« Յ Ա Ռ Ա Ջ »
Աարսէյլի
մչակոլթային
կեանքը աղ -
քաա
լթաանէքի
մլլ սեղանէն կը նմանէ :
հքաըաղան
նոյնն է, կարծեմ
, ղաւա
։լէ
րո
լոր
կեգլ։
ոնն երուն մէք ։
Արկար
ամիսներ
, չոր ու ցամաք
մնալէ
Վերք, յանկարծ
, աարուան
որոչ
շլւ քան ֊
ներուն
, արաակարգ
ճոխութիւն
մր կը
սաանայ
յ
Վերքացող
Ապրիլ
ամիսը
կարելէ է նր–
կաաել
այղ լեցուն
չրքաններէն
՚^՜ է կը »
Աարսէյլի
Համար :
իյրաէսճանք
, աեսակ մր
Հարսենական
խ՛նքոյք, որ կր աեւէ քաոասուն
օր ու
քա֊֊
ոաւ։ուե
ղէչեր
, էնչսլէս մեր Հին
օրՀնեալ
օրերուն :
Հոս
սակայն,
գեղանի
Հարսր,
Հայկ.
Ա չակո
յթն է, ու փեսան՝
ղարձեալ
Հայկ.
Ա՝
ւ՚"Կ"յԲւԼ
•
«Յաոաիի
րնթերցոգներր
կարգացէն
արգէն
աււաքփն գասա էսօոութեանց
նկա -
րաղ
րու
թէ
ւնր :
Պ.
Ա
կրուէ չ Պարսամեան
բացած
էբ
չարքր
Համաղգայէնի
կաղմ ակերպած
եւ
մեր մեծ նաՀաաակներուն
ձօնուած՛ ղա -
սախօսուէմեանց
, թ՚լկաաենցիով
ե լ էի.
Ջարգարեանոփ
; կ . Փոլաաեան
չարունա -
կեց՝ Աէւամանթոյոփ
եւ Գ. Վարուժանոփ
;
Այս
չաբքր
ամրոգքացալ
է.
ԱկնուՅւէով,
Գ
.
էՏամակոփ
եւ
9՛ •
ԶօՀրապոփ
:
Ակնունէէ
մասէն
էսօսեցաւ
Պ՛Բ–
Միլ–
աոնեան ,էսկ գ. հյամակխ
Պ– Վ– Աիս -
թիք :
Երկու լալպաարասաուած
ղասաէսօսու–
թէււննե
ր
, մէկր
միւսէն
չաՀեկան
, չաս։
մր
աեսակէ անե բոփ :
Մէնչ
մեր գրագէանեբուն
ու բանաս ֊
աեգծներուն
մասէւն
ունինք
արգէն
ճոխ
ղրականոլթէւն
մր, փերլուծում
,
յ ո ւ չ ,
ուսումնա
սէւ լա
ւթ
էււն , մեր միւս
մաալո —՝
բականնե
ր
ր
, քագաքական
Գ"Ր^Է՛
Լ
)
րեմ -
բասաց
, գասաիարակ
, կր մնան
գրեթէ
անծանօթ
, իրենց կեանքոփ ու ղո բծուէ ;
Շոգչողուն
, մեծ անուններ
են անոնք եւ կր
բաւականանանք
յէ՚շելոփ
սղաՀանգէսնե
•-
րու
մ
էք ու կ՝ անցնինք
ւ
Աււաքփնները
ունին
է
Կարկէ
իրենց
ղործր
, իրր թանկագէն
ւէաւե
րաթուգթ-եր
մ եղի
կա ակո լած ,իսկ
մ
իւսնե
րը գաաա
պաբաուած
յաճաէս
Հանճարեղ
ղերասան -
նեբու
ճակատագրէւն
;
Բագմ ութի
լիւներ
յուգելէ
, կրթելէ
փերք,
կ
՚անՀեաին
,
իրենց
կեանքը
յաւերժութեան
յանձնո
ղ
առանց
որեւէ
շօ չափ
