€6
Ա Ռ Ա Ջ »
ՋԵք>ԱԳԻՏՈՒ13–ԻհՆ
Սաղմ
ոսի
մշ մէկ ւուէւնին
աղբէւրր եր–
Բալոլ
Հսւմաբ , քանի
կ՝Լբկաբէ
բւսոաղէ–
աական
մե բ այս ճսւմբսբղ
ոլթիլնբ
,
ոբոլ.
կուաանք
ղբօսսւպաոյաի
մբ ձեւբ աըն -
անա լով
Համ ա յնաղիաական
վաբուցան–
քեբոլ
ւ ՚ ղ ե բ ^ ւ է վեբ, մշաիկ
չաբմելով
մ աաե Սա ղբա կան մեբ անղա
ս աաննե
բուն
՚Լ1""յ
^
"՚Լէ/՚յ^
"՛ալով
ոաոլղաբանական
Հաբսաութեանղ
, սլաամական
Նանօթու -
թեանց
եւ. մողովբղական
աւանղոլթեանղ
,
Հաճո
յք է էնձ ՕրՀնոլթէււն
լ"ե
լ ա յն աչ -
էսաաա՚հքին
Համաբ,
ււբ կբ կաաաբու֊է
«
է
սլէաււ
ղաբղաղելուլ »
՚ԼյԱ՚էսսբղ
յօւլուաքէբ
նուէբուաքՒ
էլւ բա–
ոակաղմութեան
: Այս յօգուաձ՜բ կբ նբ ՜
ւէ
բո
ւէ բաոաղէաութեան
%
Նէ"– թլ՛ ՝ ձեռաղ էաու.թէ ւն
յ
Հէն
մեբ ղբական
բաբբառով՝
ձեռաղէ
՜
աութէւն կբ նչանակէ
Հաբուեսաաւ. ոբոլ -
թէւն,
սբով ոք ՚լ՚՚բհ^է
ղէմն
ձեռօք էւ -
Բ"՚էք^
՝• Տաբբեր է, սակայն, մեբ աչխա–
աանքբ
՚" յ ։ւ բառին աակ : ք) բոնե
լ
ձեռք
բառին կամ բարղութեանղ
մէ^ սկզբնա
–1
կան
IIIյն
իմ ասաբ , ոբ կբ աբուէ բ
«ղղոբ––
քք՚ըս ձեռաց
մեբուլ
"՚՚ղի՚է աբա ի մեղ»աղօ՚7՚,
թական
սլաբբերութեան
;
քքԼ այս
առթիւ՝
կաաա
բե
լ բառաՀաւաք
կամ աալ ղւ՚լղա -
Հանղէ
ս Հա յ բառաղանձ
ի :
« Զգ"Բ^"
ձեռաղ»
աաբաղբ
Ասաուահ^ա֊
շ՚"–նչ
Աաաեանին
՚ ^ է ^ ղոբհ-աձ՜ուահ՜ է
բաղմիցս,
եբբեմն ալ փովաթութեամբ
ա–
ռաԼին կամ երկբորղ
բառին
• —~
«Զգդրծս ձ1ոՆաց»
(Սաղ.
Ղ– 17) =
« Զ գործս ւքատ՚աԹց»
(Աաղ.
Ը– 4 ) ։
«Զվսւստակս ձեււսւց »
(է^ննղ.
ԼԱ– 42) =
«Ի պտղոյ ձեռաց»
(Առակ,
ԼԱ • 16)։
«Տրաւքուր–եա1ւց ձեոաց»(^Տ,յ«,^ . է. 29)։
« Ի պտղոյ շրթանւց»
(Առակ,
ԼԱ - 3) ,
եբբայեբէնբ՝
«ի սլաղոյ
ձեռաց »;
Տարազին այս փովյոխականութէւնբ
,
իր
կաբ
ղէն
,
1լ աբւլաբացնէ
մ ե լւ կասկաէքր
թէ աարբեր
իմ ասա
մր
հ՛ ահ՛ կո ւա)ք է "՚
յս
բա ռերո ւն աակ
՚.
