HARATCH, du 1er juillet au 30 décembre 1951 - page 518

Խ
ՆԶ
ո
ր Ը
քօՄԲ
0– ՚Սւս-ււդւււ-նւփ նււր գ ռր ծ էն, ՎԱՐ -
ԳԱՄԱՏԵԱՆ, ծաղկաքաղ օաար Ժողռվ-ռլրդներու
գրականութ-ենէն
յ
որ հրապարօւկ ելաււ այս օր , կը
քաղենք հետեւեալ պ ա ամօւա ծքը՛ եաշակ մը տա֊
՜լսւ համս-ր գսրծին մասին • —
Լա Լչ ԱլլաՀ
• . .
Երկնաւ." րէն փառքր
կ՝ ե րգէ ր , ա յսսլէս
ամ
էն
օր,
ՀԼ՚^րէ^է
թուականներուն
, քԱտւրասանէ
մէկ
գէլղփն
մէք, ա սաո ւահ՜ափա Լս մարգ
մր, ո -
րուն անունն էր
Ջ"՛
ՀԼ՚ա : ԱնԼւկա օրերր
կ՝անցրնէր
էր ճգնարանէն
մէք ագօթքոփ ու խոաաճարակու–
թեամր
(
Առաւօէո
մր, երր
ասլտէսթ–
կ՝առնէր
ճգ\արա–
նէն առքեւ, փաակէ մր ^գերքր , աեսաւ որ
խնձոր
մր կր փաղէ, քոլրէն
փրայ ցաակրաելէն
կուգայ
գէսլէ էր կոգմ ր : Հասուն ու կա րմ էր
Լսնձ,–. ր
մ րն
էր
, աղքկան
մր այաերուն
սլէս կէ՛՛ր՛– ԱպաՀոփա–
րար սաաանա ն էր, "ր ք՚՚՚-րր
նեաահ էր
ղայն,
փրցնելոփ
քրեղե րեա
յ հառէ մր , րնղՀ ա ա ե լո ւ կամ
խանղարելու
Համար
ճգնաւորէն
աղօթքր–.
ԶաՀԼւա
Հասկցս՚լ
սատանայէն
խաղր, ու չու­
ղեց նա յէլ խնձորէն
, որ 1լ ոստւոսաէ ր , կր գլորէր
,
կր ՆէհաղՀր
, քուրէն
մէք կր սլաՀուրաէր
,
յեաոյ
ղուրս կր ցաակէր
, էնչպէս
փէրէ մր։
ճղնաւորր,
անտարբեր
, շարունակեց էր աղօթքր,
աւարտեց
Գո լրան էն
Հ ան ա սլաղօ ր ե ա յ լնթե
բցմ ան ս ուրաա -
նեբր
, եւ երբ փե րքէն ան՛գամ մլն ալ ակնա րկ մր
նետեց
խոխոքուն
քուրէն
, տեսաւ որ խնձորր կր
լ պաս է , աակաւէն , փաակէն
եղե րքր
, քրեղե րեա
յ
խոաերռւն
մէք բանաաբկուահ
:
Երկ՚սբե
ղանր, առաւ
Լսնձորր,
գաւաթ
մր
ր՛՛ց գաւա
-1
ո լղա Լ՛
կաթ
խմահ էր երեկոյէն ու ծ՜ոմ էր առտուլնէ է փեր :
՚Բգանցքէւվր
սրրեց
խնձ;ւ ր ր , բերնէն
աարաւ
խահալ
, գոՀութԼււն
յայանելոփ
Աստուհոյ
, որ
էրեն կր չնորՀէբ
Հասուն եւ բուբ։
ւմն.
՚-էտ
Լսնձ որ
մր , աղօթքէն
Լւ փա րձաա բութէւն
: Բայց յանկա
րհ
.յթ մ ր ղգաց.
տմէ
նե.
