ՆԱՄԱԿՆԵՐ
ԳԵՐՄԱՆԻԱՑԷՆ
Թե ՎեՐԱԶԻՆՈԻմ
ՀԱՑՏԷԼՊԷՐԿ,
ւՅաւլաջ)
գերմանիոյ ապա
գային
չուրչ
եղած
խօսաղցութիւններուն
մէկ
^ Ի ՚ ֊ Բ Ը ՎԸ. կազմէ
այն աեսակէաը թէ
ԳերԱ՚ԱւնիաԱ
պէաք է չէզոքացնել,
այսինքն
թ ո յ լ չաալ
որ վե–
րաՀասաաաէ
զինուորական
ումր :
Ոէ֊ոչինկթրնէն
Լոնաոն,
Փարիզ,
Պոնն եւ Պեր
լին պաաասիանաաոլ
քազաքազէաներ
արաա յայ–
աուեցան
այս մասին
ւ Կ՚ըսուի
թէ Խ–
Միութիւնը
Չորսերու ժողովին
մէշ պիաի
գնէ այս հարցր. Ա–
մէն աեղ
կը թօսոլի
ել յայաարարութիւններ
կր
աեղան
, րայց Աոսկոլան
լուռ է ։
Գերմանիոյ
մէչ ալ թեր
ու գէմ
կարէէիքներ
կան
այս մասին։ Վարչապեա
Տքթ ՚
Աարհաուըր
խսաօրէն գէմ արաա յայտուեցաւ
էէզոքութեան
գաղաւիարին
, այն պատճաոաբանութեամր
թէ
անզէն
Գերմանիան
ուշ կանուիս
գի՚-րէ՚ն
մարսելիք
պաաառ
մր պիտի
ըԱայ
խ . Ա՝իութեան
Համար
ւ
Ընգգիւմ աղիրներոլ
սլետր
՝ Տքթ–
Շումաթըր,
աւելի
զգոյշ
էր։ Ան ալ թէեւ Հակառակ է այգպի
սի ծ՜րագրերոլ,
րայց
պաասւս խանատո
ւո ւթ իւն ր
կր ձղէ ԳաշՆակիցներուն
ւէրայ, որոնք պիտի
տնօ
րինեն
Գերմանիոյ
Շակաաագիրր,
մանաւանգ որ
Չորսերու
մողովին
պիտի
չլսուի
Գերմանիան ,
րուն
ենթ ական :
կարելի է րսել թէ բոլոր
քաղքենի
կուսակ -
ցութիւեները
ել սոցիալ
— ղեմ՚ոկրատներր
գէմ են
չՀզոքութեան
: Միայն
Համայնավար
կուսակցու -
թիւնն է որ կը քարոզէ
ղայն ; Ասկէ զատ
կայ
նաեւ
ղԼրման
մտաւորականներու
իսմրակցութիւն
մը,
այս սլէս կո չուած՝
ՀձՆտոլՀա
յմ րր Բրա յզ՜ծԱ
ք
Նաու–
Հա յմ ի չր բանակը
, իսում բր) որամ էն
զն ով կը
վարձէ
լեզու
գտնել
աբեւելեաՂ^
Գերմ անիո
յ
Հ ետ
ել
մ ի՚շոց
մ ր՝
քւ) • Միու թեան Հետ Հասկցուե
լու :
Այս իսմբակց ութեան
սլետր
Վ,իւրցսի"–րԿ1՛
Համ ա–
լսարանի
սլատմ ութեան
ղասախօս
պրոֆ .
Նոաքն
է, որ քարոզիչ
մր գարձած է երկու
Գերմանիանե–
բր իրարու
կապելոլ,
չ էզո ք ո ւթ֊ ե ա ն եիման վրայ :
Պրոֆ.իւն կարծիքով
,1ւյ •Մի՛ութիւնը շատ մր կէտե–
բու
մէշ տեղի պիտի
տայ
, եթէ ապաՀով
րլլա
յ
թէ , Գերմանիան
պիտի
չվերազինուի
: Րանաթօ -
սութեան
մ ը առթիւ
, զոբ արտասանեց
Հա յտէլ -
ոքէրկի
մ իշազգա
յին
մ ամ ուլի
ակումբի՛ն
մէշ ,
12
Փետրուարին
, ան յա յտնեց թէ առիթ
ունե ցած է
տեսակցելու
Արեւե լեանԳե րմ անիո
յ
Հանրապետու–
թեան
իւորՀրղ. դեսպան
Աեմիոնռվի
Հետ
եւ լաւա–
դոյն տպաւո րութիւննե
րր ունեցած է Հասկացո -
ղոլթեան
մր ղալու
Համար։
հ)որՀրգ.
