է Յ Ա Ա – Ա Զ >
։ ։ օ ր Ը
Օ Ր Ի Ն ։ ։
ԵՈԻՌՆ ՈՒ
ՇԻՏԱԿԸ
էԼյլեւռ
՛՛սւմ էէղւււե ցա յ
էյ կ է ղւււլւ
կ^քչ
յօգԿին
6ուսա|ւե|1, ՀայյւեԱիք, ԱրԱ՜եԱ-լա ,
իւսՀլւքավէպյ Յաււաւջ
եւ. ս՚-րէչ
թերթել, ,
կա
րէլ
մ լլ կէէ սլէ
սւ
ս թա
լՆև
լւ
ս րբա
ղլւ ե լու
յ
սւար րական
կան ո՛ն՛ե ե լ,
յ է չեցնե
լու Հա ֊
• .մ ար ;
Ոչ մէկո նկաաէ կ՝աոնէ : Րչ յօղուաէքա–
գէրԸ , ոչ ղրաւլէար
, ոչ ալ
էէմ րաղէ
րր ;
էյւ կարաւանր կր քալէ՛՛ • • • Ամէն
մէկր
էր
ճամբս՚Լ
, «ոլ
էէն ճութէն
Լ ր ցանելով
ճամ
-
րուե վրա
յ • . •
X
Լիբանանեան
թերթէ
մր ճակաար կր
կարղամ
, էսոչոր ղլէւագէ
բնե րով՛
Նա —
՚եուցանեցՂ
(ծանոյց
) ;
Րաղմաթէլ
անդամներ
յէչեցուցէ թէ ա–
- նոնք որ չեն կրնար
սս բվէ է ա յս
Կ՚՚՚րղէ
րառե բուն
Հ ոլովումնե
րբ ,
թ՛՛՛Լ
յէ^են
•Վպաաաբաղ. մատոյց\բ եւ կր վարմոլէն
յ
Ւսկ եթէ սորվելու
մէաք
չուեէն, թ"Գ
..ուբէչ բայ ւլործ–աձ–են :
Նոյն
թերթէն
մէք, «կառուցել»
(կա -
- ռուցանեչ՛^
Բ՛"յ մբԿւ ալ սաՀէէէհ՜ էբ,
ծանօթ
յօղուածաղր
է
մ բ սաո րաղրո ւթեան աակ ;
X *
Արոչո՚յք
առալ»ր
ֆրանսերէն է
Հայերէն
կ՝բսենք
որոշոււք
տուաՆ,
ոյա -
X Յւ1նսաբեր
./ք
էէմբս՚դէբր
յամառոլ -
թէէնւ վերաղ բահ էր էնՆԷ , ղէաել
աալով
՜թէ կո չարունակեմ
ղլիէաղէր
գրել
աղղե–
րոլ
անունր
Հայեր
, Տոյնեբ
եւն ՚
Եթէ
յամառութէւն
է աարրական
կանոն
մր
յ՚սբգեչ,
կ՝բնւլունէմ ;
Ժամանակէն
փասաեր ալ չ՚՚՚րեցէ Հէն
.Աաաենաւլրութենէն
,ղէանալով
Հանղերձ
սր
աւելոբղ է աւէլացոլցանել
ոչ
մէայն
Հայկական
, այլ եւ մ է քաղղ ա յէն աարրա ֊
կան կա՛նոն
մ ր ;
Պարղասլէո
արամարանոլթեան
՝է՚ն՚էէր
,
որ ակադեմական
վերլուծման
ալ չէ կա -
րօաիր
՛Այ
՛՛՛է
«Յառաք» պէաէ չաբունակէ
ղլէւա–
գէր
գբեչ
աղղե
բու
անէէւն ր
( դո յական
) եւ
էէլէաէ
ուղէր
ո բ էր ոլա չաօն ակէ
ցնե
րն ալ
յարդէ էն այս աարրական
կանոն,։ :
