տ ա ^ ե դ ա ^ ձ ը
կարելի
չէր առանց
յոլզոսմի
դիաել
այն
խուռն
բազմութիւնը՝
բաղկացած
Լրիտա սարգնեբէ
եւ
աարէցներէ
, որ կիբա/լի,
օր գեաի
ոլկս կը Հոոէբ
ղէպքի
Օէրքլը
Միլիթէ ռ եւ կը լեցնէ ր բնղա
րձակ
սրաՀբ։
Ն՛՛ր աեոակի
ուխաաւորներ
էին
կարծես,
որոնք
կուղային
Հայկական
Հեբոսռմաբաի
մը
րենց աաբեկան
ոլխաը կաաարել
Լլ
վեբանոբող–
ուած
վեբաղաոնալ
;
Այս
անղամ
աննման
Աւրֆայի
Հերոսամարաին
Յերգ
աարեղարձն
էբ, որուն
Հովանաւորութիւնը
սաանձնած էր Ն՛ախկին
Հայ կամալորներոլ
Ա՝ ի -
ո՚^թւ՚՚^ը
•
Հանղէսը
բացուեցալ
խմբերգով
մբ
Հ<ԱՀ
ա մար–
աին փողն
Հնչեց» , Աւրֆայի
Հերոսներու
ռազ -
մերզը,
զոր զրի առած
Լլ զաշնաւոբած
է Աեսու՛
մենց :
կը նախազաՀէբ
Պ– Արշակ
Զօսրւնեան
, որ իր
բացման
խօսքի՚ե
մէշ շեշաեց թէ՝ օաարներ,
ինչ–
պէս
քդէմանսօն
, կը զարմանան թէ Հայերբ
ինչ ֊
պէս
թ " ձ լ կուա՚ւն որ շա րղոլին
–.
Հ
հ
Ա
խ ա լ է, ըսաւ,
որովՀետեւ
Հոն ուր կարելի
եղաւ,
ինչպէս
Վանի,
5.
ԳարաՀիսարի
, Աւրֆայի,
Ահւսա
Տաղի
մէշ ,
Հ՚"յ1՛ ԿԲՑ""–
՚ոկար
ուժերով ալ գիմս֊գբել եւ
Հբտշքնեբ
գործել։
Սխալ է այն թիւր
ել յոոե -
աես
կ^Ր^ք՚ՔՐ
"–ր՚ո՚ոււաՀմանւի
մէշ
իէ/էՀայութիլնբ
գաա". պարտուած
է կորսո՚ելոլ;
^՚ողովուբզ
մբ
որ զի՚ոէ
պաչտոլանուիլ
ել չմեոնիլ,
կրնայ
նաեւ
դիմ անալ» :
Աւրֆայի
Հ"՚յր՝
Մ իութեան
կ ոզմ է դրաւոր
ղե–
ղեցիկ
ուղերձ
մը կաբզաց
բնկեր Տակոբ
Հիսայ–
ես-նւ : ՀձԱյսՕր» թերթին
կողմէ խօսեցաւ
Պ–
ՊռզոՈ–
եան,
ըսաւ թէ թշնամիին
ղէմ մեր
ժողովք,լրգբ
չրայնուե
ցո՚ւ
կո ւսակց ո՛ թիւններու
, իոկ
Հիմ ա
մենւք , բոլորս
, մո՚ւցուծ
մեր
բոլն
թշնամին
, իրա–
