ՕՐՈՒԱՆ
ՇԱՐԺՈՒՄԻՆ
ՀեՏ
ա
Պ ժ Տ Ո Ի թ Ի Ի ն Ը ֊
Լ Ի Բ Ի Ս
Ինչսչէս
գրեցթք,
1951
ԳԼկա. 24ին
Հանգիր
սալոլւասլկս
Հււչա/չււ ւե ցաւ. Լիբէոյ
ա՚եկաիուքժ
էւ—
յ^Հ» ,
վԼՀասլեւուււթեամքւ
Ա՚ոՀամմէա
իարիս
է"
Ա
էնուսէէ
Նոր
ւղետութիւնԱ
ձեււԱարկն է Ա՛իսւցեալ
Աղգե^
բուն, եւ կբ սլաբւււնակէ
իաալակաՆ
նախկէ՚ե բո–
աացոլածքՆեբը
Ափբիկեււն
Տբէոչոլի"^
կիւրե–
՚նայէք եւ
է՛է՛՛՛ն :
Ն՚ոխ1լէն
Օ՚՚մ . կայսբո՚-թեան
ս ա՛ա ց ո ւա
ձ֊ք–,
Լէբէան
քաղաքական
ամ բո
՚լ^ո
ւթ ի ւն մբ կր կ՚"զ -
մէբ
191ճ^՚>
է վեր ^ 1-րԲ Իաալչւոյ
ձեռքը
աևցաւ։
ԲաբԼկարգոլ
թիւնը
ամ բո՚Ոյ՚աԱ՚ն
վեբաՀասաաա
-
ուահ էր \9ձ0է1՛ , եւ իաալէա
Հաղիւ
սկսահ
էր
•վայելել
էբ աշիաաանքէն
աբղէւնքը,
եբբ պայ -
թեցալ
եբկյւոբ՚է
աչխաբՀամաբաբ
:
Պաաերաղմէն
աեմէչապէս
վեր1^ ^ոՐ" Մե -
հերը
խա՛ւն
յանձնախումբեր
էլյւկեցէն
սչա րա ուահ՛
էտալական
1լայսրոլթեան
ղանաղա՜հ
կո՚լմերբ^
« աե՚լէն
վրայ
քննելու
Համար
բնէկներո՚-ն
սւրա–
մագրութէւններն
ու ցա՚եկութէ՚-ննե
ր ը » : Տանձ -
նախոլմբէ
էւրաքանչէւր
անդամ
Հարցը
քննեց
Համաձայն
է.ր երկրէ
շաՀերուն
նակ , սովեաական
պ^ա՚ոոլ է րա1լեե ր ը կ՚ե՚լըակա
-
ցնէէն թէ՝ <ձՏրէ՚զոլ՚՚ոյ
բնակչութեան
բուռն
ցանկութրւնն
է օր ա՚ւա^ էրենց
եյւկրէն
մէ^
Հաս–
տաաոլ՚ւհ
աեսնեէ
խորՀբւլայէն
էշխանոլթիւնը
» :
1յբկար ել աաղնապա
Ո՛
վվւճա
բանութեանց
գուռ
բացաւ
Լէբէոյ
ճակս՚աաղէրը։
ՊաՀ մը
կարսո՚եցաւ
թէ , է վեբ1ոյ
, ՚ է ա յ ն ոլէաէ վերա -
գարձնեն
իր նաիսկին աիբոջ, որ իր բեղուն եւ յա–
մ ա՛լ աշխաաանքով
կենգան՚ււիւէիւն
սլաՀւ՚էեւահ էր
այգ
ամայի
երկրին :
Երբ
է
1947//Տ՛,
Հալաութէւ-ն
