Հ Ց Ա Ռ Ա Ջ »
Շ. ՍԱ1՝ՈԻԹԻԻՆԵ ԱՆԻ
ԱՆԹԱՌ-Ա.Ս՛ ՅհՇՍ Տ Ս ԿհՆ
(Իբ մահուան կիսամեակի սսւբ-իւ)
ՄԻՒՆԻյէՆ
Կան անողոք
մաՀեր
^ ^
րոնց Հեա Հալաովլ
չ է
էարող
ամէնէն
սլաղարէւն
միաքն
անղամ֊. Այգպիոին
է ր
եւ. մեր "իրելի
րնկեր Շաւարչ
Տարոլ -
թիւնեանի
ան ակն կալ,ղառն
ակո
կիծ
վաիւ–
ճանր
ՀՄԷչէղ,
13
Գեկա.
1952)։
Երիաա
սարգ Հասակում՛,
Հաղիլ ոաք դրած
կեան
քի սեմից
ներս։
Իյույամնալից
ուժ՝
մեր
աղգային եւ Հանրային
ասսչարէղի
Հա -
մ ար :
Գրեթէ
մանո լկ
ծնողները
Բերէին րե -
րին
նրան , իրենց
ուսռւմնաաենչ
որգուն
։
էքլ նա այնտեղ
յաճաիսեց ու
յաչողասլէս
աւարտեց
նախ գերմ անական
մի^նակարդ
վարմարանի
լրիւ֊ դասընթացքը,
ի"կ այ
նուՀետեւ
նոյնտեղի
արՀեստագիտական
Համ ալսարանի
քիմիաբանութեան
մ աս -
նաճիւգը ՜. Մ ի "Ր" չ մամ անակ
Հետեւեց
նաեւ
Հայերէնի
ուսմ՚ան՝
Արեւելե^ան լե -
ղունեբռլ
ճեմ ա րանում
ւ
Հին, դաղափա րասլա չա
Հայ
ուսանողի
մի տիսլարն
է բ
յիչեցնում
մեր փագաթա -
ռամ Շաւարչբ : Բր ուսմ՚ան
ղուգլնթաց
եւ
ոչ
նուաղ չափոփ^
Հանրային
ղոբծբ
եւ
աղղային
իաէա^եբն
էին իբեն ոդի նեբ–
^՚էողը
եւ իր Հոգին
ույսիրտը
յար զբա -
ղեցնռզբ
: ;
ք1՚֊ գիաակցեց
չուաոփ ան ֊
Հբամեչտութիւնն
ագգային
եւ կուսակցա
կան - քաղաքական
գասաիաբակութեան
:
IX տալ
չաբքեբը
Հ՛ 3՛ Գա էակցութեան
,
որին եւ փարեցաւ
ամրոգք
Հոգռփ :
Եղաւ
մ չաական ու գործօն
մ ի անգամ
բ
Բեբլինի
Հայ ուսանողական
եւ երիաա -
սարղական
միութեանց
% Եո֊անդուն մաս~
նակցութիւն
բերաւ
կուսակցական
եւ
գաւլթային
ձեռնաբկներին
: Աիբեց Հան -
րային
գործբ ել ինքն
է
լ սիրելի ու գնա–
Հատանք
արմանի
եղաւ
րոլորի
Կ՚՚դմից
անխտիր : Աղնիւ ու
2փնչ
սիրտ,
անբիծ
նկա բագիր ;
Բբ անՀատական
եւ Հանրային
նուի -
բումբ
նա
Հանդէս
բերաւ
մ անա
ւանգ սլատե բազմի
տարինե
բէն
յ
Ըսա ա -
մենա
յնի ծանր
սլա յմ աննե բում : Բբ ու —
մերն անվե րասլաՀ
Օրէն
տրամ աղբեց
Հայ
փ ախստ ականնե
բի եւ գերինե
րի ու կա -
րօտեա^եբ
է օգնութեան
կաղմ ակեբսլմ
ան
ա չխատանքնե
բ էն : Եդաւ
ամէն տեղ, ուր
Հանր . սլաբտականութէւնն