Մ իութիւնր
, կ՝րսէ
Հ " զ ի կարօտ չէ ,
եւ ա յ դ պատճառով
ալ աչք չոէնւի Գերմ անիո
յ
վր^
րտ
յ : Խ • Մ իութիւնր
ա յնքան
ներքին
մ եծ ծրա -
գիբներ
ունի ոբ , լալազ ո յն կրՀամ արէ
զանոնք
իբազ.ոբծել
: Ա իա յն թէ Հակառակ
իր զօբութե
ան ,
կը վախնա յ Գերմ անիա յէն : Եւ ասիկա
Հասկնտլի
է , քանի
որ Գերմ անիան
երկու
անդամ
արշաւեց
• ել զրաւեց
Ա՚ուսիոյ
Հողերր
: Առ Հասարակ
(հու -
սիան
նուաճումներու
երկիր
մր եղած է : Աոնկոլ,
թաթար
, թուրք,
չուէտացի
, ֆրանսացի
, գեր -
- մանացի
Հոբդաներ
եւ բանակներ
մտած
են
երկիր
եւ այսօբ
առաւել
քան ե–.բրեք ռուս անՀատբ ՛կր
ձդտիւ ինքնապա շտպանո ւթեան :
Պրոֆ • Նոաք
չի մխտեբ
բնաւ
խո րՀ րղա
յին
վարչաձեւին
ցա րական
բնո յթբ , բա յց կր կարծէ
թէ
չէզոք
Գեբմ անիա
մ ր Հաճելի
պիտի
րլլա
յ եւ
Մոսկուան
ղի^ումներ
պիտի կատարէ ինքնավար ,
բայց անվտանդ
Գերմանիայի
մբ Հանգէպ
:
Չորսերու
մողովբ
, որուն կր սպասուի ան -
Համրեր
, պիտի
լուսաբանէ թէ իսկասլէս
Խ–
Մի
ութիւնր
պատրա՛՞ստ է Գերմանիոյ
ամբոզշացու -
մը եւ ինքնավաբութիւնը
ճանչնալու,
եթէ
չէզո -
քացուի :
ԱյզրնՀաուրբի
կարծիքով ալ շուտափոյթ
եւ
խաղաղ
լուծում
մր կարելի
էր^ եթէ
էէզ"Ք
գօտի
մբ ստեղծուէբ
Գերմանիոյ
մէշ՝
Հռենոսի
եւ Ատէ–
բի միշեւ :
Ասոնք
բոլոբր
Հաշիւներ
են առանց
բուն
տի–
րոշ՝ գերման
մողովոլրդին
, որ ղիտակից
իր
զին
ուորական
, ճարտարաբուեստակտն
աբմէքնեբուն
,
կր ձղտի
վեբստտնձնել
իր գերը
ազդերու
կրկէ -
սին
մէշ։
ՀԷԼԿՈԼԱՆՏԻ
քսՆԳԻՐղ֊
Համպուրկի
բացե–
ՐԲ ՝է1"քայի
ղետաբերանին
աոշել
կը կանղնի
փոքր
կղզի մը, րնդամէնր
64
Հէքտար տաբածու
թեամ ր ,
կազմուած
ծովուն
մակերեսէն
58
մեթր
րաբձբու–
թեամբ
շրջանէ
մը եւցած մարղագետնէ
մր :
Հակառակ
իր վաքրութեան
, այս ԿՂԴԻ^
Ք ՛ " ~
ղաքական գեր խաղացած է
^ձռ. 1890/5՛ ,
երբ
Պիզմարքի
յաջոբղող
ղերմ ան վարչապետր՝ ՝Բավ,–
րիվի,
զայն
Անգլիացիներէն
սաացաւ՝
փոխարէնբ
Անդլիո ք ձդեքով
՛արեւելեան
ափրիկեան
Զանզի -
պար
մեծ
կզզին
է ՚
Հէլկոլանտր
ա/ղ
թու տկս,%0^ սկսեալ
ամրոցի
մ ր վերածուեցաւ
կայսեբակսւն
գերմանիո
յ կող -
մէ, իբրեւ խարիսխ
Հիւսիսային
ծովին
մէշ նաւա–
ՕՐՈՒԱՆ
ԳԻՐ-ԲԵՐԸ
<ք<.
