I
6 ԱՌ ԱԶ »
Ձ.ԱՏՆ
ձՍՅՐեՆԵ ՍՑ
(՚Ւյայի 1^ահյւՆւան տարելիցին առթիւ
Երբ սկսէր
խօսիլ,
Հա յրենիքի
Հեռա -
նկարն էբ որկբ պաբղսւ֊էր
աչքեբուգ
առշեւ. :
Աբարաաի
լանշձբու֊ն
վրայ
Հասունցահ՜
Գրօն էբ; իսկ
եւ. իսկ «Ջ-այն
Հայրենեաց»
Աաքով, սրաով
եւ. բաւլոէ.կւ։վ •
Աչակոլած–,
կսճկուահ՜
Հայեբէն
մբ Լու–
նէր : ի՝այց
ւլէաէբ բառե րբ իրենց
աեւլբ
ւէեել առանց ճարաասանական
ձեւեր
վւոր–
ձելոլ : Եւ նախաղ ա ս ռ
լ թ
ի ւնն ե ր բ իրար կբ
լրացնէին
կուռ ա րամ ա րանոլթեամ
բ ՚;
Ընգւլ իմռւթեան
մբ Հանղիսլահ
աաեն
, ալ , կր քանաբ
սլաՀել
Հաւասա րակչռս
լ -
թիւնբ., ի վեր^սյ
ելք մբ ղանելու
Համար :
Արեւե լեան թէ արեւմ տեան
Հա յաս -
ւաանբ
, մինչեւ
անգամ
ամ
/""Հ^
կովկասբ
բաց գիբքեբ
էին իրեն
Համաբ , ռագմա -
գիտական
ծ՜ր ագի րնեբ
ո րռճա
լու Համար :
Հայաստանի
եւ գրացի
երկիրներու
աչ–
խա րՀաղբական տա բ րե րութիւննե
րր
, Հա -
կառակո
բգին ռագմ տգիտական
առաւե
լու՛՛
թիւններբ
յանգուղն
մտահսւմնեբր
կէ թե–
լագբէին
իրեն,
ինչսլէս
Ա-ուրէնի
֊. Եւ ել
քեր կք փնառէր ու կր գտնէր , առանց ա–
կաղեմական
Հատորներ
սլրպտեչոլ. :
Հայոց
սլտտմութիւն
եւ աչխարՀաղրոէ—
թիէձ
,
այսքանր կբ բաւէր ,
փրկու
թեան
ճամ րան
ղ անե լու
Համար •
ւԱնացեալբ
սրատեսութեան
, քաշու -
թեան եւ յարատեւութեան
խնղ
իր էր ,
Աեբ
ֆետայինեբէ
ղիրքերէն
չսոբվե -
ցան
Հա
յ րեն
իք փ բկե լու կամ
կերտելու
գաղտնիքբ
; Ոչ ալ թութակաբար
իլբա -
ցուցին
օաա
րին գիաե լի^էե
ր ր –;
Հայրենիքի
ձայնբ
, անոր
տառապանքէ
ու երկունքբ
ամ բողշ ակաղեմ իա
մ ր կբ
կաղմէին
իրենց
Համար
Ղ՚րօնե
բ բ մնաց ին անսլաբտելփ
, վասն գփ
Հա յբենիքի
աղատութեան
ղաղափա
բր Հո–
ղեչաՀ
քարող
չէր իբենց
Համար,
այլ միս
ել ոսկոր : կամք եւ ա չխա աան ք •
Անձնուի
րութիւն
ել
Հաւատարմութիւն
Պատմական
չա րա կանաղի
ր բ չատ
քՒէ.
բան
ղիաէր
բուն
անձնաղոՀութեան
մա ՚
սին,
երբ կ՝եբղէր
«Անձինք
նոլիքեալքբ»
։
՛Աեր
Ժամանակակից
ւգատմութիւնբ\
լեո ու ձոր կբ թնգացնէր
աաբիներով ,
յանուն
ագաաութեան
եւ իսաղաղութեան
X
Այսօբ սակաւաթիւ
գէմքե բ մնացահ
են
աբինեբու այգ սքանչձելի
փտղանղէն որ
իբ բաղուկով
ճեղքեց
Հ ա յ
ժողովուրղին
լացի ու խաւաբման
մչուչր
Ուրիչ
ոեւէ
Ժողովուրգի
քաշերր
սլ
ք"–՚ի
չկրնային
աւելին
կատարել ,
տուեալ
սլա
յմ աննե բուն
մ է^ 1
*Իրօներբ
ուղենի^ւեր
են տղատաղբու -
թեան
ճամրուն
վ րայ ; Փոթսբկաձտյն
աւլ.
