ագուստ
Հազնէր
,կ^ըսէ
ին ՚ « Ջրլլա
ք որ ձիուն
քովէն
անցնիս
, խոտի
խուրձ
մը կարծելով
ակռայ կը զարնէ
վյրադ»
է՜՛
(իրրեւ թէ կերպասր խոտ ըԱար) : Գարձեալ
Հայ%.
է որ կ՝րսէ–
Հայուն
այս
միաքը.֊
«.Աոլգէ% ^
մանր
չկայ»։ Շաա քիչ Հայեր կան որոնք
Հագր^.
աի վաճառատուն
մր մանելով
կախուած
Հա -
գուսաներուն
վրայ աչք մը նետելէ ետք, «ճԽօ -
օԽշ. աօ1
53»
տեսակէն
Հագուստ
Հազնին : Աակա/է
ոուղնոց
Հագուիւր , չի նշանակեր թէ մարդ
՛ան .
պաաճառ
վայելչասէր
է .Պէաք է խնամել ել փայ
լեցնել։
Շասլիկին եւ փողկապին
գերր
կարծող
.
ծ^ աւելի կարեւոր է ։
Մինչեւ
Հոս՝
այրերոլ
մասին։
Գալով
կի՚նելլոլ
վայելչասիրութեան
, այգ ճիւգբ չատ
բազմադան
է, ելմասնագէտներու
գործ։
Խօսքր կուտամ
աի~
կիննեբուն
ել օրիորգներոմն
:
Բիչ
մլն ալ պատմութիւն
ի՞՛նչպէս
^
Հազուէին
մեր նախնիքր
Հին գաբերուն :
Այս
մասին
թանկազին
վկայութիւն
մը կ^
բերէ
մեղի
Հանգուցեալ
Արմենակ
Աագրղեան որ
մա^մևագէտ
մրն էր Հայկ–
ել Միքի՛ն
Արեւելքի գե~
գարուեսաի
պատմութեան
եւ որ նշանաւոր
Հան ֊
դիսացտւ
իր
ք*3§6Տ Ժ՚^քէՏ ճոՈ€Ո1ՇՈՏ
ղրքով
(Հրատ.
Բաբեդործականի)
։
ԱՀա թէ ՛ինչ կ ը գրէր
Փարիղի
քօ^/շւ
Ճ^ա4•^^8:
թերթին
մէք։
«
... Երր Անիի
գազթակս՚ննւերը
ԼեՀասաան
Հասակն
֊ա՛յնքան
չքե ղօր էն Հագո ւած
էին , մ ետ
աք֊
սեայ
սլատմուճս՚ննւերով
,ոսկի
ել տգամանգ
զաբ–
գեզէննեբով
պճնուած
, որ լեՀ տղնւոլ
ականներու%
նախանձր
կ ը ղրդռեն։
Անոնք կր սլաՀաքեե
իր^նց֊
թագաւորէն
որ իրենց ալ իրենց
գի՛րքին
Համա֊–
պա՚տա
ս իսան Հագուստն
եր արուի»
:
Ասիկա
ստոլացոյց
մր՚1ւ է թէ Հ՚ոզարումէկ
^կե֊^
ւլե ցիներ
ու քագաքր
ո ր րան։ ճոխութե
տն ՛քէք
էլ^ապ
րէր : Գարձեա^լ
միեմեո
յն
Հե՚լինակը կը գրէ իր
՚ւիբքին
մէք.
« կիլիկեան
Հայ
թաղասորոլ
-
թեանւ ատեն
Հայ
աղքի1
^ւերը եւ կիներ ր
արւքան
կ ը
շպս՚՚րուէինէ
զանազանէ
ղ ո ք^՚եբուի
ւ" Լքե ր էն եւ
այտերէն
որ, այր մարգոց գա քթակզութիւ1է
կը
սլա տճ էէէ ռէ իէ1է » : Ա/ս կէտր
մէէէէոնւէսնէշտծ է Վա ր–
գա՛նէ Առակագիր
, որունւ
գբւււթիւՅՏները
մինշեւ
մե
զի Հաէէէսծ են :
Մ ե՛լի
աւելի
՚քօտ, երկու դար աո աք :
ԲտջէՏ
(^՚յ^քէտ
^ՈՈ6Ո16ՈՏ
՚ւիրքին
՛քէք եբքլու^
ն ւ կ ա ո ն ե ր
կան
Պ ս լսս՚Հա
յ
րն
էէէ էսն եկան
է լ ե ա ն ք է
,
\
737
թէէւտքլա -
նէ՚էէ։
Այս
նքլէսրնէհրր
պոլէէ՚ւէբնակ
Հոլտնտէսցի
նւկա–
րիչի
մր
ւլ՚ործերնւ
են
որէ^նք
այմմ կր զտնոլինէ
Ա^ -
մէէթէէրտամի
թանպարտնւբ։
Աադբզեսւն
ղսէոոէծ է
Հոնւ քքլ
լոլսանւէլԱէրած
: Մին՛ կբ նք.րքլայւսցնէ
բն -
\.տս/ւ՛ իքի
մը մէք
թղթաիէսէէյի
տեէէա րււէն ւքր , ՛ա
յր
ել
քլինէ Հաւէոքուած
սեղէսնէի մը
չ ՚ ՚ ւ ր ք :
Նքլ՚՚՚էոելի
ենէ կին։ եր ո լ սլա՚բէէւնոցտ
յին
մերքլութիէնը
մինչեւ
ստ
ինւքնե
րր ե
I
զլխ՚էւրքլնւերը
ո
րոնւք