ելի , մնա յուն Հետք
ձղելռւ ;
Պէաք չէ սակա
յն
կոր սուի անոնց
էոօո -
քր, պէաք է կենգանէ
փկայոլթ
էւննե ր Հա
ւաքել
անոնց
մաոին
, քանի
ուչ
թէ , քանի
փերասլրութե
ր
, գանոնք
մօաէն
ճանչցած
փկանեբ կան :
Արղ
, երկու
գասախօսներն
ալ , թէ Պ •
բ. Միլտոնեան
ել թէ Պ– Վ–
Միոթիք
անձնապէս
ճանչցած
էէ
՛ն
Ակնունէւն
եւ
Ի)
աժակը , աաոր
Համար իոկ թանկաղին
,
իրենց բերած
փկա
յո ւթ
է
ւնն ե
ր ր ;
/
Աււա քա
լ։ կե ց ի , որ
իրենց
էսօսածներր
ղրկեն « Յառաք»ի
, գոնէ ամփոփէ գիծե -
րոփ։ Կր յուսամ
շոլաոփ պիտի
յարգեն
էւ
րենց խոսաումր : Ուսաի
քիչ մրթեթեւ -
ցած
, կը շա րո ւնա կե մ
ն
կաբ ա գր ութ
ի ւն ր
մաաւորական
ճոխ սեղանին
, որուն ակ -
նարկեցի
սկէղբը :
ԱՊՐԻԼԵԱՆ
ԱԳԱՏՕՆԻՆ
ՓԱՌԱՇՈՒԲ
ՏՕՆԱԿԱՏԱՐՈՒԹԻԻՆԸ
Համաղգային
ԱգաՀանղէոը
տեգի
ունե
ցաւ
Ապրէլ
շ^ին, կիրակի
կէսօրէ եաք ,
՛Բագա
տ՝իթալիի
լթ ղար ձակ
թ
աարոն
ին
մէք ,որ բեբնէ
բերան
լեցուն էր ,
աւելփ
քան
երկու Հագար
Հոգի :
Նա էսաձե ոնո
ւթէ
ւնր ստանձնած
էր Աղգ •
կեգր •
փաբշութիւնր,
Հոփանալոբու
-
թեամբ
երեք յարանուանութեանց
պետե -
րուն ,
մ
ասնակցութ
եամ բ րոլոր
մ
շակու -
թային
եւ
Հայրենակցական
մ
իութիւննե
-
բուն։ Կր բացակայէ
ին էիաֆ կամ Մ չա -
կութա յին
կո շռւած
նո յն
խմ րակր ; Շա -
բաթներ
օրօրելէ
փերք ,
կաղմ
ակերպիչ
մարմէնր,
բուն. Հայկական
ողաՀանգէոէն
մէկ
շաբաթ առաք, ամէսներէ ի ՛Լեր փար–
ձուած
իրենց
սրաՀին մէք, աօնեցին
ա -
նոնք իրենց սգաՀանգէսր,
ուր րաց ի Հայ
նաՀաաակներէն
, ամէն
է
՚նշփ մասին
խօս֊–
ուեցաւ,
Բորէայի
պատերաղմ
, էսաղա-
ղութեան
մողով
, յոտնկայս
յարղանք ըԱ–
թա լինէն , ՀայՀոյանք
Լ. Շանթին
... ;
Աւելէ, լաւ է
կարճ
կապել, չսրրապգ -
ծելու
Համար
յէչաաակը
մեր, մեծ նաՀա -
աակնեբուն
:
կարե լի" է սակայն
չընգփգիլ ու
թ ո յ լ
տալ որ այղպիսի
գարշաՀոտ
րերաններ
խեղաթիւրեն
մեր ս րբութ
իւննե ր ը , մեր
մօաակայ
պատմութեան
ամէնէն
լուսաշող
ղէպքերը
ներկայացնեն
իբրել
անմիտ ու
վնասարար
արար^թեր ;
Ոչի՛նչ
խնայուած
էր բացառիկ
շուք
մր
տալու