X
Մեր պաչաօնակէցբ
ղաբմանք
յայա—
նած էր որ կր գրեմ
ա(ւձ՚(ւաարէ^թ՚իՆն ,,
յէ ոխանա
կ
անձ1|յատյւնյո,թ–հ՚աքւ
Որքան
դէաեմ
, երկուքն ալ կր գոր -
ծածոլէն
Հ
Վ^արմոլթեան
է՚նգէբ է ՚՛ Առանց
չաա րաբակ
մ անելու
, կր
կա բծեմ թէ
–«անձնա ար ո ւթ ի ւն»
բ
նո յնքան
օրէնաւ որ է
նաւոր աչակեբա ու չաբուձակող
Յակոր
՚Պաբռնեանր
: Ւսկ ա յս Հանղամ անքր չաա
նշւսնակալէց է -
Յար ութէւն
Ավաճեան
Հ՛ոյ յեգափո
խա–
•կւսն ֊ մուլ^վրգավար
շաբմման
ականաւոր
գործիչ
էր։
Գ՛
ԳԱԱՊԱՐԵԱՆ
Հ
Ս^վ •
I
այասաա11ւ)
ՍԻ Տ Ք ԵՒ ԱՐՈՒԵՍՏ
ԲԱՆԱԱՏԵ՚ԷԵ–
1սԻՄԵՆԵԶ
ինշպէս
՚լրեցինք,
՚Օ՚՚սլելի այս աար -
ուան
։լրա կէէէն ութ եան մրցանակր
չաՀեցաւ
սպանէացէ
բանասաեւլծ
քՕուան
քիամոն
Իյէմենեղ
հւ էմենեգ
սպանէացէ
աբ գէա պաչա րա ՜
նասաեղծնեբէն
մէկն է : Հքնած է 1ՏՏ1թ
Անէլալոլգէոյ
մէք • Մեծ
բծախնդբու
-
թեամբ
աեւականէսպէս
լչաման
կ՝ենթարկէ
ւ՛բ Բ"՚նասաեւյծութէւնբ
, վւնառելով
^իչ՚ք
բսէոերր
;
կբ սիրէ լակոնակաԿէ ոճր
՚.
«
/> աց արձակ
քն ա րականո
ւթէ
ւն»
մբ ,
«ղոլ։ււ րանասաեղծ
ութիւն
մ բ» կբ կաղմեն
՚լլխալո
ր յաականէ
շնե
բբ իբ բանասաեղ -
ծութեան : Առարկայականբ
եւ նկարագբա–
կանր
Հեռու
են իր արուեստէն
:
ԱչխարՀ
կր աեէէնէ եւ կբ գաէոէ
ւքիայն էբ նեբՀա -
յքէցէէէլէէւթեամբ
: կ՝բսոլէ թէ Հեէոեւող
մ լ ^
է սպանէացէ մեծ բանասաեւլծ
քիիւպւսն
՚ք՚աբէսյէ
, սակայն
Խիմենեղի
էնքնա -
՚ոպոլթէլնլ,
այնքան
յէէաա/լ է ոբ
Հաղէւ
թէ
երբե
էքն
Հ եռա ւէէբ արձա գանգի
մբ պէ"
կբ էլւլւսցոլէ այդ աղղեցութէւնւ^ռ ;
Նկաբէէէղրով
մարղախոյս
եւ էնքնամ -
փոփ է :
Իր տո աքէն
բանասաե
ւլծութ է ւննե
րր
լոյս էոեսան
1898իէւ յ
երբ
17
էոաբեկան
էր՛
ՅեէՈէէյ
Հ էէէ տո
րնե
բ ր էրա բէււ
յա
քէւ բղե
ցին
Ներկէէէ յէէէ էււսէէւց չաւղետ է Փոռթօ Ռիք" ~
յէ
Հումալսալէէսնին
մէք եւ
քլաշխաաակցի
