ՏԱՅՆԵՐ ԳԱհԱՌԷՆ
ԱՆԿԱհՈՒԹԵԱՆ
ՏԱՐԵԳԱՐԶԸ
ԼԻՈՆ,
(ՅաււԼԱջ)
Շաբաթ
եբեկո
յ
, 9
.Յունիս
, Հ^Անարաա
Յղութեան»
շքեղ սբա–
Հին մէք, Հաւաաաւոբ
բաղմութեամբ
եւ
մեծ– խանգավաոո
ւթեամ բ տօնեցինբ
մեբ
•անկախութեան
, ^Աայիս
28»/
՚ձ^բգ աարե–
դսւրձբ
:
Րեմին
կեգբոնբ
,
ղո յգ
եոաղՈյննե
բ11լ
մէքյոեղ
ղեաեղուաձ
էր ^Յաբղանք
Ա՛այիս
28/՛
Հեբոսնեբոէձ»
մակագրութիէնր
;
Րացումբ
կատաբուեցաւ
« Րամբ
ոբււ–
•աան-ձով ղոբ նուաղեցին
Օր՛ Աօնա
Տէր
Պեարոսեան
(ղաչնակ)
եւ չ^կեբ
ՅովՀ՛
Պէբսչէբեան
(քութակ)
: Րազմութիէնբ
յո..
•էրնկւ
եւ
եբկիւղահ՛
Հեաեւհցւ
–անմաՀ Ալիչանէն
մեղի փոխանցուած
այս
^ՂԳ"՚յի՛՛–
ք՚^յժբգի՚ե
••
Ընկեբ
Նչան Պետբոսեան
, մեբ եբիսւա
-
֊սարղ
ել իսանղավաո
նա խաղաՀ
^ ,
յուղիչ
• ֊ ե ւ Հբա չունչ
իսօսքե բով
Համ
եմ եց
իբ
•€բացման
խօսքբ»
•
^Ջարամիանեբ
կան
որ աակաւին
կք յամա,լին
ղբեչ
եւ
բեմե
րէն
յայաարաբել
թէ , ((.Աայիս
28»Հ^
Ր՚սլր.
,.քին
չնոբՀն
էր
1
թէ մեր
ղաչնակիցներուն
նոլէրն
էբ , թէ ոուս
քեււիին,
«պաղչիչ^ն
էր : Ոչ, Հայրենակիցներ
Հ
Աղեցինք սչաա–
մ ութեան
մ էք չաեսնուաձ՜
ղօաեմաբա
մ բ
•մ եղմ է անՀաւասաբ
ուժերու
ղէմ , Համող–
ուահ^ ոբ մեր առքեւ
բոլոր
Տամ
բաներր
ւիակուած՜
էին , կար
մ իա յն կարմիր
ղրօչ
մբ
ձեռքերնիս
ռրուն
վրայ
ղբուած^
է
«ւքսւհ կամ աղաառւթիւ-ն.»
այս մէկ նախա
դասս
ւթի
ւնբ
կբ ղառնար
Համակ
ԿէրՔ \
Համակ իաէաչ.
Համ
սղում՝՛ այղ Համողոլ
-
մով
կռիւ
մղեցինք,
արիւն
թափեցինք
,
յաղթեցինք
եւ անկախ
Հայասաան
ստեղ ֊
Տէեցինք
. . .
Փառք
Աբամներոլ
, Զօր • Աիլիկեաննե
-
••բու եւ մեր բաղմաՀաղաբ
Հերոսներուն»։
Երիաասաբղ
ուժեր
իրենց
սիրայօժար
մասնակցութիւնը
բերին
Հանղէսին
: Նոբ
Սե րոլնղական
Ասաաուր
թութլեան
, յա -
քող կեբպով
արաասանեց
Գ .
Վ^աբուժանի
€Եղեգնայ
գբչով»
քերղուած^բ
.