Համար ա յս
մ եծ օրուան :
Բեմ ր
մ շտաղա լար տունկերով
ու
ծաղիթերով
յա րգա
րո լած
, ուր կր րարձրանա
ր
սուգի
գամրանր
, մ ոմ եբ , խաշեր • • . :
կր նախագաՀէր
Աղգ– Կեղր
. վաբշու -
թեան ատ ենա պետր
Տօքթ ՛ Յ ՛ Ա էվյրէ ~
Հիսարլեան ; Շոփէնի
մաՀերղր
գաթա -
կով,
(Օր. Անմէլ
Ակինեան),
«Տէր Ո -
ղորմեա»ն
ռւ բեմէն
ետեւէն
երգուած խո
րունկ
, սրտա
յո
յղ
ձա յնովր
Օր • Մ • Ա ի -
մոն եանի :
քՏօսեցան
մէք թ գ մէք երեք
յարանուա
նութեանց
պետեր ր, կարճ
յուղէչ
,
յաւուր
պաա շաճ
ի ճառե ր : ( Ա եսրոպ քաՀանա
յ Ա–
լետեան
, Հ • ՅովՀ • Ծ • վրգ •
ՋուՀաճեան
եւ փրօֆ՛ Գ՛ 1Աայիկեան) :
Հոն էր «Աբմենիա»
եբգշախումրը,
էր
գեկավաբով։
Պ ՚ Վ՛ Աարգեան
, Հակա -
ռակ իր տկարութեան
, ուղած էր
ներկայ
բլլալ ; կը մասնակցէր
նաեւ Պ՛ 3
՚Բիւրք՜
ճեան , Հանգէսին
Համաբ
պատբաստե
լով
մեներգ ել ղուգերգ. Օր՛ Տէյիբմէնճեան
—
եեր , Գասպաբեան
, Ա տեփանեան
, Օր ՛Բէ
րէսթէճեան
՚.
Հայ
Արիներն ու Արենոյթերր
սլատբաս–
տած
էին կենգանի պատկեր
մր, պարղ եւ
որքան
յու՚լիշ : Պատանիներ
, իբենց Հա -
մաղղեստներով,
ամ՛բողք
բեմը գրաւած
;
<^ Հայ նաՀաաաթերուն
Համար , պատուի
առ.. •» « Հայ նաՀաաակներուն
Համ՛ար ,
ծունկի • . . »
յ
՛Կ՛ Փոլաաեան
կարգաց
էւբ մէկ ան -
աէպ
գործէն
Հաաուած
մը որ
էլոգեկոշէր
աՀաւոր
Եղեռնը
:
Արաասանութիւն
Պ • Աարղիսեանէ
ԼԱ -
Հաբոնեանի
«Ուէոաալոր»ր)
:
Վերքին
րանաէսօսն էր Փարիղի
Արեւել–
եան
լեղուներու
Հա յերէնէւ
ղասախօս
ր ,
վ՚րօֆ.
Ֆրեաերիք
Ֆէյաէ : Իր ճառը
նը -
մոյշ
մլթ էր, պա րղո ւթեան
,
ճշգոլթեան
Ըսաւ
ամէն
է՛նչ նաՀատակներուն
ել անոնց
մառան գոբ
ղնե բուն
մասին , այն
ի՛նչ որ
պէ"՚Ք
ԷԲ^ Գ^ղ՚՚ցկօրէ^
^ Հայեցիօբէն
...։
Ա գաՀ անգէս ր փակեզ
օրուան
ե սւ էււասլ.ա -
Հ ը ,իբ
թո րՀակալութիւնր
յա յտնե լով ա–
նոնց որ օմանգա
կած էինայս փառաւո
բ
Համ ա էսմ բում
ին , եւ փրգաէում
անոնց
որ ամէն տեղ կր պառակտեն
, կր նսեմա
ցնեն
մեր կեանքը է
Աւելի քան որեւէ
ուրիշ աեղ, կարելէւ էր
րսել
IIIյսպէս
կ՝ր/լա
յ սգաՀանգէսր
եւ