է բ
կանչում
իրեն • վտանղնեբի
Հետ կասլուած
յա -
ճախ : Եւ չխուսափեց
ղրանցից՝
նոյն այդ
ւէլա րտա կանո ւթեան
գիտակցութիւնը
մէչտ
անբաման
ունենալով
իրենէց է
Ջրնկբկե՚ցաւ
երբեք , Հակառակ
որ սլա—
տե բաղմ՛է Հետեւանքով
տա ր էներ
չարու -
նտկ կտրուած
մնաց էբ ծնռղներէց
եւ
նր—
րանց նէւթական
աշակցութէւնբ
վայելե -
լու Հնարաւռրութէւնէց
։ Ու բարեբաէս -
տութիւն
է ր
գէթ մէւս կոգմ էց , որ Բեր–
լինում
նբանց
ամ
էն
կեբսլ
վւո էսա բ ինե
ցին
մեր
սէրելփ
րնկեր
Գաւիթէսանեան
ել իր
լ^տ անիքբ :
Պաաերաղմի
փե
բ2աւո
րութեան՝
բարձ -
րագո
յն ուսումն տւաբտած
եւ մասնագի -
աական ու Հանրային
գործունէութեան
Համաբ
անՀրամեչտ
նախասլաարաստու
-
թեամբ
օմտուած՝
մեր ողբացեալ
րնկեբը
Պաբսկաստան
փեբաղարձաւ
,
ծնողնեբի
մօա։
ինքն եւս արդէն
ծնող
գարձած։
Բնակութիւն
Հաստատեց
նրանց մ՛օա,
Մ ե–
շեղ
քաղաքում
. եղաւ
նաեւ
Աբագան :
Լծուեց
գործէ՝
կորովով
լէ : Բայց
մ ի
Օ ր
է լ
ղմբախտութէւնն
ունեցանք
դոյմն տռ~
նելու էբ անագո
բո
յն
մ աՀուան
:
իբ անբէծ ու քագցբ յէչատա1^
անմո ֊
ռտց
սլէաէ
մնայ
բոլոբ
նբանց
սրտում ,
որ ճանա չել են նրան :
Հանգէստ
թարմ
չէրէմիգ
, սէրելէ Շա–
*յսբչ :
Մ՚խէթարանք
եւ սփոփանք քո
այբէաց–
եալ
,մեբ սիրելի
Հեզինէին
եւ
ոբբացխալ
ղաւակնե
բ էգ :
Մխէւթարանք
եւ սփոփանք
ձեր երկու -
քէդ սգաւոր
ծնոզնեբէւն՝
տէր եւ
աիկէն
Յտրութէւնեաններէն
եւ մեր
թանկագին
Գաւիթ ել –Բբէսաէնէ
Գաւէթխանեաննե
-
բէն
, ու բո լոր սլարագանե
բէն :
Ա. ԱԲԵՎԵԱՆ^ •
ԱԲԱԱ
Հայրէկ,
գարձեալ
խենթէ
սլատմութէ–ձւ
մբ կ ր
սլաամե՛՛ս
էնծի :
ՀԱՅՐԸ
Լաւ այս անգամ
քեղի որս"՛ -
մեմ թէ ինչքէս,
առաջին
անղամ
մմոմայիզ
Հետ
ծանօթացայ
• • • •
ԳԱՂՈՒԹԷ Տ-ԱՂՈՒԹ
ՈԳԵԻՈՐՈԻԹԵԱՆ
ՕՐԵՐ
ԳԱՀԻՐԷԻ
ՄԷՋ
Մ այիս 2Տի աարեգարձը
փառաՀեղ
կեր–
՛զով տօնուածէ
ԳաՀէրէէ մէ^ :
Օրուան
նաէսադաՀը,
բնկեբ
Գ. Լազեան, էբ բաց–
ման
ճառէն մէ^ բսած է թէ՝ կը
տօնենք
ոչ
մէայն սլատմական
թուական
մը,
այլեւ
յայտարարելու
թէ վեբԼ գտած չէ
Հայու
թեան աղատագբական
սլայքաբը։
Ասլա
խօսած է Պէյրութէւ
Փալանճեան
