քօոմ6 շօ– 1925,11.Ը.Տ. 376.280
17, ւ^սշ Օաոշտատ - Բ/\1Հ1Տ (13-) .\Աէքօ : 10Լ8ե^Շ
Վէցամս. 1100 ՓՐ–՛ Տար.2200, Արտ– 3000 ֆր •
էէԼ ՕՕՏ. 1 5 - 7 0 ^ 1 0 Փ
ր–
€.€.Բ.
Րօքւտ 1678-63 )
28րդ ՏԱՐԻ - 28՛ Ճա16« 1^օ. 6654-Նոր շրջան թիլ 2065
1952 Կիրակի 6 6ՈՒՆՈԻԱՐ
Խմթագիբ՝
Շ՛
ՄԻՍԱ-ԲԵԱՆ
ՄԵՐ
ԽՕՍք՚Ը
Ա80 ՃԱԿԱՏՆ ԱԼ ԱՆ&ԷՐ
0 Ր Ը 0 Տ Ի
Ինչսքէս
Հանբա
յիՆ կեանքէ
մէշ,
մշակոյթի
ճակատին
վրայ
եւււ ՀեազՀեաէ կր շեշտու.ի
անտի–
րութիլՆը։
Մանաւանգ
այն Հայաշաա
կեգրքյննե -
բուն
էէ էշ քյբ կբ յաւա կնին գեր կս. աաբել :
Գրոգներ
յիչա այ ունիւք :
Հրատարակիչնեբ
ալ չեն պակսիր ; Ե*֊ <1.ը1՛թերցասէր Հասաբակու. ֊
թիւնբ–» կբ բաբեՀաճի
ղանաղան
գէրքեբ Գ^^Լ
պարբե րա բաբ
%
Իայց , ո"ւր երբեմնի
իւանգավաէւքքէ֊թի՚նբ
,
՝"Ր
ևԸ. ՚ Լ
՚ " Ր
՚ " Կ է ր ոչ միայն
ե ր իտասա
րգոլթիլ՚ն
բ,
այյեւ
Հին սերունղբ
. . .
Այս ճակատին
վյւայ եւս, ամէնէն առաշ
երի^
աասաբգնեբբ
իբեԼք
սկսան
բնկբկիլ։
Կամ նոբ
ուղիներ
փնտռել,
միչտ կէս ճամբան
մնալու
պայ
մանով :
ծ*–
այսօր
Համրանքով
ղրիչ^եբ
մնացահ՝ են
Լոյ"
- ՚Բաղաքին
մէշ
, ծւս.
ռայելոլ Համար
Հայ -
կական
մչակոյթին
յ
Գոնէ վառ պաՀելու
Համար
տար
ինե
բոլ վաստակբ :
Պատճառնե
բու
մ՛ասին
միչա ալ կրնան ք խօ -
" ի լ –
Այսօր
միայն
իբականութիւնբ
կը մատնա -
նշենք
, իրրեւ վարակիչ
ախտանշան
մը։
Երբ աՀակոչ կբ Հնչեցնենք
յանուն
տարաւքիր
բաղմ ութեանց
ինքեասլա չասլանո
ւթե ան ,
անշուշտ
կ՚՚բմբռնենք
թէ վւրկոլթեան
ղօտինւե բուն
գլէսա -
՚֊որքլ կբ կաղմէ
աղղայէն
մշակոյթը։
Աբգ
1
մեր բա րո յական եւ նիւթական
ուժե -
բուն ո բքանը տբամագրած–
ենք, այգ
մշակոյթին
ղաբղացմ
ան եւ ղօրացմ ան Համ ար
յ
ինչպէս
ամէն բան, Համբաւներն
ալ կըմա -
շէն տարիներու
լ^թացքին
; Մանաւանգ այս Հա՛ -.
