ը
–1լան
վայրերւլ;
Մարղուա
աչքը Հաճոյքով
կանգ
1լ՝տռ՚եէ անոնց վրայ,
երչանիկ սփոփանքով մը,
էնչսչէ՛՛
՚ մայրամոլաի
բոցավառ
աեսարանին
վրայ, որ արղէն մռլաք ղործած է
արուեսաասէրի
՚^Ը Բ"յ^է^ ներա I
X
ւիուսական
օփերայի խոԱրր,
նախաձեռնոլ -
թեամր Պ՛ Նիկողայոս
կորղանեանի
,
վերշերս
Եէնայի
թաարոնին
մէջ
նեբկայացուց
Ռէմսքի
կորսակովի
«Զարին նչանածը»
, օփերան
չորս ա–
րարով :
եղերական
պաաձ՚ութիւնր
դիւ֊ղացի
աղքկան
մէշ, պարղ եւ անմեղունակ
, որուն
գեղեցկութիւնր
սակայն
Հյէյքսփիրեան
ողրերգութեան
մր
րոլոր
աաորոգելիներր կր սաեգծէ : Լք ոլեղին
կիրքերու
Հնոց
ձ՚րն է, որկր բոցավառի
իր
չ՚՚ւբք։
Նա–
խանձ , ատելու թիւն
, յուռութք
, թ\ . յն , գաչոյն
,
լ.
լ ա յս
րո լո ր ին
մ էք յամ րաղին
կ՝ ող եվաբի պար–
ղունակ
գե ւլքկ-ւ ւՀ ին , ին չպէս
լամ ր ա լ՛ին
մ օտեցող
ցայղաթիթեռր
:
էլԼէ՜ն
ս
աաովէն
րեմ ական ճչմարիտ
յաղթա -
նակ մր աարա լ ձարին թիկնապաՀ
ի տա ր վ։ ո ւՀ ի ին
ղերին
մէք : Զայնր
գեղեցիկ
է , օմաուած
գլ՚աւիչ
Հնչա
կս-նո
լթե
ամր
, որ ղիաէ իր յո լղում
ր
փէ.
խ ան
ցել
ռւնկնղիբինէ
Ծանբութեանէ
կեղրոնր օվւերա —
յին, ղաէինեպսակնե
րէէվ
բեէւ1էալո
բու ած մեծ ար -
լեստաւլիաուՀինէ
, ղձ՚այլելի էբ պարղապէ"
^րկ —
րորգ արարին, ուր տիրականւօրէն
գիտցաւ
իր նա–
խ^սնձի եւ կիր քի աձ՚ենա
յե էէւին նրրե րան ւլր ւիո -
խանէցել
Հս.1ւլ իսականնյերուն ;
Տաղ
թաՀսէսակ
Տ ոլնւիցքինէ արմռնէաւոբ
խաղա
կից մր եղաւ Տիկին Ա ււ. տ:
էթնւ
ի , թիկնէաոլէսՀի գե–
րին
մէք։
վռյելուչ,
աիրական
եւ
օմէՈէււած
բամր
ձայնոէ1 մր, տաղանէլաւոր
երւլիչ ղերասանր
Յու–
ղա
իսկաբիէւէէաււ
ցիի ճչմարիա պատկեր
մր ստեղ
ծեց
վե րքին
աբէսբի
իէււլճաՀ արու թեան աեսաբա -
նին։
Տիկին
ՄիքՀյէվ
(ցա^րԻ նէշանածր) , պարղ էր ,
րնական, օմտուած
ղեղեցիկ եւ թրթռուն
ձայնով
մր, ղմրաիէտարաբ
ւլուրկ էր այն ճակաաաէլբա -
կան
ւլ ե ղե ց կո
լ
թ են էն , ոբ էէլիէոի կարենար
իւէան