ս ա ր ս ա -
խ՚լճէ է
փե ցաւ
1էյնձորր էր սեփականութէւնր
չէբ : Հասուն -
ցահ էր հառէ մր փրայ, ղոր ուբէչն էբ խնամահ
Ուաելո՚Լ
Լսնձորր, գողութէէն էր րրահ,
ուբեմն
Ամ օ՛՛ թ , Հաղար ...ամօթ
X
Լ*՛՛ նչպէս
քաւէր
Հէմ ա
Վաակն
Լ՛ փեր բարձրացաւ
, ու աեսաւ որ րն՛ղար.
ձակ մրգաստան
մր կր վ՚ււուէ
, կ՚երկարէ
մէնչեւ
քուրին
եղե րքր : Խնձոր ր կուգար
ապա Հոփա բաբ
ա յգ պարտէղէն
I
Խղճի խա յթր
գէնք առա
քնէ րգեց
պարտէղէն
գ՚Հւռր
I
Աստուհոյ
օրՀնութ
լււնր անպակաս
ՐԼԷ"՚յ
կ՝ուզեմ
1
եսնել
ձե ր փ րա յ , պարտէ
՚լԼ՚ն փ րա յ
պարսւէ ՛լփն տէրր ;
ԿԼւն մրն է պարտէղին
տէրր, րսալ
մչակր։
Լա՛ւ, առաքնորգէ
՛լիո աԼ՚րոլՀԼ՚Լն մօտ :
Պո՚րտէղԼն
խորր
սիր՚՚ւնւ տնակ մր կար՝ խնձո–
րենյինե բու եւ տ անձ
են էն ե բ ո լ անուչտրո
յր ստուե–
րին մէք թաղուահ
, ու տսնիքին
փրայ՝ կր նԼէրՀէր
տիր։. լՀին , օղեբոփ ել ասլա րանք աննե բոփ
ղա բ–
՛լաբուահ
, սպիտակ
մչուչփ ոլէս մետաքսեղէն
Հա–
գս-հ :
ճգնէ
՛ԲԸ
Ա
ստուօ՜ո
յ րա
րեւր
տուաւ կնոք
՛Բիչ
առաք
խնձոր մբ կերայ,
ձեր պարտէ­
ղին խնձորն
էբ , աՀաւասիկ
բերէ։
արմեւլինր ;
Ու սեղանին
էԼր՚ո յ ղրա լ երկւ՛ւ մետա ։լեա յ
՚էր–
բամ :
ԿԼ՚նր Դէ" ՚-Լ" Ր^ կախեց գէպԼ։ ետեւ ու
ՔՐՔ^"՚ց
կռկորգալփբ •
Խելքր - պակաս
մէկն ես գոլն
, րսալ ու
չարունակեց
խնգալ % ի՞նչ կ՝աբմէ
խնձոր
մ ր
ինհի
Հ ամ ա
I
՛ր :
Ալ արՀէ ւմ արՀան քով
նայեցաւ
ետո
I
մետաոեէ
ճգնաւորին,
որ
՛մնե,
՚ր՚^աս ար՛՝
քթան Հագահ
է ր ,
յԵտո
յ
Ս հտաղԱ
այ գր՛
ո րոնք մանգոաահ
էԼ՛ն քրտ
ինւքէն :
Խնձոր
մ ր կե րա յ , 1Լ ուղեմ
վճա րե լ Լսնձո–
րին
ղինր , յանուն
ԱլլաՀին՝ առէք
,
պարտական
չմնամ:
Լաւ, գացէք վճարեցէք
սուլթան՛ին
: Պար–
աէղԼւն կէսր կր սլա ա կանւ ի սուլթանին
,
ԿԷ" Ր
ինհի :
ճղնաւորր
վերցուց
մետաղեայ
գբամնեբէն
մին եւ
Տ
ա րցուց •
ւր կր լնակի
սուլթանր ;
- Պալխի մէք , տասր օրուան
ճամբայ
ՀեռոԼՀ
Այսովէս
, ԱաՀիտ վճաբեց
Լսնձէ՚բին
կէոր
, եւ
մ Լ՛ւս կէսն ալ վճռրելոլ
Համար՝
ճամբայ
ելաւ
՚ւէ՚ցի
ՊաչԼս , ց^•ւսլր ձեռքր,
խնձորէն
գէնր գօ -
տէին
մէք։
Ամրողք ճամբու
րնթացքէն.