ամերիկեան եւ սպանիական
ւլբա1լան պար–
բեբաթեբթերու
Աաաբ էլրագէաներոլ
եւ
բտնաստեղծնե–
բու
մէք կր սէրէ Վեռլէն,
Ալպէռ
Աէսմէնբ
եւ
քհոմէն
Ո՚ոլանբ ,
որուն
«Պեթովէնր»
թալէէլմանէէէծ է սպաներէնի :
Րէսցէ էէէուսնալորնեբէ
, ղրած է
նաեւ
արձսէկ
I
իր «Փլս՚թեռոք
է Եօ»ն 1ւր ն/լաա~
սւէ
՚1֊լ՚"–թ
Գ՚՚Բ^՚՚Յ
՚^Բ ամբողք
մամանա -
որքան
«վարձատրութիւներ
:
(քՍ
մ ասնաւոր
էոքլա րութէւն
մր
ունիմ
կաբճ ել նեբէէաշնակ
րառեբու
Համար , -
անշէէլշա առանց
խախտելու
Հէմնական
կանոններ
X «
Նայէբէ» կբ Հարցնէ թէ
«ւլոռով»բ
(բռնէ)
, որցաբւէ կր ւլործածուէ
արեւե
լաՀայ
աշխարՀաբարի
մէք,
իս/լապէս
թուրքերէ՛նն
է, թէ Հայերէն
((ՕրՈԼթ^իւԱ ,
դ օ բ ք
բառեբէն կբ ծնէ :
Թուրքերէն
է ի ծնէ եւէ բնէ : Աբովեա–
նի շբքանէն
մնացած
Հաբիւրաւոյր
բառե -
րէն
մէն–։ Հեռաւոր կապ
չունէ
Հայերէն
զ օ բ ո ւ թ - ի ւ Տ
կամ
(յօրք
ել
"ւբէչ
բէսռերոլ
Հեա
՚, կէէւնոնէէվ
էէւլ չի
Համաւղա–
աասխանեբ
Պոլսո
յ շոլկտց
էնե
բ
էէ
երբեմն կբ դոբծա–
հ-էէն, բայց ղբականութեան
մէք մտած չէ
ոբե
ւէ
ատեն
ինչո՛^ լ «ղոռ»
էէւլ ք\լո
լիլէն
կէէէմ դբ չէն
,
երբ
ու1ւէնք
«բռնի»ն
եւն • :
ՎԱՀԷ
կ՚ոկէց
սէղանէէոկան
ւլ բականութ
ե ան
մէք։
Խէմենեէլ
անւլամ է սւղանէացի
դբաէլէա–
՚եեբու
այն փա,լէոնէլէն
, ոբ կր
էւմ բուէն
«Ռեղէտանսէտ
աբ Ե ս թ ո ւտ էւէէնթ»է
մէք ,
չէնք մբ, ոբւէւն էէլարաէղէն
ծբադիբ,ո
Խ ի ՜
մենեէլն էսկ յւլտցաւ : Այս ակումբբ պա -
էէէե բէէէէլմ էն առաք
մ ամաղբավայբր
Հան -
ւլէսացուլ
Համ աչէւարՀա
յէն
մ ասէււէբակա–
նութեսէն
: Հոն էլացած է նաեւ
Պերկսբն
։
Տիկին
Հյեւոն
Լէնամ, որ աբէլէն
վեււլ մբ
գրած է սպան էական
էղաէոեբաղէքի գէպքե– ւ^
բուն առթէւ,
քանէ
մ ր
էք կբ նուէբէ
«Հան
րա
սլե էոութեան» ա յս
մ արդոց ;
քէքցիմենեղ կր սէրէ Ասլանէան եւ 1լ՝աչխա–
տէ ղաբգսէցնել
ւսնոբ
մչս՚կոյթէ
մեծոլ
-.