ճեմարա
նէ վախ — տնօրէն՝
բանասաեղծ
ել վէսլա—
սան Ա . Իչխան , մեծ
խանգավառոլթիլն
ստեւլծե
լով ;
Մ • Իշխան չաբք մը
գասախօսութէւննեբ
տուած է ԳաՀ էբէ է
մ ԷԼ ,
սլանծացնելով
մչակո
յթը
իբբեւ
միակ ազգակբ
տգղա -
սլա Հ սլանմ ան , «Աեր
ղօբավաբբ
Աուրբ
Մեսբոսլե է
յ
Հետեւինք
անոբ» ;
Եբկրորգ
գասաիսօսութեան
մբ մ՛էշ
Հանգամանօրէն
խօսած է Հբաչեայ
Աճառեանի
մասին ,
կանդ
առնելով
անոբ
կոթռղական
ղոբ -
ծերուն
վբայ,
մասնաւոբաբաբ
րացատրե–
լով
«.Արմատական
բառա բան» ի , «Համ ե–
մ ատական
՛Բերա կանո ւթէւն»
ի , «Հա յ լե–
գոլէ
սլատմ ութիւն»ի
գործեբուն
արմէ -
քը
I
«Մ էա
յն բաբձր
մ չակո յթէ տէր ազ -
գերբ կրնան աալ Հ • Աճառեանի
սլէս գիա–
նականներ
:
Այս
ե րեկո յթին
մէշ իբ
մասնակցութիւ
նը բերած է նաեւ
Արսէն Երկաթ ռր կար
գա ցած է գիտնա կանին
ձօնուած
քեբ -
թուած
մը։ Համտղղային
Ընկերութեան
վաբչութէւնբ
«Յուսաբեբ»ի
Գալար
Տանի
քին վրա
յ ճաչասեղան
մը տրուած է
է
սլատիւ Ա • իշխանի :
Ի/օսած են բնկեր Գ՛ Գարապաճեան
, Պ՛
Ա • Օրադ
, րնկեր Գ . Նէ՚զիպլեան
ոբ թբ -
ւելէ ետք վերշին տար էէն երու մեբ մտա -
ւո բական
արմէ քաւս բ նեբկա յացո
լցիչնե
րու
կոբուսաբ
, իսօսքր
ուղղելով
բնկեբ
իշէսանի բսած
է.
«Գուն եկար եւ ասլա
ցոյցբ
տուիր
մեղի, թէ մեղմէ
անգաբձ
մեկնոզնեբր
փոիսաբէնող
արմէքներ
ալ
կուղան
ՀետզՀետէ»
: Ընկեր Բ . Վաբմա–
պեաեան
խօսած է դաստէարակ
Ա . իշ -
խանէ,
բնկեբ
Բ. ք^աշեան՝
Հայ մշակոյ -
թէ կատարած
եւ կատաբելփք
գեբէ մա
սէն : Բանաստեղծ
Արսէն Երկաթ
,
բնկեբ–
ներ
Լ. Տէր Ասատուրեան
եւ Լեւոն Յոփ -
Հաննէսեան
նոյնսլէս
շեշաած են
Հայկ՛
մչակոյթէն
գե՛րբ
իբրել
աղգակ
ազղա -
սլաՀ սլան մ տն : Աք էնէն ետք խօսած է Ա •
իշիսան ոբ բսած է թէ մեբ
մոզովուրգին
ծառա
յելբ ոչ մ իա յն
սլա
բտականութէւՖ
մլն է, այլեւ
ամենամեծ
Հաճոյքբ
։ «Աեբ
մողովուրդբ
եկած է դարերու
խորքէն եւ
^ոբՀ
է լ էբ բաբձբ
մ շակո յ թ է ն ել
անռ ր
Հանգէսլ
ունեցած
նուէբումէն
, յառաշտ
-
գէմ ազգերու
կոդքին
սլիտի
լնթանայ
գէ՛ղ
ի վւա յլուն
ասլագայ
մ ր» :
՚.