Հարկ կ նա խ
քնն ութե ան աոնե
լ
ձեռք
րառին
ղանաղան
ձեւեր
ր եւ
րաբղութէւ.ն–
նե
բր է
ԱՀա
ձեոնոլկ
բառբ , որ նոբ է Համ ա -
զօբ
ֆրանսերէն
մանիվէլ
րառին
-. Գաւա
ռական՝
ունէնք
շուռառւիկ
Հոմանիչր :
Աեբ
փնառահբ
, սակայն
, կարելի
է
֊ւլանել
միայն
Հին բառերոլ
մէ9։
Զօրա -
աես
կաաարելոլ
ձեւով՝
կաաարենք րա -
ռատես Ր
Զեո1ւաոլ
կք նչանակէ
«ոբ աա
յ
ղանձն
իւբ է ձեոս
ուրուք կամ անձնաասւ
լինի
ումեք» : Աակայն
բառր առաւելասլէս
՚լ՚՚ր–
հ-ահ-ուաէէ է վսաաաբ
, օղնական՝»
իմաս -
աով
Այս
բառին
սլաամութենէն
Հաց
Կ՝^ԱԷ
մեղէ : Բա
յց կբ թողունք՝
փնառելով
ւելի Հեաաքրքբականբ
: Այսաեղ կբ մ
նանչենք
մէայն
((.անձնաաու^ բառբ
էբրե
ա -
։ւա՝
աաաղձ– այն վէճարանոլթեան
, ռր կա -
աաբուեցալ
, վերտերս
, Հանձնաաոլր՝» եւ
« անձնաառլւ-ւթիւն
» րառեբուն
մասին ,
«Յուռաջ»^
ողբացեալ
խմ բաղրասլե ա ր կբ
նախլ^արէ
բ գրել « անձն ա ա ր ո ւթ
ի ւն ՝^
Այս
առթիւ
^ Հարկ կբ Համարինք
աւել -
ցնել թէ Հանձնաաոլբ–»
բառին
ռսկեղար–
եան
իմ՚ասաէն
ւլատ՝ մերմատենաղբռլ
-
թիւնր
հ՜ան օթ է նաեւ
յունական
ղսլրո ~
ցին
աուահ
ն շանա կո ւթե ան ,
աւանղոլ–
թեան
Համ
արմէք
Ցեռնածու ,
^ղձեռս
իւբ վեբ ի վայր ա -
հող
, որով
նչսւնակի
գիլթն
, վՀուկն
, որ
շարմելով
լլձեռս
իւր
Հմ ա յէ
ղասլառհեաց
կամ աոնէ
ղղորհ
ինէ գիւթական՝» : Այո
բառին
մէշ եւս Հաց կայ , րայց
ղ յ՜ո լար
է կորղե
լ
առտնց
նա խա սլատ րաս աու -
թեան :
ՏեռԱաբկոԼթ–ի1–քւ ,
կամ բայաձեւ՝
ՕէՈՆ ֊
Աարկել
Այս բառր
թնճուկի պէս բան
մրն է մեր մաաենաղրութեան
՚քէ^՛– Գոր -
հահահ է Գրիւլոր Նարեկացի՝
ստեղհելով^
Գ"րգե ան Հանգո
յց ի
նմ ան պաամ ութի
էն
մր.
Բ՚եւոցն. ձեւՆնարկութ-իւԹ քայքայեւցալ :
՚Բասիմ կր թարղմանէ.
«
թ՛իակներու
յենարան
ր
քա
յքա
յուեցալ »
՛ոբղ
ու1
պաարիաբք
.
«Թիակներու
Կ՛՛՛՛է ՝
մր
քա
յքա
յուեցաւ » : Գաբ
եղին պատ -
րիարք.
