Հ ե ա Ս Ա Ս ՚ ա ՚ Ց Ը
(ր ՛ել վեյւջիՍ Սասյ
Հայութէլնն
էր ^որ , Արարատէն
մինչեւ.
կիլիկիա՝
կռիւ-չլ կր մղէր Հ
"՛յոց
լղաամո՚-թիւՆն
էր ,
.^որ կր բացուէր՝
Հրէղէն աառերով վկա -
՚ Ր լ ո լ ^ամար թէ Արաա
չէսնԼ
րու. եւ Տ
իգ֊
- րաններու.
մառանղր
պա Հ՛Ո որսն
ե
լու
-
ղունակ է այս
մողովուրգր.
թէ
պիաի
չվ՚ակոլի,
Հոս , Հայոց
պաամութիւնր։
Տեղն է յայտարարելու
թէ չորս
ղիրք
կարգացողր
կամ Հինղ
ԷԼ ղիր վրողր չէ
որ պիաի գաաէ այո մեհ ժողովուրղր
,
որ պայքարե
ր է, կռուեր է, մաքառեր է՝
ցատկելով
գարերուն
վրայէն։
Եւ֊ եո կր
Հաւաաամ
, իրրել
մէկ մասնիկր
այս ժո -
ղ՚՚վո՚-րղին
, թէ վաւչյլ , երր ղարձեալ
ներ
կայանայ
առիթր,
գարձեալ
պիաի
կռուի
այս
ժողովուրղր
;
Սխալնե՛՛ր
ղորհուահ
են
, ֊ այո՛ , սխալ
ներ ղորհուահ
են
ել
ղարձեալ
պիաի
գռր–
• հուին
։ ի
՞նչ
կր նչանակէ
սխալ, - եր
կար աաենէ ի վեր՝
միաքս կր կրհէ հրա -
գիր
մ ր, գրել
ուսումնաս
իրո ւթիւն մր
.9"յՑ
աալոլ
Համար
սէսալէն
քա ղա
քա կր ր—
թէչ
գեիր։
վա՛՛յ
այն
ժողովուրղին
, որ
կ՚ապրի
ֆօպի տ՚էրէօր
/ք
մր մէք՝
կաղմա–
լուհելով ու քայքայելով
իր
՚Լ^Ր^ԼՔԸ,
պատմութեան
սանգոլիսներն
ի վեր։
Ա
խա–
լր , սակայն
, յարարերական
կամ պայ —
մ անագրական
իրողութիւն
մ րն է , ու ղի
տենք թէ յաքողութ
իւններ
կան ,
որոնք
սխա
լիէ մր ա րղիւնք
են
յ
Լաւ րան չէ , ս խալավախո
ւթեամ ր մր ,
անղամալուհել
ոիսքին
ղեղեցիկ
իւո յան -
-ՔԸ. ^՚– կորսնցնել
կարելի
յաքողութ
իւններ
յ
Աս կր պատկանիմ
այն ժողովուրգին
, մեհ
ժողովուրգին
, որ կ՚րոէ. -
—-
Ախալն ալ ի–
մրո է, փառքն ալ իմս է ։ ԱՀա թէ
ինչո՛ւ
վր կռուի, կր չարունակէ
կ՛թուիլ,
պիտի
կռուի
վաղն ալ առանց
կարհիքր
Հար -
ցնելու
մեր փիլիոոփոսներուն
եւ գիաո -
սիկներուն : Պիաի
կ ՛ւո լի , որուիՀեաել
կււի–
ւլթ է միայն որ կր տանի
գինք
ղէպի
իր
իտէալր։ Եւ ՛՛չթէ
"՛յն Համատարահ
Հի—
լան ղո
ւթի ւնր , որ փ՛ իլիս ով՛ո սնե ր ր կր մղէ
սիսալ ւինառե
լ, թերութիւն
ցոյց
տալ ,
սլակասութ
իւն
Համ րել ,
տ կա ր ո ւթ ի
ւն
մ
աանան չե
լ : Անոնք խոչորացո
յցով
կր
մեհցնեն
ժողովուրղին
էժե րո ւթիւննե
րր ,
սխալներր եւ տկա
րութ իւննե ր ր :