գարաբնե բ , որս
նք թօթավւե
ցին գ տ րաւո
բ
ժողովուբղի
մր թմրութիւնէ,
սրելով ւս
նոբ
գիաակցութեան
եւ ին^^յա
սլա չտսլա -
նութեան
բնագգբ :
ՇԱհԱՐՇ ՄԻՍԱՔԵԱՆ1
ՄԱՐԴ֊Ը, ՀՐԱՊԱՐՍԿԱԴԻՐԸ, ԳՐԱԴէՏԸ
•
(ի. եւ վերշին մաս)
՛Բանի ոբ թերթին
սլար ունա կութ եան
մասին կբ խօսիմ
, նորէն
սլէտք է գառ -
նամ
բարոյական
իսնգրին ; Շաւարչ
Մի
սաքեանի
մտքէն
չանցաւ
անղամ չաՀա .
գորհել
մաբգկային
Հոգիին
ամէնէն վաա
կողմերէն
մէկբ՝
ինչ որ ճանչցուահ
է
«չաաէնֆիէնտէ»
ղեբմաներէն
բառով ,
"I յն Հեչաանքբ
ղոր չատեբբ
աւե լի
Կ՚"մ
սլակաս կրղղան
«՚աղՈւոր»
աղէաի
մր առ–
շեւ
, նս յնսլէս անտես առաւ
՛Հ իլանղ
աղին
Հետ աքր քրո
ւթի
ւնբ
ոճ րագո րհութիւննե -
բուն
Հանղէպ։
Աակայն ասով է որ «ւսր -
ղի»
Թեբ/մերբ
յաճախոբղնեբր
կ՝որսան ,
ի^նչ սարսափե
լփ
Հ ո ղե բանո
ւթի
լն բս–
աեղհելով :
թէեւ
յաճաիս առիթ
ունեցահ
ենք իր
թե բթէն
իմ անալ պատաՀահ
գա
յթակղոլ.
թիւններնր,
սակայն
ինքր,
միչտ
խոբչե -
լով
այն նիւթերէն
որոնք
անբարոյական
ձղտումնեբ
կրնային
աբթնցնել
, կր խու -
սափէր
ղանոնք Հրապարակի
վրայ նեաե -
լէ : Եւ եթէ ւլա
յթա
կղո
ւթիւն
մբ
"ւբիէ
թե
րթե րով
արղէն էէբ յա յտնուահ
, եւ
ղաաէ
ր որ զա
յն ղորհողնեբբ
ձագկե
լուի
արտ
րքին
Հ եաեւանքներր
չէբ կրնար
գար.
մանել,
ինքք
լռութիւն կբ պաՀէր
։ ՛ք՛անի
մբ անղամ
, բարեկամներուս
տունր, աե -
սայ
ղինքր , երբ մանբ ամա
սնո
ւթի ւննե
ր
ուգոգնեբուն
կր պաաասիսանէր
,
գլուխբ
յուսա-Հատ
ցնցելով
. «Դեռ
աւելին գի-
տեմ» : Այնպիսի
տիսբութիւն
մր կրյայտ -
նուէր
իր գէմքին
վրայ, ոբ ամենահեաա–
քրքիր
մարղիկն
անգամ
խօսակցութեան
նիւթբ
կ ր փոխէին \
Տրամաբանական
եւ բարոյական
Հաղ -
ուագիւտ
գաբձահ
այս
առլելութի^.նն
.՜րբ
գասական
ձեւով պատբասաուահ՝
«
ռաշ»ր կր գարձնէին
արղի
մ արղ ուն Հա -
մաբ բաղձալի
թերթ
մք։ Ջլատիչ
կենցս,.
ղի մր ենթարկուահ
քաղաքացին
պէտք
էր
որ իր շի ղե բուն խնա
յէ ր եւ
զղռ ւչան՚ո
ր
այն
«զղայացունց՝»
լուրերէն
, ոբոնք
ղին
քր գեռ աւելի կբ գրգռեն
:
Ի՚աղմագբաղ
մաբգբ տեսակ աեսակ
ւլոբհեբէ.