մ ա յնակուլ
պողստանեբուն
վյ՚այ :
Գրոց -. բրոց
ժողովուրդի
մեր Համբաւբ
կբբ–
նաք՛՛յ երեսուն
տարի եւս դիմանալ, եթէ չաբոէ– ՜
նակենք
յօբանշել
: Աամ ղոՀանալ
Հին վւառքեբով
:
Այս
ճսվլատին
վյբայ եւս նո բէն
Արեւելքն է որ
ճերմակեբեռ
էլեբեւայ,
եթէ ուղենք
բաղղատու
-
թիւն
մր կատ՛արել–,
Հաշուա՚՚ձ– էք թէ տարին
քանի
Հա յերէն
դ1՚րք
եւ
Ո ՚ ֊ ր ի չ
հ բ ատա բակ
ութ
ի՛ններ կը սպառին
, օ –
րինակ
, Լիբանանի
եւ Ֆբանսա
յի
մէշ ։
Մ օտաւո րապէս
նոյն
Համ բանքն
ունին
ե բկռւ
գաղութնեբը
:
Ո՚՚բը
տւելիւ եռանդով
փարաձ՝
է
•աղղային
մշակոյթին
ղարդացման
:
Մի Ր"էք թէ անոնք դպբոց
՛ունին,
մենք
միայն
շաբաթական
հ՜ադկոցնեբ :
Գպրոց՚սկան
սեբռւնգէն
դուրս
, տակաւին
ու– ՚
նինք
բազմութիւն
մբ ոբ կարդալ - գրել գիտէ, ոՐ
կ^բմբռնէ
մշակոյթին
արժէքբ։
Ե՛– սակայն
, կը
էէուլանայ
:
Շ ատեր
ուն աչքե բբ
շլացաձ՜ են օտարին
ելեկ
տրական
լո յսէն , եւ զ ժկամա կո ւթեամ բ ,
տեսակ
մբ աղզա
սիր ութեամ
բ կր
մ օտենան
Հայկական
ճրագին որ կր լուսաւորէ
իրենց ճամ բան ։
Անտի րութ եան
մ եղքր
միայն
Հտսարակո՛– -
թեան
՚իրայ
չիյ՛նար
\ (\չ ալ միայն
միեւնոյն գետ -
նին վրայ :
Ուսո՚-մնական
կոչո՚֊ահ–
դասբ
ինք
տակաւին
չկրցաւ
տղամաբղու
զիբք
մբ բռնել
այն բարբա–,
բոսութեանց
Հանդէպ ոՐ կր կատարուին
աղաա
արտասաՀմանի
մէշ ալ :
Ա՛արղանքներ՝
լեզուււ կան թէ գրական ճակա–
"՚Ւ
՚Լր***յ^
ՒԲՐ^՛՜ ^ Է
միասնականութիւն
ստեզհե–
լոլ Համար հ
Նոյ^
Ի՛՛Կ ո՚նինք
բուրեմ իտ կամ
ն.ենգամ իա
դպիրներ
, որո^ք
Հիմակոլրնէ
պատրաստ
են « ի
վերին
Եբո՚-ո՚՚՚զէ՚ք
^ ե րզե
լո
լ աբեւմ տաՀա
յ լե -
զո՚^ին
դլխուն ։
Մ ինչգեռ
, իրենց տա ր րական պարտականու
-
թ ի ՚ ն բ պիտի
բլլար ոչ միայն պաշտպան
կանգնիլ
տաբագիր
բազմո՚-թեան
ց երկունքին ս՛ վաստա -
կին, այլ եւ ապացուցանել
թէ Հասարակ
տզէտ
—
ներ են անոնք
՛որ կբ փորձեն
արտտսաՀմտն
փո -
խադրել
Երեւանի
մէշ մչակուաձ֊
կեդէէ պատ -
ուաստր
Երեւանը
ինք բռնահ՜ է ճամբայ մրոր ելք
չունի։
Վկայ՝
պարբեբաբար
կատաբուահ՜ ^գիս -
կուսիա–»ներբ
(վիճս– րանյ-ոլթիլնր)
, ո՚-բ
Իր"՚Ր կբ
Հբմչտկեն
տդիտո՚թի՚՚^ր
եւ իմասաա
կո
ւ թ իւնր
I
Այնտեղ
աղատ ասպարէզ
տրուահ է
տնւաբոյս
րանասէրներոլ,
որպէ"ոԻ Վ^Ր Ի Վ ՚ " յ ր չրՐ^