Անոնք։
մարմաք
մր ունին,
—- պակասութիւն
մր
աւելի
ցոյց տալ։
Երկնքի
մաքուր
պսւս–
տառին
վւ՚ո
՚յ
"քէէ վւնառող
մարգոց
կր
նմ անին
ա յղ
փի լիսոփո սնե ր ր :
Արղ , սլէաք է գիտնալ թէ
ճղեաժամա–
յին
վայրկեաններոլ
մ էք
թնտգատու
-
թիւնր
Համաղօր է գաւագրո
ւիմե
ան
:
Ա ենք
էլ ապրինք
ճղեաժամ ա յին
՛իա
յրկեաններու
մէք։
Պայքարի
չրքան է,
պէաք է կրռ–
ուիլ , ղիմաղրել
, տոկալ :
Օրուան
էլարգաիսօսն է տոկալ,
տո -
կալ
կռուելով։
Հետաքրքրական
ղոլգագի—
պութեամր
մր նկատեցի որ վանել
րային
արմատն է վան : Արղ , ՚Լ՛"՛^^Լ
ԿէԼ նչանա
կէ ոչ միայն
Հալահել ու Հեռացնել,
այլեւ
կռուիլ
, մարտն
չիլ ,
պա
տ
ե
ր աւլմ իլ : ՀԱ
ա–
տանայ թ՛է Բրիսաոս
վանէր
որոլէս
ընգ
մարտ»։
Ուոաի
էլրսեմ.
Վա
՛ն
,օ՚ն
ի
վան,
ղէպի Վան, օ
՛ն
ի մարա, ղէպիՎան
,
եւ Հալահեա՛
ղքոլ/՚րս
թչեամեաց
կարա
ւան առ. կարաւան
%
Եւ թ՛՛գ
թթամին
ղարմ անայ թէ
ժողո
վուրղը , որ կը կարհուէր
րաժանեալ
լիի լիսոփո սնե րու քննաղատութիւններով
,
կարմիր
^V|Յկա.\\^դներու
սպաոնաթքով
եւ
Յուղա
յին արհաթով,
ի՛նչպէո
մ
ո՚ւցաւ
սլառակտումի
ամէն պատճառ
ու
միացաւ,
մէկ սիրտ մէկ Հոգի։
Այո՛ , թող
թչնամին
տեսնէ թէ մէկ է Հայը,
ղոր կր կարհէ ր
րաժան
րաժան,
մէկր
միւսին Հակառակ ,
, , Գտթակցական
, Համայնավար
, Հնչակ
եան, ռամկավար :
Այս
Հերոսամ տիար
մ էկ
րան
միայն
1լ
^ու֊սուցանէ •
-
Միութիւն :
թ ո յ լ աուէք
,այս առթիւ,
մանրավէ -
պռվ
մր րացատրել այգ միու֊թեան
իմաս–
ար :
Օր մր, Թուրք
մը կր մօտենայ
Հայուն
եւ կ՝րոէ •
,^, Գիրգոր
աղրար,
կը ղարմանամ Հա–
յերուգ
վ ր ՚ " յ – Ա՚՚աուահ
մէկ է կ՝ըոէք
ճւ
կր պաչաէք
չորս
Աստուահ։
Կր պաշաէք
Աստուահր,
ղոր կ՝անուանէք
Հայր Աոա -
ուահ
:
Ցեաոյ
իբրեւ Աստուահ
կ՝լթղունիք
ՑԱՆՈհՆ
ԱԵՐՈՒՆԳԻ
ՓՐԿՈՒԹԵԱՆ
Փ\՚Կա^ԵԱՆ
ԼԱՍՏԸ
ԴՊՐՈՑԸ
•
3
—
ՏԻԿ Ն Ա ՆՑ Ը Ն Կ Ե Ր Ա Կ Ց Ո ԻԹԻԻՆ Ը ՚
հէՄԲ
Վ ազը, կիրակի,
Փարի(րլւ1ւայ
դ ա զ ա ֊ թը հրաւիրու-ած է Սեւււի Աուրաա–
եան վարժարանը , քայալեբելոն
համար
նորակազմ Տիկնանց Ընկե րակ ցուր-եան ա–
ււաջին ձե ոնա ր կը: (Տես
Դ՛ • է ջ ) ։
Այս աւնր֊իւ, Հ –Մէսրռպ Վ– ճանաշեա–