ԱՀեղի
սլէս ցար ձ՛ր ղլիսէ
Հանւել
՛Օփերա
յ ի
բոլոբ
լլե բ
ա կէէէ
ւոա րնե բ ր ղնաՀատե
լի ամրոէլքոլ
թիլն
մր կազմեցին % ինչպէէ, «Ալ
մաստ»ի
ներկայացլքան
, գմբաիստարար
օրքեսթբթ
կր պակսէր,
.ք
.ւ լոկ Փրոֆ–
Ա՚խքէի
գա չնամ ո
լ
^բր.\
կր Հնչէր ,ինչ ոբ մեծ Հարուած
մրն էբ
րեմագրու
թեան : Յամենայն
ղէպս,
բնւլՀանոլբ
տսլալոբու–
թիւնր չատ փայլուն
էր եւ մողովուրգր
խ ա ն է գ ա -
ւն IIIՀ
ՊՈՒՏ՝Մ
ԾԻԾԱՂ
ԿՏՐՈԻԿ ՈՐՈՇՈԻՄ • - •
կ՝րսեն
, կր թելաղրեն
, կր գրեն
, որ ստոբա -
գրեալս սանկ Հատո րիկ մր Հրատարակելու
սլատր–
ուակէէվ
մամ՛ ուլի տակ մտնեմ : Հատորիկէ֊վ
ձ ը
ներկայանամ
ագւլիս Հայոց :
«Կ՚արմէ
, կ՛րսեն,
փռլնք մր մպիտռվ
Հրա -
սլարա կ գալ
, Հրամցնել
Հ՛ա յ րնթ երցո ւլին • • •
Շ՚-սա
րարի ; Պաւաոլարեր
ել Հաճելի
առա
քարկ ոբ կրնա յ քրտնցնել րարե կամնե րս
ւլր սլան ով
ել կամ ռնաՀ
մ,
ա
՝ւ
ա
աա
նքի
րէ էնաձեէ
,նե,
^իղով
« վա^յ
սիրելիս ստացա
յ Հատորիկգ
, ինչ սի
րուն , ինչ աղո լոր րրր , բառ չեմ ղաներ ;
Այնքան
Համ^վ Հոտով
են : Ապաււած է րսին ապա թէ ոչ
քանի
մ բ Հատ սլիտի ուղէի
ունենալ :
Այգ
հրաշքը
քեղի Հաւլոբգոէլներր,
Հա յութե -
նէ Հրամարած
են
1լ^
երեւայ
...
Զեր նոր Հատորբ
, Հաճոյքով
կաբգացինք ;
Տէո քան քս խնգա լէն ճա թեցւււ ւ
Աստուած պա -
Հէ
։կինս րսես
... Հա՛՛ պիաի
մ՛ոռնայի
, թնչ
սլիտի էիճա րենք ;
Րէէ^է բարեկամ
, գբամ բ ինչ արմէք։
ինւծի
Համար մեծ սլատիւ են բերանացի
գն։ ա Հ ա տանքնե–
ւ՛ւ՛գ •-.
ղւէւարթներոլ
րնկերութիւն
է։
ճ ի չ ղ
ձեր
ուզածր–
Բանի" Հատ կ՝ուղէք :
֊ – Է՛Հ , սանկ
4 5
Հատ մը եթէ կարելի է :
Աօտ
օրէն
օթո յով
Բօթ ա՝Աղիւր
պիտի
երթանք։
Բաոսուն
ձիու աղոլոբ
օթօ ձ՛ր գԼեցինք։
ճամբան
կբ կարղռնք,
կր զուարճանանք
եւ քեզ կր
յիչենք։
Շատ
~,ամէսկրած ենք ձեզփ։ Հա , Հատ մ՛թւ ալ մեր
չօֆէօբին
Համար, տղան գոՀ կր մ՜Լւայ : Հայրր տ–
տենին
լրաղիրնեբուն
մէք կր ղրէ
եղեր՛՛՛
X
Գիրք տպելու
Հաճո՛՛յքր
• • .