ՀՍաբոլահքն
ամրողշ
թիակնե -
բուն
քայքայուեցաւ
ապաքէնֆ
:
Մ խի՛թար
աբրտՀայր
այսպէս կր սաՀ -
մանէ ^ձեռնարկութիւնդ
բառբ
.
«Զ՛՛՛ե ՜
՛էէն , յոր ոք արկանէ
ղձեռս
եւ կալնու
ղիմն , եւ բստ այսմ
բմբռնետղն
թեւոց ,
ա յսինքն
ղեկտց կամ թէոց
նա ւաց ՝
ձեո–
նարկոլթիւն
կ՛՛էէ։
Սոյնպէս
նաեւ
յենա -
բանն , ուր ղեկք կամ թէակք
նաւաց
յե -
նուն եւ շարմէն
, ձե ւլնա րկո ւթիւն
ասի •
ռամկօրէն՝
աիւ֊մէ՚նին աեզը
կամ
տրա/պ -
տս^ււ » :
Հ . Գարրիէլ
Աւեաիքեան
•
((.Ըստ ո -
մտնց
իմանի թիտկաց
տեղին
. բայց լաւ
եւս
իմ անին փայտք
առազաստից
(էյրի
կամ
է՜կրի) ,
"Բք ԻԲՐ^՛– ^եոն կամ բա -
՚լուկ՝
կալեալ եւ ա՚սրահեա
լ ունին
ւլա -
էւաղաստն՝
ոբպէս
թեւս
նաւին՛^
Բառր
փի լիս ուիա յական
առում^^մր եւՍ
ունի՛ -- <^Ըսա փի լվւսով՚այից՝
նշանակէ
ձեոնա րկռւթեամբ
Հաստաաե
լ կամ ցու -
ցանե
լ ղիմն , որով
իբր թէ ղձեռն
մ
աաց
իլբոց արկանէ ոքի բանս փիլվաոփայա -
կանո առ ի եղրակացուցանել
ղի՚քն՜^ :
Այս
րառէն
մեղփ խէբ էկայ :
Գ
ուռք
մ աթիւ
կամ
նշանակու -
պատկեր :
Ձեռագործ —
Բ
թիւններ
ունի : Կ
Աբուեստաղէտ
1
Ւնչ որ ստեղհ՜ահ է Աստ–
ոլահ կամ չինահ՜ է մարգր
Ց.եռակերտ՛—
Գրեթէ
նոյնիմաստ : Գիրք
կամ մատեան : Հ՚ւմանիչ^
ղասաակերտ
Բոլոր այս բառերր
լոյս
չունին
մեղի
տալիք՛. Լոյսր
պիաի
հաղի , կր կարհ՜եմ
.
ձեռնագրութիւն
րառէն
, որ րնգՀռլպ :
Շ
՛ՆԱՐԳՈՒՆԻ
ՆԻՍհ ձՍՅ ծ ՐԸ
ԱՀաւասիկ
խումբ
մք մարղիկ ^ ր կ,,,
գան
Հեռուէն,
ալեկոհ
հովի պկ Ա շաբմտ–
Կ^Լ"՚Լ
՚
^՚– "Բ՚՚նց
խօս ա կց ութ
ե ան
ձա
յնր
էլտբձ աղանդէ
ամէն
կողմ
Ասոնք
Հայեր
են . ուրիշ րան չեն
կրնար
րլլալ :
Մարգ
մբ, կինբ,
մայբիկր,
տւլաՕ ՚
Աաբգր
նիՀաբ է.բարակ
վիղբ մէկ
կողմ
հռահ է ՚ պ՚լաիկ
ախուր
պեխեր
ու
նի
, կասկահելի
ձեւով
մր ահիլուահ
գէմ–
քին
վրայ : Աչքեբր
երկու տարբեր
տր -
տայայաոլթիլն
ոլնին , մէեւնռյն
ատեն ,
/լտխուելոլ
ղ՚սցռղ