8ա
պատՍութիւՍ»
(ի. ՀԱՏՈՐ)
ՄԻք-ԱԱհԼ
ՎԱՐԱՆԳԵԱՆԻ—
^ք՝Ա^
•
Հ ՚ 6 •9–-
ԲՒՒՐՈՑՒ, Տ Պ ֊ Հ Ց Ո Ւ Ա Ա Բ Ե Ր » , ԳԱՀԻՐԷ,
1950
(Ի– եւ վերջին
^ ՚ ^ ՝ ւ )
ինչպէս տեսաք,
րնկեր Վարանգեան
իր
Հեղի–
նակաւոր
ղրչով
այս երկբորգ
Հատորի
մէշ նեբ -
կայացրել է այն կարելոր
դէս(քերր "Ր տեղի են
ունեցել
1908, 9, 10,
11 եւ
12
թոլականնեբին,
թուրքիոյ
, Պարսկաստանի
, Ռուսասաանի
ել Եւ
րոպայի
մէշ։
Անտարակոյս դեռ չսւտեբը
պիտի
ուսումնա -
սիրեն
Հ ՚ 3 • Գաշ1։ակցութեան
բեղնալոբ
դոր -
ծոլնէսւթիւնր
ել նորանոր
տուեալների
Հիման
վրայ,
աւելի
ճոիս բովանղակութեամբ
աշխաաոլ–
թիւններ
պիտի
լոյս
ընծայեն :
Ընկեր
Միք՛ Վարանդեանի
« Հ .
3– Գ– Պատ–
մ
ութեան»
/• . Հատորի րստ էութեան
քննա
դ ա -
աութ իւնր
թուլլով
աւելի
ձեռնՀաս
րնկերների
եւ
ուբիշների
, կ՝ուղէի
արաայայտոլել
միայն
Հետեւ
եալ կարեւոր
Հարցի
մասին :
Ես Համամիտ
չեմ րնկեր
Միք՛
Վարանդեանի
եւ բոլոր
նրանց
Հեա,
որոնք կարծում
են թէ
1912
թ. դարնանր,
Պեաերբռլրգի
ցարական
Գերտղոյն
ատեանը
, «Գաշնակցութեան»
գործով
մ
եղա -
դրեալ
մօտ
160
բանտսւրկեալներից
, Հազիւ մէկ
երբորդին
, այն է լ թեթեւ
պատիմների
ենթարկեց
,
որովՀետեւ
ընկեր
Ա իք. Վարանդեանի
բացա -
տ
րո
ւթեամբ
— « Լրիժինի կաաարած «նախնական
քննութ֊իւնը» լի էր կեղծիքներով ե ւ որ ա յ դ պա -
աասխանաաու գործը յանձնուած է եղեր անհա -
ւասարակշիո., հողեպէս հիւանդ հայաաեացի ւքը» :
Նաիս ոբ , րստ երեւոյթին
Միք.
Վարանղեանր
մ
ոռացել է կամ տեղեակ չէ դատական
քննիչ
Լրիմիւնի
թղթածրարից
մեր
բանաարկեալ^էերի
վերաբեբեալ
մ ի
կարեւո
ր
մ ասի
փաստա թղթե
ր ի
« չոգիանաչուն» : Եւ , երկրոբդ՝ « Գաչնակցոլ -
թեան » գատի
նաիսօրեակին
անսպասելիօրէն
ռուս . կառավարու
թե ան Հայանպաստ
քաղաքա -
կանութիւն
րնգզրկելոլ
դիպուածին
։
Նախ՝
Լրիմինի
թղթածրարից
կարեւո
ր
փաս–
տաթգթեբ
ան
յա
յտանալոլ
մ
ասին .