թԼււննեբբ ել Հան
բւււ պետ
ութե ան չքեղու -
թ ի ՚ ն ր :
ՓԻՕ
ՊԱՐԱԽԱ
Բանէ մբ օր առաք
մեռաւ
դարձեալ
էէսլսէնէէսցէ ականաւոր
վէպասէէէն
մբ, Փէօ
Պաբոէւա,
^4
տարեկան՛,
Հայր^
երամչ -
տսէէլէտ մրն էբ : Առա քԼէն ՚չիբքբ
լոյս աե -
սալ
2^
տարե կան
Լէն , ւււբկէ ետք Հբաաա -
բակեց
աւելԼւ քան Հաբիւբ
վէպեր : Գոն
Փիօ
, ինչպէս կբ կոչէին
զինքբ
փաղաքչա–
կան կերպով
Ապանիոք
մէք, երբեք
չսլատ֊
. կանե ցուլ քա էլէէէքա կան որ1էւէ կէււսակցոլ -
թեէէէն : ԱնԼէչխանական
մրն էբ , ղրական
թէ
ուրիչ աեսա/լէտնէէբով
: Հակառտկ էր
որեւէ
բանի
/էւ ալքէն բանի,
մանաւանգ
ինչ որ կբ էգւսրտաղրուէ
բ ֊, Անդամ
բնտր -
ուէէէծ էր Արքայա/լան
ԱսլանԼա
յ
Գրական
ԱկաղեմԼէա
յԼւն , շաւո տարինե
ր առաք
, սա
կայն
միչա աչ մերմեց
նստիլ այդ
աթոռին
վրայ,
րսելով թէ Հակառէէէ/լ էբ այդ կազ–
մւս/լ/է րսլո ւթեան
ղաղափաբին
\
Հին
բաբե/լամ
մ բն է ր ամէ՛ ր ի էլա ցԼւ էր -
նրսթ
Հեմեն/լուէ
քի որ մէ/լ ամիս
առաք
^աէլումով
Պասք է ։ Բժչ/քութեան ու
սանալ
է բ , էէաէլա յն չուղեց
Հետեւէ
լ , ՛եր -
1
լի
րուե
լու
Հ էււմա ր գրէս/լան
ւււթ եան ; Իբ
առաքէն
ւլոբծերր
երեւցան
1900
^5՛։
Իր
վէպեբւէ
ումեղ
նկարագիր
ունէն,
բայց
թո
քք են էրրեւ
էլառոլցոլածք
։ Աճր էլեն -
սոէնւաէլ է, թրծուած
յոռետեսութեամբ
եւ
գմղոՀ ութեամ բ :
ԱբէոասաՀմանի
մէք ամէնէն չաա կար -
գացուած
սպանիացի
Հեղէնաէլն է
է
Երկու
տարէ առաք Նոպէլէ
ղբականութեան
մրր–
ցանաէլր առսւք էէէբկուե
ղաւ
էրեն :
յճւ\ւճւտ
ւ՛՛սն սա էլան խօսուն
չա րմ՜ան
էլա ր ր իր
•\Հ)բ՚լ աարին կբ բոլորէ : Այդ մամանաէլա–
մ իք "՛լին
՜է՛"
քէԼէւր Ոէլո ր մասլաւէննեբ
ար -
աէէէղրուե
ց՚սն
որոնց մէկ մ աւէին
յի չատա–
էլբ
դէէռ վառ է տարեց եւ
եբիտասարգ
Հասէէէրաէլոլթեան
: Այգ յիչատաէլո մաս -
նաւո բապէ
ս կբ պարտինք ա յն քանի մբ
Հռչակաւոր
ղէէ բասանէւե
բո
ւն
ոբոնւլ
մաՀէն
ՀԱՅԱԱՏԱ՚եԵԱ՚Ս ԳՐԱԿԱՆՈԻԹԻԻՆ
ւ^ՈՎԱՓԻ՚ե
լյուղոՆՈսք է սիրտդ կապուտակ հ ե ո ո ւն ,
Երբ ծււվն ես դիտ ոսք մայբաւքուտիքւ,
Եբբ ^ ա յ ի վերջին կո|ւնչ& է ւքեււնոււք
ԵԼ ալիքն հա1նդարտ ձո ւ լ ո ւ ո ւմ ւքուր֊ին :
եյաւարոււք շսաղաղ ջբեբն են կ ո ր չ ո ւմ,
Հորիդոննեբն են փա կ ում ահա ,
Մի այն նորածին ալիքն է մղ ո ւ մ ,
11'րրիկ է տանջում որ մե ծ անայ :
11ակայն դ ու ն ա յիր , ղիշերբ անցաւ,
ւ^ովից ծ ն ո ւ ո ւմ է ոս կ է մի շող
.