րո՛^ զէ՛^ է "Ր կր "("՚յքարինք
:
Պ • Տիրան
Ատեվէանւհռնւ
նախկին
ռազմիկ
, ֆը–
րանւոե բէնւ լեզո լով պանծաց
ո՚֊ց Ա՛ է՚ֆ՚՚՚յք՛
Հե բո
Աա
մ՛՛ բաբ եւ վեբաշացուց
իր խօսքբ
զ"չելով
«կք՚Յցէ
Ֆրանսան եւ կեցցէ
անմաՀ
Ուրֆսն»;
« Արեւմուսւք»ի
կողմէ
խօսեցաւ Պ՛ Գույո՚-մ -
ճետն,, որ շեշաեց թէ Ո՚րֆայի
ՀերոԱ՚"մարտը
տեղի
ունեցաւ
1915
Սեպտեմբերի
•/եբշերը՝ երբ
արդէն
ուրիշ զտլառներո՛–
ասւ ր ս։զ րո ւթեան մտ —
քստմնելի
քո՛յրեր
շբշո՛^՛ կ՝Ր^Ա՛^՛–
Թբք՚ոկան
բանակին
80
Հայ ղիուո
ւնւերը իման՛ալով
մանրա–
մս.սնութիւ1,նԼրբ
փս-խ՚՚ն ել լուր
բերին
Ուրֆա
:
Եւ իսկոյն
ամբողշ
ժոզովուրդը
իրրեւ
աոաշնւոբդ
ունենալով
Մկրտիչ
Եօթնեզբայրեան
եւ անոր ա–
շակիցբ
քհասթկէ/էնեան
, ՚/էնքր
ձեռք
առին
ինք -
նա՚պաշտպանութեան
Համար, եւ Հերոսաբաբ կո^
ուե ցան
։
« Ցառաշ »ի կողմէ խօսեցաւ
Հ;աւաբշ
Ա՛իստք–
եան, որ վերլո՚-քքելով
մեր
Հեբոսամարտներոլն
իմաստը եւ վւառաբանելով
Հայկական
բազուկին
փառքբ , բացազանչեց
•
- « Եդեսիա, Եդեոիա
, ոոբվեցո՚֊ր
ամէնուն,
յայտարարէ
ի լուր ^աշխարՀի , թէ երբ
ժոզովոլբդ
մր տոդորուած
է քաքութեամբ,
վճռակտնու -
թեամբ,
անձնուիրութետմբեւ
անսասան
Հաւատ
քով, Աստուած
անդտմ
իր բարձունքէն վար
կդշ֊
ՏՈՄԱԵՐ
ՄՈՌՑՈՒԱԾ
ԷՋԵՐ
(2)
էէս ՛
Ինքն ալ շատ ադուոր
ու շատ մաքուբ կբ Հադ–
" ՚ - է բ • ամէն
օր կը վախէր
իր շրշադդեստնե
ր բ -
Րոնք
իբա
րմ է դե բաղան ց կե րսլով
վա յե լչաձել
ո՛–
ճ^չակաւոր
էին, եւ որոնք
Տբմիլվիլի
կամ թ ֊ ո ի -
Ք՚^թէօղի
իսանութնե
բուն
մէշ սլա արա
ստո լած կր
թո՚֊էինւ։
իբ կամաբաձեւ
փոքբիկ
ոաքերբ,
ղորս
՛հաճոյք կբ ղգաբ անշուշտ
ցոյց տալու
շբշյ.