Հողերէ,
լնկեբային
պա րաականո
ւթիւննե րէ քաչ -
քչուահ
, կրնար , աճապարանքի
օբեբուն
,
բաւականանալ
կարղա
լով
նչանալոր
«Շ
՚՚^ին խմբագրականբ
, եւ այնքան
յրս՛
տա1լոլթե ամ ր
ամ ւիո փո ւահ
լուրե
բ բ
Այսչավւով
արգէն
կաբեւորաղոյն
անցու -
ղարձին
տեղեակ
կ՝րլլար , մինչգեււ
սովո
րական
թերթերուն
մէշ կա րե
ւո բաւլո
յն
լուրե
բ ր կրնան
եբբեւՌւ
երեք տողով
ամ՝ -
փոփուահ
ըլլալ եւ գասաւորոլահ
ուր
ււր
րաիսաբ
լեցնելիք
պարապութիւն
մը
ձւլահ
է։
Հիմակուան
թերթերր մէկ ժամ ամ -
բողշ կաբղալէ
ետքբ
, տակաւին չէք կր
նար վստաՀ
ըլլալ թէ կարեւոբ
լուր
մ ը
ձեբ
տչքէն չէ վրիպահ :
Այս չափով
կարելի է գոՀանալ աճա -
պարանքի
օրերուն
, րսի , եւ այգ
օրերուն
մ իա յն
, ոբովՀետեւ
մնացեա
լբ
մ եղք էբ
գոՀել : Ազգերբ
, յստակ
կերպով
ղեաեղ -
ուահ
, ղաղութային
կեանքին
ցոլացումն
են
, իսկ ներսի
էշերուն
յօգուահնե
ր բ ,
Շաւարչ
՛Աիսաքեանէն
քննուահ
,
սբրւ՚յ -
գրռւահ եւ երրեմն
վերստին
չարաղբր -
ուահ,
յուսախաբութիւն
չէէն
պաաճառեբ
ընթերցողին
^։
Ջարքաշ
աչխատուլ,
օտար
լեղուներ
ոչ
պարղապէս
Չգիտցող»
, այլ խորապէս ե ի–
րենց
մ ան րաղո
յն
ն բրեր անգներ
ուն մէշ
Հասկցող, թէ Հայութեան
վերաբերող ,
թէ
ՀամաչխարՀտյին
կացութեան
յատուկ
լուրերբ
գիտէր
գտնել,
գիտէր
նաեւ ղա -
տել անոնք ռբ ք^թեբցողր
պիտի Հեաա ֊
քրքրեն
, —, Հոս է որ ղեր կր խաղայ
Հո -
ղերանոլթիւնբ
, եւ ամփովւել
կամ
թարղմ
անել ա յնպիսի
ճչղրիտ
կե բ՛գով
, — ֊
ինչ որ Հ րա պար ակաղ րութեան
անբաժա
նելի աճասլարանքր կբ ղժուաբացնէ
,
ռր իր թաբգմանութեանց
մէշ կարելի
չէք
Հանգիպիլ
սիսալ ըմբռնումի
մր :
Այս
նօսրացահ եւ ուժասպառ
սեբուն -
գ ին նեբկա յացուցի
չնեբէ
ն
ի ւր աքան չիւր
ր
պատմ ութիւն
մ բն է ինքն իբ
մէշ ,
թանկաղին
վաւերագիր՝
ժամանակակից
Հ«*
յո^ ոչաաուքոա^թեաԴէ
^
աէք ա բ ;
Ներկ
այ
մ ոա
յլ օբեբուն
, եբր նաՀսւն -
շականոլթիւնբ
, ՀեաղՀեաէ
կբ
հաւալի
տա րագիր
բաղմ ութեանց
մ էշ
, Հարկ է ա–
ւե լի
սւչւսղ րոլթեաբ
, սերտել
անոնց
կեանքն ուղորհր,
իբրեւ •Աւեաարան
րսա
Հայկաղտնց :
Երբ ֆրանսացի
պատանին
մին
չեւ
ա յ -
սօր ալ կբ խանղավառուի
Աոլաններու.
