ԵՐԻտււսԱրդաւԱ՚հ
ՁԵՌ՛ՆԱՐԿ ՄԸ
էՅԻս
ՄաււնաՆոր Յանճնտժողււվ մը կտ^քլքոՆ"^ծ
, է ։
ՊօԱթընի մէջ, ըարեզարդելռն համաը «ՀաՅաստան
՝ք՝էլքփ»ը։ Այս առթ֊իլ հըաաաըակոնած կռչէն կը
քազ՜ենք հէս՝1քւէալ տեզեկոնթիւնները
հլՀսւյասաան
՝Բէմփի»
ե ր
իսէՍէսսէ
րգութեան
յաակացուահ
րաժիՆր պիտի բարեղտրգուի
ել պի~
աի տրամագրոլի
ե ր իտասա րգո
լ
թ եան
:
Պիտի
կաոոլցոլին
տնակներ
,
մարզարան
,
աուն,
զասարաններ
եւայչն
, Հքկմփր»
դարձնելու
Համ ար երիաասարգու
թեան
ամ աոնա
լին մամ անգի
եւ դաստիարակութեան
կեդրոնատեզի
\ Հոն
,
Հո
վանաւորութեամբ
Հ. Տ՛
Դ– կեզր–
կոմիտէին
,
Հ– 0– Միո, թեան
Կեդր. Վ տբԼութեան
եւ
Հ,
. Ա •
Դաւակցութեան
կեգր. Վարչութեան
կողմէ
կաղ
մուահ– մասնաւոր
մարմ
ինի
մր եւ ձեոնՀաս
ու
մասնագէտ
անձերու
Հսկողութեան
տակ,
եբիտա–
ոարդու
թեւնր
, Ամերիկայի
րոլոր
կոզմերէն
ե -
կահ , ոչ միայն
ամաոնային
իր աբձակուրգր
պի՜
տի
անղ
րնէ
«քէմվւ^ին
զով ու առոզք
մ իք ա՛ք
այրին
մէք,
այլեւ
պիտի
զբաղի
իր նախասիբահ
մաբ
-
զանքով
;
Ասկէ.զատ,
ամէն քանք պիտի թափուի
ազգա
յին
ու րնկերական
առոզք
մթնոլորտ
ստեղէելոլ
Համար,
Հքէմփ^ր
գարձնելոփ
ազզաքին
մչակոյթի
կեդրոն
, ուր
մ ա րզանքին
, պտո
լտին
եւ
մ տքուբ
մտմանղին
Հետ,
Հայ երիաասարգն
ու
երիտաււար–
դուՀին
ս/իտի
սորվին
, օրուան
որոչ
մամերուն
,
Հա յ դեգեղ եկ
լեզուն
ել սքանչե/ի
պատմ ութիւնր
:
« փէմփէյնր
» , որ բազուահ՜
է , կր ձգտի
այս
նպատակին
: Ամ ե րիկաՀա
յ
երիտասարդութեան
նոնաւո րե լ :
9՛)
Ջուրր օգտագո
բհե
լ ,
ելեկտրականութիւն
ստանալու
Համւ
՛Ր ՝
Ղ՛՝) Հիմնական
օգտագո
րհ՜ում բ
55
մեթր
ամ
-
բարուահ
քուրի,
որ կր ներկա լացնէ
աւելի
քան
50
մ իլիառ
իւո րանարգ
մ եթր
քուր : Աքս
քուբր
պի
տի օզ.աազ.որհ
-ոլի
53
տարուան
լնթացքին
, ուրկէ
փերք քուրի
Հոսանքր
կր Հասնի
իր մնա լուն աստի
ճանին
եւ լիճին մակերեսբ
կա քուն կր դաոնայ
;
Ջրե լեկարական
կարդ
մ ր կա քաններ
կր
Հայ
թայթեն
ա քնքան ում որ գիւզատնտեսական
Հա
-
յաստանր
փոթուի
արդի ւնա բե րական
երկրի
մ բ :
Անոնց առաք ինր որ պիտի կոչուի
քիճի կա քան ,
պիտի
բլ ՛այ ստորերկրեա
ք կա ւան : Պիաի
Հաս
-
տատրւի
Հարիւր
մեթր
իւոբոլթեամբ
եւ
պիտի
գորհ՜էլ ՜քբե Հոսանքի
տարբեր
՜
ում^նութեամ՛բ^
սկեպրր
60
մեթր
ել յետոյ,
երր
լիճի
մակերեսը
փե րշնապէս
կ ր կա /ոլնանա
ք , յւանի
մր
մ
եթր
բարձրութիւն
ու1ւեէւոզ
քրվէմի
աղգե պո ւթեամբ
է
Վ^երո քհչեալ
կա յաններր
որուն
քրանիւներր
կր
փոխոլին
, եթէ
ք հճ ի մ ակարգակր
պէտք
ունենայ .
