41յնԴԱնԻ
ՊԱ-^եԼ աՏԿ.
ՈԴԻՆ
Ի՚ռչպԽ
Վսքլցնք
հ-քէն մեր ճէգե
է քչե/ւգանէ
ււչւսՀԼչ Հայկ.
ոգին :
Ի՞նչ է ււավայն ոգի
Տլո չուած
անչօչափելի
եւ
անկշռելի այգ ուժր,
որուն
գոյութիւնր
կր գգանք
ել կր Հասաաաենք
եւ որր ինքնուրո
յն կեանք ու
դիմ ադիծ կուտա
յ ժոգուէուրդի
մ ր
1
քքգին չարմիչ
ղօրոլթիւնն
է աղգի մրՀաւա -
քական
ասլրումներոլն
, մաածում՚ներՈլն
,
ձղտում–
ներուն եւ արարքներուն
։ Իր ոգիէն
սլարպուած
Հասարակութիւն
մր մեռեալ
մարմին է,
ինչոլէս
անՀոգի
արարածրւ
Հայու
ոգին 1լ՝արտայայաուի
Հայուն
լեղռւին
,
գրականութեան
, երդերուն
եւ մչակութային
ամէն
մէկ
ձեռնարկին
մէչ–. Բայց
ինչ որ Հայերէնով
կր
գրուի՝
Հայկ.
ոգիի
րնդռւնարանր
չէ
անսլայման;
Այգպէս ալ, մաքուր
Հայերէն
թօսող
անՀաաներ
կան,
որոնք անՀագորգ են Հայկ. ոգիին :
ԱռՀաւական
մառանգութիւն
մ րե է
ոգին ,
ներքին
րնոլթիւն
, որ ձեռք կր բերուի
աղգի մր
պաամոլթեան
եւ Հինաւուրց
արմէքներուն
Հետ
Հաղորդակցոլթեամ
բ՛. Որքան
մէկր իր նաիսաՀա
յ–
րերու
սաեղծաղո
րեութ
իւննե րուե
մօտէն
ծանօթ
ԸԱայ,
որքան չաա նեբասլրած
րլլայ
անոնց
կրած
աառասլանքնեբն
ու ե րչանկութ
իւննե ր ր , երաղ -
ներն ու յոյսերր,
այնքան
ինքղինք Հարաղատ
կր
զգայ
իր մողովո
ւրգին :
€ Հարաղատ
ղդա
լ» կր նչանակէ
նոյն
ոգին
կրել,
ազգային
ոգին
կենդանի
պաՀել
իր մէ^
՚.
Լեզուին
, դիրին եւ
դրականութեան
Հետ
կապուած
ԸԱալով
Հանդերձ
,ոգին անկաիս է յաճախ
այգ
բոլորէն եւ կր վախանցուի
ազգի
մր
ղալակ–
ներուն
նաեւ
այլ միչոցներով։
Աիչավայրր
, քա
ղաքական
իաէալներր
, լ^կեբական
՜եւ բնտանե
—
կան
օճախնեբր
կր գառնան
ռ զե սլա Հ աղդա կնե բ :
Հրեայ
մռզովոլրդր
լաւ օրինակ
մ լն է այս ուղ–
գութեամ
բ ; կ ո ր սն ց ո ւց ած
լեզուն
, դիրը
, Հա
յրենի
Հողը , Հազարաւոր
տարիներ
, երկրէ
երկիր , կրր–
ցաւ պաՀել
իր նախնիքներու
ոգին ու վե րա րծա ր -
ծել
ղայն նորաՀաս
սերոլնդնեբուն
մէչ;
Ոեւէ
ձեւով
մր ինքզինք
Հայ ղդա
լ , Հայու -
թեան մէկ անբամանելի
մասնիկր
դառնա
լ , ատով
Հսլարտանալ,
ուրախանալ
ել տառասլիլ
աՀա
գերագռյն
նպատակր
բռլոբ
անոնց , որոնք կ^ու -
՛լեն ոգին
պաՀպանել։
Երր
մէկր
Հայեց իօբէն կր ղղա
յ ել կր մտածէ,
Հայու
չիղեր՚՚վ
կր թրթռայ
աշիւարՀի
երեւո
յթնե
րուն
Հանդէպ
, իր մողովուրգի
ցաւերով
կր
տուայտի
եւ \ո լրաիսոլթ
իւննե րո վ կր ՀրէՀուի՝ ան
"՛նի
ուրեմն իրմէչ Հայ ոգին ՛խոչոր չափով
մքԼ\
ե թէ
նո յնիսկ
Հտ յերէն
սաՀուն
խօսի
լ չիմ անա
յ :
Հ. 3՛ Ղ՛ա շնակցութիւն
ր իբ երիտասաբգա
—
կա՚էւ
բո
լոր
կաղմ ակե րպհ
ւթ իւննե րո ւէ աւե
լի քան
քառորդ դար է Ա փիւռքի մէկ ծայբէն
միւսր կ^աշ–
խաւէւի Հայ ոգ ին կենգանի եւ ան խաթար
պաՀել :
Ա յս ճիգր կը բաղմ ապատ կուի
մ ասնաւո րապէս
Ա—
մեր՛ կայի
մ էչ
, ուրմեր բե կո րներր
շրչասլատոդ
ւ՚ազայտակրթսէ
թիւհր շատ
Հմա
յիչ է եւ կլանող :
Հակառակ
վւոբձու թեան
բաղմ ասլիս ի
եբեսնե–
բուն մեր կուսակցութիւնը
իր «Հա
յ րեն իք»նե
րով
ել կազմ ակե րսլա կան
զանազան
ա շխատանվնե
բով
վառ կր պաՀԷ
Հայկ.