Հր ա վ ա ո ւ ո ւմ են ջբեբը պ այծ ա ո
•թամին հր դ եհ է ցրոււք չ ՞ Ր " կ ողմ :
ԵԼ առաւօսմւ է բ ո ն կ ւ ո ւմ ծ ո վի .
Բոց ա ռիւ ծներ են ահա վազոււք ,
ԵԼ ալիքներն են մ ո ն չ ո ւ մ մ ո լ ի ,
հւօսում է ծ ո վ ի ափոտ լե<(ուն • • •
է յ ա րժւ ռ ւմ է ծովր, ժ ա յո ե րի վ ր ա յ
Բ՚իկնոց են նետում ջբեբը յսենթ֊ .
ԵԼ սիրտդ, սիրտդ ինչպէս ւքլւբկահաւ
Նե տ ւ ո ւմ է ծովր փոթորիկի հետ :
ՄԻԲ՛
ՅԱՐՈՒԹԻՒՆԵԱՆ
՚ թ ՚ Ր ^ ՚"Լ ԿԱ աեւէ
իրենց
արուեստէն
Համբաւբ
է
Այդ
արո
ւես տաղէ տնե բուն
յ Լ չաա
ակր
յաւերմէսցնէ։լու
՝։ամար է որ , ֆրանսա -
էլան չարմանէլաբէ
միաէլ Հայ
աբաադրէչբ
֊Արման
Աիէէսեան , ձեռնարէլած է
<տԼԷ է ՜
թ-ՈԼալ ն(բ մէ օ ո
ժամէ »
չարմանէլարին
էէլաա ր ա ս էո ո ւթԼ՛ ՛ն ր :
Այս
չաբմանէլարԼէն
մէք պիաի
եբէէլան
,
մեղմէ յաւէա
բամնուած
ւլերասաններ ,
Ռեմիւ,
Հաբի
Պոր, Ժուվէ , ժիլլ
Պէբբի ,
Մ– Մսրէնօ,
ՖբեՀէլ,
Վիքթոբ
Պուչէ ,
Մաքս
ՏէՀրլի
, Աալու, Անաբէ
Լրֆոբ , ի՜
րենց ամէնէն
՚լե՚լեցիէլ
էլե րե բուն
մէք ^ :
ֆ բանէէ ացի
Հռչակաւոր
ղե
բ ա ս աններ
էն ՚
մէկր պիտի
ներէքա յացնէ
իր մեռած
-
կերներր ;
Աէլա գեմ էէէէք ան Մարսէ
լ Փանեօլ
ձօն մբ
կր պատրասէոէ
այս
չա րման կաբ
ին
Հւո. -
մ աբ ։
Արմ ան Աիոսհանի
ւլ ոբծր
արգէն Է"Կ
մեծ
Հետաքբքբ
էէւթ Լէւն կբ չաբմէ
շաբմա–
նկարի
չրքանաէքներու
մէք ՚
Այս
մապէսւէնր
Հաւէսնէսբար
իր
առաքէն
ցուցագբ
ութ
Լււնբ ունենա
յ Փա
ր էգէ օփե —
լ՛ային
մէք :
Մեր
աչխատաէլէցր
, Աո լէն
Փավւաղեան
Արման Աէոսեանի Հեա կ^աչխաէոաէլցէ
այս
բացառէկ
ժապաւէնէն
ւղաէորասաոլ -
թեան
:
, .