Ընկեր
ՅովՀ
. Պէրպէրեան
քութակով
մ եղի
Հրամցուց
նախ
« Կիլիկեան»
Գապա
ի րանի
ծ՜առ՜^ը , արժանանալով
բուռն
որպէսղի
նա րօա
ր կապէբ
. . .
պաՆղոկի
մր
մէք :
Ա՛եբ ^Հին»
Հաբուսանեբէն
էր Համեսա
,
վսոնաբՀ
յ
Տուցական
ոչ մ՛էկ
ելո
յ թ
իր
միլիոններ
բ ուրի
չի ա չքին առքեւ
Համ բե ֊
չու
՚.
Րարերար
մրն էբ^ բաոին
իրական
ա -
•ռումով;
կը պաՀէր
ղպրոցներ
,
Աալրանոց
մր
ու երբեք
չկ ր մոռնար
Պոլսոյ
Հիւան
-
գ.անոցը
յ
իր
ամ էնէն
քղաղ բգիռ
վա յրկեաննե
բուն
•անգամ
կր գչա
յիբ
թէ բաբի
էբ ու
բարե՜
ռիբա\ Յաճախ,
իբ աչքերբ
կը լեցուէին
,
երբ բողոք
կբ
նեբկա յացնէ
ր
աղւլա
յին
ա
յս կամ
ա յն ախուր
երեւո
յթ ին
դէմ
:
Ու, ՜յաճախ,
իր ^վըէժբ»
կր լուՆէր
ինձ–
•մէ՛"
Կր սիբէի
ղփնքր :
Աղղր իբ լաւաղոյն
ղաւակներէն
մէկր.
կորսնցուէ
; Ես
1
իբալ բարեկամ
մբ
ԵԻՐՈՊԱՑԻ
ծ^ավէԼրոլ; Պեարոս
Ր֊ոլթլեան
աբաասա
-
նեց
Յակոր
Ցակոբեանի
«Աեոան
չիք կո ֊
բան»
հանօթ
քեբթ ո ւած՜ ր
I
Օր– կաբապեաեան
(Տէոինէն)
գաչնակի
՚Լ1"".ք նուաղեց
եւ եբգեց
կաոր
մր, ապս՛
բուռն ծավէերոլ
վբայ
կրկին նուաղեց ճԱե–
ւոբակ
աչեբ»լ
Լիոնի
ել Տէսինի
մեր
րե–
մերուն
՛իրա յ արաասանող
գարգը
, Օր ՚
ր. Տասլաղեսւն
խոբ
յուղումով
արաասա–՝^
նեց
ընկեբուՀի
Գեղան Փափաղեանի
«Աա՜՝,
յիո
28»/՛ :
Լիոնի
Ա՚լղային
Աիութեան
կոգմէ գրա.՛
ւոր
ճառ
մր կարղաց
Պ– Հբ՚սնա
թաղէոս
եան.
« Լիոնի
Հայ.