քաշաղորհութեամբ
, ինչո՛^ւ
հուռ
պիտի
մնայ մեր տղոց ճիտը, երբ ունինք
ցիրու
ցան
Համաստեղութիւն
մր
Գրօներսւ ,
՚Անգրանիկնեբու
եւ ուրիչ անպարտելի
Հե–
րոսներոլ ;
Ողեկոչել
անոնց յիչաաակը
օտարու -
թեան
մէշ, կը նչանակէ
սերռլնգէ
սե -
բունգ
փոխանցել
ռաղմ իկնե րուն եւ նա -
Հա տակն ե բուն պատգամ
ր ,
Մ
իացեալ
Հայասաան՝
միացեալ
Հա յութեամ
ր
լյ^ա^^
էճէՀ^^նր^ ^Րկ^ոա-քՆ՛
,
^1քէյ^ ոդ.ի^
կը լուսաւորէ
մեր ճամբան,
իբբեւ աե -
ղնղախոբ
«Զայն
Հայրենեաց»
;
Անոնց կեանքն ու գոբհր
կենղանե
ղս՛ -
սլնթացք
մր կը կազմեն,
պատմոլթէւան
իմտստբ
սերաելոլ եւ լա յնօբէն
էմբ՚ւնե -
լու Համար ;
Անոնք
իբենց երիասէսաբգ
աբեւր
ւլոՀհ -
ցին , ո րպէ
սղի
յաշո բ գ սերունգներր
լիրր–
կուին
բռնակալներու
Հ ա լահ
ան
քի ,
շար՚լի
ել ղերս ւթեան
մւլձալանշէն ;
Ագատ
երիաասաբղութեան
կ՚իյնայ
չա.
րունտկե
լ ճամ բան
,
Համ աձա
յն նոր սլա -
Հան^ւեբու
։
Շ.
(« Յառաջ», Մարտ, 1956)
ՊԱՏՄՈՒԹԵԱՆ
ՀԱՄԱՐ
Շ11.Ի1ՄՇ ՄԻՍԱՔԵԱՆԻ
3 Ո հ Շ Ե Ր Ը
«
Շ՚՚ւնչ
կտրելու»
նոբ ձեւ մրն ալ
՚լը–^
աեր էի
կոնակի
վբայ
փռուահ
, մի -
՛ոյն
ղլուիսս
ել լլա ր չասլս՛ րնե
րս կո
թնցնե–
լով
անկողնին
ել մաբմինս
սլարասլին
մէշ
ձղելով
, ասաիճս՚ն՚սրաբ
կր պրկուէ
ի , կբ
ւլալտրււլէի
, ել մաղ կբ մնար
Հողի աւան–
՚լելոլ
Հռնղիւն
մր , նուաղուն
կանչ
՛էբ
, Հոգեվարք
. . .
Ամէն
անւլամ որ ՛ոլղ
վւոբձը կբ կատա
րէի
, Հե բթասլսւՀ
ոսքոիկանյւ կբ իսո
յանար
վբաս , կր կոխէր
կոր՚^՜քի
"
է
գ լ " ւ ի ՛ " տա
կէն կբ Հանէլւ
կը նետէր
բարձը եւ ու -
ժասպառ
կը փռուէի
անկո՚լնին վրա լ
՛Րանի՛^ Օր տեւեց տյսպէ" , չէի
կրնար
գիւոնա
լ •
Թեբեւս
երրորգ
օրն էբ որ, սկսւսյ կէս
մր բանալ
աչքերս
, սլաՀԷ
սլւոՀ , ել ինք -
՛լ ի՛նքս
ղ ւոա յ ոստիկանո՛
թե ան
բանտի
սենեակիս
մէշ , ա յս անւլամ
ղ րան քով ,
^իչ՚լ
՚էիմացր
ւսէ
.աղւսնով
սլս՛բտէղին
, իս կ
ՀեբթաւգաՀ
լլսւոիկանբ
պաաուՀանին առ
շեւ - Պարաէզին
մէշ ալ
ոսաիկաններ
կ՚երթեւեկէին
չար ունակ ,
Հ ետ՚սքրքքոլ -
թեան կամ Հսկողութեան
Համաբ :
Աչքերս
բացահ ատեն, կրնայէի մէկ
ոլղղոլթեամբ
, գէպի
ձեղոլնին
ւքէկ ան -
կիւնլ , որոչ
Հիլսոլահքի
՛քր, ե
ձեոքերս
շղաձղօրէն կր բացուէին
ու քլր ղոցուէին
:
կիսախելաղար
վիճաէլ մը
Այս
շղաձգոլթիւնը
կր էլրկնուէր
մ անա