զզես–
տին ծայրէն,
միշտ մետաքսեայ
սեւ
դուլսԼՍ-ներով
Ո՛– Րե բա
յի ամէն է նւ ճարաա ր աբՀ ես տաւոր
էն
շին–
Ո՚֊ած
կօչիկներռվ
ամփուիուած
էին :
Ի՞նչ
օ զ ո ՚ ֊ ա սակա
յնւ , որ իրեն
ծանօթանա
լու
ամէն
շանքերս
աւնտես մնացին
՚ Համբակ
սիրաՀար
՚^Ը^
էի ՚ ոչ բարձրաձա
յն խօստկցութիւնս
,
որուն
՛ակամայ
ունկնդիրն
էր, ոչ իրեն ուդղուած–
յամառ
ու Բոցավառ
նււյուածքս,
ասոնց
ել ոչ մէկբ
կըբ–
ցալ
իր ղեղեցիկ
մարմարէ
արձան՛ի
վայելուչ
անւ–
տաբբե-րոլթեանբ
յազթել. եւ ոչ իսկ նայեցաւ ե–
րեսս :
Ա/ե ատեն
անյաշող"՚֊թ1"–^"
1 Ցունաց քով պզ–
՚"ՒԿ
մԿւալոլ տւՐօԲս
բուո-ն
Հակառակութեան
մը
փոխուեցաւ
այս կնոշ դէմ : Իր Հպաբտ
ձե ւե ր բ ան
կրթութեան
բ տուի եւ իր մեկուսացեալ
կեանքը
րնսւււնիքէ,
մէշ ե րելս– լո՛– Համար
ունեցած դադտ -
^ ի պակասո՛
թեան՚ցը
:
Ամէն
կոզմ
սկսայ չաբա -
խօսել
իբ վրտ ք • որոշ ամբաստանութիւն
մբ ընե -
ԼՈլ անկարող
էի՛, Ր՛"յԱ անանկ
կասկածներ կը
յայանէի
, որոնց
ո՚-մ ու Հասաաաո՚-թի՚ն
կուտար
Ամերիկեան
օրաթերթի
մը մէշ կը
կարդամ
Հետեւեալ
է՚՚՚֊րը՛
\՝։յ^^3ին,
այսին^Փ՛ ասկէ
48
տարի առաշ, Ա–
յովա նաՀտՍդէե
, Կրի^ի/՛
անունով
մ^կբ
նամակ
մը կը դբէ իր մօրը,
որ տակաւին
կբ բեակի
կլէն–
տէ յլ,
՚իաԱւֆո
րնիա ւ Ա ա յր իկբ , նաս ակը
ստացած
է աեցեալ
ուրբաթ
օր,
I –ք
՚իեկտ՛
1951
• - -
Կը պատա Հին ա յս կա րդի յապաղումներ
, ո -
Բոնք Հետեւանք
են բացառր կ աբղսւծ՜եերո
ւ :
Մեր իրականոլիէեաե
մէշ,
յա պա
դյւ ւմնե ր բ ա ր–
կածնեբ
չւսյ , այլ Հընկալեալ
• սովորութիւն
» ;
Եաւա՜շ
, եաւա՛՛շ
. . •
Հարցուցէք
Հա յո ց աղդին
խմ բադիրնե
րուե :
ինչ պատկերաւլա
րդ պատմ ո՚-թի՛ններ
ուեիե
...
Ա–>աւասլւկ քանի
մբ նմոյշնեբ :
Տարդելիւ
բարեկամ
մը օտար
թե րթի մբ
մ է 9
քանի
մը տող բան
ղրեբ է՝ ի նպաստ
մեր ժողո —
վոլրդին :
Ւր նամ ա կը
Հ րաաարակուե
ր է թե բթին
յ՛՛ւն -
ուարի
թիլերէն
մէկուն
մէշ :
Աեպտեմբերին
, կտրօււբ
կը Հասնի
խմբադրա—
տուն՝
նո յն ինքն , ստորադբողին
կողմ է : Հետն
ալ
խնդրանէք
մբ •
Հաճեցէք
առաշին
էշին
վբայ
դնել • • .