ՀամրԼ՛
չէն
էննր -
սուն եւ էնր
ՀատԼ
-կնե
րր
Համրելով
եւ
Գք
՚ւքւան
ար­
տասանելով
, առանց երբեք Հանգստանալու
, րարկ
արեւէն
չոգերոլն տակ
ու
մ ութ
գէշեբուան
ղովու–
թեան
մէք՝ ԶաՀէտ
քալեց ու քալեց, կէս
խնձորէն
պաբտքր
Հաաուցանելու
Համար մամ առաք
է
ՊալխԼ՛ էր պալատէն
մէք, սուլթան– Ալա յա -
մամանէ
կ՝լնունէր
ամէն
Լսնղրարկոլ , եւ ուրիչ
մտահ-ւմ
չունէր
րայց եթէ
երքանկացնել
էր
ՄԻՏ^\ԵԻ ԱՐՈԻԵՍՏ
Գեղսոքււեստը Փ^աբիզի ՎԽ
Տալ՚օրէնակ
^մայք մր ունէ անցեալր,
երբ յե­
աաղա րձ ակնարկ
մ ր նետ
Լնք անոր վրա
յ , խոր -
֊է՚լլբղէ
՛քչու շր կարհես տակաւ կր փարատէ եւ
մտերէմ
ղւլա յն ո ւթ էլԼնե ր կր խռովեն
մեր Հողէն :
Շատ բան կր պարտէ
իիրս՚նսան էբ անցեալին
,
ս֊ն է ղլԼսաւոբ ՝, Լւմ ունքր էր մեհ ութե ան , գեղեց­
կութեան եւ վայելչութեան։
Ֆրանսան
Հէմա Հէն
Աթէնքն է, Հռոմն է, ամէն
ինչր վեբքապէս
ղե–
ղարուեստի
աչփսար–,Լն : Ատոր Համ աբ է , ւ՛–^ր տե­
սակ մր երկԼ։ւղահոլթեամբ
քայլերս
ուղղեցի
ղէպի
թրոքատէրօ
,կրթական
նախա բաբին
Հ ովան աւո -
բահ
ցո ւցա՚էանղէսին
:
Աանր, Շարթբր ել Օրլէանր,
երեք յաա -
կանչական
նաՀանգնե
ր ր վաղեմի
Ֆրանսա
յի ,
ուրեմն
տեղւո
յն թանգարանին
վարի
յարկր
Հան­
գէս
բե բին
իրենց մամ "ւլր ,կրօնական
պատկերնե­
բր եւ մողովրգական
բարքերր :
Համեստ
են Ֆրանսայի
պատմութեան
այգ
նշի՚արներր
, պարղ թուղթի՛
՛Լլ՛ա յ , ՛լո ւնալո
րուահ
ղարմ անաղտն պատկե րնե րով
, ոբոնք կր նե րակա -
յացնեն՛ Աստուհո
յ որգիէն
մինչեւ
իսոնարՀ
մուճա–
կա։լորհր
(տՅ\՜6է16ք) :
Ա՛եբթ անոնց տակ
կ՝երեւէ
՛լհ ՚սէէրէչին
անունր
, րա յց աւելի։ յաճախ վաւե րա–
ղ րի՛ն թո ւականր եւ տ պա ր ա Լ ա տ է ր էն Հասցէն :
Ա անր կր թուի թէ նախասէբոլթ
էւնր
ունէ
մ ա րտ ի րո սնե րո ւն , որո՚իՀետել
մե՛լի կբ ներկայա­
ցնէ
Բրիսաւ։սէ
իսա չե ր. լթ էւնր
, Ա .Աէմոնէ, Ա՛
Թ՚՚՚Լմասէ ել Ա. Աաթէասէ
չա ր շա րնքնե լ՛ր : «Ա -
նառակ
•ւ՚րղին»
անշուշա
ղուարթ
նո թ մլն է , բայց
ամ է ՝–էն աւ ե լէ
էի՛՛՛ն ւո՝Արքն է որ կր ւէա յլի ան
՛նց
մէք
(ԺԹ •
ղար,՚լ
սկիղբր)։
Շարթրր
մե՛լի՛ կբ Հրամցնւէ ԱովՀ.