Նարղունի
ո՞ւր այսպէս
աճապարանքով։
— Տսչաբււն
,
«1յ՚ա|ւզա.լւիտււ1յյւ որ կը 1ւ2յԱւ1յմ . • •»
Հատ։, րիո ւիո րձր նա յելու
կ՛՝ե ր թամ :
Ըսէ «վւոբձանքի»
կ՚երթամ
:
Ախ
ձ՛ի Հարցներ
, աՀագին
սխալ մր փախեր
է ի։.ներորգ պրակին
մէք։
խորս։գիր
մբ որ ^Հը -
պաբտանք» էր «Հաւատամք»
տպուած է ել այգ
՛ղ Ր ակր
200
օրինակ պակաս տպուած
րլլա ք ով Հա–
էռրր
նոյնքան
օրինաե պակաս պիտի տան
ինծի։
0^ւֆ
^"ղիգ Կր Հանեն :
Հոգգ
, թ;;ղ երկու
Հարիլր
Հոգի
պակաս
օգտուին
: իսկ խորագիրր
ինչ կարեւորոլթիւն
ու
նի քանս, «Հաւատամքն
ալ ազուոր րառ է, քիչ մբ
Արւքաշ-ւ վանք կր Հոտի։
Ընթերցոզր
պտոր մր
միտք կր յոգնեցնէ
այղ «Հալատամք»ին
վր՛այ, ե–
թէ չՀասկնայ
կ՝րսէ, Նարղռւնին
խորունկ
գրագէտ
՛ՐԳ՛
•>1. երս
ձե ր Համ՛ես տաւի ա յլ տի՛լն։. ք է , անչուչտ
րան
մ ր րսել ուզած է
եւ ես չեմ
ել
ձե ր մ ա յրաղ որ-ով զո քան քին : իր
ճա թա խտ
ին
բումում
կր մաղթեմ :
վայ
վա՛՛յ, ռւր ես այսպէս
, ինչ բաիստա -
ւորռւթիւն՝
Հանգիսլի
լ քեւլի : Գիրքգ
երկու - երեք
՛անւգամ՛ կարւլացի
, –ա յնքան
Հաւքեղ է : ինչպէս ր -
սեմ
, րրր , շնորՀալ^՚ւրելր
պղտիկ րան է :
Գբամ ր
էիոէէտո՚՚վ
ւլրկեմ թէ
...
Ե՚լբա
քր , էէա «ճաթեցանւ - փաթեցան»
ղր–
բռւթ
իւ1
։ո
էիգ. աղո լոր էսփեր էէր անպիտանին
X
Աիրտս
Հո էէա ցաւ :
Ո՞ր անւպիաանին :
Աա
Ծմիկեան
Գարիկին :
- Ես այղ անունով
ծանօթ
չունիմ : Աովո -
ւթիւն ալ չոլնէիմ
ղբ չի" տակ աոնե լու
Գարիկն
ու Աբիկբ ՝•
—
վէէէ՜յ
, ղո՞ւք
էք
« ր ո Նթը ւ ք զիղաղ»
գր"ղԸ
Աէէ ում՛ են տ
կաբծեէք գիբք տպած էք՛– Կր Հաճի՞ք
քանի
մ բ Հաւո
նւոէ.է
բ ՚ոալ
ինծի : Աեր րնկերսւթիւնբ ,
Հասկնար : Կ՚իաե՞ս
իմ գրածներուս
մէք ինչ «Հա–
լատւէ.մքն,եր» ասլաստան ղտած
են : Հողս \ \ \
Բայց
երկ-ւլ
Հարիւբ
օրինակ պակա"էէբ :
Եր կ՛՛ւ Հարիլր
օրինակ
ալ առանց ^բգ պԸ՜
րակի կր կաւլմ ես ու կր ղոկես ձրիաքաէլնւերո
ւն որ
չատ
րա րակր
էինտռոլլնւեր չեն ԲԼԼար • • •
Գործածէ Տէր Տակոբեանի
փ իլիսո ւիայւո
լթիւ–
նւր՝ եթէ
մենէաշնորՀի չէ վերածած։
Ան
կ
՝Բ"է է
« կարեւորութիւն
մ ի աար , լնթե րցռզր շփաակ կբ
կարգայ » . . .
Նաբւլունւիին
,
ւֆ Հոզքէգ կր Հանեն»բ
սար -
սաւիեցուց
ղիս, ինք մէկէ աւելի
Հոգի
ունի
քանի
ոբ ամ ուրի է , իսկ ես մէկ Հատիկ
ունիմ այգ Հոգի
րսւ՛. լածէն : Արգ , որոչեցի
Հ րամարիլ
«Հայ գրա -
կէէէնութեո. ն ։քչ
՛յ–
կ» տիսւէլոսով
գամ բաբան
իքնելու
էէլատիլէն : Հբատաբակելի
ձեռաղիբներր
գրպանս
թխելոէի վերագ արձա
լ տուն : Շարագբեցի
իմ կի -
րակնօրեայ
*1
)ո՚1.տ՚ւք
ծ ի ծ ա ղ Ա
եւ
ստորաղրեցի
կ. ՊԵՏՈԻՇ
էէէ
՚^սւսււ
վառ
ծաէիերոէէ եւ
ծաղկեփունքերով
Գլթա
լոր գերա կատա րներր :
ԱՐԱՄ
ՊԵՏՐՈԱԵԱՆ
X
ՕՐ՛ ՎԵՐՈՆԻԿ
ՃԻՆՃԵԱՆԻ
ՆՈՒԱԳԱՀԱՆԳԷԱԸ
ԳաչնակաՀարուՀի
Օր • վ^երւնիք
ճինճեանի
քի՚ււճգաՀանւգէ
սր ,
ւքւ։.