ամէն
բան՝, իսկ այստե՛՛ղ։
Ո՛՛վ կբ ստիպէ
կապկել։
Շ •
ԱՅՍՊԷ՜Ս ԷԻՆ Ա՚սՈՆ-ւ^ • • •
Բացառիկ
թիւ՝
Ո ՚ ո ՚ ֊ բ է ն ի ել Շանթին
Համար ՚
Իրենք իսկ բացառիկ
բազմոլթեաե
մէշ, րացա–
Ո-իկ՝ աւե
լէ լա յս եւ Համ ամ արղկա
յին
իմ աստով՝,
պէ՛տք
ո ՚ - ^ ի " բացառիկ
թիլերու,
իրենց
դոբհը
յիշեցեելու
Համար
մաբգոց, "րո^ք
յիսնամԼակ
մը անցահ ենիբենց
քո վէ Լ ;
Եղան
Հայեր ոք Հարցուցին
• «Ո^վ է Ո՚ուբէ -
նըՖ
։ Եւ Հա յե րէն
կարդալ ֊ Գրել գիաց ո՚Լ^ե ր ,
ռ–
բոնքՇանթը
վւնտռեցինք
իբենց
յիշողութեան
մէշ%
Անո լք չվւնտռեցիե
^ա
յ
ժ ո՚լ՚՚վուէ
դԼ՚ն ամ
կնէն
հանբ վէ րքե րբ , ամ ^ նէն խոբ ցաւե ր ը ,
ամ կ նէն
կարեւոր
աշիսատանքները
, լնտբութիւմ»
մը կա -
տարե լու
Համ՛ա
Ո՚ուբէն եւ Շանթ
չսակարկեցին
իբենց
ո՚-մե–
ՐՐ*
իրենք երիտ ա սարդութ
իւնբ ել կեաԼքը,
նետ–
•ուելու
Համար տառասլանքի
հո՚Լո՛–^
մէշ որ յա -
ճախ կը կարմրէր
Հայ"ւե
արէլւո՚է ՚
Հետեւե ցա՛ ք քիուբէնին
կեանքիս • տե սա՞ ք թէ
քանի տարե կանին
յս. վւշտակուահ
էբ իր
մողո -
վո՚՝բգին
ազատութեա
ն տեսլականով
: Տարիք
մը ,
որ ա յժմ կը հառա
յէ
մ իա յև ամ
Հ
ն կարգի
ղա յե
լքի
արդաբացՍան,
կամ՝ լաւագոյն
պարագայէն
ուսա–
նելու։
Շանթը
մ անկա վա
րժ ո ւթ ե ա՜հ ել փէ լէսոփա -
յութեան
ուս ուց ր շ է բ ՊոԼսո
յ էսաեաերև
մ՛էշ ,
շաբա թական
մ ^կ կէ սօբէ
՛Լէ բշ
> երեք կամ Ա՛ա՛ -
ց՚՚՚-ց
Րչ կռ րդե րուե
:
՚Ւպլաց ր ա շակե բտնե բ ը եւ ու–
"Ո՚-ցՐչ-^ՐԲ
Բ՚՚Լ՚՚ՐՐ
կր Հասկնային
թէ քանի մը
վա յրկէւա՚ե ուշացած է Շանթը իբ դա
սէն : Վե
բշին
յար
կբն վյրա
յ բաց-ուող
երեք դա ս՛ա րաննե
բու աշա–
կերտու՚>րէւերը
ւէ ի^աւցքին
ու
սանդո՚-՚լեե
բ ո*–^
վյ՚ա
յ թափած՜ կ ՝ր) լա յրս– ա յգ
քանի
մը վա
յրկեան–
նԼրուն
Համաբ,
սւ թռչունի
երաՍնեբու
պէ՜ս
յան–
կարհ կը ցբուէիհ
,
երբ Շանթին
շ՚՚՚-քբ
տեսնէին՛
առա
շէն
յարկին սա նգ ո՚-՚լին
վյ՚ա
յ ;
կա
յրն
այ. շուշտ շատ սիր ուահ
ո՚–"ուցէչնեբ
մե՜ր ղպրոցին
մ Հ՜^ ,
է՚^Լ՚գէ"
^՚1վ՚շէ արք– ՚իուրեաե
,
քւքաժակը,
չՀաւաբեանը,
Սիպիլը,
է՚Ո՚֊բգէնը
։
Բայց ոչ^էկբ
կբցահ էբ ՇաՍթիե խաՍդաւէառու
թիւսը
ստեղծել իր այնքալ չոր դասեբո՚-ն
Հա -
մւ
՛Ր ՚՛
Մեծնդ Խ կսէ ոո։
փ ո 1 բ ե ք ը
ԽմաձպԱ
Ի՞ՆՁ ԵԼ՝Բ ՊԻՏԻ
ՈԻՆԵՆԱ6
ՄՈԱԿՈՒԱՅԻ
ՆՈՐ
