€6 Ա 1 Ւ Ա Զ »
ձԱՀԱԳԻՏք1ՒԹհհՆԸ
ՖՐԱնՍՍՅՒ
մ է Ջ
ԽՄԲ
• - ֊
Ս՚եյւ յւարեկաւ1՚Ը եւ աշխաաա -
կիցլւ. Պ– Ֆբէւոէլփք Ֆէյաի. այս գլւու -
թ–հալ1՚(ւ կը նհյւկայացնէ իը աշ|սատաււքնե -
րը , ծրագիըները եւ Արեւելեան Լեդու^ե -
րու վարժարան|ւ1ւ հայհրէԸ լեցուի ամպիո–
նիքւ դասւըԱյրաւցքը , իր շնորեսւկալսւրեան
իւօսքի(1 հեա, ցոր արտասանհց Մեծարան
քի երհկււյին, որ կսպլքակերպուած էր
ի
պատիւ իրեԱ՝ նոյն վարժարանին հայերէն
լեցուի դասախօս նշանակուելուն
աււ -
թ - ի ւ –
Յւււղւււա՛՛ հ եմ,
բ " ՚ յ ց
ո՛չ
ղարմաւքաՆ
,
ոբովՀՍաՍէ.
" ՛ յ ն եչէկալւ
ասւրիներէ
ի ՛քե ր
որ րարե բա խա
ութի
ւՆն ունեւ/այ
ձեզի
Հեա
ձ-աՆօթանալոլ
, կ ր ց " ՚ յ
թափանցել
ո՛չ
մի
այն
ձեր լեգուին
Հանճարին
մէք,
"* ՅԼ նաեէ.
ձեր
ւ։ ր աեր
ուն
՚^ էք՛
՛Բանի ւյո աոիթ
ու.նե -
ք/ահ՜ եմ ձեր
աւլւլային
աւ^ուութիւնր
ւլնա —
Հաաելոլ.
էլ. ի ՜ ն չ
քաքա
լե րանք
,
ի ՜ ն չ ՚
խրախոյս
, իսոնքէնքի
ժամերուս
,
մաահել
որ
ձեղի
սլէս
արժանի
ժուլուէուրղի
մր մր–
չա1լոյթր
Նանօթացնելու
կր նսլասաեն
աչ–
խաաանքներս
յ
Բայց
սպասաւորէն
՛Լեր՝
Տէրր
ե լ " * յ ՛ է՛մ
ւաէրս
իմ ղաղավէարս
է , բաւական
րաբգ
գ ա ղ ա փ ա ր
մր, որ է՝
մէկ
կողմէն
ուսում
նասիրել
ել նկարագրել
ձեր
լեղուն
որպէս
ղ ի ղեո
աւելի
ճանչցուի
մեր
ժէք,
միւս
կողմ
կն ձեր
մ չակո
յ թ ի ն եւ մանաւանղ
ձեր
դրականութեան
ւլլուխ
ղորհոցներր
ղնել
իրենց
արժանի
ա ե ղր ՝ աի
եղե րական
ղ ան -
ձեր
ուն կարղին
:
Սնղեալ
ղարուն
՚էերքերր՝
Հիւպչմանի
աուահ
մղումով
եւ
Մէյյէի
՚իերքնական
եւ
փասաացի
ապացո
յցնե
րուն
չնորՀիւ
,
Հա՛
յերէն
լեղուին
հանօթութիւնր
մէկ
քայլ
յալւաք
գացահ
է
:
Նախ
կարհուահ
պարս
կերէնի
մէկ՝
աւելի
կամ պակաս
աղաւա
-
ղուահ՛
գալաոաբարբաո
,
ճանչցուեցաւ
էիեր քապէս
իբրեւ
անկախ
լեղու
մբ
Հնգեւ–
.րոպական
բարբաոներուն
կարգին
:
Սակայն
րաղղաաական
քեբականութիւ—
նբ
ուղղուահ
ԲԱալո՚Լ
աւելի
գէպ
ի Հ ն ղ •
եւրոպական
ա բմ աաա
բանութիւն
բ եւ ձւքէ յ –