Աղ՚լ ՚
Աիութիւնս
կուգա
յ յարղ անքի
մ եծ՚աղ ո յն բաժի ՛՛բ
բե՜՛
րելու
րոլոբ
ա յն Հերոսներուն
, ա լն նւս ՜
Հատակնե
րոլն , ել
Համ ա յն Հայ ղանղ
ուա՜։
ծ՜ին ոբոնք
Հիմբ
գբին
Հարենիքի
մ ր
որ
կորիգը
եւլալ
ա յսօրուա
յ Հա յասաանին
:
ԵԼ
ԿԸ առնենք
ս՛յս օրր , որովՀեաեւ
խոբ
Հր գան
իչն
է անցեա
լ ղարե
ր է ի վե ր ի""Բ ՜
ա ակո ւահ էիա յլուն
ղարա չբքանի
լք՛բ ւիե ՜
րածնունղին
» ;
« ի ՛լին մեհ գոՀողոլթեանց
ել նաՀա -
աա կութե անց
, Հերոսական
էիառապււա
-
կով
մը , հաղեց
լուսաշող
ասաղր
իր
է–
ււագարդ գոյնելավ ու հրավաււ
աառե
բով
Հա յասասւնի
եբկնւս կամ արին
վլ՚ա
յ &Մ ա -
յիս
2Տ»/՛ , «Հայա՛սաանի հաՐտապետոյ, -
թիւէւ » :
« Այո
էիււսոքին ու անոր
խորՀսւ
բ ՚ լ ի ^
աո.շեւ յաբղանքով
կբ խոնա
րՀ ինք
կրկին
՛լ րովՀեաե
լ ամ էնէն ախու բ ու յուսա՝,ա
-
տական
օրե բուն
իսկ
՜՛ա յ
ժ ողովուրղր֊
^է
գագրահ
եբեւակայելէ
Աասիսր
,
երաղելէ
Արարաաեան
ղաչաեբր
ու այսօբ
ալ
Հ՚սյ
գաղթա
չիս աք Հին
ներչնչման
աղբիւբն
է ա~
նիկա
» :
Պ՛ Օֆլաղի
այնքան
յաքողութեամր
եր
ղո
ւահ
ղո յղ ե րղե
րէն
յետոյ
կոմիաաս
վարղապետի
^կալին
երգբ»
եւ
Անուչէն
« Րարձր
սարերէն
»
բեմ՛ բարձրա
-
ցաւ
մեբ օրուան
րանախօսբ
ընկեր
Աինաս
Թէօլէօլեան
• ֊ –
« Աեբ
աղղ ային - քաղաքւսքլան
կեանքին
մէք
բաղմաթիլ
վէճելւ
եւ
պայքարներ
խնա յուահ
պիտի
ըլլա յին
Հայ
ժուլսվ՚ււր–
գին՝
եթէ պատմութեան
եւ
պաամ
՛սեան
ղէպքե բՈ լ Հանգէպ
մեր կեց ուահքին
մէք
ու ղիղ ել սլա բքլե չա
ըյլ՚ս յինք
: ՛իժ բա խ -
աաբար
, Հայրենիքէն
ղուրս ,
կոբսեցնելէ
՜ ե՛տք մեր աւտնղո
ւթիւննեբբ
եւ բարո յ՛ա՜ -
քլան որոչ Հա ս կացողութ
իւննե բ , կոբսրն
-
ցուցահ
ենք նաեւ պատմ ութեան
Հանգէսլ
բհախնղիբ
րլլալու
մեբ
պարտաՆոբու -
թ-եան
ղգա ցումն
ու ղիտա կցո ւթի
ւնբ
: Ա–
Հա թէ
ինչու,
Ա այիս
28/
պտսւմսւկւոն
,
աղգային
եւ ղագափաբական
նչանա
քլու -
թիւնբ գժբախատրար
տարրեր
ձեւե րով քլր
մ եէ^ուի
Հայ ժողովուրգի
գանաղան
Հո -
սան^Փ՚եբուն
կողմէ
» :
Րանա խօս ը ապա
անգբա ղաբձաւ
ւ018
Ա այիս
շտ/
քաւլաքական
իմաստին
, բնղ -
ղհե լով^ ոբ Ա եւբի
գա չնաղիր
լ,
անվ
ճար
մնացահ
մուրՀակ
մ լն է Հայութեան
ձեռ
քին
մէք թէ
՚^ո՚յ
ե բ իտասա րգո
լ թ
իւնն
ու ապրող
սերոէնղները
աղղա
յին
ւղա բտա֊
քլանոլթիւն
մր սլէտք է նքլատեն
սյսւեան -
յատէթ
մնալ
, խո րապէ ս
ղ իտսւքլցե
լով
որ
I" յգ
իրաւո
լնքնե
րբ
արիւն ով
էււ Հ երո սա
կան
ո գււ րումնե բէէվ
ձեռ ք բերէււ.ահ են :
Ընէլեր
Թէօլէօլեան
ամրողք
ժամ
մը
100-000 ՏՈԼԱՐ ՊԷՅՐ ՈԻԹԻ
ՓԱԼԱէւձԵԱէ. ՃԵՄԱՐԱՈւԻ՚հ
•
Ընէլեր Աիմոն Վրացեան
եւ ճորճ Ա ար -
տիէլեան , որոնք երկու
ամիսէ ի վեբ
էլշ
ղտնուէին
Հարաւ.