ւՐարղուն, ելճար -
՚ՂԷԿ
՚ Է " Բ ^ ՝ ՛քբ աեոնելոլ
վրայԱրեւելքցին։
Երբ Կբ խօսի,
չփլ նայուահքով
մր
ղեաին
Կր
նայի, ել ցոլցտմատովբ,
կլոր
Կէ՛՛է՛
չաբմում
մր կ՝բնէ ՚
Կինր միչա
յղի է
•,
մայբիկր
միչտ
ղէր է , եւ չորս կող -
մէն
օգր , յիչատակներր
եւ
կռիւնեբբ
քչելով
, կբ յառաշանայ
:
իսկ
աղուն
անոլնր՝
«Վբէմ»
ղբահ
են :
Ասոնք
կլ, քալեն
Փբոմբնաա տէ
՚լԱնկ–
էէին
վբա
յէն
երթալու վեր, ղէպի Աւո -
տբլէն
, ոբ Նիսի խոնաբՀ
Հայերուն թա -
ղււ՛՛ է -
Երբ է՛^ Ք՚՚՚ԼԷ"
կ^անցնէն
, ամէնքր
մէկ
էրաբոլ
էլք մօտենան եւ ^Հայ ^» էլբ վւբս–
վւբսան : Հիմ ա ա յլեւս
ամ էնուն
Հ՚սմար
« Հայ^ն եմ ես։ Ե՛֊ երբ, կեանքիս մէշ
երբեք
Հայ չաեսահէ
Հ
ետաքրքրութեամբ
մր
, էլանղ կ՚առնեմ
, դէաելոլ
Համ տր
Հա յ
բնաանէքերու,
րոլոբակի
նստահ՜
,
ճաշակելբ,
Նէսէ
հովս՚փէն
վբայ,
^է՚ձԳ
նոյն ալանգական
շա բմո
լւքնե րով եւ
քէյ–
ֆի
Հառաչներով
, ինչպէս
իբենց
գիւղին
աղրիւբին
՚էլ"՚–էո.բ,
իրենցմէ
մէկբ
ետեւբ
կր գառնայ
յանկարհ
, եւ ինհ՜ի
տէանելռվ
աւետիսր
էլուտա
յ , րսելով
՚ « Հա յ է ՚ • :
❁
Օր
մ բ Հանղէպեցա
յ ճամ բտ
յ շէն ՛լ լն–
կերոլթեան
մբմէկ չրշուև
կառքէն
, ուր
Հա յ րնատնէք
մր
էլ ապրէ բ :
կառքէն
առշեւր,
աՀագին
մսակոյտ
մբ.դ/^
սեւ
զգեստի մր աակ,
գլիւուն
ետեւբ
ռւ՜
մո,է մբ սեղմս ւահ՜ սեւ մաղեր
-.
կառքին
մ էշ չուաններով
շէնոլաձ՜
օրօրոց
մբ , ուր
տղայ
մր էլբ ճչայ, մասնաւոր
ճչոցով
մր։
Աարղբ կասկահով կր նայի ,
կառքին
քովէն
ամէն
անցնուլփն :
Աղ^է՚կր
խոչոբ
աչքեր
ունէ , եւ շո՚֊ր բե֊
բահ է Հեռուէն
%
Տ՚էուն
անունբ
թէեւ
.^իյաչէկ–» է, բայց
եբբ
մայրր կբ կանչէ
ղինքր,
էնհ^է այն -
պէս
կու՚ւայ, որ անոր
անունն ալ «Վբ՜
բէմ» է".
Զեն Հաւատար որ տպաՀո վ են Հ ոս ,
Նիոի
շրջանէ այգ Հանգաբա
ճամբու ե -
ղերքէն
վրայ ; Եւ իրաւ ալ է՞նչպէս եւ
ուր
տեղերէն
ինկեր են այգ
ճամբային
վբայ եւ այգ էլառքին
մէշ • . .