3ո՚-^՚՚՚՚-արը
ուր , սեպաեմբերբ
ուր • • •
Հն՚էկաՀ ա լի ^ճաշկեբո
յի՛^»
մ բ
Լ ըսել
կ^ռւդեն
Հացկերոյթ
, որով՛հետեւ
«ճաշ»ը
ուտուելիք բան
չէ)
տեւլի
ւււնեցեր է այսինչ
քււ ղաքինւ մէշ , անց
եալ փեաբուաբին
:
Այս « աննաիսընթաց » դէպքին
նկարադրո՛– -
թիւնը
իսմբաղբին
ձեռքը կբ Հասնի օգոստոս
ին •
Ժամա՚֊ակին
մոռցայ
դբելու,
բայց. Հոգ
չէ ք ^ իմ ա
Հ րա տարա կեցէք • • •
Եբեւե
լի գրոց - բրոց
մը , գասաիսօսութ իւն
"՛Բ՜
ւեբ է մօտակայ
քաղաքի
մը մէշ՝
բ–յ.ւական
շաՀե.^
կանյ նիւթի
մը մասին
,
ա նցեալ
սեպտեմբերին
;
ՊաաաՀական
թ՚լթս՚կքց
մ՜ը ոչ - պատաՀա–
կանը
երեւի
^•ւ.ացս.ծ է
նիւթը
կ՝ամփոփէ
••••
եօթը
էշեբռլ
վրա
յ , գեկտԼմբեբի
սկի՚ւբբ եւ կը
խնղբէ Որ րտտաբակութի՚նբ
... չուշււցնենք
՚ •
Խելքս
շի Հասնիբ
ուրիշ
երեւոյթի
մը։
ինչո՞ւ,
մեր
աւանդ ական
տօԼ՚ա կս-տա րո ւթիւնները
աեղի
չեն
ո ւնենար
օրբ
օրին ։
ինչո՞ւ
օրինւակ, «.Փետրուար
18»^
կը տօնեձք
ասչբիլ
\ Յին ։
ինչո՞ւ
«Ա՚՚չրիչ
24»/՛
սզաՀան՚ղէսբ
տեղի
կ՝ո՚–
նենայ
Յունիս
1իւՍ :
ինչո՞ւ
Ս՝ա յիս ճՏբ կբ վւառ-ա բանո լի Յուլիսին
։
Ամէն «կա ք ւչ ագիբ»
զ ո ց ՛լիա է այգ թո ւա կււ. ն -
նեբրւ
կարելի
չէ՞ ամիս
մը առաշ
արթննալ։
Ամիս
մը առաշ մտածել թէ ով պիտի ատենախօսէ
, ո՞վ
պիտի երդէ եւ ո՛Լ պիտի
քնացնէ
՚ • •
Երբ
այս տեսակ
ման/ր մունբ
րանեբոլ
Համար
դիտողութիւն
բնես , պաաասխանը
պատրաստ է •
Եզբայր
, ի՞նչ տարբեր
ո՚-թի՛–^՛
կ՝բնէ • • • ուք
եղեր է , կտնոլիս
եզեր է ... ազզ բ կը կո ւհանի է
Ոչ,
ազզբ
չ ի կործան՚իբ
, բայց,
ընյթեբցող
կամ
Հ աւն գիւս կան տզզա
քին ին բեբանբ կբ բացուի
է
Այս
ինչ իսեզճ
միլլէթ
ենք, տւլբար ...
Առ։ ուազն
ա յգ չար բե րաննե բ բ դոցելու Հա–
մար
^Լո՛րմ՜է Հանգէսնեբբ
կատարել
որը օրին եւ
նկաբաւլրութիւնյն՚երը
մ ամ ու լին
յանձնե լ
Որբ օ -
րին։
ԵՒՐՈՊԱՑԻ
նէ. Համբուրելու
Համար
Վւյգպիսի
ժողովուրդի
մբ ճակատը »;
(յսւխ Հա յե րէն ել ապա ֆրանսերէն
խօսեցաւ
Ռ՚ս՚լմ իկնեբ