Մկրաիչը
(ԺԸ–
՚չար) , գամրանական
ա՛լ Ա. Ժի՚ւլիէն
, Ա •
Լուին, Ա. Բրիսթինր,
Ա. Յո՚Լսէփր եւ Ա. Բաթ–
րինր։
Բոլորն տլ ԺԹ • ղ՛՛րու
նկարիչնւերու
ձե՛ւ -
քէն
ելահ են , մԼ՛ամ իա եւ ան։սեթեւեթ
եղանակոփ
քնարակուահ,
ուր կաբմիրր
սլատուոյ
տե՛լ մր կր
գրաւէ
I
Օրլէանր
մերթ տխուր է , ինչպէս սա մեղա -
^ ՛՛լ որ Աաղթ՚ս՚լենացին
, որ արցունք կր թափէ
Խա.
չեցեալին
Համար
(1771)=
Պատին
փյ՚այ
ցուցաղ^
րոլռհ
Հանղէսնեբէն
մէկր կր նկարաղրէ
.Պերրի
.յոլքսին գէմ կաաարուահ
մաՀափորձր
(1Ց20),
ուրի, մր վերքին
^ « « ^ ճ ՛
ւ՚՚՚-Ի ՚^^Ի
( ՚ Տ 2 4
Աեպս.,
16);"
Բայց
, ժան տ՝Արքի
հայրենիքր
աւելի Հաճէ,^
է իբ զուարթ տեսարաններ՛ո՛ւ։
Այգպէս է Գերեր^
քանիկ Աստուահամայրշ,
Ա– ՖրԱ՚նսուան
եւ
Հ ռ ,
\եւոր երգր–
Այղ՚Ղէ" է ^"՚^՛^
""՚
մուճակս,^
ղորհր, որ յաճախոր՚էներէն
շարաչար
իսաբուելով
Հոգին
.իոբէն ղուրս եկահ, եբղում
կ՝րնէալ
ապս,.
ոիկ
ոտնաման
չչ/՚նել
(Լէ
Ըւշձհ
6տէ
աօՈ) :
Պարկեշտութեան
մրցանակ
շաՀահ
խոնաբՀ
կոյսն ալ այնտեզ ի պատուի է, բայց
սատանորգի
ազնուականր
հունր
զրահ
իր աոքեւ, կր ^գնի
վւէ՛
րձութեան
ենթարկել
զայն իբ ոսկիներու կա -
խարգանքով
: Զուր են իր բոլոր
մեղրահորսւն
խօսքերր
, պսակալորր
ամուր կր կենայ ել անեղհ
կբ պաՀԷ ՛առաքին.–. ւթեան
Հմայքր :
X
« Կալրրի տր լա Սիթէ » , նկարիչ
Ա՚մճեանի
նա խասի րահ ցուցա Հանղ էսէ
սրաՀր
,
՚ՀքՈյեմ
բեր
\1էն ի ՛Լեր կր Հիւրրնկալէ
ՎաՀրամ
Տէվէճեանի
նկարներր :
Զարմանալի
թուեցաւ
այղ ինհի առաքին
պա.
Հէնյես որ կր Հ\անչնայի։ երիտասարղ
մարղիկր^ան–
՚իե րապաՀ կ՚-ւլ՛ե լի է , սակա յն։ րոե լ որ ՎաՀ
րէ՛ւ
մր
արուեստաղ էտի մ ր խմ որ
ունի : Յաճախ
ցո յց տր–.