նի յօ գ ո ւ ա ծաշարք ին կ աբ գը փոլսելռվ, կը
հրատարակենք ա յ ս մասը • —
ՄՈՒՐԱՏԵԱՆ
ՎԱՐԺԱՐԱՆԻ
ՏԻԿՆԱՆՑ
ԸՆԿԵՐԱԿՑՈՒԹԻՒՆԸ
Մ ուրատեան
վարժարանի
«Տ Լ՚կնանց Ըն—
կերակցութիւնր»
, կաղմու֊ահ
այս տարի
Ապրիլ
՜ՀԶին , նոյն
՚էարժարանի
տեսչոլ
—
թեան
կողմէ, նսլատակ
ունի
աքակցելու
Մխիթարեան
Հայրերու
ճիգերուն
, որպէս
ղի ֆրանսաՀայութիւնը
աւեթ
Լայն եղա -
նակով
մը էլ^օղաուի
վարժարանէն
;
Ագգասէր
Հայ տիկինր
կրնա յ
Հրաչքներ
ղորհել։
ինչպէս
ղորհահ է անցէւ՜ալին
մէք
մեր աղէաի
աՀաւոր
ապրումներու
չրքա
նին, իր գիմագրաէլան
ին,թ ա սլա չտպան
ու–
թեամր
յ
իսրաէսոյսով
եւ նիւթաէլան
օղնու–
թե ամ ր : Ընկե րաէլցոլթ
եան
տիկիննե րր ,
գիտակից
մայրեր,
երքանիկ եւ գոՀ
իրենց
ղաւաէթե
րուն
տրուահ
գասաիարակու
-
թեամ ր Մ խիթարեան
Հա յրերու
չունէ
թն
աակ,
էլոլղեն
րաժին
Հանել
նաեւ
ուրիչ
Հայորգիներու
, որոնց
թ ի ՚ ֊ ր
ղեււ չատ է ,
ցրուահ
Փարիղ,
չրքաէլայքր եւ ղաւառ–
ներոլ
մէք, եւ որոնց ապագան
գժրաիս -
աա բա ր ւէտանգի տակ է ուրիչ
ուղղու -
թիւն
, ուրիչ
լթթացք
առնելու,
Հեոու
աղ
ղա յին
ղա ղա վւ ա բ ա կան ի
պա շտամ ունքին
տանող
Հ աբիղոններէն : Հայ
մա յրր , որ
իբ սրտին
մէք կր կրէ անշէք
Հուբր պա–
սլենական
աւանղո
ւթիւննե
բու եւ
"էրքԼ
մ ա յրենի
լեղուին
, չ ի էլրնար
Հաէլառակր
Հանգուրժել
նաեւ իր մեբձաւորին
քով է
Օրինակր
մ իչտ • Հբապուբիշ
է եւ
ՀբգեՀի
սլէս էլր ճարակէ
, կր հաւալի
իր
աբղիւէւ–
քին մէք :
ի^կե բաէլցութեան
տիկիննե ր բ , մա
յրեր
էլամ ոչ , էւռանգուն
եւ ղիաաէլից
բոլորն
ալ, Համողուահ
են որ Հայ գաղութի
Հա–
յաղ ո յն սլաՀպանմ
ան
մ էք է փ բէլո ւթե ան
ճամ բան : Համ ողուահ եննմ անապէս՝ որ
Հայ
լթաանի,թերր
աաբոլէ
տաբի
պիտի
սլակսին
, եթէ վա րժա ր ան ր չՀասցնէ
մ ա–
քուր եւ աղղասէր
ե րիտասա րգութ
իւն
մր,
որ յետո
յ սլիտի
կաղմ է Հա յ
թտանեկան
ր ո յ ն ր ։
Այս ("որ
Համողումէն
յառաք
էլու
գա
յ ա յն իսանղավառ եւ ինքնաղոՀ
նուի
րում ր՝ աքակցելու
Տես շութեան
հրագի
բ–
ներունւ,
որսլէսղի
աւելի
թիւուի
Հայ ոլա–
աանիներ
րմ պեն
Հայրենի
ակերէն
, եւ ա–
նոնց
Հոգին
կեբսլաձեւուի
աղգային
լեղ
ուի , պատմութեան
եւ մշաէլոյթի