ու
Մ իուիժեահ
կո՚լմէ
ֆրանս՛ական բա՛
նակի
Հբամ ա նս՚տա բ կաքաւե ան , որ ըսաւ
թ է
Հա
յ՛՛ ւն Համաբ տեսակ
մբ բնազդ է քաշոլթեամբ
դի–
մ աղբն
լը թչնամ իին : Հրաւի րեց բոէոբ ա ղ՛ե է.ը ոբ
յատնկայս
յարւլեև
ՀեբոսուՀի
1Աաթուն
՚Բէթէն -
1էեանի անմ աՀ յիչատակը :
Դե ղարուեստական
պատշաճ եւ գեղեցիկ
յայ
տագիր
մը կուգո–ր
լրացնել
Հանդէսը։
Աիրուած՜
երղչոլՀի
Աստղիկ
Առաքէլեան
,
լնկեբակցոլ
-
Իժեամբ
յՅՈւՈՇ ^^VԶ^^^/'
Լդա^ակ)
, երգեց «ճա -
խարակը» , «Աի իոօսք ունիմ» եւ ԱէէմշաՀի
«Նա -
զեէւբ»\
մ ի չտ
ղեզուն խոբ ՛է՛է"՛ ց ո՚-մ ով։
Արտասա
նեցին դերասան
Րաբսեղ
Հապէ շեան
՚ իր
ինքնա^Հէյ,
զի է՛ «Հա
ըսանիքը
առանց
Հարսի»
, իսկ ՛լ ե րասան
Տրղատ
Նշանեան
, Գ. Վարուժանւի
«Զարղը»։
Մեր
նոր
ուժերէն
Աւետիս
՝Բիւվւէլեան
, եւ
ԱեպուՀ
Աբդարե ա ն փա
յ լեց ան
դե ղե ց ի կ
մ ենեբւլ նե բուի եւ
ղուդե րզնե ր ով
՚– Հաճե
լի
նո բո լթ իւն
մ էն
է ր Մ ե–
ս ումենց
ի նոր
ղ ա ^՚ալո րած
ե րկձայն
խմ բե բդը
եւ
իւս բա սլա րբ
Դաշսւայինը
կամ Աաբօն ու
կարօն։
ինչ՚զէս
յա յտա բա ր ուե ց՛ա ւ
,
այս
նոր
զոէ՚^Ր
կր
բաւլկան.այ
երկու
մասէ,
որՈւն
առաշինւբ
միայն
կարելի
եղած էր պատբասաել
Հ՝անդէսին
Համար ~,
Հաճե
լի էր լոե
լ Հնձո ւռ րնե ր ո՛– ներղաչեակ
շար -
ժոլմնեբո՚-ն
Հետ, անոնց
քաւլցրալուր
մեւլեզին է
Նկատելիւ էբ նաեւ ա ռնական
Հագուստ՛ներու
խբ-ա
նամ ուած
մ իօբինա կութիւնբ ;
Տ՛ամ բ Նէն ւէե բշ սկսա
Լ կե րուխում
ը եւ եւրո
պական
պարերը : է՚եմ
Հրաւիրուեցաւ
3>բանս՚այի
մ իշին
ծ անր ո ւթե ա ն ախոյեան
կռվւամ արտիկ
Հա յ–
բապետԽան որ պատասիսանեց
քաւի
մը
Հարցում
ներու : Րեմ Հր ալի րուե ցաւ
նաեւ Պ •
Յարութիւն
Տէրտէրեան
որ ֆրանս
.
մ ար ղական
մի
ութեան
կոզմ է
Հ րալիրռ
լած է մ-ա սնակցե
լու
Հէ է"
Ի^քԻէ
Ո՚լիմպիականին
: Ըսաւ թէ իր ուժերը
ճանչցած՜ է
ղիէ– ուո րական
ասպս֊ բէղին
մ էշ եւ բոէոր
սրտով
կ՝ ո լզէ յաղթ ե լ : Գաբձեալ
եր դե ց ին ե րի տ՛ա՛ս ա րդ -
նեբ
Ա.