սնա կց՝՛ ւթե տմ բ քութ
էէէ
կաՀա
րուՀի Օր– Լիտի Տէ՚քիրճեանի
նւաիէորգ չարաթ ե -
րեկոյ
, «Բօնսէ
բէէսէթուաո»ի
սրաՀինէ
մէ՚Օ
կէէէաա
-
րեց բացո ւմ ր Փարիէլս. Հայ ւլա ւլո ւ թին ե բա մ չաա -
կան եղանակին
:
Այգ
երեկոյ
, Հ ե տ ե լցնե ը
-1
վ
նո ւաղ աՀ անէլէ ս ին
յայտա
ւլրէն , ինչպէս
նաեւ անոր մէք երկ
էււ
ար -
ուեստաղ իտուՀ ինե բուն ստանձնած
բամ իննե րէն ,
պիտի
րսենւք որ ե րամ չտա կանէ սո յն ե րե կ : յթր ե–
ղաւ
, անոնց թէ ան քատա բա բ եւ թէ
ւքիացած
ձեւի
մ ր տակ , մ օտեցում
ր արու ես տին՝
որուն
նուիր -
X^,••է^*սծ
են իրենք
Հ
ք^քէէ
^ւձյք^.
.՜ւ^ա
ւյէո֊ .ւ^յ՛ւ •-
Այս
էէերքինոէէ կ՝ սւ կնւէէէբկենք ղաչնակի
եւ քու
թակի
Հաւքար ւլրուած
երկու
\\օնա^նե
ր ո լն , մին
կ ւ ւ ի կ / »
Հ ե ւլին
՛էէ
կութ իլն ր , իսկ երկրորգբ
նմոյչ մը
արգի ականէ արուեստէն
,
Հեղ ինւակ։։ ւթիւնբ Փօլ
Փ
սէռէ
յ
ի
, որոնք նոլտգուեցան
երկու աբուեստա -
ւլիտէէւՀ թնե բ ։. ւն կ։ ղւք է
:
Հետաքրքրաչա
րմ սլէսրա -
ղա յ մ ր , նւկաաե լուի ոբ րձ՝ բռն ո ւմ ի , արէոա յա յտոլ–
իմեսէնէ ու ճա չակի նման
նւբբին Հարցերոլ
է–։ ւծ՚՚ւմ
ր
ռր կր սլս։ բաա
էլր ուի աո. Հաս՛ա բակ
ա րուե սա աւլէ -
աին
մ եկնէս րկու թեան
մ ր պաՀուն
, ա յսպիս ի պա -
ր աւլ ա լի մբ կր ղւլ են. ու կրկնակ
երեճ.–ւ յթ
մ ր, այ -
սինքն
՚լգա յնութեան
երկու տարրեր
աչխարՀնե -
ւ8ԱՌԱՋ»Ւ
ԹԵՐԹՕՆԸ
(34)
Դ Ա Ր
2
Ը
Եւ այգ բոլորր
մոգովուրգին
Համար
չէ՞։
֊
Մչ–
Երկ՛
Ղ ՛Ղ՛
.Հ մ
Ը. Լ՛
էին։
Ա իրաքեան
Հանեց
՚ԼԼի՚արկր,
մաաներով
մէկ
երկու անգամ .սանտրեց մաղերը, ծածկեց
նարէն
գլուխը
ռւ կրկնեց ՚
Ոչ ) մռղոփոլքղր
մեղմէ խեր
չունի
, մենք
կտրուած
ու կղէլիա ցած
մ ա րմ ին
մ բնւ ենք , Հ ասա
րակո ւթենէ ն ղուրս : Այդ կողմ էն քաՀանան
մ եղմ է
աՀագին առաւե լութիւն
ունի
մ ինչեւ վերքբ
ւլոնէ
իր մողովուրղին
մէքն է , անոր նեղ ու լայն։ օրե—
բուն, խինգ ու վչտին
մասնակից
: Ւսկ
մենւք ,
տես,
քաՀանէէէ լո ւթիւն
ր չենք լնտրած :