Ամեբիէլա
, վերադար
-
ձահ
են Նիւ Եորք; Հաստատահ
են թէ
ա–
՚ելիւ
քան
Հէսբիլր
Հաէլաբ տոլար Հանգա
-
նաէլւսհ են Պէյրութի
«Նչան
Փո՚լանճեան
»
ճեմարանին
Համար :• Այս գումարէն
ղաա
ապաՀովահ
են նաեւ կտսէկնե բ եւ խոս
-
տռւմներ
: Պ՚ււէնոս
Այրէ ոէն
խոոտաց
•
ուսւհ
է տարեկան
երէէք Հարիւր
Հագար
էիեսոյի
յաէոէլացում
մ ր : Ա. Վրացե՛ան
եւ
ձոր1ւ Աաբտիկեան
, Հարաւային
ամէւրիքլ
-
եէսն իբենց
չրշսւպաոյաին
լնթացքին
Հան
գիպեցան
Վենեզուէչա
, Ուբուէլուէյ
, Ար -
ժանթին
ել Պրաղիլիա
, ւսմէն տեղ արժա
-
նանէս լով
բէսցաո
իկ
բնղո
ւնե
լո ւթեան
; Ա •
Վրացեան
չաբաթ
մբ Նիւ Եորք
մնալէ
վերշ պիաի վերագաոնար
Պէյրութ
:
^
Վերլուհեց
Աայիս
28/
գա ղա վւ սւ ր ա էլան ի ֊
մաստր,
ճչղեց
, թէ
28
Աայիսբ
191Տ/1*
չս տե
ւլհ ո ւե ցա
լ . կար
ա յղ
ողին
Հա
յէլի
մէք,
էլար Վարղանի
մէք,
էլար
Աբամի
մէշ
ու էլար Հայ ժողովուրգի
Հուլիին
մէք
I
կար
եւ պիտի
մնա
յ նաեւ
այսուՀետեւ
,
որքան
աւոէ,ն որ
ւսւդգային արժանապաա -
ՈՆՈւթիւն
ունի
Հայութիւնբ
եւ վճռահ
է
ինքնիչխան
՚ոպրիլ
, ֊ – աէր՝
իբ ճաէլւստա–
ԳՐին , ՛ոէբ՝
մաբղէլային
էււ
Հաւաքւսէլան
իր
իրաւունքներուն
: Ընգգհեց
, թէ , մեր
օրերուն,
աւգաաութեաՕ
եւ
րռնատիրու. -
թ ե ւ ա ն
լքի
քէւ պայքար
կբ մղուի՛
տէւանձին
գտաերէ անկախ՝
էլայ
Համ ամ արգկա
յին
ղատ
մր ,
—
^Ագատութեա0 ւլւսւէտ||ւ
; ղոբ կա
րելի չէ
ի՚ք՚՚լ՚լել
ւէուբով,ռում
բււվ
էլ՚սմղինու
ղօրութե
սւձ՛ր •.Պայմանաւ ,սակա յն , որ իրա–
/•ւաաէբ
մողովուբ
ղներ
անձնա սսլան
Լըլ ՜՜
լան ,
այս
ինքն
իբենց
իոկ
ձեռքով
չթւււղեն
իրենց ւլաաեբբ
:
Թէ նախագաՀին՝
ել թէ
րնէլեբ
Թէօ
-
լէօ լեանի