կնքուեցաւ իտա -
լ է ո յ ՚>եսւ , մասնաւոր
յօգուահ
մը
աւԼլց՚՚լցէն
դա էնաղբէն
մէ^
,
Հետեւեալ
բովանւէակուիժեամբ
՚
* Եթէ մինչեւ մէկ աաբի
Համաձայնութիւն
չւլո -
յանա
յ Իաալիոյ
նաիւկին
դաւլթա վայրեր
ու մա՛ —
ս է ե
,
Հարցը պիաի
յ՚էուի
ՄԱԿԷն » :
Սֆորցա
կ՝առաջարկէր
կէլրենա
յէքը
թողո՚-է
Ան՚լլիոյ
, Ֆէ՚է՚ոնբ
Ֆբ՚սնոայի։
Մինչեւ
1952,
Տրէ–
պոլէո
ւղիաի
ենթարկուէր
բրիտանական
վաբչոլ^
թեան։
Անկէ վեր^ պիաի
յանձնուէբ
^
իաալիոյ
խնամակալութեան
, տասը աարոլան
պայմանա
-
ժամով
՚՛
« Այո իրաւախոՀութիւնը
թ^ամական
պոռչ -
աուքնեբով
դիմ աւո ր ո՚-ե ցա լ Տ րէոլոլսոյ
մ Է^Ֆ •
Րայց,
կարղ
մը ցո լ՚յա րա բնե
բու
աղմուկէն
աւելիդ
1լ բսեն
բանւլէտներբ
, ՄԱԿԷ
՚քյ^ա յ ազդեց
Ո՛՛Ր է չ
մաաՀոգութէ՚ն
մը։ Այղ օրերուն
տեղէ պէտէ ու–
Նենա յին իտալիո
յ ե բեսփ • ընտ բութ իւննե ր ը , եւ
•Աքրգէւնքը
չտվւաղանց
անորո
շ կը թ ուէ ր ՝•
Ո ՚ ֊ բ է չ
խօսքով
, վաիս կար , որ Համ ա յավա
րնե
րը
7 "՛՛՛Լ ~
թանակեն : Ամէն
Հաւանա կան ութեան
՚էէմ , Անդ–
լէա
իր ՛լիրքերը
ամրացուց
Զ՚՚՚՚աըայի
եւ Ակէյ -
լայի
միշեւ
. . . ;
1949
Նոյեմբեր
2\ին,
Միացեալ
Ազգեր
ու.
ընդՀ • մոզուէը
ոՐ"Լո՚-մ
տուաւ իտալական
գազ -
թավա
յ բեր ու մ<ա սին : Թ ղթ ահ րա ր ը ո՛–"՝" ՚-մնաս
ի -
Ր"՚Լ
յ՚ոնձնաժոզովը
այն ե՚լրակացութեան
եկահ՛
էբ թէ Տբիպոլսոյ
, կիլբենայիքի
ել Ֆէղանի մո -
ղովուր
դնե ր ը քաղաքականօրէն
չափաՀաս
են ,
Հետեւարար
՚զէտք է անկաիսքյւթիւն
չնորՀել տ -
նոնց ։
^է՚Կբէ^
ոաՀմանգբոլթիլնը
մշակելու եւ վար -
չաձեւը
ընարելոլ
Հո՚էբ
ձգեցին
երեք
շրջաններու
ներկայացուցիչներէն
բաղկացահ
աւլղ .