քերմ
մթնոլորտին
մէք։
Ընկերակցութեան
տիէլիննեբր
գիտեն՝
թէ Ա խիթարեան
Հայրերը
ինչքան
անձ -
նաղոՀողութեամր
, ինչ ձեւով եւինչ
նրր–
րութեան
Հաէլահ
մէն մի Հայ
պատանիի
Հոգւոյն
՛փրայ, էլաշիատի
կերտել
անոնց
մէք Հայ ղիմաղրական
պայքարին
առաք–
եաթեր
, Հայ վերելքի
լուսատուներ : Ա ր–
խիթարեան
գաստիա րակշա կան
գո րհու -
նէութեան
անցեա
լր ինքնին
պե րճա խօս է :
Կր բաւէ ակնարկ
մը նետել
ԺԹ •
ղարու
կէսէն
տողին
^այ Պանթէոնր
ղաբգաբող
շողշողուն
գէմ քերու
՚Լրայ , ղրեթէ
ամէն
մարզի
մէք, քաղաքական
,
լթկերային ,
ճա րաա
բա բուեոտա
կան , գեղարուեստա
—
կան,
Հրապա րա կագրական
, ղրական ,
պատմական
, քերթողական
ուղղութիւն–
ներոփ։
Մարկոս
Ազաբէկեան
մր
օրինակի
Համաբ , ոբ
Փաբիթ
Ա
ուրատեանէն
կ՚անցնէր
կովէլասի
մէք
թաաե րական ,
Հրապա րակագբական
ու լթկերային
կազ––
մ աէլե րպութիւննե
րր
Հ բաՀ րելու , Ա տեփան
Պալասանեան՝
նոյնպէս
ամէն
մարզի ու–
մանաւանգ
պատմական
աշիսատանյներու
նուիրուահ,
Միքայէլ
Փո բթուգա
լ փաշա
քաղաքական
ու գրական
գհ^ով ,
Մաաթէոս
Ա ամոլրեան՝
Հբապարակաղրական
ու
վի
պական
ճիւղեբու
մ էք, ՏովՀաննէս
Հի -
սարթան
, Ատեվւան
Ոոկան , Մկրաիշ Պէ -
շիկթա
շյե ան , Մ ուբատեանի
աշակե
բաներ
րոլորն
ալ։ Անոնց կատարահ
գերր անու -
րանաթ է անցեալ
ղարու
Հայ
զարթօնքին
Համաբ
, լթկերային
թէ– գրական
:
Մ կրաիչ
Պէթկթաշլեանի
մր անունր
մի
այն կր րաւէ
ոգեւորելու
երիտասարգու
-
թիւնր
. անոբ պէս գաոնա լու
սիրո
յ եւ
ե ՛լրա յրութեան
քարոզիչր
նոբ ժամ անաէլ -
ներոլ
սլաՀանքին
Համաձայն
, կրկին
Հլթ–
չեցնելոլ « իբիւր
ձայնից
բնութեան
շը -
քեզ» , ե լ տաքցնելու
սբտեր ,
ո րպէսղի
վերստին
եբղենք .
« Ը ն դ աստեզօք ի ՜ ն չ կայ սիրուն
•ք*՝ա& դանձկալի ե ղ բ ա յ ր անուն
»ր:
Նոր շունշով,
նոր քթբմութեամր
ե լ նոբ
կորովով,
ունենալով
մի միայն
րարձրա–
գոյն նպատակ՝
Հայրենիքի
գաղավւարր ,
ինշպէս
էլ՚ագագակէր
եղբայրութեան
նոյն
սխրալի
եբզիշր
.
«Մէ կ ա եղ յ ո գ ն ի ն ք , մէ կ տ եղ ցանենք ,
Մէ կ ա եղ թա փին մե ր քրտինքներ ,
Ըղհունձ բարե աց յե ր կ ինս հանւենք
Որ կեանք աոնսւն Հ ա յ ռ ց դաշտեր .