ճաո է, րր բագմ աթիւ
անգամ^ւէէր
ւ^ղ Հէէէասւ է.ցսէն բուռն
հափէւբով
:
Հանգէսի
պաչտօնաէլան
րամ
ինր
վէՈէկ
-
ուեցաւ
«Յառաք
նաՀատակ՚^ով
:
՚Րովնէոի
սբաՀբ , էլոմ իաէն
սաբղահ
էբ
բնէլե բաՀ ամ ա էլրական
խնք՚՚քք
մր,
Շոլէոով
բոլո
ր սեղաններ
ը
ւլ բաւ.ուե ցան եւ սկսա
Լ
խրախճանքը
,
1
^Աեղանտպե.տ
Պ՛ Կարտպէքտ
Յ՚ւվո՚կիմ
֊՜
եան
ձեոնՀասօբէն
վարեց
իբ պտչտօնր
յ ՚
կերսլ
խւււմի
սեղաններուն
չուրք
ե՛լան՛՝
րաղմս՚թիւ
եբ՚լեբ
, արտասանութիւններ
,
ճառե ր ե ւ ա
յլն , իլնքռ յ ք ի ն փա
յլը
յատէլա–
պէս
աւելցուցին
Տիկին
Մ • Հարէլեէսն
, Պ՛
Օֆլաղ , է.րիտասարղ
Գրիւլոբեան
իբենգ
այնքան
Հնչուն
երգերով
, Թութլեան
եղ -
բայրնեբ
ր իրենց աբտասանութիւննե
բ
՜ււվ
:
Հիւրեր
ունէինք
Տէոինէն,
Վիէնէն
եւ
այլ
չրշաննե
րէն
, Վարանղեան
էլռմիտէին
էլաղմա էլէւ բ ոլահ այն ձեոնաբէլը
կատար
-
եալ
լաշո էլլւ ւթ ե
էս
մ բ սլսաէլուեցալ
Յի ՜
չատաէլեմ
նաեւ
որ , կոմ իաէն
գե՚լեցիկ
հաղէլամ ան մը վիճակաՀանութետն
ղբ՚՚՚հ
էբ • Ծ աէլքլամ անբ
չւսՀեցալ
Տէբ
եւ Տ իէլին
Տէրմ աւէ. ան էւր կոմիտէին
նուի րեց ին
Հա
ւլաբ ֆրանք
,
էէքն
քէէ
յքբ վերշացաւ
ուչ ատեն , նչանա
՜
կելի խանւլավառոլթեամր
է
Մ ՛Մ *
ՀԱԼԷՊԻ
մէշ մաՀկանացուն
կնքահ
է Կի–
1Ի՚ւԻ"յ
կաթո՚լփկոս
Զ՚ոբեՀ
Ա՛ի
մայրը՝
Տիրամայր
Վարղանոյչ
Փայասչեան
:
ՅոԼ–
՚լարկաւորոլթիլնբ
՛սեգի
ունեցահ
է մեհ
բաղմութեան
մը ներկայութեան
: Աբաբո*
ղութեանց
նախա,լաՀահ
է Րերիոյ
թեմին
աէւաքնռրւլ
Հեւոնէլ
Աբք.՛. ի յաբգանս
Վե
Հափառին,
ներկայ
եղահ
են մեհ
թիւոՎ
օտաբ
անձնաւոբութիւններ
, որոնց
մէք՝
Հալէպի
յոյն
- օբթոտոքս
եւ ասորի
օր -
թոտոքս
եպիսկոպոսներբ
.