X
ՊԷՅՐՈԻՒԻ
Հայ կաթողէկէ
սլատրէաբ -
քաբանբ
ընգոէնած
է այցելութէւեբ
Ֆը –^
րանսա
յի դեսսլան Պ– Ժօբմ
Պալայի եւ իր
Հետե ւոբզնեբուն
: Անոնք
ընգունուած
են
Կարդէնտլ
Ազաճանեանէ
կողմ է , ոբ ա յս
առթէւ
խօսած
է
Ֆբանսաց
էնե -
րոլ ել Հէսյեբու
ղարաւոր
բարեկամոլ
-
թեան
մասէն։
Իսկ Պ՛ Ժօբմ Պալա ^ոբ–
Հակալոլթէւն
յայանելով
ըսած է թէ՝ է–
րազեկ եգած է Հայերու
ձիրքերուն
, աշ ~
խատասէրութեան
^ տաղանդէն
, դբակա -
նութեան
, գեղարուեստին
ել մշակոյթէն
;
« Աենք կբ դնաՀատենք
նաեւ
ներկայու
-
թէւնը
Ֆրանսայի
մէշ ձեբ ազգտկէւցնե -
բուն,
էրենց
կարգասլաՀութեան
Համաբ»,
եւ աւելցուցած
է թէ Հայ կաթողիկէ Հա
մայնքր մեծ առանձնա^որՀբ
ունէ կառա
վարուելու
եկեղեցական
պետէ
մ բ՝ ո բուն
մեծ
ձէրքեբբ
ծանօթ են ամբողշ
աշխար -
Հի, եւ ոբ վեբշերս
աւելի
փայլ
աուաւ
Աւսարալիոյ
Ա՛ Հազորգսւթեան
Համա -
մո զովին
յ
ՀԱՅ
ԿԱԹՈՀԻԿԷ
եկեղեցէէն
պատկանոգ
ամբողշ
աշխաբՀԷ
եպիսկո պոսնե բ բ , վի -
ճակէ
առա9նոբդներբ
եւ պատասխանա
-
տոլ կզերակտննեբբ
Լեոնա լէ բանանէ Ջմ–
մառէ
վանքին
մէշ ^բանակցական
մողով»
ղումարած
են Աայէս
ՂՀէէն՝
նաէսադաՀու–
թեամ բ
կ ա բդէնա
լ Աղաճանեանէ
:
ՀՕՄԱԻ
ՀՍուրէա)
դսլբոցբ եւ
եկեզեցէն
ցաբգ կր ղյոնուէէն
վարձու
շէնքէ
մբ
մէշ՛ Տանտէր ր որոշած
Րլ լալով
ծախել
կա լո լած բ
Հօմ սէ փոքբա
թ էլ
գադութբ
կարե լէն է դոբծ կբ դնէ տէր
դառնա
լու
Համւսր
շէնքէն
։ Այս առթէւ
Րեբէոյ
ա -
ռաշնոբդ
ԶաբեՀ եպէւսկոպոս կոչ մբ ուգ
զած է ազգասէր եւ եկեզեց ասէր
Հա
յեբու
ռբպէսզի
եղբա յրական
օմանղակո
լթ իւն
Հասցնեն , շէնքբ
ղնելու եւ աղղային
սե—
փականութէւն
դաբձնելու
Համ՛ար :
ՑԱՅՆԵՐ ԳԱՒԱՌԷՆ
ՄԱՅԻԱ 28Ը ՎԱԼԱՆԱԻ
ՄԷՋ
ՎԱԼԱՆԱ •
Շաբաթ
օր , Հակառակ
յոր–
գառաա
անձրեւէն
, Հայ րենակէւցնե բո
ւ կո
կիկ
բազմութէւն
մբ Հաւաքուած
էր քա —
ղտքասլետաբանէ
սրաՀբ ,
յարգանքի
տուրքբ
տալու
յայտնի
եւ անյայտ
բոլոբ
այն
մ ա րտ Էւ1լնեբո ւն , ոբոնք
զոՀուեցան
ազգէէ ու Հայբենէքէ
աղատութեան
Հա —
մաբ , Արարատեան
գաշաէն
վրայ , սաեգ–
ծելով պետական
կորէգ
մբ , Հայաստան
:
Բեմէն ճակատը
զա րգա րուած էր Հա յկա
կան ել ֆրանսական
դբօ^եբռվ,
մէշտեղը
կախուած
էբ Ա՛ ԱՀաբոնեանէ
մ եծաղ
էւբ
պատկերբ
, ոբ կարծես
ձա յն կուտար
.
« Մսաի՜ս ջ ա ՚ ն , Մասի՜ս • . •» :
Առաշէւն
շտբքր նստած
էէ՛ն առաքե
լա -
կան եւ կաթողէկէ
կրօնաւո
րնե բ բ , է՛նշպէս
եւ ազդ. մ էաւթեան
նախադաՀ
Պ՝ Ան —
աոնեան էբ տէւկնոշ Հետ : Հանգէսը
կազ–
մակերսլած
էր Հ. 8– Գ– Շրշ.