արգէն
վեր (անա
լու վ բա / է եւ
կ ր ս կ ս ի
1 950^^ Տ
՝Բանա,բեո.ե կա /անր արգէն
սկսահ՝ է գորհ-ել :
Աւ–
րիշ
կա ւան^ւերու
կաոոլպումր
^ենուեքու
վրաք
է,
եւ երթ հ՜րաւյբուահ՜
ուքմ կա յաններր
սկսին,
անոնց
աբտագրահ–
ումր
Դ֊ն ե է արո դէս էն աւեւԻ
կ^ բլլա
յ :
Միւս
կողմէ ,
200.000
Հէկտար
տնքրգԻ
Հոցե–
բու
ո ռո դ.ո ւմ ր կ ա րե լիո ւթիւն կուտա
յ մէկ
միլիոն
բնակիչ
տեղաւորել
. . .
ազղ ա յին դաստ իա բակութեան
կենսական
մեհ
գոյւհին
մէք՝ աոաքին
եւ կարեւոր
քայլ
մրն է
ան,
դոր սլէտք
է աոնել
, որքան
կարելի
է
չուտ։
Ա յս նպատակբ
իրագո բհ՛ե լու
Համ աբ , .Հ • Ց ՚
Գ • կեգր . կոմիտէն
, Հ. 0– Մ՛ կեգր . Վաբչու
-
թիւնը
եւ Հ. Ե՝ Գ՛ կեդր. Վարչութիւնը
կազմահ–
են կեդրոնական
խառն
մաբմին
մը,
ընգՀանուր
գորհր
վարելու
Համտր
;
«՚Բէմփէյնբ–»
պէտք
է աւարտի
մինչեւ
Աաբտ
15։
կարճ է մամանակր,
բայց խոր՝
մեր
Հաւատ
քը մեր րնկերնե
բուն
եւ
ղ աղա փարա կիցնե բուն
,
ինչպէս
նաեւ եբիտասարգ
միութեան
- բարեկամ
-
նե բուն Հանգէ պ
է
• •• կոչ
կ՝բնենք
բոլոր
Հա քրենասէր
Հայե
-
բուն , աք ակց ել ա յս կարեւոբ
ձեռնարկ
ին , պատ
-
ուաք գ լախ
Հանելու
Հ ամ ար զա քն : Թող զգա
յ ե–
ր ք՚տասարգ
ութ
իւ նր , որ իր Հեան
ենք պաա
բաստ
նոր
զոՀարե
րու
թ իւննե բու , բաւական
է որ
Հայտը–
ցա
քէն ու ազքիկնեբբ
աիբեն
ու խօս ին Հա յերէնր
,
՚;ե րտեն
^ ա աց Պատմ ութիւնր
ել Հպարտ
զղան
,
որ Լայ հնած
են ։
2ԱՑՆԵՐ
ԳԱՒԱՌԻՆ
Հ– 6-Գ.