ՀԱՅԱՍՏԱՆԻ
ԱՆԿԱԽՈՒԹԵԱՆ
39/՛^
տա.բեղարձին
աօնա կատա րութիւն
ր
ւիա -
ռաչոլք
Հ անղի
ս ո ւթեամ
ր կատարուահ
է
Աթէնքի
մէք՝
աւելի
քան
1400
Հոգինոց
Հոհ
րագմութեան
մը ներկայ՜ութեան
ւ
Ներկայ
եղահ
եւ խօսք առահ
է նաեւ
յու
նական
ներկայ
կառավարութեան
ամէնէն
կարկառսւն
եւ աղգեցիկ
նախարարներէն՝՛
՛Լ. Գասթիմաթիս
:
ԽԱՐԹՈՒՄԻ
Հա յութիւնը
տօնահ
է
Ծա–
յիս
2Տի
տարեգարձր՝
ընկեր
Շ • Վեցմաա–
եանի բնակարանին
մէք՝
բաղմաթիլ
Հա -
մակիրնեբու
եւ բարեկամներու
ներկայու
թեան
:
ԹԵՀՐԱՆԻ
Հայ Ակումբի
սբաՀին
մէք
թէյասեղան
մը տրուահ
է ի պատիւ
ղր՛ս–
գէա
Աա լխասի՝
Հայ կանանց
չորս ՛էի՛ու -
թիւններոլ
նախաձեռնութեամբ
Հ
ԱՄԵՐԻԿԱՅԻ
մէշ Մայիս
ւ^ին բացա
-
ո իկ չ"*–քով
եւ
Հան գիս ութե ՛սմբ
տօնուահ
է Հայ Օգն՛
Միութեան
47Հ"^–
տարեգւոբ
-
ձր : Ն"՚խո՚ղաՀւսհ
է
^ԻԿ ՚ Ո • Հտմաս
-
տեղ , խօսահ
են րնկեր
Ա - Օղանեահ
, Վ •
Աաբաֆեան
(անղլերէն)
եւ Ր՛ Կռանեռ՚ն
։
Գո
րհագրՈւահ
է նաեւ
գեղաբուեստ՚սկան
ճոխ
բաժին
մը :
Մ
՚ ՆԱՀԱՆԳՆԵՐՈՒ
Նիւ
ճքրղի
քաղա
-
քին
Հա յութ իւնր
ձեոնւս բկահ
է
եկեղէտցիի
մը չփնոլթեան
, որուն
Հիմնարկէքր
էլւս -
.տարուահ
է Աայիս
19/5՛
;
Այս
աոթիւ
Նիւ
^ՐԲՂԻԻ
^ույ ՚1՚"ղութը
նուիրած
է
36*500
տոլար .
ՊՈՒ՚ԲՐԷՇՒ
«.Աւոեէիան ՇաՀումեան–^
Հայ
Մչակոյթի
Տան
թ ա.տե բա խում բը , իբ
Հիմ
նադրութեան
տասնամեակին
առթիւ
՛ոբ ~
ւահ
է չ՛որք
մ բ ներկա յացումներ
: Թտ
-
աեբաիէում
րին
խսւղաէյ
էէէն
էլին վրայ
կբ
գտ
նուին
3 ա կորժէ1ա րոնեան
ի
<^Մ եհաոլատիւ
Մոլրսէցէլանները
», ^Արեւելէ
.ան
Աաամ
-
նաբոյժբ»,
«Պաւլտասար
Աղրար»բ,
Շիբ -
վանղագէի
«Պատուի
Համաբ՚^ր
,
«
Նա
-
մուս»ր,
«.Զար Ողի»ն,
Աոլիէրի
«ԱղաՀ»ր
,
եւայ^
;
ԼՈՆՏՈՆԻ
մէք,
էիաբիզաՀայ
Պ՛
Ռուբէն
Թաղէոսեան
չաՀեէլան
գասախօսութիւն
մը
աուահ
է Հայ Երիա.
Մ իութեան
Հրաւէ
-
րին պատասխանելով^
«Օաաբ
յայտնի
սլատմ աղէ տն եբու
էլար ^իքր
Հ^այ
Ժ ո ղո -
վուրղի
մասին»
նիւթին
չուրք
:
ԱՄԵՐԻԿԱՀԱՅ
երիտասարղ
մբ, Ա՛
Ա–
ճէմեան
, օւլնական
խմբադիբ
նչանաէլուահ
է ամերիկեան
«Լ՚սյֆ՝»
չաբաթաթեբթին
,
Որ
կարեւոր
Հրատարաէլութիւն
մըն է Մ *
ՆաՀանղնե
բու
մէք ՜.