ոչ թէ այգպէս :
Պ՛
ՖԷՅՏԻԻ
ԳԱԱԱեՕԱՈԻԹԻՒՆՆԵՐԸ
Համաղգայէնը
օգտուելով
պ՛
3> •
Ֆէյ -
աիի նեբկա
յուէմենէն
, կագմ ակե րպե ց եր -
կու գասա էսօսութ
իւննե ր ե ր կո ւշա րթ
ի
27 ւ
եւ երեքշաբթի
28
Ապրիլ
՚ Իր
ակումբը
պԳ՚՚՚իկ
ԲԱ՚ոլո՚է
) փարձեց
ալեթ
լթղար -
ձակ
սրաՀ մր, որ իր կարգէ՛ն
գարձեալ
նեգ եկաւ : Խուռներամ
բաղմութիւն
մր
ներկայ էր երկուքին
ալ։
Պ՛
Ֆէյաի
էսօսեցաւ
Հայկ. մատենա -
գրութեան
եւ Հայ լեղուի
մասին :
Առաքին
նիւթր
լթղՀանոլր
սլատկեբ
մլթ
է ր Հա յ գրականութեան
պատմ ութեան ,
Հեթանոսական
շրքանէն
մինշեւ
մեր օրե •
րը՛. Զորս մեծ շրքաններու
բաժնեց
մեբ
ղբականութիւնր
, նախաքրիսաոնէական
ա՚եղիր
ղրականութիւն
, Հինղերորղ
գաբ ,
միքին գար եւ Վեբածնունգի
շյւքան : Ներ
կայացուց
իւբաքանշիւբ
չրքանի ականա -
ւոր
՝> ե ղինա էթե բը I
^՚Օ՚ԷԿԷ
լեգուն
Հբաշալիք
մլթ է, այգ -
պէ"է
պայծառ եւ տրամաբանական
լեղուի
ղժուար է Հանղիպիլ,
ղոշեց :
Պատմ եց թէ ինշպէս իր
ուսուցիչը
,
իր Հայեբանաղիտութեան
առաքին
շբքա -
նին
Ե՛թի
կէն էք մը տուած էր թաբգմ ա -
նելոլ
, իրրեւ
ղժուարին
կտոր
մը : Ինք
յաքողած
էր անթերի
թաբգմ
անել կաոբր
,
որովՀ եաեւ
ամ էն
էնշ պա յծառ էր ՚էոն է
Բանիցս
իր գասախօս
ութեան
թէ^"՚ՏՔէ^
Պ • Ֆէյաի
յայաաբաբեց
«Հայերէնր
"՚–
մէնէն տրամաբանական
լեղուն է»
։Տուաւ
փաստեր եւ Համողեց
մեգ։
Իր ղծած
Համայնապատկերին
էք գե -
տեղեց Նարեկացին
եւ ՇնոբՀալին
իբբեւ
Համա շփւա բՀային
բաբձբութեամր
ղա —
ւլ 111թ եեր , իբրեւ
քերթողական
հանճար
-
ներ
, Խ ո ր ենա ց ին՝
իբրեւ պաամի շ :
Հա յերէնի
ծաղման
շուրք
գասաէսօսու–
թէ՚ւնր,
աւելի
մասնաղիաական
նիւթ,
բայց
այլապէս
Հետաքրքրական
էբ :
Հնղ–
եւրոպական
լեղուներու
եօթր
ճիւ՛լեր
էն
մէկն է՛ մ՛եր մայբենի
բարբառր,
եօթնօ -
ղակ
չգթային
մէք ա՚ւանձին
օղակ
մը :
Այգ
եօթր
ճիւղերը կր սերին
նոյն
մայր
ծաոէն է
Յարգելի
ղասաէսօսը ղբատաէստակէն
վր՜՜
րա
յ մ՛եւլի փաստեց թէ ինչսլէս
«Փաթէռ»
բառր վերածուած
էր Հայերէնի
մէք Հայ.
րին,
«՚է՚ի՚ւ»
Հուրէ՛ն
եւն. եւն .ն -.