՛ժողովէ
մը։ ՄԱԿԷ ^ ա րզպանը
պէաի
օժանդակէ
ր սա Հ ՚"
նագիր
ժոզովին
, իյ՚են Հետ ունենալով
^Տասնե -
բու
1էքորՀոլբդ»
մը, ոՐ"՛–^ անդամ
նշանակուեցան
Եղիսլտոսի
, իտալիոյ^
, Ֆրանսայի
, Փաքիստանի
,
Անզլիոյ,
Մ– ՆաՀանղներու
րկայաց
ոԼցի չնե
րը :
Տրիպոլիս
, Կիւրենայիք
ել Ֆիզան
պիաի
տային
մէկ մէկ անդամ : Տասներորդը
փոքրամասնու
-
թիւնները
45
Հաղար իտալացիներ
,
13
Հադաբ
Հրեաներ
, երկու
Հազար
Մալթացիներ
եւ
չոր»
Հարիլր
Յոյներ
:
Երբ մարդպան Պ– Ատրիէն
Փելթ
(Հոլանտա^
ցի) եւ իր (ձՏասներու
խորՀուրդ»ը
Տրիպոլիս Հա–
սան, գտան
երկիր
մը, ոՐ զրկուահ
ԲԱալով ի ^
տալական
վերտշինութեան
կարգուսարքէն
, ոք
ներքին
կազմակերսլութիւն
ունէր , ոչ բ1իկ վար -
չակադմ
Լօտւձւշ) , եւ ոչ ալ Հո՚էեկան եւ աչխտբՀա–
գրական
միութիւն
: Արդէն
միաձոյլ
երկիր
մը չէ
Լէբէան,
այլ կբ բաղկանա
յ տարբեր
դէմագիհով
երեք անջա տ երկիրներէ :
Մ աբդպանբ
վէորձեց ա յս անջատ
զսնգուա
1™
հէն
քիչ
՜ շատ ներկայանալի
ամ բողջութիւն
մ բ
կազմել : իւրաքանչիւր
չյ՚ջս՚նէ
Հրաւիրեցին
եօթը
կրօնական կամ աշխաբՀական
եբեւելիներ
; ^՝Բբ^
սանրմ է կեր ու յա նձնս՚խում
Հ1»
կո չե ց ին ղա յն
ւ
Տե–
սակ
մը ընսւրակյ.ն
յանձնաժողով^
"ր Միաց.
Աղ–
ղեբու
պա՚ո
ուի բակերուն
գո բհակցոլ
թեամբ սլի -
Սէի նշանակէբ
սաՀմանաղիր
ժողով
մը,
Լէրէոյ
իյՍ՚Բ
—
Անցեա| ^յւյւթու սրտաճմլիկ տեւլե -
կա-թիւններ հազոլւդած էինք *1|էյրութի ււ՝լ°զում.
ևէյւու մասին, որււ^՚՚ց հետէւանքււվ անզս֊մ մը հւ֊ս
թ–շսւաւնյւ՚–թեան կը մատնւլ1–ին ոզււրմելի ևիւյլակ–
ներսՆ մէջ պււստււպարւււ1^ծ աարագիրները :
Այս աււթիլ իյմբաւգբական մը՝
էԱզգակ–»է\ձ .
ււր կր սւարզէ աղէտին ծաևլաւթ-իւնը
Առանց խոր յուղում
ի կարելի
չէ ր
կարդա
ք
ա յն նկարադրակւՀւնը
, զոր մեր
թ զթ"՛ կէ ց բ
տուահ
էբ Գեկտեմբեբ
Հ.ՕԷ թիլին
մէջ։
Անդբ ^ ՆաՀրի ե–
ղե րակա ն կացութեան
մասին է Իսկ անոնք որ ա–
ռէթը
/1.Տ#ձ^ա1(
ւււնձամբ ականատես
ԸԼԼալոԼ
Հայ–
կական
թաղամասերոլ
մէջ պարզուահ
սրտակեղեք
սւե սա րաննե բուն , երբեք պէտի
չմոռնան
զանոնք :
Հարիւրաւոր
տուներ
անձբեւի
Հեղեդային
ջռլ–
րերով
ո զ ՚ ՚ զ ո ՚ - ա հ , վէո՚լոցները
վերահուահ
կա -
աարեալ
լիճեբու
. երթեւեկը
անկարելի
դաբձահ՛ •
բա զմաթիլ