ԶԵՌՆԱՐԿՆԵՐ
ՄԱՐՍկՑԼ,
(յապազած)
Աէնթ
Անթուանի
Հ– Տ՛
Գ– բնկեր կարօ ենթակոմիտէի
ներկայա
-
ցումր
տեգի
ունեցաւ
25
Փետրուար
, չաբաթ
ի–
րեկուն
, Պ– Մարտիկեանի
հանօթ
սրաՀին
մէք ,
որ լեցուահ
է ր րնկե րնե րոփ , Համ ակի
րնե րոփ
եւ
րարե կամնե րոփ , Հ ակա
ռակ
տե գատա րափ
անձրե
ւին եւ ցուրտին
; Երգ չախում
բր
երղեց
« Մ չակ
բանուոր
», եւ «Մենք
անկեղհ՝
զինուոր»։
Բեմին
ճակատբ
կր հ–ահ՝անէ ր Հ . Տ • Գ • զինան չան ր ։ Կր
նախագաՀԷ
ր րնկեր
Ա • Ծտո
յեան :
Գեգարուեստա
կան
բամնին
մ էք Պ • Ա • Վա բոնե ան
զգացում
ով
տրաասանեց
«Մ տ լր Հա յաստանր»
, րնկեր
Գ • Մ ա–
ն ուկ եան
եւ Ա՛Մ անուկեան
երգ եցին
«Տ բ/էեամ
ան»
քերմ հափերոլ
մէք։
Ընկեր Ա. Գաչնակեան
ուղերձ
մր կարգաց
, գրուաղներ
յիչելոփ
Գաչնակցութեան
կեանքէն
ել սլա րղե լոփ անոր
Հա յրենաս իրա
կան
գորհունէութիւնր։
Աքս առթիւ
Հրաւիրեց
ոբ
ամէն
Հայ
իր զաւակր
զրկէ Նոր Ա երունդի
չարքերը
,
թրհ-ուելոլ
Համար
իբրեւ
լնտիր
քաղաքացի
։
Տետո
յ սկսաւ
նե բկա լաց ում բ , «Ա ասնո
յ
գիւ–
ցաէ^ե րդութիւնր»
; Գե րակատա
րնե ր բ բո լո բն
ալ
քաքող էին իրենց
դերերուն
մէք , եւ մեհ՝
մասոփ
անգամ
Նոր Ա ե րունդին
: ՇնորՀիւ
Հ • 6 • Գաչէյսէկ–
ցութեան
, երէկ
Հայերէն
չղիտցոզ
նոր
սերունդր
ա լսօր թատե րախաղ
կբ ներկա լացնէ ; Մ ա լր
Հա–
քաստանի
գերր կատարեց
՛Օրիորգ
Վ • Մ արգարեան
մեհ՝ քա^ողոլթեամբ
% Աքդ
պաՀուն
Պ •
Անռլշտւան
Տարութիւնեան
լուսարձակով
եւ եռազո
լն լո յսե
-
բով
կր ցոլաղնէր
Աա լբ Հա լաստանր
: Ընկե ր
կա
րօ ենթակոմ
իտէն
իր խորին
նո րՀակա
լութ իւննե
բը
կր յայանէ
մեր բարեկամին,
որ քանք չէր իսնա -
քահ, բո/որ
հ՜ախքերր
ստանձնելով
; Աասնոյ
Հերոս
Աբուշի
կնոք ղերր կատաբեց
Վ՛
Փիլիկեան
, նո
յ ն
պէս
մեհ՝ լաքողոլթեամ բ ւ
Հանդէսէն
վերք սկսան
Հայկական
ել եւրո
-
պական
պարերր
, տեւելով
մինչեւ
լո յս , առաք
-
Հնոբգոլթեամբ
Պուլվար
Օաաոյի
Նոր
Աերունգի
• «Գիլ
լխ անղ անեան»
խում
բի
նուաղ տխում բին
:
Հ
,անգիսականնե
րը ուրախ տպաւո րութեամ
բ մեկ
-
՜. նեցան
սրաՀէն
։
կեցցէ
Հ– Տ– Գաչնակցութիւնը,
կեցցէ
անոր
հոցէն
հնած
Հ. Տ– գ. Նոր Աերունգը,
որոնք
միչա
• վառ
կր պաՀեն
Հայրենիքի
եւ ազատութեան
ո -
7՜/՛^ ՚
ներկա յացումնե
րով
, գասա խօսո
ւթ իւննե
րով
՜^կ ղանաղան
ե րեկո յթնե րով
:
Գ՛ Մ •
«քԱՈ-կՆ
ԵՓՓԷ »
ԳՐԱԳԱՐԱՆ
Հալէպի
՝Բառէն Եփփէ
Ադդ
• ճեմարանի
Բա
-
րիկամներու
Տիկնանց
Միութիւնր
ձեռնարկահ՝
է
զ րաղ արան
մը Հասաատե
լու։
Աքս
առթ
իւ
կո ք
ե ու զզէ , Հայ մ ամ ո լլ ին , Հ ա յ րենակ ցական
եւ
մ ր–
չ՚ոկոլթային
մ իութեանց՝
գիրք , թերթ
,
Հանդէս
ե
I
օտաբ
զ իտական
թէ
զ րական
Հրատա րակո
լ -
Ւթիւննեբ
նուիրել
զրադարանին
։
^.