Կ Ա Ր Դ Ա ՑԷՔ Ե Ի Տ Ա Ր Ա Ծ Ե ՑԷՔ « Յ Ա Ռ Ա Ջ ^ Ը
«ՅԱԼԻԱՋ»Ի
ԹԵՐԹՕՆԸ
(181)
(աՏՄԱԿԱ՚ւ. ՎԷՊ , 364 -
400)
Բ՛
ԳԻՐԲ
•
I » –
ՄՈԻօ Ե Վ «ԽՈՏՈՐՆԱԿԻՆ
ԽՈՏՈՐՆԱԿ »
Գէէւ էլիտե
՚^Ա
, ԱաՀակ
, էւբ մեբ պատե՜ -
բ՚Աղմնէ։
րի
ս էլւլբնա սլա
էո ճառբ մէա
յն ա
յգ
նաւլելի
օրիոբղն է եղել; Նրա
ւէեգեցկոլ
թԼււնր
Լս^՚լրԼ՚ց
Հանէ,ց Մեբէէւժանին,
եւ\
՛եբ
Ոէն
մ էէլոր
էէ լ թէէ ան մէ ^ ւլրեց
Մեբու ֊
մանր վաա
մաբդ
չէբ • նա իւր սիրաՀա -
րա թեան
՚լոՀքէ
ւլարձալ–,
ք՚ոկ
Հյս՚՚՚լուՀր
,
օգուտ
քաղելովդ ա յ դ
ս ի բաՀա րւէ
լ թ էւնից ,
իւոստացաւ տալ նրան Արմիւլգոլխտին
, եւ
ղ ր էէէնո վ յաքուլէէէցբեցՄ
եբէէէ ժէսնին մի պ սւ -
էՈոէՀաս
ղաբձնել
Հտյոց
աշիսաբՀԼլ
Հա -
մաբ
։ Այմմ պաՀելով
մեր ձեռքում Մե -
րու ժանի
սիրած
օրիոբղ
ին,
մի ելնո
քն
ժ–ւսւքւսնւէէէլ մենք,
Մեբէււժտնի թէ սանձբ ել
թէ
էէիբտր մեր
ձեո
քում
կ՚ունենանք ,
ի
"էք
ՇասլուՀ
բ , էէէռէէէնց
Մ երումսէնի գոր -
ծսէէլցոլթեան
, ոչինչ
էէէնել չէ էլարող
Այսւղէս
քեբմ էլերպոէէ վիճում
էին եբ -
էլա
ւքեծ տոՀմէէբի
երկու
Հդօբ նեբէլա
յա -
ցուցիչներբ,
Հսէքոց
ս սլա
բ էէէ ււլե ա ի
ոբղին
եւ
Հայոց քա Հ ւսն ա յսւ ււլե տի ոբղին՛.
Բայց
վեր քինբ այլ եւս ՚՚չփնչ
չԼսօսեց , ՚լմգո -
Հութեամ
բ վեր էլացաւ եւ էէուրս եէլաւ ^ոս՜
պարաէգետի
վրանից • Նբա Հետ էէուբս ե—
կան
Մէ՚սրոպ
Տարօնեցին
եւ մի քանի
այլ
ի չխ՛ս նաւ^
եր իա՛է
I
սալէ ւլն էէբ ; Ա եծ
՛սմ
ի տ
պաբթե
լի արՀ ամաբ^անքր
աւելի
վրգովե–
ցրեց Ա ամիկոնեէսն
իչԼսանին–, Նա
ւլաբձալ
դէսլԼւ իւբ
ս ե՛հ է, էլէագանն ե բ Լէց մէէլբ , Հրա -
մ ա յե լո վ ՚
• Գնա , արքսէյէսկան
էլւսնանոցի
նեբ —
քինասլեաի
միքէէցով
իմտցում
տուր Աբ ֊
^՚"3
գմ"՚՚յ1՛^
, որ ես խնդրում եմ այցե -
լել
նբան ։
Նա վեբ կացաւ,
նբան չբքապատոէլ
բէւ. -
լոր
սեպուՀնեբ
է
նո յնպէէէ ոաքի
ելան :
Ա /քէէ/. ց ՛էիմ
ել
ղ է էէլի ՇաւգւէլՀ
ի կան անո ց բ ,
իւբ Հեա էսռնե լով մԼւա յն իւր