ընտանիքնեբ
, մեհով ու պղտիկով ,
անպատսպար
վիճակի
մէջ։
՚)՚ժուաբ է
բառերով
տս.լ Հարա՚լատ
տպաւորութիւնը
այն
հո՚է
թշուա–
ռութեան
, ղոբ խստաշունչ
ձմեռը
կը պատճառէ
հակ
կօշիկներով
: Շատ շաաեբ
աո՚-^Ը աաք
թ է յ
մը անգամ
խմ ե լու
Հ-Նաբաւոբ՚ւ
ւթիւնը
չուեին :
Անունդի պակաս,
բբդեղէնփ
չգոյութիւն
, ան
բնակելի
բնակարաններ
• • . Ալ դեռ սկիզբ՛^
^Ր՜
կանց : ^մեռբ նոբ սկսաւ . երկու - երեք
ամիս
տակաւին
անձրեւներն
ո՛֊
Յ՚՚՚՜Ր՚՚՚Ր
պէաէ
թափեն
իրենց
կատաղութէլնը
ել աւեր՛ներ պէտէ գոբ -
հեն աշիսատալոր
Հայ ղանւլուահ՚եե
բու
դաաա —
կարգէն
մէջ։
Այս
րոլորէն
վրայ եթէ աւելցնենք
նաեւ
ընդՀա-եուր
գորհազրկութիւնը,
այն ատեն եղե -
րակռն
պատկերը կ ա տաբեալ
կ՝րԱ՛"յ •
Պիտի
թողո՛^ ւնք ո թ չ, ,ւ.առո լ թիւնը
կամ ուրջէն
անգին
դտնուող մեր
Հայր
նե բուն :
Այս
աղէտը
նոր չէ ՝• Ամէն տարի , երբ
անձբեւ^
նե րր քէչ ՚^՝ բ յորղա՚ւ ատ
ըլլան , նո
յն վի ճակը կը
կբկՆւէւի։
Աակայն,
յ" տարուան
բացառիկ
ձմե–
ռբն ու անձրելԼերը
կրէլնապատկե
ցին
նախորդ
տարիներու
թ չուառ
ութիէ-ն
ը :
Ամ էն էն
ո՚լբա
լին
յէոլր ո ց ա կան՚Լ եր ու
վիճակն
է
:
Անոնք մեհ մասաէ գէ չ Հադուահ
, բոկոտն կամ
հակ
կօշիէլ1։ե ր ով
, ս տ ի պո ւահ
ե՛հ ցեխին եւ ջրա -
կո յտերուն
մէջէն
դպբոց
յաճախել,
մ ինչեւ
հո՚–^~
կե րբ
0Ա.. ւլուահ ;
Ի^նչ պիտի
րլլա
յ
Հ ակաղղեց
ութ
իւնը
քաղաքի
մեր
ունեւոր ել բէւրեկեցիկ
ա՚լղակիցներո՚ն
այս
աւլէտալփ
կացուքՅետն
առջեւ։
Պիաի բաւտկանա
-
ն՚սնք
աւիսո՚՚անքի
քանի
մը րաց։ւկաԿ՛չութէ՛՛ննե
-
ր"վ
,
թէ սլիտի անսանք
մեր
ի՚դճի
ձայնին կատա–
րե լու
Համ ար
մ ա րզ կա
յին ու աղգա
յին տարրա -
կան պա րտական
ո՛ ի^իւ֊ն մբ, որ նման պարագա
—
ներււլ տակ կբ հանրւ՚նայ
իւրաքանչիւր
գիտակից
ու սրտցաւ
Հայու
ուսերուն :
Մ ինչեւ որ պաչաօնական
ոլժեղ
դէմ
ումները
պատկան
ի շխան ութեանց
մ օտ արդիւնք
մ ը տ՛ան ,
մինչեւ որ քա զա քա րա ոլե տ ո լ թ ի էնւե ու կառավաք^ ւ
րութիւնբ
շարժին
. ող՚՚ղՐւմնեբուն
առաջքը առ^^ե—
լո՛– Համար,
ոնձրեւն ու ցուրտը
իրենց
աւերը
պի
տի գորհեն
բնականաբար
նձ
թագաւորէ
Անդբ - ՆաՀբիթաղամս–
սերէն
ներս :
Պիտի
Հանդուրժե՛՛նք
որ մեր Հարաղաաները
մի -
նակ եւ անօ՛գնական
Հիւհին,
լքո՛ւած՝
իրենց
աւե..