Մասնաւորաբար
մանկափարմական
, գրական
,
Գիտական
եւ պաամ ական
Հ րատա րա կու
թիւններ
կո՜չուահ
են մեհ՝ չափոփ նպաստելու
ուսանոգու
-
թեան
րնդՀ
. գարգացման
կրթական
եւ վար
չական
զտնազան
հ-րադիրներոլ
Հեա
։ ճեմ արանի Բարե
- ՚
կամնե
բու
Տիկ • Մ իութ իւնր առաքագրահ
է ուսա
նոգական
բո յնի
մ ր վե րահ՜ե
լ ճեմ արանր , ու ամ
էն
կարե
լ իու թիւն
րնհ՝ա քել որպէսզի
Հայ երկսեռ
ու
սանո ղո ւ թ ի ւն բ տո իթր ունենա
ք Հագո բդ
մնալու
մեր
էքեանքի
բոլոր
չա րմ ո ւմնե րո ւն ։
Անչուչտ
արտասաՀմ
անի
մ եր Հա յրենակից
-
ներբ սլիաի աքակցին
գրքեր
ել Հ րատա րակո
ւթ
իւն
ներ
նուիրել
ճեմարանին
եւ օտար Հբատաբակու
-
թեանց
բամանորդ
գրել
դա
լն ։
ճեմարանի
Հասցէն
Շօ1168Տ՝ ^V&^^Ո
, 5.
Ր. Ւյօ. 280. ձ16բ (Տ^ոտ)։
•
ԹԷՀՐԱՆՒ
մէք երիտասարդ
եւ
խոսամնալից
մ արզիկ՝
Գրիչ
ՇաՀում
եան
Տունուար
6/'Տ՛
«Գո
-
չարխէսավարան»
մարզական
ակումբի
կազմակեր–
պած
Հեհ՝անիլի
մրցման
երկբորդն
է
Հանգիսացահ՝
28
մրցակիցներու
մէք։
Աոաքին
Հանգիսացոզբ
Պարսիկ
մր՝
39
քիլոմեթրր
կտրահ՝ է մէկ մամ ,
19
րոպէ եւ
40
երկվայրկեանէն
, իսկ Գրի,* ՇաՀում
-
եան
նո քն տարահութիւնր
կտրահ
է մէկ մամ
21
րոպէ եւ
55
երկվա քրկեանէն
՛՛Գրիչ
կ՚՚անգամ սւկցի
Հ • . Ե ՚ Մ • Մ իութեան
«Արարատ»
մ ա րգական
ա
-
կոսմրին
։
- ԿԱԼԿԱԹԱ8Ի
(Հնդկտսաան)
« Աթէյթսմէն
»
թերթր
կրէ գրէ
թէ Հա յկական
ճեմ արանի
խումբբ
տարեկան
մ րցմ ան
մ էք չաՀահ՝
է առաքին
մ բցա
-
նակր
: Աքս էորրորդ
տարին
է որ Հայկ՛
ճեմարա
նր կր չաՀ ի մբցանակր
։ քցմրավարն
է
Մաքքբմ
(Մեչյէոն)
Աուքիասր։
հազին
արգիւնքն
է
6
0։
ՏԽՐՈՒՆՒ
Պոլսոյ
մէք մեոած
է բմ.