ւանղ երբ մէէլր ներս մտնէր •
՛Եւ անպա
էլա
ս էին եկող - գացուլներր
տ
1^
իեւնո
յն ատեն
կը չւսրունւսկէի
պատէ՜
պատ
ղարնել
գլուխս , եւՀեբթապաՀ
ոս -
տիկանր
, սբ միչտ կք փոխուէբ
,
էլա՛մ
կուգար կբ կաչկանղէր
, ել կամ կ՛եր -
թար
լուր կուտար
տեսչութեան
:
Կք յիչեմ
որ քանի մը անգամ ալտնկո -
գինէն վար սաՀեցա
յ եւ սկսա
յ
սողալ
աա
իս տ ա էլա մ ահին վէ՛ս
յ , գէպի
ղուրս
նա
յիլ գրան տակ էն , օ ւլ ւո ո ւե լով
Զ՚՚՚նէլ
րբ ց ի
հեր
ուկ եւ բարեացակամ
ոսաիկանի մր
ան ուչաղր
ութ
ենէն
,
մինչ
պատուՀանէն
ուրիչ
ոսաիկաններ
կըՀայՀոյէին
ել կր
սաստէին :
ինէլահ
Ըքէ՚՚՚Ր՚՚է
՚";^ Կ՚՚գէ"
՚1ւ""ձ ՝ "աքս
էլոտքւսհ
էի եւ չէի էլրնւսբ քալեր. (Մին -
չեւ
՚սյսօր
ալ, յաճաիւ
կր ցաւի եւ
եբբեմն
կբ կաղամ՛) :
կսրսնցուցեր
էի ուտելու
, խմելու
, եւ
խօսե
լու
էլ ա բ ո ղո ւթ ի ւն ս :
Բանի մբ անղամ
էլաթ բերին
ել փորձե
ցին
բռնի
խմցնել,
չյսւշուլեցան
: Ակոա -
ներս
իրւսր ւիաէլահ
, բերանս չէբ
Բ՚"քք ՜
ուեր, եւ էլաթբ կր վաղէր
էլուրհքիս վր -
րայ :
Գիաակսութիւն
կա ո խենգ. կամ
Ի՚ելօք
արարյ^եբուս
մ
էշ
\Եւ կար եւ չկաբ : Օրինակ , ոբոչ գի -
աակցութեամբ
կը չարժէի
, երբ
ինքզինքս
պատէ պատ կբ գարնէի, կամ
կռնակս
վե բցնելով
, մ արմ
ինս
օգին
մ էշ կր կա -
խէի
, չո՚^Լ"
էլարե լու
Համ ար ;
Բտյց
կը գ՚լայի թէ կամքէս
անէլախ էր
երբ
ձեռքե
րս շգաձիգ
էլը գալարուէ
ին
, աչ
քերս
ղէպի
ձեղունի
միեւէւոյն
անէլիւնին
եւ
որոչ
Հ իւսուահքի
մ ր յառահ :
Տետոյ
, ոբոչ
ղիտում կար , եբր Հազիւ
նչմ աբահ
այս կամ ա յն ա յցե լուն , մ անա
լանգ
հանօթ պաչտօնատար
մէ , էլր խփէի՛
աչքերս
, ւլէմ քս պատին
գա րձնե լսվ ։
՚ՄյԳ"էէ"
1
Իրիկուն
մր ,
րագգատաբաբ
Հանգարտ
վիճակի
մէշ, յանկարհ
գուռը
կէո մը բա ց ռ ւե ց ա
լ
եւ գա ղաա գողի
երեւ
ցաւ
Պէտրի
պէյբ ;
Առաշին
անղամ էրոր էլը տեսնէի
, հե -
^էն
յե՚ոսյ
, ել անմ իշասլէս
սլաաին
ղաբ–
^՚"–31՛ գէմ՚քս : ինքն ալ Հասկցաւ
ել
ղլու–
խէ
Ք
՚ոչեց
ղնաց, սւոանց
ներս
մանելու
Ամէնէն
աւելի
Ալի Րիղան էր որ կ՝ ե ր -
թաբ-կուղար
•
Իրիկուն
լքր ներս մտաւ,
եաեւէն ալ
Յար. Մկրտիչեանբ։
Աչքերս
փաէլեցի եւ
՚սնղին
ղարձայ,
մինչ ան էլբ
մոլաար ,
՛էլո
լի
՛ր օրօրելով ֊
Խ • • ֊՛բ • • • սուտ է , ղիտմամբ
կ՝րնէ՜ ;
Եւ յանէլարհ երգ մը.