ԿԱՐԳԱՑԷ՛Բ
ԵՒ ՏԱՐԱԾԵՑԷ-Բ
«ճա\\^»Ը
«ՅԱՌԱՋ»Ի
ԹԵՐԹՕՆԸ
(•յ>4)
ԵՐԿՈԻՆք
ԳԼՈՒԽ
ԺԳ.
Դ Ա Տ Ա Ս Տ Ա - ն
էլ կարո գութ
իւն
չէր
մնացել
մ ե ր իշ -
փւանաց
ոչ խմելու
եւ ոչ շարժելու
՚
իբէ/նղ
թիկնապաՀնեբշ
նոյն
վիճակին
մէք
էին
արղէն
գուրսբ
, երբ ներսր
կը
գտնուէիտւ
իրենց տեարքր՛
յանկարծ
, ներս
խուժեց
3 ովնանոէ. առաքն ոբգու թե ամբ
Ա ասոլնց
ի
փէումբբ , որ եկեւլեցւոյն
մէշ
հահկու
ահ
էր
մինչեէ. այն րուգէ , եւ առանց
շալւժմէսն
մամանակ
թողլու
, վայբկենին
մեր
Լրէլոլ
ՎաՀբամներր
կապեց • առանց
՚լիմագ
րու
թեան
նոյնն
բրին նաեւ
իրենց
թիկնէս՚ղա–
Հաց : Եբր Յովնանսւ
փափաքբ
ուգւսհին
•պէս կատարուեցաւ
, աե սնե լով
որ
քքէ"
գիչեր
գ ե ռ չկա
ք , Հրաման
լ բաւ
ժողվուե–
շոլ
, ել մօտենալով
Խոսբովու
սբ ք^՚կող ՜
մ անեա
լ է ր բա
յց արթուն
, րսաւ .
Խոսրով
իչիսան , էլարհեմ ժ ՛Աէքանսւ էլ է
ղնա լ
՛՛է
,
-
Այո , երբ մէկբ իմ վիճակիս
մէշ չղտ–
նոլի
եւ ձի Հեհնելու
էլարողութիւն
ունե ՜
նայ
:
Բայց
ղու լալ վարուեցար,
Խ՛՛որուէ,
ել գոբհ բ իմ
II
ււլահ է ս լաւ էլատարեց
իր
:
Երթանք
, ուրեմն
:
Երթանք
, եւլբայր
, րսաւ
Խոսրով
ել թեթեւելով
ելաւ տեղաց
Յովնանի
օգ
նութեամր
, կը տեէէնեմ
որ ղեռ
էլարւ։ղու–
թիւն
էլայ, գուբսի
ցոլբէո
օւլբ
՛լիո
էլր
կաղգռլրէ
:
Ջին պատրաստ
էր
է.ւ. Հեհալ. Խոսրով
,
իոկ
մեր երկու
Վ^աՀբամնեբբ
կէս
քուն
,
քլէս արթուն
նեաեցին
ւլրաստներուն
՛իրայ
լալ կապկպահ
ոչ միայն
չփախչելու
Հա -
մար,
այլ մանաւանղ
որպէս
ղի րլնկնին
:
Աոցա
ւսյս վիճակբ
տեսնելով
Խոսրով՝
^7Ր՚"յԲք
"՛յ՛է մարդկանց
չ՛՛՛՛ի ե
.է
էլ
խմեցի.