նարանութիւնբ
, Հայե
րէնի
ոչ - մասնա
՜
գէա
լեզուագէանե
բո ւն Համար
ղժուար
է
ճչղ րի՛ո ղաղափար
մ բ
կաղմել
Հա
յերէն
լեզուին
արժէքին
մասին
յ
Ո՛ բեմն
, աոանց
ան աես
ելո
լ
Հա յ ե րէնի
նկաամ
ամր
մ ասնակի
մնացահ
ա յղ
ու -
սումնա
սիրո ւթե անց
կա բեւոր
ութ
իւնւբ
,
ուղե ց ի սակայն
աար
բե բ ոլղգո
ւթիւն
մր
աաչ
թէ՛
Հեաազօա
ութի
ւննե բուս
ե լ
թէ
գասալանղութեանս
% Նախ
քանացի
Հայե
-
րէնբ
այնպիսի
ձեւուի
մր
նե րկա
յացնե
լ որ
$ս րեւմ աեան
ուսանողներուն
մաա
չելի
դա ոնա
յ , ասոր
Համար
սաիպուեցա
յ
մ
ին–
չել
այն աաեն
աննչմար
մնացահ
,
ուսաի
չբացաաբուահ
կաբղ
մբ քերականական
ի~
րողութիւննեբ
իսորապէս
^նել
եւ
պ՚^րգեԼ^
քերականական
նսր
կլսն ոննե բուէ , պաա
-
ճաոր
, զիաոլմքւ
, մաաւոբ
զորհողութիւ–
նշ աւելի
յ՛ս յանա րե րե լով քան
թէպարաա–
ԳՐԻէ օրէնքներու
կերպարանքի
աակ
ներ– .
կայացնելով–
ՄիւԱ
կողմէն,
րնղՀանուր
լեզոլազի
աութեան
մ ասնա
զէ անե բուն
կր
Հաղորգեմ
ուււումնասիրոլթիլննեբուս
ար–
՚էԻ^նքր՝
աւելի
լեզուին
կաւլմուահքին
աե
սակէ աէն , արաայայաչական
միքոցներուն
՛Լք""յ
^"՚նրանալով,
ոբովՀեաեւ
Ր""՛
Ի"
ատոր
՛քէք կբ կայանա
յ
Հեաաքրքբական
մասր՛ բաոապաչաբին
ճոխութեան
եւ ճչ–
ղրառւ թեան
Հեա
միասին,
այս է
չւսփանի–
չՐ
լե զ ո ւ մբ խոսող
ժոզովուբղ
ին Հան -
ճարին
։ Ասոնց կաաա րե լութեան
ասաիճա
նին Համեմաա
է սբ
լեղու
մբ կարող
է
հաոայել
իբբ
Ղ՚՚Ր^Լ՚Ք
ղա ղ՛ս ՛իա րնե
բու
փո խանակութեւսն
:
Լեղուա ղիա ական
իմ ա յս
աչխաաանքբ
չաբունա
կե լով , նոյն ժամանակ
պիաի
Հր–
րաաարակեմ
Հայկական
մաաենագրոլ
—
թե ան
նուի
ր՛ւ ւահ
ուս"
ւմն ա սի ր ութի
լնն ե ր
եւ գրական
ղլուխ
- ղորհոցներոլ
թարգ —
մանութիւննեբ
, որոնց չաաոնց
ձեռնաբ
-
կահ
եմ , եւ սւեսակ աեսակ
գրութիւններ
Հայկական
մչակոյթին
ւլանազան
երեւոյթ
ներուն
մասին։
Գիաական
պաչար
Հաւա
-
քելու
չրքանբ
կարելի
եգահին
չափ
լրա
-
ցահ
է , Հիմա արաաղբոլթեան
չրք*"նր
կր
քացուի
:
Բայց
կ՚անղլւաղաււնամ
որ հրաղիրնե