1909
թ •
" Կ Ղ Բ ^ ^ Բ Ի ^ ^
՚
Ք՚^^ԻԼ
Լրիմինր
կովկասի
բանտերից
\^Օից
աւելի
մեր բանտաբկետլ^ւե
ր ին
տեղափոխել
տուաւ
Հայաշատ
Անդրկովկասի
բանտերից
Հեռա
ւոր Գոնի
կոզա/լնեբի
մայրաքաղաք
Ն"վյ՛չերկասս–
կի բանար
, որպէս
աւե լի ապաՀով
վա
յբ
:
ինքն է լ
Հաստատոլելով
այդ քաղաքում
, մեր բանտաբկ -
եալնեբին
մ
էկիկ
մ
Հ կի՚քլ Հարցաքննեց եւ պատրաս–
տեց
Ռուսիոյ
քաղաքական
պատմութեան
մե -
ծադո
յն դատական
զոբծի՝
«Գաշնակցութեան
»
ղ ատի։ ամբաստանազ
ի՛քր :
Պէտք է նշել,
ոբ
մեր
մի
շարք
պատասխանա
տու
րնկերների
տուներր
խուզարկուած
մամա -
նակ,
մանտարմանեբր
եւ ոստիկաններր
կարեւոր
Հ
փաստաթզթեր
էին ղտել։ Նամակատների
եւ դրա–
մատնե
ր ի
մատեաններն
է լ քննելով ,
ցարական
պա շաօնե անե
ր
ր յաշոզե
լ էին ո
րՈ
չ փաստեր
քաղել .
մի շարք պաաասիսանատոլ
րնկեբնեբի
տուած եւ
ստացած
կա րեւո
ր
Հեռագիրների
ու
փոխագրած,
խո շոր գում աբների
մ
ասին :
Այս բոլոբ
վ
՚ասաաթզթեբր
Լրիմինի
Նովոչեբ–
կասսկի
դ ր
ա ս են ե ա կո ւմ էին
կենզ րոնացրել
, ո -
բոնց
Հիման
վրայ ցարական
զատարանր
մանա -
ւանզ. բանտարկուած
մեր պատասիսանատու
րնկեբ–
ներին , շատ ծանբ պատիմների
պիտի
ենթարկէր
։
Լրիմինի
մ
օտ ղտնոլած
ա յգ
վտանգաւոր
փտստաթղթերր
մ
ի կերպ
ձեռք
ձգելոլ
նպաաա–
կով , Հ՛ 3 -Գ՛ Ոսկանապատի
(Բադոլի)
կենտ,
կոմիտէի
ՀրաՀանզով,
1909/՛
ամառր
Ռոստով
մեկնեց
, ռուս
պաշտօնեաներին
սիրաշաՀելու
մէշ
Գանձակում
մեծ
Հմտութիւն
ձեռք բերած
րնկեր
0.
, ա (Գ
Ր
ԻԳ՚՚Բ^
Եղեանր։
(Ւբեն Հետ գ
^՚^ՂտեւԳ-Ժ
֊
է-լ-ՐւԼ^
ՄիՀրանը ^< է
ք,"՛՛ Շատակով–– Այդ
մասին
կը
խօսիմ
մ)
3՚"(՝ե
" " ՚ ^ ՛ ՛ ^ ՛ ՛
՚"ձ"՚նոոակնեոէ
Ք " " ւ " ՚ Ք Ը .
ճ ^ ^ ^ ձ ՞ ՚ Հ ՛
ՆԻչան
Հ,,^^
՚"՚"՚"ա1սւմ,
որ ԿԻՅ Է հայաշատ
Նոը-Նաիսիշ,
նեն Եւ ԻԺ՛^ յ՚^աոլկ
րնդունակութեամր^
մս^քր^
Լնալով
Լրի^Ի^Ի
ՎԲ-ՏԻ
ր Ր - ՚ ՚ գ ^ ւ ՚ Ի
<ե.. ,
ամենակարող
«^րթամի»^՛
^^^7^^^ ՚^^^,^"՛
ք
ւմ է մաս ՚"՞^ ՚^աս բաւական
թիւով կաբԱ^^
փաստաթզթեր
վաղմակերպեթ
Լրիմինի
թղթ,^ ^
՚՚՚՚"&այս
Գ՚՚Ր^ԻՏ
,
Բ^կեբուՀի
Ռոլբլ^^
ՕՀանշանետնը
եւ թէ ընկ. Գրիշա
Եղեանը
Հս,զ.
ռակպութիւն
էի^ Հաստատել
մեր
բանտարկուիք,
րնկերների
Հեո՛ գաղտնի
նամակագբոլթետմռ
,
Հասսնելոմ
նաեւ դրամ , ուտելիք եւՀաղոլւա
,
Աակայն,
մէկ տարի վերշր,
1910
թ– ամառլ ,
ոստիկանութի՚՜Կ.