տես
թէ ինչ վիճաէլի
մէշ
՚.ն Հա՛
սե Ղ •
Այս
կւ նչանէսկէ
որ,
պատասխանք։ց
Յովնան
, գոլ քանի
մր տեսակ
ւլինի
մէ
այն
խմեցիբ,
սոքա
ափիոն
էլ խմեղին
,
ել լալ է իրենց
Համաբ
ել մեգ Համար
,
որ Վա՝,ե ւոէնւո
յն պէււ գլխացաւ
չեն
տար
լիմէսբ
։լւսնւլաւէլնե րով
եւ տնուչ
անուշ էլր
քնեն
այս օր էլ, վաւլկւ է լ ;
Մի գուցէ
յաւիտենական
քունն
էլ
քնեն
:
Ասաուահ
չլնէ , պէտք
է դատէսսսւա–
նով
ղաա
ուին ղատաւգա
րտուին
րարի
օ -
բինակի
Համ ար ;
Հաւլիլ
թէ
ձիուն
վրա
յ Հեհաւ
Խոսրով։–
ձւ ասպատակներուն
վ րա յ կը կչոուէր
ք;
քանի մբ տղաք որ ճէսմբաներուն պա^պա–
նութեան
Համար
ղրահ
էբ Յովնան
,
վա–
դելով
էւկան թէ
ձիաւորւսց
խումբ
մր կր
Հասնէբ
կերմ անից
էլայմ էն եւ
ուղղաէլի
Վանք
կուղաբ
•—- կեբմանից
կողմէն
վտանղ.
է^քոյ
ւ
բայց գաբձեա
լ ղռներբ
ղռցեցէք
եւ
մէ.հ
պԽրան
մր իքքձ.ցէււցէք պաբիսպն
ի վար
սա
գրան Հաէլաոակ
կուլմէն
, ես եթէ
ձայն
տամ
ղռներբ
բացէք,
եթէ
ռչ՜ես
պարանն
ի վեր
կ՝ելնեմ
եւ կբ մառահենք
:
Այս
խօսքե
րն արտօրնօք
բսալ
եւ
ինք
գռնէն
ղոլբս
ելաւ եւ ւլռնեբր
զոհեցին
:
Եւ,
իրօք, տեսաւ
էւբ աա,,
-
տասերկ՚էւ
ձիաւոր
Համակ
սպառազէն
կուղային
ղէ՛է
ի Մեհոփ
^ ձիւնի
ճերմկոլթեան
մէք ղի - ^
չերով
նաե լ էլե րեւաբ
իբենց սազաւարտ
-
ներուն
,
վարաններուն
,
նիզաէլնէ։լ՛ուն
՚Ի"՚ՈԱ^
՚"^ ^ 4
աո քեւէն
Հոէչ՚սյ
մը իբէ.նս
կ՝առաքնոբգէբ
:
իսկ
Յովնան
նոյն
միքոցին
վանքին
ղ ր–
լւան մօտ ժա յռե
բու
խո ռււ չնե բուն
մ էք
հահքլուահ
կ՝ուղէր
ստոլգեչ
թէ ինչ մար–
՚լիկ
էին որ կուգա
յին։
Եւ այս ստոււլոլ
-
թիւնը
չուա
յայտնի
եւլալ,
վասնղի
առքե
ւէն
գնացողը
մեհ եւ ուժով
ձայնով
ղո -
ռաց .
ՎաՀբիճ
, չուտ
իքիր
) ձա յն տուր
որ
դուռ ր րանան , տէ , սա՚ռեցանք
, չուտ
բ ֊
րէ ։
Աստու ահ քեղ բ՛ոբի
"՛՛ոյ
ւ
Գու բւլ էե
իչխան
, ղո՛՛
է,
ես , ըսաւ
Ց՚՚վնո՚ն
ժա յո է, -
բուն
մէքէն
ղուրս
ցտտէլելով
Յովնանու
ձայնն
է • կեցցե"ս
Յո՚ք -
նան. ել Գուբղէն
իքաւ
ձիէն։
Այս
ինչ\
սքանչելի
ժայռեր
են որ քեղի պէս
Հրաչք
կը
հնանին
. այս ցուրտին
, այս
սոէււին
ինչ
քք՝րնես Հոս, եղրայր
, ղիչեբով
:
ԾԵՐԵՆՏ
Fonds A.R.A.M