-
բուս
մ ասին
չաա
խօսեցա
յ
-. Նպատակս
այս էէր՛
այլ
աւելի
մեր ղպրոցին
մասին
եւ
մ ասնաւո բտ բաբ
Հայերէնի
ամ
սլիոնին
եւ ուսմանց
վեբւ-ւբերեաչ
քանի
մ բ տեզե–
կութիւն
տալ
, քանի
որ կբ նկատեմ
որ
այսօբ
իմ անձիս
միքոցով
կր
ւոօնոլի
ա -
մէն րանէ առաք Արեւելեան
ԼեղուացՎտբ–\
ժարանին
Հայերէնի
ամպիոնին
վերաՀաս–
տատումբ
իր նախկին
կայուն
վիճակին
|
քսան տարի
ւսնոլւոչ կացութեան
մէք մնա– |
լէ ետք
:
\
Մեբ
գոլր՚՚ցր
, բաբձրազոյն
ուսմանց
ւ
Հասաաաութիւն
մր
ՐԼՍ՚՚Լ՚՚՚Լ
՚
այնտեգ
կա–
՚
նոնաւոր
աչակերտ
ա րձանագբո
ւե լո ւ Հա -
մար պէաք
է
պաքալորէա^/ք
աէր
րլլ"՚լ
կամ
, ինչպէս
որ վե բքերս
որոչուեցաւ
Հա–
մ ալսա բաննե րուն
Համ ար
ալ ,
մ ուտքի
մ ասնաւ.ո բ քէւն ութ
իւննեբ
յաքսգ
կեբպով
անղ լնե
լ • ւԱւսմ անց
ւտ ե ւո գո ւթի
ւնբ
եբեք
տարի
է : Ե րրո ր՛է տարուան
աչակերտնե
-
րր,
այսինքն
անոնք որ
առաքին
երկու
աարինե րուն
քնն ո ւթիւններ
բ յաքող
կեր
-
պով
անզուցւսհ
են,
եթէ
պաքալորէա^/1^
մաահ
են , կրնան
"՚֊՚Լ՚լակի
արձանագրուիլ
գրական
լիսանս^էւ,
ղեբհ
րւլ՚"լով
փրււփե.
աէօթ-իք^
քննութիւննեբէն
։ Գսլրոցին
վր–
կա յականր
, ոբ անՀ րաժե
չւո
է Աբ՛ս աքին
Նախարարութեան
"Ր՛՛չ
ասպարէզներու
Համար , կաո ավարական
լւլաչտօններու
Համաբ
Համազօր
կբ Համարուի
լիսանս/՚յ՛՝
երբ
որ
լիսսւնսշ
պաՀանքուահ
է ոչ
թէ
իբրեւ
որոչ մասնագիտութեան
մբ վերա
-
բերեալ
վկայական,
այլ իրրեւ
ապացոյց
բաբձրաղ
՚է
յն
՝ուսմունքի
յ
կարելի
է որ Հայերէնի
,^նութեանց
հր–
Ր***՚էիրն
ալ ձեզ
Հեաաքբքրէ
Առաքին
երկ՛ււ աարինե
րէն
իւրաքան
-
չվ՚ւրին
Համար
ղոյղ
քնութիւննեբ
կան
,
մէկր
միւսէն անկախ
, մէկբ
լեգուին
վերա
բե բե ալ , մ
իէ
.ոբ աչխարՀւսղբու
թե ւ՛՛ն
կամ
պատմութեան
:
Առաջին տարուան քննութիւններն
եԱ՝
մէկ
կոգմէն,
գրաւոր
չարաղ բու թիւն
մր
՚էազզիերէն
լեզուով
Հայկական
աչիսար
- ,
Հտզրութեւսն
մասին
եւ բեբւսնւսցի
Հաբ --,
ցումներ
նոյն
նիւթին
չուրք
:
\
Միւս
կողմէն
, ղբաւոբ՝
թարզմանոլ
-.