Ընդ ասաեղօք ի՛՜նչ կայ սիրուն
Քան դանձկալի ե ղբ ա յր անուն » :
Մ ւ՚՚իթաբեաննեբռլ
շունշին տակ
էլեր -
սլաւորուահ
ո լ կեանք առահ
ուրիշ բագ -
մաթիւ
աշակերաներ
ներ շրքաններու՝ ար–
ւահ
են ապացոյցր
իրենց եւրոպական
նր–
րագոյն
կրթութեան
,եւ աղգային
ողւո
յն
գիտակցութեան
: Ըլլան
անոնք
բանաս -
տեղհ՝
ինշպէս
Գանիէլ
Վարուժան
մր ,
ՀԱՕԱԱՏԱՆԵԱՆ
ԳՐԱԿԱՆՈՒԹԻՒՆ
ԶՕՐԵՐ ձԱՅՐԵՆՇԱՑ
Ժպաում է 1ւոդիս կարօտով ասյաւն ,
Ինչպէս որ կ ալում՝ ցորենը շեղջած •
Ձեր կարօտն այնպ է ս քնքո՜ւշ է թ ո ւ ո ւ մ ^
Ձո ր ե ՜ր հայր ենե ա ց • • ;
Փո-ճւած է ք անվերջ , հ ե ո ո ՜ ւ ե ւ մօտիկ,
էեո-նալանջերին վեհ ու երկնաբարձ .
ԵԼ
չ ի հե ռ անո ւմ սիրտս ձեր մօտից ,
Ձո ր ե ՜ր հայյւենեաց • • • :
Ջեղնից ամէն մէ կ ն ո ւնի պ ա տմո ւթիւն՛
Իմ յ ս ղ ո վ ս ւ ր դ ի արիւնով .գրուած •
Գրւ ա ծ ե ն նրանք նաեւ իմ ս բ տ ո ւմ ,
Ձո ր ե ՜ր հայր ենե ա ց • . . :
ի մ սիրտս է կարօտ ձեր քարափներին՛
Ջեր արօտներին ու ձեր ծով ծազկանց ,
Երանի ես ձեր ր ո յ ր ը լինէի ,
Ձո ր ե ՜ր հայր ենե ա ց ... :
ՀԱՀԱՆ
ԳՐԻԳՈՐԵԱՆ
3իոուսր
, գոր կ՚անուանէք
Որղին
Աուրբ
1
Ու տակաւին
էլր ճանթւաք
եբրորղ Աստ -
ուահ
մ ր ,գոր
էլ՝անուանէք
Հոգին Ա ուրր :
Այս ամէնուն
՚Լրայ՝
ոշ միայն
կ^րոէք թէ
մէկ է Ասաուա՛հ,
այլ եւ չորբորգ Աստ -
ուահ
մլթ ալ ցոյց կուտաք
Աուրր Եբբոր–
Ե ր րո րգութ
իւնբ
Լ՚^քգի^ք
Յոյց
՚էութիթ
անունով^։
Ե՛լա՛՛ւ ասիկա,
Գիր
Այգ Ա • Երրորգութիւնր
էլր կոչուի
Հա
յութիւն
, սուրբ
Հայութիւն
:
Աէրելի
Հայրենաէլիցներ
, ես թմ սլաա–
կանիր
յո՛ռետեսներու
իսում րին : Հաւատք
ունիմ
մեր
ժռ՚լովուրղին
վրայ,
Աուրբ
Կ՛
զոր աղրար,
միասաուահութի՞
ւն եւ
ասիկա՝
չորս Ասաուահ
ի^ աբոլ
վրայ
յ
ԱՀմէտ աղա,
1լ
*րսէ Հայր,
Հարցր
սլարզ է , կեցիր
քեղի բացաարեմ
գորհ -
նական
ձեւով
մր։
(Ցոյց
կուտայ աք թե–
ւր) , ասիքլա կր կոչուի
բազուկ
,
րսենք՝
Հայր Աստո ւահն է : Ասիկա կր կոչուի
նա–
խաբազուկ
, րսենք՝
Որգին
Աուրբն է :
Ասիկա կր կոչուի
բռունցք
, րսենք՝
Հոգին
Աուրբն է :
Յեաոյ
Հայր,
բռունցքր
քարի պէս սեգ–
մահ,
կը զարնէ
Թուրքին
քթին - բեբնին
,
գետին
փռելով
զայն
. Ասի/չա ալ կր
կոչուի
Աուրր
Ե րրո րգութ
իւն , ԱՀմէտ ա–
գա : ք^ազուկ , , նա խա րազռլկ
ե լ
բռունցք՝
երեքր
մ իացահ :
ք^ազուկր , նախաբազուկր
ե լ
բռունցքը
մ իան ալով կր կազմ են մէկ անղամ
մ ր եւ
այգ
մէկ անգամը,
իր
ամբողքականոլ
-
թեամ բ , էլ^ա բտաղրէ
ուժր որ գետին կբ
փռէ
Թուրքը
:
Աենք եւս ունէինք,
Վասպուրականի
կր–
ռիւներուն
մէք , գաթակցական
, Հնչակ -
եան , ռամկավար
բաժանումներ
: Թթա
մին , որ կը կարհէ բ թէ պառակտահ
ենք.