լի։ բախտա՛ւոր
արիւնակիցներէն։
Ի՛՛նչ խղճով եւ
ի՛նչ աբժաԼ՚ապտտուՈւթեամր
պիտի
մանենք
մեր
վե բարկունե
ր ուն
ներքել ու պիտի
բազմինք մեր
կրակարաններուն
Հ/,՛֊^^ ,
երբ ան՛լին,
քանի մը
քայլ
Հեռուն
, Հաղարալորներ
կը տառապին
՚ամե^
նա ախուր
պայմաԼներու
աակ ։
ժամանակն
է որ Հայո՛^
առ՚աքինի եւ գթս՛ -
ռատ
Հոգին
շարժի եւ ամէն
մէկը կատարէ
իր եղ–
ենակից ^ րայբական
պա բտա
կան
ո ՚ - թ է՛ն
բ ։
Գանգազել
Կեն ս ա կան եւ ան քետ՚աձգելի
կա
րեւոբ
ւորոլ -
թեամբ
գորհ
մբ կայ ներկայիս
դ լ ո ՚ ՚ խ Ր^Ր^ւԻք
ե՚լբայբական
օգնութեան
ձեռք երկարել
մեր դժ^
թախտ
Հւ71(
յ րենակիցներուն
, որոնք գէէ^ՐՐ Ք"՛–^
շունէն
ել. ցերեկր
Հտնգէստ
, որոնք
բնսւկարանա–
յէն պատոպարաններէ
զրկուահ
Րէէալով
,
Ղ՚՚^է՚Կ
են նաեւ
Հ անղ երձեզէնէ
անՀրաժեշտ
պաշարէն :
Ասկէ աւելէ դառն
աոիթ մբչէ կրնար
Րէէալ
մեր
ո՚-^՚^՚-Ո
ր գաս ակարդ էն բարեսէրական
զդա -
ցումներբ
շարժելու •
Հապա րաւո ր Հ՝՛–՛–՛ յ մո՚նուկներոլ
ստ ո՚-ս՚ր մե -
համասնութէւնր
, Հտյկական
ողողո՚֊ահ
թտզա ^
մ ս՚սեբու
ն մ էջ , ղ տ սքա պա ր տ ո՚֊աՆ է
ցրտառոլ
-
թետն
Հե-տեւանքով
հ՚սնր
Հիլանգո՚-թեանց
եւ
Համաճարակներու,
՚լոՀր դառնա
լ , եքժէ օժանգա -
կութեան
անմիջական
միջոցներ
ձեռք
չա՚ւնուին
:
8որզ՚ո^ոս
գետերու
վեբահու՚՚՚հ
ճամբանե -
բո՛– մէջէն
մեր մանոլկներր
կբ քալեն առանց վե -
րտրկուի
, բարակ
Հադուսաներով
, Հնամաշ
հ՛ակ
աատ՚ամսելու
, սպասելու
ժամանակ
չ կ " ^ յ
՝•
Զ ՚ ^ յ գ
մը տոկուն
կօշիկ, տաք Հագուստ
մը,
Ր"՚–րգէ
բաճկոն՚ա կ մը, վե րմ ակ
մը կրնան
երկնա
յին բա,^
րէք դառնալ եւ կեանք
մը փբկեէ ՝•
Մեր այս կոչր վստաՀ
ենք որ պէտէ աբձաՀ^.^
գանգէ
բաղմ ա.թի
լ
ազն
իլ սրտերո՛–
մէջ :
կարելի
չէ անձնական
բարօրութիւններ
վայլել
արցռւն -
քի , վչաի , տառապանքի
ՀետգՀետէ
աճող
ողբ^եբ -
գութեան
մը զէմ կեցահ
ւ
Օգնութեան
զորհր պէտք է՜
կազմակերպողէ
անմիջապէս
ելադէտաՀ^աբ
մեր քոյ.ք՚^ՐՐ^
մանոլկ–
^^ՐԸ
,
հերերը պէտք է ղդան , որ Հայ
ժոդովուբ–
գը մէկ սիրտ ումէկ Հոգի է միշտ, կ՝ապրի
իբրեւ
զիտակից
Հաւտքականոլթիւն