ւս.հ է արղէն իր սլարիթ։՚նի
Հ՚լօբ Թեմպրր,
Հայ­
կական
աէլօթ ա՛իւսյրերուն եւ ՛Նո իմր ^ամի աաճա­
րին մէք, այն՚ղէս որ ւԼբձինին իր ւիարումբ թա -
լ՛ուն Հետաքրքրութիւն
՛քր կ՝արիմն։ցնէ մեբ մէք ։
ՎաՀրամ Տէվէճեան
տարԼներոլ
յամառ աչ -
իսատանքով է որ մէքտե՚լ
ելռհ է, առաքին,
առթիլ
մեղի փոքրաթիւ
նկաբներ,
քրանկարներ եւ Հրա -
՚իառ խճանկարներ
Հրամցնելով։
Գեռ նախափորձ
՚^ւ՛ է ր ձեռնարկր
, սաՀմանափակ
Հորիգւն
մր մի­
այն կ՝է՛նղգրկէ,
բայց որոչ է իր գոյնի ել Համա–
ղրոլթեէսն
ճաշակր, որ ց,սյտուն
ի՛նքն՛ա տ պո ւթե -
նէ մբ կր բխի։
Աանիշակին
կՂրթայ
իբ
գոյնի
նաիսւ՚՚սիրութիւնր,
րարեբախտաբար
ղի.ոէ
զայն
՛լ։։րհահել
չափ,աւսբ եւ փայելուչ
կեր՚ղոփ։ Գաշ -
տանկարներ^, բնութեան
տեսարաններ ել Փարիզի
ղսնազան
անկիւններր կր կաղմ են ի րնե
ր շն չմ ան սի–
Հպատակնե
բր : իր մ իակ
ցաւն ա յն էր , ոբ աղքի -
կր, ԶոՀրա
, ղեղեցիկ
ինչւղէս
լուսնակ
՚լիչեր
մր,
կր մեբմէր
ամ ուսնան ալ , յա յտարա րել՛՛փ թէ կ՝ա–
մուսնանայ
անոր Հետ միայն,
որ ամէնէն աստուա­
հա վախ
ե րիտասարղն
է ՝
Հ*՚րր
թագաւո
րութ ետն
մէք :
Ի՞նչ կ՝ուղես
, Հարցուց
սուլթանր
ԶաՀի -
տին երբ պալատ
ներկայացաւ
փոշեթաթււխ
:
Տէ՛ր, առէք այս մետաւլեայ
ղրամր։
Ս ետաղէ այղ անէարմէք կտորի՛՛ն
Համար
եկար խանւլա բե լ Հանգիստս :
Տէ՛ր
) հոմ էի եւ. կ՝աղօթէի :
,ձ։լնաբանւիս
աււքեւէն
Հոսող
ք՚՚ւրր
իսնձոր մր բերաւ եւ ես կե­
րայ : Պարտէղին
տէրր րսաւ թէ ի՛ր սեվւականու–
թեա՚ե բամնեկիցն էք ղ՛՛ւք։ Ա–>ա բերի
խնձորին
կէսին
ղինր : կ՝աղաչեմ
, Հ անգսաա ց ո լց էք խիղճս :
Ա ուլթան ր ապշահ կր գիտէր
ճղնա
ւոր
ր , որ
կր սպասէր
մէքքր հռահ՝
։լետին՛ իսոնարՀահ
: Անի­
կա աասր
օրւ։ւս։ն
ճամբայ կտրե ր էբ
վճա
րելու
Համար
քււլն
ինկահ
խնձ:.