կր կենամ
իրենց
քով։
Կ՝ռւղէք
եբկաբ
գիտել
ղիրենք • իբաէլ՚սն
Հայ– րԿւաանիք ,
այգ
օ՚ո՚որ
ճամ բուն
եղերքր ...
Բ՚ոյց
՚"՚Լ^ԷԿր
՚^՝*ԲէԼ Կււ ՚^ոս՚ենայ
, էւլ
կ՝րսէ
ճտմբս
իրենց
ղղամ
- « Հայ
4 • • •» :
կբ
չաբունաէլեմ
: Յանկարհ
ր ՚ ՚ ե լ ի ք չեմ
ղտներ
Անորոշ
ղմբախաոլթէւն
մր կբ
Պէաք է ղիանալ որ Նի"ի
Հայերր , ճչ–
մարիա
Հայեր
են : Հայկական
անէլաիսոլ -
թեան
ւրեղաբ
ճբ
քնահ
,են ,
էլռի,
Հանեցին
, ղիբար
հ՜եհե ց ին , ՚էէբար
վիրա,
ւոբեցին
՚.՚
Բայց
եէլեղեցի
մր՛ւ։ ալ շինեցին
, Աատր–
լէնի
թաղին
մէշ, ուր պիաի
երթան
՚"՚լօ -
թելոլ
. . . :
Ամւ
յբ մբ մաղլցե՜ցայ
Մ՚ո՚ոլէնի
րէն վեր , երթալ
տեսնելու
Հայկաէլան
ղէ՚՚-՚ԷՐ ել եկե՚լեցէն :
Հեռուէն
ճանչցայ
Հայ տուներր, նոր
չէնուահ
, բայց տաբօբէնակ
րան, կաբհես
Հէն
հնահ ...
կարեկցութէւն
, աս՚ռապանքէ
շարմոլ -
մով մր ելահ օտար
Հողէն վեր , "՛յ՛է
՚ոու–
ներբ
ո ւնէ
էն գորշ պատե ր , հռահ
հէ՚նէւ -
լո յւ^երով
, եւ ցաւոտ ա չքե բու
նմ
անող
պատուՀաննեբով
, էբարու
վբայ
ինկահ ,
էբար
բռնահ
, իբար գբկտհ
՚ ՚ •
Գոլռնեբուն
առշեւ
Հաւաքուահ
էին մեբ
Հայ
մա յրիէլներբ
, ամէն տեղ նոյնր։ Ա աո–
նաւոր
լա յն եւ Համբերատար
չարմ՜ումով
մբ
հռւնր
գրահ , կր ՚լբաղէին
,
ինչսլէս
գարերէ ի վեբ ,
իբենց տան
միեւնոյն
գռրհեբով :
Ե՛– ա յրերր
ս՛ յգ
ժամ
ուն
տուն
եկահ ,
նստահ
էին էլիներուն քով : Եաեւնին էլբ
րա բձրանա բ Հ,՚՚՚1՚Ք1Լ^ օաար
Հողէն
ելահ
ւնե.
ն եւ
իրենց
՛քեր ՛ւն
՛Կ
կբ֊
գլաոբէբ
անհանօթ
ղետբ–.
Մայբերր կր նայէին
աոլնին
,
որուն
ղւււռբ պիաի
էլրնա յին
ղռցել ապաՀով
ղ ի–
ԺԲԲ
Այրեբր կբ նայէին
ճամրոլն,
ուրկէ ա–
մէն
օր պիտի
կրնային
վերաղս՚ռնալ
տուն : ինչ երշանիկ
Հաւատք
. . .