թիւն
մր արեւմ տաՀա յեբէնէ
ֆրանսերէն
,1
քե ր ա կանա կան
Հարցումնե
բ
՚էվ
, ի՚*կ
րե ՜ ՝
բանւ՚՚ցի՝
նոյն աեսակ
փորձեբ
եւ
Հայերէն՛
դիւրին
իւօսս՚կ՚լութիւն
մլւ ;
Երկրորգ տարուան քննութ-իւններն են ՚
Մէկ
կողմ էն՝
Հայոց պաամ ութեան
վե
րաբե րեա
լ ֆրանսերէն
չարաղ
րութիւն
մր
ել բեբ՚սնացի
Հարցումներ
, միւս
կողմէն
իրր
գրաւոր
ք1ւնոլթիւն՝
թարղմանութիւն
մ բ
ֆրանսե րէնէ
աբեւմ տաՀա յերէն
,
թարղմ
անութիւն
մ ր գբարարէ
ֆրանսե
-
բէն՛.
Ւբբ բերանացի
քննութիւն՝
խօսակցու
-
թիւն
արեւմաաՀայերէն
լեգուով
, թարղ
-
մ՚սնութիւննե
բ գրա բաբէ
եւ արեւմաաՀա
-
յեբէնէ
ֆրանսերէն
, գրաբարի
քեբակա
-
նութեան
վեբաբեբեալ
Հւս բցումնե
բուէ ՜.
Երրորդ տարուան ք ննուր-իւններն են՝
Գրաբարի
բաւական
ղժուար
բնտղրի
մբ
թարղմտնսւթիւն
ֆրանսերէնի,
չարա —
ղրութիւն
մլւ ա րե ւմ աաՀ
ւո յերէնով
(կամ
եթէ աչակելւտր
նաիսրնտբէ
արեւելաՀա–
յերէնով)
Հա յկական
մ աաենա գ
բութեան
վեբաբեբեալ
՚,
Ւբրեւ
րեր անաց ի
Հ ար ց՛ս
յնն
ութիւն
թարղմ
անութիւն
արեւե
լ՛ս Հս՛ յեբէնէ
ֆբ
-
րանսերէն
)
մեկնաբանութիւններռվ
եւ
արեւե լաՀա յերէնի
քերականութեան
վե -
րաբերեալ
Հարցումներով,
թարղմանու
-
թիւն
ղբւսբարէ
ֆրանսերէն
,
Հայ
կական
մ ս՛ա ենա գբո ւթեան
վե րաբեր
եալ
Հս՛ յե րէն
լեղուով
,
Հարցա
-
քննութիւն
,
Հ ին
ձեռաղբի
մբ
բնթեր
ցում , սրբաղբոլթիւն
ալ ի Հարկին
,
եւ
թարգմանութիւն
, Հարցումներ
կա՛մ
Հա -
յերէնի
բաղզ աաական
քե ր ա կս՚ն ո ւթ ե ան
գլխաւո
ր Հարցեբուն
չուրք, կա՛մ
Հայեբէն
լեզուին
սլտսւմական
քերականութեան
էէե–
րաբերեալ
•
Ւնչսլէս
որ կբ տեսնէք
, ուսմ՚ոնց
մեր
հբաղ իրր
բու ւական
ճոխ
է եւ
մ եր աչա
-
կեր տնե
րէն
կբ պաՀանքէ–
"բ՚՚չ
լաակոլ
-
թիւններ
եւ յարատեւ
քանքեք
: Պաաճառր
՛ս յն է որ
՛ք ե բ գ սլրոց ր բարձրաւլ
ո յն ուս -
մ անց
մ ակւսբզ ակին
՛էրս՛ յ ՛էբ" ւահ
է
եւ
մեր նպաաակաւ
է ոչ միա
լն սաՀմ ՛սնա վւակ