շււ\տ ալ աար -
բեր
չեն այսօրուան
ւլլխարք^երէն : իսկ
ան՛ոնց
Ք՞՛Լ "չառաւ
մամիկ
մր քէն րրածի
սլէս
կռնակը^
դաբձոլցած
ե^ մարմթ.ր
ծած/լու
ուծ
մինչել
գլու–
խր,
բացի
գէմքէնէ,
բուրգ կր
մանէ։
Միւս
նքլաբր կր ներկայէէւցնէ
Հարսանէեկան
թափօր
մը էիոզոցին
մէք։
Առքեւէն
քլԳրթանէ
աայ -
բերր,
ետեւէն
քլիւերր։
Այրեբր
եր/լու
նկաբին
մէ^
ալ ստուերի տակ
են , որով
կարելի չէ
ղաղաւիա՚ր
է1 կազմել
իրենւց Հագուստին
մասին :
կիները
րնւդՀէս/լառաքլնէ չաա յստտքլ
ք^երեւանէ : Հազտծ
ե՛ն
երկա՛յն
շբքտզզեսս^եբ
մէքքր
զարնուած
, ղլուխ -
նին
ղբ,էէծ են էիաթթոցի
նէէէէէնող
զլիէոէրքլնւեր
( ա՛յս՛
տեսակ
գլիսար1լներր
2
3
տարի էսռաք նոբոքթ
էի%
Փարիղի
մէք) : Գլխարկին
էիբայ
՛նե տուէսօ՜ է թա -
րակ
քող մր որ անոր կէսը ծածքլելու/
գլխուն եաե–
ւէն
ԿԴՐԷ
ուսերոլն
ւիրայ
յ
Գլխաւոր
մասը
Հոն
Հանէլչելով
երկու
ծայրերր
կ՝իքնեն
կուրծքին՛ վբ–
բայ
ել միանալով
կը մտնեն
ծոցին
մէք։
Բոլոր
կի
ներբ րարձրաՀասակ
եւ նրրակազմ
են ,
թերեւ»
արուեսէոազէէոր
այգպէս
ուղած է, անոնց
մասնա
ւոր
գեղեցկութիւն
մբ տալու
Համար։
Աագրզեա1է
ցաւ կըյայտնէ որ խելք չէ բր^ծ
նկարնԼրյՕւ^
գոյնիէն
մասին
նիշեր
առնել
եւ յ ո յ ս կը յայէէէնէ թէ
ուրիշ
Հայրենակիցներ
այդ գործբ կր լրաց՛նեն :
Այն
ատենուան
արքունի
ԼԱոլլթան
ԱՀմէս՛
գ.) նկարիչբ
Բաբսեղ
անունով
Հայ մլն է եղեր՛–
Հոլանտացին
քա՚Լացեր է գոնէ
իրեն
ամսակ^է
մր
քրսպել տալ Աոլլթանին
,րայց չէ յտ քողեր
եւ
Պոլսոյ
մէք մեռնելով,
իր նկաբներր
Հոլանտա^է
դեսպանին
միքո ցաւ
սեէիականութիլնր
կր դաէռ ՜
^ան
իր եբքլբին
։
ռա-կան , բա յց յաղթեց
, որովՀետել
՛ունեցաւ ապ–՝՝
րելու եւ սեփական։
Հայրենիք
կերտելու
կամքը :
Մեր մամ ակա
շրքան ր ՛այս
ճչմ արտո ւթեանէ
վկայութեան
կր կոչէ մեզ :
Հայկ.
յեղափո
խո ւթիւնը
իր անՀամ ար
ղոՀե–
բով ու Հերոսներու
աննման
փաղանգով
տուաւ,
մեզի Երասխի
ափին
վբայ
թաւլած
Հայրենիքը։
Մեր ապրելու եւ մեծնա
լո լ միասնական
կամքը
կրնա-յ
օր մբ աէր ւլա րձնել
մեզ պատմական
մեբ
Հա յրենիքին :
Երա՛՛գ
յ
Ոչ անչուչտ
անոնց
Համաբ
, ՛որ
ունին
ապրելու ելյարատեւելու
կամք : Ոչ ա/նոնց Հա -
մ՛ար , որ կը Հաւատան
սեփական
•ոլմեր>ով
երազ
ներ ր իրա
քլե ութ եան
ւԼեր ածելու
Հբա-չքին :
Այգքանին
Համար
պիտի
յոէէնինք
ու. քրէ
տնինք .Աաենմր գ ե ռ պիտի
շարոլնակենք
լար՚՚էյս^
ոլմերոէէ
պայքաբիլ
մեզ տրորող
Հակաղդաքլ^՛երո՛–
դէմ–.
Մինչեւ
էէր Հասնինք
մեր նպատակին
՚.
Այսպէս կբ Հ՛աւատան
անոնք,
–որ կապած
են
իրե^1։ց ճտկատա-դիրր
Հ՛այ բազուկին ու Հայ
Հան
ճարին
միցեալ
զօրութեան
:
Այսպէս կր Հաւատայ
Հ– 6 • Գա շնաէլց՚ո
ւթի–
նբ , ռր վերցուցած
պայքարի
Առադոյնբ
,
կր քաւէ
աՀա ճակատ ր բաբձր
դէպի
յառաք :
ԱՐՄԵՆԻԱ
Fonds A.R.A.M