Եւ Հայ եկեղե
ցին
քիչ
մ ր վարն
է ր
է
աուներուն եւ ճամ բա
յին
մ էշաե՚լ ;
Մառւյ
եկեղիցի
-. Փ^քրէ՚էլ էր, է՚րակա^
•է1"֊՚էէ
՚ ՚ ՚ / ^ ՚ ճ ՛ ՛ ^ / ՛
՚^բ ՚էբ^թէ ••
Եբեէլոյեան
ա՚լօթքի
ժամն էբ • վ^տՀտ -
նան
մտաւ
ներս,
քովնտի
ղուռնէն
. ետե–
ւէն
կուղաբ
փ՚՚քրիկ
աղա
յ մբ,
բռւրվառր
րռնահ
Ելան էսորանէն
վրայ , յեաոյ
էշան
վ՛ո է՛
ել քաՀա/՚ան
մօտեցաւ
բացուած՜ Աւետս՛ -
րանին ։Սկսաւ
կտրղտլ
•
^արմանալի
րան ; Որքան յաակտնշական
են Հայ քա -
Հանաներուն
ձայնեբր , նոյնր
բոլոր եր -
կինքեե բուն տակ
Նէսի
Հայ
ւլէւղին
կիներ բ սկսան
մէկէէլ
մէկէկ
նեբս
մտնել։ Մէկ քանէ
հերեր եւ
տղտներ
նոյնպէս
՝ԲաՀանան կբ շարունակէ
բ կարգալ
Աւե.
աա րանբ • Ոչ մէկր
րսահբ
կր Հասկնար
անշոլչտ : Բայց
ամէնքր
մէէլ բան
ղէտէին
Հոն ; Թէ է՚աչբ
քրիստոնէոլթիլնն
էր , եւ
ՊԱՏՄՈՒԹԵԱՆ
ՀԱՄԱՐ
ՇԱԻԱՐՇ ՄԻՍԱՔԵ ԱՆԻ
3
Ո Ւ Շ Ե Ր Ը
•
ՏԵՐԵՒ՚եԵՐ ԴԵՂ՚եԱԾ 8ՈԻՇԱՏԵՏՐԷ ՄԸ
Ֆէ ւ՛է՛ո
ճէմ է լ անղ ամ
մ բ վ՚ոբձահ
էբ
մ աքբել
Թալէաթր
, ե րր ան
Գոնիա
յէն
կ՚անցնէր : Ատրճանակն ալ պաարաա էր :
ք^՚"յ՚յ
յ^՚՚՚՚՚՚յ
^ ՚ ՞
կեց՚՚՚հ էր, էսորՀելռվ թէ
Հեաեւանքբ
կրնա
յ աւլէտա բե բ Բէէալ աք ՜
ԱՈրական
բազմութեանց
Համաբ ,
որոնց
թէւբ
քսան
Հաւլարբ
կ՝անցնէր
, այղ օրե
րուն :
Յաշուլեբ
էէնք
բշէշ
մբն ալ Հասաաաե
լ
մէնչեւ
Հալէպ,
^որՀէլ
ուլրացեալ
Աարւլ–
պետի , որաբկահէ
արկահ
է՚է՚էախելէ
յէ^՜
տո յ , ճակատաղ րական
պաՀուն
ղոՀ գնաց
ապոլչ սլատա Հա րի
մր,
ձիէն
վա ր
ի յ–
նալով
Ա արղպետ
բուն տա բ էլո ւահ
է ր կեսարիո
յ
մ էշ
տ
Այղ առթիւ
թան էլա ղին
տեւլե կա՛լ իբ
մր կազմ ահ էբ րանտային
չարչարանքնե ֊
րու
մասին
, որոնց
ւլե էլա վարն էբ արէ
՛լ -
նտրրոլ
Հրէշ մբ,
Զէքի պէյ (յեաոյ փռ-
խաղրուեցալ
Տէր
Ջ"/՛ ) 60-000/՛
2.՚"ՐԳԲ
կաղմա
էլե լ՛ պելու
Համաբ) :
Տեղեէլաղիրր
կ՝բսէր թէ գբէշր
ցերեկ -
նեբր կբ քնանար
, իսկ գիշեբներբ
բանա
գալով,
անձամր
էլր ղոբհագբէբ
չարչա -
րանքներր
,
արիւնռոլչտ
կաաաղու -
թեամր :
Այսպէս
, կլկլակի
«մարփուճ՝»
մր ան -
ցլ^նել աուահ էր Հնչակեան
Ա ուրատի