Հմտութեսւն
՛ոէլ՛
չբ քան
ւււ ւա րտնե բ պատ
-
րասաել,
՛Այլ
ն՚սել
իրենց
՚ո՚սլ
այնպիսի
ուղղութիւն
մր, որ ղիտական
ասպարէզին
նոլիրուիլ
ուզողբ
ի
վիճակի
բլլայ
անմի
-
քապէս
որոչ աստիճան
ձեռնՀ աս ութեամր
ձեռնւսբկե
լ իբ
Հետտզօւոո
ւթիւննե
բուն
•
Հայէսզէտներու
կարօ՚ոբ
՛լ՛լա լվւ է;
Հայ -
կականին
նման Հնագաբեան
քաւլաքակբ
-
թութիւն
մբ ասպարէզ
կր բանայ
աՀաղին
ՆՈՐ Ք Ս ՑԼ ե Ր
// Իքին Արեւելքի
քաղաքական
խռովքբ
,
Խաղաղականի
խռրերր
կամ
ռուսական
աափաս տաննե րոլն
վբա
յ
կաաաբուահ
՚իորձերբ,
Մոսկուայի
Հերթական
յուչւս–
՚էրեբր՝
յ գ ՚ ՚ ւ ա հ ա9 ու ձախ
, ինչպէս
եւ
« Հսկ՚ւղութետն
ղօտի
%ի խաբուսիկ
հբա–
՚լիրր
կ՚սրհէ ք անո ւչա
ղ րութեան
մատնե
-
ցին
երկու
ա յցե լութիւննե
ր , որոնք
ղրեթէ
միաժամանակ
աեղի
ունեցան
•
Կ՚ակնարկենք
Արեւմա
. Գերմանիոյ
նա -
խաղաՀէւն
Անզարա
այցելութեան
, րնկե -
րակցոլթեան
էւբ Արտաքին
նախարարին
,
ո րոնց Հեաեւեցաւ
անմիքապէս՝
՚Բրուփ
՚.
Աւելցնենք
ոբ Գերմ անիո
յ
նախաղաՀբ
Անղաբա
մնաց
մօտ
մէկ չաբաթ՛. Տարա
-
Կ՚՚յօ
էԿ."՚յ^ թէ
"՛յ՛ւ
՚"յտելութիւնր
քաղա
քական
բնոյթ
ունէք։
Մեր
օրերու
միքաղ–
ղա յին
կացութիւնբ
չար տօնե բ քազաքտ
-
կան
ղէմքե բուն՝
«բարեկամ ական
Հ ան՛էի
-
պումներ»
ունենալ
։ ԱչխարՀ
,
ԿրԿին ,
հանր օրեր կ՚ապրի՛ ; Գրեթէ
Հաւասարտզօբ
երկու
խմբաւոբումներ
կանգնահ
են
գէմ
գէմ
ի I Եւ ղիւանաղիտտկան
մեքենան
ան–
ղուլ
ու անղաղար
կբ ղորհէ
աւելի
քան
երբեք
:
ԸնգՀ անուր
այս
թոՀուբոՀին
մէ^ Գեբ
-
մւսնիան
ել Թուրքիա
, ոբոնք
«Արեւմա
-
եան»
չրքագիհին
կր պատկանին
, բացա
-
"՜ԻԿ. Ղ՜ԻԲՔ ^Բ
"՚-նին
,
եբկու,^
ալ սաՀ ՚–
մ տնակից
են կարմիր ճակատին
; ԽորՀր
-
գային բանակբ
իբ ոտքերէն
մին գբահ
է
Արարատի
ստորոտբ
, իսկ
միւսբ՝
Պեբլին
:
ԵԼ "՛յս երկու
սլետութիւններր
, ղտնր–
ւելով
, անմիքականօրէն
, նո
յն
ա յգ
բա
-
նակին
սպառնալիքին
տակ