Վանի
պաբիսսթեբուն
տակ տեսաւ ոբ Ա •
Եբբոբգութիւն
կազմեցինք՝
գետին փր -
ռելով
գինք անսպասելի
կերպով ;
Կռ
եբր առիթր
ներկայանայ
եւ
ժամանտ
գայ :
Ես կր Հաւատամ թէ գո յութիւն
ունի
Հայր
Աստուահր
, գոյութիւն
ունի Որ -
գին Աուրբ ,
գո յութիւն
ունի
Հոգին
Աուրբ,
ու էլր Հաւատամ
նաեւ
որ մեղ պի՜
տի փբէլէ Ա ուրր Երրո րղութիւնր
%
Հասկցողր
թող Հաս1թայ :
Վանի
Հերոսամ արար
ցո յց տուաւ
թէ
մեհ է մեբ ժոզովուբզր
, որովՀետել պատ
մութեան
մէք մտահ է ոչ միայն
իբրեւ
ստեւլհագորհ
ժոզովոլրգ
, այլ էւԼ ռազ —
մէկ
ժոգովուրղ
,
քազցր
Հայութիւնր
գիտէ
երկնել եւ ստեղհել,
սուրբ
Հայու -
թիւնր
ղիտէ ՚ նաեւ
բոունցք
գորհահել եւ
ինքզինք
սլաչտպանել :
Չկշտացուելիք
քագց րութ իւն է մեր
ժո
ղովուրղը,
չՀամեմատուեթք
մեհութիւն
:
կբ չինէ :
կր զարնէ :
Մէկ
բան է միայն
իր ուզահր,
իր տե -
ղր , իբ Հարաղատ
տեղր
ղրաւել
արեւին
աակ : Պիաի
ղա^յ
Օ ր ր երբարար - աչ -
խարՀ պիտի փառաւորէ
մեղ, որ Հաւա —
տարիմ
մնացինք
մեր կոչումին : ԱՀա թէ
ինչո՛ւ
էլրսեմ .
Հայո՛ց
ժողոփուբղ
, աշ
խաբՀ
աշխարՀոփ
կշտացաւ
, ես
քեզմէ
սո՛՛վ
մնացի,
ո՛՛վ իմ աշքիս
լ ո յ ս ր ։
Շ–
ՆԱՐԳՈՒՆԻ
քաղաքական
ղորհիչ կամ Հրապարակա -
ղիր–
ինչպէս
Արփիար
Արփիաբեան
մր^
ւ ՚ ս ր ա յ ^ լ
ծր՚րունի
մր կաՍ իարսեզ
ՇաՀ–
սլաղ մր , ՐԱան անոնք ճարտարաղէտ
կամ
բժիշկ
) արուեստագէտ
նէլարիշ կամ եր -
ղաՀան, անաեսագէտ
կամ
րնկերաբան՝
ղր զրսե գրոշմ
մր
Ս
ե&
Աեբաոաացիին
անկեղհ ու ուղ՚լամիա
Հայբսնասիբոլ
-
թեան , անցահ
անոնց
մէք իրենց գաս -
աիարազներկն
՝ որ կր հա՚ւայեն
Հիմնա -
ղրին
մեհ ղաղափարականին
:
Ան՛ձնական
կաղապարր
էլամ նկարագիրր
ունի ան -
շուշտ
իր լայն
րաժինր
նաեւ
օգաուելու
արուեսաին
մէք։ ի^ովմաս
Լծ֊երղեան
ւ / ՚ շ ,
Մկրաիշ
Աճէմեան
մր Աթշանի
Հոգիէն
բտն
մր ունին,
ինչպէս
Արփւիաբեանր;
Ա՝աքուր
աղգասիրութեան
կայհը : էա -
կար Աանաս
, Գուրգէն
Ալէմ շաՀ , Յարու -
թ ի լ ն Աճէմեան
(Արիէլ)
աղգային
մեհու–
թեան ու ւիա՚ւասլանհ
անցեաթ
իսրոխա
Հ սլա րտո
լթիւնր
ե լ Վենետիկեան
երէթքին
նրբաճաշաէլ
սլաՀ անթե րր կը
ցոլացնեն :
Տեղ ումիքավայր,
անձ ո ւ Հոգի,
որոնց
մէ պաշարուահ
են անոնք
իրենց
մանկու
թեան.