Ամէն մարգ իր տեղբ, չատ ստացողէն չաա
կր
։ղա Հան։ քուի : վե րքապէս
ատիկա
էլաաաբկ
յղատճառա բանո ւթիւն է , եթէ րս ածներ ուղ Հա -
մ ոզ՛. ւած
ես , եղիր տէրտէր :
ք՛տ
Մ իրաքեան
ծիծաղեցալ
ւլառն ու Հեգնոտ
ծի
ծաղով
մր՝,
Ոչ, պաամ ութեանւ
՛ռ յգ ԳԼՈ՚խր
ինծի
Համար
փակուած է , ես կր գտնեէէ
ուր իչ ճամ րա յմր
մէ––։–
ղոէիոլրգի
վարի
խաւերուն։
մէք մտնելու։ Եւ ա -
ռանց որեւէ Հողեկան
րոն։ աղատա ււքի որեւէ
սուտի
ու կեղծիքի :
Աերոբ
ձեռքի կատաղի
չարմ ում ով մր աոաք
նեաուեցաւ,
էլայրացկոտ :
՝ ֊—• ի՞նչ
րաււի
պ։։ չէն բռներ
ելերթաս
: Հոս ոչ
ի։աբել
կայ , ոչ սուտ
, թնչ կեղծիք։
կեղծել,
մեր
բրածին
կ՝րսեն պարզապէս
մողովուրգի
րմ րռնո
ւմ
նե բուն
յտ րմ արում
, կարելի չէ աձ՚բոԼսին
ամ էն
կարգի
ճչմ ա րտութ իւննե ր
Ր
"ե
լ ել էիե ր քասլէս ՛ան
քու
ճչմ աբաոլթիւններուգ
պէտք ալ չռւնի :
Ա իրաքեան ա կնթաբթ
մ ր ապչած
կանգ ա -
ռաւ
, ՛ա չքե բր չեչտ
րնկեբոքր
՚լէմ քին
յա։ւած :
Բայց մատնեբու
քէլս-ձգական
անրնգՀատ
կծկոլ —
մէն,
որով "բրիչր
կր ճմռթքէր
, պարղ էր որ նէեբ–
սր իրարա՛նցում
կար։
վերքասլէս
ձա յն
Հ՛ա նեց ՚ ՚ մ իտ յն
անսպասելի
կեբպով
Հանգիստ
ու մեւլմ
ձայն մր :
Մյգ՚ղէո
ուրեմնէ
, ան
պէաք
չունի իմ ՚^րչ -
մարտ։.։ թիւննւե րուս , ամր։։իսր պէտք է էէքաՀե
լ իր
նս։ խասլա չա ր ումնե րո ւն ւքէք,սլ/էն.գ սեդմած, չէ որ
Աստծու
կամքով
, ՛այգպէս
եկեր է ու ՛այգպէս
ալ
պիւաի երթա
յ , ինչ ամ բ։ւխի
բանն է ։լի տո լթ ի ւնն
•.ւ։լ
ճչմ
ա
րտո
լ թիլն
ր , որր
մ՛
իա
յն
մ ենք
Հաս1
^ա
լ
կրնսէնք
: ԱՀա
, սիբելիէւ մողովուրգի
անունո
՛էէ
մեբ
իբսւրու. ղլուխ
ուռեց՚/ելր
արտաքին։
ծածկւ՜ցն
է
մ իա յն , գարուս պաՀանքած
վեբա րկո ւն ոբ ամ էն
իէՕէէող իր ։իրIII
լ
ս/իտի ն։ետէ
լաբլլէսնւք
ու
անձնա՛ —
կան
յ աքչք. ղ ո ւթ ի ւնէր վա ս տ կե լո լ
Համար
,
բա
յց
ներքուստ
մեւլի Համռր
ան միչա
ն՛ւ յն ամրոիսն է
որ ոչ բան Հասկնալ
կրնալ ռչ ալ Հասէլնալոլ
սլէտք
ունւի :
• –ւ
ինծե սխա՛լ Հասկցար
.