, Հաւասա բա ՚–
պէ"
կր վայելեն
Միաց
՚
ՆաՀանգներու
բացառիկ
վստաՀ
ութիւնն
ու
օղնութիւնր՝
մասնալսբապէս
ռազմական
ղետնի
վրտյ
:
Այս ՛ղա յմաննեբուն
մէք,
Հաս1^ալի
է
ին^ւին
, ոբ Պոնն
ու Անգարա
րնգՀանուբ
չաՀեր
ունենան
:
Յիչեցնենք
որ Գերմանիա
եւ
Թուրքիա
մասնաւորապէս
1907^5՛
յեաոյ,
գրեթէ
միչա
մ երձ
են եղահ
իրարու՝
աչ
միա
յն
քաղաքական
, այլեւ
գինուորական
ճա
-
կատներոլ
վրա
յ է
Առածին
րնգՀ
. սլատե բազմին
կռուեցան
Կ՚՚ԴՔ
Կ՚՚՚լքԻ
՝• Պերլին
- Պ՚՚լէ՚ս
1–
Պաղաաա
հրաղբին
չնոբՀիւ
, որ գերմանական
նբ -
պրպտումնե
բու
, որոնց
բարե
բւս խտա
բաբ
Երեւանի
Համալսարանր
յարմաբ
գիտնա
-
կաննե ր կր սլաա բաստէ
: Ա ակա
յն
մ իչա
առկախ
կր մնա
յ Հա յկական
բարո
յական
ղատր , որ է
ճանչցուիլ
իբբեւ
րնղՀանուր
քաղաքա
կրթութեան
վաստակաւոր
ղոր -
հակից
: Տ իեգերտ
կան ղատա բանին
առքեւ
1լ ուղեմ պոռալով
վկայութիւնս
բեբել
՛յդ
՛ին ։
ՖՐԷՏԷՐՒԲ
ՖԷՅՏՒ
ԻՄԱԱՏՈՒԹԵԱՆՑ
ՈՒ%ՒՈ՝Լ
(Հէքեաթներ եւ աւանդոլթիւններ)
ԿԵԱՆ՛ՔԻ ԻՕ՚ԱՍՏԸ
Ալ ղաՀաժառանգբ
վլորեց անվե րք
ու
անղաղար–,
փորեց
քբանաթոր
ու Հեւաս
-
պառ;
Փորեց
տիւ
եւ ղիչեր։
Փորեց
ան -
քուն
ու անէսոն^;
Աւ երր յաքողեցաւ
մար–
մաբբ
Հանել
ղուբս, վերագտաւ
կոյ՚՚ր
,
ու րսալ անոբ .
•—•Ես Հանեցի
մարմաբբ
սարի էսո բերէն
,
աես
, սպ.իտակ ու անրիհ , ինչպէս
եւ
ան
վթար՝
կր փայլի
արեւի
ցոլքերուն
տակ
։
Ու Հիմա,
կբ խռրՀիմ
, իբաւունք
ու1
՚էմ
աւ՚ւ^կալելու
թէ կբ բաժնես
ինձ Հեա
թամ–
բբ
նժո
յղի
ս , ու կուգաս
միասին՝
բլյալու
Համաբ
իմս
•••
-
Հանեցի՛՛ր
մարմաբբ
,
յարեց
աղ -
քիկք
քերմութեամբ,
նայեցաւ
գաՀաժա
-
աանգին
աչքերուն,
որոնցմէ
նեբս՝
մինչեւ
Հոգիին
խորն
անոր՝
հորեցաւ
նայուահքր
կոյսին։
Աետոյ
, ձեռքբ երկարեց
,
չոյեց
դլուխր
գաՀաժառանգին
եւ,
կբ աես
-
%եմ
^ որ *
չարՈէնակեց
,
ղուն
ոչ մի–
^ յ ն նուի բուն
ես,
այլեւ՝
կորովի։
Բ՛" յց ,
4Աաիկա
դեռ
ապացոյցբ
չէ քու