Ապշած էբ մանաւանղ
նոր սերունղը ,
Հիացած
էին ուսանող
պատանիներր։
Ա -
ռաքին
անղամ կր լսէին
իրենց լալ շգիտ–
ցած
մայրենի
լեզուէւ
մասին
այսքան գռ -
վաս անք :
Հիացան
նաեւ
մեծերը, այս օաաբ
մար
գուն
՚էյ՚այ,
որ էրենց
լեղուն
կը էսօսէբ \
այսքան
գեղեցկօբէն
, այսքան
ճիշգ :
Մ եծ ապէս
օգաակար
ա յս
ե բկուստեք
,
ծանօթ ա ցում ը : ԱարսիլիաՀա
յ
գաղութը
եւ
Հա յագէտ
Ֆէ յաին
է՛րար
մ օտէն ճանչ—.՜^^
նալով
էս անգա վառուեցան
, ուբաէսացան
: յ
իր
գասաէսօսութեան
լթթացքէն
,
է՛նչսլէս
առանձին
, Պ՛ Ֆէյաին
էլրսէբ թէ
Հայերը
ունէն
երկու
լեղու , մկկը ղոբ ինք կըկո
չէ լ՛ գիտական
, միւսը
՚լգացական
(աֆէք–
աիվ) : Եո միայն
ա՛ւա քէւնր կը խօսիմ , ը–
սալ
,այն ղոր կը էսօսէւ ժողովուրղը
, էսկ
միւսը
ղգացականը
կ ըէսօսին Հայ բա -
նաստեղծներն
ու մաաւորականները
։
Մարսիլիոյ
մէք անցուցած
իր քանի
մը
օրերուն
լթթացքէն
ես լսեցի իբ շբթնե
—
րո
լ՛ե
վյ՚ա
յ ղգացակտնն
ալ : Ա
անաւանղ
մեկնումէւ
պաՀուն :
կայարան
եկած
էէ՛ն Աբէներն ու Արե -
նո յթերր
։ Ու երբ ան՚ւնք
էւրենց
պետին
Տիկին
Մ անուշի
Հ բամ՚անով
պատուի կե -
ցան , ղիտնական
Պ ՛Ֆէյաին
յուղուեցալ
%
Այնքան որ ձայնր սկսաւ
ղողալ ել ՛լոր -
ծածեց այգ Հայ պատանիներուն
սրտին
Հասնող
Հայ ղգացական
լեղուն :
Յուղումր
ուրէշ
ձեւ
մ թ էր առած
պաաանէւներուն
մօտ ; Պատանի
Շալճեան
երբ յանձնեց ի–
րենց
էսումբէ՛ն
նուէրր
, Պ ՚ Ֆէյաիէ՚ն
, ես
մէ՛նակ էի անոր Հետ : Տգան
կակաղեց ,
շվաթեցտլ
,ել լման
թրց՚ու
արաարերել
խ1յ2 ԴԻՐՔեՐ ՊԻՏԻ Տ 1 ԻԻ 1 յ
ծ Ր ծԻԱ ՆԻ ՄԷՋ
(ԱՄՓՈՓՈԻԱԾ
« ԱՈՎ՛
ՀԱՅԱԱՏԱՆ»
ՕՐԱԹԵՐԹԷՆ)
*
ՀայպետՀրատի
1953/՛
Հրատարակչական
ծրագիրր
կ՝ւթգԳքԿԷ
Մարքսեան - Լենին ,
եան գասականերու
կարղ. մը աշխաաոլ -
էմ իւններ
, կուսակցական
քաղաքական
,
փիլիսովւա յական , գեղարուեսաական
,
բժշկական,
աբՀեոտագիաական
, գիւղա -
տնտեսական
, մանկավարժական
, գիաա -
ղանգուածային
եւն • :
1953/5՛
Մաբքսեան
- լենինեան գասա -
կաններու
ա շէսաաութ
իւննե
րէն կը Հրա -
տտրակուին
կաբլ - Ա՚աբքսի
«Կապէաաթի
առաքին
Հատորը
, «Վարձու
Աշիատանք
ել
կապիաալ»
աշխատութիւնը
, Կ • Ա աբքսի
եւ Ֆ ՚ է^գէլոէ
՚^Ա^Գւէ՚"յէ
մասէն»
, «Նա -
մակագբութէւն
՚ւուս
քաղաքական
գոր -
ծիթերի
Հեա»
ժողովածուները
, Ֆ • էն ֊
գէլսէ՛
«Աոցիալի՚լմէ
՚լաբ՚լացումր
ուաո -
պէայից
՚էէպի
՚լիաութիւն»
,
«Ընտանիքի
մասնաւոբ
սեվւականսւթիւն
եւ պեաու -
թեան
ծագում՛ ր» ա շէսատութիւննե
րր ;
Մ ասնաւոր
՚ԷՐքերո՚է կր