, Հազորղակից
յւնղ–
Հանուրի
կ։՛ րիքներուն :
Հ
Զսպասենք
որ ող".բմութիւններ
րլլան եւ ւ^շ–
րանքներ
նետուին
մեր առջեւ
գուրսէն
։Ո՚Է ինչ կյէ–
նայ
պէտք է ղո Հարեր է , առանց վա յրկեան
կոր.^
սրնցնելու։
Անձնական
նախաձեռնութեամբ
թէ
կաղմակերսլոլթիւններու
խողովակով։
ք՝էչով թէ
շա՚ոով։
Ամէն
մէկը էր կարղութեան
սաՀմէսննեէ^.^
բուն մէջ :
;– - - Հ
––՝^։։՝Ա"՛^
•
՚ ԲազմաՀ՚սղլօ^բ
Հք^եր
, մթ–^^ղու0՚ք^էն
-
՚է,ն–1^խբնթաց՝՚նղէպ։
մս^՝,^նո՝շ\^հ
եէ^՚ԱղէԽը
մեծ
նալու
վրայ
է ։ ԱաՀմանափտկենք
որքան որ կր -
նանք : է լ շատ բան ի ւիիճակի
ենք բնելու
, եթէ
քէչ
մբ աւելի
մօտէն
Հետաքբքրոլինք
եւ
ղոՀոԳ"՛֊–
թիւններ
ու առջեւ կանգ չառնենք
, ինչպէս
չենք
էառահ ասկէ առաջ, բազմաթիւ
առիթներով
։
՚՚,է*։
(Խմբագրական ԱԶԴԱԿի)"––
ԱԹԼ-Նք-Ւ ՆԱՀԱՏԱԿ
ընկերներու
(Մ• Փափադ -
եան,
կինը՝
Արշալոյս,
ոբգէն՝
Աերդօ ել բանաս–
տեղհ
Մ-սնուկ
Մանոլկեան)
յէշատակը
յարգելու–
Համար
՛այցելութիւն
մը եատարուահ
գերեզմա
-
նատուն
, մասնակց ութեամ բ Եբիա - Մ իութեան
,Կ ՚
հքաչի ել Համ-աղդայինի
ներկայացուցիչ^երո՚ն
եւ
բազմաթիւ
Համբակի
րնե
բու : Գ՛ամ բան ին քով կե -
ցահ^ են նաՀատակներու
սգակիբ
պարադանեբը
եւ
Հ. Ա՝ . Ը. Ա՝ .ի սկա՚ուտնեբն
ու գա^վի1^երբ։
Ե" ա֊
գոյնով
ձ–,ահկո՚–՚սհ
հաղկեպսակ
մը գրոլահ
է Աբ–
ժանթին
գադթահ
բ1կերնեբ՚ոլ
կողմէ
է Խօսէահ՜ է
բնկեր
Պարգեւ
Նաճարեան
, նկաբադրելով
եօթ
տ՛արի աո աջ Հա յան
ուն
շա րագորհնեբոլ
կոզմ է
գորհուահ
ոճիրը
, որուն նպատակն է
մաՀացնեք
կանոնաւչ ր ութ
իւնը պատրաստելու
Համար :
Ա յս յան ձնաժողովը
նախ մ շակեց
իր աշխա —
ւ։։ ։ււ՚1ւ րէ ներքին
կանոնագիրբ
, ո,րուն
Համաձա
յն
բո լո ր ո բ ոշում
երը
սլիտի տրուէին
ե բկու
ե րբ
որդի
մ եհամ ասն ո ՚ ֊ թ ե ամ բ : իսկ որոշում
մը ի զօրոլ
ըլ~
լալո՛– Համար
անՀրաժեշտ
էր
15
քուէ :
Առս.ջին
ա1լնաբկուի
թէեւ
տրամաբանական
,
բայց
իբականին մէջ կատաբելապէս
Հակաժողո
-
վրդակսն
կարգադրութիւն
մ լ ^ էր այս : Տբիպո -
լիս կբ Հաշուէ
780
Հազար
բնակիչ,
Կիւրենայիք
300
Հադար , Ֆիզան
41
Հազար։