թիկնաէղաՀ–
նեբին
յ
Շ ՛ս՛՛լո ւՀ ի
Հ ա րուսա
/լանէոնոց
բ բաւլ էլա -
ցած էր առանձԼւն - առանձԼւն
վրէսննեբից,
որոնց
Լէւբաքանչիլրի
մէք ղետեղուած էբ
նրա
/լանանցից
մ է/լ«
իւր Ր՛՛՛՛ք^ ա թԼ" ա -
ղա
իս Լէն՛ե ե ր ո վ /.լ նաժի չանե բով ; Ն/՛ լ՚քԼ՚նի– |
նԼէներԼէ մի ռտուար
րաղմութիւն
Հս/լում \
էբ
էք/. ւլէէ ց էլո ւթէ, էէէն եւ. վէՈււԼւ էլութեան այգ
անմատչելի
թ անւլ էսրանի
ւիրւէէյ, ոբ
էՍ
յ
ժմ
գերութեան
մէք էբ լ^կած :
Տխուր եւ արտասուէ.լԼէ աչքեբոէի
նստած
էր
Է՛՜Ր ՚էրանէէէ-մ Արեաց տիէլնանց
՚ոԼ՚էքինբ
,
եւ իւբ ոսկու ու ՛լոՀարների
մէք պատ -
կեբանէէւ մ էբ ոլւէէքէս
մ ի յւէւսաՀւսէՈ
թախ
ծութիւն
: Նրա փառաւոր
վբանր
Հեչտռւ -
թէւա՛ն մի գբախտ
էր , որյօբԼ՚նել էր նրա
֊էամար պաբսկաէլան
պճնա
ս Լւ րո ւթէւն
ր •
Երբ նե բ քինա էգե ա ւէ Կէե բէլա յացաւ
, յա
յտ -
նեց
նրան, թէ Հայոց ոպաբասլեաբ
կամե֊
նում է՜ ա յէէէ, լել՛
այւլ
մԼւքոցին նբա ւլեգե
—
ՍէԿ ՛էէ մքբ Բ"լ՛՛ րո՛Լ Լ՛ն էէէէ լն ա թ ա փ ո ւե ց ա լ ,
եւ
չւԼէոթոլթիւնից
չւլիէոէբ
է՛՛՛է
՛Ղ՛" ՜
էէէէէէ ս Լսան էէլ : Բա ր էլո է թ ի էն բ եւ եր էլի ւէլբ
էէւո էԼէ ոիւ աէլի
էլե
բպՈէի
էլէլսեցԼւն վ րղովեցնեք
նբան;
Բաբէլանում էբ, որէւվՀեաեւ
մի Հայ
գօբա՚Լաբ
Համարձէսէլուել
էբ նբան մի
ա քէէսլիսի
լուլ՛ տալ ՚, Վաիսենում
էր , ււ -
րովՀետեւ,
ինք,է նբա ղեբԼւն
էր՛՛՛
Րայց,
մ Լէ եւ նռ լն
մէււմ անէււէլ , նրան
ւլաբմ ա ւլն
ում
էր
Ոէ
յն միտքր , թէ , ոբպէս
՚լէէրի , սպէո -
բասլեար
1լալէուլ էր նրան քարշ տալ
Ի՚֊Բ
մօէո , ա յ դ
ի՚^նչ րա բեՀ ող ութիւն էբ, որ
սսլսէբտպետր
իւբ ոտքով էբ ղսւլԼէս նրա
մօէՈ
: Երէլսէր մտատէէէնքութիւնից
յետո
ք ,
ասաց նա ներքինապետին
•
Թող
Ո՛՛՛յ • • ՚
31՛ էէէո ք աւ էէլաց րէէց ՚
—- քՍսաութետմր
կբ պէէէէոուիրես
բոլոքէ
ներք
Լէն ինէէրին
, որ ոչ մի անէքարւք ութիւ
ն
չպաատՀի
. , ,
Եւ իրաւ,
էէոլա րասլքլ ա Լ, էքուլէքԼէէլ էէտսաիէլ.