ր ի մր
կէսին
ղինր։
Աստուահավախ
, այսքան կ^Րէէա յ , րսալ
ինքն ի–
րեն :
Ապասեցէք
ւ
Ատքի ելաւ ու ղնաց աւլքկան
մօտ. Որ նստեր
կ՚՚եբազէր
իր սենեակին
մէք, երեկոյեան այգ մա–
մ ուն : Բս. րձ րագիր ա շտանակնե
բու
՛Լրա յ կր վա–
ո էին՛ գեւլին։ ու կան՛անչ մ՛ոմե ր ,ու քաղց րաբո
յբ
իսէ մեր կր հի՛ա յին՛ կրակարանին
վբա
յ :
Ո՜վ ի՛մ աչքիս
լո յսր
, մտաՀող
ութ իւննե
րս
վեբք կր ՚լտնեն
այսօր,
որուԼՀեաեւ
երքանկոլ -
թե անգ
օրր Հասալ տ
Ի"՚նչ կ՝ոլղե"
րսել
, Հա յր :
Ըն՛ւ ոլնարանս
եկահ է ե րիտասարգ մր,
՚էե՚լեցիկ՝
իւնչպէս երբեք
չե։ք տեսահ. աստուահա­
վախ՝ ինչպէս
երբեք
չեմ կրցահ
երեւակայել
,
աասր օրուան
ճամ բա յ կտրահ է վճարելու
Համար
կէս - իսնձ՚՚րին
ղինր։
֊ – Աստուհո
յ օրՀնո ւթիւնր
, պատմէ , Հա՛յր
,
սլատմէ՛ ՝.
Ու
Զ ՚ - ՜ ՚ Ր ՜ – "
խոստովանե ցաւ թէ իր երագահ ե–
բի։ոասաք֊ղնւ է, որ կր
ներկայանայ։
•—- Այզ՚՚ւէ"
Լ՛՛՛՛ր՛բեցայ ես ալ, րսալ ՚>այրր ;
Ու վերաղ-ս՚լ՚ձալ
երիտասարւլին
մօտ. Որ Համ­
րիչէն Հատիկնեբր կր Համրէր
, ուսերբ
Հանգրի -
ճահ եւ էլ լուխր կախ :
՚
Պաբտքգ
վճարուս.հ կր Համաբիմ
, երի -
տասարղ,
այն պայմանուի
միայն, ոբ ամուսնա­
նաս աղքկանս
Հետ։
Ազքհկս
երւլում
րրահ էր ա–
մ ո ւսն անա
լ թաղաւո բութ
Լ անս մէք ապրող
ամ է -
նէն աստուահավա
խ ե րիտասա բղին Հետ ւ
Ե բիտասա րղր
գետին
ինկաւ : Ա ուլթան
Ալա յա–
մ ամ անի կր սպասէր որ եբաի՚տագիտու
թեան եւ
շնորՀակալութեան
՚սղաւլակ
մր փրթէր
երիտա -
սարւլին՛ բերնէն : Ի՞նչ լոեց •
Տէ՛ր,
չեմ՛ ղիտեր թէ արմանի՛՛
եմ , րայց
վստա
֊է ե՛լէք որ կեանքս
ն՛։ լի րահ եմ ԱլլաՀին ,
միա յն ու միա յն ԱլլաՀին :
)
Ա ուլ թանր
զայրացաւ >
ւ՛սկ ես մէկ բան միայն գիտեմ, ե՛ս եմ այո
երկրին տէրր
, րնակիչներ՚։ւն
ալ տէրր : Պիտի ա–
մուսնանաս
ա՚լքկանս Հեա, ա՛յս է
որոչոլմս
։
ՎՀաղոլլնէ սկսեա
լ սլա տ բա ստո
ւթի ւննե ր ր կր կա­
տա բուին : Վաղր երեկոյ պիաի րնգունո
լիս իշփսա–
նւ։ւՀ իին
նե րկա յութ ե ան։ : ՎստաՀ եմ ոբ զա յն պի­
տի սիրես :
Յաքորգ
երեկոյ,