կասկածով
ձերբակալեց
րնկկ
գ. կզեանին
եւ վարչական
կարդով
օ՚քսորե,
Աիբիր։
1917
թ– Փետրուարեան
յեգաշրշմսն
չնոր..
Հիւ էր որ աքսոր ից աղատուելով,
իր
ընտանիքր
Գանձակ
ձգեց եւ անմիվապէս
մեկնեց Վան, իր
ուխտր
կաաաբելու։
1918
թ– գարնան
վելվին
նա–
Հանշին, Վասպուրականի
գաղթականութ1
ան
Հեա
Հասաւ
մինչեւ
Իրաք եւ յետոյ
վեբաղարձ,սլ
Գան
ձակ , իր լնտանիքի
մօտ :
Հայաստանի
խո բՀրդայնացում
ից յետոյ,
Գր .
Եղեանին
բոլչեւիկներր
Ռոստովում
ձերբակա -
լելով , նորից
քչեցին
դէպի
Աիբիր , ուր ե։ գտաւ
իր մաՀր։ Տարական
ո ստ իկանո ւթիւն
ը
ընկերուհի
Ռուրինա
յին էլ կասկածով
ձերբակալեց
ու աքսո
րեց Աիբիր,
"՚-ր իր տնբաման
կեանքի
րնիեբո^
Համօ
ՕՀանշանեանի Հետ ճաչակելով
ցտլական
բանտեր ի ու աքսորավայրի
բոլոր դառնո
ւթ
իւննե
րր ,Հնա րաւո րո ւթ իւն ունեցան
միասինկովկաս վե–
րագառնալու
առաշին Մեծ Պատերազմ
ի
ամէնէն
եռուն
շրշանին,
1915
թ– Գատական
իչխանու^
թեան
կարգադրոլթեամր
, Նովոչերկասսկի
բա՛ւ, -
տիղ մեր րնկերներին
1912
թ՝ սկզբին
տեղափսխե֊
ցին Պետերրուրդի
բանար
։
Լրիմինն
է լ իր թզթած
բա րնե բով
տեղւ ւփոխ -
ուելով
Պետերբուրդ
, նո յն թուականի
Մ արտին
տեգի
ունեցաւ
մերոնց
չռնգալից
ղաէ/ւավաբոկ^
թիւնր,
Հինդ Հարիւր վկանեբի
մասնա1 ցոլթեամբ
,
ս՛ե րադո
ւն Ատեանի
առշեւ
։
Լրի՚ք՜ինը նկատելով
մեղտդրակւ
ւն փաստա -
թզթերի
մէկ կարեւոր
մասին
անՀ ւտացումը,
բր–
նականաբար
, սարսափելի
ազգոլւ ւծ պէտք է
լինի
ել շատ Հաւանական է , որ փորձած
լինի
նրանց
փոխարէն
մի բան յարմարեցնել
, բայց,
ըսսյ երե
ւոյթին,
չէ յաշողած։
Գիւրինչէբ
մի ռուս
մարդու
Համար,
որ ծանօթ չէբ մեր լե լուին , բարքերին
ու
Հ՛ 8՛ Գաշնակցութեան
պէս սՀեղ
կուսակցու
թեան
թաքուն
ծալքերին,
բանտարկեալնեբին
Հարցաքննելր
ել Հսկայ
քան ա կանո ւթեամ բ փաս -
տաթզթերի
ու վկա
յութիւն՝
,ե բի
Հիման
վրայ ,
կազմել ամբաստանագիր
, ,ր օրինական
տեսակէ–
տից
թե րութիւննե
բ չունեն
սր •
^թէ
ԿԻ՚^Ի^Ր
ունենար
ցարական կառավա -
րութեանր
Հաւատարիմ
մի երկու
Հայ օգնական -
ներ, կրնար պարզերես
դուրս գալ
յ
Լըիմինի կատարած
ապօրինոլթիլններբ
. մեր
բանտաբկեալների
նշանաւոր
պաշտպան փաստա -
բաններր,
որոնց
թլոլ^մ էբ ե՚^Ալ.