ողին
Ամերիկայի
մէչ ծնած
՛ււ մեծցած
Հալ երիտա,սարգու
թեան
սրտին
խորր։
ՇնորՀիւ այս ճիգերուն
է որ անգլիաեւՕս
Հալ
նո ր սերունդր
առաւ ե լագ ո քն տոկոսվ
ինքզինք
Հայ կր դաւանի եւ Հայեցի
ապրոլմներով
կր խան
ղավառո
լի :
Լեզուն
կորսնցնելը մեծ Հարուած
մրն է )սն–
չուչտ
, նռ յնքան
մ եծ
ո րքան
Հա յրենի
Հողին կռ -
րուստր,
բայց տակաւին
նաՀտնչ ու
անձնատուու
թիւն
րսել չէ , որքան աաեն ռր Հայկ.
ոգին
կեն
գանի կր մնա
յ :
Ո ւիլերմ Ա արո յեան ա չխա բՀաՀռչակ
Հայ դր–
րողր, որ թէեւ
անղլերէն
կր զրէ բայց
Հայոլպէս
կբ Ղ1"՚յ ՝ անգրագառնալով
Հայկ՛
ոգիին,
«Հայ
րենիք»
օրաթերթի
նո յեմբեր
2\ ի թիլին մէչ իր
է՚տռրագրոլթեւսմր
Հետեւեալ
ուչագրալ
յայտա -
րարոլթիլնր
րրած է
«՛հասակներն
ու «Հայրենիք»
կը նեբկա -
յացնեն
Հայ մոզովուրգի
շինական
գասր եւ ինծի
հ ամ ար
«Հա
յ րեն իք» կր կատարէ
միակ
լու բչ
չանքր
կենդանի
սլաՀելու
Հայկ.
ոգին։
Հետեւա -
բաբ ես անոնց Հետ եմ , քանի կր մտածեմ այգ ո–
դին
կենղանի
պաՀելու
ցանկա լիութեան
»;
Արգար ու ճչմարիտ
խոստովանութիւն
մ լԱ է
ասիկա,
անկողմնակալ
մէկու
կուլմէ
վկա՚ուած։
ԱշիոարՀի ռր ծայբն ալ երթաք՝
Ղ՛աԱակցական
թերթերու
եւ չրչանակներոլ
մէք պիտի
գտնէք
^այկ
. ոգին
մաքուր
, Հղօր եւ անխաթար
՚.
Այգ
ոզ ին է արգէն
՛հա չնակցութեան
կենսռլ–
նակութեան
ել ումին
գազտնիյէբ եւ այգ
ոգիին
չ^արՀիլ է որ մեր կուսակցռւթ
իւն ր կր
շարունակէ
մնալ
Հայութեան
Հարազատ
միակ
կուսակցու
-
թի՚-նր,
անոր
իղձերուն
եւ երազներուն
լաւագռյն
արտա յայտ
իչր %
(Խմյւագրական ԱԶԴԱԿի)
^Տառաիի
Փետրուարի
\)ի
Համարին
մէչ,
« ճաչասեղան
ի պատիլ
մեր ֆրանսացի
բարեկամ–
նե բուն » վե րնադբով
թղթակցութեան
աակ զե -
տե ւլո ւած էր Հետեւեալ
ե րկտոզր.