Աբ–
մենակ
թէօլէօլեան
: կ՛ա էխատէր
մ իչտ
անձնու ի -
րու թեամբ
մ անաւանգ
Բեբա
յի
Ազքատախնամ
ին
Համ ար : Մ եռած
ղ տեր
են իբ սենեակին
մ էք , բո–
քորովին
մինակ
;
Լրագիբներր
բերող
ցրուիչբ կաս–
կ ածելով՝
բանա
լ տուած
է սենեակ
ին գուռր
եւ
անկենդան գաած տարաբախտ
րմիշկբ
, ոբ ագգա–
կանն
է <<.Արեւելք»ի խմբագիր
բնկեր
Մ •
Թէօ
-
լէօլեանի
։
ՏԱՌԱՋ»Ի
ԹԵՐԹՕՆԸ
(23)
գ.
Ես եմ ճանաչում
թէ ինչ սիրտ
է դա
։ կիսատ
–պռաա
ակնարկներ
, վախ
ել զգոլչոլթիւն
քա–
բոզող
չչուկներ
աՀա
ինչ կար
մեր ձեռքում
:
Բա յց երեխան
մ ի որոչ
բան
չէր Հասկտնում
ա յ դ
րոլո րից • ՚ • դմուար
, նո յնիսկ
անՀնա
րին
րան
է ,
որ մի անմեղ
ու միամիտ
արարած
Հասկանայ
եւ
Հաւատա
յ թէ ա չխա րՀում
ա յսքան
գաման
, ա
յս
քան
գարՀուրելի
մտքեր
կան.՛՛
Նա
ուզում
էր
Վարգավաո
գնալ , եւ ո՛՞վ կարոգ
էբ արգիլել
որ
նա իմանաք
իր բախտբ, մանաւանգ
այն օրից,
երբ
նրան
էլ յայտնի
դարձաւ,
որ Խաչենցեն
մեր
փե
սան է ։ Ես խոսաացայ
թ ո յ լ տալ,
եւ ի՞նչ
Հրաչք
:
Ուրբաթ
երեկո յեան
Բէկբ գնաց
Ամա րաս
,
տանելով
իր Հեա մարդակեր
ձիաւո
րին ,
դրանցից
մի Հատ
էլ չէբ մնացել
Աւետարանոցում
։ Գու
գի՜
տե^ս
թէ
ինչու
նա այնպիսի
պատբաստութեամբ
գնաց
. . -
^– Գիտեմ, պտտասխանեց
Հեղինէն
՚
Աքսօր
սարսափելի
լուրեր
Հասան
Աօս
գիւզից
,
Բէկր
խեզդում
է ամբողք
մոզովոլրդր
% Եւ ալգքան
գմ–
բա խտո
լ
թիւնբ
իմ ազ^կա
յ պատճառոփ
;
Այո
, բա յց
մ եզադրե
լ մողովուրդր
ան
-
գթոլթիէն
կը լինէք–
Նա գիմացել
էր ամէն
աե
-
սակ
ցաւերի
, բայց չկարողացաւ
աանել , երբ
օրը
ցե բեկով
մ ի ղինուո բ գուբս
քա չեց
մ ի աղքկան
իբ
Հօր տանից • • • Ւնչ եւ իցէ , կիբակին
լուսացաւ
։
Գեռ
տրեղ ակը չկաբ , դեռ
լուսաստղը
բո լո
բովին
չէր
անՀետացել
երկնքում
, իսկ Գայիանէն
պատ
-
բաստ
էբ։ Հագել
էր ամէնալալ
չո րե ր ը ,զա րգա
բ–
ուել
էր,՝ տեսնէիր
նրան,
էլասէիբ
թէ մի
ազքիկ
է գա
, որ պատրաստուած
է պսակի
գնա
լու
. . ՚
Ես
մ այր
եմ , բայց
գոլ
էլ կ՚ասէիր՝
թող գնա
։
Նա չէբ խօսում
, նա պարտաւոր
էր անխօս
գնալ
ազբիլբի
մ օտ , անխօս
Հաւաքել
առաւօտեան
ցօզբ
ել ածել բախտի
սափորի
մէք : Ես օգուտ
քագեցի
ալդ
ան խօսո
ւթ իւն ից ել մարդ
ուղարկեցի
աանու–
տէրի
մօա,
երբ
նբանիղ
լուր ստացայ
թէ
Րէկր
դեո
չէ վերադարձել
, ՄէՀրիին
նչան արի,
որ
կտ
րող
է ղալ Գայիանէի
Հեա
։ Ւսկ
ինքս ամբոգք
օրբ
Հսկում
էի ա լստեղ : Թշուառր
չուա
է
Հնարներ
գտնում
, ես գիտէի
թէ ինչ պիտի
անեմ ,
եթէ
/անկարծ
մեզ տանքոզր
զար.