ս բ րագրեց Աե -
բոբ
իր րսածր . Ես մ իա լն րսել
ուղեցի
որ մ աս–
սան։ կամ աց կսյմաց պէտք է իր Հաս կաց ո ղո ւթի
ւն
նե բէն գուբս
քա՛չել իսկ էքինչեւ
ա յգ
ստիպո լած
բու կր վիճակի արտայայտել
վերստին
այն ինչ
էէբ ծնու՛նղ առած է Հեղինակին
միակ զգա յնութե
-
նէ՛ս ու ներ^էչ.. ւմնե րէն : ՝
Արգա րել
ա յդպիսի
ստեղծագործութեան
մր,
այսթեքհ
նման
սօյլւ՚ա՚թ-ի
մը մէք, զբեթէ
ՀամաՀա
ւա սա ր աստիճանի
մ ը վրա
յ օղա աւլո բծելով
երկու
նուագա րա՛ննե բուն
մ ա
սէ.։։
ւց ած արտա յա յտո
լթեան
ամ էնէն
Հա րուստ
կա բե լիութ իւննե ր ը , ըսա այնմ
կբ վստաՀի
Հեւլի՚եակր
՛նաեւ անւնց իր մտածում
-
նե բուն թարգմ անր Հանդիսանալու
պաչտօնր
տ
Հե
տեւարար
երկու մ՛եկնաբկունեբուն
գերր կը գ1Լտ -
նւււի էքի չտ աււա քին։ ՚Լ^ք՜ի վրայ ՝՝:
Այս
րմ րէէնէ ո ււք ո վ օրիորղներ
,ճինճեան եւ Տէ—
մ իր ճեանի
կ։։զմ է մեր յիչած
«սօնաթ»նե
րուն մեկ
նա րկէ։ լթիւն
բ պս՚ա կ։ււեցաւ
աբուեստագիտուՀիի
իրենց
փայլուն
տ՚ազանւլէն
ակնկալուած
յաքողու^–
թիւնով
մր :
յ՚սկ
անքատօրէն , յա յտագրին
առա
քին
մ ասին
մ էք , Հաճո յքր աւնեցանք
ունկնդրելու
նախ
, Օր •
ճինճեանր,
գլխաւորաբար
«Պ՝ախ»ի
սիրուն
«Թր -
րս։ն։սքբիփսիօն»ին
մէք, «ֆանթէզի է Ֆի՚֊կ»
, ինչ
պէս նաեւ Շօէիէնէն «Պառքառօլ»
մբ եւ ապա Արամ
\ց։սչ։էւտոլրեանի
«Թօքաթա»ն
, որուն
նուագածու
թեան
յաբուցած
ոգեւորութեան
վբա
յ Օր • ճին -
ճեան, ունկնգի
րնե բուն փափաքի՛ն
ղոՀացում
տա—
ւ՛՛վ նուագե ց նաեւ
նո յն Հեւլվւնակին
մէկ պարր ;
յ՚սկ
Օր՛ Տէմ իրճեան րնտրած էր
Պախէն,
Րունիանւիէնէ , կասլռիէլ
Ֆօռէէն եւ
ՏէՖայիաէն
կաէո
բնէե ր : Ա ասնալո րարս;բ
առաքինին
«Արիա՚-^ն
,
իր էիարմ ճպ։ւտին աակ ստացաւ
իբ մեկնաբկու -
քմե էէէն լաւաղ. ՚՛ յն ձեւերէն
մին :
Աւե լորդ սլիտի չրլէար
յէչե է թէ
գնաՀատուած
լ–,
րո ւեստաւլիտուՀ
ի Օր՛ էտինճեսն,
ինչպէս
նաեւ
ն ոյնքան տա ղան ղ ալէոր քութակաՀարուՀ
ի Օր՛ Լ ՚
Տէմ իրճեան է. ւնկնդի րներուն
կողմէ լ ն գ ո ւնո լեց ան
քերմ արտա յա յտոլթիլննե
րով :
Գ՛
ԲԷՐԷԱԹԷՃԵԱՆ
են ՛ք յա
րւ։ ւլ բ։ւ ։.Ե լւ։ լ ու բուլոքելու
որոչ
բասէւր
Մյ՚է տեսակ պարաւգ խօսքեր
գլուխս
չի մտ–
նէեր. բացականչեց
Արտաչէս տաքցած
ես Հի
մա բորդրովին
ուրիչ կերպ կրմտածեմ
,ճչմարտու–
թիւ՚նր
ոբքան պարղ
ու
բաց
բէԻՈւի
, այնքան
աւելփ
ւսղէկ ՚ այս սերունգր
չՀասկցալ , կր Հասկնա
յ
յաքո րւլ ր , իսկ ա յգ
լռե լու ու ստե
լո-լ ծա
յրր ռ՛* լր
պիտի
երթIIIյ։
Ոչ, ես այլեւս ճակատս բաց
1Րոլ -
ղեմ
սէն1լէսշկանգ
իմ Հ ամ ողո ւմնե ր ո ւս ամէնքին
բ–
սեմ :
Լ՛
ՇԱՆԹ
(Շար.)
էնե։
Fonds A.R.A.M