• Հ ՛Պ է րպէ
Ր՜
եան
իր ղրաւո բ ճառին մէչ յիշեց
յ"ւգիչ պա -
րագայ
մր
1907/'Տ՛ ,
Աալաքքայի
մէչ. Հայ
զին
ուորի
դե րեզւէ անին վրա
յ ղրուած էբ ՚
«Եթէ Օբ
մր
Հայ քաչեր
ազատեն
Հայրենիքս
, ինծի
Լ՛՛՛՜Ր
բերէք » ••
Ամ էնէն
ոլշաղ րաւր
\
774
թ • փոխանակ
ցո
յց
տրուած
100
1
սխալ թուականր
չէր ,որ կրնար
գրչի
կամ տպագրութեան
վրիպակ
լինել : Պ • Հ ՚ Պէր -
պէ րեան
վւութաց
ուղղել
ղա յն , առանց
ոլգղելռւ
իբ
ղլխտլ ոբ սխալր : ք՚նչպէս
երեւում է , ռչ ինքր
,
Պ՛ Հ՛ Պէլ՚պէրեանր
, ռչ է լ ոեւէ
մէկը
Հայ սեգա -
նակիցներից
սկսեալ
, մեր աղղա
յին
աղա տ ո ւ թ ե ան
գործին
նուիրուած
Հայրենասէր
՝>այ
մարգկանց
անռլններին
(Յակոբ Գ.Ջ՚՚ւղայեցի
կաթողիկոս
,
՚Լարարաղի
Պռոշ իչխան ու նրա որդի՝
ք՚սբայէլ
Օրի–, Յովսէփ
էմ
ին , Յակոբ
ՇաՀամիրեան
, Յով–
սէվէ արքե պիսկո պոս
իչխան
Աբ
ղո ւիմ ե ան ,
Յով
Հաննէս
վաղարեան
եւն • ) , չեն փութացեր
տեգն
ու տեղր
ուղղել այգ սխալր :
Ուրեմն
ինձ է մնում
յիչեցնել
թէ
Մալաքքո
քաղաքին մէչ թաղուած
Հայ մարգու
գերեզմանր
« Հայ զինուորի մր» կամ «մեռած
(Հայ՝)
երիտա–
սարդի
մը» ղերեզմանր չէ , այլ գեբեզմանն
է
Հայ
րենասէ ր ա յն
Յ՚՚՚կո
բ Շ աՀամ
ի րեանի
, որ ծնած
է ր
Զհկուցոէմ
Լիոնի
Ազգ. ՄիոՆթհաԱ
ԼԻՈՆ ՚ – վարչութեանս
քառամեայ
դոբծոլ
-
նէութեան
առթիւ
1951
Յունուար
14/.
կիրակի «-
րը գումարուեցաւ
Լիոնի
Հայութեան
րնգՀ
. մո ֊
ղովը։
Ազզային
կեանքով
Հետաքրքրուող
րաղմու–
թեան մր ներկ՛ս յութեան
կարդացուեցաւ
րնգար
ձակ
տեղեկաղիրր
ու գնաՀատուեցալ
ներկաներոլ
ծափերով։
Ատռրեւ
քաղուած
մր նոյն տեղեկա -
դրէն
Ժողռվրդային
ազատ
քուէ ա րկութ եամ բ ,
1940
Մ ա յիս
\\ին , րնտրւ/ւած
Ա՛լդ • վարչութիւնը
, ռր
կր բաղկանար
| I
անգամնե
րէ , ամփովւած է իր
քառամեայ
ղո րծունէութ իւն
ը։
80
վարչական
չորս
շրչ ւսնա յին եւ Հ"բ" իսառն
մողովնե
րռւ ա րձանա -
գրութեամբ
:
Համատան
1726
թ՛ ,
տեղափոխ
Հնգկւ
տան, Աատրասի մէչ \11՜2 թ. Հիմնած իր տպա -
րանր,
ուրկէ
լոյս
կ՛՝րնծայէ
«Որոգայթ
փառաց
վասն
կալանաւորելռյ
(թէ՛^ կան՛ոնաւո բե լռ
յ . Ա.