(Համբարձում
Պօյաճետն)
յետո
յքէն , խր՜
րելով
գէպի
րե բան բ ել էլտ խա՚լան
Հանահ
էբ կիսամ եռ վիճակի
մ էշ ;
Մեր ողբացեալ
լ^ւկեբր,
Գէոր,լ. Վի-
չասլեան
, իր վրայ աոնե լով Գաչ^ւակցոլ -
թե՚սն
բո ԼՈ ր
մ եղքեբր , էլա խաղան բաբ ՜
ձբացահ էր առանց որ ել է
՚լաղտնիք
յա յտնելօւ :
Նոյն իսկ Ւրրանոսեան
Հաճի
ա՚լան
էլր–
ցահ էբ պաՀել
իբ
կորովր
(Գմրախատրաբ
՛ս չքի
առշեւ
չուն իմ
աեղեկաղիրբ
եւյի չողո ւթեամ բ էլր
ղրե՜մ
այս
քանի
մբ տողեբբ) ;
Իրրեւ
աւսարիա
կան կամ ի բանե ան Հր–
պատակ
, Ա արղպետ
բողոքահ
Րէէաէ՚՚վ
է
փոխագրուեցաւ
Պոլիս,
յետոյ
նորէն աք ՜
ոոբուե ցաւ , բա
յց Գոնիա
յի
մ էշ
,
օղաուե–
էով
սլաՀակ
ոստիկանին
թմրո ւթենէն ,
ղուրս
ելահ եւ անՀեաացահ
էբ :
ԱյնուՀեաեւ
՛լե լոք ան
մ իսիոնաբի
տա -
•բագ Հագահ՜
, յաշողեցալ
Հասնիլ
մ
ինչեւ
Հալէպ :
Յա բարե րութիւննե
ր բ շա ր ո ւնա կո ւե ց ան
մինչե
1915
Սեոլտեմբեբ
, երբ
«ոուսասէրՖ
Պսւլկաբիան
ալ մաաւ կբկէ" ,
գերմանա
կան ճակատին
վրա
յ ;
Բուն
մասն աէլցո ւթենէն
քանի մբօր ա–
ռաշ,
պուլկարաէլան
գեսսլանաաան
թաբ՚լ–
մանբ, Պ՛ Փաւէլով,
որուն Հետ սերա
կ"՛՜
Ոէեբ ունէ ինք
, յա յանեց
թէ Ս ոֆիա
յէն ի -
բեն
յանձնա բա րուահ է միասին
Պ՚՚ւէկա -
լ՛ի՛ս տանելու
՛լիս,
Մէբ^՚"նովր
ել մեր
եբրորղ. բնկեբր : «Եթէ
մեբժէք
, պաաաս՛
խանաաոլ
չեմ »
(Այս
բաբի
եբիաասաբղր
, ոբլաւ իսոր–
Հբղատոլ
եղահ էր մեղի,
ղինուոբաղրոլե.
է"վ
իբբ^՛–
" " է ՛ ՛ ՛ յ
է
սպանուեցաւ
ււտղմա ՜
գաշտին
վրայ) :
Տարակոյս
չկաբ թէ մեր
լնIլէ^բներր
ոարքահ
էին այ" ՚ղս՚տեՀութիւնբ
:
Առաշ
ին
րնղ ՚էիմ ՚ոցո՚լբ
ես
եղա
յ ,
արմեցնելով
մեբ ստանձնահ պատասխա -
նաաուութիւննեբր
եւ կացութեան
պա -
Հանրերր :
Ամբ"ղ^
Անա աո
լռ ւն եւ «արեւելեան
նա– •
Հանգներբ»
արմատախիլ
եւ կոաորուահ :
Բէէւթա1էիոյ
եւ Թրակիռյ
Հայ1լաէլան
րաղմ
ութ իւննե
րն
անւլամ
տեղաՀան •,Անա–
ցահ էր մ իա յն Պոլիսր , իրրեւ
Վ^՚Բ^Է^՛
բեէլոբ , անոր ալ ճակտտա՚լէւբր
անստո
յղ :
Ափոփարար
լոլրե
բու
էլ ր
սսլասէ
էնք
ղուբսէն
, իոկ նեբսէն՝
արձագանղներր
ա.