Օ ր ե բ ո ւ ն
, կր խօսին
իրենց
գոբհին
եւ իրենց
ղորհունէութեան
մէք :
Ն՛՛ր չրքանի աշակե րտնեբրմ
եհ ամա
սնու–
թեամր
րժ շկա էլան , ճարաա րա
րուեսաի
է\ի ւ ՛ թ բուն
նուիրուահ
էլր Համ ապատաս -
իւանեն արգիական
կեանքին
պա
յմ աննե -
բուն։
մ
՚է
^մանակը
ամէն
ինշ կը փախէ
X
իա յց
ողին
կ ը մնա յ նո թ ; ինքնա պա ր -
հութեան
շփթ բ աղբս
լին
ա յս
աողերր
;
Պաամութիւնր
եւ
իրականութիւնր
էլր
փաստեն
արգէն
ղայն :
Երր վարժարանին
Տ իկնանց
Ընկերակ -
ցութիւնր
, հանօթ Ա խիթարեան
անց -
եալին , սիրայօժար կր բերեն
իբենց
քան
քերր նոր ա շաէլե րտնե ր արձանագրելու
Հի
ներու
շարքին
, էլր ցանկան
մեղի Հեա,
"Բ լքո՚-ահ
, աղքատ,
րայց
ուշիմ Հայ
ագաքներէն
վերստին
կերտուին
նոր Պէ -
շի/չթաշլեաններ
, նոր Վարուժաններ
, նոբ
Ար՚Լ՚իաբեաններ
, նոր ԱլէմշաՀնեբ
:
Եւ արղարեւ
Հոս Փարիղի
մէք, շրքա -
էլա յ ք ր ու գաւաոնե
րր , ով գիտէ ,
որքան
Հայ
մանուէթե
ր էլբնային գեռ
օգտուիլ
Միւիթարեան
էլրթարանի
բաբիթեբէն
:
Ի՛ոլոր անոնց
Համաբ է որ լթկեբակցոլ
-
թեան
տիկիննեբր
պիտի
ի ա ր Հ ի ն
գտնելմի–
քոցներ
, Հասցնելու
անոնց
ամէնուն
ալ
ձայնր
ք-ւ կոշր Ա իւիթարեան
յարէլին :
Մեր
Տիկիննեբուն
կԴյնայ
Հետե
ւարար
թափւանցել
Հայ րնտանիքներէն
ն ե ր ս
խօս
քոփ կամ գրուէ, աբհարհելու
Համար
սէրը
հայեցի
գասաիարակութեան
, ե ւ փւասաե–
լոփ անՀ բաժե չտռ
ւթիւնը
աղգային
ռգւոյն
սլաՀպանմ
ան , Համոզել որ
առաւելագոյն
թուոփ
Հայ պատ
ան ինե բ մ
ո ւ ա ք
գո
բհեն
Մ ուրատեան
վա րժա բան ի
սեմէն
,
գո ր
Մ էսիթաբեան
Հայրերր
Հայբաբաբ
կը
շոա
յթն :
Եթէ
անՀաաապաշաոլթիւնր
, ոբ մեր
ագղային
թե րութիւնն է, տե՛թ
ա ա յ ազ -
նուական
նպաստներու
եւ ցեղային
ինք -
նապա շտպանութեան
ձեոնաբթեբուն
,
Տիկնանց
Ընկերակցութեան
աքակցու -
թեամր՝
Մ ուրատեան
վարժարանի
կա - ,
տարե լիք ղերր մեհապէս
ղիլրացահ
պ ի -
"՛Լ՛ ՌէԼ՚՚^յ ե փրկութիւն
ՖրանսաՀայ
գա -
գութին
եւ յօգուտ
Հայ
ազգին
Հ - ՄԵՍՐՈՊ Վ -
ՃԱՆԱՇԵԱՆ
Fonds A.R.A.M