սիրոյղ
,
որմէ խօսեցար
գուն
ինհի,
եւ յանուն
ւո–
բուն
, կ*Բ"էիր
1
պաարաստ
ես ամէն
զոՀո–
ղւաւթեան
ւ
Բա յց , ես կատաբեցի
քու ցանկու
-
թիւնբ
հանբ
ղոՀողոլթիւննե
բու
եւ զրր ՜
կանքեեբու
ւլնսվ, -— յարեց
ղւսՀաժա՛ւան՛
ԳԲ
•
= Ոչ բոլորովին
,
րնղմ ի քեց կռյսր՝
իր
փավէուկ
ավւե րուն
մ էք
ղղ ուե լով
անոբ
ձեռքր
, որ կաբհրացեր
էր
պեղումէն
,
աչխա՚ոանքգ
է։ ղուր
ու աննպատակ
կ՝րլ
-
լայ,
եթէ
այգ
մարմաբբ
մնայ
լերան
կա
տարին
այգպէս
կոյս ու անվթար
:
Ու կր ցանկա՞
ս ,
Հետաքրքբուե
-
ցաւ
ւլձաՀաժառանգր
մտաՀոզ. :
~
... Որ՝ քանագակես
ու կերտես
ար
ձանն իմ • . .
— Աբձանբ
քո^լ ...
= Այո : Բանդակիս
նմանն
իմ
. ՚՛
Զի"
կերտես
մ արմ աբով
իրրեւ
ստեղհաղոբ
-
հութիւնբ
քու , եւ կանղուն փաստը
քէւ
նուիրումին
•
Այն
ատե՛՛՛ն ,
Հարցուց
գաՀաժա
-
ռանղր վարանոտ
;
=
Այն աաեն
կ՚ունենաս
զիս ,
յա -
րեց աղքիկը
՚.
Ու ՚լաՀաժառանգր
, լքահ,
կբկին,
պա
-
լաա
ու վայելք
, քանգակեց
մարմարն
այգ։
՚Բանգակեց
աիւ
եւ զիչեր
: ՚Բանգա–
կեց
անքուն
ու անխոնք։
Եւ երբ
մարմարը
վերահուեցալ
արձանի
, յաբ ել
նմ
անր
աղքկան
, գաՀաժառանգը՝
բոլորովին
յող–
նաբեկ
, րայց խորապէս
Հբճուահ՝
վերա
-1
գաաւ
կոյսը,
եւ րսալ
.
|
— կաաաբեցփ
ցանկութիւնդ
^ եւ
կ՚՚յ՚՚ձ
մարմարէն
կերտեցի
արձան
մը, որ
յար
եւ նման
է քեղի
Հ ԱՀա
, տես,
կատաբբ
սարին , ՚Բեղ նման սլաՀասակ
, գեղանի
,
Հերարձակ
ու նրբամարմին։
Ու
Հիմա
,
կասկահ
չունիմ
, կու
ղաս
ինձ Հետ , ու
կ՚րլլաս
իմր :
Ա՚լքԻԿր
իբ
Հոլ՚սնի
ու քերմ
բ՚սղուկնեբր
սլարւ՚ւրեց
վի՚լր
անոր , մ օ՚ոեցս՚ւ
, մ օտե
֊
ցաւ
այնքան
, ոբ չուն^
իր քերմ
զգլխեց
ղայն ^ եւ
րսաւ՛
- Առաւել
հւս կր Համոզուիմ
, որ
գուն
ոչ
ձվւայն
նուիրուն
ես ու կորովիդ
այլեւ
ստե՚լհաղորհ
: Բայց , արձանր
գոբ
քան
-
ղակահ
ես, անկատար
է;
Նման
է
ինձ՝
մարմնի
՚ւվ՚^եբով
միայն;
Ո անոր կբ սլակ–
ււի այն,
որ կր մ^՚ոբոչէ