ԾՐԱԳԻՐԸ
Եբէկ ամփովւեբ
էինք
Վիչինսկիի
նոր հրա -
՚էիրը
է
ոբ ով կ ՚առաշաբկէ
ր մէկգի
գնե
լ Հաւա քա -
կաԼ
ապաՀովութեան
Համաբ
նա խաաես
ո՚֊ահ՜
մ ի–
շոցնեբը եւ աբտակա րգ նիստի
Հրաւիրել
Ապա -
Հովութեան
քս որ֊ւ^լրդը,
մ իշաղգային
յարաբե -
բութիւննեբը
բարելաւելու
եւ ՝Բորէայի
պատ^. ^
րաղմբ գագբեց՜եե
լո
նե,
Համ։
՛Ր–
Իբմ է առաշ
ԱապաՀգիւլն
էբ նո
յն դասեր
ո՛ն
ուսուցիչը
.որ կր սառեցնէ ր ա շա կե ր անե բ ո՛ն ա -
րիւԼբ
իրենց
եբակւեբուն
մէԼւ
Շանթ
մը պէտք ե–
դալ որ մեր գսլբոցէե
նեբս մոոցնէ
ձմ՚րա՚ե
ցուրտը
ել
դա ր ուն
բերէ
մեղէ
Համար
։ ինչպէս
աւելփ
վերշ Շանթբ
եղաւ
֊որ դարԼանայիէւ
ն՛ոբ չուեչ
մ՛ը
բերաւ
մեր Հինաւուրց Ա՛ Բ • Գ ՛է պնակէն
մ՚ոռ -
ցնեէու եւ
Լա֊սարեր^ճՀւ/,^
էոյ"
"փռելու
կովկա -
սէն
Պոլիս,
Պոլսէն
Կիլիկիա։
ՍՕՍԻ
Ո%ԲԱծԵԱԼ
ՌՈՒԲԷՆԻ
ԵՒ Լ– ՇԱՆԹԻ
Ն ուիր ուահ
թ է ՚ ՚ ե րբ
լո յս պիտի տես ւեն շա -
բաթ
Լ1Ւուբէհ) եւ կիբակի
(Շանթ),
կեդր. Կո ֊
մ իտէի
կազմակե
բսլահ սգա Հանդէսին
՛առթիւ որ
տեղի պիտի
ո՚նենայ
Զունոլար
\ Յին ։
4^
՚Օւ^ Ա&
՚ԱՏԼ ՜<1& ՚Տ1Լ
ՏԽՐՈՒՆԻ — ՎՐԹԱՆԷԱ
ՎԱԶԱՐԵԱՆ
Երկտող
լուր մբ Աարսէյլէն
•
Ըւկեր Վր -
թանէս
՚Լադաբեանն
ալ թաղեցինք
Գեկտ–
3\ ին ։
՚հժ բախտաբա
բ ժամ անա
կին
տեղեկութիւն
տըր -
ուահ չէր , պատշաճ
յ ուղտ բ կա
ւո բ-ութիւն
մը կա
տաբելու
Համար։
Հ-..Տ՛ Գ՛ Շրշ՝
Կոմիտէն
կը
խնգրէ իրցաւակցո
ւթիւնները
յա յտԼել
Հ րապա -
րակալ
։
X
Ողբացեալ
(նկեբը,
80/յ
անց,
մեկուսացեա/
կեանք
մը կը վարէր
տաբինեբէ ի վեր,
առողշա–
կան պաաճառներով։
Մարսէ
յլ
փոխադրուելով
1896^
շարգերէն
վեբշ,
ապբուսաի
միշոց
մը ճա
րելէ եաք , կը նո՚֊իբոլի
յեզափոխակաև
աշխա -
տանքի
X. Աասնաւորապէս
դորհօն գեր կատարահ՜
է զէնքերու
փոխադրութեան
Համ՛ար , որ յան -
դգնութիւն
ել գագտնա
պաՀ ո լ թ իւն կը կը պաՀան
շէ ր այն ՛ատեն ալ։ Իր յուշերէն
կարեւոր
բաժին
մբ ամփոփուահ՜ է Հ. 8՛ Գ– կեգբ. կոմ իտէի
վեր
շին Հրատարակութեան
մէշ
(Հ– 3 ֊ Գաշնակցու -
թ-իւնր Եւ֊րււպայի մէջ) ,
ուր կը պարզուի
նաեւ
Մարսէ
յլէ նորակազմ
գաղութին
կեանքը,
մինչեւ.
1922։
Ողբացեալ
(նկերբ
գոբհօն
մասնակցութիէն
ունեցահ
է նաեւ աղգա
յիե
կեանքի
մ էշ ,
իբրեւ
գաղութին
սակա լաթ
իլ կազմ ակերպիչներէն
մ է .