. Եւ փառ,բ Ասաու—
ծո ք , նա չեկաւ
, այսօր
է լ դեռ
չկայ : Կէսօբից
յե
տո
ք ես Ջալալին
ուղարկեցի
գէպի
Հարսնազբիլր
,
իսկ
երեկոյեան,
երբ ամէնքր
տանն
էին, ես մտա
ծում
էի ել ասում,
որքան
զղուելի
է խեզճ
մ աբ–
դբ՛ • • Նապաստակը
վախկոտ
է, բայց գոնէ
Հան
գիստ
յնոլմ
է, երբ թնամին
չկա
ք ։ Ւսկ
մենք
դո–
էքում են դ ամէն մամանակ
, որովՀետեւ
կասկած
-
ներր
օձեբհ
նման կուտակուած
են մեր
մէք։
Ո* վ
քետէ, գուցէ
Օսմանցիներից
ոչ մէկն
էլ
վատ
մ ^տք
չունի
մեր
մ աս ին . . . բայց
մ ենք
բաւ ական
քենք Համարում
մեր Հաստ պաաե րն ու վւականք
-
նե րը ։
Միթէ"
այսքանն
է լ բաւական
չէր արգարա
-
նալոլ
Համար
: Աննա՝՝–
խաթունր
այս
Հարցն
էր
տալիս,
նայելով
իր գատաւորի
աչքե րին :
Բայց
ալզեարգ
կոյսր
Գ1Ի՚"Վ բացասական
նչան արաւ :
Նա,
այնոլ
ամենայնիւ
չէր Հաւատոլմ
:
-
Փորձանքբ
ոչ օր է ճանաչում
, ոչ գիչեր
,
պաաասխանեց
նա իր սովորտկան
Հեգնութեամբ
•
փոբձան
քր գալիս
է ամ էն մամ , բա յց
մ անա
-
ւանգ
աքն մամանակ
, երբ դու նրան
չես
սպա
-
սում : Բէկբ
գնացել
էբ, ասում
ես։ Հքատ
լաւ։
Իսկ Մանասը
ւ
Եթէ
բէկն
իմանայ
, որ նա էլ եղել
էա յնտեղ.
.
֊
Ոչինչ
չի իմանայ
, ասաց
այրին
ել
ձեռքռվԼ
՝քի չաբմում
գոբծեց
, ոբ ցոյց
էբ տալիս
թէ
այգ
կոգմից
ինքն ապաՀով
է :
Մանասր
եզել է
իրիկ–
՛՛ապաՀ ին եւ ոչ ոք նրան չէ տեսել
։
Տեսել
են այնքան
ազքիկները
է
Նրանք հպուտ
չեն Հանի ։
Աստուած
տայ։
Բայց
մի մոռանար
թէ ինչ
մամանակներում
ենք ապրում
: Նեոր
ծնւոլմ
է ,
ա ւմմ թուփն
էլ , խոտն
էլ , քարն
էլ լրտեսում
են ։
Մե բերանր
չէ կարոզանում
գաղանիք
պաՀել,
ի^նչպէս
կր սլաՀեն տասր, քսան բերաններ.՛.
Աս
գետեմ
, որ ա լմմ ամբոզք
գիւզբ պատմ
ում
է
թէ
ինչպէս
եկաւ
Մ ե լիքենց
Մ անասր , ինչեր ասաց
՚ ՚ ՚
Գա
բոլոբոփին
ուրիշ Հանգամանք
էր,
Աննա–
իւաթունր
չէր էլ մաածել
թէ կարող
է
այդպիսի
ոան սլատաՀել
։
՚էքՈէ
^փոթուեց,
պաաասխան
գտնել
չկաբոգա–
ոաւ : Աքո , Բէկր
ինա քե լ չր գիտեր,
երբ
գոբծը
վերաբԼրում
էր Աանասին
։
ԼԷՕ
Fonds A.R.A.M