կերենսկին
, զօ
րաւոր փաստերով
Հաստատելով,
ահագին
աղմուկ
յաբոլցին
թէ դատարանի
նեբս. ել թէ
ղրսի
աշ -
խտրՀում։
Աւելորղ
Հ^մտրո-^մ
ցարական դտ–
տախազի
մեղադրական
երկար ճառԿս
անե,
մի
^տ–
նի մէշբերումներ
^
՚ ^
ճ Ր –ք
« ... Ես պիաի պնղեմ, ոբԳաշնակ. քլ թի^լնր
եզեր է իր ծաղման
օրէն
ի վեր
(1890>1)
Հակա -
սլետական
եւ յեղափոխական
, ել շատ աւե,ի
վ բ–
տանդաւոր
ու ան^^անռռ.է֊Լ
Լ
ւ ւ
կուսակցկիլն
. . . ^ " ^ ՚ " ՛ ^ ^ ^ ՚ ^ – ^ ՚ "Բ^^հ "՛Ո
«Երբ
Գաչնակցտկաննեբը
կր զինուին մէկ
դրացի
պետութե՛ան գէմ
^^^^ ^^Հ^
տորմ իղի գո րծ ո ղո ւթ ի ւննե ր
Ո
ւ :
Լի թ էէ Ր ի օրով
Հե ւկո լան տ ր զ արձալ
րնդծով–
եաներու
խարիսխ
: Նո րագո
յն եւ ապաՀո վազ ո յն
րնդե բկբե ա յ շրանցքները
ամ էն տեսակ
օդա
յին
յա րձակո ւմնե ր է կր պաշկ,պանէին
սուզանաւերը :
Երկտթե^լցէմէնթի
անիաբսէսւկելի
պատեր
ել տա
նիքներ կ ապահովէին
զանոնք :
1945^5՛ /
վեր անդլիական
ել ամերիկեան օ -
դանաւեր
անրնդհատ կր /լմ րակոծեն
ա յգ
կղզին
։
Բոլոր
փորձերը ետ կեցնելու
զանոնք այգ ձեռն
ար–
կէն
անօղուտ
անցած
են :
Անզ լեւսաքսոն
Գաշնակիցներր
կը յայտարա -
րեն թէ , այգ կզզին
լաւազոյն
նշանակէտն է օդա
նա լորդն ե բու
Համ ար , ո րոնք կր ս"Ր՚ԼԻ՚ե
ոմ բակո–
հ ե լ մօտակայ
նպա՛տակներ.
Հա յաէ լպէբկի
Հ ամ ա լսԱ1բտնէն
երկու
ուսա -
նոզնեբ
վերշերս
քաշութիւնր
ունեցան
նաւակով
ք1 ^վեբագրաւելու»
կղզին , որպէսզի
արգելք
րլ
լան ռմբակոծութիւններոլն
: Բանի
մը չաբաթ
յե–
Ան ՚Գւիացիները վեր
սկսան
ոմ բա -
տաձդելէ ետք
կոծումներր :
քէւսանոզական
չարմումին
ոգին
կը
կազմէ
Հուպէրթուռ
իշխան Լէօվ ,.ն շթա յնր , որ հ՜իմա
յա
շողած է սիրաշահիլ
զանազան
Համալսարտններու
ուսանոդութիւնր
ել յա յտա րա րութեամ
բ մբ կր
դիմէ
աշխարհի երիսւասարդութեան,
բողոքելու
Համար
Հէլկոլանտի
անիմաստ
ռմբակոծման
ղէմ։
Հէլկոլանտի
նռխկթ^ բնակիչները -
ձկնորս֊
ներ - որոնք առ
Ա
՛յմմ լ^^
^ յ , ^ , , յ ,
Հ^մաուրկ
կամ
Պրէմէն,
յայտարարած
են թէ
ի^կ^յ^
յ^ի^ի վե -
բ՛ա, առնան
իրենց
կդզիյ, ^
գագրին
ռմբակո–
ծումներր
1
Հէլկոլանտի
–անգ^^
դաշնակիցներու
այս
նութեան
֊՛ր
վիճ ա բաւ
անՀամբոյր
վերարեր^^^ ^ ^
նիւթ
եղաւ անգլիական ետո^^"^
՜Հ /՜է
է-՜ԼՕ
I
ռէ Հ. , ք^"Բ^Բգաբտնին մէշ
ցոյց
կ ՚ ՚ Հ ա յ
թէ, էկ՚սռակ
շոայլոԼծ
սիրալիր
խօսքերռն,
Գեբմանի^^
ւ^ՀԼ^^
լ^լնիգեռ։
Տ–
ՖՐՈՒՆՃԵԱՆ
Fonds A.R.A.M