Ֆիզանցիները,
ո–
րոնք
ընդՀ • բնակչութեան
5
առ
Հ ա բիւրը կը ներ
կա յա ցնեն , իրենց
եօթ բ քո լէնեբով
կրնա յին ձա–
խո՚լեց\ե
լ որեւէ
ո ր ո էո՚-մ որ Հաճե լի չէ բ իրենց :
)՚սկ
կիւրենայիք
եւ Ֆի՚էան
միացահ
կրնային ի^
բենց
կամքը պարտտգբել
^րկրի
մեհամասնոլ
^
թեան :
« ՚Բսանըմէկերը»
նշանւսկուԼի
լ^տրեցին սաՀ^
մ անադիր
՚^" զ ովր՝
Հաւաււտր
նե րկա
յ"– ց ո՚֊ց
չու -
թեան
Հիման
վրայ։ Այս ալ անարդարութիւն
մ բն
էբ է Ի՚^նչպէս
յաջոդեցաւ
դաւբ
։ Առանց
մանբա -
մ ասն ու թե՛՛ւն ց
մ էջ
մ անե
լու , բսենք որ Հ ո" եւս
քաղաքական
խադեբ
իրենց տխուր Գ^ՐՐ կատա ^
րեցին ; Ոնգլիա
կ՝ա շխատէ ր ամ էն
գնով
գաՀ
բաբձբացնել
է՚մի ր իտրիսր։
Կիւրենայիք
եւ Ֆի -
զան ապաՀով
էին, կբ մնար քանի
մը քուէ
կորզեւ
Տ րիպո էսէ՛^– , կտնոնադ
ր՚՝վ նախատես
ուահ
մ եհւս -
մասնութիւնը
ո՚նենալու
Համար։
Լոնտոն Տրի -
պոլսռյ
ներկայացու
ցչութեան
մ էջ
մտցոլց
իր
դոբհակալ
(^.միլֆքժի^^ե ել անոր երեք ՀամախոՀ -
ները ։
Ա՚ւաջին
բողոբբ
րարձբացո՚-ց
մարղպան
Ա.
Փելթ : ս ԱԿ ի ներկա յացուցահ
տեղեկագբին
մէջ
կ՝ըսէր թէ Հքսանըմէկերը
վստաՀութեան
զեզհում
՚էորհահ
են , ել յաԼղդնահ
են տալ
բո լո ր ո՚Լին
Հակաժււզովր՚էսւկան
ո բո շումնե բ
տ
Բայց , բանբ
բանէն
անցահ
էր • ՚ • :
ԱաՀմսնադիր
մ՜ողովէը, եւրոսլացի
մասնագէտ–
նե բու
օժանդակութեամբ
, պատբտսաեց
սա-Հմա -
նագբոլթիլնը
եւ որոշեց
վարչաձեւը
•
Լիբիա
թադ
ւլ ւռ բութ
իւն պիտի
րլլա
յ , եւ թաղը
պիտի
յանձնո՚-ի
Կիւրենտ
յիքի
էմ իբ
Մ ո^ամ մէտ
իտրիս
է լ ՄաՀտի
է ս Աինուսիի
, իտրիս
Ա • անունով
%
քք՚ա՚լ աւորս՚նիստ
քաղաքը
պիտի
րյյայ
Պենկազին
,
ել ոչ թէ վ;,րչական
մայրաքաղաք
Տբիպոլի
սը ,
Ո՚-ր
երկու
ո ում բ սաացահ
է բ նորբնհա
յ թագա -
ւորբ, երբ կ՝ուզէր
մ՚ուտք
դորհել
Հանդիսաւորա–
պէս :
էմիրը երիտասարդ
տաբիքէն
միացահ էր Անգ–
էէոյ
ընգդէմ
իտսւլիոյ՚է որ յանդգ՚հահ
էր տե -
՚լաւոբուիլ
Աո՚-էղէ
ջրանցքին
մօտիկ,
բրիաանա -
կան
կայսրութեան
ճամ բուն վրա^
Անն ե րե լի յանցանք
մ ը կը Համար
ո ՚ ֊ է ր այօ
պա բաղան
Թ • 1Լ՚ Թ ՚
Fonds A.R.A.M