ճգնաւորը աո աքնո
լ՚գուեցաւ
իշիսանսւՀի
Զ՚-՚^րայի
մօտ,
Գ^Ղ^ՑԷ՚՚Կ
էր սուլ–
թա՛ւին
աղքիկր՝
մ ե տաքսեգէննե բուն
փրփուրին
մէք,
ճակւհին՛ ՛էրտյ
փայլող վարսակալփն
Հ"՝ի՚՛
մ ո էլա կան քա րերուն
ր։ յսով %
ԶաՀի։ո
իսոնւարՀեցալ եւ ուլքունեց
ղայն,
յե­
տոյ
մեկուսս.ց,սլ
ղաՀլիճին մէկ անկէւնր՝
աղօթե­
լոլ Համար։
իշխան
֊՚ւՀին
Հաղէլ՛ կրցաւ ղսպել
ինք–
զէնք ,-— է՛՛նչ անտարրերութիւն
ճգնաւռբի
մր
կոէլմէ :
Եօթր օր այսսլէ ս , ԶաՀիտ
կուգար
ԶոՀբայէ
մօտ,
կը բարեւէր
խոնաբՀելով
ել ԱԱաՀին
"գքոյ–
նր տալով
, յե՚ոոյ
առանց երբեք
նա յելու
ագքկան
աչքերուն
, որոնք կր վառէ ին՝
ինչպէս աստղերը
,
կբ ՝,եռանար կ՝երթար
անկիւն
մ ր աղօթե
լու
Հա–
մ ս.ր : Ա ինչ Զ" Հրա կ՝ առանձնանա
ր իբ սենեակը ,
լար։ լ Հ ամ ար :
Ի վերքոյ
ս՚էւլթանր
յանղիմանեց
երիտասարղը։
Պ ի՛ոի չ՚սրունակե՛^
ս ա յսպէս անտաբ բեբոլ -
թեամր
վիրաւորել
տղքիկս
֊. ԻչխանուՀին
արմանի
է ԱլլաՀին
օրՀնո՛ւթեան ելմարգոց
սիրոյն։ Ան
մեէէք զորհահ չէ երբեք : իսկ գոլն
,
դարմանելու
Համար
իսղճի էսայթւլ ել Հատուցանելու
Համաբ
կէս - իսնձորին
ղինր, եկեր ես մինչեւ
ոտքս։ կը
պս՚Հանքեմ
, - պարտքգ կր վճաբուի մէկ Հաւք -
բոյրով՝
ք։ր աղքիկս կր սպասէ
քեզմէ։
Կրնա ս ,
գունէ ա էէ էոուահա էէա իս երիտասարգ
, էլրնա ս չՀա–
տուցանել
սլարտքղ : Խնձորր իմս է, ղինր
ինհի
կՎ՚յնայ
որոշել,֊^
Համբուրէ՛
աղքիկս ։
ԶաՀիէո
չկրցաւ
առարկել
արգարադատոլ
-
թ ե ս ն այս եղանակին։ : Աօտեցալ
իշխանուՀիին ,
Համբոյր
մր գրաւ անոր կարմիր
այտին
վրայ՝
ճիշղ ինչէղէս
թիթեոնիկ
մբ կր Հանղչի
կարմիր
՚էեղձին
էիրայ։
Յետոյ վաղեց շատրուանին մօտ ,
ասլտէւ՚ր–
առաւ , հն՛րաղիր՝
ձեռքքւբբ
երկնցոլց
գէ՚ղի
երկի՛նք,–
շրթներր կր ղողային։
ԱպաՀո -
վարար
Գուբան
կ՛՝ա ր տաս՚սնէ
ր : Յետ ւ՛յ
ՂԼ՚^՚՚ԼրքԼ
կախեց
զեաինւ , երկրպազեց
, ու մնաց
անչաբմ՛։
Աստուահ
ղայն կան՛չահ էբ էր մօտ։ Աեռահ
էբ։
Fonds A.R.A.M
1...,508,509,510,511,512,513,514,515,516,517 519,520,521,522,523,524,525,526,527,528,...612
Powered by FlippingBook