ք-իււիէլեան , Աո՚^րէն
Անգրէասեան
, Տիկ–
Ամ իբա յեան, Ար֊ Պէնկեան,
Օր– էֆրէ՚եան
, Օր՛
Ա՚աթիլտ
ԱաբԼ աս Հ
՜՝. ՝ Ոգեւորութիւնը
այն –ա ստիճան
բարձրացաձ–
էբ
՛ո բ ստիսլուեցան
եր կարա ձգե
լ մ՛ինչեւ
էոյ" •
Եւրոպակա՛ն
պարերը
կ՝անտեսսւէին
, սլարելու
Հա
մար
մ՛ե ր տոՀմիկ
պարերը ;
ՇՐՋՈՒՆ
Թ՚ԼՒԱԿԻՑ
ԱԱՅՆՍւ՛ ԳԱՒԱււ-է՜ե
ա.յգ գաղտնւածածուկ
կենցաղը
:
Պոլսոյ
ծանօթ
բնտան՚իքնւերէն
չէ այս
կի
նը , կ՝րսէի
՛էէ մ ս ե լլո ղին , եւ իբ ծերունի
ս իբա -
Հարը
աւելի
Հ ոմ անին կ^երեւա
յ , քան թէ օբինա -
լոր
էրիկը :
^
Ու բարեկամներս
, ինծի պէս դառնացած՛
, իմ
խօսքս
ամէն
կողմ կըտարածէին
:
Րարե բախտ արաբ
իրեն
չէ ր Հասն եր այս բա-մ–
բասանքնեբուն
արձադ անդբ :
կղղեցինեբուն
ու ™,
չա դրութիւնն
ու Հեա՜յ քրքրու
թիւն բ չէ բ ղ՛" Դ րեր ՚
ՀելլէնոլՀինեբբ,
ամէն ատեն աւ/էկ
Հաւ/ո՚-ել՚՚ւ
Հե
տամուտ,
իր ղղեստն՚երուն
տաբադը
օրինակել
կը
շանա
յին , ս։ոս. նց ձեռք
բե րե լու ա նոբ կատա բե
-1
լոլթիւնը
. եւ երբ անցն՛էր
Լիւտտիաքէն
, իր վաք– ^
լ՚իկ
աղուն
ձեռքէն
բռնած
, նազելաճե՚ք
, գ/՚ց՚՚՚-^իի
՚՝
մը պէս Հանգա րտաքքլ
յլ,
ղմ ա յէա՚նքով ու գո՚իես -
տո՚է խաոն
մրմունշ
մբ կը լսուէր
ամէնուն
բեր —
նէն , մ բմ ոլնշ՝
Ոքւ դիս ցասմ ամ բ կր լեցնէր
•
- Ի Արմէ1ս՝1ւս"ւ ինէ, ի Արմենիսա։
Արմենիսա
շնոբՀալի ու Հրապուրիչ
էակ
մ բն
էր • II տ ողնւե ր ու պա շտո ւ^՚ե ո ՛էիա
յն կա քին շու ր–
շբ
. անէոա ր բե բնե բ ո՛֊ Հս^ դիսլ՚սծ
րլլա լո լ չէր • Ի ք
վրա
ք ամէն
բսն յատուկ
դրոշմ
ունէր ,
չաբժուած–
քբ , նայուածքբ
, խօսոլա
ծքբ :
Բնաւ Հետարր.րիր
չէր՛
զարմանալու
սովոբո՛––
թ իւնբ
չոլք. է ր կարծես
. ինչո՞ ւք կա ք ե լի է բ Հաճե
լի
դառնս.լ
իրեն
% Ղ՚ժա արին
Հ ւ։ նելոլկ
, ղոբ լուծո -
դին
այս
Հեշտամբոյր
ո՛– գեղանի
կինն էրխոս -
աացուած
սլա րգեւբ :
ԳՐ–
ԶՕՀՐԱՊ
ՄԱՆՈՒԿՆԵՐՈՒ
ՕՐԸՊՕՄՈՆԻ
ՄԷՋ
ՄԱՐՍԷՅԼ — Պօմոնի
մասնաճիւղին
մէկ շա
բաթ առաշ տուած
Հանզէս - երեկոյթին
չտրոլ -