կր։ Ա եր ցաւա կցութիւննե
ԲԱ իբ ^աանեկան
պա -
բագանե
բուն
։
Երեք Աեհերը ֊ Ա. X աՀանգներ
, Անգլիա
եւ.
Ֆբանսա
անմ՝իշապէս
ժխտական
՚չէրք
մբ բռ -
նեցին այս հբագբին
Հանդէպ, իսկ Ա՛ իշին
Արելել–,
քէն
եօթը պետութ
իւննե ր
Հվեցբ
արաբական)
նպաստաւոր
ը1դ՚ւ
ւնե լութ իւն կատարեցին
, գբլ՜
խալոբոլթեամբ
իրա֊նի։
Եօթն ալ Համաձայն են
որ ԱպաՀովութեան
կորՀ ուրդը
անմիշապէս
ար -
տակս րգ նիստի
Հրաւիրուի
, լուհելոլ
Համաբ
՚Բո–
բէայի
պատեբաղմբ,
բայց վերապաՀ ենմիւս կէ–
տի մ՛ասիս
անմ իշապէս
շնշել Հաւաքական
ա -
պաՀովութեան
Համաբ
ձեռք առնուահ՜
միշոցնե -
րբ։ Կբ կարհ
ուի թէ " ՛ յ ս վեբապաՀում՚ով
եօթբ
պետութեանց
պիտի
միանան
"՚֊րէշ
ասիական եւ
քանի
մ բ ա րեւմտե
ան եր կիր Լ եր եւս
։ Հոսանք
մ ըն
ալ կա
յ որ կ՝առաշարկէ
յե տաձգել
՝Բորէայի
խըն–
՛ւ իբբ եւ պա րղա պէ ս նիստի
Հրաւիրել
ԱպաՀովու
թեան
քՍոբՀուրդր
, քննե լո լ Համաբ
աշխարՀի կա–
ցո՚-թի՚-՚՚բ
•
Մ • ՆաՀանգնեբու
արտաքին
նախաբարբ,
էչի -
սլն,
լրաղբական
ասուլիսի մբ առթիւ
բացատրեց
թէ
Վիշինսկի
խայհ մբ կ՛՚երկարէ
արեւմտեան
սլետութեանց
եւ եթէ ըԼղունին
իր
առաշարկւերը,
պիաի
ոչն՛չացն՛են
երկու
չօչտ՚իե
լէ
արդիւնքներ
,
Հաւաքակա
և ասլաՀովու
թեան
մ իշոց՚^ե
րբ
եւ
՚Բոբէա
յի
զիւա՚էագարին
Համա ր չաՀ ուահգե տ ին ը
է
Ամ ե րիկացի
նախ՛ա րաբբ ա յս առթիւ
Հե՚լնեց
Ս թաԱւնի
այ՛ն
Հե՚ւաւլիբր
որ բա րեմ՛ ա ւլթութ
իւննե ր
կ՚՚՚֊՚լ՚լէբ
ձափո-ի
^ եոր տարուան
առթիւ։
էՏետոյ
դիտել
տուաւ թէ էիուսեբը կբ պաՀա՚Լչեն
գատել
ձափոնի
կտ յսբը
ւ՚Րրե՛– սլատե րա զմ ի ՚ոճրա՚լոբհ
,
կը
մեբժեն
տեզեկութիւննեբ
տալ Հազարաւոր
գե–
րբևերու
մասին , կը բռնա՚էբաւեւ
^^աՎւոնցի՚սեր
ու
ձկնոբսանաւերը
եւե • :
՚իաղաքա կան յաւձնաիսո՚-մբը
կը
չտր՚ռւնակէ
քննել Հաւաքական
ապաՀողո՚-թեան
մբչոցնեբը
;
Վերշբն
Լիստին
մէշ ՚եախա՚էա֊,ը
գիտել
տուաւ թէ
տակաւին
ձյ պաաոլիբակնեբ
կ՛ո՚՚՚լեն
խօսիլ
եւ
խն՛ղբեց
կաբՏլչւ
եւլտծչ՚ն
չ՚՚-Վէ կարճ խօսիչ։
Ֆբան–
սայր
Լերկայացուցրչը,
Շ-ողէլ,
իօսք
առնելով
ք..նագատսց
՚Հրշրսսզրի
հ բա՚էրբը։
Այ"
առթբւ
Հե՚էնութեաժ
բ դիտել
աո՚֊աւ
է) կ Վիչէ՚՚"ԿԻ
էր՚"Ր
խառնեց
այլաղան
խնդիրներ
,
Սուէզի
շրա՚ւցքրէ
Իրանը,
՚Իըլ՚սաոսէ
հնո՚-՚-՚չըէ
Աեւղմ ոսեերը,
1՚ոք–֊
ֆէլլըբ
ըետաւիքր.