Անդրանիկը քաջ , իւր րնկերներով • - .
Աչքերս գոց էյ.ն,
բայց կը տեսնէի,
կը
Տարգ
իբբեւ
սովորական
բնթեր.
չո՛լ աբաա
յա յաուեցա
յ ;
Հի՚՚ք տ
՚^՚՚՚յերէ
ն
լեզուին
սիբաՀարն է որպիտի
իսօսի : /|–
մացա
յ թէ Շաւարչ Ա իսաքեան
ա՚ոենօք
բանաստեղհութեան
նուի
բո ւահ էր ;
Զ՚որ–
մո՚նալի
երեւոյթ
մբ չէ ան
չո ւչւող աղավւա–
րապաչտ
մտաւոբականի
մր կոգմէ
;
կը
խոստովանիմ
սաէլայն սբ անոբ
՚ուոգե
բը
չեմ
էլաբղացահ.
Գբւսղէ տ մբն է ր
ին քր եւ
ա
յն գբաղ է ան
եր
էն՝
որոնք ղիտէ ին Հ րա -
ձնե,
մւ
պար ակա
ղրո
ւթի
ւնբ
ղար
ղբական
ճիւ՛լ
Ւբ
մայբենի
լեգուն
խոբս՚պէս
ղիաէր
ել
այս
ւլիաութեւսն
էլբ միացնէ ր եբէլռլ աո ա–
ւե լութիւն՛նե
բ ՚ մէկ կողմէ
լեղուն
գիտնա
լէն ւլաա՝ բաղգատա բաբ
անոր
Հ անճարը
էլր ղղտբ,
անոր
ներքին
էլւսւլմուսւհքը
ի.
րեն չօչափե
լփ
էլը ղառնար
, ինչպէս
մարղ–
կայինը
գիլղաէլան
բոյժին
, միւս
էլողմէ
լեղուն
Հայքենիքին
խոքՀրղանչանն
էբ ի–
րեն
Համար , ուս՚ոի
սրբաղտն
: Բե բ՛" կա -
նական
սխալ մր սրբա՚գւլհութիւն
էլ՛,
նո յնիսկ աառա
ս իսա լբ
% Ասոբ
Համ
ս՛բ
||^^
ր–
շթն աստիճան
րհախնգիր
էր : Աաաբարա -
նութիւնը
ուրացում էբ իրեն Համար ; իսկ
իր չսիրտհ
աւլղէն փոխաոութիւն
մը, բա–.
ռի
էլամ ոճի , ղաւաճանսլթիււն
; Եւ ո՛՛ր –\
չափ
իրաւունք
ունէր
լեղուի
մր
Կ՚"՚լ
՜ |
մ ուահքը
, մ անաւանղ
Հա
յե բէնի
նմ տն \
լեղոլի
մր, որ իբ բոլոր
լլւարբերուն
մէշ\
արամաբանական
կապ
ու^՚ի , փավւուէլ էլա– ՝
ռուցուահք
մլ^ւ է։ Վա^յեթէ սէլսիք մաս
նակի
փոփոիսութիլննեբ
է^՚եէ
,
ամր՚՚՚լշ
սիսթէմբ
կը խաթարուի
;
էեղուն ալ քերակւսնաէլան
կանոններու
սոսկ
Հաւաքահոյ
մր չէ ՚.