^ "՜ կո՚-թւ՛ ւնբ Դ"–ր ձաւ Ա անո լկնեբու
Օրբ
ւ
իբրեւ
թա էէ ու պսակ :
^ամ անա
կէն առաշ
խուռն
րաւլմ ութ
իւն
մ ր ,
ծնողքներ եւ Համակիրնեբ
լեցուցած
էին սբաՀը :
Բեմին՛
վր՝–ւյ
չս-բոլս՚ծ
էի՛ե կապռյտ
Խաչի
Հայերէ
նի դ ա ս լն թ ա ց քին
Հետեւող
յիս ունէ
աւեէի
մ ա
նոլկնե բ : Աչքի
կը զարնէր
եռա՛լ ո յն
գբոԼած
« կեցցէ
Հայ կապոյտ
Խ ա չբ » •նչանախօսքբ։
Ըն
կեբՈլՀի
՚Բիպրիթճեանի
քանի
մբ խօսքէն
վեբշ\
բեմ
ը յանձն ուե ցաւ
մ անուկներ
ու
՝- Ի րենք է ին ի -
բենւց Հանգէսի՚Լ
տէրն ու տիրականը ,գեկս– ւիա բ ո՛–
թեա՚ւ՚բ
ուսոլցչոլՀիին՝
Տիկ– Ա– Տէօքմէճեանի
:
Բացմ՛ան
խօսքր
ըրաւ կ . Խ •
ա շա կե րտ ո լՀ ինե
րէն
Օր - Եզիսաբէ
թ ։ Հքաբք
մբ ս՛ բ՚ոասէսն։
ութ
իւննե բէ
՚էե րշ , ներկա յացուեցալ
մ ա՛ն կական
ի""– զ մբ »Աբ–
մ ինէի
լոզ ո՚-մներ
ը»
ղո բ կատա րեց ին
մ եծ
յս՚շո -
ղո ւթեամ
բ ՎարգուՀ
ի կարապետե
ււն եւ Վիրթո -
բիա Մտրկո^եան
-. ՎաբժուՀին
եւ
տնօբէնուՀին
ներկա
յաց
ուց
ին՛ վ՚ոքբիկ^՚ե
րն Ա։.նի Աւե տ ի ս ե ան
եւ
Ժ՚^նին
ՇաՀինւեսն՛
ինչպէս
նաեւ մեծ մայբիկին
7)
նուէրները։
Եէ՚՚է-եբէ
, տ ք. տասանո
լ թ իլնւ ե ր է
վեբ^*
բեմ
ե կաւ կաղանդ
Պապան
իբ դուաբճաիսօսու
–.1
թեամբ, եւ նուէրներ
բւժնեց
Հաբիւրէ
աւելի
տոպրա
կ՚ւեր
ղանաղան
ի՚աղալիքնեբո՚է
ել մբզե -
ւլէննե բ ո՚է , նո լի րո լած կա պո յտ
Խա
չի
կողմ է
Տիկին
Տէօքմէճեան
դրաւոր
ուղերձով
մբ
ծնողք
ներու
ուշադբու
թե ււն կը յանձ՚ւէբ
Հտքեբէն
Ա. /՝ .
9՛./։
կարեւորութիւնը,
յորդորելով
իրեն՛ց
վ,ոք -
րիկնե բ ը յանձնե
լ կապո քտ Խաչի
Հսկողութեան
:
Այս
աոթիւ
ըսաւ թէ ինք ձրիս բարտրամաղ
րոլած
է կապ . Խա
չին
, զա բկ տա լու
Հս մաբ
Հա յե բէն
ի
գասլՐ՚թ։։
ցքին : կ– Խաչի
վարչութիւնը
ոչտբտք
գրաւ վրաս
ՀրասքԱ՚քակաւ
շնորՀակ՚ւ
լո՛
թեան
խօսք
ըսել Տէր եւ Տ /՛կին Տ" է՚գաշե^՛
ն^՛ ե բու
որոնք
ամ^ն
առթիւ
իրեն՛ց լա յն օժանգս֊
կութ
իւն ր
բերած
էին կապո
յա Խաչի
ձեռնաբկնեբո՚-ն
ՒէԹԱԿԻՑ^
Fonds A.R.A.M