Փլելէն
, Շ"ւ՚1անի
հրագիբ
^
Նա՚բոլէոնբ
եւե՛։ Եւ մ՚երժելով
իսոյ.Հրգային
ծ
ը–
րագիրը
, բացատրեց
թէ
Սիո՚^թի՚-Ր
գրեթէ
յիս՛ուն
անգամ խավւա նե ց Ապա Հովոլթ
եան
11/ոբ
Հ ո՚֊րգի^
ա չխատանքը
, Վեթօ
դնե լով ել
անելէ
մատ^ե լով
Ա՚լ՚լաժ
ո՚Լովի^
Ս եհա՚յ աս •. ութ
իւն
ը
է
Ամերբկեան
նել՚ղայացուցիչն
ալ ՚էերժեց Վի–
շինսկիի
հբա՚լիրբ,
գիտել տալով թէ
՚Բորէայի
Հաբցրն
քննոլթիւԼը
կր^այ
վտան՚լել
՚լէւնադադա–
բի
րա՚ե՚ակցոլթիւններ
ը ճիշդ
այն
միշոցին
եբբ
սկսահ եե գետին
շաՀիլ
յամրաբար
։
աիւՍալքւ
կռիւևևր
ԱոԱզ\ւ Աէջ
Եշ– փր արիւնալի
կռիւներ
տեզէ
ունեցան
Աո՚-էզի
Լսանցքին
չուրշ,
Անղլիա ցինե ր ո՛ն եւ 0 -
կիպտացի
քյսա իկա ^նե բուն
մ իէեւ , աեւե լով
երկու
ժամ։ Այս կռիւներուն
Հետեւաւքով
Անգլչւացինե–
րը
ամրողշ՚՚վին
խափանահ
են Սո՚֊էզէ՛
Հաղոբ -
գա կց ո լ թ ր ւն ը Օգիպտոսի
մ Լացեալ
է1 ասին Հետ ;
Այլեւս
ք " ՚ ր ի ՚ – գ պիաի
չղրկեն՛
Եգիսչտացիւեբուն
:
Եթէ նկատի
առնենք որ 1՚աՀիրէի
մէշ \ուկէս
մի^
լիոնէ
աւելի
բնա կչութիւե
մ՛ը կայ, մայրաքազա
-
քին
ամբուլյէ Հանբա
յի՛ն կեանքը
շ լատմ՝ ան կը դա -
աապաբտո՚-ի
՝՛
Ս ուէզէ
քաղաքէն
մ էշ եդիպտական
զինեալ
խում բեր կըչրշէւե վ՚ողոցները։
Նոր կոիւ մը
հայր
տո՚֊աւ
՚առշխ օր, երբ Ե՚լիպտացիները
կրակ բա -
ցին
նչանատռլ
գորհիքին
եւ շրաղտմ՚աե
գոբհա -
րանին գէմ ։ Բբիտանաց
ինե բ բ ստիպուեցան
դիմել
իրենց
չորս
հսկայ
Հրասայլերուն
,
–որոնք
հանբ
թնդանօթներով
կրակ
բացին
եգիպտական
դի րքե ր ո՛ն դէմ ։ Ըմ բոստներ
ը Հաստատս
ւահ
են
գորհաբաեին
շրշակայ
շէնքեբուն
մէշ։
Անգլիացի,
ները գԼդացիբ եւ Հրասանդներ
ալ գորհահեցին
է
Արարներուն
կողմ է սպաննո՚֊ահ
են երեք
Հողէ
,
քանի
մը Հողի ալ ՚Սւրաւոբոլահ
են ։ Ա՚իակ Անգ -
լիացի մբ վյւրաւորուահ–
է ձեռքէն ;
Միւս
կո՚լմ՚է
, շյւազտման
՚լոբհաբանի
ճամ -
բուն
վբայ,
Աբաբնեբբ
կրակ
բացին
անղԱ՚ական
կառքերուն
վբայ։
կռիւբ
տեւեց
մէն՚չեւ
ոլչ ղի ^
շեր : Յարձակողներուն
մէշ կը գտնուէին
բազմա–
Fonds A.R.A.M