գիտակցութիւնը։
Տուր
անոր մ՛աս մբ մաքէղ
, ու
ղարձուր
զայն
նաեւ
ուչիմ՝
ինչպէս
կ՚րսես
թէ
եմ
ես, ու կ՝ՐԱ՚"մ
քուկդ
Հ
Քւ գաՀաժառանգր,
որ
զզլխահ
էր
ա–
նոր
չունչէն
, կրկին բարձրացաւ
սարը
,
ել արձանը
օժտեց
մաքով
ընհայելով
ա–
նոբ
իր մտքէն
-
Ու վերագաբձաւ
աղքկան
մօտ,
ու
րսաւ
անոր •
I
Ե ս կատտ րեցի
քու ե րրո բւլ ցանկու
-
թիւնղ
եւս,
եւ օժտեցի
արձանր
մտքով՝
րնհայելով
մտքէս։
Եւ ոբովՀետեւ
զոՀե
-
ցի , ի սէր
քեղի , այն որ ղերաբժէքն
է
մաբղուն
մէք, եւ տուի ապացո
յցր
իմ
խոր
սիրո յս , տարակոյս
չունիմ
, ոբ դուն
կ*Բ/ -
լաս
իմրւ
-
կը Հաւատամ
, խորապէս
, որ
գուն
կբ կրես Հերոսական
ոգի
եւ
նուփրաբերոգ
սիրտ , լնտր1՚ալն
իմ ,
ըսաւ աղքիկը
էւր
դիրդ
"՚՝ քերմ կուբհքին
վրայ
ուժղին
սեղ–
՚քելով անոբ
՚լլ՚՚ւխր
,
գուն
վեՀանձն
ես ,
ու արժանէւ՝
վարձատրութեան
:
Բայց,
արձանը
ի ՛լուր
օժտս՚հ
պիտի
րլյաս
մա–
քով՚լ
, ե թէ անիկա
պիտի
մ^ւա յ
Համ ր ;
Անբարբառ
միաքք,
միաքր՝
առանց
խօս
-
քի , անիմաստ
է ու աննպատակ
: Գուն
,
որ, կ՝րոէիբ,
ձտ յնս
կբ նախլ^տրես
բ՚՚լոր
երաժչտութիւննե
բէն
ձե ր
արքունիքին
,
Ի՛՛նչւգէս
կարող
ես Համր
թողուլ
այն,
դոր
կերտեցիր
ինքգ՝
իմ սլատկեբին
նման եւ էւ
մաբմնաւորոլմկէ
իմ • • • : Ու գուն ,
որ ,
էլ րսե ս , կբ սիրե ս ՚լփո խո րապէս
, մ թ
թէ
պիտի ուգէիր
քեգմով
ւէերակերտոլահ
ան–
ձրն
իմ թոգուլ
Համր
ու անբարբառ
, իբ -
րեւ
մաբմաբ
կամ
արձան
մբ լոկ
• • • : Ւմ
քաքս,
չ^քեց
քաղցբութեամբ
, ոլ գէմ–
քովը գգուելով
՚լէմքր
ղաՀաժառանգին
,
-
օժտէ՛
՛լայն նաեւ խօսքով։
Նուիրէ
ա -
նոբ
խօսքր
քու, որպէս
զի վկ՚"յէ
սաեղ
-
հաղորհ
աաղս՚նղր
եւ նոկէ՚բական
ողին
քու
՚ ՚ *
ԳաՀաժառանգր
պաՀ
մլւ մԴւաց ա յլա
յ -
լահ
, ակնարկը
սեւեռահ
կ"յ՛՛ին
, եւ՝
= Ո՞վ
ես դուն,
որ այղքան
Հրապուրիչ
ես, եւ էսյգքան
անողոք
միանգամայն
, .
Հարցուց
րնկճուահ
յ
կ.
ՄԵՀԵԱՆ
(6
Շար.)
Fonds A.R.A.M