Կոմէաէն,
մասնակցութեամբ
Հ– 3 ՚ ՛հ • Ն՛՛ր
Մ ե բուն–
դէ I Բացում ր կատարուեցաւ
«Ա արսէյ -
եէղ»ով
եւ «Յառաշ
նաՀատակ»ովէ
Օր ՜
ուան նախադաՀբ
բնկեբ
Գաւիթեան
՚>ա–
մա՚ւօտակէ՛
նկարագրեց
Աայիս
՚ձՏԷ նշա -
նակո ւթէւնբ
եւ Հբաւէբեց
ներկաները
յոտնկայս
յարգել
Հերոսներու
յէ՚շատակբ
՚
Գեդարուեստական
բամնին
էւրենց
մաս–
նակց ո լթ է ւն բ բերին Նոր Աերնդականնեբ
:
Ազատ
իյաշիկեան
շոլթակի
վբայ
նուագեց
«կռունկ»բ
, «Բաբձբ
սարեր»բ
,
Օր •
Աաքի
քցաչեբեան
երգեց
« Պարզիբ Ա՛լ -
բէւր»ը. Օր՛ ժանին
քցաչէկեան
արտասա
նեց Ա . Յակոբեանէւ
^կաբօտր–^ : Նոր Ա ե–
րունդի
կողմէ
ուղերձ մբ կարդաց
Օր՛
էլիղ Գաւէթեան
, սաՀուն եւ
յ՚՚ւ՚լէչ
Վալանսի
^ամ աբ
նո բութէւն
մ լն
է բ
երրեակ
Նոբ Աեբնդականնեբու
խմրանը -
ւադը : Անոնք չատ ^որՀալէ
կերպով
նբ–
ւաղեցին
Ո" Պատկանեանի
«Աայր
Արաք
սի ափերով»բ,
«Գլէ եաման»բ,
Հձէք
էրանի
ծառ»բ եւ Աբամ Խաչտտբեանի
^Աուրին
պար»ը,
է՛նչպէս
նաեւ
քանի մբ եւրոպա
կան դասական
կտոբնեբ
ինչպէս
առաշին
, նոյնպէս
երկրորդ մա
սին մէշ Պ ՚ ԶաբեՀ Գասեան իբ
մչակուած
ձայնով
եբդեց
կոմիաասեան
եւ մողովբ -
գական
երդեր : Օր ՚ Ալիս
Գալուստեան
ա րտասանեց
3 • Թ՚՚ւմ անեանի
« Հա
յ՛՛^
լեոներում»
;
Ն՛՛ր Աերունգի
կողմէ
խօսքք
առնելով
բնկեբ
Րաֆֆին
բսաւ
՚
«Աեբ
նպատակն
է Հտյերիաասաբդբ
նախ՝
Հայ
պաՀել,
տալով
անոր ՚^արագատ
կբթոլ
—
թիւն,
Հեռացնելով
խորթ
մ իշավա
յրէ որ
գէպի
կորուստ ել ապագգա
յնացում
կր
աանի
. . .» : Գեղա րուեստական
մասէ երկ -
բոբգ
բամնին
մէշ
լնկե ր Առ աքե
լեան
արտասանեց
Թում անե ան ի « Հա
յբենիքիս
Հե՛տ» եւ երգասլնակի
ձայնակցութեամբ
սլա րեց կովկասեան
պար
մ բ «Լենքուրի»
։
Ո՛՛՛մ անէն Ա անուէ
լ Թալճետն
աբտասանե
ց
ԱՀաբոնեանի
«Յաբդանք
քեզ»բ :
Բոլոբ
մասնակցոզնե
բբ
աբման՚սցան
շեբմ ծա —
փեբու։
Գե՚լարուեստական
բամինբ
իսկա—
պէս ճոխ էբ : Օբու՚սն
բանաէւօսը
, լ^կեբ
Ա էւսաք Ա է՚րգէ
իրեն յատուկ
գրաւի
շ ոճոփ
նկարագրեց
այն տամանե լփ սլա յմաննե–
րբ ուբ կբ գտնուէր
Հայ մրղո-վսէրգբ
1918
Աա յիսին :
« • • - ԱՀագանգէ այգ մամուն՝, կե -
նաց ու մաՀուան այդ վայրկեանին
, րո —
չորն ալ լք՚ոծ էին մեղ,
նոյնէ՛սկ Աստ -.