Վ •) ամ ենա
յն գործ
անկարղոլ
թեան»
տարօրինակ
անունով
ղ իրք
մ ր ,
եւա
յլն :
( ( Տես Ղ՛ ՚
Լաղեան
Հայասաան եւ Հայկ. Դա տը:
ԳաՀիրէ,
1946,
էչ
13/14):
Այդ
նոյն Հայրենասէբ
Հայն էր^ սր
ծրագրոլմ
է բ Հայաստանր
գ1ւե լ եւ աղատել
Պարս ի1լ1ւեբ ից իր
գրամով
, մտածում
էր Հնգկաէլան
թանկարմէք
բոյսերը
տանիլ տարածել
աղատոլած
Հայաստա–
նում • Հայաստանի
ապագայ
կառավաբչական
ձե—
ւերն էր նախաւլծում
եւն. : ՇաՀամ՚իրեանբ
մեռել
է
1 774
թ - ու թաղուել է Ա ա լաքքա
քաղաքում ու
երա
գե րեզմ ա՛նի վ րան են գրուած
այն Հա լրենա -
չունչ տխուր - ուրախ
բառերը, որ ինքն է
յօրինել
իր կենդանութեան
օրով • • •
Այստեղ
անկարելի
է յակամ ա յից
Համ եմ ա - ՝
,յոու թեան
չդնել
ԺԸ՛
գարռւմ
, երիէ
Հայրենիքի
զազավւարր
դեո. չաա Հեռու ել ա՛ղօտ ՚էր՝՛^ ապրած
այս սակաւակիրթ
,
Հա յբենաս
ի րո ւթիւէւ
ը , իր
գեր
եզմ անին
՚ ^ է չ իոկ վառ
սլա Հած
Հա յր ՚1՝եր ա յս
2,Հ,րդ դա րում ապրող
բարձր
կրթութեան
տէր ու
Հաղար անգամ
աւելի քան նա կարող
Հ աղա ր ա լռ ր
Հայ
մարգկանց
Հեա։
Անոնք մեր ներկայ
Հանգա -
մա՚եքներում
, Հազար անգամ
աւելի լաւ ճա՛նա չե -
լով ու րմ բռնե լով ւսչխարՀ իս «բաներր»,
չատ ա -
՚ ^ լի պիաի
բորբոքէին
ու տապէին
Հ ա յ ր ե՛նա ս ի ր ո ւ–
թեան կրակով ու իրենց
մողովուրգին
ու Հայրե -
նիքի՛ն
լայնօրէն
բերէին
իբենց անսաՀման
ումերր,
քան թէ ԺԸ–
գս՚րոլ
Շ՚սՀամ
իրե աններ
ր ։
Աակայն,
նրանք
ՇաՀամիրեաններից
, Յովսէվւ
էմիններից
եւն - եւն - չատ ու չատ Հեռու
են , դմբաիստաբար
. .
15
Յունիսին
գիւանր
կազմած եւ
պեւոակաւ
վաւերացում
ստացած
բլլալր
յայտարարելէ
վերչ
մամռւ լով
, կատ՚որած
է աչխաանքի
բամ անում ր
իր անդամնե բուն
՚ ք է չ , եկեղեցական
, կրթական ,
զ աաաստա՚նական
, անտե սական ,
խն ամ ա տա ր տ -
կան աղքատախնամ
մ արմիններու
ծնունդ
տալով
:
ԵԿԵՂԵՑԱԿԱՆ
Նախկին
քաՀանան
ներ -
ղաղթին
մեկնած
ը լ լ ՚ " լ " վ
Հայաստան
1947^^
եւ
48ին յաչորզաբար
, ձեռնադրուած
են Լի՛ւնի եւ
շբչանին
Համար
երկու
քաՀանաներ
, որռնց
լ^ւա -
կռլթեանր
Համար
225.000
ֆրանի
ղոՀողռւթիլն
մը
եղած է : Եկեղեցւո
յ պա յծառո
ւթե
ան ,
ծիսական
նե րգաշնտկոլթեան
, անօթներու
, դո յքերոլ
յա -
ւելւէան ու բարւոք
պաՀպանման
, Հաոոյթնեբոլ
ել
յաակացումնե
բու արդար ու Հաւասարակշիռ
մ ա–
կարարութեան
Համար
նախանձախնղրոլ
-
Ու ղում եմ օգտուե
լ այս փոքր,
բայց
շատ
յարմ ար աււիթից
լի չե ցնե լու Համ ար
սիրելի Պ • Հ •
Պ է րսլէ բեանին
, որ իբ այս սխալր
լեզունե
լուց
յե
տռյ , լզարտք
պիտի
սեպի իրմի մեղքը
քաւել ու
յետ
վե րցնե
լ
մ ի երկու աարի առաչ
«Ապաղա յ»
լրս՚ղրին մէչ Հանղոլցեալ
րմ • թորդոմեանի
ել բո
լոբ
ղրոց - ԲՐ"ցների
մասին
իր արած ծա լր աս -
տիէէան
յախուռն
դատավճիռր
,որով այգ
բոէ"րԸէ
առանւլ
նրանց
մի առ. մի
ծանօթացած
լի^ւե -
լու,
Համարում էր անարմէք : Եւ այս՝
միայն
այն
սլա աճառով
, որ Հանզուցեալ
րմիչկր
Հայ
բմշկու—
թեան ու բմիչկԱերի
մասին իր տարինե
րի
րնթաց–
քում կատարած
սլրպտու մնեբով
Հաւաքած
ու ղրի
ւսո ած րազմ աթիւ
տեզեկու
թեանց
մ է կին
մէ9 մի
ինչ որ արա բա կան
բառի " որքան
յիչում
եմ ,
դիւքմի
՝
ս^/աչ րւքրո%էւււքՈԼ.