Հբաաարակոլէն
Լենինի
«իմպերիաթգմր
, որպէս
կապի -
աալիղմէ
բտրձրաղոյն
սաագիա»
,
«կաբլ
Ա՚արքս»
,<ձՊետութիւն
եւ Ո՚եւոլոլցէա»
,
« Ա՚լգեբու
ինքնորոշման
իրաւունքի
մա -
սին»,
«Ագբաբայէն
Հարցր՝ ել, Մ աբքսի
քՍնաղատներր
եւ ուրիշ կարղ
մր աշիսա–
տոլթէււննեբ
;
Լոյս կր տեսնեն
Աթալէէնէ
ղՀամառօ -
ատկէ։ պարաիական
աարաձայնութիլննե
-
րի մասին»
, «Աոցիալ
գեմոկրատականթեք––
ման
մասին մեբ պարտիայէ
մէք»,էԱղրա~
լ՛ային քաղաքականութեան
Հաբցեբի
շուր
քր ԱԱՈ՛Մ ում» , ^Զինուած
ապսաամ
բու -
թէւնը եւ մեր տաքաէկան»
եւ ուրէւշ կաբգ
մր
աշխատութիւննե
ր :
Պարաիական
- քաղաքական
գրականու -
թեան
գծով
լըացոլցիչ
ասլաքանակով
կը
Հրատարակուին
Աովետական
Ա
իութեան
կոմունիսաական
կուսակցութեան
ԺԹ ՚
Հէսմ՚սղռւմ՚արի
նիւթերր :
Փիլիսոփայական
՛լր ա կան ո ւթ ե ան մէք
լոյս կր տեսնեն
«.՛իիթսոփայական
Համա
ռօտ
րառարանր
, ղէալէկաիկական
մա -
տեբէալէղմի
մասին»
ժողովածուն
՝։^ •••՚\
Գեղա րուեստական
գրականութեան
մէ9
ՀամաշխարՀայէն
՚լբականութեան
գա ~
սականներէն
Հայ րնթերցոգր
կր
ստանայ
^էյՔ"՚էէրէ
երկերու
ժողովածուի
երեք
էբ Հաւանաբար
ղոց սորված
քանէ,
մր նա—
խագասԱ
ւթի
ւննեբր :
Ու ինծի գարձած
,
ի ն ք ն
իրմէ գԺգոՀ ,
շթչեց
ականքիս •
Ջե՚լաւ
. . . չկրցայ
ուղածս
րսել
. . .» :
ինչ
լաւ
էր սակայն
այգպէս
,
"էր^եէ
Հայ
արի,
չէ" որ այգ ցոյց կուտար
ղգա–
ցոլմնեբուգ
խոբոլթիւնր
• ՚ .
ՎստաՀ եմ որ Պ՛ Ֆէյաին
ալ
այգպէս
Հասկցաւ;
Բու պատանիի
շփւոթ
լեղուովգ
ՄարոիլիաՀայ
ղաղութն
էր որ կ^արտա -
յա յաէբ իր ե ր ա խ տ ա գի տ ո ւթ է ւնն ու սէբր
գէպի
իր մեծ բարեկամ՛ ր :
Կ՛
ՓՈԼԱՏԵԱՆ
ՕՏԱՐ
ԷՋԵՐ\
« Տ՚ԱՈԻ ԿԵԱՆ՚ԻՍ »
(ՀԱՏՈՒԱԾ
ՄԸ)
Կր
յիշեմ
այղ «ղմբաէսաութիւնը»
: Օգ
նելու
Համար
իր տղոցը
որոնց ղործերը ա–
ղէկ
շէ
է՛ն երթար
, մեծ Հայրէկր
վաշէսա -
ռութէււն
(թել սղսալ , ալւսնգ1ւերու
՚էր՚ոյ
ղրամ վախ կուտար
, բ՚՚՚յց
գէ^՚քր
՛սան ՛ոծ
է էն ել ռստիկա\՚ու.թիւե
բ ՛էէ թ
րէն
մէկը
մեր
տունր եկաւ
խուղարկութեան
Հա ->
մ ար
յ
Տ ունէւն
մ
՛էք
աՀաղին
՚.ո ա կնո լվր ա -
յ՛՛՛ թ1 ^ մր եղաւ • րարեբաէստաբաբ
ամէն
բ
յւյ
լաւ վեբ քա.րսւ , մեծ
՛ոյ րէ՛կր աղօ ֊
թեէ
մինշեւ արեէ
։Ա
ծագէլր
, ել ՚եաէսաճա–
շէն առաք
նոյն առտուն էր որ իմ
նեբկա–
յո ւթե
ան ս գրեց
"I յս տողեբր
աօնացո
յցէ՛ն
մ^չ •
Ընթրիքէն
առաք
ինծի Հետ կր կաբգար
Աաղմոսներր
, մ՚ամագիբքը
, կամ
Եփրեմ
իյոլբիին
Հին ու մին մեծ գիրքր;
Անմիքա
պէս որ ճաշը վերքանար
, կր վերսկսէր ա.