Ոճաբանութիւնն
ալ էլարեւոր
ղեր մբ էլք կատարէ
մաքին
լաւագո
յն
արտա
յա յտութիւն
ղ ՛ոնէ։ լ "
լ
Հարցին
մէշ : Այս ալ գեղա գիտութեան
ու
ճաշաէլի
խնղիր է : Շաւարչ
Միսաքեան
միչա խոլսափահ է այն պաարասա ասաց
-
ռւահքներէն
, այն ոլռահ եւ ունայն
ղար–
ձոււսհքներէն
, այն մւսչահ
ու յաճաիս ի -
րենք իրենց Հակասող
փո խաբե բութ
իւննե-
րէն
, ղորս աճապարանքն
ու
տգիտութիւ
նը
, ինքնաՀաւտնոլթեան
միացահ
, բաղ -
մաշուքին
Համ ա շխաբՀա
յին
մամուլին
•՛էէ–
Եթէ մատենագիր
րէլ՛"ր
, նոյնքան յա -
բատեւ
հառա
յութիւն
չէ ր էլբնար
մ ատու.
ցանել
Հայեբէն
լեզուին։
Նախ՝
որովՀե -
տեւ
՛լիրք մր մէքլ էլամ չատ չատ քանի մր
օրուան
մէշ կր էլաբղացուի եւ անոբ ա՛լ -
ղեցռլթիւեբ
քիչ կբ տեւէ,
մինչգեռ Շա ֊
ւարչ
Մ իսաքեան
իր Հանապաւլօբեա
յ
ԳՐ" ւթիւննե րով ամ էն օբ Հաղա բաւոբ
Հա
յեր կըՀրաւիրէ
ր մաքուբ
Հայերէնի
բն–
թե՜րցանոլթեան
ե՜լ սերաողութեան
: Տե -
աոյ
սբովՀետեւ
ւէէպի մր էլամ
բանասաեւլ–
հւսէլան
եբէլի մբ բառապաչարը
չատ սաՀ -
մանափակ է, մինչղեռ
Հ բապաբաէլագ
բու֊
թեան պէտ^ եւ^ահ բառեբը
անթիւ
են եւ
ճանչնա
յի
երղո՚լը , Տար.
Մէլբաիչ -
եան , որ անչուչա
Հոգեբանաէլան
փորձ մը
կր կաաարէր
, Հասէլնաչոլ
Համար թէ իոել–
քրս
ղլո՞՛ւիսս է
Պուլկարին
աուահ
վերարէլուն
միչտ վէ–
րաս ,
փափայսյ,
ալ ղլխուս,
ձեռք եւ ոաք
միչա
էլասլուահ,
՛էի չե ք - ցեբեկ
նոյն
վի -
ճակի
մէշ, այնքան
ոշլոտեր էիսբ, ոս -
աիկաններբ
վբաս
էլը թքնէին, եւ կարելի
եղահին չափ անէլողինէն
Հեռու
էլր կենա–
Անոնց ամէնէն
վայրագը,
կարնեցին
, ոչ
միայն կր թքնէր, ուէլլ ՀայՀոյէբ,
այլեւ
«փափ՚ոիւ»
բ գլիւուս
էլր վւաթթէր եւ օբ -
ուան
թերթբ
ձէէռքր
, թրքակ՚՚՚ն
յաւլթա -
նւ՚յէլնէ։բու
լուքեքր
կարգալսվ
րւսրձրւս -
է\ա լն էլբ գառնա
բ ինհի եւ էլք Հեգնէ
ր %
- Միւ-սք-ագիլ էրմէնիստաւն, ՝ եէ^ • - •
աաէպանեա . . . փափսվս . . . կավկասիայ
կիր–մէ1ւ՚էքսին փ • • . ք • . .
(Անէլախ Հա -
յաստան
. . . ատրճտնաէլ
• • .
փավլախ • • •
Կ՛՛՛ի կ՛՛՛ո չր"՝ ււլիաի երթաս)
;
Ոչ
՚քիայն
վեբէն
՛Լար
սշլոտս՚հ
էի,
եւ
ոշիլնեբր
թութի
սլէս կբ թափէին,
այլեւ
սանզուգէն
նեաուէդով
, ինք՚լինքս
ղեանէ
ւլետին եւ պատէ պատ զարնելով
, ձէ՚ոնա -
էլասլերս
միսիս մէշ խրահ եւ ղասւոակ -
նեբս
թ՚սբախ
էլապս՚հ
էին
(Շար.
20)
Fonds A.R.A.M