մ 1ւ 1լէւոէ.^եւճւՆ
Հեաեէ^անքոփ
, սխալ
ԼղլքԱէ1լա^ւէլթե–ստն
յանգէս 1է յէր
^ննւ
փն)։
Ոչ
միայն
Բմ . թորգռմեանի
Հայ
բմիշկներ^
մասին
՚լրի առած
անմեղ
տեզեկու.թեանց
ու Հա -
նած
եզրակացոլ
թ ե անց մէչ, այլ եւ Բմ - վ . Արծ–
րունռւ
,
զ ի տնա կան - լեղաոլաղ էտ Հրա չե ա յ Ա -
ճառեանի եւ Հարիւ րաւո ր յա լանի օտար
զիանա -
կաննե
բի տարինե ր՛՛՛ի ամենա
յն բա րեխղճո
ւ թեամր
ու
ճղնա թեամր կատարած
ա շ իսատաս
ի րո ւ թ եանց
մէչ
ա I։ սլ աղաս են
ղանազան
սիսալներ
,
ինչպէս
նո յնի քն Պէբպէ րեանի
, ւիե րր յիչաաակուած
սխա
լր : Ա ակա յն , այս ամ էնով
Հ անգե
րձ , Հարիւ
րաւոր
կամ
Հազարաւոր
ուզիղ^ւե րի
մ էչ սպրդած
մի քա
նի սխալներ
երբեք եւ ոչ ոքի
Հիմք ու
իրաւ
ռւնք
չեն
տալիս
թեթեւօբէն
վարկարեկել
ու
առ.,
ոչինչ
Համ արել
նրանց
ամ էն
մ է կին կատարած
գռ րծե բ ր
ղլվսովին ու Հիմնովին
. . . :
ԱԱՏՈԻԱԾԱՏՈԻՐ
ՎԱԶԵԱՆՑ
թեամբ
կատ՜արուած
է կարելի
ամէն
աչխատանք։
ԱԶԳԱՅԻՆ–
իրրեւ
աղդային
վերին
մաբմին,
դաղութր
պաՀած է Համերաշխ,
ներդաշնակ
ու
խազաղ
մթնոլորտի
մրմէչ մշակելով
միշտ
եղ -
րայրակտն
տ ր ամ ադրութե
ամ բ փոխ յարտբերու
-
թիւն
իւրաքանչիւր
անՀաաի եւ գաղթ՚սՀայ
բոլոբ
կաղմակերպութեանց
Հետ։
Անխտիր,
բարձր
սլա
Հել տենչալով
աղդային
ոգին ու արմանասլատ
-
լութիւնր
Համաձայն
իր կոչումին,
սատարելով
ազզ ասլաՀ պանմ ան , Հովանաւորած
ու նախաձեռ -
նած է ամէն տարի
ազզային
տօներուն,
իր Հետ
ունենալով
ղաղութին
բոլոր
կազմակերպութիւն
-
ներր. ։
ԿՐԹԱԿԱՆ
Վառ պաՀած է կրթական
ողին
ի գին մեծամեծ
զոՀողութեանց
, անխափան
կը
չարունակռւի
Հայկազեան
մանկապաբտէզր
, ցե -
րեկեա
ք եւ գիչերա
յին գասա խօսո ւթիւննե
ր ր \ ՕՕի
մօա՛՝ ա չակերտներու
: կաղմ ակե րպե լով գպբոցա...–
կան տարեՀանգէս
ու միչտ քաչալերոԼած
՝^
գա^^ւ.