՜ղօթել : իրիկուան
լռութեան
մէ ք իբ մեծ
տրտմութեան
եւ ապաշաւէն
խօսքերր կը
Հնշէին Հատէկ
Հատիկ., ե րկար
ատեն
ինշ
կրնայի
բերել
ք ե ՚ լ ի կամ ինշ կր
նայի
Հատուցանել,
ով անմ՛աՀ եւ մեծա -
Հոգի արքայ... ՊաՀԷ պաՀպանէ
մեղի ա–
մէն աեսակ
պատրանքներէ
• • • Աւ պաշտ -
պանէ գիս կարգ
մր անձերու գէմ • • • Տես
իմ
արցունքներս
եւ իմ ղւլքում՚ս
. • • է
Աեծ
Հայրս
՛լիս եկեղեցի կր տանէր շա
բաթ
օրուան
առաքին
ժամե բ գո
ւթ ի ւնն ե -
րու եւ կիբակիէն
առաքին
պատարագին
;
Նոյնիսկ
տաճարին
մ՛էք կրնայէ
որոշել թէ
որ Աստծուն Հեա ղործ
ունիմ :
ինչ որ քաՀանան եւ սաբկալագր
կաթէ
ին,
ուղղուած էր մեծ ՀօրսԱսածո
ւն
,մ ին
շ–
գ ե ռ
գպի
րնե
բուն
խումբր
Հանէ էս Աստ -
ուածը կը գո ՛էա րանէ ին •
Յայանի է ոբ շատ նաէսնական
ձեւով
մ ք։
կ^արտայայտեմ
էւմ մէքս կաղմուած
Աստ -
ուածներու
այս տղայական
ղանաղանսւ -
թէւնր որ կր բաժնէր ել կը խռովէր
Հոգիս
ա
յն ատենր :
Աեծ
Հօրս Աստուածր
ինծէ, սաբսափ ել
ատելութէէն
կը նեբթչէր : Ան ոչ ոքկը
"Իրէր
I
կր Հոկէր
բոլոբ
արարածնե
բուն
,
՛էրայ էսիստ աչքով
մր եւ ինչ ոբ մեր
մէքր
կը
ւինտռէր
IIլ կր տեսնէր
, չարիքն էր ,
ամէն
բանէ առաք,
մ՛եղքր, եւ
գէշութիւ–
նը: Շատ
որոշ կը ղգա յի թէ ան Հաւատք
չունէր
մարգուն
վրայ
, թէ ան՚լագաբ կը
սպասէ ր յանցանքի
էւոստովանութէ՛ւննե
-
բու ել Հաճոյք կը զգար պատժե լէ ; Այն
ատեն Ասաուծո
յ մասէն
մ՛ա ած
ում
ը Հ՛ւ -
գէէ"
գլէսաւոր
սնունգը
կը
կազմէր :
կեանքիս
մ էք
ունե ցած
ամ ենաղեղե ց
իկ
բանն էր , բոլոբ
միւս
տ սլա լո րո
ւթ էււննե —
բր.
Հողէս կր մթաւթէին
իբենց
անգթւււ -
թիւնո՛վ եւ անարժանութիւնով
, եւ մ էւա յ՚Ս
գար
է անք եւ գրղռռ
ւթիւն կր
պատճաււէին
ինծի :
իմ՛ շբքապատիս
մ էք , Աստուած՝
լաւ ա -
գոյնր եւ ամ ենտ լուսաւո
րն էր , րսել
քլու -
զեմ՛ Հանիիս
Ա՚ւտուածր
, արաբչաղորհ
ու
թեան բարե կամ ր եւ րնականարար
, ինք -՝
նիբենս կր Հարցնէի թէ ինչպէս
կրնար
րէ՜
լալ որ մեծ Հայրս
չէէ՛ տեսներ
այղ
բաբի
Աստուածը
է
ՄԱԲԱԻՄ
ԿՈՐԲԻ
Թաբգմ՛
ԱԻՐԱՆՈՅՇ
(5
եւ վերջ)
. .
Fonds A.R.A.M