ուած։
Միայն մեր գեբագոյն
ճէգերով ել
թավւուած
աբէււնով էբ , սր կրցանք վ՛ր -
կել
Արեւելեան
Հայասաանի
մէկ
մասբ
րաբբաբոս
Թուրքի
ո^չտցում՜էն
եւ ստԼղ–
ծել ազատ եւ անկախ
Հա յաստան
: Վեց
Հարիլր
տարիներու
բռնակալութեան
մբ
մզճաւանշբ
փարատեցաւ
Աայիս
28սփ ,
էբրեւ
իրականացած
եբազր
բո լոր
անոնց
որոնք
իրենց
մտքէ՛ ու րազուկէ։
ստեւլծա—
գո րծո ւթիւննե րոփ
լուսաւորեցին
մեբ
գաբտւոբ
սլատմ ութեան ա յնքան
մ ՛ւա յլ ու
սեւ
էշերր • . . Հաւատք ու կամք , եւ ան—
պա յմ ան կբ Հասնինք
մ եր ե րագած
Հայ -
րենիքէն;»
:
Կէս գիշերբ անցած
Րլլալով Պ •
Բէ՚իէնէկ–
եանէւ գաւեշտբ
յետաձգուեցաւ
ուրէւշ ա —
ռէթէ մբ :
ԱՇՈՏ
« ՅԱՌԱՋ »
ԻԹԵՐԹՕՆԸ
(101)
ՃԱՄԲՈԻՆ
ՎՐԱՅ
Տամանելի
էր մեբ տե սա կցո
ւթիւնբ
բանտա րկեալնե
բուն Հետ. Հակառակ
ոբ
գէզուած
էէն դրանը
ետեւ , մէկէկ մէ -
կիկ եր տեսնէէնք
ղէրենք,
եբբեմն
մէայն
կբ լսէէնք
՚լէրենք :
Թուրք
բանտ աբկեա լներ
չաՀագրգռոլաէ^
մեր
երեւումէն
,կբ Հբէէն կբ
Հբմչտկէէնոլ^
կ՝ուզէին
առաշ
անցնէլ– մեբ էսօսակցոլ
-
թէւ ւնբ կ՚րնդՀատէբ
յանկարծ ակէ
պայթոդ
կռէւնեբով
ել միշոց մբ անլուր
ՀայՀո–
յութիւններ
միայն
լսելի Կ^րլլա յէն :
Վեբշ
դնելու
Համար այդ կա ց ո ւթ ե ան ,
ա՚ւաշա րկեց ինք
մ եղի
լնկե բացող
ոսաի -
կաններուն
որ թ ո յ լ տան ել մենք
մտնանք
բանտ,
էնչպէս կ^բնէ էնք
Ատանայի
մէշ
Ա յղ
ձեւբ
անյարմ աբ
զ
օ.
աուեցալ
նկա -
տ ողո ւթե ան առնե լով
թուրք
բան՛ս ա րկ ~
եալնեբու
զրգռուած
ւէիճակբ
.եւ մհր բս–
տիսլոլմնեբէն
յոգնած
, վերշտ.սլէ ւ՝ Հա -
մ աձա
յնե ցան մաս աււ .^սւս դու
րււ
֊.անե ւ
Հս// բանտ՛սրկհալները
^ մեղմէ խօսք
ւ՛ւո —
նելնէն
ետքր
թ է, շո. րա չար
պ ի է Ո է
չգոր -
ծածենք
իրենց
վստաՀութէւնբ
:
Բէչ մբ անդէն
, բանտէն
գէւմաց
աթոււ–
ներու
վրա
յ նստեցանք
: // ր րանտարկ
-
հայերբ
վեց առ վեց եկան
մեղի : Հար -
կադրուած
ըլլալով
թուրքերէն
էսօսէւլ ,
չէէնք
յաշոգե
բ
մ եր ամբողշ
զգտցումնեբը
արտայայտելու–
բայց կբ տեււ^ւէէւնք ա —
նէնց դմբաէստ
գէմ քեբուն
վրտ
յ
ւլ ։ւՀ ունա
կութեան
մպէաբ ու ասէկա մեգ
լտլոլ
չափ կր
յուղէբ
Աեր
թո-լո բ տե ս ակ։ցո ւթ իլն բ կր կա յա -
նար մէկ քանէւ սովորական
/։ւօսքհրոլ
փո—
խանակո՚-էմետն
մէշ։
Յետոյ
էբե.՚։լ
բւսմին
էնկած
նսլասաբ կուտա յինք • ՛լլ՛ե թէ. մէշա
կբ մե րմէ
էն
. ցոյց
կուտայէն
կամ կբ նր–
չան ակէ էն անունը
անոնց
ոբոնք
էւրա պէս
պէտք
ունին նպասա
ի ու կա րծ ես.