դա թս կր թասէ ր անձերէ :
, յ ՚–՝ ՜ ՝
Գա
զ ս ւթ ս ունի ՛նաեւ
յա րանո ւանո
ւթե
անց ՚ կր
թա կան
ձեռնարկներր ւ
ԳԱՏԱՍՏԱՆԱԿԱՆ
՛ ֊ Այս մարզին մէչ
իբրեւ
զործոլնէութիւն
չ՚՚րս
տարուան
մէչ ունեցած
է
տաս՚էւեակ
մր
ր ն տ ա
՚ 1 ւ ե կ ա ՚ 1 ւ
բաբգ
խնդիր
ււրոնց
իր
խաւլաղարար
եւ սփուիարար
ւս չա կց ո ւ թ իւն ր րն -
ծա
յած է ։ ինչպէս
նաեւ
երկու
ամուսնալուծում
,
որոնց
մասին մանրակրկիտ
եւ արգար
քննութիւն
ներ կատարելէ
՚(երք տրուած է վճռտդիրը
;
ԽՆԱՄԱՏԱՐԱԿԱՆ––
Այս մարզին մէչ լսած է
բո
լոր
աղղա յիննեբր
ո րոնց աղե
րսն է Հասած ի -՝
րեն։
Որեւէ ատեն
բերանացի
կամ դրաւոր
, ամէն
ամ իս
շՕէն
30
նպաստ լ^ւկա քնե բու յատկացուած
է
միչին
Հաչուով
15
Հագար ֆրանք
։
ՏՆՏԵԱԱԿԱՆ
Բարւոք
յանձանձումով
ու
մտտակարարութեամբ
տարեկան
կւսրեւռր
գումա
րի մբ Հասնող
պիւտճէն
ամբողչո
ւթե ամ բ ու ան -
թերի
կիրարկելէ
^^Հ.^ ,1946/<5՛
իրեն
ւի ո խ ան ց ո ւած՜՝
պաՀեստի
ղ ում արր քառա սլատ կած է ։
Ա՛՛յն
իրողոլթիւնր
ղնաՀուտուելուի
րնդՀ
. մո
ղովի
կոզմէ,
կազմուած
է Հինղ անձերէ
բաղկա
ցած
Հաչուեքննիչ
մարմին
մբ րստ օրինի եւ որ
11
Փետրուարին
գումարուած
, 2րգ րնգՀ •
մոգովին
բերած է իր ղնաՀաաական
ղեկոյցր եւ
կազմուած
է րնտր • յանձնախում
բը ;
Վարչութիւնր
իրՀետ ունենալով
եկեղեցի եւ
գպրոց մր Հաստատելու
նպատակով
կազմած
յանձնամողով՝
կատարած
է երկաբ
աչխատանք
մր։
Յանձնախումբը
եթէ լրիլ չէ կրցած
իրակա
նացնել իր ծրադիրր,
լիաւյռյս է
այսուամենայնիւ
թէ
Լիոնն ալ պիտի
օմտոլի
անպայման
սեփական
եկեղեցի
եւ գպրոցով, որ անաեզիտալի
պաՀանչ
մ րն է երկար ատենէ ի վեր ;
ՇՐՋԱՆՆԵՐ
Շրչ՚սններոլ
Հետ ունե զած յա–
րաբերռւթիւններր
եղած ենմիշտ բարւոք ու ար -
դիւնալոր։
վերչին
չրչանային
մողովին
()7 Գեկ
տեմբեր
1950)
Համար պատրաստուած
էր Հարցա
րան
մր գիտնա,ու
Համար մէկ տարուան մէչ թի՚^Ը
իրենց
շբչանին
բնակչութեան
, ղպբոցնեբու,
ա -
յս՚կերտութեան
, ծնռւնգներու
^ մաՀերու,
ամուս
նա թեանց
։ Գմբախաաբար
երկար
ատենէ ի ՚իեր
կ՚ոբելի չէր եղած
լրիւ մարղտհամաբ
մր
ունենալէ
Ներկա
յիս սաացուած
թիլ երր
միայն
արձանա -
զրեալ
մասը կը ներկայացնեն։
կ ան ասոնցմէ՜ գեո–
Fonds A.R.A.M