անՀոէքութիէն
էր, որ ա յնէէլէս
անվայթ
կէ, րէէքոէի , մ իտ յնաէք , լք ք։ իէէու մ ր
թիէքՍոէ -
սլաՀնեբի
Հէէտ, էէլիաի ւքւոնէր
Պ՚՚՚րսէց
՚սր–
քտքիպ արքայի
էլանւէէնոցբ,
ուբ ոչ մի օ -
տար
արա րած
մինչե ւ. էս քնօբ ո՚ոք
*է ր դ ք–
րել։
Րոլոբ
ներքինիներր
ալեկոծւում
էին^
՛չ՛ս՛լանային
կատա,լոլթեան
մէք; Ո՛՛վ կա
բ՛՛գ է՜բ ար՚լիլել այգ մ էէլեռան
ւչն ե բ Լւն
, ո՛^ վ
կ՚սբուլ էր էլսւէլէ.լ նրանց
էլէստաւլութիւնր ,
թէեւ
էէէմբւէղք էլանանոցր
չրքապատուածէր
Հայոց
ղինուո
բնէ. բոէի։ Նրանք
Հէնց
էլա -
նանէէցի
շէւէքի
վրայ կբ խալխողէին. յան -
էէոլւլն
այցելւււին
, ոբ Համ
ւս րձա
էլւում էր
մուէոք
էէործել
"՛րքա
յից
արքայի
սրբա -
բանբ ; Աակա
յն նեբքինապետի
սաստիկ
պսէէոուէրս
Հանղսաացրեց
նբանց : «Հա -
յ՛՛՛լ սսլա բէէէ էգ է, ՛որ ձեբ ղիակնե
բ Լւ վբա
յով
էլ՝էէւնցնի եւ էլր էքնա յ
աիէլնանց - տիկնո ք
մօտ
, եթէ դուք ամենափոքր
անկւսրգոլ -
թիւն
անէէլու
լինէք»
, —• սէղաոնէէւց
նրանց
՛քւ ե բ քինա
էւլ եէՈը ;
Նա էէուրս
է։ կաւ ւլիմ ա ւււ րե լու սպաբա -
էէլե ա Լէն , իսէլ միւս
ներքԼէնիներբ
երէլու
էլա
բւլ էէվ շէէէրէէւե ցան
էք Լւ՛եչե
լ ՛լչի""
յ Լ՛ վրա
նի մէէլաքբ՛. Ա սլաբասլեէոբ
,
չրքապէստուած
իւր
թիէ^էՈէէլաՀնեբով
, էոնցալ
նրանց
չաբքերի
միքով, որ կէէէնէքնած
ԷԼէն , որ -
պէս
երկու
կէ՚նէլանի
էղաաեր -. Լ^իկնա -
ոլա
Հնե
ր բ մնա՛յ
Լ՛ն վր էէէնի մ ոււոքի
էէէք եւ
ձաԼս կէէւքմերւէէմ,
իսէք Լ՚նքր ներքԼւնապե -
տի Հետ նեբս մտաւ •
Վարանում ոչ ոք չեբեււոց
, ոբովՀետեւ ,
էք ե
II
սպա բապե տ ր ներս
չմ տած
, թւոէէու–
ՀԼւն Լււր րէէէէլւքոցի
՚Լր՚՚՚յԼ՚ց
վեբ կ՚՚՚ցալ եւ
անէ/ալ
վա
ր ւէէ ւք էւ յ րնե
ր ի է.ոէեւբ, որ
երկու
մէէէսի էր բամանում
վբանբ :
ՐԱՖՖԻ
Fonds A.R.A.M