թեւեր
առած
, ուրաէսութիւնով
գէմքեբնէւն
պայ
ծառ կբ նայէէւն
մե՚լի
անստՀման
էսանգա–
զատանքոփ։
Յու՚լմունքէն
մեբ
կուրծքեբբ
կ՝ ուռէ էն , րա ռ ե բբ
թ ո թովելս
վ
1լ ւսրտա -
սանէ էնք ու սեղմ ելով
իրենց արի ւ1 արղու
ձեռքե
բբ ՝
Հրամեչտ
կ՝ աոն է էն ք • պա Հ մ բ
ետքբ
ուբէչնեբ
կուգա
յէն :
ինչպէս
Ատանայի
մէշ՝
Հ ոս .ոլ րաս -
տարկեալնեբու
միակ մտաՀ ոգո ւթիւն
ր է -
րենց լնտան
էւքէւ անգամնե
բուն վիճակն էր .
մեղի կբ յանձնա րա րէ ին բսել
էւրենց
կինե֊
րուն,
մայբե
բուն եւ քոյրերուն
որ .1 տա -
Հոդ
չըլլան, թէ էրենք չատ լաւ են բան -
տէն մէշ, բան մը պակաս չէ , ու
մէ՛այն
կարօտով կբ տանշուին
, բայց
Համոզոլտծ
են նաեւ ոբ չուտով պէտէ արձակուէն
: Ու
այս
մխէթաբութէւններբ
զբկո՚լնել՛ուն
մէշ
կայ
էւն ոբ մաՀուան դատապարտուած
էէն։
էբզէնէ
բանտա բկեա լներու
խումբէն
մ էքն էր այնե րէտասաբդր
ոբ աւելէ ուչ
կաէսագան
պիտի բաբձրանար
• իբ րնկեր
ներբ կբ կարծէին
թէ բան մ՛բ չէւ
ղիտեր
ու մեղ զգո ւչացո
ւց ին ա յ դ
մ ասին
խօսէլ
իբեն
Հ ետ . բա յց երբ անէկա մեր ՚լէմ ե–
կալ ու գո զաՀ ա ր յուգում
ով
մ բ նայե ցանք
իր
՛լբ եթէ պատանե կան
ե րէտասա րգո
լ -
թեանր
վբայ , անէ՛կա
մսլտեցաւ
մարտէ -
րոսի եւ տեսանոգի
անսա՛հման
մպէւտով
ինչ կրնա՞նք
բնել
քեզի Համար
մ՛ր -
մնշեցի
, երբ ուրիչ^ւեբ
զբաղած
էէն ան -
գին
միւս բանտաբկեալներուն
Հետ •
Ոչինչ
, պատասիսանեց
անիկա
անվբ–
գով
ձայնով–
ինծէ Համար
եղած
վճէռր
անկարե
լէ է րեկանե
լ տալ , ձեր
ումերր
սլաՀե ց է ք մէւսնե
ր բ վւրկելու
Համաբ, աւե—
լո րգ է ինծէ
Համ աբ
մամ անակ
կո րսբն -
ցնել ։
Ուրեմն դէտէբ... սոսկալէ
բան։ Իր
թիսաՀեբ
ղլխուն
վբայ
աբեւուն
ճաճանչ -
նեբբ կը խայտային,
աչքերը
լեցուն էէն
կեանքով ու կրակով : Ջեռքերնիս
սեգմեց
պէնդ
չարմումով
մբ ու գրեթէ
թեթեւա
-
քայլ
Հեռացաւ
մ իւսնե րուն Հետ
Այս երէաասարդբ
սխալմ ամ բ սպա).նած՜\
էբ
Զէբքէզ մր որ կսւգաբ
Հաճբն՝
Հայե–\
բու էնքնապաչտսլանութեան
Համար
կաբ–\
գագրութէւններ
լնելու
:
\
ԶԱՊԷԼ ԵՍԱՅԵԱՆ \
\
Fonds A.R.A.M