Հաւոբ
ս՛սրսավնեբուն
, որոնց
Հանղէպ
Կ է՛էի կէ՛"
յ հեր ունէ
էլ ա թողէ
էլո սն անւլամ ,
ԱաՀակ
արք. հքապաեան
,
րմբռսաացահ՜
ել
^Հայ՚լռյժ»
մրղրկահ էր Պոլիս, Հա
լէ "էի
ղե՜րմանտ
էլան Հիւպատոսին
միշո -
ցաւ : (ԱբաասաՀման
Հաղորգուահ՜
մեր
ճամ բով
) :
Ջարղաբար
էլաո ավա բութիւնբ
պտաբ .
ուակի կբ սպասէր
, Պոլիսն ալ տեղաՀա -
նե,
Համ
լ
՛Ր ՚
Յաշողեբ
էինք Լեփսիւսր
բերել
ոյտլ
Գերմանիայէն,
ելերբ եկաւ,
առաշին
յո ւսա Հատուլր
ինք եղաւ .
« Աենք այս եւլտհներուն
մէէլ տաս -
նեբորւլն
անղամ
իմացաձ^
է^Ի^Ք
՝•
Ա^յ"յ"
է ՚"յԼ ^՚–" • կր մնա
յն միայն
կարմիր
հէ"՛–
չի աչխատանք
, "՛էշ մնացու^երբ,
գոնէ
մանոլէ^եբբ
էիրէլելու
Համար
, .
իր
ձ է. ռնա բ էլն ե ր ո լ կարգին
, երր էնվ է ՜
րին
էլր ՛լ իմ է ոբպէս
ղի արտօնէ
ղ րամ ա -
կան
օղնոլթիւն
Հասցնե
լ ա քսո րական
րաղմ ո ւթ ե ան ց , գ.սսլա ր ա պե տ ր^ էլր պա -
տաս խանէ .
Մեղի
առւէք
ղրամր,
մենք
պիտի
բաժնենք
, որպէսւլի
Հին՛լ. աարեկան
Հա յ
երե խան անգամ
,լ իանտ
յ թէ իբ
ղլխոլն
,
վէււրեւ ոչ քրիսաոնեայ
աչխարՀ կայ, ոչ
ալ Եւրոպա
, այլ միայն
մենք
Լեվ՚ոիւս
սաանտլոէէ
մ է, ր
ֆրանսերէն
տե ՛լե կա,լի րներբ ել իր էլար ղին Հաւաքե -
լով
սւբի
շ րաւլմաթ
իլ ւիաստաթսւ
՚էթե ր ,
անճրէլահ էբ ղանոնք արտտսաՀժան
փռ -
էսս՚ղբելոլ
Համար • Գել՚մանակ՚ս՚Ս
սպ՚ս ՜
յակո
յար
մերժահ էբ,Է"Կ Է^Ք Կբ "՛ղ՛" ՜
սէր որ Պալք,ոնե ան
ճ,ոէլ ա՛ռր
ճե ղք՚՚ւի ,
որպէսղի
ղերմանաէլան
նոր
՚ԷՕԷ՚ք
Հասնե
լով,
ղօբանայ
իրենց
էլշիռր
թրքական
կառավարութեան
վրա
յ :
Ի՞նչպէս
ձէէել - երթալ, այս կացու -
թեան
մէշ
. . ՚
(Շար.
4)
Fonds A.R.A.M
